Αριθμός 320/ 2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2° Τμήμα
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Βασίλειο Τζελέπη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την …….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) …………, 2) …………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Διονυσία Μουζάκη, 3) ……….., ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 4) ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Διονυσία Μουζάκη.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΉΣ Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία …………….» και με διακριτικό τίτλο «……….», η οποία εδρεύει στο ……. Αττικής, με ΑΦΜ ……. Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ και με αριθμό Γ.Ε.ΜΗ. …….. και εκπροσωπείται νόμιμα αδειοδοτηθείσα από την Τράπεζα της Ελλάδος σύμφωνα με τον νόμο 4354/2015, και την Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής 118/2017 δυνάμει της με αριθμ. 247/2017 απόφασης, η οποία δυνάμει της από 16-12-2020 σύμβασης διαχείρισης απαιτήσεων περίληψη της οποίας καταχωρήθηκε νόμιμα την 18-12- 2020 με αρ. πρωτ. …/18-12-2020 στα βιβλία του άρθρου 3 του ν 2844/2000 του Ενεχοροφυλακείου Αθηνών στον Τόμο … με αυξ. αριθ. …, ενεργεί με την ιδιότητα της διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία ……….. που εδρεύει στην Ιρλανδία, με αριθμό μητρώου .. …., η οποία δυνάμει της από …….. σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων, περίληψη της οποίας καταχωρήθηκε νόμιμα την 18-12-2020 στα δημόσια βιβλία του άρθρου 3 ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών στον τόμο … με αυξ. Αριθμό … και έλαβε αρ. πρωτ. …./18-12-2020 κατέστη, ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……….», πρώην «……….», που εδρεύει στην Αθήνα, και εκπροσωπείται νόμιμα, στην έννομη σχέση που απορρέει από την υπ’ αριθμ. ………/10-9-2007 σύμβαση στεγαστικού δανείου, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια της Δικηγόρο Δήμητρα Βλάχου.
Οι εκκαλούντες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 31.7.2015 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2025 ανακοπή τους, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 1044/2020 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που την απέρριψε.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου οι ανακόπτοντες, ήδη εκκαλούντες, με την από 30.3.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου Πειραιά ………/2023 έφεσή τους, δικάσιμος για την εκδίκαση της οποίας ορίστηκε αρχικώς η 16.11.2023 και μετ’ αναβολή η δικάσιμος αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται κατέθεσαν παραδεκτώς προτάσεις, αιτούμενοι να γίνουν δεκτοί οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 286 έως 288, 291 και 292 του ΚΠολΔ, οι οποίες εφαρμόζονται και στην κατ’ έφεση δίκη (άρθρ. 524 παρ. ΙΚΠολΔ), συνάγεται ότι η δίκη διακόπτεται αν, εωσότου τελειώσει η προφορική συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται οριστική απόφαση, πεθάνει κάποιος διάδικος. Η διακοπή επέρχεται από τη γνωστοποίηση προς τον αντίδικο του λόγου της διακοπής με επίδοση δικογράφου ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο ή εκτός αυτού κατά την επιχείρηση της διαδικαστικής πράξης, από πρόσωπο που έχει δικαίωμα να επαναλάβει τη δίκη. Η επανάληψη της διακοπείσης δίκης μπορεί να γίνει με δικόγραφο και κοινοποίησή του στους κληρονόμους του διαδίκου που πέθανε, μετά την πάροδο της προθεσμίας προς αποποίηση της κληρονομιάς. Ο θάνατος δε του απλού ομόδικου επιφέρει βίαια διακοπή της δίκης μόνο ως προς τον θανόντα διάδικο, ενώ ως προς τους λοιπούς απλούς ομόδικους η δίκη συνεχίζεται κανονικά (ΑΠ 382/2017, ΑΠ 783/2010, Εφ.