Αριθμός 355/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ», το οποίο εδρεύει στην Αθήνα (οδός ………….) και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσής του (ΑΦΜ …………..), εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Μαρία Ξιφαρά.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», το οποίο εδρεύει στην Αθήνα (οδός ……….) (ΑΦΜ ………) και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Ιωάννη Σούζα.
Το εφεσίβλητο ΝΠΔΔ άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 12.4.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1526/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου (Τμήμα ασφαλιστικών μέτρων), που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου το εναγόμενο και ήδη εκκαλούν με την από 28.2.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ………./2022- ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………../2022) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 21η.9.2023, κατά την οποία δεν εισήχθη προς συζήτηση λόγω ανώτερης βίας που αφορά τη συμμετοχή των δικαστικών υπαλλήλων σε απεργία της ΑΔΕΔΥ και της Ομοσπονδίας Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδος, προσδιορίστηκαν δε αυτεπαγγέλτως με την υπ’αριθ. 75/27-09-2023 πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς για τη δικάσιμο της 15ης.2.2024, μετά δε από αναβολή, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ………/2022 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 1526/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 14-10-2019 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 31-3-2022 (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ) δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης. Επομένως, είναι εμπρόθεσμη καθώς δεν παρήλθε διετία από τη δημοσίευσή της έως την κατάθεσή της ενώπιον της γραμματείας του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 499, 511, 513 παρ. 1β`, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 49 του Ν. 4963/2022, κατά την αληθή έννοια των άρθρων 74 παρ. 1 εδ. α` του Ν. 4690/2020 και 83 παρ. 1 περ. α` εδ. α` του Ν. 4790/2021, η αναστολή της προθεσμίας άσκησης έφεσης κατά τα χρονικά διαστήματα από 13-03-2020 έως 31-05-2020 και από 07-11-2020 έως 05-04-2021, ήτοι για επτά (7) μήνες και δεκαεπτά (17) ημέρες λόγω της πανδημίας, καταλαμβάνει και την προβλεπόμενη στο άρθρο 518 παρ. 2 ΚΠολΔ καταχρηστική προθεσμία των δύο ετών από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη (από 13.03.2020 – 31.05.2020 έχει επέλθει αναστολή των νομίμων προθεσμιών Δ1α/ΓΠ.οικ. 17733 ΦΕΚ Β/833/12.3.2020, Δ1α/ΓΠ.οικ. 18176 ΦΕΚ Β/864/15.3.2020, Δ1α/ΓΠ.οικ. 21159 ΦΕΚ Β/1.074/27.3.2020, Δ1α/ΓΠ.οικ. 24403 ΦΕΚ Β/1301/11.4.2020, Δ1α/ΓΠ.οικ. 26804 ΦΕΚ Β/1588/25.4.2020 και Δ1α/ΓΠ.οικ.30340 ΦΕΚ Β/1857/15.5.2020, Από την 6η-11-2020 και εντεύθεν είχε επέλθει αναστολή των νόμιμων προθεσμιών: 1) για το χρονικό διάστημα από 7η-11-2020 έως την 30η-11-2020, με το άρθρο ένα παρ 1 περ 5α υποπερ 5β της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ. Οικ 71342/2020 (ΦΕΚ 4899/Β/06-11-2020) υπό τον τίτλο «Επιβολή του μέτρου της προσωρινής αναστολής λειτουργίας όλων των Δικαστηρίων και Εισαγγελιών στο σύνολο της Επικράτειας και της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, για το χρονικό διάστημα από 6.11.2020 έως και 30.11.2020», 2) για το χρονικό διάστημα από 30-11-2020 έως 7-12-2020, με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ. Οικ 76629/2020 (ΦΕΚ Β 5255/28-11-2020) υπό τον ίδιο τίτλο, 3) για το χρονικό διάστημα από 7-12-2020 