ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης 215/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Παναγιωτοπούλου, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Δ.Π..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της καλούσας – εκκαλούσας: Της εταιρείας με την επωνυμία <<…………..>> που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ………., με ΑΦΜ ………. ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μάρκο Δάρα (ΑΜ ΔΣΑ ……….).
Των καθ’ων η κλήση – εφεσιβλήτων: 1. Της εταιρείας με την επωνυμία <<…………>> που εδρεύει στον ………. Αττικής, …………., με ΑΦΜ ………. ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα και 2. …….., κατοίκου …….. Αττικής, (οδός ……..) με ΑΦΜ ….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Μαρία Τσακίρη (ΑΜ ΔΣΠ …).
Οι εφεσίβλητοι άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς α) την από 03-02-2022 (με γεν.αριθ.κατάθ. …/2022 και ειδ.αριθ.καταθ. …./2022 ανακοπή και β) την από15-02-2022 (με γεν.αριθ.κατάθ. …/2022 και ειδ.αριθ.καταθ. …/2022) ανακοπή, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτές. Το Δικαστήριο εκείνο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών, εξέδωσε την υπ’αριθ. 1873/2022 οριστική απόφαση, με την οποία έκανε δεκτές τις ανωτέρω ανακοπές.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε η καθ’ης οι ανακοπές, ήδη εκκαλούσα, με την από 20-09-2022 (στο εκδόν δικαστήριο με γεν.αριθ.κατάθ. …./2022 και ειδ.αριθ.καταθ. …./2022 και στο Εφετείο με γεν.αριθ.κατάθ. …/2022 και ειδ.αριθ.καταθ. …/2022) έφεση, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί για τη δικάσιμο της 21-09-2023. Με την από 26-09-2022 (υπό ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./2022) κλήση, που απηύθηνε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου και έγινε δεκτή, η εκκαλούσα ζήτησε τον ορισμό κατά προτίμηση, της συντομότερης δυνατής δικασίμου για τη συζήτηση της έφεσης, η οποία εν τέλει προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 16-03-2023 και μετά από νόμιμη αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αναφέρθηκαν στις προτάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η εν λόγω έφεση ασκήθηκε νομότυπα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που εξέδωσε την εκκαλουμένη απόφαση και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.2 του ίδιου Κώδικα, καθώς η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 07.06.2022, η δε έφεση ασκήθηκε στις 20.09.2022, δηλαδή πριν την παρέλευση δύο ετών από την παραπάνω ημερομηνία δημοσίευσης της εκκαλούμενης απόφασης, εφόσον δεν προκύπτει επίδοση αυτής από τον ένα διάδικο στον άλλο. Επομένως, η ένδικη έφεση, η οποία αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρ. 532 ΚΠολΔ) και να εξετασθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα των προβαλλόμενων λόγων της, μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτήν (άρθρ. 522, 524 και 533 παρ.1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα, το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 ΚΠολΔ παράβολο Δημοσίου, συνολικού ποσού εκατό (100,00) ευρώ, που μνημονεύεται ρητά στη συνταχθείσα από το Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με αριθμό ………./20-09-2022, έκθεση καταθέσεως δικογράφου ενδίκου μέσου.
Οι ανακόπτοντες, ήδη εφεσίβλητοι, με την από 03-02-2022 ανακοπή που άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εξέθεταν ότι κατόπιν αγωγής που άσκησε σε βάρος τους η καθής η ανακοπή, ήδη εκκαλούσα, επικαλούμενη την ύπαρξη απαίτησής της από ναυτικό ατύχημα (σύγκρουση σκαφών που έλαβε χώρα στις 11-07-2019 στη Μαρίνα Ελληνικού, από την οποία, εξ υπαιτιότητας του δεύτερου ανακόπτοντος, κυβερνήτη του σκάφους <<SD>>, πλοιοκτησίας της πρώτης ανακόπτουσας, επήλθε ζημία στο σκάφος της <<L>>), εκδόθηκε η υπ’αριθ. 2519/2021 εν μέρει οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία, μεταξύ άλλων, τους υποχρέωσε, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστο, να καταβάλλουν σε αυτήν (καθ’ης η ανακοπή) το συνολικό ποσό των 339.563,38 