Πατρ.709/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, γνωστοποιήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο των λοιπών εκκαλούντων ο θάνατος του τρίτου από αυτούς (τρίτου ανακόπτοντος), προσκομίσθηκε δε το με αρ. …../2024 απόσπασμα της σχετικής ληξιαρχικής πράξης θανάτου του ληξίαρχου …… Χανιών Κρήτης, από το οποίο προκύπτει ότι ο εν λόγω εκκαλών απεβίωσε την 2.1.2024. Κατόπιν τούτων, και ενόψει του ότι ο δεσμός που συνδέει τους διαδίκους στην ένδικη υπόθεση είναι αυτός της απλής ομοδικίας, το παρόν Δικαστήριο, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν στην προπαρατεθείσα νομική σκέψη, πρέπει να αποφανθεί ότι ως προς τον θανόντα διάδικο επήλθε βίαια διακοπή της δίκης, ενώ ως προς τους λοιπούς διαδίκους η δίκη συνεχίζεται κανονικά με την επισήμανση ότι επί απλής ομοδικίας, η οποία υπάρχει και επί παθητικής ενοχής εις ολόκληρον, κατά το άρθρο 481 του ΑΚ, μεταξύ των περισσοτέρων συνοφειλετών, ως μεταξύ περισσοτέρων ευθυνομένων ως πρωτοφειλετών και συνεγγυητών εκ συμβάσεως δανείου και επίσης μεταξύ πρωτοφειλέτου και εγγυητού καθ’ ο μέρος αντικείμενο της δίκης ως προς τον καθέναν δεν είναι η ύπαρξη της κύριας οφειλής, η διακοπή επέρχεται μόνο ως προς τον αποβιώσαντα απλό ομόδικο και δεν επηρεάζει την δίκη ως προς τους λοιπούς (ΑΠ 379/2015).
Κατά το άρθρο 495 § 1 ΚΠολΔ το ένδικο μέσο της έφεσης ασκείται με δικόγραφο που κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου που έχει εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ κατά το άρθρο 532 του ίδιου Κώδικα αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης και ιδίως αν αυτή ασκήθηκε εκπροθέσμως το δευτεροβάθμιο δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 518 ΚΠολΔ αν δεν επιδοθεί η απόφαση, η προθεσμία της έφεσης είναι δύο έτη, που αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1, άρθρο 3ο του Ν. 4335/2015 με έναρξη ισχύος την 1.1.2016 σύμφωνα με το άρθρο 1, άρθρο ένατο παρ.4 τρίτο Ν. 4335/2015. Εξάλλου στην παρ. 1 του άρθρου 74 του Ν. 4690/2020 (Α’ 104) ορίζεται ότι: “1. Το χρονικό διάστημα της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της Χώρας (13.3.2020 – 31.5.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων. Μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Ειδικότερα οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 215, των παρ. 1 και 2 του 237 και του άρθρου 238 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ), καθώς και οι προθεσμίες άσκησης ανακοπών, με εξαίρεση τις προθεσμίες του άρθρου 934 ΚΠολΔ, ένδικων μέσων και πρόσθετων λόγων δεν συμπληρώνονται, αν δεν παρέλθουν επιπλέον τριάντα (30) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους”, ενώ κατά την παρ.1 του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021 (A’ 48/) ορίζεται ότι “Το χρονικό διάστημα από τις 7.11.2020 έως και την ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της χώρας, δυνάμει της κοινής υπουργικής απόφασης του άρθρου 11 της από Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Αν 55), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α 76), δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμου, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων, καθώς και στις προθεσμίες παραγραφής των συναφών αξιώσεων. Μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος του πρώτου εδαφίου, οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Οι προθεσμίες που ανεστάλησαν κατά τα προηγούμενα εδάφια, δεν συμπληρώνονται, εάν δεν παρέλθουν επιπλέον δέκα (10) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους” και τέλος κατά την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 25 του Ν 4792/2021(Α’ 54) ορίζεται ότι “Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 83 του ν. 4790/2021 (Α 48), ως ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας για τον υπολογισμό των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών, λογίζεται η ημερομηνία άρσης της αναστολής των προθεσμιών, η οποία επήλθε με τη λήξη ισχύος της υπό στοιχεία Δ1α/Γ.Π.οικ.18877/26.3.2021 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Μετανάστευσης και Ασύλου, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Υποδομών και Μεταφορών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό “Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορονοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021 και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα, 5 Απριλίου 2021 και ώρα 6:00″ (Β’ 1194), ήτοι η 6.4.2021”.