έως 14-12-2020, με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ α β της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ. Οικ 78363/2020 (ΦΕΚ Β 5350/5-12-2020) υπό τον ίδιο τίτλο, 4) για το χρονικό διάστημα από 13-12-2020 έως 7-1-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5αυποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ. Οικ 80189/2021 (ΦΕΚ Β 5486/12-12-2020) υπό τον ίδιο τίτλο (όπως αντικαταστάθηκε από την υπ` αριθμόν ΔΙα/ΓΠ. Οικ ΚΥΑ 80588/2020 για το ίδιο χρονικό διάστημα, 5) για το χρονικό διάστημα από 3-1-2021 έως 11η-1-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 2/2021 (ΦΕΚ Β 1/2021) υπό τον ίδιο τίτλο, 6) για το χρονικό διάστημα από 11-1-2021 έως 18-1-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 1293/2021, (ΦΕΚ Β 30/2021), 7)για το χρονικό διάστημα από 18-1-2021 έως 25η-1-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 3060/2021 (ΦΕΚ Β 89/2021), 8) για το χρονικό διάστημα από 25-1-2021 έως 1η-2-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 4992/2021 ( ΦΕΚ Β 186/2021), 9) για το χρονικό διάστημα από 30-1-2021 έως 8η-2-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 6877/2021 (ΦΕΚ Β 341/2021), 10) για το χρονικό διάστημα από 6-2-2021 έως 15η-2-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 8378/2021 (ΦΕΚ Β 454/2021), 11) για το χρονικό διάστημα από 11-2-2021 έως 1η-3-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 9147/2021 (ΦΕΚ Β 534/2021), όπως τροποποιήθηκε με την ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 9769/2021, και την ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 10969/2021), 12) για το χρονικό διάστημα από 1-3-2021 έως 8η-3-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 12639/2021 (ΦΕΚ Β 793/2021), 13) για το χρονικό διάστημα από 4-3-2021 έως 16η-3-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 13805/2021 (ΦΕΚ Β 843/2021), 14) για το χρονικό διάστημα από 16-3-2021 έως 22η-3-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 16320/2021 (ΦΕΚ Β 996/2021), 15) για το χρονικό διάστημα από 20-3-2021 έως 29η-3-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 17698/2021 (ΦΕΚ Β 1076/2021), 16) για το χρονικό διάστημα 29-3-2021 έως 5η-4-2021 με το άρθρο 1 παρ 4 περ 5α υποπερ αβ της υπ’ αριθμόν ΚΥΑ ΔΙα/ΓΠ.Οικ 18877/2021 (ΦΕΚ Β 1194/2021). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δίχως ν΄απαιτείται η καταβολή του προβλεπόμενου από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 2 ΚΠολΔ παραβόλου καθώς το εκκαλούν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου απολαμβάνει όλα τα διοικητικά, οικονομικά και δικαστικά προνόμια του Δημοσίου, του ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1 του ν. 1468/1984, όπως ισχύει μετά την συμπλήρωση και τροποποίησή του αντιστοίχως με τα άρθρα 63 του ν. 2214/1994 και 10 παρ. 2 του ν. 2526/1997 στο οποίο ορίζεται ότι “Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων έχει όλες ανεξαιρέτως τις ατέλειες, τα δικαστικά, διοικητικά, οικονομικά και δικονομικά προνόμια που παρέχονται στο Δημόσιο. Απαλλαγές, που προβλέπονται υπέρ του Δημοσίου, από το παράβολο για άσκηση ενδίκων μέσων, για την εισφορά υπέρ του Ταμείου Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων, για το δικαστικό ένσημο αντιγράφων και για τα δικαιώματα υπέρ των έμμισθων υποθηκοφυλάκων, ισχύουν και για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Ως εκ τούτου δεν έχει υποχρέωση να καταβάλει το προβλεπόμενο στο άρθρο 495 παρ. 3Α περ. β` του ΚΠολΔ νόμιμο παράβολο.
