ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 505/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ 2ο
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη και από την Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των εκκαλούντων – εναγόμενων: 1) …….. και 2) ………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Σπυριδούλα Βλάχου (ΑΜ …. Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών).
Της εφεσίβλητης – ενάγουσας: της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……….» που εδρεύει στον …… Αττικής, οδός …….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Μήλλα (ΑΜ ……. Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών).
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 07.12.2020 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2020 και ειδικό …/2020 αγωγή της, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το ως άνω Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 1001/2023 οριστική απόφασή του έκανε δεκτή την αγωγή. Οι εκκαλούντες – εναγόμενοι προσέβαλαν την απόφαση αυτή με την από 03.05.2023 έφεσή τους που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …/03.05.2023 και ειδικό …/03.05.2023, προσδιορίστηκε ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …/03.05.2023 και ειδικό …./03.05.2023, για τη δικάσιμο της 16.11.2023 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο και την εκφώνησή της από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσαν δηλώσεις κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και έγγραφες προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 1001/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία, αφού δικάσθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, έγινε δεκτή η από 07.12.2020 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …../2020 και ειδικό …/2020 αγωγή. Η έφεση ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1-2, 498, 511, 513 παρ. 1 β’, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, καθόσον η έφεση ασκήθηκε μετά την 01.01.2016), δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στους εκκαλούντες – εναγόμενους την 06.04.2023 (βλ. τις υπ’ αριθ. ……./06.04.2023 και ………/06.04.2023 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ……….), η δε κρινόμενη από 03.05.2023 έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, όπως προκύπτει από την πράξη κατάθεσης έφεσης με αριθμό γενικό …/03.05.2023 και ειδικό …../03.05.2023 της γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έχει επισυναφθεί στην ένδικη έφεση. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στη συνέχεια, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έφεσης έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες – εναγόμενους το παράβολο των 100,00 ευρώ που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα στην από 07.12.2020 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2020 και ειδικό …/2020 αγωγή της, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς εξέθετε ότι δυνάμει συμβάσεων παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, οι οποίες καταρτίσθηκαν μεταξύ της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……….» που λειτουργούσε και εκμεταλλευόταν ιδιωτικό εκπαιδευτήριο στον Πειραιά και των εναγόμενων, ως γονέων και συνασκούντων τη γονική μέριμνα των μαθητών ………… και ……, η πρώτη ανέλαβε την υποχρέωση να παράσχει στα τέκνα των εναγόμενων εκπαιδευτικές υπηρεσίες, και συγκεκριμένα να επιτρέψει τη φοίτηση αυτών στο εκπαιδευτήριό της από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου μέχρι την τρίτη τάξη του γυμνασίου για το τέκνο …… και από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου μέχρι την πρώτη τάξη του γυμνασίου για το τέκνο …………., ήτοι από το σχολικό έτος 2011-2012 μέχρι και το σχολικό έτος 2019-2020 για το τέκνο ………. και από το σχολικό έτος 2013-2014 μέχρι και το σχολικό έτος 2019-2020 για το τέκνο ………, έναντι καταβολής του συμφωνημένου για κάθε σχολικό έτος ανταλλάγματος, όπως αυτό συμφωνείτο μεταξύ τους και περιλάμβανε ποσά εγγραφής, ποσά διδάκτρων, παράβολα, δαπάνες συμμετοχής σε διάφορες δραστηριότητες και δαπάνες προμήθειας σχολικών στολών, τα οποία αναλάμβαναν την υποχρέωση να καταβάλουν οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον ο καθένας, ότι το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2017, μεταβιβάσθηκε στην ενάγουσα η άδεια λειτουργίας του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου από την μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………..», ότι ενώ η τελευταία και η ενάγουσα εκπλήρωσαν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, παρέχοντας εκπαιδευτικές υπηρεσίες στα τέκνα των εναγόμενων, αυτοί αθέτησαν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και δεν κατέβαλαν μέρος ή και το σύνολο των οφειλόμενων ετήσιων ποσών, από το σχολικό έτος 2014-2015 μέχρι και το σχολικό έτος 2019-2020, όπως αυτά περιγράφονται ειδικότερα στην αγωγή, με αποτέλεσμα η οφειλή τους να ανέρχεται στο ποσό των 9.521,34 ευρώ, για τα σχολικά έτη 2014-2015, 2015-2016 