ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
2ο ΤΜΗΜΑ
Αριθμός Απόφασης 436/2024
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη και Μαριάννα Μπέη, Εφέτη- Εισηγήτρια, που ορίστηκαν απ’ τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, και από την Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την ακόλουθη υπόθεση :
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ………….., που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Σωτηρίου Λίβα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΑΜ ΔΣΑ ………..).
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : …………., Δικηγόρου του Δικηγορικού Συλλόγου …… με ΑΜ ……, που παραστάθηκε αυτοπροσώπως με δήλωση κατ’ άρ. 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Με την από 3-5-2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2023 κλήση του, που προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο, ο καλών επαναφέρει για συζήτηση και ζητά να γίνει δεκτή η από 18-9-2019 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ/……./2019 έφεσή του κατά της 4254/2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που κατατέθηκε στο παρόν Δικαστήριο με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2020, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 23ης-9-2021, οπότε και συζητήθηκε εκδοθείσας της 514/2021 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά, με την οποία το τελευταίο κηρύχθηκε αναρμόδιο και παραπέμφθηκε η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, όπου η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το σχετικό πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν όπως παραπάνω αναφέρεται και κατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα εισάγεται με την από 3-5-2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2023 κλήση του καλούντος για συζήτηση η από 18-9-2019 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ/………./2019 έφεσή του κατά της 4254/2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που κατατέθηκε στο παρόν Δικαστήριο με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2020, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 23ης-9-2021, οπότε και συζητήθηκε, εκδοθείσας της 514/2021 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά, με την οποία το τελευταίο κηρύχθηκε αναρμόδιο και παραπέμφθηκε η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο.
Η ένδικη έφεση ασκήθηκε νομότυπα και παραδεκτά κατ’ άρ. 511, 513 παρ.1, 516 παρ. 1, 517 ΚΠολΔ, με την κατάθεση δικογράφου στην γραμματεία του Δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση (άρθρ. 495 παρ.1 ΚΠολΔ) και την καταβολή του σχετικού παραβόλου (……….) κατ’ άρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ, και εμπρόθεσμα (518 παρ. 2 ΚΠολΔ), πριν την επίδοση της πρωτόδικης απόφασης και εντός της νόμιμης προθεσμίας απ’ τη δημοσίευσή της, αφού η απόφαση δημοσιεύθηκε στις 19-9-2017 και η έφεση κατατέθηκε στις 18-9-2019, όπως προκύπτει απ’ την οικεία πράξη κατάθεσης της γραμματείας του Πρωτοδικείου Πειραιά. Επομένως, φερόμενη νομίμως στο Δικαστήριο αυτό που είναι αρμόδιο για την εκδίκασή της (άρθρ. 19 ΚΠολΔ), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στην συνέχεια ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα των λόγων της (άρθρ. 533 παρ. 1 ΚΠολΔ) κατά την ίδια διαδικασία όπως και πρωτοδίκως (535 ΚΠολΔ).