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως, κηρύσσοντας την ανωτέρω διάταξη προσωρινά εκτελεστή. Οτι την 01-02-2022 επιδόθηκε σε αυτούς, αντίγραφο της ως άνω απόφασης από το πρώτο απόγραφο εκτελεστό, με την παρά πόδας αυτού, από 31-01-2022 επιταγή προς εκτέλεση, με την οποία επιτάσσονται να καταβάλουν στην καθ’ης η ανακοπή το συνολικό ποσό των 393.354,94 ευρώ, νομιμοτόκως, πλην του κονδυλίου των τόκων από την επομένη της επίδοσης της επιταγής έως την ολοσχερή εξόφληση, απειλούμενοι άλλως με αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας τους. Οτι πριν από την άσκηση της ανωτέρω αγωγής, η καθ’ης η ανακοπή είχε ασκήσει σε βάρος τους την από 03-08-2020 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ζητούσε, προς εξασφάλιση της ανωτέρω απαίτησής της, να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας τους (των ανακοπτόντων) και δη του πλοίου <<SD>>, έως του ποσού των 2.200.000 ευρώ, επιτυγχάνοντας με προσωρινή διαταγή την απαγόρευση νομικής και πραγματικής μεταβολής του ανωτέρω πλοίου έως τη συζήτηση της αίτησης που ορίστηκε για τη δικάσιμο της 14.09.2020. Οτι λόγω επικείμενης πώλησης του πλοίου <<SD>>, η καθ’ης η ανακοπή παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, με συνέπεια την άρση της ανωτέρω προσωρινής διαταγής, αφού προηγουμένως έλαβε εγγυητική επιστολή ανάληψης υποχρέωσης πληρωμής (Letter of Undertaking, αλλιώς LOU) από τον αλληλοασφαλιστικό οργανισμό <<……….>>, ο οποίος εγγυήθηκε την καταβολή προς την καθ’ης η ανακοπή, οιουδήποτε χρηματικού ποσού έως το ποσό των 2.200.000 ευρώ δυνάμει τελεσίδικης δικαστικής απόφασης. Οτι η καθ’ης η ανακοπή, με την επίσπευση σε βάρος τους, της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμά της για εξόφληση της απαίτησής της, ερχόμενη σε ευθεία αντίθεση με το περιεχόμενο της συμφωνίας που συνήψε με τον αλληλοασφαλιστικό οργανισμό <<………..>>. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητούσαν να ακυρωθεί η από 31-01-2022 επιταγή προς εκτέλεση, τεθείσα παρά πόδας αντιγράφου του πρώτου εκτελεστού απογράφου της υπ’αριθ. 2519/2021 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία επιτάσσονται να καταβάλλουν στην καθ’ης η ανακοπή το ποσό των 393.354,94 ευρώ. Επίσης με την από 15-02-2022 ανακοπή που άσκησαν ενώπιον του ιδίου Δικαστηρίου, οι ανακόπτοντες ζητούσαν, για τους αναφερόμενους σε αυτήν λόγους, εκ των οποίων ο πρώτος λόγος ταυτίζεται με αυτόν της από 03-02-2022 ανακοπής, να ακυρωθούν οι επιβληθείσες σε βάρος τους από την καθ’ης η ανακοπή, ήδη εκκαλούσα, δυνάμει της ανωτέρω απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατασχέσεις εις χείρας τρίτων (τραπεζών), με τα από 08-02-2022 κατασχετήρια έγγραφα, σε κάθε χρηματικό ποσό κατατεθειμένο ή κατατεθησόμενο στους λογαριασμούς που αυτοί (εφεσίβλητοι) τηρούν. Επί των ανακοπών αυτών, οι οποίες συνεκδικάστηκαν αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, εκδόθηκε η υπ’αριθ. 1873/2022 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου (εκκαλουμένη), η οποία έκανε δεκτές τις ανακοπές και ακύρωσε την από 31-01-2022 επιταγή προς εκτέλεση, τεθείσα παρά πόδας αντιγράφου του πρώτου εκτελεστού απογράφου της υπ’αριθ. 2519/2021 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και τις επιβληθείσες σε βάρος των ανακοπτόντων από την καθ’ης η ανακοπή, δυνάμει της ανωτέρω απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατασχέσεις εις χείρας τρίτων (τραπεζών), με τα από 08-02-2022 κατασχετητήρια έγγραφα, σε κάθε χρηματικό ποσό κατατεθειμένο ή κατατεθησόμενο στους λογαριασμούς που αυτοί (εφεσίβλητοι) τηρούν, ενώ συμψήφισε τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων. Κατά της αποφάσεως αυτής, παραπονείται η καθ’ης οι ανακοπές με την ένδικη έφεση και με τους διαλαμβανόμενους σε αυτήν λόγους, οι οποίοι κατά τη συνολική τους εκτίμηση ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεση και να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση προκειμένου να απορριφθούν ως προς όλα τα αιτήματα οι ανωτέρω, από 03-02-2022 και από 15-02-2022 ανακοπές.
