ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 466/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2ο ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Νικολέττα Λαμπρίδου, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Των εκκαλούντων – ασκούντων πρόσθετο λόγο έφεσης : 1) …………. και 2) ……………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Σπυρίδωνα Αναγνωστόπουλο (ΑΜΔΣΑ : ……….).
Των εφεσίβλητων – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης : 1) Της εδρεύουσας στο Δήμο Αθηναίων, ……………….., νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 2) Της εδρεύουσας στο Δήμο Αθηναίων, ………., ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…………..» και το διακριτικό τίτλο «…………….», ΑΦΜ : ………., νομίμως εκπροσωπούμενης α) για τον εαυτό της ως αυτοτελές νομικό πρόσωπο και β) όπως μετονομάστηκε η ανώνυμη εταιρία με την προηγούμενη επωνυμία «…………..» και το διακριτικό τίτλο «……………», η οποία εδρεύει στο Δήμο Αθηναίων, …………….., νομίμως εκπροσωπούμενης, ενεργούσας με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου, διαχειρίστριας και πληρεξουσίας των απαιτήσεων, των οποίων δικαιούχος τυγχάνει η εταιρία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «………….», η οποία εδρεύει στο Δουβλίνο Ιρλανδίας (με αριθμό μητρώου …… και διεύθυνση 3 ………………), νομίμως εκπροσωπούμενη, η οποία κατέστη ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «……………….», η οποία εδρεύει στο Δήμο Αθηναίων, οδός ………….., δυνάμει μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3156/2003, μεταξύ των οποίων και η απορρέουσα από την ένδικη έννομη σχέση, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελένη Ζαννιά (ΑΜΔΣΑ : …………..).
Επί α) της από 9-7-2019 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2019 και ειδικό …./2019 ανακοπής των ανακοπτόντων κατά της καθ’ ης η ανακοπή, β) της από 2-12-2019 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2019 και ειδικό …/2019 αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης και γ) της από 20-8-2021 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2021 και ειδικό …/2021 αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης υπέρ της καθ’ ης η ανακοπή εκδόθηκε, μετά τη συνεκδίκασή τους, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, η με αριθμό 24/2022 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία απορρίφθηκαν η ανακοπή και η ως άνω δεύτερη από 20-8-2021 αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση και έγινε δεκτή η ως άνω πρώτη από 2-12-2019 αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα σε αυτή (απόφαση).
Την απόφαση αυτή προσβάλλουν οι ανακόπτοντες και ήδη εκκαλούντες με την από 8-11-2022 έφεσή τους, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …../2022 και ειδικό …../2022 και προσδιορίστηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2022 και ειδικό …./2022 για τη δικάσιμο της 21ης Σεπτεμβρίου 2023.
Στη συνέχεια, οι εκκαλούντες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς κατά των εφεσίβλητων, τον από 8-5-2023 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ …../2023 του παρόντος Δικαστηρίου πρόσθετο λόγο έφεσης, ο οποίος προσδιορίστηκε να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 21ης Σεπτεμβρίου 2023.