Με την από 9-11-2015 και με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2015 αγωγή ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος εκθέτει ότι τυγχάνει Δικηγόρος Πειραιά και ότι επειδή εκπροσωπούσε τον εντολέα του, επίσης Δικηγόρο, ………., κατά τη δικαστική διαμάχη του με τον εναγόμενο μετά την άσκηση αγωγών και μηνύσεων εναντίον του στα δικαστήρια του Πειραιά, δέχθηκε και ο ίδιος αναφορές και καταγγελίες σε βάρος του. Ότι, ειδικότερα, ο εναγόμενος κατέθεσε στην Εισαγγελία Χανίων την από 8-8-2014 με ΑΒΜ ./… αναφορά, στρεφόμενη τόσο κατά του εντολέα του ενάγοντος όσο και κατά του ιδίου του ενάγοντος, την οποία απηύθυνε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, και στην οποία ανέφερε ψευδώς για τον ενάγοντα ότι α) δεν εξέδιδε τα προβλεπόμενα γραμμάτια προείσπραξης για τις παραστάσεις του και δεν κολλούσε τα νόμιμα ένσημα εισφορών στα δικόγραφα που κατέθετε, β) αναλάμβανε πελάτες δήθεν χωρίς αμοιβή, πλην, όμως, στην πραγματικότητα με αμοιβή, για την οποία δεν έκοβε αποδείξεις και δεν τη δήλωνε ως εισόδημα και γ) ότι στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, που συνεδρίασε στις 3-7-2014 και στις 22-7-2014 κατόπιν της …../7-9-2012 αναφοράς του εναγομένου σε βάρος του για τη μη έκδοση γραμματίων, προσκόμισε δύο γραμμάτια προείσπραξης, τα οποία αφορούσαν σε άλλες δικασίμους και όχι σ’ αυτές για τις οποίες γινόταν ο πειθαρχικός έλεγχος, το ένα εκ των οποίων το είχε πλαστογραφήσει, παραπλανώντας με τον τρόπο αυτό τα μέλη του του πειθαρχικού οργάνου ότι είχε εκπληρώσει τη σχετική του υποχρέωση. Ότι επί της άνω αναφοράς του εναγομένου εκδόθηκε η …../9-4-2015 απορριπτική εισαγγελική διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά, κατά της οποίας ο εναγόμενος άσκησε προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε. Ότι με τα ως άνω ψευδώς καταγγελλόμενα σε βάρος του ο εναγόμενος αποσκοπούσε στην προσβολή της προσωπικότητάς του, όπως και έγινε, αφού θίχτηκε η τιμή και η επαγγελματική του οντότητα. Ότι εξαιτίας της προσβλητικής αυτής συμπεριφοράς του εναγομένου, ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη, για την ικανοποίηση της οποίας ζητά να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει, μετά από παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος με τις προτάσεις που ο ενάγων κατέθεσε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο (294, 295, 297 ΚΠολΔ) το ποσό των 29.960 ευρώ με την επιφύλαξη να διεκδικήσει επιπλέον το ποσό των 40 ευρώ στα ποινικά δικαστήρια, με το νόμιμο τόκο απ’ την επίδοση της αγωγής, κατά παραδεκτή συμπλήρωση του παρεπόμενου αιτήματος επίσης με τις προτάσεις (223 ΚΠολΔ). Επιπλέον, ο ενάγων ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος με την απειλή χρηματικής ποινής ύψους 5.900 ευρώ και προσωπική του κράτηση διάρκειας 1 έτους να άρει όλες τις προσβολές της προσωπικότητάς του και να απέχει στο μέλλον από κάθε προσβολή. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση, αφού δέχθηκε ότι ήταν αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο, έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 920, 932, 345, 346 ΑΚ, 361 παρ. 1, 362, 363 ΠΚ και 176 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος απειλής χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για την άρση της προσβολής στο μέλλον, το οποίο απέρριψε ως μη νόμιμο. Ακολούθως, αφού απέρριψε την ένσταση εκκρεμοδικίας, που πρόβαλε ο εναγόμενος με τις προτάσεις του ως ουσία αβάσιμη και την επίσης προβληθείσα από μέρους του εναγομένου ένσταση καταχρηστικής άσκησης της αγωγής ως νόμω αβάσιμη, δέχθηκε αφενός μεν ότι με τα καταγγελλόμενα απ’ τον εναγόμενο σε βάρος του ενάγοντα στην από 8—8-2014 αναφορά του για μη έκδοση γραμματίων προείσπραξης της δικηγορικής του αμοιβής και φοροδιαφυγή, δεν υπήρξε προσβολή προσωπικότητας του ενάγοντος ή