Αριθμός 269/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από το Γραμματέα Σ.Τ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………………. η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΟΥΛΗ (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ναυτικής εταιρείας με την επωνυμία «…………» η οποία εδρεύει στη …. (……….) και διατηρεί γραφεία στη … Αττικής (οδός …………) (ΑΦΜ ………..) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο ΛΟΥΚΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 20.12.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2231/2023 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 4.8.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……/2023-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ …………./2023) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και η πληρεξούσια δικηγόρος της εφεσίβλητης, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινομένη με αριθμό κατάθεσης ………./2023 και αριθμό προσδιορισμού ………/2023 έφεση κατά της με αριθμό 2331/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614 αρ.3 και 621 επ. του ΚΠολΔ (άρθρο 82 του ΚΙΝΔ), αντιμωλία των διαδίκων, επί της με αριθμό ………/2019 αγωγής της εν μέρει ηττηθείσας ενάγουσας ήδη εκκαλούσας, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις με κατάθεση αυτής στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εμπροθέσμως, εντός της διετούς καταχρηστικής προθεσμίας από την έκδοση της εκκαλουμένης αφού δεν προκύπτει επίδοση της ούτε οι διάδικοι επικαλούνται τέτοια (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση και να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι ως προς τις διαφορές αυτές υπάρχει απαλλαγή από το παράβολο εφέσεως του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012.
Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό ………/2019 αγωγή της εκθέτει ότι ναυτολογήθηκε διαδοχικά δύο φορές µε την ειδικότητα της Θαλαµηπόλου Α’ και απασχολήθηκε κατά τα αναφερόµενα στην αγωγή χρονικά διαστήµατα εντός της χρονικής περιόδου από 9-7-2017 έως 20-3-2019 στο υπό ελληνική σηµαία επιβατηγό – οχηµαταγωγό [Ε/Γ – ο/η πλοίο “ΨΓ” ολικής χωρητικότητας 717,43 κόρων (Δ.Δ.Σ. ….), πλοιοκτησίας της εναγοµένης ναυτικής εταιρίας με έδρα τη ……., αντί των προβλεπόµενων από την οικεία Συλλογική Σύµβαση Ναυτικής Εργασίας (στο εξης ΣΣΝΕ) Πληρωµάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων του έτους 2018 και 2019, αντίστοιχα, αποδοχών, και παρείχε τις υπηρεσίες της στο προαναφερόμενο πλοίο, που εκτελούσε καθηµερινά τα αναφερόµενα στην αγωγή δροµολόγια στη γραµµή Χίος-Ψαρά, εργαζόµενη ηµερησίως, κατά περίπτωση, επί δώδεκα (12), δεκάµιση (10 1/2) και εντεκάµιση (11 1/2) ώρες µέχρι την λύση της τελευταίας συµβάσεώς της µε την εναγοµένη. Ότι εκτός από τα καθήκοντα του θαλαµηπόλου εκτελούσε και τα καθήκοντα του φροντιστή και του ναύτη, συνεπικουρώντας τους λοιπούς ναύτες στα καθήκοντά τους. Ότι την 20-3-2019 κατήγγειλε η ίδια τη σύµβαση εργασίας της λόγω βαρείας παραβίασης των υποχρεώσεων του πλοιάρχου, συνιστάµενης στη µη καταβολή των αποδοχών της, οπότε η εναγοµένη της κατέβαλε αποζηµίωση απόλυσης ύψους 1.492,12 ευρώ αντί του πραγµατικά οφειλόµενου ποσού των 4.065,40 ευρώ. Με βάση το ιστορικό αυτό και επικαλούµενη ότι απασχολήθηκε χωρίς να λάβει το σύνολο των αποδοχών της που αντιστοιχούσαν στο νόµιµο βασικό µισθό και το επίδοµα Κυριακής, στις ώρες υπερωριακής εργασίας της κατά τις καθηµερινές, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες και χωρίς να συνυπολογιστούν αυτές στο σύνολό τους για τον προσδιορισµό και την καταβολή της αναλογίας των επιδοµάτων δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ετών 2018 και 2019, τα οποία δικαιούται, αιτήθηκε -κυρίως µε βάση τη σύµβαση εργασίας και επικουρικά κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισµού: Α] να υποχρεωθεί η εναγοµένη, µε απόφαση προσωρινά εκτελεστή και µε καταδίκη της στα δικαστικά της έξοδα, να της καταβάλει το συνολικό χρηµατικό ποσό των 19.772,56 ευρώ το οποίο και ανέλυε ως εξής: α) ποσό 397,09 ευρώ για διαφορά µεταξύ καταβλητέου και καταβληθέντος βασικού µισθού µετά επιδόµατος Κυριακής των ετών 2018-2019, β) ποσό 10.328,08 ως υπόλοιπο αµοιβής υπερωριακής απασχόλησης, όπως εξειδικεύει τα επιµέρους ποσά για καθηµερινές, Κυριακές, Σάββατα και αργίες, γ) 504,75 ευρώ για επίδοµα βαρειάς και ανθυγιεινής εργασίας των ετών 2018 και 2019, δ) 5.978,40 ευρώ για επίδοµα αδείας µετά τροφοδοσίας των ετών 2018 και 2019, ε) 2.564,24 ευρώ ως υπόλοιπο επιδοµάτων εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων των ετών 2018 και 2019 και Β] να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγοµένης να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 51.989,81 ευρώ, που ανέλυε ως εξής: α) 1.041,32 ευρώ για επίδοµα άγονης γραµµής του επίδικου χρονικού διαστήµατος, β) 809,81 ευρώ για επίδοµα ιµατισµού, γ) 42.056,91 ευρώ για µισθούς ελλείποντος φροντιστή των ετών 2018 και 2019, δ) 5.508,37 ευρώ για αναλογία µηνιαίων αποδοχών ναύτη, ε) 2.573,40 ευρώ ως αποζηµίωσης απόλυσης, όλα δε τα ως άνω ποσά, µε το νόµιµο τόκο από την ηµέρα της καταγγελίας της σύµβασης (20.3.2019), και επικουρικά από την εποµένη της επίδοσης της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα προς εκδίκαση της υπόθεσης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 16§1 περ, 2 και 33 Κ.Πολ.Δ. άρθρο 51 παρ. 3α του ν. 2172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς και εφήρμοσε την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα, των εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3 στοιχ. α και 621 επ. ΚΠολΔ). Αφού διαπίστωσε ότι για το παραδεκτό της συζήτησης είχε προσκομιστεί υπογεγραµµένο από την ενάγουσα και την πληρεξούσιο δικηγόρο της το µε ηµεροµηνία 20-12-2019 έντυπο ενηµέρωσης για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς µε διαµεσολάβηση σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 4640/2019, όπως αυτή αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 65 του Ν. 4647/2019 (ΦΕΚ τ. Α’ 204/16.12.2019), και ότι μετά τον περιορισμό μέρους του καταψηφιστικού αιτήματος σε έντοκο αναγνωριστικό δεν απαιτείτο καταβολή δικαστικού ενσήμου, διότι αυτό δεν υπερέβαινε το ποσό αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου σύμφωνα με το άρθρο 71 ΕισΝΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 6 παρ. 17 Ν. 2479/1997, σε συνδυασµό µε το άρθρο 14 παρ. 1α ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 2 Ν.3994/2011 (ΦΕΚ Α 165/25-7-2011), έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή με έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 53, 54 και 60 66, 76, 82 και 84 του τότε ΚΙΝΔ, 648, 649, 653, 655, 341 και 346 ΑΚ, 70 ΚΠολΔ άρθρο µόνο της Υ.Α. 70109/8008 (Εµπορικής Ναυτιλίας) της 14.12.81/7.1.82. «Προϋποθέσεις χορηγήσεως επιδοµάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους δικαιουµένους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β’ 1/1982), σε συνδυασμό με τις ΣΣΝΕ πληρωµάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων έτους 2018, που κυρώθηκε µε την ΥΑ 2242.5-1.5/80350/2018 (ΦΕΚ Β’ 5084/14.11.2018) και της ΣΣΝΕ πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων 2019 που κυρώθηκε με την υα 2242.5-1.5/56040/2019 (ΦΕΚ Β’ 3170/12.8.2019). Στη συνέχεια δέχθηκε και κατ’ουσίαν κατά ένα μέρος την αγωγή και αφενός αναγνώρισε την υποχρέωση της πλοιοκτήτριας να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 120 ευρώ (ως υπόλοιπο επιδόματος άγονης γραμμής) και επίσης την υποχρέωσε να της καταβάλει επιπλέον το ποσό των 1.168,69 ευρώ ως διαφορά επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας, επιδομάτων εορτών και αδείας μετά τροφοδοσίας εντόκως από την τελευταία ναυτολόγηση της. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα η ναυτικός με την κρινόμενη έφεση της και τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους που αφορούν κακή εκτίμηση αποδεικτικού υλικού, αφού δεν κρίθηκε ότι αυτή εργαζόταν υπερωριακώς και ότι ακολούθως δεν υπολογίστηκαν ορθώς ούτε τα οφειλόμενα επιδόματα εορτών, και ότι επιπλέον απορρίφθηκαν εσφαλμένα τα επιδόματα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, άγονης γραμμής αποζημίωσης αδείας και ιματισμού και ότι εσφαλμένα κρίθηκε ότι δεν εκτελούσε καθήκοντα ελλείποντος ναύτη (με συνέπεια να απορριφθεί το σχετικό αγωγικό αίτημα) και ότι δεν της οφείλεται αποζημίωση απόλυσης.