Στη δικάσιμο αυτή (21-9-2023), λόγω συμμετοχής των δικαστικών υπαλλήλων σε απεργία της ΑΔΕΔΥ και της Ομοσπονδίας Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδος, η έφεση και ο πρόσθετος λόγος έφεσης δεν εισήχθησαν προς συζήτηση και επαναπροσδιορίστηκαν οίκοθεν με τη με αριθμό 75/27-9-2023 Πράξη του Πρόεδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Ιωάννη Αποστολόπουλου, Προέδρου Εφετών, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Στην τελευταία αυτή δικάσιμο η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εκκαλούντων – ασκούντων πρόσθετο λόγο έφεσης δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσε δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και έγγραφες προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται και η πληρεξούσια δικηγόρος της δεύτερης των εφεσίβλητων – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης παραστάθηκε στο ακροατήριο και αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε, αντίστοιχα.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Επειδή ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου εισάγονται προς συζήτηση Α) η από 8-11-2022 έφεση, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …./2022 και ειδικό …./2022 και προσδιορίστηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2022 και ειδικό …./2022 και Β) ο από 8-5-2023 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2023 του παρόντος Δικαστηρίου πρόσθετος λόγος έφεσης, πρέπει να διαταχθεί η συνεκδίκασή τους, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, αφού τελούν μεταξύ τους σε σχέση κυρίου και παρεπομένου, αφορούν τους ίδιους διαδίκους, υπάγονται στην ίδια ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και στρέφονται κατά της ίδιας εκκαλουμένης απόφασης (24/2022) και γιατί έτσι, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31 παρ. 1, 246, 520 παρ. 2, 524 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Από τη με αριθμό …………/16-11-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …………., που προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι εκκαλούντες, οι οποίοι επισπεύδουν τη συζήτηση της έφεσης, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 21ης Σεπτεμβρίου 2023, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην πρώτη των εφεσίβλητων (άρθρα 126 παρ. 1 στοιχ. γ, 129 παρ. 1 ΚΠολΔ). Στη δικάσιμο αυτή (21-9-2023), λόγω συμμετοχής των δικαστικών υπαλλήλων σε απεργία της ΑΔΕΔΥ και της Ομοσπονδίας Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδος, η έφεση δεν εισήχθη προς συζήτηση και επαναπροσδιορίστηκε οίκοθεν με τη με αριθμό 75/27-9-2023 Πράξη του Πρόεδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Ιωάννη Αποστολόπουλου, Προέδρου Εφετών, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης (11-1-2024). Στην τελευταία αυτή δικάσιμο (11-1-2024), κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της από το οικείο πινάκιο, η πρώτη των εφεσίβλητων, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, δεν εμφανίστηκε και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε υποβλήθηκε δήλωση από πληρεξούσιο δικηγόρο της κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ ότι επιθυμεί να δικαστεί χωρίς να παραστεί κατά την εκφώνηση της υπόθεσης και συνεπώς, ενόψει του ότι η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο από το γραμματέα ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων, μη απαιτουμένης νέας κλήτευσης των διαδίκων κατ’ άρθρο 260 παρ. 4 ΚΠολΔ για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης, πρέπει η τελευταία (πρώτη εφεσίβλητη) να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο ωστόσο, πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 524 παρ. 4 εδ. α, 591 παρ. 1 εδ. α και παρ. 7 εδ. α ΚΠολΔ).
III. Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την από 9-7-2019 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2019 και ειδικό …../2019 ανακοπή τους, στην οποία παραδεκτά σωρεύονται ανακοπή του άρθρου 632 παρ. 1 ΚΠολΔ (κατά της διαταγής πληρωμής) και ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ (κατά της επιταγής προς πληρωμή) και για τους αναφερόμενους σε αυτή λόγους, οι ανακόπτοντες ζητούσαν να ακυρωθούν α) η με αριθμό …………/2019 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην καθ’ ης η ανακοπή «………….» το ποσό των 106.811,84 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, καθώς και το ποσό των 1.000,00 ευρώ για δικαστική δαπάνη έκδοσης της διαταγής πληρωμής, για απαίτηση της καθ’ ης η ανακοπή απορρέουσα από καταγγελθείσα σύμβαση στεγαστικού δανείου, που είχε συναφθεί