Αριθμός 386/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
Α) ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ……….. και 2) …………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους Δικηγόρο Ευάγγελο Αναγνώστου (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………., 2) ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «…………..», η οποία εδρεύει στο ……….. Αττικής (…………) και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους Δικηγόρο Μαρία Λαγού (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ 2 Κ.Πολ.Δ.) και 3) Ν.Π.Δ.Δ. που εδρεύει στην Αθήνα (οδός ……….) με την επωνυμία ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Ε.Φ.Κ.Α.) ως οιωνεί καθολικού διαδόχου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ» (Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.), Α.Φ.Μ. …………., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Νικόλαο Μουρδουκούτα (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)
Β) ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την πρώην επωνυμία «………» (πρώην με την επωνυμία «…………..), εδρεύουσας στην Αθήνα (οδός …………) και νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Ξανθίππη Μικρού [ΜΙΚΡΟΥ-ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ], 2) ……….. με ΑΦΜ ………., 3) …………….., για τους οποίους η ως άνω πληρεξούσια δικηγόρος παραιτήθηκε του δικογράφου της εφέσεως.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του Δικηγόρο Μαρία Λαγού (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), 2) Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Ε.Φ.Κ.Α.)», ως οιονεί καθολικού διαδόχου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ (Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.), που εδρεύει στην Αθήνα (οδός ……………) και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ ……., το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό τους Δικηγόρο Νικόλαο Μουρδουκούτα (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)
Γ) ΑΝΤΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ………..και 2) Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στο …….. Αττικής (……..), με ΑΦΜ ………… Φ.Α.Ε. Αθηνών και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους Δικηγόρο Μαρία Λαγού (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
ΑΝΤΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……… 2) ………. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους Δικηγόρο Ευάγγελο Αναγνώστου (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.) και 3) της εδρεύουσας στην Αθήνα (…….) ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «…………» (πρώην με την επωνυμία «………»), νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Ξανθίππη Μικρού [ΜΙΚΡΟΥ-ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ].
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς άσκησαν α) ο ……… την από 3.12.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019) αγωγή, β) το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Ε.Φ.Κ.Α.)» την από 3.2.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2020) κύρια παρέμβαση -αγωγή και γ) ο ……. την από 12.2.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020) αγωγή. Επί αυτών εκδόθηκε η υπ αριθμ 3065/2022 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι υπό στοιχ Α, Β και Γ διάδικοι με τις από 12.1.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ………./2023-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ …………/2023) έφεση, 20.1.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2023- ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………./2023) έφεση και 25.4.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ……../2023) αντέφεση, αντίστοιχα, δικάσιμος των οποίων ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η εκ των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων, Ξαθίππη Μικρού, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, οι λοιποί δε πληρεξούσιοι δικηγόροι, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: Α) η από 12-1-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………../13-1-2023) έφεση: α) του ………. και β) του ……… κατά α) του ………., β) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «………..» και γ) του ν.π.δ.δ με την επωνυμία Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α), ως οιονεί καθολικού διαδόχου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «ΙΚΑ-ΕΤΑΜ», Β) η από 20-1-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………/20-1-2023) έφεση: α) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……….» (πρώην επωνυμία «………»), β) του ………… και γ) του ………. κατά α) του …………, β) του ν.π.δ.δ με την επωνυμία Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α), ως οιονεί καθολικού διαδόχου του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «ΙΚΑ-ΕΤΑΜ» και Γ) η από 25-4-2023 (με αριθμ. κατάθ. ……./25-4-2023 αντέφεση: α) του …….. και β) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……..» κατά των α) ………., β) …………. και γ) της Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……………» (πρώην επωνυμία «……………»).
