Αριθμός 220/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Παλαιόν Εκκλησιαστικόν Ταμείον» (Π.Ε.Τ), νομίμως εκπροσωπούμενου υπό του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος κατοικοεδρεύει στην Αθήνα (οδός ………..), το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον δικαστική πληρεξούσιο ΝΣΚ Ηλία Βασιλειάδη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ………… και 2) …………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Μαρία Καραφέρη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Ελληνικού Δημοσίου (ΑΦΜ ……..) το οποίο εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομκών, που κατοικεί στην Αθήνα (οδός ……….), το οποίο εκπροσωπήθηκε από το δικαστικό πληρεξούσιο ΝΣΚ Παναγιώτη Γαρόζη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατέθεσαν α) οι ………. και ……….. (ήδη εφεσίβλητοι) την από 29.11.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2018) αίτηση, β) το Ελληνικό Δημόσιο (ήδη εφεσίβλητο-εκκαλούν) την από 25.1.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) κύρια παρέμβαση και γ) το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Παλαιόν Εκκλησιαστικόν Ταμείον» (ήδη εκκαλούν-εφεσίβλητο) την από 25.1.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) κύρια παρέμβαση. Επί των ως άνω αιτήσεως και κυρίων παρεμβάσεων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2181/2020 που απέρριψε αμφότερες τις προαναφερόμενες κύριες παρεμβάσεις και διέταξε την επανάληψη της συζήτησης της κρινόμενης αίτησης, για τους λόγους που αναφέρονται στο διατακτικό αυτής (απόφασης).
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) το ήδη εκκαλούν-εφεσίβλητο με την από 13.5.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ………./2022-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………./2022) έφεσή του και β) το ήδη εφεσίβλητο-εκκαλούν με την από 13.5.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……../2022-ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2022) έφεσή του, των οποίων (εφέσεων) δικάσιμος προσδιορίσθηκε αρχικά η 1η.6.2023, μετά δε από αναβολή, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι δικαστικοί πληρεξούσιοι ΝΣΚ του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου και του εφεσιβλήτου-εκκαλούντος, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν και η πληρεξούσια δικηγόρος των εφεσιβλήτων, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου εκκρεμούν: α) η από 13-5-2022 (αριθ. κατ. στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ……../2022) έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, και β) η από 13-5-2022 (αριθ. κατ. ………../2022) έφεση του ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Παλαιό Εκκλησιαστικό Ταμείο» κατά της υπ’ αριθ. 2181/2020 εν μέρει οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε με την παρουσία των διαδίκων κατά την εκουσία δικαιοδοσία, οι οποίες πρέπει να συνεκδικασθούν, καθώς πλήττουν την ίδια απόφαση, υπάγονται στην ίδια διαδικασία και, από τη συνεκδίκαση αυτών διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρο 246 Κ.Πολ.Δ.). Οι κρινόμενες εφέσεις έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, καθώς δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ενώ για το παραδεκτό της άσκησης τους δεν απαιτείται εν προκειμένω η καταβολή του παραβόλου, που προβλέπεται από το άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι αμφότεροι οι εκκαλούντες απαλλάσσονται , κατά το άρθρο 19 § 1 του Κωδ. Δ/τος της 26-6/10.7.1944 σε συνδυασμό με άρθρο 36 ΠΔ 28/1931 (ΦΕΚ α’ 239/1931) της προκαταβολής των τελών της δίκης, μεταξύ των οποίων και το εν λόγω παράβολο (βλ. Μιχάλης και Άντα Μαργαρίτη, ΕρμΚΠολΔ, τόμ. Α΄, έκδοση 2018, άρθρο 495, αρ. 19).