Κατά το άρθρο 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής το δικαίωμα θεωρείται ότι ασκείται καταχρηστικώς, όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, χωρίς κατά νόμο να εμποδίσουν τη γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, αφού τείνει στην ανατροπή καταστάσεως που δημιουργήθηκε υπό ορισμένες ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε για πολύ χρόνο, με επακόλουθο να συνεπάγεται επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο. Απαιτείται δηλαδή, για να χαρακτηρισθεί καταχρηστική η άσκηση του δικαιώματος, να έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο, από τη συμπεριφορά του δικαιούχου, σε συνάρτηση και με εκείνη του υπόχρεου και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Απαιτείται ακόμη οι πράξεις του υπόχρεου και η υπ` αυτού δημιουργηθείσα κατάσταση, επαγόμενη ιδιαιτέρως επαχθείς για τον υπόχρεο επιπτώσεις, να τελούν σε αιτιώδη σύνδεσμο με την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου. Μόνη η μακροχρόνια αδράνεια του δικαιούχου και όταν ακόμη δημιούργησε την εύλογη πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται αυτό να ασκηθεί, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική τη μεταγενέστερη άσκηση αυτού, αλλά απαιτείται να συντρέχουν, προσθέτως, ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες, κυρίως, από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του υπόχρεου, ενόψει των οποίων και της αδράνειας του δικαιούχου, η επακολουθούσα άσκηση του δικαιώματος, που τείνει στην ανατροπή της καταστάσεως που έχει διαμορφωθεί υπό τις ανωτέρω ειδικές συνθήκες και έχει διατηρηθεί για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, να εξέρχεται των υπό της ανωτέρω διατάξεως διαγραφομένων ορίων. Η ειρημένη δε αδράνεια του δικαιούχου, που δεν είναι απαραίτητο να προκαλεί αφόρητες ή δυσβάστακτες για τον υπόχρεο συνέπειες, αρκεί και η επέλευση δυσμενών απλώς για τα συμφέροντά του επιπτώσεων πρέπει να υφίσταται επί μακρό χρονικό διάστημα, πλην ελάσσονα του διά την παραγραφή του δικαιώματος υπό του νόμου προβλεπομένου, από τότε που ο δικαιούχος μπορούσε να ασκήσει το δικαίωμά του. (Ολ. ΑΠ 7/2002, 8/2001, ΑΠ 151/2016). Μόνο δε το γεγονός ότι η άσκηση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη περίπτωση επιφέρει βλάβη, έστω και μεγάλη, στον οφειλέτη δεν μπορεί να αποτελέσει κατάχρηση δικαιώματος, κατ` άρθρο 281 ΑΚ, παρά μόνο αν το γεγονός αυτό μπορεί να συνδυασθεί και με άλλες περιστάσεις, ως λ.χ. όταν ο δανειστής δεν έχει συμφέρον στην άσκηση του δικαιώματος. Έλλειψη όμως συμφέροντος δεν μπορεί να υπάρχει όταν ο δανειστής, όπως έχει δικαίωμα από τη σύμβαση, αποφασίζει να εισπράξει την απαίτησή του, διότι τούτο αποτελεί δικαίωμα συνυφασμένο με τη διαχείριση της περιουσίας του, τον τρόπο της οποίας αυτός αποφασίζει, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υπέρβαση, και μάλιστα προφανής, των αρχών της καλής πίστεως, των χρηστών ηθών και του οικονομικού ή κοινωνικού σκοπού του δικαιώματος (ΑΠ333/2019). Από το συνδυασμό εξ άλλου των διατάξεων των άρθρων 281 του Α.Κ., 116 και 933 ,Κ.Πολ.Δ. συνάγεται, ότι άσκηση ουσιαστικού δικαιώματος, που ανήκει στο δημόσιο δίκαιο, αποτελεί, και η μέσω αναγκαστικής εκτελέσεως πραγμάτωση της απαιτήσεως του δανειστή. Επομένως λόγο της ανακοπής του άρθρου 933 ,Κ.Πολ.Δ μπορεί να αποτελέσει και η πρόδηλη αντίθεση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτελέσεως στα αντικειμενικά όρια του άρθρου 281 Α.Κ και η εντεύθεν ακυρότητα της εκτελέσεως (ΑΠ 1077/2015, ΑΠ1519/2017). Αν μεν η αντίθεση αυτή αναφέρεται στην εγκυρότητα του ίδιου του εκτελεστού τίτλου, συνιστά ουσιαστικό ελάττωμά του, με την επιδίωξη εκτελέσεως δια τίτλου τυπικώς μεν έγκυρου, ο οποίος, όμως, επιτεύχθηκε αντιθέτως προς το άρθρο 281 ΑΚ, ο δε σχετικός λόγος ανακοπής πρέπει να προβάλλεται μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 παρ 1α του ΚΠολΔ. Αν η αντίθεση στα κριτήρια του άρθρου 281 ΑΚ αφορά στην απαίτηση ή στη διαδικασία της εκτελέσεως, ο λόγος της ανακοπής πρέπει να προβάλλεται μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 παρ. 1β` του ΚΠολΔ, δηλαδή ως την έναρξη της τελευταίας πράξης εκτελέσεως, η οποία, προκειμένου περί ικανοποιήσεως χρηματικών απαιτήσεων, είναι, κατά το άρθρο 934 παρ. 2 ΚΠολΔ, η σύνταξη της εκθέσεως πλειστηριασμού και κατακυρώσεως (ΑΠ 311/2020, δημ. Νόμος, με αναφορά σε ΑΠ419/2018, ΑΠ1464/2006).Προκειμένου δε να κριθεί κατόπιν ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ αν η άσκηση του ουσιαστικού δικαιώματος διά πράξεως της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτελέσεως, όπως η επίδοση επιταγής προς πληρωμή, αποτελεί κατάχρηση δικαιώματος, με την έννοια του άρθρου 281 ΑΚ, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, εφόσον, προσβάλλεται με την ανακοπή για στήριξη αντίστοιχης ενστάσεως και η προηγούμενη της κοινοποίησης της επιταγής συμπεριφορά του επιτάσσοντος, όχι ως συνθέτουσα τυχούσα άσκηση του δικαιώματος, αλλά, ως μέρος των περιστάσεων άσκησης της ανακοπτόμενης πράξης της εκτελεστικής διαδικασίας, οι οποίες (περιστάσεις) αποτελούν στοιχεία της βάσης της προτεινόμενης ενστάσεως του άρθρου 281 ΑΚ διά του λόγου της ανακοπής (βλ. ΑΠ 520/92, ΝοΒ 40,875, ΑΠ 1096/88 Ελλ.Δικ. 31,70 ΕΑ 5040/87 Ελλ.Δικ. 29,1679).
