ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 337/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από το Γραμματέα Σ.Τ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α. ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Εταιρίας με την επωνυμία «…………..», που εδρεύει στην ….. Αττικής, οδός …………. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Μαρία Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: …………., κατοίκου …., οδός . ……., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Στέφανο Λύρα, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
Β. ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………, κατοίκου ………, οδός ………. η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Στέφανο Λύρα, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρίας με την επωνυμία «………..», που εδρεύει στην … Αττικής, οδός ……….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Μαρία Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
Η εκκαλούσα στη Β έφεση – εφεσίβλητη στην Α έφεση άσκησε την από 12-12-2020 και με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …../14-12-2022 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, απευθυνόμενη κατά της εκκαλούσας στην Α έφεση – εφεσίβλητης στη Β έφεση. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθ. 1649/2023 οριστική απόφαση του ως άνω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται: α) η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη από 30-6-2023 και με ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ………/3-7-2023 και ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ………/11-7-2023 έφεσή της (υπό στοιχείο Α) και β) η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη από 16-6-2023 και με ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ………/11-7-2023 και ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤΕΙΟΥ …………/11-7-2023 έφεσή της (υπό στοιχείο Β), οι οποίες ορίσθηκαν να συζητηθούν για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία συζητήθηκαν.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1. Οι υπό κρίση: α) από 30-6-2023 και με ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ …………/3-7-2023 και ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ………/11-7-2023 έφεση της εταιρίας «……………..» κατά της …………… (στο εξής: Α έφεση) και β) η από 16-6-2023 και με ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ………./11-7-2023 και ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤΕΙΟΥ …………/11-7-2023 έφεση της εφεσίβλητης στην Α έφεση κατά της εκκαλούσας στην ίδια έφεση (στο εξής: Β έφεση), οι οποίες στρέφονται κατά της ίδιας πρωτόδικης απόφασης (και δη κατά της με αριθ. 1649/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, επί της από 12-12-2022 και με Γ.Α.Κ. … και Ε.Α.Κ. ………/14-12-2022 αγωγής της εκκαλούσας στη Β έφεση κατά της εκκαλούσας στην Α έφεση) είναι συναφείς και πρέπει να συνεκδικαστούν, γιατί έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επιτυγχάνεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31 και 246 του Κ.Πολ.Δ). Οι άνω εφέσεις έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ενόψει του ότι δεν επικαλείται κάποιος διάδικος την επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ούτε προκύπτει αυτή από κάποιο στοιχείο (άρθρα 19, 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία που εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση. Σημειώνεται ότι δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου εκ μέρους των εκκαλουσών στις άνω εφέσεις, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς ως εργατικής (άρθρο 495 παρ. 3 εδάφ. τελευτ. Κ.Πολ.Δ. – Εφ.Δωδ. 225/2018, Εφ.Πειρ. 166/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).
2. Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα – εφεσίβλητη, με την προαναφερθείσα από 12-12-2022 αγωγή της, όπως το δικόγραφό της εκτιμάται από το Δικαστήριο, εξέθεσε ότι, δυνάμει συμβάσεων ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που συνήψε στον Πειραιά την 2-3-2021, 2-10-2019 και 31-3-2022 με την εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα – εφεσίβλητη ανώνυμη ναυτιλιακή εταιρία, η οποία, κατά τα αναφερόμενα επίδικα χρονικά διαστήματα ήταν πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού – οχηματαγωγού ακτοπλοϊκού πλοίου «Δ», αριθ. νηολ. Πειραιά ….., ολικής χωρητικότητας 9834,37 κόρων, ναυτολογήθηκε στο άνω πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά κατά τις άνω ημερομηνίες με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, αντί των προβλεπόμενων μηνιαίου μισθού και επιδομάτων από την εκάστοτε ισχύουσα, άλλως τελευταία δημοσιευθείσα, συλλογική σύμβαση ναυτικής εργασίας (ΣΣΝΕ) πληρωμάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων. Ότι κατά την πρώτη άνω ναυτολόγησή της εργάστηκε έως την 28-5-2021, οπότε απολύθηκε «λόγω