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 421 του ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο Ν. 4335/2015, «Οι διάδικοι μπορούν να προσάγουν προαποδεικτικά ένορκες βεβαιώσεις, εφόσον αυτές λαμβάνονται ενώπιον του ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου της έδρας του δικαστηρίου ή της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα ή ενώπιον του προξένου της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα κατά τη διαδικασία των επομένων άρθρων», κατά δε τη διάταξη του άρθρου 422 του ιδίου Κώδικα, η οποία προστέθηκε και ισχύει κατά τα αμέσως προεκτιθέμενα, «1. Ο διάδικος, που επιδιώκει τη λήψη ένορκης βεβαίωσης, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο προηγούμενο άρθρο, επιδίδει δύο (2) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη βεβαίωση στον αντίδικο κλήση, η οποία αναφέρει την αγωγή, το ένδικο βοήθημα ή μέσο, που αφορά η βεβαίωση, τόπο, ημέρα και ώρα, που θα δοθεί, το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και τη διεύθυνση της κατοικίας του μάρτυρα 2. Κατά τη βεβαίωση παρίστανται, εφόσον το επιθυμούν, οι διάδικοι. 3. Δεν επιτρέπεται η λήψη ενόρκων βεβαιώσεων, πάνω από πέντε (5) για κάθε διάδικο και τρεις (3) για την αντίκρουση», ενώ, κατά τη διάταξη του άρθρου 424 του ιδίου Κώδικα, η οποία προστέθηκε και ισχύει κατά τα παραπάνω, «Ένορκη βεβαίωση, που δίδεται κατά παράβαση των προηγουμένων διατάξεων, δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη στο πλαίσιο της δίκης, για την οποία δόθηκε, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων». Η ένορκη βεβαίωση αποτελεί διαφορετικό αποδεικτικό μέσο από τους μάρτυρες ή από τα έγγραφα, ενώ ήδη, μετά την αντικατάσταση του άρθρου 339 του ΚΠολΔ με το άρθρο 36 του Ν. 3994/2011, η ένορκη βεβαίωση αποτελεί πλέον αυτοτελές αποδεικτικό μέσο. Γι’ αυτό, όταν προσκομίζεται τέτοιο αποδεικτικό μέσο στο δικαστήριο της ουσίας προς απόδειξη ή ανταπόδειξη ουσιώδους ισχυρισμού, πρέπει, ειδικά, να αναφέρεται στην απόφασή του ότι αυτό έχει ληφθεί υπόψη (ΑΠ 1186/2021 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1263/2020 ΝΟΜΟΣ). Η ως άνω ρύθμιση του άρθρου 424 του ΚΠολΔ, καταλαμβάνει, κατά τη διάταξη της παραγράφου 4 του ενάτου άρθρου Ν. 4335/2015, κατ’ εφαρμογή της καθιερουμένης από τις διατάξεις των άρθρων 12, 21 εδ. β’ και 24 παρ. 1 εδ α’ του ΕισΝΚΠολΔ γενικής δικονομικής αρχής ότι οι διαδικαστικές πράξεις ρυθμίζονται και διέπονται από το δίκαιο το ισχύον κατά το χρόνο διενεργείας αυτών, τις επιδιδόμενες από της 1ης Ιανουάριου 2016 και εξής κλήσεις (έστω και εάν οι σχετικές αγωγές ή τα ένδικα βοηθήματα ή τα ένδικα μέσα έχουν ασκηθεί προ της εν λόγω ημερομηνίας). Επομένως, μετά την ισχύ των άρθρων 422 παρ. 1 και 424 του ΚΠολΔ, όπως τα άρθρα αυτά προστέθηκαν με το Ν. 4335/2015, το δικαστήριο της ουσίας λαμβάνει υπόψη του κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον Ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου, μόνο αν ο διάδικος, που επιδιώκει τη λήψη ένορκης βεβαίωσης, επιδώσει δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη βεβαίωση στον αντίδικο κλήση, η οποία αναφέρει την αγωγή, το ένδικο βοήθημα ή μέσο που αφορά η βεβαίωση, τόπο, ημέρα και ώρα που θα δοθεί, το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και τη διεύθυνση της κατοικίας του μάρτυρα. Την τήρηση των αναγκαίων αυτών προϋποθέσεων έχει υποχρέωση το δικαστήριο της ουσίας να ερευνήσει όχι μόνο κατ’ ένσταση αλλά και αυτεπαγγέλτως, διότι η έλλειψή τους έχει ως συνέπεια ότι η ένορκη βεβαίωση δεν είναι απλώς άκυρη, αλλά ανύπαρκτη ως αποδεικτικό μέσο (ΑΠ 977/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 667/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1208/2019 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 673/2018 ΝΟΜΟΣ). Επίσης, η επίκληση της ένορκης βεβαίωσης πρέπει να γίνεται με τις προτάσεις, κατά τη συζήτηση μετά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και, συνακόλουθα, αν προσκομίζεται, πρώτη φορά, στο Εφετείο, η επίκληση πρέπει να γίνεται με τις προτάσεις της δευτεροβάθμιας δίκης (ΑΠ 26/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 204/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1461/2013 ΝΟΜΟΣ) και να είναι ειδική, έτσι ώστε να προκύπτει από αυτήν ο αριθμός, ο μάρτυρας, που εξετάστηκε, και εκείνος, που τον εξέτασε, και, επιπλέον, να καθορίζεται ότι έλαβε χώρα νόμιμη κλήτευση του αντιδίκου ή ότι αυτός παραστάθηκε, οπότε, στην τελευταία αυτή περίπτωση, η ακυρότητα από τη μη κλήτευσή του θεραπεύεται (ΑΠ 26/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 17/2015 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, από την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 422 του ΚΠολΔ, η οποία εξαρτά το παραδεκτό του εν λόγω αποδεικτικού μέσου από την προηγούμενη κλήτευση του αντιδίκου για να δυνηθεί να παραστεί κατά την εξέταση, συνάγεται ότι απαιτείται στη σχετική κλήση να ορίζεται κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ο χρόνος και ο τόπος της εξέτασης και ότι αν τούτο δεν συμβεί η ένορκη βεβαίωση που έγινε χωρίς την παρουσία του αντιδίκου είναι ανύπαρκτη ως αποδεικτικό μέσο και δεν λαμβάνεται υπόψη (ΑΠ 580/2016 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1321/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑιγ 118/2021 ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΘεσ 1302/2020 ΝΟΜΟΣ). Επιπλέον, η ισχύουσα διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 422 του ΚΠολΔ, η οποία επιτρέπει σε κάθε διάδικο, πλέον των πέντε (5) ένορκων βεβαιώσεων, να επικαλεστεί και να προσκομίσει μέχρι τρεις (3) πρόσθετες ένορκες βεβαιώσεις, προς «αντίκρουση», γενικά, παρέχει σ’ αυτόν την ευχέρεια να αντικρούσει τόσο τους ισχυρισμούς του αντιδίκου του, όπως διατυπώθηκαν στις έγγραφες προτάσεις του, όσο και τις ένορκες βεβαιώσεις, που αυτός προσκόμισε, σε αντίθεση με την προϊσχύσασα διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 270 του ΚΠολΔ, στην οποία ρητώς αναφερόταν ότι η προσκομιδή των πρόσθετων ενόρκων βεβαιώσεων επιτρεπόταν μόνον προς αντίκρουση των ένορκων βεβαιώσεων του αντιδίκου (ΑΠ 23/2022 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 6 του Ν. 4690/2020 «Οι διάδικοι μπορούν να προσκομίσουν ένορκες βεβαιώσεις που λαμβάνονται ενώπιον δικηγόρου της έδρας του δικαστηρίου ή της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα κατά τη διαδικασία των άρθρων 422 έως 424 του ΚΠολΔ, όπως αυτή συμπληρώνεται με τα επόμενα εδάφια. Η ένορκη βεβαίωση δεν μπορεί να ληφθεί ενώπιον των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων. Αμέσως μετά τη λήψη της ένορκης βεβαίωσης, ο δικηγόρος ενώπιον του οποίου αυτή δόθηκε την αποστέλλει ηλεκτρονικά στο δικηγορικό σύλλογο στον οποίο ανήκει και λαμβάνει ηλεκτρονική απόδειξη λήψης. Με την ηλεκτρονική απόδειξη η ένορκη βεβαίωση αποκτά βέβαιη χρονολογία και μοναδικό αριθμό. Ο δικηγόρος χορηγεί αντίγραφα της ένορκης βεβαίωσης μαζί με την ως άνω ηλεκτρονική απόδειξη λήψης. Όμοια αντίγραφα χορηγεί και ο οικείος δικηγορικός σύλλογος μέσω της διαδικτυακής πύλης portal.olomeleia.gr. Τα αρχεία των ένορκων βεβαιώσεων που λαμβάνονται ενώπιον δικηγόρου κατά την παρούσα παρ., τηρούνται στους οικείους δικηγορικούς συλλόγους, σύμφωνα με αποφάσεις των διοικητικών τους συμβουλίων». Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 421 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από την 01.01.2022, δυνάμει των άρθρων 21 και 120 του Ν. 4842/2021, εφαρμόζεται δε και στις εκκρεμείς υποθέσεις κατά την παρ. 1β’ του άρθρου 116 του αυτού νόμου, όπως διορθώθηκε με το άρθρο 65 παρ. 1 του Ν. 4871/2021, «Οι διάδικοι μπορούν να προσκομίσουν προαποδεικτικώς ένορκες βεβαιώσεις, εφόσον αυτές λαμβάνονται ενώπιον του ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή δικηγόρου της έδρας του δικαστηρίου ή της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα ή ενώπιον του προξένου της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα κατά τη διαδικασία των άρθρων 422 έως 424. Η ένορκη βεβαίωση, που λαμβάνεται ενώπιον δικηγόρου, δεν μπορεί να ληφθεί ενώπιον των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων. Αμέσως μετά τη λήψη της ένορκης βεβαίωσης, ο δικηγόρος ενώπιον του οποίου αυτή δόθηκε την αποστέλλει ηλεκτρονικά στον δικηγορικό σύλλογο στον οποίο ανήκει και λαμβάνει ηλεκτρονική απόδειξη λήψης. Με την ηλεκτρονική απόδειξη η ένορκη βεβαίωση αποκτά βέβαιη χρονολογία και μοναδικό αριθμό. Ο δικηγόρος χορηγεί αντίγραφα της ένορκης βεβαίωσης μαζί με την ως άνω ηλεκτρονική απόδειξη λήψης. Όμοια αντίγραφα χορηγεί και ο οικείος δικηγορικός σύλλογος μέσω της διαδικτυακής πύλης portal.olomeleia.gr. Τα αρχεία των ένορκων βεβαιώσεων που λαμβάνονται ενώπιον δικηγόρου τηρούνται στους οικείους δικηγορικούς συλλόγους, σύμφωνα με αποφάσεις των διοικητικών τους συμβουλίων». Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 143 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 με έναρξη ισχύος την 01.01.2016, σύμφωνα με την παρ. 4 του ένατου άρθρου του άρθρου 1 του ιδίου νόμου, η οποία ορίζει ότι «Ο δικαστικός πληρεξούσιος που διορίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 96 (δηλαδή, είτε με συμβολαιογραφική πράξη, είτε με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση) είναι αυτοδικαίως και αντίκλητος για όλες τις επιδόσεις που αναφέρονται στη δίκη, στην οποία είναι πληρεξούσιος, έως και την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, εκτός αν με δικόγραφο γνωστοποιηθεί στους λοιπούς διαδίκους η αντικατάστασή του», συνάγεται ότι ο δικηγόρος που παραστάθηκε ως πληρεξούσιος του διαδίκου στην πρωτοβάθμια δίκη θεωρείται κατά νόμο αντίκλητος για τις αναγόμενες στη δίκη αυτή επιδόσεις εγγράφων, μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, εκτός αν γνωστοποιηθεί η αντικατάστασή του. Η ισχύς της εν λόγω διατάξεως, ως δικονομική, καταλαμβάνει από την 01.01.2016 όλες τις επιδόσεις που γίνονται στον πληρεξούσιο δικηγόρο του διαδίκου, ανεξαρτήτως αν η απόφαση, στην υπόθεση για την οποία αυτός είχε παραστεί, εκδόθηκε πριν την 01.01.2016 (ΑΠ 1276/2021 ΝΟΜΟΣ). Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 εδ. α’ του άρθρου 529 του ΚΠολΔ, στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων. Ως νέα αποδεικτικά μέσα, κατά την έννοια της αμέσως πιο πάνω διάταξης, θεωρούνται είτε αυτά, που δεν υποβλήθηκαν καθόλου πρωτόδικα, είτε αυτά, που υποβλήθηκαν μεν πρωτόδικα, αλλά απαραδέκτως, όπως λ.χ. εκπρόθεσμα ή χωρίς επίκληση ή χωρίς νόμιμη σήμανση κ.λ.π., είναι δε αδιάφορο αν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποφάνθηκε ρητά για το απαράδεκτο των εν λόγω αποδεικτικών/μέσων ή αντιπαρήλθε σιωπηρά το τελευταίο. Η διάταξη του άρθρου 529 παρ. 1 εδ. α’ του ΚΠολΔ είναι γενική και, έτσι, περιλαμβάνει χωρίς διακρίσεις όλα τα αποδεικτικά μέσα, που επιτρέπονται από το νόμο, δηλαδή τόσο τα αποδεικτικά, που απόκεινται στην πρωτοβουλία των διαδίκων (όπως έγγραφα, ένορκες βεβαιώσεις) ή παρέχουν άμεση ή έμμεση απόδειξη (τεκμήριο), όσο και εκείνα, η απόδειξη των οποίων μπορεί να διαταχθεί ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά των διαδίκων (λ.χ. αυτοψία, πραγματογνωμοσύνη). Έτσι, ένορκες βεβαιώσεις, που έχουν δοθεί στον πρώτο βαθμό ή προσκομίστηκαν στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο εκπρόθεσμα ή έχουν δοθεί νόμιμα μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και πριν τη συζήτηση της έφεσης, νόμιμα, κατά το άρθρο 529 παρ. 1 εδ. α’ του ΚΠολΔ, λαμβάνονται υπόψη, αν, με νόμιμη επίκληση, προσκομιστούν στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο με τις ενώπιον του εφετείου υποβληθείσες έγγραφες προτάσεις των διαδίκων (ΑΠ 988/2021 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1034/2019 ΝΟΜΟΣ), εκτός αν η προσκόμιση αυτών αποκρουστεί ρητά από το Εφετείο, διότι, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του, ο διάδικος δεν είχε προσκομίσει τα αποδεικτικά αυτά μέσα στην πρωτοβάθμια δίκη από πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια (ΑΠ 1034/2019 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 204/2017 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 728/2022 δημοσιευμένη σε ιστοσελίδα Εφετείο Πειραιώς, ΕφΑθ 2921/2021 δημ. νόμος).
Στην παρούσα δίκη επανεκτιμάται η κατάθεση του µάρτυρα, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου µε την επιµέλεια της εναγομένης κατά τη συνεδρίαση της 10.9.2020, η οποία περιέχεται στα άνευ αριθµού αποµαγνητοφωνηµένα πρακτικά δηµόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόµιµα επικαλούνται και προσκοµίζουν οι διάδικοι και λαµβάνονται υπόψη είτε προς άµεση είτε προς έµµεση απόδειξη για τη συναγωγή δικαστικών τεκµηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339 και 395 ΚΠολΔ) μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες, ενώ θα ληφθούν υπόψη όλες οι προσκομιζόμενες ένορκες βεβαιώσεις ακόμη και αυτές τις οποίες δεν έλαβε υπόψη του το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε, και δεν είναι τελεσίδικη ως προς τη μη λήψη τους η απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όπως εσφαλμένως αναφέρει η εκκαλούσα στην προσθήκη αντίκρουση της. Ακολούθως το δικαστήριο θα λάβει υπόψη του τη με αριθμό …./11.2.2020 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συµβολαιογράφου Χίου …….. και τη με αριθμό ……../12.2.2020 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκου Πειραιώς, που προσκομίζει με επίκληση η εκκαλούσα, τη με αριθμό …………./17.2.2020 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συµβολαιογράφου Χίου ……….. που προσκομίζει με επίκληση η εκκαλούσα, τη με αριθμό ……../23.3.2020 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του συµβολαιογράφου της περιφέρειας του Ειρηνοδικείου Καλλονή Λέσβου ………., που προσκομίζει με επίκληση η εκκαλούσα, και τις προσκοµιζόµενες µε επίκληση από την εφεσίβλητη με αριθμό ………/12.2.2020, …./12.2.2020 …/12.2.2020 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συµβολαιογράφου Χίου …….. του πλοιάρχου ……., του ανθυποπλοίαρχου ……… και του η με αριθμό ……./7-9-2020 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του συµβολαιογράφου Ικαρίας µε έδρα στον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας ……… του ναύτη και μετέπειτα θαλαμηπόλου …………. Από όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), πλήρως αποδείχθηκαν κατά την κρίση του δικαστηρίου τούτου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης: Με δυο διαδοχικές συµβάσεις εξαρτηµένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν στη Χίο µεταξύ της ενάγουσας, Ελληνίδας απογεγραµµένης ναυτικού, κατόχου ναυτικού φυλλαδίου, και των νοµίµων εκπροσώπων της εναγόµενης ανώνυµης ναυτικής εταιρίας, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σηµαία επιβατηνού-οχηµαταγωγού (Ε/Γ-Ο/Γ) ακτοπλοϊκού πλοίου “ΨΓ” ολικής χωρητικότητας 717,43 κόρων, νηολογηµένου στο λιµένα του Πειραιά µε αύξοντα αριθµό …., υπό το διεθνές διακριτικό σήµα ……., η ενάγουσα ναυτολογήθηκε µε την ειδικότητα της Θαλαµηπόλου Α’ από 9-7-2017 έως 5-2-2018, οπότε απολύθηκε αµοιβαία συναινέσει και από 3-3-2018 έως 20-3-2019, που απολύθηκε λόγω καταγγελίας της ίδιας ως ναυτικού (ενάγουσας) καθώς επικαλέστηκε βαρειά παράβαση των υποχρεώσεων του πλοιάρχου, η οποία συνίστατο στη μη καταβολή των αποδοχών της. Εφαρμοστέα σύμφωνα με τη σχετική συμφωνία στην ατομική σύμβαση ναυτικής εργασίας, όπως ορθά έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ήταν από 1-1-2018 έως 31-12-2018 η ΣΣΝΕ πληρωµάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων έτους 2018, που κυρώθηκε µε την ΥΑ 2242.5-1.5/80350/2018 (ΦΕΚ Β’ 5084/14-11-2018), ενώ από 1-1-2019 µέχρι 20-3-2019 η από 8.7.2019 ΣΣΝΕ Πληρωµάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, που κυρώθηκε στις 24.7.2019 µε την υπ’ αριθµ. 2242.5-1.5/56040/2019 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και δηµοσιεύθηκε στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως στις 12.8.2019 (ΦΕΚ Β 3170). Επομένως οι αποδοχές της ήδη εκκαλούσας ναυτικού ήταν οι εξής: Για το έτος 2018 έπρεπε να λαμβάνει µηνιαίως: Ως µισθό ενεργείας το ποσό των 1.181,15 ευρώ, ως επίδοµα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του µισθού ενεργείας το ποσό των 259,86 ευρώ, ως επίδοµα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας το ποσό των 35,92 ευρώ, ως αντίτιµο της σε είδος παρεχόµενης τροφοδοσίας το ποσό των 19,59 ευρώ την ηµέρα και µηνιαίως το ποσό των 587,70 ευρώ (19,59€ χ 30), ως αποδοχές αδείας µετά τροφοδοσίας το ποσό των 425,45 ευρώ [(µισθός ενεργείας 1.181,15 ευρώ + επίδοµα Κυριακών 259,86 ευρώ: 22) = 65,50 ευρώ +19,59 ευρώ =)85,09 ευρώ χ 5 ηµέρες = 425,45 ευρώ], ως επίδοµα ιµατισµού 57,63 ευρώ µηνιαίως και ως επίδοµα άγονης γραµµής, δεδοµένου ότι το πλοίο δραστηριοποιείτο σε γραµµή για την οποία έχει συναφθεί Σύµβαση Δηµόσιας Υπηρεσίας (αγόνων), ποσοστό 7% επί του µισθού ενεργείας επί 30 ηµέρες, ήτοι ποσό 82,62 ευρώ µηνιαίως, άλλως, για λιγότερες από 30 µέρες απασχόλησης, δικαιούνταν αναλογία και συνολικά 2.630,33 ευρώ. Με την ίδια ΣΣΝΕ το ωροµίσθιό της καθορίσθηκε στο χρηµατικό ποσό των 6,83 ευρώ και µε τις προσαυξήσεις 25% και 50% σε 8,54 ευρώ και σε 10,25 ευρώ, αντίστοιχα. Κατά το έτος 2019, βάσει της εφαρµοστέας ΣΣΝΕ έτους 2019, η ενάγουσα έπρεπε να λαµβάνει µηνιαίως: Ως µισθό ενεργείας το ποσό των 1.204,77 ευρώ, ως επίδοµα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του µισθού ενεργείας το ποσό των 265,05 ευρώ, ως επίδοµα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας το ποσό των 36,64 ευρώ, ως αντίτιµο της σε είδος παρεχόµενης τροφοδοσίας το ποσό των 19,98 ευρώ την ηµέρα και µηνιαίως το ποσό των 599,40 ευρώ (19,98 ευρώ χ 30), ως αποδοχές αδείας µετά τροφοδοσίας το ποσό των 433,95 ευρώ [(µισθός ενεργείας 1.204,77 