ΙΙ. Οι αιτούντες και ήδη εφεσίβλητοι με την από 28-11-2018 (αριθ. έκθ. κατ. ………../2018) αίτησή τους εξέθεταν, ότι έχουν καταστεί συγκύριοι κατά παράγωγο τρόπο, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα, στο 50% ενός οικοπέδου, η μεν πρώτη σε ποσοστό 34,375% και ο δεύτερος σε ποσοστό 15,625%, το οποίο βρίσκεται στη θέση «……» ή «……..» ή «…….» στο Κερατσίνι και επί της οδού …………., εκτάσεως 155 τμ και, κατά τα οικεία κτηματολογικά βιβλία, 151 τμ, όπως αυτό λεπτομερώς περιγράφεται κατά θέση, έκταση και όρια, και ότι από παραδρομή δεν δήλωσαν το δικαίωμα τους στο κτηματολόγιο με συνέπεια το ακίνητο τους, που έλαβε στα κτηματολογικά βιβλία του κτηματολογικού γραφείου Πειραιά, ΚΑΕΚ γεωτεμαχίου ……………., να έχει εσφαλμένα αναγραφεί στο οικείο κτηματολογικό φύλλο κατά το ποσοστό του 50% ως «αγνώστου ιδιοκτήτη». Με βάση το ανωτέρω ιστορικό, οι αιτούντες ζητούσαν, να αναγνωριστούν εξ αδιαιρέτου συγκύριοι, κατά τα προαναφερόμενα ποσοστά, επί του 50% του προπεριγραφόμενου οικοπέδου, να διορθωθεί η εσφαλμένη πρώτη εγγραφή στο οικείο κτηματολογικό φύλλο ώστε να καταχωρηθούν αυτοί ως εξ αδιαιρέτου συγκύριοι στο 50% του επίδικου οκοπέδου κατά το ποσοστό των 34,375% η πρώτη αιτούσα και κατά το ποσοστό των 15,625% ο δεύτερος αιτών και τέλος, να διαταχθεί ο προϊστάμενος του κτηματολογικού γραφείου Πειραιά να προβεί στις απαιτούμενες διορθώσεις στα οικεία κτηματολογικά βιβλία. Περαιτέρω, το κυρίως παρεμβαίνον, Ελληνικό Δημόσιο με την από και με αρ. πρωτ. 25-1-2019 κύρια παρέμβαση του, (αριθ. κατ.: ………./ 2019), εξέθετε ότι το επίδικο ακίνητο εμπίπτει εντός του υπό στοιχεία ΑΒΚ ………. δημοσίου κτήματος, συνολικής εκτάσεως 912.790,50 τμ, το οποίο αποτελεί τμήμα μείζονος έκτασης, συνολικού εμβαδού 10.000 στρεμμάτων, καταγεγραμμένης ως δημόσιο κτήμα, γνωστό ως «………» ή «……………», και ότι περιήλθε στην αποκλειστική κυριότητα του ιδίου: α) «δικαιώματι πολέμου», διότι, ανήκε σε Οθωμανούς από τους οποίους την κατέλαβε κατά τη διάρκεια του αγώνα της Ανεξαρτησίας και την δήμευσε, άλλως, επειδή κατά τον χρόνο της υπογραφής των πρωτοκόλλων του Λονδίνου είχε εγκαταλειφθεί από αυτούς και δεν είχε καταληφθεί από άλλους, άλλως, διότι αποτελούσε δημόσια γαία, που ανήκε στο Οθωμανικό Δημόσιο, β) άλλως, με τα προσόντα της τακτικής, άλλως έκτακτης χρησικτησίας, καθόσον το νέμεται, με καλή πίστη, από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, διάνοια κυρίου, με νόμιμους τίτλους το από 21-1/3.2.1830 Πρωτόκολλο του Λονδίνου περί «Ανεξαρτησίας της Ελλάδος» και τα ερμηνευτικά αυτού Πρωτόκολλα της 4/16.6.1830 και της 19-6/1-7-1830 και την από 26.6/9-7-1832 Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης «Περί Οριστικού Διακανονισμού των Ορίων της Ελλάδος», και γ) άλλως, διότι αποτελούσε αδέσποτο στις 21-6/10-7-1837, χωρίς να απαιτείτο η κατάληψη του. Ζητούσε δε, για τους λόγους αυτούς να απορριφθεί η αίτηση των αιτούντων και να διαταχθεί η διόρθωση της αρχικής εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά ώστε να καταχωρισθεί το ίδιο ως πλήρης κύριος σε ποσοστό 50% του επίδικου ακινήτου. Ομοίως, το κυρίως παρεμβαίνον, ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Παλαιό Εκκλησιαστικό Ταμείο» με την από 25-1-2019 κύρια παρέμβαση του (αριθ. έκθ. κατ.: ………../ 2019 ), εξέθετε ότι το επίδικο ακίνητο αποτελεί τμήμα ευρύτερης έκτασης 10.000 στρεμμάτων, που περιήλθε το έτος 1700 στην ήδη διαλυθείσα Μονή του Αγίου Σπυρίδωνος, εξ αφιερωμάτων και δωρεών των πιστών, η οποία απέκτησε την κυριότητα του ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία καθόσον το κατείχε και το νεμόταν συνεχώς και αδιαλείπτως με διάνοια κυρίου, καλή πίστη και με την πεποίθηση, ότι δεν βλάπτει δικαιώματα τρίτων συνεχώς μέχρι τη διάλυση της με το Β.