ετήσιας επιθεώρησης», κατά τη δεύτερη άνω ναυτολόγησή της εργάστηκε έως την 22-3-2022, οπότε απολύθηκε «λόγω ασθενείας 5 ημερών» και κατά την τρίτη άνω ναυτολόγησή της εργάστηκε έως την 19-5-2022, οπότε απολύθηκε «λόγω ετήσιας επιθεώρησης». Ότι κατά τα άνω χρονικά διαστήματα ναυτικής εργασίας της, προς κάλυψη των αναγκών που δημιουργούνταν από την πραγματοποίηση των κυκλικών πλόων του άνω πλοίου στο δρομολόγιο Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη – Πειραιάς, εργάζονταν, εκτελώντας τις αναφερόμενες εργασίες, όλες τις ημέρες τις εβδομάδας, συμπεριλαμβανομένων Σαββάτων, Κυριακών και αργιών, κατά μέσον όρο επί 13 ώρες ημερησίως, εκτός από το χρονικό διάστημα από 3-3-2021 έως 4-4-2021 που δεν εργάστηκε καθόλου επειδή η σύμβαση ναυτικής εργασίας της είχε τεθεί σε αναστολή λόγω της πανδημίας covid-19 και των ημερομηνιών 2-3-2021, 5-4-2021 και 2-10-2021 που εργάστηκε μόνο το νόμιμο ωράριό της (8ωρο) επειδή το άνω πλοίο βρισκόταν σε ακινησία. Ότι για τα άνω χρονικά διαστήματα της εργασίας της η εναγόμενη δεν της κατέβαλε τα αναφερόμενα ποσά για διαφορές αμοιβής υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες, δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ετών 2021 και 2022, καθώς και την αποζημίωση απόλυσης που δικαιούται εξαιτίας της μονομερούς καταγγελίας από τον πλοίαρχο στις 19-5-2022 της τελευταίας άνω σύμβασης ναυτικής εργασίας της λόγω διακοπής των δρομολογίων του πλοίου για ετήσια επιθεώρηση και μη επαναυτολόγησής της εντός 40 ημερών. Με βάση το ιστορικό αυτό, επικαλούμενη ευθύνη της εναγόμενης πλοιοκτήτριας από έγκυρες συμβάσεις ναυτικής εργασίας, ζήτησε να υποχρεωθεί η τελευταία να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 19.292,43 ευρώ ως διαφορές αμοιβής υπερωριακής απασχόλησης κατά τα Σάββατα/αργίες και καθημερινές/Κυριακές εντός του έτους 2021, καθώς και για Σάββατα/ αργίες εντός του έτους 2022, για επιδόματα εορτών 2021 και 2022 και για αποζημίωση απόλυσης και – κατόπιν νομότυπης τροπής του σχετικού αιτήματός της από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου – να αναγνωριστεί ότι υποχρεούται η εναγόμενη να της καταβάλει υπόλοιπο ποσό 4.793,60 ευρώ για αμοιβή υπερωριακής της απασχόλησης καθημερινών/Κυριακών εντός του έτους 2022, τα δε άνω ποσά συνολικού ύψους 24.086,03 ευρώ, τα οποία υπολογίζει με βάση τις ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων ετών 2019 και 2022 για τις μισθολογικές περιόδους των ετών 2021 και 2022 αντίστοιχα, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσής της την 19-5-2022, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Ακόμη, ζήτησε να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στα δικαστικά της έξοδα.
3. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, δέχθηκε την αγωγή ως ορισμένη, νόμιμη και εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσία, υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα για τη ναυτική εργασία της στο άνω πλοίο κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα συνολικό ποσό 5.781,81 ευρώ (577,05 και 1.424,97 ευρώ ως αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης Σαββάτων/ αργιών και καθημερινών /Κυριακών αντίστοιχα εντός του έτους 2021, 148,20 ευρώ ως επίδομα Πάσχα 2021, 706,81 ευρώ ως επίδομα Χριστουγέννων 2021, 320,80 και 1.246,78 ευρώ ως αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης Σαββάτων/ αργιών και καθημερινών /Κυριακών αντίστοιχα εντός του έτους 2022, 665,68 ευρώ ως επίδομα Πάσχα 2022, 117,20 ευρώ ως επίδομα Χριστουγέννων 2022 και 1.821,10 ευρώ ως αποζημίωση απόλυσης) και αναγνώρισε ότι η εναγόμενη υποχρεούται ακόμη να καταβάλει στην ενάγουσα ποσό 1.246,78 ευρώ ως αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης καθημερινών /Κυριακών εντός του έτους 2022, τα δε άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσής της την 20-9-2022 (πλην ποσού 117,20 ευρώ που αφορά δώρο εορτών Χριστουγέννων 2022, το οποίο υποχρέωσε την εναγόμενη να το καταβάλει με το νόμιμο τόκο από 31-12-2022 που ορίζεται από το νόμο ως δήλη ημέρα καταβολής του και ποσού 1.821,10 ευρώ που αφορά αποζημίωση απόλυσης, το οποίο υποχρέωσε την εναγόμενη να το καταβάλει μετά την πάροδο 60 ημερών από την απόλυση της ενάγουσας που ορίζεται από την εφαρμοστέα ΣΣΝΕ ως δήλη ημέρα καταβολής του), κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για την ανωτέρω καταψηφιστική της διάταξη και καταδίκασε την εναγόμενη σε μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, ποσού 350,00 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται τόσο η ενάγουσα όσο και η εναγόμενη με τους λόγους των εφέσεών τους, που συνιστούν παράπονα για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, κατά το εκκαλούμενο από την καθεμία μέρος της, ώστε να ξαναδικαστεί η αγωγή ως προς αυτό και να γίνει ολικά δεκτή ή να απορριφθεί στο σύνολό της αντίστοιχα.
4. Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος ……………, που εξετάστηκε με επιμέλεια της εναγόμενης στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339 και 395 Κ.Πολ.Δ), μερικά από τα οποία μνημονεύονται στη συνέχεια, χωρίς να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς (Α.Π. 983/2021, www.areiospagos.gr), τις από 20-2-2023 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ………. και …………… ενώπιον του Δικηγόρου Πειραιά …………., οι οποίες λήφθηκαν με επιμέλεια της ενάγουσας μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη (προ τουλάχιστον 2 εργάσιμων ημερών – άρθρ. 421, 422 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.) κλήτευση της εναγόμενης (βλ. την υπ’ αριθ. ……./15-2-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά ……………), χωρίς το γεγονός ότι οι άνω μάρτυρες της ενάγουσας τυγχάνουν αντίδικοι της εναγόμενης επειδή έχουν ασκήσει εναντίον της άλλη, δική τους, αγωγή με παρόμοιο αντικείμενο, να αποκλείει μόνον αυτό την αποδεικτική αξία των λεγομένων τους (Εφ.Πειρ. 543/2022, Εφ.Πειρ. 509/2022, Εφ.Πειρ. 435/2022, Εφ.Πειρ. 149/2022, www.efeteio-peir.gr) όπως αβάσιμα υποστηρίζει η εναγόμενη, η οποία άλλωστε επιμελήθηκε την ένορκη εξέταση στο ακροατήριο ναυτικού που βρίσκεται σε σχέση (εργασιακής) εξάρτησης απ’ αυτή, σε συνδυασμό, τέλος, με τις ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τα δικόγραφά τους και εκτιμώνται σύμφωνα με τα άρθρα 261 εδ.β, 352 παρ.1 και 591 παρ.1 Κ.Πολ.Δ, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν στον Πειραιά μεταξύ του νόμιμου εκπροσώπου της εναγόμενης ναυτικής εταιρίας, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου «Δ», αριθ. νηολ. Πειραιά …., κ.ο.χ. 9834,37, και της ενάγουσας, Ελληνίδας απογεγραμμένης ναυτικού με αριθμό μητρώου ………, η τελευταία ναυτολογήθηκε στο άνω πλοίο με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου α) από 2-3-2021 έως 28-5-2021, οπότε απολύθηκε λόγω ετήσιας επιθεώρησης (ενδιάμεσα και δη από 3-3-2021 έως 4-4-2021 η σύμβαση εργασίας της είχε τεθεί σε αναστολή λόγω της πανδημίας του κορονοϊού), β) από 2-10-2021 έως 22-3-2022, οπότε απολύθηκε λόγω ασθένειας για πέντε ημέρες, γ) από 31-3-2022 έως 19-5-2022, οπότε απολύθηκε λόγω διακοπής των δρομολογίων του πλοίου για ετήσια επιθεώρηση. Ενόψει της αναφοράς στο ναυτολόγιο της ενάγουσας ότι εφαρμοστέα για το μισθό της είναι η «Σ.Σ.», κατά τα ένδικα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής της, τις αποδοχές της ενάγουσας ρύθμιζε για το έτος 2021 η τελευταία δημοσιευθείσα Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας (Σ.Σ.Ν.Ε) Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. ΥΑ 2242.5-1.5/56040/2019 (Φ.Ε.Κ. Β’ 3170/12-8-2019), για δε το έτος 2022 η Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας (Σ.Σ.Ν.Ε) Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2022, που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. ΥΑ 2242.5-1.5/8785/2022 (Φ.Ε.Κ. Β’ 663/15-2-2022), γεγονός για το οποίο δεν ερίζουν οι διάδικοι. Το πλοίο «Δ» ήταν κατά τα ένδικα χρονικά διαστήματα ενταγμένο σε ακτοπλοϊκή γραμμή και εκτελούσε τα ακόλουθα δρομολόγια:
Από 1-11-2021 έως 22-3-2022 και από 31-3-2022 έως 18-4-2022ΗΜΕΡΕΣ ΛΙΜΑΝΙΑ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΔευτέρα Μεστά 3:30 4:00 Μυτιλήνη 8:20 18:00 Μεστά 22:20 22:50Τρίτη Πειραιάς 6:20 20:00Τετάρτη και Χίος 5:00 5:30Παρασκευή Μυτιλήνη 8:20 18:00 Χίος 20:50 21:20Πέμπτη Πειραιάς 6:20 20:00Σάββατο Πειραιάς 6:20 -Κυριακή Πειραιάς – 20:00 Από 6-4-2021 έως 28-5-2021, από 3-10-2021 έως 31-10-2021 και από 19-4-2022 έως 19-5-2022ΗΜΕΡΕΣ ΛΙΜΑΝΙΑ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΔευτέρα Μεστά 3:30 4:00 Μυτιλήνη 8:20 19:00 Μεστά 23:20 23:50Τρίτη Πειραιάς 7:20 20:00Τετάρτη και Χίος 5:00 5:30Παρασκευή Μυτιλήνη 8:20 19:00 Χίος 21:50 22:20Πέμπτη Πειραιάς 7:00 20:00Σάββατο Πειραιάς 7:20 -Κυριακή Πειραιάς – 20:00
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα εργασίας της στο άνω πλοίο με την άνω ειδικότητα η ενάγουσα, κατ’ εντολή του Προϊσταμένου της Αρχιθαλαμηπόλου, απασχολούνταν καθημερινά στη ρεσεψιόν του πλοίου με προκαθορισμένο ωράριο, το οποίο ήταν σε συνάρτηση με το δρομολόγιο του πλοίου. Ειδικότερα, από τις 06:00 μέχρι τις 10:00 προετοίμαζε τα σχετιζόμενα με τη θέση αυτή έγγραφα, έκανε ανακοινώσεις για ενημέρωση των επιβατών αναφορικά με τις ώρες άφιξης στο εκάστοτε λιμάνι ή ανακοινώσεις προκειμένου να ενημερώσει τους οδηγούς των οχημάτων που εμπόδιζαν τη φόρτωση ή εκφόρτωση άλλων οχημάτων και γενικότερα εξυπηρετούσε τους επιβάτες κατά την αποβίβασή τους. Μετά την αποβίβαση των επιβατών ενημέρωνε τον Αρχιθαλαμηπόλο σχετικά με τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της βάρδιάς της και ακολούθως έφτιαχνε το πλάνο του αριθμού των καμπινών που έπρεπε να καθαριστούν μετά την αποβίβαση των επιβατών και το έδινε στον Προϊστάμενο Αρχιθαλαμηπόλο. Επιπλέον, παραλάμβανε τη σχετική αλληλογραφία και απαντούσε στο τηλέφωνο για οποιοδήποτε πρόβλημα πρόκυπτε στον ξενοδοχειακό χώρο του πλοίου και ενημέρωνε τον Προϊστάμενό της. Μετά τις 10:00 και μέχρι τις 17:00 είχε ελεύθερο χρόνο για ανάπαυση. Στις 17:00 αναλάμβανε πάλι υπηρεσία στη ρεσεψιόν και απασχολούνταν έως τις 23:00 με τις απαιτούμενες ετοιμασίες για την εξυπηρέτηση των επιβατών που επιβιβάζονταν στο εκάστοτε λιμάνι. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα έκανε τις ανακοινώσεις για την ενημέρωση των επιβατών αναφορικά με τις ώρες άφιξης και αναχώρησης του πλοίου, τη διάθεση και τις αλλαγές των καμπινών, τις ανακοινώσεις αναφορικά με τις ώρες λειτουργίας της τραπεζαρίας των επιβατών, η οποία παρέμενε ανοικτή μέχρι τις 23:00, εξυπηρετούσε τους επιβάτες που επιβιβάζονταν στο λιμάνι της Χίου ή των Μεστών, συνέτασσε και τους παρέδιδε το πλάνο καμπινών προκειμένου να διευκολύνεται η μετακίνησή τους (χωρίς να περιλαμβάνεται πάντως στα καθήκοντά της η συνοδεία των επιβατών στις καμπίνες τους, στις οποίες τους συνόδευαν εντεταλμένοι προς τούτο θαλαμηπόλοι), παρελάμβανε το ταχυδρομείο, συνέτασσε τα δηλωτικά των επιβατών και των φορτωτικών εγγράφων, απαντούσε στο τηλέφωνο σχετικά με οποιοδήποτε πρόβλημα αφορούσε το ξενοδοχειακό τμήμα του πλοίου και γενικότερα επιμελείτο κάθε προβλήματος που αφορούσε τους επιβάτες. Τα Σάββατα, οπότε το πλοίο διανυκτέρευε στο λιμάνι του Πειραιά, εργαζόταν και πάλι στη ρεσεψιόν του πλοίου το σύνηθες ωράριο από 06:00 έως 10:00, απασχολούμενη με τις ανωτέρω αναφερθείσες εργασίες. Στη συνέχεια από τις 13:00 έως τις 19:00, συμμετείχε σε καθαρισμούς και απολυμάνσεις λόγω covid που γίνονταν από το προσωπικό ενδιαίτησης σε εσωτερικούς κοινόχρηστους χώρους του πλοίου, καθώς κατά τη χρονική αυτή περίοδο υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος να γίνουν οι εργασίες αυτές. Τις Κυριακές εργαζόταν από 08:00 έως 12:00, εκτελώντας γραφικές εργασίες και καθαρισμούς στο γραφείο της στο χώρο της ρεσεψιόν, ενώ από τις 17:00 έως τις 23:00 προσέφερε τις υπηρεσίες της και πάλι στη ρεσεψιόν, απασχολούμενη με τις αναφερόμενες πιο πάνω εργασίες. Τα άνω καθήκοντά της εκτείνονταν πέραν της νόμιμης οκτάωρης διάρκειας της εργασίας της, αφού αυτή δεν επαρκούσε, λόγω της προαναφερθείσας φύσης των καθηκόντων της και της διάρκειας των αλλεπάλληλων δρομολογίων που διενεργούσε το πλοίο. Στο πλοίο αυτό, στη ρεσεψιόν του οποίου απασχολούνταν μερικά κατά τις βραδινές και νυχτερινές ώρες άλλοι δυο θαλαμηπόλοι, σύμφωνα με την οργανική του σύνθεση, υπηρετούσαν τη χειμερινή περίοδο δέκα εννέα θαλαμηπόλοι και τη θερινή περίοδο είκοσι ένας. Όμως, η ανάγκη παροχής εργασίας πέραν των καθορισμένων χρονικών ορίων δεν αποκλείεται από το γεγονός ότι στο πλοίο υπήρχε πλήρης οργανική σύνθεση του πληρώματος, καθόσον αυτή η πληρότητα αποσκοπεί στην ασφάλεια του πλοίου κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν καταδεικνύει την ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία, όπως αβάσιμα υπολαμβάνει η εναγόμενη, γεγονός άλλωστε που επιβεβαιώνεται και από το ότι κάθε μήνα καταβαλλόταν στην ενάγουσα ένα χρηματικό ποσό για την υπερωριακή της εργασία, όπως προκύπτει από τους λογαριασμούς μισθοδοσίας της που νόμιμα προσκόμισαν και επικαλέστηκαν οι διάδικοι και όπως συνομολογείται από την εναγόμενη (άρθρο 352 Κ.Πολ.Δ.), αναγνωριζομένης εκ προοιμίου της ανάγκης υπερωριακής εργασίας της. Για την υπερωριακή απασχόληση της ενάγουσας βεβαίωσαν ενόρκως οι άνω μάρτυρές της …………. (ναύτης στο άνω πλοίο από 1-6-2021 έως 27-1-2022, από 3-2-2022 έως 19-5-2022 και από 6-6-2022 έως 15-12-2022) και …….. (επίκουρος στο άνω πλοίο από 1-11-2020 έως 28-5-2021) και κατέθεσε ενόρκως στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ο άνω μάρτυρας της εναγόμενης ………….. (Προϊστάμενος Αρχιθαλαμηπόλος στο άνω πλοίο, που συνυπηρέτησε με την ενάγουσα κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής της), διαφοροποιούνται όμως οι δυο πρώτοι από τον τελευταίο ως προς τη χρονική διάρκεια της υπερωριακής της εργασίας και τα ανατιθέμενα σ’ αυτήν καθήκοντα. Οι εκατέρωθεν αυτές μαρτυρίες λαμβάνονται υπόψη κατά το μέτρο αξιοπιστίας και κατά το λόγο γνώσης του κάθε μάρτυρα και συνεκτιμώνται ελεύθερα με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής. Το γεγονός ότι οι ενόρκως βεβαιώσαντες άνω μάρτυρες της ενάγουσας βρίσκονται σε αντιδικία με την εναγόμενη σε άλλη εκκρεμή δίκη επί ασκηθέντων αγωγών τους για την προάσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων δεν τους καθιστά αναξιόπιστους και εξαιρετέους, διότι δεν θεωρείται ότι έχουν άμεσο και βέβαιο συμφέρον ως αναγκαία συνέπεια της έκβασης της προκείμενης δίκης (Εφ.