Οι εφέσεις αυτές και η αντέφεση, που στρέφονται κατά της υπ’ αριθμ. 3065/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 614 παρ. 6 ΚΠολΔ ειδική διαδικασία των περιουσιακών (αυτοκινητικών) διαφορών, πρέπει να ενωθούν και συνεκδικασθούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας και για οικονομία χρόνου και εξόδων (άρθρα 31 και 246 ΚΠολΔ). Οι υπό κρίση εφέσεις και η αντέφεση έχουν ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 ζ’ του ΚΠολΔ), αρμοδίως, δε, φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ). Σημειώνεται ότι έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες εκάστης των ως άνω εφέσεων το νόμιμο παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ. Εξάλλου, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ο δεύτερος και ο τρίτος των εκκαλούντων της ως άνω από 20-1-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………/20-1-2023) έφεσης, …………… και ………., παραιτήθηκαν νομότυπα από το δικόγραφο της έφεσης αυτής, με δήλωσή τους που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά και, συνεπώς, θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε η έφεση αυτή εκ μέρους τους (άρθρ. 295, 297, 299 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, οι εφέσεις αυτές και η αντέφεση να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), συνεκδικαζόμενες, κατά τα ανωτέρω.
Στην από 3-12-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../2019) αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ο ενάγων, …….., ιστορούσε ότι ο πρώτος εναγόμενος, ………., οδηγώντας το υπ’ αριθμ. κυκλ. ……… ΙΧΕ αυτοκίνητο, που ήταν ασφαλισμένο, κατά τον χρόνο του ατυχήματος, για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην τρίτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, με την επωνυμία «………….» (πρώην επωνυμία «…………..», ιδιοκτησίας του δεύτερου εναγόμενου, …………., ο οποίος τον είχε προστήσει στην οδήγησή του, προκάλεσε από υπαιτιότητά του την ολική καταστροφή της οδηγούμενης από τον ίδιο υπ’ αριθμ. κυκλ. …………. δίκυκλης μοτοσικλέτας ιδιοκτησίας του, καθώς και τον τραυματισμό του, κατά τη σύγκρουση των ως άνω οχημάτων, που έγινε υπό τις αναφερόμενες στην αγωγή συνθήκες. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούσε, μετά από παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής, να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να του καταβάλουν, σε ολόκληρο ο καθένας, το συνολικό ποσό των 43.030,70 ευρώ, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της θετικής και αποθετικής του ζημίας και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, όπως ειδικότερα αναλύονται τα κονδύλια στην αγωγή, με τον νόμιμο τόκο επί όλων των αιτούμενων κονδυλίων από την επίδοση της αγωγής.
Εξάλλου, στην από 12-2-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/2020) αγωγή του ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου, ο ενάγων, ………, ισχυριζόταν ότι ο πρώτος εναγόμενος, ……….., οδηγώντας την υπ’ αριθμ. κυκλ. …………δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του, η οποία ήταν ασφαλισμένη, κατά τον χρόνο του ατυχήματος, για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία της στη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, με την επωνυμία «………», προκάλεσε από υπαιτιότητά του τις περιγραφόμενες υλικές ζημίες στο υπ’ αριθμ. κυκλ. ………. ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, που οδηγούσε ο πατέρας του, ………., κατά τη σύγκρουση των οχημάτων αυτών, που έγινε υπό τις αναφερόμενες στην αγωγή συνθήκες. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούσε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν, σε ολόκληρο ο καθένας, το συνολικό ποσό των 6.488,72 ευρώ, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών του και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, όπως ειδικότερα αναλύονται τα κονδύλια στην αγωγή, με τον νόμιμο τόκο επί όλων των αιτούμενων κονδυλίων από την επίδοση προγενέστερης αγωγής του, η οποία ασκήθηκε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς και από το δικόγραφο της οποίας νομίμως παραιτήθηκε.