ευρώ + επίδοµα Κυριακών 265,05 ευρώ:22)= 66,81 ευρώ +19,98 ευρώ =) 86,79 ευρώ χ 5 ηµέρες = 433,95 ευρώ], ως επίδοµα ιµατισµού 58,78 ευρώ µηνιαίως και ως επίδοµα άγονης γραµµής, δεδοµένου ότι το πλοίο δραστηριοποιείτο σε γραµµή για την οποία έχει συναφθεί Σύµβαση Δηµόσιας Υπηρεσίας (αγόνων), ποσοστό 7% επί του µισθού ενεργείας επί 30 ηµέρες απασχόλησης, ήτοι ποσό 84,33 ευρώ µηνιαίως, άλλως, για λιγότερες από 30 µέρες απασχόλησης, αναλογία του επιδόµατος αυτού και συνολικά 2.682,92 ευρώ. Με την ίδια ΣΣΝΕ το ωροµίσθιό της καθορίσθηκε στο χρηµατικό ποσό των 6,96 ευρώ και µε τις προσαυξήσεις 25% και 50% σε 8,70 ευρώ και σε 10,44 ευρώ, αντίστοιχα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το πλοίο “ΨΓ” ταξίδευε µε πλήρη οργανική σύνθεση, ενώ από τον Μάιο του έτους 2018 και µέχρι τον Φεβρουάριο του έτους 2019 ήταν ναυτολογηµένα σ’ αυτό τουλάχιστον δεκαπέντε (15) άτοµα, δηλαδή περισσότερα από την προβλεπόµενη νόµιµη σύνθεση των δεκατριών (13) ατόµων. Ως πλήρωµα καταστρώµατος, το οποίο απασχολείτο µε τις εργασίες πρόσδεσης του πλοίου, ήταν ναυτολογηµένα δύο (2) άτοµα πλέον της προβλεπόµενης νόµιµης σύνθεσης. Ειδικότερα, τον Μάιο του 2018 ήταν ναυτολογηµένοι ως πλήρωµα καταστρώµατος 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 1 ναυτόπαις, 1 δόκιµος πλοίαρχος και 1 µαθητευόµενος καταστρώµατος για 18 ηµέρες, τον lούνιο του 2018 ήταν 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 3 ναυτόπαιδες (ένας για 18 ηµέρες, ένας για 10 ηµέρες και ένας για 14 ηµέρες), 1 δόκιµος πλοίαρχος και 3 µαθητευόµενοι καταστρώµατος (ένας για 8 ηµέρες ένας για 13 ηµέρες και ένας για 21 ηµέρες), τον Ιούλιο του 2018 ήταν 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 2 ναυτόπαιδες (ένας για 26 ηµέρες και ένας για 6 ηµέρες) και 3 µαθητευόµενοι καταστρώµατος (ένας για 8 ηµέρες, ένας για 13 ηµέρες και ένας για 21 ηµέρες), τον Αύγουστο του 2018 υπήρχαν 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 1 ναυτόπαις, 2 εκπαιδευόµενοι δόκιµοι καταστρώµατος (ένας για 23 ηµέρες, ένας για 5 ηµέρες) και 1 µαθητευόµενος καταστρώµατος (για 9 ηµέρες), τον Σεπτέµβριο του 2018 ήταν 2 ανθυποπλοίαρχοι, 4 ναύτες (ένας για 30 ηµέρες, δύο για 24 ηµέρες και ένας για 6 ηµέρες), 3 ναυτόπαιδες (ένας για 30 ηµέρες, ένας για 24 ηµέρες και ένας για 6 ηµέρες) και 1 εκπαιδευόµενος δόκιµος καταστρώµατος, τον Οκτώβριο του 2018 υπήρχαν ναυτολογηµένοι 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 2 ναυτόπαιδες (ένας για 30 ηµέρες και ένας για 8 ηµέρες] και 2 δόκιµοι πλοίαρχοι (ένας για 18 ηµέρες και ένας για 7 ηµέρες), τον Νοέµβριο του 2018 ήταν 2 ανθυποπλοίαρχοι, 2 ναύτες, 1 ναυτόπαις και 1 δόκιµος πλοίαρχος, το Δεκέµβριο του 2018 υπήρχαν ναυτολογηµένοι 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 2 ναυτόπαιδες (ένας για 30 ηµέρες και ένας για 17 ηµέρες) και 1 δόκιµος πλοίαρχος, τον Ιανουάριο του 2019 ήταν ναυτολογηµένοι 2 ανθυποπλοίαρχοι, 3 ναύτες, 2 ναυτόπαιδες (ένας για 30 ηµέρες και ένας για 3 ηµέρες), 1 δόκιµος πλοίαρχος για 10 ηµέρες και 1 εκπαιδευόµενος καταστρώµατος για 22 ηµέρες και τον Φεβρουάριο του 2019 υπήρχαν 2 ανθυποπλοίαρχοι, 4 ναύτες (δύο για 30 ηµέρες, ένας για 20 ηµέρες και ένας για 9 ηµέρετ), 1 ναυτόπαις και 1 εκπαιδευόµενος καταστρώµατος. Επίσης αποδείχθηκε ότι το πλοίο είχε συνάψει Σύμβαση Δημόσιας Υπηρεσίας με το Υπουργείο Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής για την εξυπηρέτηση των γραμμών «ΨΑΡΑ-ΧΙΟΣ και επιστροφή» και «ΨΑΡΑ–ΒΟΛΙΣΟΣ-ΨΑΡΑ» από το 2012. Το εγκεκριμένο από το Υπουργείο πρόγραμμα των δρομολογίων είχε ως εξής: Για το χρονικό διάστημα από 1-11-2017 έως 10-6-2018: Δευτέρα: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τρίτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τετάρτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Πέμπτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Παρασκευή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 14.30 μμ άφιξη στη Χίο στις 18.15 μ.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 19.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 22.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Σάββατο: ΚΑΝΕΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ Κυριακή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 14.30 μμ άφιξη στη Χίο στις 18.15 μ.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 19.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 22.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Για το χρονικό διάστημα από 11-6-2018 έως 19-6-2018: Δευτέρα: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.40 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τρίτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τετάρτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Πέμπτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά), Παρασκευή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 14.30 μμ άφιξη στη Χίο στις 18.15 μ.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 19.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 22.45 μμ., (7 ώρες και 30 λεπτά) Σάββατο: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07.00 πμ άφιξη στη Βολισσό στις 8.30 π.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 09.00 πμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 10.30 πμ, αναχώρηση από τα Ψαρά στις 18.30 μμ, άφιξη στη Βολισσό στις 20.00 μ.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 20.15 μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 21.45 μμ (6 ώρες) Κυριακή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07.00 πμ άφιξη στη Βολισσό στις 8.30 π.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 09.00 πμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 10.30 πμ, αναχώρηση από τα Ψαρά στις 18.30 μμ, άφιξη στη Βολισσό στις 20.00 μ.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 20.15 μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 21.45 μμ (6 ώρες) Για το χρονικό διάστημα από 20-6-2018 έως 9-9-2019 Δευτέρα: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.40 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τρίτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τετάρτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00 μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Πέμπτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 12.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 15.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Παρασκευή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07.00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Σάββατο: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07.00 πμ άφιξη στη Βολισσό στις 8.30 π.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 09.00 πμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 10.30 πμ, αναχώρηση από τα Ψαρά στις 18.30 μμ, άφιξη στη Βολισσό στις 20.00 μ.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 20.15 μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 21.45 μμ (6 ώρες) Κυριακή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07.00 πμ άφιξη στη Βολισσό στις 8.30 π.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 09.00 πμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 10.30 πμ, αναχώρηση από τα Ψαρά στις 18.30 μμ, άφιξη στη Βολισσό στις 20.00 μ.μ., αναχώρηση από τη Βολισσό στις 20.15 μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 21.45 μμ (6 ώρες) Για το χρονικό διάστημα από 10-9-2018 έως 28-2-2019 Δευτέρα: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τρίτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Τετάρτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 06:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 9.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Πέμπτη: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 07:00 πμ άφιξη στη Χίο στις 10.45 π.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 15.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 18.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Παρασκευή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 14.30 μμ άφιξη στη Χίο στις 18.15 μ.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 19.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 22.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά) Σάββατο: ΚΑΝΕΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ Κυριακή: Αναχώρηση από τα Ψαρά στις 14.30 μμ άφιξη στη Χίο στις 18.15 μ.