Πειρ. 48/2021, Εφ.Πειρ. 196/2020, Εφ.Αθ. 3879/2012, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 421/2021, Εφ.Πειρ. 368/2019, www.efeteio-peir.gr). Επομένως, από τα προαναφερθέντα, που αφορούν τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την απασχόληση της ενάγουσας επί του άνω πλοίου, της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησής της, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και το γεγονός της σταθερής καταβολής κάθε μήνα προς αυτή χρηματικών ποσών για αμοιβή υπερωριακής εργασίας, συνάγεται ότι ο μέσος όρος της συνολικής ημερήσιας απασχόλησης της ενάγουσας κατά τα επίδικα άνω χρονικά διαστήματα της ναυτολόγησής της ήταν δέκα ώρες και όχι δεκατρείς ώρες, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η ενάγουσα ούτε οκτώ και κατ’ εξαίρεση εννέα ώρες, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εναγόμενη. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τις οικείες Σ.Σ.Ε, η ενάγουσα παρείχε, κατά τις καθημερινές και Κυριακές δυο ώρες υπερωριακής εργασίας και κατά τα Σάββατα και τις αργίες δέκα ώρες τέτοιας εργασίας. Το γεγονός ότι η υπερωριακή εργασία αυτή δεν αναγραφόταν στο βιβλίο υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο τηρούσε η εναγόμενη, δια του προεστημένου οργάνου της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 του Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων και 19 των Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων ετών 2019 και 2022, καθώς και το γεγονός ότι η ενάγουσα υπέγραφε το εν λόγω βιβλίο χωρίς επιφύλαξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο σε βάρος των συναφών αντίθετων ισχυρισμών τούτης (Εφ.Πειρ. 54/2022, Εφ.Πειρ. 34/2022, www.efeteio-peir.gr). Ούτε ο ισχυρισμός που προβλήθηκε πρωτόδικα από την εναγόμενη και επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της έφεσής της, κατά το σχετικό μέρος του, ότι καθ’ όλη την διάρκεια ναυτολόγησής της στο ανωτέρω πλοίο η ενάγουσα ουδέποτε εξέφρασε παράπονο σχετικά με την εργασία της λαμβάνοντας τις μηνιαίες αποδοχές της χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη, δεν αναιρεί το αποδεικνυόμενο γεγονός ότι αυτή απασχολούνταν υπερωριακά πέραν των υπερωριών που πληρωνόταν με την κατ’ αποκοπή συμφωνημένη αμοιβή, η δε ανεπιφύλακτη προσυπογραφή των μισθοδοτικών λογαριασμών λάμβανε χώρα αναγκαστικά υπό τον φόβο της απόλυσής της αν διαμαρτυρόταν. Σε κάθε περίπτωση, αυτή δεν συνιστά ούτε συνεπάγεται παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις της και είναι άνευ έννομης επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα νόμιμα δικαιώματά του, που πηγάζουν είτε από τον νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας είναι άκυρη (Α.Π. 1569/2017, Α.Π. 1635/2012, Α.Π. 1554/2011, Α.Π. 587/2006, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, οι ώρες απλής ετοιμότητας ή ετοιμότητας κλήσης της προς εργασία στο πλοίο, όπως σε περίπτωση απονομής σ’ αυτήν επιμέρους καθηκόντων εφόσον εκδηλωθεί πυρκαγιά, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως χρόνος υπερωριακής εργασίας της, αφού η ναυτικός, λόγω της φύσης του επαγγέλματός της, βρίσκεται εκ των πραγμάτων σε διαρκή ετοιμότητα παροχής υπηρεσιών, υπακούοντας στις διαταγές των προϊσταμένων της κατ’ άρθρο 57 παρ 1 του Κ.Ι.Ν.Δ. (Εφ.Πειρ. 48/2021, Εφ.Πειρ. 284/2020, Εφ.Πειρ. 218/2016, Εφ.Πειρ. 45/2010, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Ι. Ληξουριώτη «Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις», έκδ. 3η, σ. 160, π.ρ.βλ. και Ολ.Α.Π. 10/2009, Α.Π. 230/2016, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Υπό τα δεδομένα αυτά, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε με πιο συνοπτικές αιτιολογίες, οι οποίες συμπληρώνονται με αυτές της παρούσας (άρθρο 534 Κ.Πολ.Δ.), ότι η ενάγουσα εργαζόταν τις καθημερινές και Κυριακές, καθώς και τα Σάββατα και τις αργίες των επίδικων περιόδων, κατά μέσο όρο, επί δέκα ώρες στο ανωτέρω πλοίο, δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί που διαλαμβάνονται στον πρώτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας (με τον οποίον αυτή ισχυρίζεται ότι εργαζόταν επί δεκατρείς ώρες ημερησίως) και στον πρώτο λόγο της έφεσης της εναγόμενης (με τον οποίον αυτή ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα εργαζόταν οκτώ και κατ’ εξαίρεση εννέα ώρες ημερησίως), πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι κατ’ ουσία.