Από την επανεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, και συγκεκριμένα από τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ’επικλήσεως από τους διαδίκους έγγραφα, τα οποία λαμβάνονται υπ’ όψιν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μερικά δε εκ των οποίων μνημονεύονται ειδικότερα στη συνέχεια, χωρίς κανένα ωστόσο να παραλείπεται κατά την ουσιαστική εκτίμηση της διαφοράς, τα οποία συνδυάζει με τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους, αναφέρονται στα πιο κάτω ειδικώς μνημονευόμενα θέματα αποδείξεως και εκτιμώνται κατ’ άρθρα 261 εδαφ. β, 352 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ αλλά και προς τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εκκαλούσα, η οποία έχει συσταθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3182/2003 και έχει ως αποκλειστικό σκοπό την απόκτηση κυριότητας, την εκμετάλλευση ή διαχείριση ιδιόκτητων πλοίων αναψυχής με ελληνική σημαία, που χαρακτηρίζονται ως επαγγελματικά και η οποία, στο πλαίσιο της ως άνω επαγγελματικής της δραστηριότητας είναι πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Τ/Ρ σκάφους <<L>>, νηολογίου Πειραιά με αριθμό ….., άσκησε σε βάρος των εφεσιβλήτων, εκ των οποίων η πρώτη είναι εταιρεία συσταθείσα σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3182/2003, με καταστατικό σκοπό όμοιο με αυτόν της εκκαλούσας και είναι πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία Ε/Π-Τ/Ρ σκάφους <<SD>>, νηολογίου Πειραιά, με αριθμό …… και ο δεύτερος είναι κυβερνήτης του ανωτέρω σκάφους, την από 03-08-2020 (υπό ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2020) αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ζητούσε να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας των εφεσιβλήτων και ιδίως του ανωτέρω Ε/Π-Τ/Ρ σκάφους <<SD>>, μέχρι του ποσού των 2.200.000 ευρώ, επικαλούμενη την ύπαρξη απαίτησής της από ναυτικό ατύχημα (σύγκρουση μεταξύ των ανωτέρω σκαφών, προκληθείσα από υπαιτιότητα του δεύτερου εφεσίβλητου, που έλαβε χώρα στις 11-07-2019, στη Μαρίνα Ελληνικού). Κατόπιν σχετικού αιτήματος της εκκαλούσας χορηγήθηκε η από 04-08-2020 προσωρινή διαταγή, με την οποία απαγορεύθηκε προσωρινά η νομική και πραγματική μεταβολή του πλοίου Ε/Π-Τ/Ρ σκάφους <<SD>>, μέχρι τη συζήτηση της αίτησης, που ορίστηκε για τη δικάσιμο της 14-09-2020. Ενόψει επικείμενης πώλησης του ανωτέρω σκάφους, έλαβαν χώρα διαπραγματεύσεις μεταξύ των διαδίκων και του εδρεύοντος στο ………. Ολλανδίας, αλληλασφαλιστικού συνεταιρισμού με την επωνυμία <<………….>>, κατόπιν επιτυχούς έκβασης των οποίων, ο ανωτέρω αλληλασφαλιστικός συνεταιρισμός απέστειλε στην εκκαλούσα την από 19-08-2020 επιστολή ανάληψης υποχρέωσης (Letter of Undertaking, αλλιώς LOU), το κείμενο της οποίας είχε το ακόλουθο (αυτολεξί παρατιθέμενο σε μετάφραση στην ελληνική γλώσσα) περιεχόμενο: <<Αναφορικά με το μηχανοκίνητο σκάφος αναψυχής <<ΣΝ>> και με την προϋπόθεση ότι θα άρετε την απαγόρευση μεταβολής της κυριότητάς του και/ή θα απόσχετε από την επιβολή νέας απαγόρευσης στο νηολόγιο του σκάφους και/ή από την (επανα)κατάσχεση και/ή με άλλο τρόπο κράτηση του σκάφους και/ή από τη λήψη οποιασδήποτε ενέργειας κατά του παραπάνω σκάφους ή οποιουδήποτε άλλου σκάφους ή περιουσίας που ανήκει στην ίδια ή συσχετιζόμενη κυριότητα, διαχείριση, κατοχή ή έλεγχο, καθώς και ότι θα απόσχετε από τη λήψη περαιτέρω εξασφάλισης σχετικά με τις απαιτήσεις σας, οι οποίες προέρχονται και έχουν σχέση με το παραπάνω γεγονός εναντίον της εταιρείας <<……….. >> Πλοιοκτήτριας του μηχανοκίνητου σκάφους αναψυχής <<ΣΝ>>, με την εξαίρεση της άσκησης αγωγής ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου του Πειραιά για την είσπραξη των προαναφερθεισών απαιτήσεων, εμείς η εταιρεία ………….. ………., Ολλανδία, με την παρούσα αναλαμβάνουμε την υποχρέωση να σας καταβάλουμε σε πρώτη ζήτηση, οποιοδήποτε ποσό ή ποσά, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων, τα οποία θα κριθούν ότι σας οφείλονται από την Πλοιοκτήτρια του ανωτέρω αναφερθέντος σκάφους σχετικά με τις απαιτήσεις σας από τη σύγκρουση στη Μαρίνα του Ελληνικού, Ελλάδα, από το προαναφερθέν σκάφος, κατόπιν τελεσίδικης απόφασης επί της υποθέσεως ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων ή κατόπιν φιλικού συμβιβασμού, αλλά σε κάθε περίπτωση ποσό που δεν θα υπερβαίνει το ποσό των 2.200.000 ευρώ (δύο εκατομμυρίων διακοσίων χιλιάδων ευρώ). Η παρούσα εγγύηση εκδίδεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων, ενεργειών, εξαιρέσεων και μέσων άμυνας της Πλοιοκτήτριας του μηχανοκίνητου σκάφους αναψυχής <<ΣΝ>>, που πηγάζουν από το νόμο, και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως αναγνώριση της ευθύνης της. Η παρούσα επιστολή ανάληψης υποχρέωσης θα έχει ισχύ από την ημερομηνία έκδοσής της και θα λήξει με την τελική επίλυση της υπόθεσης αυτής. Οταν η παρούσα επιστολή ανάληψης υποχρέωσης καταστεί ανενεργή, θα επιστραφεί στον εγγυητή για ακύρωση. Η παρούσα επιστολή ανάληψης υποχρέωσης θα διέπεται από και θα ερμηνεύεται σύμφωνα με το Ελληνικό Δίκαιο. Οποιαδήποτε διαφορά προκύψει από αυτήν θα υπάγεται στην αποκλειστική δικαιοδοσία των αρμόδιων Δικαστηρίων του Πειραιά>>. Μετά την ανάληψη της ανωτέρω επιστολής, η εκκαλούσα παραιτήθηκε από την από 03-08-2020 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (βλ. σχετ. την από 24-08-2020 δήλωση παραίτησης από δικόγραφο, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης …………../2020). Ακολούθως η εκκαλούσα άσκησε κατά των εφεσιβλήτων, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, την από 06-10-2020 (υπό ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2020) αγωγή, με την οποία ζητούσε να υποχρεωθούν οι εφεσίβλητοι να της καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, ως αποζημίωση, για την αιτία που περιγράφεται αναλυτικά στην αγωγή και αφορά το προαναφερθέν ναυτικό ατύχημα, το συνολικό ποσό των 1.819.894,62 ευρώ νομιμοτόκως κατά τις διαλαμβανόμενες στο αγωγικό δικόγραφο διακρίσεις και να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή. Επί της άνω αγωγής εκδόθηκε η υπ’αριθ. 2519/2021 εν μέρει οριστική απόφαση με την οποία οι εφεσίβλητοι υποχρεώθηκαν να καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος, στην εκκαλούσα το συνολικό ποσό των 339.563,38 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Επιπλέον το Δικαστήριο κήρυξε την ανωτέρω διάταξη προσωρινά εκτελεστή και επέβαλε σε βάρος των εφεσιβλήτων μέρος της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσας, την οποία όρισε στο ποσό των 7.650 ευρώ, ενώ ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης ως προς το κεφάλαιο της αγωγής που αφορά τις υλικές ζημίες στη γάστρα του πλοίου <<L>> και τα αναγκαίως συνεχόμενα με αυτές κονδύλια αποζημίωσης, διατάσσοντας την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, προκειμένου με επιμέλεια οποιουδήποτε των διαδίκων να διεξαχθεί τεχνική πραγματογνωμοσύνη. Αντίγραφο της ανωτέρω απόφασης από πρώτο απόγραφο εκτελεστό, με την παραπόδας αυτού από 31-01-2022 επιταγή προς εκτέλεση, επιδόθηκε στους εφεσίβλητους την 01-02-2022, με το οποίο αυτοί επιτάχθηκαν να καταβάλουν στην εκκαλούσα α) ποσό 339.563,38 ευρώ για επιδικασθέν κεφάλαιο, β) ποσό 37.035 ευρώ για τόκους του πιο