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση το εφεσίβλητο ΝΠΔΔ ιστορούσε ότι δυνάμει της αναφερόμενης σ΄αυτήν κοινής αποφάσεως απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά για λόγους δημόσιας ωφέλειας συνιστάμενους στην κατασκευή σταθμών μειώσεως και μετρήσεως της πιέσεως και ξεστροπαγίδων απαραίτητων για την λειτουργία και συντήρηση του αγωγού φυσικού αερίου εδαφική έκταση 11.605 τμ με τα επικείμενά της στην περιοχή του Δήμου Περάματος του Ν. Αττικής για την οποία εξεδόθη προσωρινή τιμή μονάδος με την υπ΄αριθμόν 37/1998 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και ακολούθως, οριστική τιμή μονάδος με την υπ΄αριθμόν 388/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς με την οποία επιδικάσθηκαν σε βάρος της υπόχρεης σε αποζημίωση εταιρείας και τα δικαστικά έξοδα, ενώ με την υπ΄αριθμόν 5439/2011 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εξεδόθη λόγω αμφισβήτησης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της απαλλοτριωθείσας έκτασης το ενάγον αναγνωρίσθηκε δικαιούχος της προσωρινώς επιδικαθείσας αποζημιώσεως, η οποία κατέστη τελεσίδικη καθώς η ασκηθείσα κατ΄αυτής έφεση απορρίφθηκε με την υπ΄αριθμόν 547/2013 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς. Ακολούθως, η υπόχρεη εταιρεία η οποία είχε καταθέσει στο εναγόμενο ΝΠΔΔ το ποσό της οφειλόμενης αποζημίωσης βάσει της προσωρινής τιμής μονάδος κατέθεσε και το υπόλοιπο ποσό που απαιτούνταν βάσει της οριστικής τιμής μονάδος καθώς και το ποσό των 18.448 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα του ιδιοκτήτη της απαλλοτριούμενης έκτασης. Το εναγόμενο κατέβαλε στο ενάγον το οφειλόμενο ποσό της αποζημίωσης ενώ αρνείται την καταβολή του ποσού της δικαστικής δαπάνης ισχυριζόμενο ότι η δικαστική δαπάνη παρακατίθεται υπέρ του οικείου δικηγορικού συλλόγου και όχι υπέρ του αναγνωρισθέντος δικαιούχου της αποζημιώσεως. Ζήτησε δε, να υποχρεωθεί το εναγόμενο να του καταβάλει το ανωτέρω ποσό των 18.448 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της αρχικής οχλήσεως (3-9-2014), άλλως από της αρνήσεως του εναγόμενου ν΄αποδώσει στο ενάγον το ποσό αυτό (28-11-2014), άλλως από της επιδόσεως της αγωγής για το λόγο ότι αδικαιολόγητα το εναγόμενο αρνείται την απόδοση του αιτούμενου ποσού διότι δεν υφίσταται αμφισβήτηση ως προς το πρόσωπο του δικαιούχου του ποσού αυτού. Ζήτησε, επίσης, την καταδίκη του εναγόμενου στα δικαστικά του έξοδα. Επί της αγωγής αυτής εξεδόθη η εκκαλουμένη με την οποία το Δικαστήριο κατά παραδοχή της αγωγής υποχρέωσε το εναγόμενο να καταβάλει το αιτούμενο ποσό με το νόμιμο τόκο (6% ετησίως) από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.
Ήδη κατά της απόφασης αυτής βάλλει το εναγόμενο παραπονούμενο για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την απόρριψη της αγωγής του αντιδίκου του.
Από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την υπ΄αριθμόν 1112448/8197/0010/19-10-92 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας νομίμως που δημοσιεύθηκε στο υπ΄αριθμόν ……….΄/25-11-1992 ΦΕΚ και μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά για λόγους δημόσιας ωφέλειας συνιστάμενους στην κατασκευή σταθμών μειώσεως και μετρήσεως της πιέσεως και ξεστροπαγίδων απαραίτητων για την λειτουργία και συντήρηση του αγωγού φυσικού αερίου, εδαφική έκταση με τα επικείμενά της ευρισκόμενη στην περιοχή του Δήμου Περάματος του νομού Αττικής συνολικής εκτάσεως 11.605 τμ, η οποία εμφαίνεται με τα στοχεία Α,Β,Γ,Δ,Ε,Ζ,Η,Ο,Α στο με κλίμακα 1:200 και με αριθμό σχεδίου D.W.G. no ………… κτηματολογικό διάγραμμα και με αριθμό ιδιοκτησίας ……….. στον αντίστοιχο κτηματολογικό