5. Ενόψει όλων αυτών, για τα μη αμφισβητούμενα άνω χρονικά διαστήματα της ναυτολόγησής της στο άνω πλοίο «Δ», η ενάγουσα δικαιούται τα ακόλουθα ποσά ως διαφορές αμοιβής υπερωριακής εργασίας και δώρων εορτών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για την εργασία της ωρομίσθια στις εφαρμοστέες άνω ΣΣΝΕ:
Α) Για τα χρονικά διαστήματα από 6-4-2021 έως 28-5-2021 και από 3-10-2021 έως 31-12-2021:
1) Ως αμοιβή για την υπερωριακή εργασία της: α) για τα 17 Σάββατα και τις 7 αργίες της ναυτολόγησής της (3/4 Μεγ. Παρασκευή, Πρωτομαγιά, 3/5 Δευτέρα Πάσχα, 28η Οκτωβρίου, 6/12, 25/12 και 26/12) 24 ημέρες Χ 10 ώρες υπερωριακή εργασία ημερησίως Χ 10,44 ευρώ ωρομίσθιο = 2.818,80 ευρώ, από τα οποία, μετά την αφαίρεση των καταβληθέντων από την εναγόμενη ποσών 413,37 + 445,17 + 476,97+ 461,07 + 445,17 και συνολικά ποσού 2.241,75 ευρώ για την παροχή εργασίας της τα Σάββατα και τις αργίες, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (2.818,80 – 2.241,75) 577,05 ευρώ. Και β) για 100 καθημερινές και 19 Κυριακές της ναυτολόγησής της = 119 ημέρες Χ 2 ώρες υπερωριακή εργασία ημερησίως Χ 8,70 ευρώ ωρομίσθιο = 2.070,60 ευρώ, από τα οποία, μετά την αφαίρεση των καταβληθέντων από την εναγόμενη ποσών 123,32 + 96,93 + 144,21 + 143,05 + 138,12 και συνολικά ποσού 645,63 ευρώ για την παροχή εργασίας της τις καθημερινές και Κυριακές, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (2.070,60 – 645,63) 1.424,97 ευρώ. Και
2) Ως δώρα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων ετών 2021.
Δεδομένου ότι οι τακτικές μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονταν στο ποσό των 3.444,31 ευρώ [μισθός ενεργείας 1.204,77 ευρώ + επίδομα Κυριακών 265,05 ευρώ + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 36,64 ευρώ + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 599,40 ευρώ + επίδομα αδείας 433,95 ευρώ + μέσος όρος μηνιαίας αμοιβής υπερωριακής εργασίας 904,50 ευρώ (4.312,35 ευρώ η συνολική αμοιβή /143 ημέρες απασχόλησης = 30,15 ευρώ Χ 30)], η ενάγουσα δικαιούται ως επιδόματα εορτών τα κάτωθι ποσά: α) Ως δώρο Πάσχα 2021 για την απασχόλησή της στις 2-3-2021 και από 5-4-2021 έως 30-4-2021 (27 ημέρες) ποσό ίσο με το 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού της για κάθε οκτώ ημέρες απασχόλησης και δη το ποσό των (3.444,31 / 2 X 1/15 X 3,375=) 387,48 ευρώ, από το οποίο, μετά την αφαίρεση του καταβληθέντος από την εναγόμενη ποσού 230,28 ευρώ για την άνω αιτία, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (387,48 – 230,28) 148,20 ευρώ. Και β) Ως δώρο Χριστουγέννων 2021 για την απασχόλησή της από 1-5-2021 έως 28-5-2021 και από 2-10-2021 έως 31-12-2021 (119 ημέρες) ποσό ίσο με τα 2/15 του μηνιαίου μισθού της για κάθε δέκα εννέα ημέρες απασχόλησης και δη το ποσό των (3.444,31 X 2/25 X 6,26=) 1.724,91 ευρώ, από το οποίο, μετά την αφαίρεση του καταβληθέντος από την εναγόμενη ποσού 1.018,10 ευρώ για την άνω αιτία, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (1.724,91 – 1.018,10) 706,81 ευρώ. Και
Β) Για τα χρονικά διαστήματα από 1-1-2022 έως 22-3-2022 και από 31-3-2022 έως 19-5-2022:
1) Ως αμοιβή για την υπερωριακή εργασία της: α) για τα 18 Σάββατα και τις 6 αργίες της ναυτολόγησής της (1/1, 6/1, 7/3, Κ. Δευτέρα, 22/4 Μεγ. Παρασκευή, 25/4 Δευτέρα Πάσχα, Πρωτομαγιά) 24 ημέρες Χ 10 ώρες υπερωριακή εργασία ημερησίως Χ 10,76 ευρώ ωρομίσθιο = 2.582,40 ευρώ, από τα οποία, μετά την αφαίρεση των καταβληθέντων από την εναγόμενη ποσών 491,27 + 491,27 + 376,65 (360,27 + 16,38) + 491,27 + 311,14 και συνολικά ποσού 2.261,60 ευρώ για την παροχή εργασίας της τα Σάββατα και τις αργίες, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (2.582,40 – 2.261,60) 320,80 ευρώ. Και β) για 89 καθημερινές και 18 Κυριακές της ναυτολόγησής της = 107 ημέρες Χ 2 ώρες υπερωριακή εργασία ημερησίως Χ 8,96 ευρώ ωρομίσθιο = 1.917,44 ευρώ, από τα οποία, μετά την αφαίρεση των καταβληθέντων από την εναγόμενη ποσών 152,42 + 152,42 + 118,86 + 152,42 + 96,54 και συνολικά ποσού 670,66 ευρώ για την παροχή εργασίας της τις καθημερινές και Κυριακές, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (1.917.44 – 670,66) 1.246,78 ευρώ. Και
2) Ως δώρα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων ετών 2022.