Τέλος, στο από 3-2-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………./2020) δικόγραφο, που επιγράφεται κύρια παρέμβαση-αγωγή (στην προκειμένη περίπτωση έχει τον χαρακτήρα αυτοτελούς αγωγής), το ενάγον, ν.π.δ.δ με την επωνυμία Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α), ως οιονεί καθολικός διάδοχος του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «ΙΚΑ-ΕΤΑΜ», ανέφερε ότι από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγόμενου, …………, που οδηγούσε το υπ’ αριθμ. κυκλ. …….. ΙΧΕ αυτοκίνητο, το οποίο ήταν ασφαλισμένο, κατά τον χρόνο του ατυχήματος, για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία του στην τρίτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, με την επωνυμία «……..» (πρώην επωνυμία «………..»), ιδιοκτησίας του δεύτερου εναγόμενου, ………, ο οποίος τον είχε προστήσει στην οδήγησή του, τραυματίσθηκε ο ασφαλισμένος του, ……….., κατά τη σύγκρουση των ανωτέρω οχημάτων, που έγινε υπό τις αναφερόμενες στην αγωγή συνθήκες. Ισχυριζόταν δε ότι, εξαιτίας του τραυματισμού του ασφαλισμένου του, δαπάνησε για επιδότησή του, λόγω της αδυναμίας του να εργαστεί, το συνολικό ποσό των 2.813,64 ευρώ, όπως κάθε επιμέρους κονδύλιο αναλύεται στην αγωγή. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούσε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, σε ολόκληρο ο καθένας, να του καταβάλουν το ανωτέρω ποσό των 2.813,64 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ως άνω αγωγές, με την προσβαλλόμενη απόφαση τις έκανε όλες εν μέρει δεκτές. Κατά της απόφασης αυτής, παραπονούνται οι εκκαλούντες και οι αντεκκαλούντες με τις παραπάνω εφέσεις τους και την αντέφεση, για λόγους που ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων. Ζητούν δε να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη και περαιτέρω, α) οι εκκαλούντες της πρώτης έφεσης ζητούν να απορριφθούν οι από 3-12-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……./2019) και από 3-2-2020 (με αριθμ. κατάθ. …../2020) εναντίον τους αγωγές και να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η από 12-2-2020 (με αριθμ. κατάθ. ……../2020) αγωγή του πρώτου εξ αυτών, β) η εκκαλούσα της δεύτερης έφεσης ζητεί να απορριφθούν οι από 3-12-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../2019) και από 3-2-2020 (με αριθμ. κατάθ. ……./2020) εναντίον της αγωγές και γ) οι αντεκκαλούντες της αντέφεσης ζητούν να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η από 3-12-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../2019) αγωγή του πρώτου εξ αυτών και να απορριφθεί η εναντίον τους από 12-2-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/2020) αγωγή.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του εξετασθέντος μάρτυρα ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 24-11 -2018 και περί ώρα 09.45 ο ………., οδηγώντας το υπ’ αριθμ. κυκλ. ……… ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του προστήσαντος αυτόν στην οδήγηση, γιου του, …….., το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη από την κυκλοφορία του στην ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία “……….”, κινούνταν στον Πειραιά Αττικής και συγκεκριμένα στην οδό Θουκυδίδου, με κατεύθυνση από την οδό Σαλαμινομάχων προς την οδό Ευκλείας. Η οδός Θουκυδίδου, στη συμβολή της με τη Λεωφόρο Χατζηκυριακού, είναι μονόδρομος, έχει πλάτος οδοστρώματος 7 μ., με μία λωρίδα κυκλοφορίας και εκατέρωθεν του οδοστρώματος σταθμευμένα οχήματα, στο