ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 191/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε ο πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα, K.Σ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………. για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενου από τον υπουργό Οικονομικών, που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα και στην προκειμένη περίπτωση από τον προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ε’ Πειραιώς, που εκπροσωπήθηκε από τον δικαστικό πληρεξούσιο Ν.Σ.Κ., Παναγιώτη Γαρόζη.
Των εφεσιβλήτων: 1) ……….., ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 2) ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης», «e-ΕΦΚΑ», με έδρα την Αθήνα, νομίμως εκπροσωπούμενου, το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο, Ανδριάννα Στίγκα.
Το εκκαλούν άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την με αρ. κατ. ……./2021 ανακοπή για τη μεταρρύθμιση πίνακα κατάταξης. Το ως άνω δικαστήριο με την με αρ. 1088/2023 απόφαση απέρριψε αυτήν κατ’ ουσίαν.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε το ανακόπτον με την με αρ. κατ. ……….2023 έφεση προς το δικαστήριο τούτο, η οποία ορίστηκε να συζητηθεί (με την με αρ. κατ. ………./2023 πράξη κατ. Εφετ Πειρ.) τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Οι πληρεξούσιοι νομικοί παραστάτες των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η έφεση ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2). Είναι λοιπόν τυπικά δεκτή και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, ερήμην του πρώτου εκκαλούντος, ο οποίος, αν και κλήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (βλ. την ..…/2023 έκθ. επίδοσης της δικ. επιμ. ……..), δεν παραστάθηκε, προσκομίζονται δε, για το παραδεκτό της συζήτησης τα πρακτικά της δίκης, ενώ δεν προσκομίζονται προτάσεις του, αφού δεν παραστάθηκε ούτε πρωτοδίκως (ΚΠολΔ 524 παρ. 4). Το εκκαλούν, με την πρωτοδίκως κριθείσα ανακοπή του κατά του ……/2021 πίνακα κατάταξης δανειστών της συμβ/φου Αθηνών, . ….., στρεφόμενη κατά των καθ’ ων εφεσιβλήτων, που κατατάχθηκαν στο 10% του διανεμητέου πλειστηριάσματος, ζήτησε να καταταγεί το ίδιο στο ποσό αυτό (του 10%) σύμμετρα, για το υπόλοιπο της προνομιακά αναγγελθείσας απαίτησής του, ως προς το οποίο δεν κατατάχθηκε προνομιακά (ΚΠολΔ 975 αρ. 3) στο 25% του διανεμητέου πλειστηριάσματος λόγω μη επάρκειας αυτού του μέρους. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απέρριψε τον ως άνω λόγο ανακοπής ως μη νόμιμο. Με την υπό κρίση έφεσή του το εκκαλούν παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή η ανακοπή του. Ο λόγος αυτός, όμως, είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, διότι, σύμφωνα με την ορθότερη άποψη, που υιοθετεί και το παρόν δικαστήριο, οι απαιτήσεις που αναγγέλθηκαν ως προνομιακές και δεν κατατάχθηκαν, εν όλω ή εν μέρει, βάσει του προνομίου τους, όπως εν προκειμένω του εκκαλούντος, δεν εξομοιώνονται με τις μη προνομιούχες απαιτήσεις των εγχειρόγραφων δανειστών, συνεπώς δεν κατατάσσονται συμμέτρως στο 10% του πλειστηριάσματος, διότι η αντίθετη ερμηνεία, που υποστηρίζεται από το εκκαλούν, δεν συνάγεται από τη γραμματική διατύπωση της διάταξης του άρθρου 977 ΚΠολΔ, δεν συμπορεύεται με τον σκοπό του νόμου, όπως αυτή διατυπώνεται σαφώς στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4335/2015, με τον οποίο εισήχθη για πρώτη φορά η δυνατότητα ικανοποίησης και των εγχειρόγραφων δανειστών, αφού αυτός (ο σκοπός) ήταν να ενθαρρύνονται και οι μη προνομιούχοι δανειστές να επιχειρήσουν αναγκαστική εκτέλεση, ώστε ακόμα και αν υπάρχουν προνομιούχοι δανειστές, να λάβουν και αυτοί ποσοστό, έστω μικρό, του πλειστηριάσματος. Ο σκοπός αυτός θα υπονομευόταν στην περίπτωση που αναγνωριζόταν η δυνατότητα κατάταξης των προνομιούχων πιστωτών στο υπόλοιπο 10%, κατά το μέτρο που δεν ικανοποιήθηκε ολικά ή εν μέρει η απαίτησή τους με βάση το προνόμιό της. Επιπλέον, αν γινόταν η κατάταξη των προνομιούχων στο 10%, κατά το μη ικανοποιηθέν προνομιακά υπόλοιπο της απαίτησής τους, θεωρώντας αυτούς ως μη προνομιούχους, θα χωρούσε ανεπίτρεπτη κατάταξη παρά το σαφές αίτημα της αναγγελίας τους για προνομιακή κατάταξη (ΕφΘεσ 1768/2022, ΕφΘεσ 297/2021, ΕφΑθ 297/2021, δημ. NOMOS). Τα ίδια που δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και απέρριψε την ανακοπή, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο, τα αντίθετα ισχυριζόμενα με την έφεση κρίνονται αβάσιμα και απορριπτέα, γι’ αυτό και πρέπει να απορριφθεί η έφεση και να καταδικαστεί το εκκαλούν στη δικαστική δαπάνη του παρισταμένου εφεσιβλήτου αυτού του βαθμού, υπό τον περιορισμό του άρθρου 22 παρ. 1 του ν. 3693/1957. Παράβολο ανακοπής ερημοδικίας για τον ερημοδικασθέντα διάδικο δεν θα οριστεί, ενόψει του ότι δεν επιτρέπεται η άσκηση ανακοπής ερημοδικίας για τις δίκες τις σχετικές με την εκτέλεση (ΚΠολΔ 937).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην του 1ου εφεσιβλήτου και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση.
Καταδικάζει το εκκαλούν στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας του παρισταμένου 2ου εφεσιβλήτου που καθορίζει σε 300 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους και νομικούς παραστάτες, στον Πειραιά στις 25 Απριλίου 2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