Δεδομένου ότι οι τακτικές μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονταν στο ποσό των 3.642,22 ευρώ [μισθός ενεργείας 1.240,91 ευρώ + επίδομα Κυριακών 273,00 ευρώ + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 ευρώ + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 ευρώ + επίδομα αδείας 442,97 ευρώ + μέσος όρος μηνιαίας αμοιβής υπερωριακής εργασίας 1.030,20 ευρώ (4.499,84 ευρώ η συνολική αμοιβή /131 ημέρες απασχόλησης = 34,34 ευρώ Χ 30)], η ενάγουσα δικαιούται ως επιδόματα εορτών τα κάτωθι ποσά: α) Ως δώρο Πάσχα 2022 για την απασχόλησή της από 1-1-2022 έως 22-3-2022 (112 ημέρες) ποσό ίσο με το 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού της για κάθε οκτώ ημέρες απασχόλησης και δη το ποσό των (3.642,22 / 2 X 1/15 X 14=) 1.699,70 ευρώ, από το οποίο, μετά την αφαίρεση του καταβληθέντος από την εναγόμενη ποσού 1.034,02 ευρώ για την άνω αιτία, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (1.699,70 – 1.034,02) 665,68 ευρώ. Και β) Ως δώρο Χριστουγέννων 2022 για την απασχόλησή της από 1-5-2022 έως 19-5-2022 (19 ημέρες) ποσό ίσο με τα 2/25 του μηνιαίου μισθού της για κάθε δέκα εννέα ημέρες απασχόλησης και δη το ποσό των (3.642,22 X 2/25 X 1=) 291,37 ευρώ, από το οποίο, μετά την αφαίρεση του καταβληθέντος από την εναγόμενη ποσού 174,17 ευρώ για την άνω αιτία, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται, απομένει οφειλόμενο υπόλοιπο (291,37 – 174,17) 117,20 ευρώ. Υπό τα δεδομένα αυτά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση του έκρινε ότι οφείλονται στην ενάγουσα τα ίδια άνω ποσά για διαφορές δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων ετών 2021 και 2022, συνυπολογίζοντας στις τακτικές αποδοχές της προς εύρεση των δώρων εορτών, την αναλογία της υπερωριακής αμοιβής της που αντιστοιχούσε σε δυο ώρες ημερήσιας απασχόλησης τις καθημερινές και Κυριακές και σε δέκα ώρες ημερήσιας απασχόλησης τα Σάββατα και τις αργίες, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε, απορριπτομένων ως αβάσιμων κατ’ ουσία του δεύτερου λόγου της έφεσης της ενάγουσας και του δεύτερου λόγου της έφεσης της εναγόμενης, με τους οποίους οι εκκαλούσες παραπονούνται για υπολογισμό των τακτικών αποδοχών της ενάγουσας και εντεύθεν των άνω δώρων εορτών με βάση μεγαλύτερο και μικρότερο αντίστοιχα μέσο όρο μηνιαίας αμοιβής υπερωριακής εργασίας. Να σημειωθεί εδώ ότι η εκκαλουμένη δεν πλήττεται κατά τα λοιπά ως προς το αποδεικτικό της πόρισμα επί των συγκεκριμένων κονδυλίων.
6. Η διάταξη του άρθρου 27 της προαναφερθείσας Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2022, που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. ΥΑ 2242.5-1.5/8785/2022 (Φ.Ε.Κ. Β’ 663/15-2-2022), ορίζει ότι: «Σε κάθε περίπτωση διακοπής των πλόων για οποιοδήποτε λόγο, πέραν των 60 ημερών, καταβάλλεται στο πλήρωμα σε περίπτωση απόλυσής του αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές 22 ημερών». Από τη διάταξη αυτή, η οποία έχει εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση νόμου και επέχει ισχύ νόμου, κατισχύει δε των συναφών διατάξεων των άρθρων 173 παρ. 1α και 174 παρ. 3 του Κ.Δ.Ν.Δ (Ν.Δ. 187/1973) επειδή είναι νεότερη, προκύπτει ότι σε περίπτωση που ναυτικός απολυθεί από την εργασία του σε επιβατικό ακτοπλοϊκό σκάφος λόγω διακοπής των πλόων για οποιοδήποτε λόγο και δεν επαναυτολογηθεί μέσα σε προθεσμία 60 ημερών από της «προσωρινής» απολύσεώς του, η ανυπαίτια και χωρίς τη θέληση του ναυτικού λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας θεωρείται «οριστική», υπό την έννοια ότι είναι πλέον αδιάφορο εάν επαναπροσληφθεί ή όχι, με αποτέλεσμα να του οφείλεται αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές αυτού 22 ημερών (Α.Π. 887/2015, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 166/2022, Εφ.Πειρ. 755/2019, Εφ.