μ., αναχώρηση από τη Χίο στις 19.00μμ και επιστροφή στα Ψαρά στις 22.45 μμ (7 ώρες και 30 λεπτά). Δεν εκτελέστηκαν δρομολόγια λόγω απαγορευτικού το έτος 2018 την Πέμπτη 18.1.2018, την Παρασκευή 19.2018, τη Δευτέρα 22/1/2018, την Τετάρτη, 24/112018, την Πέμπτη 25/1/2018, την Παρασκευή 26/1/2018, την Παρασκευή 2/2/2018, το Σάββατο 3/2/2018, την Κυριακή 4/2/2018, τη Δευτέρα 12/3/2018, το Σάββατο 17/3/2018, την Κυριακή 18/3/2018, την Πέμπτη 22/3/2018, τη Δευτέρα 26/3/2018, την Παρασκευή 20/4/2018, το Σάββατο 4/8/2018, το Σάββατο 11/8/2018, την Τρίτη 25/9/2018, την Τετάρτη 26/9/2018, την Πέμπτη 27/9/2018, το Σάββατο 29/9/2018, την Πέμπτη 25/1012018, την Τρίτη 13/11/2018, την Τετάρτη 14/11/2018, τη Δευτέρα 26/11/2018, την Τρίτη 27/11/2018, την Πέμπτη 29/11/2018, την Παρασκευή 30/11/2018, την Πέμπτη 13/12/2018, την Τετάρτη 19/1212018. Το ΕΤΟΣ 2019 την Πέμπτη 3/1/2019, το Σάββατο 5/1/2019, την Τετάρτη 9/1/2019, την Πέμπτη 10/1/2019, την Τρίτη 15/1/2019, την Τετάρτη 23/1/2019, την Πέμπτη 24/112019, την Παρασκευή 25/1/2019, την Τρίτη 29/1/2019, την Τετάρτη 30.1.2019, την Πέμπτη 31.1.2019, την Κυριακή 3.2.2019, την Τρίτη 5.2.2019, την Τετάρτη 13.2.2019, την Πέμπτη 14.2 .2019, την Παρασκευή 15.2.2019, το Σάββατο 16.2.2019, την Κυριακή 24.2.2019 και τη Δευτέρα 25.2.2019. Όμως εκτελέστηκαν διπλά δρομολόγια που αναπλήρωσαν τα δρομολόγια αυτά. Σύμφωνα με το κεφάλαιο της εκκαλούσας που δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης η εφεσίβλητη κατέβαλε εκ των υστέρων διαφορές αποδοχών της εκκαλούσας που κατά το έτος 2018 η ενάγουσα απασχολήθηκε στην εναγοµένη από 1-1-2018 µέχρι 5-2-2018 και από 3-3-2018 µέχρι 31-12-2018, δηλαδή 11 µήνες και 4 ηµέρες (11,13 µήνες) και βάσει της ως άνω εφαρµοστέας ΣΣΝΕ έτους 2018 έπρεπε να λαµβάνει µηνιαίως ως µισθό ενεργείας το ποσό των 1.181,15 ευρώ και ως επίδοµα Κυριακών το ποσό των 259,86 ευρώ, ήτοι συνολικά έπρεπε να λάβει για τις ως άνω αιτίες το ποσό των 16.038,44 ευρώ (1.181,15 ευρώ + 259,86 ευρώ = 1.441,01 ευρώ Χ 11,13 µήνες=16.038,44 ευρώ). Συγκεκριμένα η εναγομένη που της κατέβαλε το ποσό των 1.157,99 ευρώ ως µισθό ενεργείας και το ποσό των 254,76 ευρώ ως επίδοµα Κυριακών, ήτοι συνολικά 15.723,90 ευρώ (1.157,99 ευρώ +254,76 ευρώ = 1.412,75 ευρώ χ 11,13 µήνες = 15.723,90 ευρώ), της κατέβαλε τη διαφορά των 314,54 ευρώ την 13-3-2019 το ποσό των 168,48 ευρώ και την 19-3-2019 το ποσό των 666,65 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό των 835,13 ευρώ καθαρά, εκ ποσού 1.081,04 ευρώ µικτά, εκ των οποίων το συνολικό ποσό των 314,52 ευρώ (µικτά) αφορούσε τη διαφορά µισθού (µικτό ποσό 254,85 ευρώ) και τη διαφορά επιδόµατος Κυριακών (µικτό ποσό 56,67 ευρώ), ως διαφορά εκ της νέας ΣΣΝΕ που άρχισε να ισχύει από 14.11.2018 εξόφλησε τις διαφορές δεδουλευμένων. Επιπλέον βάσει της εφαρµοστέας ΣΣΝΕ έτους 2019 έπρεπε να λαµβάνει µηνιαίως ως µισθό ενεργείας το ποσό των 1.204,77 ευρώ και ως επίδοµα Κυριακών το ποσό των 265,05 ευρώ, ήτοι συνολικά έπρεπε να λάβει για τις ως άνω αιτίες το ποσό των 3.821,53 ευρώ (1.204,77 ευρώ + 265,05 ευρώ = 1.469,82 ευρώ χ 2,6 µήνες=3.821,53 ευρώ) και επειδή της καταβλήθηκαν μόνο 1.181,15 ευρώ ως µισθός ενεργείας και το ποσό των 259,85 ευρώ ως επίδοµα Κυριακών, ήτοι συνολικά 3.746,60 ευρώ (1.181,15 ευρώ +259,85 ευρώ = 1.441 ευρώ χ 2,6 µήνες = 3.746,60 ευρώ), η διαφορά των 74,93 ευρώ από την οικεία ΣΣΝΕ, καταβλήθηκε στον τραπεζικό λογαριασµό της ενάγουσας την 23-10-2019, δηλαδή καταβλήθηκε το ποσό των 169,10 ευρώ καθαρά, εκ ποσού 212,52 ευρώ µικτά, εκ των οποίων το συνολικό ποσό των 153,64 ευρώ (µικτά) αφορούσε τη διαφορά µισθού (µικτό ποσό 70,86 ευρώ) και τη διαφορά επιδόµατος Κυριακών (µικτό ποσό 82,78 ευρώ). Περαιτέρω από τα δρομολόγια του πλοίου που είχαν 7μιση ώρες διάρκεια, σε συνδυασμό τα διαδίαγματά της κοινής πείρας, τους κανόνες της λογικής και με τις ένορκες βεβαιώσεις των ……….. και ……….. οικοκυράς και μηχανολόγου μηχανικού κατοίκων Χίου και Ψαρών αντίστοιχα αποδεικνύεται ότι η ναυτικός εργαζόταν το διάστημα ναυτολόγησης της πέραν του οκταώρου και μάλιστα επί 10 ώρες ημερησίως και τη θερινή περίοδο από 10 Ιουνίου έως 15 Σεπτεμβρίου που η κίνηση ήταν πιο αυξημένη επί 11 ώρες ημερησίως καθώς το πλοίο αυτό εξυπηρετούσε αποκλειστικά το δρομολόγιο της άγονης γραμμής και μόνο το δρομολόγιο κατά του ισχυρισμούς της πλοιοκτήτριας έφτανε τις 7μιση ώρες. Δηλαδή από μόνη τη διάρκεια του δρομολογίου της άγονης γραμμής κατά το οποίο η ενάγουσα έπρεπε να είναι συνέχεια στο κυλικείο και να εξυπηρετεί τους επιβάτες, σε συνδυασμό με το δεδομένου ότι είχε και επιπλέον καθήκοντα όπως θα αναφερθεί παρακάτω αποδεικνύεται υπερωριακή απασχόληση. Ειδικότερα η εκκαλούσα ήταν η μοναδική θαλαμηπόλος και ήταν και επιφορτισμένη με το καθάρισμα του πλοίου το οποίο είχε αυξημένη κίνηση τη θερινή περίοδο, και ο ένας ναυτολογημένος καθαριστής δεν επαρκούσε, ούτε εξετάστηκε ενόρκως για να βεβαιώσει ότι μόνος του καθάριζε όλο το πλοίο. Αυτή σύμφωνα με την κατάθεση του ίδιου του πλοιάρχου καθάριζε το σαλόνι εμβαδού 180 τετραγωνικών μέτρων. Επιπλέον εκτελούσε εργασίες συντήρησης στις πόρτες και στα διαχωριστικά στις τουαλέτες του πλοίου, καθώς σε ένα πλοίο που εκτελεί καθημερινό δρομολόγιο όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν είναι λογικό να εκτελούνται στους παραπάνω χώρους εργασίες συντήρησης μόνο μια φορά το χρόνο και συνεπώς για το λόγο αυτό δεν κρίνεται πειστική η κατάθεση του πλοιάρχου ………… Δηλαδή η ενάγουσα κατά τις ώρες που το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο έπρεπε να είναι όλη την ώρα στο κυλικείο εξυπηρετώντας τους επιβάτες (τουλάχιστον 7μιση), και επιπλέον είχε και ώρες ενασχόλησης με την απογραφή και τις παραγγελίες των εμπορευμάτων του κυλικείου, διότι το πλοίο δεν διέθετε κουζίνα και ακόμη και οι καφέδες των επιβατών και τα τρόφιμα για τους ναυτικούς τα προμηθεύονταν από έξω, ενώ έπρεπε να μεριμνά και για την προμήθεια πόσιμου νερού που θα κατανάλωνε το πλήρωμα από το λιμάνι της Χίου, το οποίο μάλιστα μετέφερε η ίδια σε μεγάλες φιάλες τις οποίες προσκομίζει σε φωτογραφία, ενώ αντίθετα η εργοδότρια δεν αντεπέδειξε ότι δαπανούσε συγκεκριμένο ποσό για πόσιμο νερό. Στη συνέχεια όταν το δρομολόγιο τελείωνε αυτή έπρεπε να καθαρίζει το σαλόνι του πλοίου, το κυλικείο και κυρίως τις τουαλέτες του πλοίου εργαζόμενη με τον τρόπο αυτό τις ώρες που πραναφέρθηκαν. Γι’αυτό εξάλλου και λάμβανε όλο το διάστημα ναυτολόγησης της σταθερό ποσό για την υπερωριακή εργασία της τα Σάββατα και τις αργίες, άσχετα αν πραγματοποιείτο δρομολόγιο τις αναπληρωνόταν μέσα στα βδομάδα, διότι όπως προαναφέρθηκε το πλοίο αυτό ήταν αυτό που συνέδεε το νησί των Ψαρών με τη Χίο. Συνακόλουθα, η ενάγουσα από την ένδικη ναυτολόγησή της δικαιούται : Α) για το έτος 2018 α] Από 1-1-2018 έως 5-2-2018, από 3-3-2018 έως 10-6-2018 και από 10-9-2018 έως 31-12-2018: για δύο ώρες υπερωριακής απασχόλησης για 209 καθηµερινές και Κυριακές δικαιούται το ποσό των 3.569,72 ευρώ (2 χ 209 ηµέρες χ 8,54 ευρώ), β) επί 10 ώρες για 3 Σάββατα (6-1-2018,28-4-2018,20-10-2018) και 5 αργίες (9-4-2018,23-4-2018, 1-5-2018, 6-12-2018, 26-12-2018) δικαιούται το ποσό των 820 ευρώ (10 ώρες χ 8 ηµέρες χ 10,25 ευρώ) και Β] Από 11-6-2018 έως 9-9-2018: α] επί τρεις ώρες για 86 καθηµερινές και Κυριακές δικαιούται το ποσό των 2.203,32 ευρώ (3 ώρες χ 86 ηµέρες χ 8,54 ευρώ), β] επί έντεκα ώρες για 13 Σάββατα και 1 αργία (15-8-2018) δικαιούται το ποσό των 1.578,5 ευρώ (11 ώρες χ 14 ηµέρες χ 10,25 ευρώ) και Β] Για το έτος 2019 και δη από 1-1-2019 έως 20-3-2019: α] επί δύο για 65 καθηµερινές και Κυριακές δικαιούται το ποσό των 1.131 ευρώ (2 χ 65 ηµέρες χ 8,70 ευρώ), β] επί 10 ώρες για 1 Σάββατο (5-1-2019) και 1 αργία (11-3-2019) δικαιούται το ποσό των 208,80 ευρώ (10 ώρες χ 2 ηµέρες χ 10,44 ευρώ). Εποµένως η ενάγουσα δικαιούται να λάβει το συνολικό ποσό των 9.511,34 ευρώ (3.569,72 + 820 + 2.203,32 + 1.578,5 + 1.131 + 208,80) ως αµοιβή υπερωριακής απασχόλησης του ένδικου χρονικού διαστήµατος έναντι του οποίου η ίδια συνοµολογεί ότι έλαβε το ποσό των 5.465,39 ευρώ αλλά από τις αποδείξεις µισθοδοσίας της, που επικαλείται και προσκοµίζει η εναγόµενη, αποδεικνύεται ότι έχει λάβει το συνολικό ποσό των 6.435,64 ευρώ. Τούτο δε διότι έλαβε 455,10 χ10 μήνες= 4.551,30 ευρώ, 75,86 ευρώ για το μήνα Φεβρουάριο του 2018, 439,96 ευρώ για το μήνα Μάρτιο του 2018, 464,63 ευρώ για το μήνα Ιανουάριο του 2019, 464,63 ευρώ για το μήνα Φεβρουάριο του 2019, 309,75 ευρώ για το μήνα Μάρτιο του 2019, 87,71 με τα αναδρομικά του Φεβρουαρίου του 2019, 13,93 ευρώ με τα αναδρομικά του Μαρτίου του 2019 και 27,87 ευρώ με τα αναδρομικά του Οκτωβρίου του 2019. Οι αποδείξεις που προσκομίζει η εργοδότρια φέρει την υπογραφή της ενάγουσας, παρά τα όσα αυτή ισχυρίζεται αβασίμως με τον τρίτο λόγο έφεσης, ενώ όταν δεν υφίσταται υπογραφή της η εργοδότρια προσκομίζει μετ’επικλήσεως αποδεικτικό τραπέζης (βλ. ενδ. Σχετικά 5β, 5γ και 5ε). Συνεπώς για την παραπάνω αιτία η εναγομένη εξακολουθεί να οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των 9.511,34 – 6.435,64 = 3.075,70 ευρώ. Αντίθετα δεν αποδείχθηκε ότι εργαζόταν υπερωριακά όλα τα Σάββατα εκτελώντας επί τετράωρο εργασίες καθαριότητας, όπως ισχυρίζεται η εκκαλούσα με το δεύτερο σκέλος του πρώτου λόγου εφέσεως. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι η εκκαλούσα ναυτικός εργάστηκε υπερωριακώς μόνο 9 και 10 ώρες κατά τα προαναφερόμενα διαστήματα εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και συνεπώς κατά εν μέρει παραδοχή του σχετικού πρώτου λόγου εφέσεως θα πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το κεφάλαιο της αυτό και να κρατήσει το παρόν δικαστήριο και να αναδικάσει ως προς το κεφάλαιο αυτό την αγωγή (άρθρο 535 του ΚΠολΔ). Κατά τις παραδοχές της εκκαλουμένης η ενάγουσα έπρεπε να λάβει επίδοµα βαρειάς και ανθυγιεινής εργασίας, το οποίο, για µεν το έτος 2018, κατά το οποίο εργάστηκε για διάστηµα 11,13 µηνών, ανερχόταν στο ποσό των 399,78 ευρώ (35,92 ευρώ χ 11,13) για δε το έτος 2019, οπότε απασχολήθηκε 2,6 µήνες, ανερχόταν στο ποσό των 95,26 ευρώ (36,64 ευρώ χ 2,6) και ότι συνολικά δικαιούτο 495,04 ευρώ και επειδή έλαβε 487,91 ευρώ, ότι της οφείλεται το ποσό των 7,13 ευρώ. Επιπλέον κρίθηκε και δεν προσβάλλεται με λόγο εφέσεως πως επειδή το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο άγονης γραμμής έπρεπε να λάβει μέρος του προβλεπόµενου στο άρθρο 7 των ΣΣΝΕ των ετών 2018 και 2019 ειδικού επιδόματος (άγονης γραµµής) εκ ποσοστού 7% επί του µισθού ενεργείας, το οποίο καταβάλεται πλήρες για απασχόληση 30 ηµερών, διαφορετικά σε ποσοστό ανάλογα με τα δρομολόγια. Κρίθηκε επίσης ότι κατά τα χρονικά διαστήµατα από 1-1-2018 έως 10-6-2018 και από 10-9-2018 έως 31-12-2018 που το πλοίο όφειλε να εκτελεί δροµολόγια άγονης γραµµής 6 ηµέρες την εβδοµάδα, το επίδομα άγονης γραμμής ανέρχεται σε ποσό 71,66 ευρώ μηνιαίως (1.181,15 ευρώ µισθός ενεργείας χ 7%= 82,68 ευρώ το πλήρες επίδοµα χ [26/30]) και ότι για το χρονικό διάστηµα από 1-1-2018 έως 5-2-2018, από 3-3-2018 µέχρι 10-6-2018 και από 10-9-2018 µέχρι 31-12-2018, ήτοι 7,9 µήνες, η ενάγουσα δικαιούται το ποσό των 566,11 ευρώ (71,66 ευρώ χ 7,9 µήνες απασχόλησης). Ότι από 11-6-2018 µέχρι 9-9-2018 το πλοίο εκτελούσε δροµολόγια άγονης γραµµής 7 ηµέρες την εβδοµάδα και η ενάγουσα, που απασχολήθηκε 3,03 µήνες και δικαιούται το ποσό των 250,52 ευρώ (1.181,15 ευρώ µισθός ενεργείας χ 7%= 82,68 ευρώ χ 3,03 µήνες απασχόλησης) και ότι συνολικά για το έτος 2018 η ενάγουσα δικαιούται το συνολικό ποσό των 816,63 ευρώ (566,11 ευρώ + 250,52 ευρώ) για επίδοµα άγονης γραµµής. Ότι αντίστοιχα για το διάστημα από 1-1-2019 έως 20-3-2019 το πλοίο εκτελούσε δροµολόγια άγονης γραµµής 6 ηµέρες την εβδοµάδα, ώστε οφείλεται αναλογία του οικείου επιδόµατος ποσού 72,28 ευρώ (1.204,77 ευρώ µισθός ενεργείας χ 7%= 84,33 ευρώ το πλήρες επίδοµα), και ότι εποµένως η ναυτικός που απασχολήθηκε 79 µέρες (2,63 µήνες) δικαιούται το ποσό των 190,10 ευρώ (72,28 ευρώ χ 2,63 µήνες) ως επίδοµα άγονης γραµµής για το έτος 2019. Ότι συνολικά, η ενάγουσα έπρεπε να λάβει για την ως άνω αιτία το ποσό των 1.006,73 ευρώ (816,63 ευρώ + 190,10 ευρώ) για όλο το χρονικό διάστηµα της απασχόλησής της και ότι καταβλήθηκαν μόνο 885,87 ευρώ, με συνέπεια να οφείλεται για την παραπάνω αιτία μόνο το ποσό των 120,86 ευρώ. Ότι έχει εξοφληθεί με την καταβολή του ποσού των 795,30 ευρώ ως προς το επίδομα ιματισμού αφού δικαιούτο να λάβει για το έτος 2018 και 11,13 µήνες, το ποσό των 641,42 ευρώ (57,63 ευρώ χ 11,13), και για το έτος 2019 και 2,6 µήνες, 152,82 ευρώ (58,78 ευρώ χ 2,6), δηλαδή συνολικά 794,24 ευρώ. Με τον τρίτο λόγο εφέσεως η εκκαλούσα παραπονείται αορίστως και δη αλυσιτελώς για μη καταβολή των παραπάνω επιδομάτων ισχυριζόμενη ότι από τις αποδείξεις μισθοδοσίας δεν αποδεικνύεται τέτοια καταβολή. Όμως αφενός παραπονείται για το έτος 2018 έχοντας υπολογίσει τα παραπάνω επιδόματα με τη ΣΣΝΕ του έτους 2019 και αφετέρου έχει συνυπολογίσει τη μηνιαία τροφοδοσία ποσού 599,40 στα επιδόματα, την οποία όπως συνομολογει δεν περιέλαβε στην αγωγή. Εξάλλου με την εκκαλουμένη απόφαση κρίθηκε ότι της οφείλεται ως υπόλοιπο αδείας μετά τροφοδοσίας το ποσό των 64,17 ευρώ και το κεφάλαιο αυτό δεν προσβάλλεται με λόγο εφέσεως. Επομένως ο σχετικός λόγος εφέσεως της κρίνεται απορριπτέος ως αλυσιτελής και απαράδεκτος.
Περαιτέρω από τη διάταξη του άρθρου 14 των προαναφερθεισών Σ.Σ.Ν.Ε., Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών πλοίων σε συνδυασμό προς εκείνες των §§ 1, 2, 3 και 7 της με αριθμό 70109/8008/14.12.1982 Αποφάσεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «Περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β 1/7.1.1982), με τις οποίες εφαρμόζεται η όμοια με αυτήν με αριθμό 19040/1981 Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας «Χορήγηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους μισθωτούς όλης της Χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου» (ΦΕΚ Β 742/9.12.1981), προκύπτει ότι οι ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι το επίδομα εορτών Χριστουγέννων καταβάλλεται ακέραιο εφόσον η σχέση εργασίας διήρκεσε από 1.5 έως 31.12 και σε διαφορετική περίπτωση καταβάλλονται τα 2/25 του μισθού ή δύο ημερομίσθια για κάθε 19ημερο εργασίας ενώ αναφορικά με το επίδομα εορτών Πάσχα οι ναυτικοί δικαιούνται μισθό 15 μερών, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου αντιστοίχως, ή 1/15 ημίσεος μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου. Επιπλέον να λεχθεί ότι λαμβάνεται υπόψη ο μισθός που καταβαλλόταν την 15η ημέρα προ του Πάσχα και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβαλλόταν ή έπρεπε να καταβληθεί από την εργοδότρια ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, δηλαδή το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, το επίδομα αδείας, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας, καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές μεταξύ των οποίων είναι και η τροφοδοσία είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως. Τακτικές αποδοχές για την εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω Υπουργικής Απόφασης θεωρούνται ο μισθός καθώς και κάθε άλλη παροχή εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης από το μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα του χρόνου. Ως τέτοιες αποδοχές προσδιορίζονται ενδεικτικά στην ανωτέρω Υπουργική Απόφαση : α) η προσαύξηση της νόμιμης και τακτικής εργασίας κατά τις Κυριακές, εφόσον δίνεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα σαν τακτικό αντάλλαγμα για την παροχή εργασίας κατά τις ανωτέρω ημέρες τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στο μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία. Εφόσον η υπερωριακή αμοιβή για παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος πάγια και τακτικά ανά μήνα, υπολογίζεται κατά μέσο όρο, αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικά, γ) οι λοιπές, τακτικά και πάγια, καταβαλλόμενες παροχές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας (ΜΕφΠειρ. 647/2014, 412/2014, τνπ ΝΟΜΟΣ), η τροφοδοσία, είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτούσια και η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας (ΜΕφΠειρ. 18/2016, 19/2016, 371/2016, 73/2016, 160/2014, 36/2014, 71/2014, όλες σε τνπ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 506/2011, ΕΝαυτΔ 2011/387), και το επίδομα άγονης γραμμής του άρθρου 7 της σσνε (ΜΕφΠ 442/2023 δημ. σε ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς). Το κατά τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 20 της οικείας σσνε, μηνιαίως καταβαλλόμενο στα μέλη του κατώτερου πληρώματος των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων, στα οποία ανήκουν και τα μέλη του πληρώματος καταστρώματος (ναύκληρος και ναύτες), χρηματικό ποσό ως επίδομα ιματισμού τους για την αντιμετώπιση των δαπανών προμήθειας της καθιερωμένης στολής του Εμπορικού Ναυτικού, την οποία υποχρεούνται να φέρουν, δεν λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό των δώρων εορτών (ΜΕφΠειρ 196/2020, 117/2016, 676/2014 δημοσ σε τνπ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειρ 434/2013, ΕΝαυτΔ 2013/204, ΜΕφΠειρ 377/2011, ΕΝαυτΔ 2011/262), για το λόγο ότι δεν αποτελεί παροχή καταβαλλόμενη ως συμβατικό αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, αφού, όπως σαφώς από τις προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται, αιτία της χορήγησής του αποτελεί η εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών του πλοίου (ΑΠ 774/2003, ΕΕΔ 2005/237 226/2003, ΕΕΔ 2004/790, ΕφΠειρ 177/2012, ΠειρΝ 2012/354, 377/2011, ΕΝαυτΔ 2011/262, ΕφΠειρ283/2009, ΕΝαυτΔ 2009/102, ΜΕφΠειρ 671/2015, 647/2014, 605/2014, σε τνπ ΝΟΜΟΣ και ΜΕφΠειρ 434/2013, ΕΝαυτΔ 2013/204).