μεταξύ της καθ’ ης η ανακοπή και της πρώτης των ανακοπτόντων ως οφειλέτη και του δεύτερου των ανακοπτόντων ως εγγυητή, και β) η από 18-6-2019 επιταγή προς πληρωμή κάτωθι αντιγράφου πρώτου (α΄) εκτελεστού απογράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής. Περαιτέρω, ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ασκήθηκαν δύο (2) αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ της καθ’ ης η ανακοπή και συγκεκριμένα ασκήθηκε από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «…………..» με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου και ως διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «………….» η από 2-12-2019 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………../2019 πρώτη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση και κατόπιν ασκήθηκε από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «…………..» με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου και ως διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «…………» η από 20-8-2021 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2021 δεύτερη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση. Μετά τη συνεκδίκαση των τριών (3) αυτών δικογράφων, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εξέδωσε ερήμην της καθ’ ης η ανακοπή, πλην όμως, θεωρουμένης της τελευταίας ως εκπροσωπούμενης από την παριστάμενη αναγκαία ομόδικό της δεύτερη αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 632 παρ. 2 εδ. τελευταίο, 937 παρ. 3 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ), την προσβαλλόμενη με αριθμό 24/2022 οριστική απόφασή του, δυνάμει της οποίας απορρίφθηκαν η ανακοπή ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και η από 20-8-2021 δεύτερη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση ως απαράδεκτη και καταδικάστηκε η δεύτερη αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα των καθ’ ων η παρέμβαση ποσού 500,00 ευρώ, ενώ έγινε δεκτή η από 2-12-2019 πρώτη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση και καταδικάστηκαν οι ανακόπτοντες στα δικαστικά έξοδα της πρώτης αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας ποσού 500,00 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής (24/2022) οι ανακόπτοντες και ήδη εκκαλούντες άσκησαν ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου την κρινόμενη έφεσή τους και τον πρόσθετο αυτής λόγο, στρεφόμενοι κατά της καθ’ ης η ανακοπή και ήδη πρώτης των εφεσίβλητων και κατά της δεύτερης αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας και ήδη δεύτερης των εφεσίβλητων, ζητώντας να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, για τους αναφερόμενους στην έφεση λόγους και τον πρόσθετο αυτής λόγο, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, με σκοπό να γίνει δεκτή η ασκηθείσα ανακοπή τους, να ακυρωθούν η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και η προσβαλλόμενη επιταγή προς πληρωμή κάτωθι αντιγράφου πρώτου (α΄) εκτελεστού απογράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής, καθώς και να απορριφθούν αμφότερες οι εναντίον τους ασκηθείσες αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις.
ΙV. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 516 παρ. 1 ΚΠολΔ «Δικαίωμα έφεσης έχουν, εφόσον νικήθηκαν ολικά ή εν μέρει στην πρωτόδικη δίκη, ο ενάγων, ο εναγόμενος, εκείνοι που άσκησαν κύρια ή πρόσθετη παρέμβαση, οι προσεπικληθέντες, οι καθολικοί διάδοχοί τους, οι ειδικοί διάδοχοί τους εφόσον απέκτησαν την ιδιότητα αυτή μετά την άσκηση της αγωγής και οι εισαγγελείς πρωτοδικών, αν ήταν διάδικοι», ενώ σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 517 ΚΠολΔ «Η έφεση απευθύνεται κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Αν υπάρχει αναγκαστική ομοδικία, η έφεση πρέπει να απευθύνεται κατά όλων των ομοδίκων, αλλιώς απορρίπτεται ως απαράδεκτη». Εξάλλου, κατά μεν το άρθρο 81 παρ. 3 εδ. α ΚΠολΔ, ο παρεμβαίνων καλείται στις επόμενες διαδικαστικές πράξεις από το διάδικο που επισπεύδει τη δίκη, κατά δε το άρθρο 82 εδ. γ του ίδιου Κώδικα, αποφάσεις και δικόγραφα που επιδίδονται στους κύριους διαδίκους πρέπει να επιδίδονται και σε εκείνον που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, που ορίζει ότι καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να αναπτύξει σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως νόμος ορίζει, σαφώς προκύπτει ότι κατά του προσθέτως παρεμβαίνοντος στη δίκη, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, δεν απευθύνεται κατ’ αρχήν η έφεση, γιατί αυτός δεν είναι κύριος διάδικος, πλην όμως ο προσθέτως παρεμβάς πρέπει να καλείται στη συζήτηση της έφεσης για να ενημερώνεται για την εξέλιξη της δίκης που ανοίγεται με την άσκηση του ενδίκου μέσου της έφεσης και να ασκήσει τα δικαιώματά του (ΑΠ 408/2004 ΝοΒ 2005. 