Δ. της 19-8/25-9-1833, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα, ενώ μετά την διάλυση αυτής (Ιεράς Μονής) όλη η ακίνητη περιουσία της περιήλθε στο ίδιο το κυρίως παρεμβαίνον, το οποίο, απέκτησε την κυριότητα του επιδίκου και με την έκτακτη χρησικτησία του προϊσχύσαντος δικαίου και με την τακτική χρησικτησία του ισχύοντος δικαίου, καθόσον νεμόταν κατείχε αυτό, ενεργώντας επ’ αυτού τις αναφερόμενες στο υπό κρίση δικόγραφο υλικές πράξεις φυσικής εξουσίασης, συνεχώς και αδιαλείπτως αυτό με καλή πίστη, νόμιμο τίτλο και με την ειλικρινή πεποίθηση, ότι με την κτήση της νομής της ως άνω έκτασης δεν προσέβαλε το δικαίωμα κυριότητας άλλου. Ζητούσε δε να απορριφθεί η αίτηση των αιτούντων, και να διαταχθεί η διόρθωση της αρχικής εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά, ώστε να καταχωρισθεί το ίδιο ως πλήρης κύριος επί του 1/2 του επίδικου οικοπέδου. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, απέρριψε τις ως άνω κύριες παρεμβάσεις ως ουσιαστικά αβάσιμες, ενώ διέταξε την επανάληψη της συζήτησης της αίτησης, προκειμένου να διορθωθεί το με αριθμό ………./1984 συμβόλαιο δωρεάς του συμβολαιογράφου Χαλκίδας, ………….., που αποτελεί τον τελευταίο χρονικά από τους επικαλούμενους νόμιμους τίτλους κτήσης κυριότητας του επιδίκου από τους αιτούντες, αναφορικά με τα εξ αδιαιρέτου ποσοστά , που περιήλθαν σε αυτούς. Κατά της απόφασης αυτής, σχετικά με την απόρριψη των παρεμβάσεων τους, παραπονούνται οι εκκαλούντες-κυρίως παρεμβαίνοντες, για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητούν την εξαφάνιση της προκειμένου αυτές να γίνουν δεκτές. Εν προκειμένω, η εκκαλουμένη απόφαση υπόκειται σε αυτοτελείς εφέσεις ως προς το περατωθέν σκέλος της δίκης επι των κυρίων παρεμβάσεων, σύμφωνα και με τη διάταξη του άρθρου 513 παρ. 1 εδ. β` ΚΠολΔ, όπου ορίζεται ότι “έφεση επιτρέπεται μόνο κατά των αποφάσεων που εκδίδονται στον πρώτο βαθμό και περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνο τη δίκη για την αγωγή και την ανταγωγή”, η οποία εφαρμόζεται και επί συνεκδικάσεως αγωγής (αίτησης εν προκειμένω) και κυρίας παρεμβάσεως, και δη ανεξαρτήτως αν αυτές (αγωγή-αίτηση και κύρια παρέβαση) ανάγονται στην ίδια έννομη σχέση ή αν είναι αυτοτελείς και ανεξάρτητες, καθόσον η διάταξη δεν κάνει τέτοια διάκριση (Βασ, Βαθρακοκοίλης, Η Έφεση, 2015, παρ. 475, σελ. 127-128, παρ. 485, σελ. 131, ΕφΑθ 6451/ 1996, ΝΟΜΟΣ). Ωστόσο, επειδή δεν έχουν εκλείψει οι λόγοι συνάφειας, που επέβαλαν αρχικώς τη συνεκδίκαση των ως άνω δικογράφων, το δικαστήριο τούτο κρίνει ότι η συζήτηση της υπόθεσης πρέπει να αναβληθεί κατ’ άρθρο 249 ΚΠολ, μέχρις εκδόσεως οριστικής αποφάσεως επι της ως άνω αιτήσεως με αριθ. έκθ. κατ. …………./2018 (βλ. σχετ. Βαθρακοκοίλη ΚΠολΔ Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση (τ.Β΄ άρθρο 249 σελ 152, παρ 3).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει με την παρουσία των διαδίκων τις από 13-5-2022 :α) με αριθ. κατ. ………../2022 και …………./2022 εφέσεις κατά της υπ’ αριθ. 2181/2020 εν μέρει οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Αναβάλλει τη συζήτηση της υπόθεσης μέχρις εκδόσεως οριστικής αποφάσεως από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς επι της αιτήσεως με αριθ. έκθ. κατ. ……………/2018.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Ιανουαρίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