συγκεκριμένο δε σημείο είναι ευθεία, με ελαφρά κατωφέρεια. Εξάλλου, η Λεωφόρος Χατζηκυριακού αποτελείται από τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας, από τις οποίες οι τρεις πρώτες προορίζονται για την κίνηση των οχημάτων με κατεύθυνση από την οδό Σαχτούρη προς την οδό Κλεισόβης, ενώ η τέταρτη από τα αριστερά λωρίδα, σε σχέση με την πορεία των οχημάτων με κατεύθυνση προς την οδό Κλεισόβης, προορίζεται για την αντίθετη κατεύθυνση, ήτοι προς την οδό Σαχτούρη και έχει σημανθεί ειδικά ως λεωφορειολωρίδα, προοριζόμενη αποκλειστικά και μόνο για την κίνηση λεωφορείων. Η οδός αυτή, στο ανωτέρω σημείο, ήτοι στη διασταύρωση με την οδό Θουκυδίδου, είναι ευθεία, ανωφέρεια με μεγάλη κλίση και πλάτος οδοστρώματος 12 μ. Κατά τον παραπάνω χρόνο, οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές, η κατάσταση της οδού ξηρή, επικρατούσαν δε συνθήκες φωτισμού ημέρας, με επαρκή ορατότητα. Όταν ο οδηγός του ως άνω αυτοκινήτου προσέγγισε τη διασταύρωση της οδού Θουκυδίδου με την κάθετη Λεωφόρο Χατζηκυριακού, όπου βρίσκεται πινακίδα STOP, επιβράδυνε το όχημά του, προκειμένου να ελέγξει τη διασταύρωση από τα δεξιά του και, ακολούθως, να συνεχίσει την πορεία του επί της οδού Θουκυδίδου. Όμως, δεν έλεγξε τη διασταύρωση προς τα αριστερά του, δηλαδή την κίνηση επί της λεωφορειολωρίδας, μολονότι η ορατότητά του δεν περιοριζόταν. Εξαιτίας αυτού, εισήλθε στη διασταύρωση, μη αντιλαμβανόμενος την κινούμενη επί της λεωφορειολωρίδας υπ’ αριθμ. κυκλ. ………. δίκυκλη μοτοσυκλέτα, που οδηγούσε ο ……….., η οποία ήταν ασφαλισμένη για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη από την κυκλοφορία της στην ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «………….». Συγκεκριμένα, ο οδηγός της ως άνω δίκυκλης μοτοσυκλέτας, η οποία κινούνταν παράνομα μεν, πλην όμως με κανονική για τις περιστάσεις ταχύτητα, 30 χλμ/ώρα περίπου, στην ως άνω λεωφορειολωρίδα της Λεωφόρου Χατζηκυριακού, με κατεύθυνση προς την οδό Σαχτούρη, δεν είχε τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση και ουδόλως αντέδρασε στην ως άνω μη σύννομη είσοδο του υπ’ αριθμ. κυκλ. ….. ΙΧΕ αυτοκινήτου στη διασταύρωση. Εξαιτίας των ανωτέρω, το αυτοκίνητο προσέκρουσε με το εμπρόσθιο τμήμα του στη δεξιά πλευρά της μοτοσυκλέτας του … …, την οποία παρέσυρε για αρκετά μέτρα, μέχρι το ύψος μεταξύ της πρώτης και δεύτερης λωρίδας κυκλοφορίας, για τους κινούμενους προς την οδό Κλεισόβης, όπως φαίνεται στο σχεδιάγραμμα της Τροχαίας, όπου εμφανίζονται οι τελικές θέσεις των δύο οχημάτων, ενώ ο οδηγός της μοτοσυκλέτας εκτινάχθηκε στο οδόστρωμα. Υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις, το ένδικο ατύχημα οφείλεται στη συντρέχουσα υπαιτιότητα και, ειδικότερα, σε αμέλεια αμφοτέρων των εμπλεκόμενων οδηγών, οι οποίοι, από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλαν και μπορούσαν να επιδείξουν ως μέσοι συνετοί οδηγοί, ενήργησαν κατά τρόπο αντίθετο από εκείνο που επιβαλλόταν από τις περιστάσεις. Ειδικότερα, ο οδηγός του υπ’ αριθμ. κυκλ. ………. ΙΧΕ αυτοκινήτου, …….., που δεν είχε τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση, εισήλθε στη διασταύρωση, παραβιάζοντας την πινακίδα STOP (άρθρ. 12 παρ. 1, 4 παρ. 3 ΚΟΚ), χωρίς να ελέγξει επαρκώς την κίνηση των οχημάτων επί της Λεωφόρου Χατζηκυριακού και, συγκεκριμένα, επί της ευρισκόμενης επ’ αυτής λεωφορειολωρίδας, παρά το ότι η ορατότητά του δεν περιοριζόταν, με συνέπεια να μη αντιληφθεί την κίνηση επ’ αυτής της οδηγούμενης