671, ΑΠ 227/2000 ΕλλΔνη 41. 972, ΑΠ 1347/1998 ΕλλΔνη 40. 139, ΑΠ 84/1998 και 211/1998 ΕλλΔνη 39. 1273, ΕφΠατρ 314/2007 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 26/2005 Δικογραφία 2005. 296, ΕΑ 3945/2004 ΕλλΔνη 2005. 559, Ν. Νίκα, Πολιτική Δικονομία, τομ. I, παρ. 29, αριθ. 10). Ωστόσο, σχετικά με το ζήτημα αν η έφεση πρέπει να απευθύνεται ή όχι και κατά εκείνου που παρενέβη πρόσθετα υπέρ του αντιδίκου του εκκαλούντος, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ απλής πρόσθετης παρέμβασης (άρθρο 80 ΚΠολΔ), κατά την οποία ο παρεμβαίνων δεν καθίσταται διάδικος, δηλαδή υποκείμενο της δίκης, εφόσον δεν μπορεί να αξιώσει με δικό του όνομα έννομη προστασία, και της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης (άρθρο 83 ΚΠολΔ), στην οποία η ισχύς της απόφασης εκτείνεται στις έννομες σχέσεις του προσθέτως παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικό του. Στην απλή πρόσθετη παρέμβαση, η έφεση δεν απαιτείται να απευθύνεται και κατά εκείνου που παρενέβη πρόσθετα, αφού δεν καθίσταται με την παρέμβαση διάδικος, ενώ στην αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση η έφεση απευθύνεται και κατά του προσθέτως παρεμβάντος, εκτός αν η πρόσθετη παρέμβαση απορρίφθηκε πρωτοδίκως ως απαράδεκτη, οπότε η έφεση απευθύνεται μόνο κατά του υπέρ ου (ΑΠ 417/1987 ΝοΒ 1988. 910, Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, 2η έκδοση, σελ. 798 – 799) [ΑΠ 1564/2017, ΑΠ 177/2017, ΑΠ 1731/2011 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ, ΤριμΕφΑθ 214/2023, ΜονΕφΠειρ 243/2024, ΜονΕφΠειρ 436/2023, ΜονΕφΠειρ 173/2023 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ, Κεραμέα – Κονδύλη – Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, τόμος I, υπό άρθρο 517, παρ. 9, σελ. 917].
V. Η υπό κρίση έφεση των ηττηθέντων ανακοπτόντων και ήδη εκκαλούντων κατά της καθ’ ης η ανακοπή («………….») και ήδη πρώτης των εφεσίβλητων και κατά της με αριθμό 24/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 632 παρ. 2 εδ. τελευταίο, 937 παρ. 3 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ) ερήμην της καθ’ ης η ανακοπή, η οποία όμως, θεωρήθηκε ότι αντιπροσωπεύεται από την παριστάμενη αναγκαία ομόδικό της δεύτερη αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα, αρμοδίως εισάγεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, στην περιφέρεια του οποίου ανήκει το εκδώσαν την εκκαλουμένη απόφαση Πρωτοδικείο (άρθρα 19, 495, 498 ΚΠολΔ), ασκήθηκε δε νομότυπα και εμπρόθεσμα, με κατάθεση του ένδικου δικογράφου στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου την 8-11-2022, ήτοι εντός της προβλεπόμενης από το άρθρο 518 παρ. 1 ΚΠολΔ προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης στους ανακόπτοντες, που έλαβε χώρα με επιμέλεια της δεύτερης αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας – δεύτερης εφεσίβλητης την 10-10-2022, όπως προκύπτει από τις με αριθμό Δ ……/10-10-2022 και με αριθμό Δ ……/10-10-2022 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …………… (άρθρα 126 παρ. 1 στοιχ. α, 127 παρ. 1, 128 παρ. 1 ΚΠολΔ), που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως η τελευταία (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 517 ΚΠολΔ). Επίσης, έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες, για το παραδεκτό της εφέσεως, το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 παρ. 3 περ. Α (β) ΚΠολΔ παράβολο, ποσού 100,00 ευρώ (βλ. τη με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………../8-11-2022 έκθεση κατάθεσης του γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς με αναφορά στο με αριθμό ……. e-παράβολο). Περαιτέρω, οι εκκαλούντες, με το από 8-5-2023 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2023 του παρόντος Δικαστηρίου ιδιαίτερο δικόγραφο, άσκησαν παραδεκτά πρόσθετο λόγο έφεσης που αφορά κεφάλαια της εκκαλουμένης απόφασης που έχουν ήδη προσβληθεί με την ένδικη έφεση και το οποίο (δικόγραφο) κοινοποιήθηκε εμπροθέσμως στις εφεσίβλητες – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης τουλάχιστον οκτώ (8) ημέρες πριν από την προκείμενη συζήτηση της ένδικης έφεσης (άρθρο 591 παρ. 1 στοιχ. ζ ΚΠολΔ, άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ), την 1-9-2023, όπως προκύπτει από τις με αριθμό …… ΣΤ/1-9-2023 και με αριθμό …… ΣΤ/1-9-2023 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ……………. (άρθρα 126 παρ. 1 στοιχ. γ, 129 παρ. 1 ΚΠολΔ), που προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι εκκαλούντες – ασκούντες πρόσθετο λόγο έφεσης. Πρέπει επομένως, να γίνουν τυπικά δεκτοί (άρθρο 532 ΚΠολΔ) η έφεση και ο πρόσθετος λόγος αυτής κατά το μέρος που στρέφονται κατά της καθ’ ης η ανακοπή και ήδη πρώτης των εφεσίβλητων ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «…………», πλην όμως, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος των εκκαλούντων – ασκούντων πρόσθετο λόγο έφεσης κατά το μέρος που απευθύνονται κατά της δεύτερης αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας και ήδη δεύτερης των εφεσίβλητων ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «……………» με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου και ως διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «…………..», καθότι η από 20-8-2021 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2021 δεύτερη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση της τελευταίας εναντίον των ανακοπτόντων απορρίφθηκε πρωτοδίκως ως απαράδεκτη, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στην παραπάνω μείζονα σκέψη (άρθρα 516 και 517 ΚΠολΔ). Αντίθετα, η κρινόμενη έφεση θα έπρεπε να απευθύνεται κατά της πρώτης αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας ανώνυμης εταιρίας «…………» με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου και ως διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού «………….», της οποίας άλλωστε η από 2-12-2019 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019 πρώτη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση έγινε δεκτή πρωτοδίκως και κατά της οποίας βάλλει η ένδικη έφεση με ειδικό λόγο αυτής (τέταρτος λόγος έφεσης). Ωστόσο, το δικόγραφο της ένδικης έφεσης, αν και απευθύνεται κατά της καθ’ ης η ανακοπή «……………..», εντούτοις δεν απευθύνεται και κατά της πρώτης αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας ανώνυμης εταιρίας «……………» με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου και ως διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού «………..», όπως θα έπρεπε, κατά τα προεκτεθέντα και ως εκ τούτου, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, σύμφωνα και με όσα αναφέρθηκαν στην παραπάνω μείζονα σκέψη και συνακόλουθα, λόγω του παρακολουθηματικού χαρακτήρα του, είναι απορριπτέος και ο πρόσθετος λόγος έφεσης. Εξάλλου, δεν θα οριστεί παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση άσκησης κατά της παρούσας απόφασης ανακοπής ερημοδικίας εκ μέρους της πρώτης εφεσίβλητης, καθώς η απολειπόμενη πρώτη εφεσίβλητη θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται από την παριστάμενη αναγκαία ομόδικό της δεύτερη εφεσίβλητη. Τέλος, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων – ασκούντων πρόσθετο λόγο έφεσης, λόγω της ήττας τους, τα δικαστικά έξοδα της δεύτερης των εφεσίβλητων – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του νόμιμου σχετικού αιτήματος της τελευταίας (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας, ενώ δικαστικά έξοδα υπέρ της πρώτης των εφεσίβλητων – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης δεν επιδικάζονται, καθότι λόγω της ερημοδικίας της δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα, ούτε άλλωστε η τελευταία υποβλήθηκε σε τέτοια έξοδα, καθώς επίσης, πρέπει και να διαταχθεί η εισαγωγή του προαναφερόμενου παραβόλου, που κατατέθηκε από τους εκκαλούντες για την άσκηση της έφεσης (βλ. τη με ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./8-11-2022 έκθεση κατάθεσης του αρμόδιου γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς), στο Δημόσιο Ταμείο, διότι απορρίφθηκε η ένδικη έφεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την από 8-11-2022 έφεση, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό ……/2022 και ειδικό …../2022 και προσδιορίστηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό ……/2022 και ειδικό ……/2022 και τον από 8-5-2023 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2023 του παρόντος Δικαστηρίου πρόσθετο λόγο έφεσης, ερήμην της πρώτης των εφεσίβλητων – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης και κατ’ αντιμωλίαν των λοιπών διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση και τον πρόσθετο αυτής λόγο.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του αναφερόμενου στο σκεπτικό παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλούντων – ασκούντων πρόσθετο λόγο έφεσης τα δικαστικά έξοδα της δεύτερης των εφεσίβλητων – καθ’ ων ο πρόσθετος λόγος έφεσης, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, την 27η Σεπτεμβρίου 2024, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