προσβολή της τιμής ή της υπόληψής του, αφετέρου δε ότι τα καταγγελλόμενα που αφορούσαν στην παραπλάνηση των μελών του πειθαρχικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά απ’ τον ενάγοντα με την προσκόμιση από μέρους του δύο γραμματίων, που είχαν εκδοθεί για άλλες δικασίμους και όχι για τις ελεγχόμενες, εκ των οποίων το ένα ήταν πλαστογραφημένο, δεν στοιχειοθετούν απάτη κατά το ποινικό δίκαιο ούτε αποδείχθηκαν (η πλαστογράφηση), πλην, όμως, συνιστούν δυσφημιστικά γεγονότα για τον ενάγοντα, προσβλητικά της προσωπικότητάς του και μειωτικά της τιμής και της υπόληψής του, που του προκάλεσαν ηθική βλάβη, για την οποία δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης. Κατόπιν των ανωτέρω το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή κατ’ ουσία και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 3.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, με το νόμιμο τόκο απ’ την επίδοση της αγωγής. Τέλος, καταδίκασε τον εναγόμενο στη μερική δικαστική δαπάνη του ενάγοντος, την οποία όρισε στον ποσό των 200 ευρώ. Επίσης, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε το αίτημα του εναγομένου περί διαγραφής απ’ το δικόγραφο των προτάσεων του ενάγοντος της λέξης «εμετικά» κατ’ άρ. 206 ΚΠολΔ, διότι έκρινε ότι δεν συνιστά φράση εξυβριστική ή ανάρμοστη κατά την έννοια του νόμου, αλλά αποτελεί μια αξιολογική κρίση και δεν αποβλέπει σε ονειδισμό και περιφρόνηση του αντιδίκου ή του Δικαστηρίου. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται με την έφεσή του ο εναγόμενος για τους λόγους που αναφέρει σ’ αυτή, ζητώντας να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί καθ’ ολοκληρίαν η αγωγή του ενάγοντος σε βάρος του. Τέλος, ο εκκαλών ζητά να καταδικασθεί ο εφεσίβλητος στη δικαστική δαπάνη και αμοιβή του πληρεξουσίου του δικηγόρου και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, πλέον της αξίας των γραμματίων προείσπραξης με ΦΠΑ.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 221 παρ. 1 εδ. α και 222 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι όταν επέλθει, μετά την κατάθεση της αγωγής, εκκρεμοδικία και όσο αυτή διαρκεί, δεν μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε δικαστήριο νέα δίκη για την ίδια επίδικη διαφορά ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια ιδιότητα, αν δε κατά τη διάρκειά της ασκηθεί άλλη αγωγή, ανταγωγή ή κύρια παρέμβαση ή προταθεί ένσταση συμψηφισμού για την ίδια επίδικη διαφορά, αναστέλλεται και αυτεπαγγέλτως η εκδίκασή της, εωσότου περατωθεί η πρώτη δίκη. Για να υπάρχει εκκρεμοδικία πρέπει οι δύο δίκες να ταυτίζονται πλήρως, να έχουν δηλαδή το ίδιο αντικείμενο ή το αντικείμενο της πρώτης να είναι ευρύτερο εκείνου της δεύτερης, οπότε η δεύτερη είναι, κατά λογική αναγκαιότητα, περιττή. Αντίθετα, αν οι δυο δίκες δεν ταυτίζονται πλήρως είτε γιατί έχουν διαφορετικό αντικείμενο είτε γιατί το αντικείμενο της δεύτερης είναι ευρύτερο εκείνου της πρώτης, τότε η δεύτερη δίκη δεν είναι περιττή, αφού με αυτήν ζητείται διαφορετική ή μείζων προστασία απ’ ότι ζητήθηκε με την πρώτη. Για την ύπαρξη της εκκρεμοδικίας απαιτείται να υπάρχει όχι μόνο ταυτότητα ιστορικής και νομικής αιτίας, αλλά και σύμπτωση του αιτήματος των αγωγών (ΑΠ 215/2021, 1175/2017, ΑΠ 139/2010, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με τον πρώτο λόγο της έφεσής του ο εκκαλών παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την παραδεκτά προταθείσα από μέρους του ένσταση εκκρεμοδικίας, που απορρέει απ’ την ασκηθείσα από μέρους του ενάγοντος από 13-10-2014 με αρ. κατ. …/2014 αγωγή εναντίον του στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά με την ίδια ιστορική και νομική βάση. Ο λόγος αυτός τυγχάνει νόμιμος σύμφωνα με τις διατάξεις που περιέχονται στην προηγηθείσα νομική σκέψη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά του.