από τον ………… μοτοσυκλέτας. Παράλληλα, ο τελευταίος, παρά το γεγονός ότι κινούνταν σε ειδική λεωφορειολωρίδα αντίθετης ροής, στην οποία δεν επιτρέπεται η κίνηση των δικύκλων, οπότε θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, δεν ασκούσε τον προσήκοντα έλεγχο και εποπτεία του οχήματος του και δεν είχε τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση της μοτοσικλέτας του, έτσι ώστε να είναι σε θέση να εκτελεί, κάθε στιγμή, τους αναγκαίους χειρισμούς και να μπορεί ακόμη και να διακόψει την πορεία του οχήματος του, αν χρειασθεί, μπροστά από οποιοδήποτε προβλέψιμο εμπόδιο ή κίνδυνο, που θα βρισκόταν στο ορατό απ’ αυτόν μπροστινό τμήμα της οδού (άρθρ. 12 παρ. 1, 19 παρ. 1 ΚΟΚ). Για τον λόγο δε αυτόν, δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως την προαναφερόμενη κίνηση του αντιδίκου του και έτσι, δεν τροχοπέδησε, ούτε επιχείρησε εγκαίρως αποφευκτικό ελιγμό, που μπορούσε και όφειλε να ενεργήσει. Σημειώνεται ότι μόνη η απαγορευμένη είσοδος του οδηγού της μοτοσικλέτας στην ως άνω λεωφορειολωρίδα, που προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για την κίνηση λεωφορείων, δεν καθιστά αποκλειστικά υπαίτιο αυτόν, ούτε όμως απαλλάσσει τον αντίδικό του από την υποχρέωσή του να ελέγξει για την κίνηση επί της λεωφορειολωρίδας (πέραν των λεωφορείων) και οποιουδήποτε άλλου οχήματος, πριν από την είσοδό του σ’ αυτό. Η συνυπαιτιότητά τους αυτή επιμερίζεται σε 70% για τον οδηγό του αυτοκινήτου, …….., και 30% για τον οδηγό της μοτοσυκλέτας, ………, κατ’ αποδοχή εν μέρει ως ουσία βάσιμων των ενστάσεων συνυπαιτιότητας (άρθρ. 300 ΑΚ), που παραδεκτά προέβαλαν τα διάδικα μέρη. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ……….. τραυματίστηκε κατά την επίδικη σύγκρουση. Συγκεκριμένα, αμέσως μετά το ατύχημα, ήτοι την 24-11-2018, μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «….», όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάκωση ώμου (αρ.) και, για τον λόγο αυτόν, του δόθηκαν οδηγίες, φαρμακευτική αγωγή, συνεστήθη, δε, αποχή από την εργασία του για τρεις (3) ημέρες και επανεξέταση. Κατά την επανεξέτασή του στο νοσοκομείο «…………..», διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί εξάρθρημα (αρ.) ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, για την αντιμετώπιση του οποίου υποβλήθηκε σε χειρουργική αποκατάσταση (συρραφή θυλάκου ακρωμιοκλειδικής) την 14-12-2018. Εξήλθε από το νοσοκομείο αυθημερόν, ενώ του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια, αρχικά δύο (2) μηνών, η οποία ακολούθως παρατάθηκε για δεκαπέντε (15) επιπλέον ημέρες, ήτοι έως την 27-2-2019. Ο ανωτέρω ενάγων ζητεί αποζημίωση για τη δαπάνη οικιακής βοηθού, διότι αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί, πλην όμως, το κονδύλιο αυτό είναι απορριπτέο ως αβάσιμο, αφού δεν αποδείχθηκε η ανικανότητα του ανωτέρω για αυτοεξυπηρέτηση και μάλιστα για χρονικό διάστημα δύο (2) μηνών και είκοσι μίας (21) ημερών, δεδομένου ότι οι θεράποντες ιατροί του δεν βεβαίωσαν την ανικανότητά του να μετακινείται και να εκτελεί τις απλές καθημερινές οικιακές εργασίες, αντιθέτως, δε, στην από 15-4-2019 ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος ιατρού του ………… συστήνεται η αποφυγή μόνο τυχόν βαριάς εργασίας για το εν λόγω χρονικό διάστημα (2 μηνών). Επίσης, απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο είναι και το ύψους 578,92 κονδύλιο της αγωγής για χρήση από αυτόν ΤΑΞΙ για τις μετακινήσεις του, δεδομένου