Περαιτέρω η ενάγουσα δικαιούται ως επιδόματα εορτών, στα οποία, όπως προαναφέρθηκε, δεν θα συνυπολογιστεί το επίδομα ιματισμού και θα συνυπολογιστεί ποσοστό του επιδόματος άγονής γραμμής αφού το πλοίο δεν εκτελούσε δρομολόγιο άγονης γραμμής και τις 30 ημέρες, τα παρακάτω ποσά: 1. Για αναλογία επιδόµατος Πάσχα 2018, δεδοµένου ότι οι τακτικές µηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσό των 3.335,04 ευρώ [1.181,15 ευρώ µισθός ενεργείας + 259,86 ευρώ επίδοµα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του µισθού ενεργείας + 35,92 ευρώ επίδοµα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας + 587,70 ευρώ αντίτιµο της σε είδος παρεχόµενης τροφοδοσίας (19,59 ευρώ Χ 30) + 425,45 ευρώ (αποδοχές αδείας µετά τροφοδοσίας (µισθός ενεργείας 1.181,15 ευρώ + επίδοµα Κυριακών 259,86 ευρώ: 22) = 65,50 ευρώ +19,59 ευρώ =) 85,09 Χ 5 ηµέρες = 425,45 ευρώ) + 71,63€ µέσος όρος επιδόµατος άγονης γραµµής+ μέσος όρος υπερωριών 773,33 ευρώ (3.569,72+820+2.203,32 + 1.578,5 =)8.171,54 : (209+8+ 86 + 14 ημέρες=)317 χ 30} και απασχολήθηκε από 1-1-2018 έως 5-2-2018 και από 3-3-2018 µέχρι 30-4-2018, ήτοι 96 ηµέρες, δικαιούται ποσό ίσο µε το 1/15 του µισού µηνιαίου µισθού της για κάθε 8 ηµέρες εργασίας και δη το ποσό των 1.334,02 ευρώ (3.335,04 οι µηνιαίες αποδοχές ως ανωτέρω:2 = Χ1/15Χ 12 οκταήµερα), έναντι του οποίου έλαβε το ποσό των 794,72 ευρώ και συνεπώς της οφείλεται το ποσό των 539,30 ευρώ 2. Για επίδοµα Χριστουγέννων έτους 2018 δεδοµένου ότι οι τακτικές µηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσό των 3.335,04 ευρώ και εργάστηκε όλο το διάστημα από 1-5-2018 µέχρι 31-12-2018 δικαιούται το προαναφερόμενο ποσό έναντι του οποίου έλαβε το ποσό των 2.029,08 ευρω και συνεπώς της οφείλεται το ποσό των 1.305,96 ευρώ 3. Για αναλογία επιδόµατος Πάσχα 2019 δεδοµένου ότι οι τακτικές µηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσό των 3.212 ευρώ(1.204,77 ευρώ µισθός ενεργείας + 265,05 ευρώ επίδοµα Κυριακών (σε ποσοστό 22% επί του βασικού µισθού}+ 36,64 ευρώ επίδοµα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας + 599,40€ αντίτιµο της παρεχόµενης σε είδος τροφής (19,98 ευρώ X30) + 433,95 ευρώ άδεια(µισθός ενερνείας 1.204,77 ευρώ + επίδοµα Κυριακών 265,05 ευρώ /22 + ηµερήσια τροφοδοσία 19,98 ευρώ X5 ηµεροµίσθια) + 72,28 ευρώ µέσος όρος επιδόµατος άγονης γραµµής + μέσος όρος υπερωριών 599,91 (1.131+208,80=)1.339,8 ευρώ (65 +2=)67 ημέρες χ 30)και απασχολήθηκε από 1-1-2019 µέχρι 20-3-2019, ήτοι 79 ηµέρες, ποσό ίσο µε το 1/15 του µισού µηνιαίου µισθού της για κάθε 8 ηµέρες εργασίας και δη το ποσό των 1.056,75 ευρώ (3.212 ευρώ οι µηνιαίες αποδοχές ως ανωτέρω:2 =1.606 Χ1/15Χ 9,87 οκταήµερα), έναντι του οποίου έλαβε το ποσό των 524,57 ευρώ και συνεπώς της οφείλεται επιπλέον το ποσό των 532,18 ευρώ. Συνακόλουθα, για τις παραπάνω αιτίες (επιδόµατα εορτών 2018-2019) η ενάγουσα δικαιούται να λάβει το συνολικό ποσό των 539,30 + 1.305,96 + 532,18 = 2.377,44 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δεν υπολόγισε τη μέση υπερωριακή αμοιβή στα επιδόματα εορτών εσφαλμένα ερμήνευσε το νόμο και συνεπώς κατά παραδοχή του σχετικού δεύτερου λόγου έφεσης θα πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο της αυτό και να κρατήσει το παρόν Δικαστήριο και να αναδικάσει την υπόθεση ως προς το κεφάλαιο αυτό (άρθρο 535 του ΚΠολΔ). Να σημειωθεί ότι δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης το κεφάλαιο της εκκαλουμένης με το οποίο κρίθηκε ότι η ενάγουσα δεν εκτελούσε και καθήκοντα ελλείποντος φροντιστή. Περαιτέρω όμως αποδείχθηκε ότι αυτή δεν δικαιούται δικαιούται μισθό ελλείποντος ναύτη διότι δεν αποδείχθηκε ότι εκτελούσε και καθήκοντα ναύτη, καθώς σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ανθυποπλοίαρχος ……………. δεν υπήρχε περίπτωση ο ίδιος ο οποίος ήταν υπεύθυνος με το τόσο σοβαρό θέμα ασφαλείας, δηλαδή αυτό της πρόσδεσης του πλοίου, αφού ήταν πλήρως επιφορτισμένη με τα καθήκοντα της θαλαμηπόλου και εξάλλου δεν αποδείχθηκε ότι υπήρχαν κενές οργανικές θέσεις στο πλήρωμα καταστρώματος. Η κρίση αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι μετά την αποναυτολόγηση της κλήθηκε να τελέσει τα καθήκοντα της ναύτης. Επομένως ο σχετικός περί του αντιθέτου τέταρτος λόγος έφεσης είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
Το ναυτικό φυλλάδιο είναι δημόσιο έγγραφο με ιδιάζουσα φύση και έχει την αποδεικτική ισχύ του δημοσίου εγγράφου (άρθρο 438 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως αυτή καθορίζεται, μόνο, όμως, αναφορικά με όσα γεγονότα συντάχθηκαν από τη δημόσια αρχή (λιμενική ή προξενική) ή έγιναν ενώπιόν της, όπως οι δικαιοπρακτικές δηλώσεις των μερών, η κατάρτιση και λύση της σύμβασης ναυτολόγησης, η ιδιότητα του κατόχου ως ναυτικού, τα στοιχεία της ταυτότητάς του, ο αριθμός μητρώου απογραφής, η θαλάσσια υπηρεσία του κ.ά.. Επίσης, το ναυτικό φυλλάδιο έχει την αποδεικτική ισχύ του δημοσίου εγγράφου και ως προς τις καταχωρήσεις σε αυτό του πλοιάρχου, μόνον όταν αυτός ενεργεί ως δημόσιος λειτουργός, όχι δε και όταν ενεργεί ως εκπρόσωπος του πλοιοκτήτη, όπως συμβαίνει στην περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης ναυτολόγησης του ναυτικού που υπηρετεί στο πλοίο ή της δικής του «αμοιβαία συναινέσει», εφόσον βεβαίως ο πλοίαρχος προέβη στην καταχώρηση και ο απολυόμενος ή ο ίδιος ο πλοίαρχος, όταν πρόκειται για τη δική του καταγγελία, δεν παρουσιάστηκε στη λιμενική ή προξενική αρχή (Ι. Κοροτζή, Ναυτ.Εργ.Δικ., 1990, παρ. 121, Καμβύση, Ναυτεργ. Δικ., 1994, σελ. 434, Αγαλλόπουλο, Ναυτεργ. Δικ., σελ. 39). Επομένως, η αναγραφή στο ναυτικό φυλλάδιο του ναυτικού ότι ο απολυόμενος αποναυτολογείται «κοινή συναινέσει» είναι δεκτική ανταπόδειξης με κοινά αποδεικτικά μέσα και όχι μόνο με προσβολή του εγγράφου αυτού ως πλαστού, κατά το άρθρο 438 ΚΠολΔ (ΜονΕφΠειρ 435/2022 δημ. σε ιστοσελίδα ΕφΠειρ). Περαιτέρω από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 72, 75 εδαφ.δ΄ και 76 του Ν. 3816/1958 «Περί κυρώσεως του Κώδικος Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου» (ΦΕΚ Α΄ 32/28.2.1958), όπως ίσχυσαν από της εισαγωγής του ΚΙΝΔ, προέκυπτε ότι στο ναυτικό του οποίου, χωρίς να βαρύνεται με υπαιτιότητα, η σύμβαση εργασίας καταγγέλλεται από τον πλοίαρχο, οφείλεται αποζημίωση ίση προς τις πάσης φύσεως πάγιες και σταθερές αποδοχές του δεκαπέντε (15) ημερών κατά το χρόνο της απόλυσής του. Μειωμένη αποζημίωση, πάντως όχι κατώτερη του μισθού δεκαπέντε (15) ημερών, προέβλεπε και η διάταξη του άρθρου 77 ΚΙΝΔ, για την περίπτωση, μεταξύ άλλων και του επί δεκαπενθήμερο τουλάχιστον χρονικό διάστημα παροπλισμού του πλοίου, ο οποίος (παροπλισμός) έχει την έννοια της παραμονής του πλοίου αργού στο λιμένα είτε ελλείψει συμφέροντος ναύλου είτε προς διενέργεια επισκευών για τη διατήρηση ή ανανέωση της κλάσης του (ΕφΠειρ. 346/2011, ΕΝαυτΔ 2011/271, ΕφΠειρ. 929/2001, ΕΝαυτΔ 2001/15, ΕφΠειρ. 