πάνω κεφαλαίου, γ) ποσό 9.038,36 ευρώ για αναλογούντα τέλη απογράφου, δ) ποσό 7.650 ευρώ για σύνταξη παραγγελίας και επιταγής και ε) ποσό 68,20 ευρώ για έξοδα επίδοσης του αντιγράφου εξ απογράφου με δικαστικό επιμελητή, ήτοι συνολικά ποσό 393.354,94 ευρώ και όλα τα ανωτέρω ποσά νομιμοτόκως, πλην του κονδυλίου των τόκων, από την επομένη της επίδοσης της επιταγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Ακολούθως η εκκαλούσα επέδωσε στους εφεσίβλητους τα από 08-02-2022 κατασχετήρια έγγραφα, δυνάμει των οποίων επέβαλε κατάσχεση εις χείρας τρίτων και ειδικότερα επέβαλε κατάσχεση σε κάθε χρηματικό ποσό κατατεθειμένο ή κατατεθησόμενο σε λογαριασμούς που οι εφεσίβλητοι τηρούν στο όνομά τους στις τραπεζικές εταιρείες <<……..>>, <<……………..>>, <<…………..>>, <<…………..>>, <<……….>> και <<………>> για το ποσό των 393.354,94 ευρώ. Επιπλέον επέδωσε στις ανωτέρω τράπεζες τα από 07-02-2022 κατασχετήρια έγγραφα (βλ. τις υπ’ αριθ. … Β΄/07-02-2022, …. Β΄/07-02-2022, … Β΄/07-02-2022, … Β΄/07-02-2022, … Β΄/07-02-2022, …. Β΄/07-02-2022, … Β΄/07-02-2022, … Β΄/07-02-2022, … Β΄/07-02-2022, …. Β΄/07-02-2022, …. Β΄/07-02-2022, …΄/07-02-2022 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιά …. .). Μετά την έκδοση της υπ’αριθ. 2519/2021 εν μέρει οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας, στο πλαίσιο ανταλλαγής μηνυμάτων ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, ζήτησε την καταβολή του επιδικασθέντος, ως προσωρινώς εκτελεστού, ποσού, ενημερώνοντας περαιτέρω τον πληρεξούσιο δικηγόρο των εφεσιβλήτων ότι σε περίπτωση μη εκούσιας συμμόρφωσης των τελευταίων, θα προχωρήσει στην έκδοση απογράφου για το εν λόγω ποσό (βλ. σχετ. από 13-12-2021 και από 17-12-2021 ηλεκτρονικά μηνύματα του πληρεξουσίου δικηγόρου της εκκαλούσας), όπως και έπραξε στη συνέχεια εφόσον οι εφεσίβλητοι δεν κατέβαλαν το αιτούμενο ποσό. H προεκτεθείσα συμπεριφορά της εκκαλούσας, εξεταζόμενη στο σύνολό της αλλά και υπό τις μερικότερες εκφάνσεις υπό τις οποίες αυτή εκδηλώθηκε, με την επιδίωξη άσκησης του δικαιώματός της προς είσπραξη της απαίτησής της, ουδόλως τυγχάνει καταχρηστική και αντίθετη στα χρηστά ήθη κατά την έννοια του άρθρου 281 ΑΚ. Ειδικότερα, η έκδοση της από 19-08-2020 επιστολής ανάληψης υποχρέωσης (Letter of Undertaking), και η λόγω αυτής, παραίτηση της εκκαλούσας από την από 03-08-2020 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, μοναδικό σκοπό είχε την άμεση αποδέσμευση του πλοίου, που είχε επιτευχθεί με την από 04-08-2020 προσωρινή διαταγή του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εκδοθείσα στο πλαίσιο της ανοιγείσας διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, ενόψει της επικείμενης πώλησής του και όχι την απεμπόληση του δικαιώματος της εκκαλούσας να επιδιώξει την είσπραξη της απαίτησής της στο πλαίσιο της κύριας διαγνωστικής της δίκης (έστω και δια προσωρινώς εκτελεστής απόφασης). Η έκδοση δε σχετικών επιστολών αποτελεί συνήθη πρακτική που ακολουθείται στον κλάδο της ναυτιλίας, σε περιπτώσεις αστικής αντιδικίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η δυνατότητα μεταβίβασης του πλοίου και η εξακολούθηση της εκμετάλλευσής του με παράλληλη παροχή διασφάλισης της απαίτησης του επισπεύδοντος τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων δανειστή. Στην ανωτέρω δε επιστολή, στην οποία αναφέρεται ότι διέπεται και ερμηνεύεται από το ελληνικό δίκαιο, γίνεται ρητή μνεία μόνο στην αποχή, εκ μέρους της εκκαλούσας, από την επιβολή νέας απαγόρευσης στο νηολόγιο του σκάφους ή από την (επανα)κατάσχεση ή με άλλο τρόπο κράτηση του σκάφους ή από τη λήψη οποιασδήποτε ενέργειας