Με την υπό κρίση από 9-11-2015 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2015 αγωγή ο ενάγων ζητά την χρηματική του ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας της προσβολής της προσωπικότητάς του συνεπεία των όσων ψευδών κατήγγειλε εν γνώσει του σε βάρος του ο εναγόμενος με την από 8-8-2014 με στοιχεία ΑΒΜ-…./….. αναφορά που υπέβαλε στην Εισαγγελία Χανίων, την οποία απηύθυνε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και συγκεκριμένα ότι α) δεν εξέδιδε τα προβλεπόμενα γραμμάτια προείσπραξης για τις παραστάσεις του και δεν κολλούσε τα νόμιμα ένσημα εισφορών στα δικόγραφα που κατέθετε, β) αναλάμβανε πελάτες δήθεν χωρίς αμοιβή, πλην, όμως, στην πραγματικότητα με αμοιβή για την οποία δεν έκοβε αποδείξεις και δεν τη δήλωνε ως εισόδημα και γ) στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, που συνεδρίασε στις 3-7-2014 και στις 22-7-2014, κατόπιν της …./7-9-2012 αναφοράς του εναγομένου εναντίον του για μη έκδοση γραμματίων, ο ενάγων προσκόμισε δύο γραμμάτια προείσπραξης, που αφορούσαν σε άλλες δικασίμους και όχι σ’ αυτές για τις οποίες γινόταν ο πειθαρχικός έλεγχος, το ένα εκ των οποίων το είχε πλαστογραφήσει, με αποτέλεσμα να παραπλανήσει τα μέλη του πειθαρχικού συμβουλίου ότι είχε εκπληρώσει τη σχετική του υποχρέωση. Πριν την υπό κρίση αγωγή, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων είχε καταθέσει, στις 13-10-2014, σύμφωνα με την οικεία πράξη κατάθεσης, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά την προσκομιζόμενη μετ’ επίκλησης απ’ τον εναγόμενο, από 13-10-2014 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2014 αγωγή εναντίον του, που του επιδόθηκε στις 17-10-2014, όπως προκύπτει απ’ τη σφραγίδα της δικαστικής επιμελήτριας Μαρίας Σταυρακάκη στο επιδοθέν αντίγραφο αυτής. Στην ιστορική βάση της τελευταίας αυτής αγωγής, στη σελ. 28, ο ενάγων διέλαβε, μεταξύ άλλων, τον ισχυρισμό ότι ο εναγόμενος κατέθεσε στις 8-8-2014 σε βάρος του υπό μορφή εγκλήσεως, αναφορά, την οποία απηύθυνε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πειραιά, στην οποία με ψέματα και συκοφαντίες προσπαθεί να τον εμφανίσει ως απατεώνα και πλαστογράφο, επειδή δήθεν στο πειθαρχικό όργανο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά προσκόμισε πλαστά και νοθευμένα γραμμάτια προείσπραξης. Με την αγωγή δε αυτή ο ενάγων ζήτησε την χρηματική του ικανοποίηση απ’ τον εναγόμενο για την ηθική βλάβη που υπέστη απ’ την προσβολή της προσωπικότητάς του με την άνω ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική του δυσφήμιση από μέρους του εναγομένου, κατ’ άρ. 914 ΑΚ. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι τα αυτά πραγματικά περιστατικά περιλαμβάνονται και στην ιστορική βάση (σελ. 15) της από 16-7-2015 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………../2015 αγωγής, που επίσης κατέθεσε ο ενάγων κατά του εναγομένου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά στις 16-7-2015 κατά την οικεία πράξη κατάθεσης, και την οποία επίσης προσκόμισε μετ’ επίκλησης ο εναγόμενος. Με την αγωγή δε αυτή, ο ενάγων ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που του προκάλεσε προσβάλλοντας την προσωπικότητά του καταμηνύοντάς τον ψευδώς για απάτη και πλαστογραφία και συκοφαντώντας τον ταυτόχρονα με την ίδια ως άνω αναφορά, κατ’ άρ. 914 ΑΚ. Σημειώνεται ότι επί της τελευταίας αυτής αγωγής, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την 3136/2019 απόφασή του, με την οποία κηρύχθηκε καθ’ ύλη αναρμόδιο και παρέπεμψε την αγωγή για συζήτηση στο αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Απ’ την αντιπαραβολή των άνω αγωγών και της ένδικης αγωγής προκύπτει ότι όλες εδράζονται στις διατάξεις των άρθρων 914 και 932 ΑΚ με αίτημα την εκ της αδικοπραξίας και δη προσβολής της