Πειρ. 255/2018, www.efeteio-peir.gr). Στην προκειμένη περίπτωση, από τα άνω αποδεικτικά μέσα και ιδιαίτερα τις προαναφερθείσες ένορκες βεβαιώσεις των συναδέλφων της ενάγουσας …… και ………. προέκυψε ότι η τελευταία (από 31-3-2022) σύμβαση ναυτολόγησης της ενάγουσας στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «Δ.» λύθηκε στις 19-5-2022 στο λιμάνι του Πειραιά, κατόπιν καταγγελίας της από τον πλοίαρχο του άνω πλοίου, λόγω διακοπής των δρομολογίων του για ετήσια επιθεώρηση, σύμφωνα με τη σχετική αναγραφή στο ναυτικό φυλλάδιο της ενάγουσας, που δεν αμφισβητήθηκε από την εναγόμενη. Επειδή, όμως, η ενάγουσα δεν ναυτολογήθηκε και πάλι εντός 60 ημερών στο άνω πλοίο με την άνω ειδικότητα, η ανυπαίτια και χωρίς τη θέλησή της λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας της θεωρείται «οριστική», υπό την προεκτεθείσα έννοια. Ο ισχυρισμός της εναγόμενης, που υποβλήθηκε πρωτόδικα και επαναφέρεται με τον τρίτο λόγο της έφεσής της, ότι η ενάγουσα ήταν εκείνη που μετά την άνω απόλυσή της θέλησε να μη ναυτολογηθεί ξανά στο άνω πλοίο εξαιτίας της επικείμενης αλλαγής του δρομολογίου του από «Πειραιά – Χίο – Μυτιλήνη – Πειραιά» σε «Πειραιά – Καβάλα – Πειραιά», αλλαγή που συνεπάγονταν γι’ αυτήν αραιότερες διανυκτερεύσεις στον Πειραιά όπου κατοικεί, δεν κρίνεται πειστικός, διότι δεν στηρίζεται σε κάποιο κρίσιμο έγγραφο στοιχείο (π.χ. έγγραφη πρόσκληση της εναγόμενης προς την ενάγουσα εντός 60 ημερών από την απόλυσή της για νέα ναυτολόγησή της στο άνω πλοίο, έγγραφη δήλωση της ενάγουσας προς την εναγόμενη ότι δεν επιθυμεί νέα ναυτολόγηση), ενώ η κατάθεση σχετικά με το ζήτημα του μόνου μάρτυρoς της εναγόμενης …………… εμφανίζεται ασαφής και μη στηριζόμενη σε άμεση γνώση του, αναφέροντας, μεταξύ άλλων «… Έφυγε δηλαδή από το πλοίο παρ’ ότι την ειδοποίησε η εταιρεία, παρ’ ότι κάτι άλλο. Δεν ξέρω, δεν γνωρίζω….». Επομένως, η ενάγουσα, με βάση τα διαγραφόμενα όρια από το σχετικό της αίτημα (άρθρο 161 Κ.Πολ.Δ.) και το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης (άρθρο 522 Κ.Πολ.Δ), αλλά και όσων εκτέθηκαν στην αμέσως ανωτέρω νομική σκέψη, δικαιούται αποζημίωση απόλυσης ίσης προς τις αποδοχές 15 ημερών και δη το ποσό των 1.821,10 ευρώ (ήτοι 3.642,22 ευρώ οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές της τον τελευταίο μήνα πριν την απόλυσή της [μισθός ενεργείας 1.240,91 ευρώ + επίδομα Κυριακών 273,00 ευρώ + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 ευρώ + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 ευρώ + επίδομα αδείας 442,97 ευρώ + μέσος όρος μηνιαίας αμοιβής υπερωριακής εργασίας 1.030,20 ευρώ (4.499,84 ευρώ η συνολική αμοιβή /131 ημέρες απασχόλησης = 34,34 ευρώ Χ 30)] / 30 Χ 15= 1.821,10 ευρώ). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, που επιδίκασε στην ενάγουσα αποζημίωση απόλυσης για την άνω αιτία και μάλιστα το ίδιο άνω ποσό, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε, απορριπτομένων ως αβάσιμων κατ’ ουσία του τρίτου λόγου της έφεσης της ενάγουσας και του τρίτου λόγου της έφεσης της εναγόμενης, που αφορούν αιτιάσεις για μη επαναυτολόγηση της ενάγουσας λόγω δικής της επιθυμίας (ο τρίτος λόγος της έφεσης της εναγόμενης, κατά το κύριο μέρος του) και για υπολογισμό των τακτικών αποδοχών της ενάγουσας και εντεύθεν της αποζημίωσης απόλυσής της με βάση μεγαλύτερο ή μικρότερο μέσο όρο μηνιαίας αμοιβής υπερωριακής εργασίας της (ο τρίτος λόγος της έφεσης της ενάγουσας και ο τρίτος λόγος της έφεσης της εναγόμενης, κατά το επικουρικό μέρος του αντίστοιχα).
7.Κατόπιν όλων αυτών και δεδομένου ότι δεν υπάρχει προς έρευνα άλλος λόγος των υπό στοιχεία Α και Β άνω εφέσεων, πρέπει να απορριφθούν αυτές στο σύνολό τους ως αβάσιμες κατ’ ουσία και να επιβληθούν σε βάρος της ηττώμενης σε κάθε έφεση εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού νόμιμου αιτήματός της (άρθρα 106, 183, 189 παρ. 1 και 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ, 69 παρ. 1 Ν. 4194/2013 «Κώδικας Δικηγόρων»), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις υπό στοιχεία Α και Β άνω εφέσεις κατά της με αριθ. 1649/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών.
Δέχεται τυπικά αυτές και τις απορρίπτει κατ’ ουσία.
Καταδικάζει την εκκαλούσα σε κάθε έφεση στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 5 Ιουλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