κατά του σκάφους ή άλλου σκάφους ή περιουσίας της πρώτης εφεσίβλητης, καθώς και στην αποχή από τη λήψη περαιτέρω εξασφάλισης, σχετικής με την απαίτηση της εκκαλούσας, ενώ δεν αποτυπώνεται οποιοσδήποτε σχετικός περιορισμός, για την περίπτωση ύπαρξης προσωρινώς εκτελεστής διάταξης οριστικής δικαστικής απόφασης. Εξάλλου, ουδόλως αποδείχθηκε ότι η εκκαλούσα, δημιούργησε με τη συμπεριφορά της, είτε κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων για την έκδοση της 19-08-2020 επιστολής ανάληψης υποχρέωσης, είτε μετά από αυτό, την πεποίθηση στους εφεσίβλητους ότι δεν θα ασκήσει το δικαίωμά της για είσπραξη της απαίτησής της, έστω μερικώς κατά το προσωρινώς επιδικασθέν ποσό αυτής, ούτε επέδειξε αδράνεια ώστε η επακολουθούσα άσκηση του δικαιώματός της να τείνει στην ανατροπή της καταστάσεως που η ίδια με τη συμπεριφορά της διαμόρφωσε και διατήρησε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντίθετα η εκκαλούσα είχε άμεσο συμφέρον να επιδιώξει την έστω μερική ικανοποίηση της απαίτησής της προκειμένου να προβεί στην έναρξη εργασιών αποκατάστασης του ζημιωθέντος σκάφους της <<L>>, τα έσοδα από την εκμετάλλευση του οποίου στερούνταν επί μακρό χρονικό διάστημα και δη από το χρόνο της ένδικης σύγκρουσης, την 11-07-2019, που το πλοίο παρέμενε μη λειτουργικό. Ετσι ενήργησε εντός των επιτρεπτών ορίων του δικαιώματος της διαχείρισης της περιουσίας της (στην οποία υπάγεται και η είσπραξη των απαιτήσεών της), χωρίς να αποδεικνύονται ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, από τις οποίες να μπορεί να συναχθεί προφανής υπέρβαση των αρχών της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του οικονομικού ή κοινωνικού σκοπού του ασκηθέντος δικαιώματος. Τέλος το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η άσκηση του δικαιώματος επέφερε τυχόν βλάβη στους εφεσιβλήτους, δεν μπορεί να αποτελέσει κατάχρηση δικαιώματος, παρά μόνο αν τούτο μπορεί να συνδυαστεί και με άλλες περιστάσεις, όπως π.χ όταν ο δανειστής δεν έχει συμφέρον στην άσκηση του δικαιώματος. Έλλειψη όμως συμφέροντος δεν μπορεί να υπάρχει όταν η εκκαλούσα αποφασίζει να εισπράξει την απαίτησή της και ενεργεί προς ικανοποίηση του συμφέροντος της, λαμβανομένου υπόψη μάλιστα του γεγονότος ότι το επιδικασθέν σε αυτήν, έστω με διάταξη προσωρινώς εκτελεστή, ποσό είναι απόλυτα αναγκαίο για τη συνέχιση της δραστηριότητας του επαγγελματικού σκάφους της <<L>>. Ενόψει των προεκτεθέντων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκανε δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο το μοναδικό λόγο της από 03-02-2022 ανακοπής και τον πρώτο λόγο της από 15-02-2022 ανακοπής, οι οποίοι ταυτίζονται κατά περιεχόμενο και αίτημα, εσφαλμένως το νόμο ερμήνευσε και εφήρμοσε και τις αποδείξεις εξετίμησε, γενομένου δεκτού ως και κατ’ ουσίαν βασίμου του τρίτου λόγου της έφεσης. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το παρόν Δικαστήριο, μετά την παραδοχή του ανωτέρω (τρίτου) λόγου της έφεσης, θα προβεί στην εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης και τη διακράτηση των υποθέσων για την εκδίκασή τους από αυτό κατ’ ουσίαν, αφού, κατ’ άρθρα 522, 535 § 1 και 536 §§ 1 και 2 ΚΠολΔ, καθίσταται πλέον αρμόδιο να ερευνήσει και αυτεπαγγέλτως και τους λοιπούς λόγους των ανακοπών που δεν είχαν εξετασθεί πρωτοδίκως, υπό την προϋπόθεση βέβαια, ότι οι λόγοι αυτοί είχαν προβληθεί κατά τρόπο ορισμένο και παραδεκτό και ασκούσαν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, οπότε και υποχρεούται το δικαστήριο της ουσίας να απαντήσει (ΑΠ 1556/2012 ΕΠΟΑΔ 2013, 559, ΑΠ 1286/2012 ΕΠΟΑΔ 2013, 559, ΑΠ 920/2011 ΕΠΟΑΔ 