1252/1997, ΕΝαυτΔ 1997/461, Ι. Κοροτζής, Ναυτικό Δίκαιο, τόμος πρώτος, 2004, άρθρο 77, σελ. 389, Δ. Καμβύσης, Ναυτεργατικό Δίκαιο, 1994, σελ. 359, ο ίδιος, Ιδιωτικό Ναυτικό Δίκαιο, 1982, άρθρο 77, σελ. 268).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχθηκε ότι στο ναυτικό φυλλάδιο της ενάγουσας, αποδεικνύεται ότι την 20-3-2019 στον λιµένα της Χίου η ίδια προέβη σε καταγγελία της σύµβασης ναυτικής εργασίας της. Όμως σύμφωνα με την ένορκη κατάθεση του ναύτη ………… που προσκομίζει η εφεσίβλητη εργοδότρια “απολύθηκε λόγω καταγγελιών σε βάρος του πλοίου”. Όμως από τα προσκομιζόμενα πρακτικά και απόφαση του Πρωτοβάθμιου και Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου του Εμπορικού Ναυτικού αποδεικνύεται ότι αυτή έκανε χρήση νομίμου δικαιώματος για υποβολή παραπόνων που αφορούσαν τη σχέση εργασίας της με την πλοιοκτήτρια και μάλιστα κινήθηκε σε βάρος της η πειθαρχική διαδικασία. Συγκεκριμένα το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο έκρινε ότι από τα οκτώ παράπονα της ενάγουσας μόνο το με αριθμό 6 συνιστούσε κατάχρηση δικαιώματος υποβολής παραπόνων για το κοινό “μπάνιο” το οποίο είχε με τους συναδέλφους της άντρες ναυτικούς, διότι σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ. 10 του πδ 44/2011 “επί επιβατηγών πλοίων εκτελούντων πλόας μικράς ακτοπλοϊας και μακρύτερους και επί φορτηγών πλοίων μεταξύ του πληρώματος των οποίων συμπεριλαμβάνονται περισσότεροι των τριών γυναικών δέον να διατίθεται εις αυτάς τουλάχιστον εν αφοδευτήριον”. Αντιθέτως το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο απήλλαξε πλήρως την ενάγουσα ήδη εκκαλούσα κρίνοντας ότι η εγκαλουμένη έκανε χρήση του νομίμου δικαιώματος της προς υποβολή παραπόνων και δεν έκανε εν γνώσει της ψευδή καταγγελία, ότι δεν ευθύνεται για την καθυστέρηση του δρομολογίου του πλοίου, και ότι αυτή όφειλε να προστατέψει το δικαίωμα της να βιοπορίζεται νόμιμα από την εργασία της. Συμπληρώνει δε στην αιτιολογία του το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο του Εμπορικού Ναυτικού ότι η υποβολή παραπόνων των εργαζομένων αποτελεί νόμιμο δικαίωμα και πρέπει σε κάθε περίπτωση να εξετάζεται αντικειμενικά και δίκαια και να συνυπολογίζεται το γεγονός ότι η θέση του εργαζόμενου είναι μειονεκτικότερη σε σχέση με αυτή του εργοδότη. Μάλιστα ο ίδιος ο πλοίαρχος με τον οποίο κατά την υποβολή των παραπόνων έλαβε χώρα έντονο φραστικό επεισόδιο μεταξύ αυτού και της εκκαλούσας, κατά την ένορκη βεβαίωση του, κατέθεσε τα εξής αντιφατικά: αφενός ότι κανείς δεν κατάλαβε το λόγο της συμπεριφοράς της ενάγουσας η οποία αποφάσισε, κατά τα λεγόμενα του, μετά από 12 χρόνια απασχόλησης στην εταιρία να δείξει εκδικητική συμπεριφορά απέναντι στην εταιρία και να τελέσει βαρύ παράπτωμα διότι προέβη, σύμφωνα με αυτόν, σε αβάσιμη καταγγελία, ενώ αυτό που όφειλε να κάνει είναι να εισηγηθεί να λάβει η ενάγουσα λόγω της λήξης της σύμβασης ναυτικής εργασίας τη νόμιμη αποζημίωση της. Επομένως αφού έληξε η σύμβαση εργασίας της χωρίς υπαιτιότητα της και αυτή δεν επαναναυτολογήθηκε τη οφείλεται η αποζημίωση των 15 ημερομισθίων. Ο υπολογισμός της αποζημίωσης θα πρέπει να προσδιοριστεί με συνυπολογισμό της υπερωριακής εργασίας και συνολικά της οφείλεται το ποσό των 3.212 : 30 χ 15 =1.606 ευρώ και επειδή της καταβλήθηκε ήδη το ποσό των 1.492,12 ευρώ μένει οφειλόμενο το ποσό των 113,88 ευρώ κατά εν μέρει παραδοχή του σχετικού πέμπτου λόγου εφέσεως, και συνεπώς θα πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο της αυτό, αφού το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι δεν οφείλεται αποζημίωση εσφαλμένα ερμήνευσε το νόμο.
Μετά από αυτά και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς εξέταση θα πρέπει να γίνει κατά ένα μέρος δεκτή η κρινόμενη έφεση ως ουσιαστικά βάσιμη και να εξαφανιστεί στο σύνολο της για το ενιαίο της εκτέλεσης η εκκαλουμένη απόφαση (ΕφΑθ 44/2006 ΕλλΔνη 48,1507, Σ.Σαμουήλ «Η έφεση» έκδ. Ε΄σελ. 430-431 παρ. 1143) αφού εφόσον όταν εξαφανίζεται ολικά ή εν μέρει η εκκαλούμενη απόφαση, εξαφανίζεται και το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, ολικά και στις δύο περιπτώσεις, στην μεν πρώτη ως αναγκαίο επακόλουθο της εξαφανίσεως της αποφάσεως, στη δε δεύτερη εν όψει της αναγκαιότητος ενιαίου καθορισμού των δικαστικών εξόδων ως προς όλα τα κεφάλαια της αποφάσεως (ΑΠ 192/1998 ΕλΔ 39.825), και το παρόν δικαστήριο να κρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει στην ουσία της (άρθρο 535 παρ.1 του ΚΠολΔ) τη με αριθμό 11756/5906/2019 αγωγή εφόσον αρμοδίως (άρθρα 16, 25 παρ. 2, 33 Κ.Πολ.Δ., 51 Ν. 2172/1993) και παραδεκτώς εισήχθη στο Δικαστήριο, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, και έχει νόμιμο έρεισμα σε όλες τις προαναφερόμενες διατάξεις. Στη συνέχεια κα με δεδομένο ότι το αίτημα περί διαφοράς επιδόματος άγονης γραμμής και διαφοράς οφειλόμενης αποζημίωσης απόλυσης περιορίστηκε σε αναγνωριστικό η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθεί η εναγομένη αφενός να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 3.075,70 + 7,13 + 64,17 + 2.377,44 = 5.524,44 ευρώ που αφορά διαφορά λόγω υπερωριακής απασχόλησης, διαφορά ανθυγιεινού επιδόματος, διαφορά επιδόματος αδείας με τροφοδοσία και επιδομάτων εορτών εντόκως από την μέρα της τελευταίας αποναυτολόγησης δηλαδή την 21.3.2019 και αφετέρου να αναγνωριστεί ότι της οφείλει ως διαφορά επιδόματος άγονης γραμμής και διαφοράς οφειλόμενης αποζημίωσης απόλυσης το συνολικό ποσό των 120,86 + 113,88 = 234,74 ευρώ εντόκως από την 21.3.2019 (άρθρο 341 του ΚΠολΔ). Μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας βαρύνουν, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, την εναγομένη λόγω της ήττας της κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 178 παρ. 1, 191 παρ. 2 και 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων τη με αριθμό κατάθεσης …………/2023 και αριθμό προσδιορισμού …………./2023 έφεση κατά της με αριθμό 2331/2023 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών αντιμωλία των διαδίκων, επί της με αριθμό ………………/2019 αγωγής
Δέχεται τυπικά και εν μέρει κατ’ουσια την έφεση
Εξαφανίζει τη με αριθμό 2331/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας
Κρατεί και δικάζει κατ’ουσίαν την υπόθεση επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………./2019 αγωγής
Δέχεται κατά ένα μέρος τη με αριθμό ……………./2019 αγωγή
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των πέντε χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι τεσσάρων ευρώ και σαράντα τεσσάρων λεπτών του ευρώ (5.524,44) εντόκως από την 21.3.2019 και επιπλέον
Αναγνωρίζει ότι η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των διακοσίων τριάντα τεσσάρων ευρώ και εβδομήντα τεσσάρων λεπτών του ευρώ (234,74) εντόκως από την 21.3.2019
Επιβάλει στην εκκαλούσα εφεσίβλητη εναγομένη ένα μέρος των δικαστικών εξόδων της εκκαλούσας εφεσίβλητης ενάγουσας δηλαδή το ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 12 Ιουνίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