ότι δεν αποδείχθηκε η ανικανότητά του για χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς, προσέτι, δε, δεν αποδείχθηκε ότι ο ανωτέρω πραγματοποίησε τα συγκεκριμένα δρομολόγια με το ανωτέρω μεταφορικό μέσο. Συνεπώς, για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών του, ο ενάγων της πρώτης αγωγής, …………, δικαιούται να λάβει τα πρωτοδίκως αναγνωρισθέντα ως οφειλόμενα και μη προσβληθέντα ποσά για την καταστροφή της μοτοσυκλέτας του (630 ευρώ), τη φύλαξή της (75,70 ευρώ), για τη νοσηλεία του, για αμοιβή του θεράποντος ιατρού του, για τη συμμετοχή του σε διαγνωστικές εξετάσεις (1.285,39 ευρώ) και για απώλεια εισοδημάτων (2.362,44 ευρώ), ήτοι συνολικά 4.353,53 ευρώ, συνυπολογιζομένου του ποσοστού συνυπαιτιότητάς του. Εκτός, όμως, από την αποκατάσταση της υλικής ζημίας του ενάγοντος της πρώτης αγωγής, αυτός δικαιούται και χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που του προξένησε ο κατά τα προαναφερόμενα τραυματισμός του και η ολική καταστροφή της μοτοσικλέτας του, η οποία (χρηματική ικανοποίηση), αφού ληφθούν υπόψη οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το ατύχημα, τα ποσοστά συνυπαιτιότητας των δύο οδηγών στην πρόκληση του ατυχήματος, το είδος του τραυματισμού του, σε συνδυασμό με την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών (πλην της ασφαλιστικής εταιρείας που ενέχεται εγγυητικά), πρέπει να οριστεί στο ποσό των 1.000 ευρώ. Εξάλλου, ενόψει της ως άνω κατά ποσοστό 30% συνυπαιτιότητας του ασφαλισμένου …………. στο ενάγον της τρίτης αγωγής, ν.π.δ.δ με την επωνυμία Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α), ορθώς επιδικάσθηκε πρωτοδίκως το μη προσβληθέν ως προς το ύψος του ποσό των 1.969,55 ευρώ, που του είχε καταβάλει ως επιδότηση ασθενείας και κατά το οποίο ποσό υποκαταστάθηκε στα δικαιώματα αυτού. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι, από το επίδικο τροχαίο ατύχημα, το αυτοκίνητο του ενάγοντος της δεύτερης αγωγής, …………., υπέστη φθορές και βλάβες, για την αποκατάσταση των οποίων αυτός υποχρεώθηκε να καταβάλει: Α) για αγορά ανταλλακτικών, συμπεριλαμβανομένου και του αναλογούντος Φ.Π.Α., το συνολικό ποσό των 3.049,16 ευρώ και Β) για εργασίες επισκευής, τοποθέτησης των αγορασθέντων ανταλλακτικών και βαφής βλαβέντων μερών, το συνολικό ποσό (συμπεριλαμβανομένου του αναλογούντος Φ.Π.Α.) των 1.139,56 ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 4.188,72 ευρώ, όπως προκύπτει από τα υπ’ αριθμ. …. και …/20-12-2018 δελτία περιγραφής εργασίας του φανοποιού ….. ., σε συνδυασμό με τις υπ’ αριθμ. ../18-12-2018, …/18-12-2018, …/18-12-2018, …./20-12-2018, …/20-12-2018, ../20-12-2018 και …/21-12-2018 αποδείξεις είσπραξης. Το ανωτέρω ποσό, αφού μειωθεί κατά το ποσοστό συνυπαιτιότητας του ανωτέρω ενάγοντος (70%) διαμορφώνεται σ’ αυτό των 1.256,62 ευρώ, το οποίο του οφείλεται από τους εναγομένους της ως άνω αγωγής. Επιπροσθέτως, αποδείχθηκε ότι η πριν από το επίδικο τροχαίο ατύχημα αγοραία αξία του αυτοκινήτου του ενάγοντος αυτού, εργοστασίου NISSAN, τύπου Juke, κυλινδρισμού 1.460 κ.