2012,101, ΑΠ 13/2010 ΝοΒ 2010, 1440, ΑΠ 1568/2009 ΔΕΕ 2010, 65, Σ. Σαμουήλ, “Η Έφεση κατά τον ΚΠολΔ“, έκδοση 2009, σελ. 372, αριθ. 947). Το δικόγραφο της ανακοπής θα πρέπει να περιέχει όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία που προβλέπονται αναλόγως και για την αγωγή κατ’άρθρο 118 έως 120 ΚΠολΔ, τους λόγους της κατ’άρθρο 585 παρ.2 έδ. α’ ΚΠολΔ, καθώς και το ορισμένο αίτημά της κατ’άρθρο 216 παρ.1 εδ. γ’ ΚΠολΔ για την ακύρωση συγκεκριμένης πράξης της εκτελεστικής διαδικασίας. Σε περίπτωση που ελλείπει κάποιο από τα παραπάνω στοιχεία, αυτή καθίσταται αόριστη και ως εκ τούτου απορριπτέα και δεν δύναται να συμπληρωθεί με τις προτάσεις του ανακόπτοντος αλλά ούτε και με την αναφορά σε άλλα έγγραφα (ΑΠ 1281/2011 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 240/2015 ΝΟΜΟΣ, ΕφΔυτΜακ 18/2011 Αρμ 2012.736)
Με τον δεύτερο λόγο της από 15-02-2022 ανακοπής, οι ανακόπτοντες εκθέτουν ότι κατά της καθ’ης έχουν ασκήσει την από 03-02-2022 (υπό ΓΑΚ/ΕΑΚ/……………/2022) ανακοπή, με την οποία αιτούνται, για τον εις αυτήν αναφερόμενο μοναδικό λόγο, την ακύρωση της από 31-01-2022 επιταγής προς εκτέλεση και κατ’επέκταση την επισπευδόμενη σε βάρος τους διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης. Ζητούν δε, επικαλούμενοι ότι ο περιεχόμενος στην από 03-02-2022 ανακοπή λόγος θα γίνει δεκτός, να ακυρωθεί η από 08-02-2022 επιβληθείσα αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας τρίτου. Με το προπαρατεθέν περιεχόμενο, ο λόγος αυτός της ανακοπής τυγχάνει απορριπτέος ως αόριστος καθόσον με αυτόν δεν προσβάλλονται ούτε πλήττονται κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο τα ελαττώματα της από 08-02-2022 αναγκαστικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων, ως πράξης εκτέλεσης της οποίας ζητείται η ακύρωση, ούτε οριοθετείται κατά περιεχόμενο το αντικείμενο της ανακοπής, αλλά επιχειρείται η θεμελίωση της ιστορικής βάσης του συγκεκριμένου λόγου με αναφορά σε άλλο έγγραφο και δη στο δικόγραφο της από 03-02-2022 ανακοπής. Κατόπιν τούτων, αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος ανακοπής προς περαιτέρω έρευνα, πρέπει να απορριφθούν η από 03-02-2022 ανακοπή και η από 15-02-2022 ανακοπή. Τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας- καθ’ ης οι ανακοπές πρέπει να επιβληθούν, κατόπιν σχετικού αιτήματος της για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας σε βάρος των εφεσιβλήτων -ανακοπτόντων (άρθρα 183, 176, 179 ΚΠολΔ) Τέλος, αφού έγινε κατ’ ουσίαν δεκτή η έφεση της εκκαλούσας, πρέπει να διαταχθεί κατ’ άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ η επιστροφή του κατατεθέντος παράβολου, σύμφωνα με το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ` ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την υπ` αρ. 1873/2022 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών).
Κρατεί και συνεκδικάζει α) την από 03-02-2022 (με γεν.αριθ.κατάθ. …./03-02-2022 και ειδ.αριθ.καταθ. …./03-02-2022 ανακοπή και β) την από 15-02-2022 (με γεν.αριθ.κατάθ. …../15-02-2022 και ειδ.αριθ.καταθ. …./15-02-2022) ανακοπή.
Απορρίπτει την από 03-02-2022 ανακοπή.
Απορρίπτει την από 15-02-2022 ανακοπή.
Καταδικάζει τους ανακόπτοντες στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της καθ’ης η ανακοπή για τις δύο ανακοπές και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο συνολικό ποσό των χιλίων (1000) ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου (……………) ποσού εκατό (100) ευρώ στην εκκαλούσα.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων στις 13/5/2024
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