Με την ένδικη από 30.3.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς ……../2023 και αριθμό εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς …………./2023 έφεση πλήττεται η με αριθμό 1044/2020 οριστική απόφαση του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδίκασε ερήμην των ανακοπτόντων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και απέρριψε ως εκ της ερημοδικίας τους την από 31.7.2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………./2015 ανακοπή των εκκαλούντων με την οποία διώκετο η ακύρωση της με αριθμό …………/2015 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Με την προσβαλλομένη απόφαση το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την ανακοπή των ανακοπτόντων και ήδη εκκαλούντων, η δε δημοσίευση της απόφασης αυτής έλαβε χώρα την 11.3.2020. Όπως προκύπτει από την προσαγόμενη με επίκληση εκ μέρους των εκκαλούντων εκκαλούμενη απόφαση αυτή επιδόθηκε με επιμέλεια της εφεσίβλητης την 24.3.2023, ως τούτο εμφαίνεται από τη σχετική επισημείωση του επιδόσαντος την απόφαση δικαστικού επιμελητή …………… Πλην όμως από τη συσχέτιση του χρόνου δημοσίευσης της εκκαλούμενης απόφασης (11.3.2020) και του χρόνο επίδοσης αυτής (24.3.2023) προκύπτει ότι η υπό κρίση έφεση έχει ασκηθεί εκπρόθεσμα ήτοι πέραν της διετούς καταχρηστικής προθεσμίας του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του, δεδομένου ότι από την επομένη της δημοσίευσης της με αριθ.1044/2020 απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (11.3.2020) άρχισε να τρέχει η ως άνω διετής καταχρηστική προθεσμία, η οποία, χωρίς την προσωρινή αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων της χώρας, θα έληγε την 12.3.2022, λόγω, όμως, της ως άνω αναστολής και του εξ αυτής μη υπολογισμού των χρονικών διαστημάτων από 13.3.2020 έως 31.5.2020 (2 μήνες και 18 ημέρες) και από 7.11.2020 έως 6.4.2021 (5 μήνες) και συνολικά χρονικού διαστήματος 7 μηνών και 18 ημερών, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις των άρθρων 74 παρ.1 εδ.α του Ν. 4690/2020 και 83 παρ.1 εδ.α του Ν.4790/2021, έχει συμπληρωθεί αυτή (διετής προθεσμία) κατά την άσκηση της ένδικης έφεσης ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς στις 7.4.2023. Κατά συνέπεια η ένδικη έφεση, συνοδευόμενη από το νόμιμο παράβολο (βλ. το με αριθμό ……./2023 ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, έχει ασκηθεί μετά την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας, χωρίς οι εκκαλουντες να επικαλούνται οποιονδήποτε ανασταλτικό ή διακοπτικό της προθεσμίας αυτής λόγο ούτε τη συνδρομή ανώτερης βίας, που να δικαιολογεί την εκπρόθεσμη άσκησή της και χωρίς να υποβάλλουν αίτημα επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση κατ’ άρθρο 152 ΚΠολΔ. Επομένως, η κρινόμενη έφεση πρέπει, μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο αλλά και κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού της εφεσίβλητης, κατά του οποίου δεν αντιλέγουν οι εκκαλούντες, να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παράβολου στο δημόσιο ταμείο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, για την επιδίκαση των οποίων έχει υποβάλει αίτημα, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων, που ηττώνται (άρθρα 176, 183, 189 § 1 και 191 § 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αποφαίνεται ότι επήλθε βίαια διακοπή της δίκης ως προς τον πέμπτο εφεσίβλητο, λόγω θανάτου του.
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση ως απαράδεκτη.
Διατάσσει την εισαγωγή του παράβολου στο δημόσιο ταμείο.
Επιβάλλει στους εκκαλοΰντες τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των πεντακοσίων ευρώ (500 €).
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 2 Ιουλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