προσωπικότητας οφειλόμενη χρηματική ικανοποίηση του ενάγοντος λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη καθώς και ότι στο κεφάλαιο των καταγγελλόμενων από τον εναγόμενο με την από 8-8-2014 αναφορά του για τελεσθείσα απ’ τον ενάγοντα απάτη στο πειθαρχικό όργανο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά και πλαστογράφηση των γραμματίων προείσπραξης, υπάρχει πλήρης ταύτιση των αγωγικών βάσεων. Συνακόλουθα, η νομίμως προταθείσα από μέρους του εναγομένου στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ένσταση εκκρεμοδικίας, κατ’ άρ. 222 ΚΠολΔ, που απορρέει απ’ την από 13-10-2014 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…./ ……/2014 ασκηθείσα αγωγή του ενάγοντος εναντίον του, που επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο έφεσης, τυγχάνει βάσιμη κατ’ ουσία. Το πρωτόδικο δικαστήριο που την απέρριψε με το σκεπτικό ότι απ’ την παραβολή των πραγματικών περιστατικών των δύο αγωγών δεν προκύπτει ταύτιση, έσφαλε, δεκτού γενομένου του πρώτου λόγου της έφεσης ως βάσιμου. Κατόπιν τούτου, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσία η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, να κρατηθεί και δικασθεί από το παρόν δικαστήριο η με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2015 αγωγή, κατά το μέρος που αφορά στο κεφάλαιο της καταγγελθείσας με την από 8-8-2014 αναφορά του εναγομένου τελεσθείσας απάτης από μέρους του ενάγοντος στη συνεδρίαση του πειθαρχικού οργάνου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά στις 3-7-2014 και 22-7-2014 και της πλαστογραφίας του γραμματίου προείσπραξης απ’ τον ίδιο, αφού κατά τα λοιπά κεφάλαια (μη έκδοση γραμματίων- επικόλληση ενσήμων και φοροδιαφυγή) η αγωγή απορρίφθηκε πρωτοδίκως στην ουσία της και δεν έχει ασκηθεί έφεση απ’ τον ενάγοντα (Η Έφεση, Σαμουήλ Σαμουήλ, έκδ. 2003, σελ. 367, στ. 969). Πλην, όμως, λαμβανομένης υπόψη της επελθούσας εκκρεμοδικίας απ’ την από 13-10-2014 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2014 αγωγή, όπως και από την από 16-7-2015 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2015 αγωγή, δεδομένου ότι η εκκρεμοδικία ερευνάται και αυτεπαγγέλτως απ’ το Δικαστήριο, πρέπει να ανασταλεί κατ’ άρ. 222 παρ. 2 ΚΠολΔ η εκδίκαση της υπό κρίση αγωγής, εωσότου περατωθούν αμετάκλητα οι άνω δίκες. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται με την παρούσα απόφαση, που δεν είναι οριστική. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου της έφεσης στο δημόσιο ταμείο κατ’ άρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ .
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την υπό κρίση έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 4254/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την από 9-11-2015 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2015 αγωγή στο κεφάλαιο που αφορά στα καταγγελλόμενα σε βάρος του ενάγοντος με την από 8-8-2014 αναφορά του εναγομένου για τελεσθείσα απάτη στο πειθαρχικό όργανο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά στις 3-7-2014 και στις 22-7-2014 και πλαστογραφία.
ΑΝΑΣΤΕΛΕΙ την εκδίκαση της αγωγής μέχρι την αμετάκλητη περάτωση της δίκης που ανοίχθηκε : α) με την από 13-10-2014 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../ 2014 αγωγή του ενάγοντος κατά του εναγομένου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά και β) με την από 16-7-2015 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../ 2015 αγωγή του ενάγοντος κατά του εναγομένου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στον εκκαλούντα του παραβόλου της έφεσης.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 18.7.2024 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 4.9.2024 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