διάγραμμα και με αριθμό ιδιοκτησίας ……. στο αντίστοιχο κτηματολογικό πίνακα της …………….. που έχουν συνταχθεί από τον τοπογράφο μηχανικό ………….. στις 24-3-1992 και έχουν θεωρηθεί νομίμως την 27-7-1992 από τον διευθυντή εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας ………… Η απαλλοτρίωση αυτή κηρύχθηκε υπέρ και με δαπάνη της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………….» ήδη καθολικής διαδόχου σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 7 παρ 4 περ ζ΄του ν 3428/2005 της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………………». Με την υπ΄αριθμόν 37/1994 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ορίστηκε η προσωρινή τιμή μονάδος αποζημίωσης του ανωτέρω ακινήτου στο ποσό των 16.000 δραχμών ανά τετραγωνικό μέτρο και σε εκτέλεση της απόφασης αυτής η υπόχρεη εταιρεία (…………..) παρακατέθεσε την ορισθείσα αποζημίωση στο εναγόμενο ΝΠΔΔ και προέβη σε δημοσίευση της παρακατέθεσεως αυτής στο υπ΄αριθμόν 14/19-1-1995 ΦΕΚ τεύχος τέταρτο και ως εκ τούτου συντελέστηκε η απαλλοτρίωση αυτή. Στη συνέχεια, με την υπ΄αριθμόν 51/1997 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εξεδόθη επί αιτήσεως του ενάγοντος αναγνώρισης αυτού δικαιούχου της αποζημιώσεως για το απαλλοτριωθέν ακίνητο, απείχε το Δικαστήριο από της εκδόσεως αποφάσεως λόγω αμφισβητήσεως της κυριότητας του ενάγοντος από τον επικαλούμενο ίδιον δικαίωμα κυριότητας επί της εκτάσεως αυτής, …………… Κατόπιν δε, ασκήσεως τακτικής αγωγής εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 5439/2011 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία αναγνωρίσθηκε το ήδη ενάγον δικαιούχο της προσωρινώς ορισθείσας αποζημιώσεως. Κατά της απόφασης αυτής ασκήθηκε έφεση από τον …………., η οποία απερρίφθη με την υπ΄αριθμόν 547/2013 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς και ως εκ τούτου η εκκαλουμένη απόφαση κατέστη τελεσίδικη. Εν τω μεταξύ με την υπ΄αριθμόν ……./1996 αίτηση του το ήδη ενάγον είχε ζητήσει τον καθορισμό οριστικής τιμής μονάδος αποζημιώσεως της απαλλοτριωθείσας έκτασης επί της οποίας επείτα από διαδοχικές ματαιώσεις και επαναπροσδιορισμό εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 388/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς με την οποία καθορίστηκε η οριστική τιμή μονάδος αποζημίωσης της απαλλοτριωθείσας έκτασης και επιπρόσθετα, καταδικάσθηκε η υπόχρεη σε αποζημίωση εταιρεία («…………..») στα δικαστικά έξοδα του ήδη ενάγοντος τα οποία ορίστηκαν στο ποσό των 700 ευρώ για την παράσταση του πληρεξουσίου δικηγόρου και σε ποσοστό 3% επί του ποσού της αποζημίωσης που είχε καθορισθεί για την σύνταξη αιτήσεως και προτάσεων. Η υπόχρεη εταιρεία κατέβαλε στο εναγόμενο το ποσό που υπολείπονταν ώστε να συμπληρωθεί η καθορισθείσα βάσει της οριστικής τιμής μονάδος αποζημίωση ανερχόμενης συνολικά σε 591.570 ευρώ καθώς και το ποσό των 18.448 ευρώ για δικαστικά έξοδα το οποίο αποτελείται από 700 ευρώ για την παράσταση του πληρεξουσίου δικηγόρου καθώς και το ποσοστό 3% επί του ποσού της αποζημίωσης. Στη συνέχεια, το εναγόμενο κατέβαλε στο ενάγον το εναπομείναν υπόλοιπο της αποζημίωσης ώστε να συμπληρωθεί το ποσό των 591.570 ευρώ ενώ αρνήθηκε την καταβολή του ποσού των δικαστικών εξόδων ισχυριζόμενο ότι δικαιούχος του ποσού αυτού είναι ο δικηγορικός σύλλογος στον οποίο ανήκει ο πληρεξούσιος δικηγόρος αυτού κατ΄εφαρμογή του άρθρου 8 παρ 2 του ν 2881/2001 στο οποίο αναφέρεται ότι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αποδίδει στο δικαιούχο το ποσό που κατατέθηκε αφού προσκομισθεί σε αυτό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση και στον οικείο δικηγορικό σύλλογο το ποσό της