ε., το οποίο τέθηκε για πρώτη φορά σε κυκλοφορία τον Νοέμβριο του 2013 και είχε διανύσει κατά τον χρόνο του ένδικου ατυχήματος περί τα 24.000 χλμ, ανερχόταν σε 13.000 ευρώ. Μετά το επίδικο τροχαίο ατύχημα και την επισκευή του, το αυτοκίνητο αυτό, παρά το γεγονός ότι δεν επλήγη σε καίρια για την ευστάθειά του μέρη, υπέστη μείωση της αξίας του, καθόσον, παρά την επιμελημένη επισκευή του, υπάρχουν ίχνη της σύγκρουσης και μεγάλη μερίδα του κοινού αποφεύγει την αγορά επισκευασμένων μετά από ατύχημα αυτοκινήτων, πιστεύοντας ότι μπορεί να κρύβουν ελαττώματα. Ενόψει της κατάστασης του αυτοκινήτου αυτού προ του ατυχήματος και της αξίας που είχε, καθώς και του είδους και της έκτασης των ζημιών του, το Δικαστήριο εκτιμά ότι η μείωση της αγοραίας αξίας του ανέρχεται στο ποσό των 500 ευρώ, το οποίο, μειούμενο κατά το προαναφερόμενο ποσοστό συνυπαιτιότητας του ανωτέρω ενάγοντος (70%), διαμορφώνεται στο ποσό των 150 ευρώ, που συνιστά θετική αποκαταστατέα ζημία του ανωτέρω ενάγοντος. Κατόπιν τούτων, η συνολική υλική ζημία του ενάγοντος της δεύτερης αγωγής από το επίδικο τροχαίο ατύχημα ανέρχεται στο ποσό των (1.256,62 + 150=) 1.406,62 ευρώ. Περαιτέρω, εκτός από την αποκατάσταση της υλικής ζημίας του ενάγοντος αυτού, πρέπει να του επιδικαστεί και χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης, που του προξένησε η φθορά του αυτοκινήτου του και η στέρηση της χρήσης αυτού για όσο χρονικό διάστημα παρέμεινε στο συνεργείο για επισκευή, η οποία (χρηματική ικανοποίηση), αφού ληφθούν υπόψη το είδος και το μέγεθος των ζημιών του αυτοκινήτου του, ο βαθμός συνυπαιτιότητας των δύο οδηγών και η κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών (πλην της ασφαλιστικής εταιρείας, που ενέχεται εγγυητικά), πρέπει να οριστεί σε 400 ευρώ. Ενόψει των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ίδια και έκανε εν μέρει δεκτές τις ως άνω τρεις αγωγές, κατά τα προεκτεθέντα, δεν έσφαλε. Τα αντίθετα συνεπώς, υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες των δύο εφέσεων και τους αντεκκαλούντες, κρίνονται κατ’ ουσίαν αβάσιμα και απορριπτέα, όπως και οι υπό κρίση εφέσεις και η αντέφεση στο σύνολό τους. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή των παραβόλων, που κατατέθηκαν για την άσκηση των εφέσεων στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να καταδικαστούν οι εκκαλούντες και οι αντεκκαλούντες, λόγω της ήττας τους, στα δικαστικά έξοδα των αντιδίκων τους του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων: Α) την από 12-1-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………/13-1-2023) έφεση: α) του …….. και β) του ………., Β) την από 20-1-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………/20-1-2023) έφεση: α) της Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «………» (πρώην επωνυμία «……….»), β) του ……. και γ) του ………… και Γ) την από 25-4-2023 (με αριθμ. κατάθ. …………/25-4-2023 αντέφεση: α) του ……….. και β) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……..».
ΘΕΩΡΕΙ ως μη ασκηθείσα την από 20-1-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………./20-1-2023) έφεση ως προς τον δεύτερο και τον τρίτο των εκκαλούντων.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά το τυπικό μέρος και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τις ως άνω εφέσεις και την αντέφεση κατά το ουσιαστικό τους μέρος.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή των παραβόλων, που κατατέθηκαν για την άσκηση των ως άνω εφέσεων, στο δημόσιο ταμείο.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εκκαλούντες των δύο εφέσεων και τους αντεκκαλούντες της αντέφεσης στα δικαστικά έξοδα των αντιδίκων τους του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, που ορίζει για κάθε περίπτωση σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Ιουλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