δικαστικής δαπάνης και την αμοιβή των πληρεξουσίων δικηγόρων. Ωστόσο, η διάταξη αυτή αντίκειται στο άρθρο 17 παρ 2 και 4 του Συντάγματος και ως εκ τούτου είναι ανίσχυρη καθώς οδηγεί σε φαλκίδευση της πλήρους αποζημίωσης που δικαιούται ο ιδιοκτήτης της απαλλοτριούμενης έκτασης αφού τα δικαστικά έξοδα περιλαμβανομένης της αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου αποτελούν παρακολούθημα της αποζημίωσης που προσαυξάνει το ποσό αυτής και βαρύνει τον υπόχρεο στην καταβολή αυτής (Ολ ΑΠ 17/2000, Ολ ΑΠ 13/2000). Συνακόλουθα, το εναγόμενο υποχρεούται ν΄αποδώσει στο ενάγον το ποσό των 18.448 ευρώ που παρακατατέθηκε σ΄αυτό για δικαστικά έξοδα καθώς αποτελεί παρακολούθημα της αποζημίωσης ύψους 591.570 ευρώ που κατέβαλε στο αναγνωρισθέν δικαιούχο της αποζημίωσης ενάγον. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε τα ίδια και υποχρέωσε το εναγόμενο να καταβάλει στο ενάγον το ανωτέρω ποσό, ορθα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και χωρίς πλημμέλεια εκτίμησε τις αποδείξεις και όλα όσα αντίθετα υποστηρίζονται με σχετικό λόγο της έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ενόψει της ανωτέρω διατάξεως του άρθρου 8 παρ 2 του ν 2881/2001 στο οποίο αναφέρεται ότι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αποδίδει στο δικαιούχο το ποσό που κατατέθηκε αφού προσκομισθεί σε αυτό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση και στον οικείο δικηγορικό σύλλογο το ποσό της δικαστικής δαπάνης και την αμοιβή των πληρεξουσίων δικηγόρων δικαιολογημένα προκλήθηκε αμφιβολία στο εναγόμενο σχετικά με το πρόσωπο του δικαιούχου του ανερχόμενου σε 18.448 ευρώ ποσού της δικαστικής δαπάνης και της αμοιβής του πληρεξουσίου και επομένως δεν οφείλει, βάσει της διατάξεως του άρθρου 3 περ Α΄του πδ της 30.12.1926/3-1-1927 «περί συστάσεως και αποδόσεως παρακαταθηκών και καταθέσεων παρά τω Ταμείω Παρακαταθηκών και Δανείων», της διατάξεως του άρθρου 18 του αυτού νόμου και της διατάξεως του άρθρου 1 του α.ν. 19/20-11-1935 «περί προσθήκης διατάξεων τινών εις το Οργανισμό του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων», τόκους, τους οποίους θα όφειλε αν δεν υφίστατο αμφιβολία ως προς το πρόσωπο του δικαιούχου του ποσού αυτού. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που υποχρέωσε το εναγόμενο να καταβάλει στο ενάγον το ανωτέρω ποσό με τόκο υπερημερίας δεχόμενο ότι δεν υπήρχε αμφιβολία ως προς το πρόσωπο του δικαιούχου του ποσού αυτού εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις κατά παραδοχή σχετικού λόγου της έφεσης ως βασίμου. Κατόπιν αυτών πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και να δικαστεί κατ΄ουσίαν. Περαιτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στο ενάγον το αιτούμενο ποσό των 18.448 ευρώ άνευ τόκων υπερημερίας. Τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων καθόσον η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρο 179 ΚΠολΔ). Διάταξη περί επιστροφής παραβόλου άσκησης έφεσης δεν πρέπει να περιληφθεί στην απόφαση καθώς το εκκαλούν δεν υπείχε υποχρέωση καταβολής παραβόλου όπως προαναφέρθηκε.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 1526/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων)
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό καταθ. ………/2019 αγωγή (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων).
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ το εναγόμενο να καταβάλει στο ενάγον το ποσό των δέκα οκτώ χιλιάδων και τετρακοσίων σαράντα οκτώ ευρω (18.448 ευρώ)
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 15 Ιουλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