και 2016-2017 και στο ποσό των 18.516,66 ευρώ, για τα σχολικά έτη 2017-2018, 2018-2019 και 2019-2020, ήτοι στο συνολικό ποσό των 28.038,00 ευρώ, το οποίο, παρά τις επανειλημμένες προς τούτο οχλήσεις, οι εναγόμενοι αρνούνται να καταβάλουν και εξακολουθούν να οφείλουν, ότι δυνάμει του από 01.09.2020 ιδιωτικού συμφωνητικού εκχώρησης απαίτησης, η μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…………» εκχώρησε στην ενάγουσα την ανωτέρω απαίτησή της κατά των εναγόμενων ποσού 9.521,34 ευρώ, μετά δε την αναγγελία της εκχώρησης στους εναγόμενους την 23.11.2020, η ενάγουσα κατέστη μοναδικός δικαιούχος της εν λόγω απαίτησης. Με βάση αυτό το ιστορικό, ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον ο καθένας, να της καταβάλουν το ως άνω ποσό των 28.038,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 1001/2023 οριστική απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 345, 346, 361, 455, 456, 460, 481, 1510 παρ. 1 και 1518 παρ. 1 του ΑΚ, του άρθρου 18 παρ. 1 του Ν. 682/1977 και των άρθρων 176, 907 και 908 του ΚΠολΔ, στη συνέχεια έκανε αυτή δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε τους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα, εις ολόκληρον ο καθένας, το ποσό των 28.038,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, ενώ κήρυξε την απόφαση εν μέρει προσωρινά εκτελεστή κατά το ποσό των 15.000,00 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες – εναγόμενοι με την κρινόμενη από 03.05.2023 έφεσή τους για τους περιεχόμενους σε αυτήν λόγους, που ανάγονται ο μεν δεύτερος λόγος σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, λόγω αοριστίας της αγωγής, ο δε πρώτος λόγος σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, λόγω της απόρριψης ως ουσιαστικά αβάσιμης της υποβληθείσας ένστασης περί μερικής καταβολής (εξόφλησης) της οφειλής κατά το ποσό των 4.000,00 ευρώ, και ζητούν την εξαφάνισή της προκειμένου να απορριφθεί στο σύνολό της η εναντίον τους αγωγή.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 του ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συμβίωση, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματα του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα (ΑΠ 1664/2014 ΤΝΠ ΔΣΑ). Επίσης, κατά τη διάταξη του άρθρου 1510 παρ. 1 του ΑΚ, η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων, οι οποίοι την ασκούν από κοινού, περιλαμβάνει δε η γονική μέριμνα την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του. Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 1518 παρ. 1 του ΑΚ, η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του. Κατά τις εν λόγω διατάξεις ουσιαστικού δικαίου ναι μεν η επιλογή ιδιωτικού σχολείου για τη φοίτηση των τέκνων αποτελεί εκδήλωση της γονικής μέριμνας για τα ανήλικα τέκνα και πρέπει έτσι να συναποφασίζεται από κοινού από τους γονείς των τέκνων, όμως, η σύναψη στη συνέχεια των σχετικών για τα τέκνα αυτά συμβάσεων φοίτησης μπορεί να γίνει ατομικά από οποιονδήποτε των γονέων, ο οποίος ως συμβαλλόμενος πλέον ευθύνεται αποκλειστικά αυτός έναντι του σχολείου για την καταβολή των διδάκτρων και αυτός αποκλειστικά ενάγεται για την καταβολή τους από την επιχείρηση του σχολείου (ΑΠ 120/2014 ΤΝΠ ΔΣΑ). Περαιτέρω, το ζήτημα της απομάκρυνσης ή της αποβολής μαθητών διέπεται από το Ν. 682/1977, κατά το άρθρο 16 παρ. 6 του οποίου δεν επιτρέπεται η μη επανεγγραφή ή η απομάκρυνση μαθητών κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους, εξαιτίας της καθυστέρησης πληρωμής διδάκτρων, παρά μόνο για πειθαρχικό παράπτωμα και παράβαση του εσωτερικού κανονισμού, που πρέπει να διαπιστώνονται αντίστοιχα με απόφαση ή πράξη του συλλόγου των διδασκόντων, εγκρινόμενες από τον οικείο επιθεωρητή. Τούτο δε διότι ο νομοθέτης θέλησε να αποτρέψει το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης του δικαιώματος στη φοίτηση και στην παιδεία ως μέσο εξαναγκασμού για την εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων των μαθητών, η ικανοποίηση των οποίων μπορεί επιδιωχθεί στα πολιτικά δικαστήρια κατά των γονέων, που έχουν κατά κανόνα και την ευθύνη της μη πληρωμής των διδάκτρων των μαθητών – τέκνων τους. Σύμφωνα δε με το άρθρο 18 παρ. 2 του Ν. 682/1977, σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η παρακράτηση από το ιδιωτικό σχολείο τίτλου σπουδών για οικονομικές υποχρεώσεις των μαθητών (ΑΠ 1599/2000 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜονΕφΑθ 1805/2020 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 2, 118 αρ. 4 και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει, σαφή έκθεση των γεγονότων, τα οποία θεμελιώνουν κατά νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση αυτής από τον ενάγοντα κατά του εναγόμενου, ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και ορισμένο αίτημα. Η έκθεση δε στο δικόγραφο της αγωγής των πραγματικών περιστατικών, τα οποία πρέπει να είναι όσα είναι νομικώς ικανά και αναγκαία για τη θεμελίωση του δικαιώματος, η προστασία του οποίου ζητείται και τα οποία πρέπει να αναφέρονται με τέτοια σαφήνεια, ώστε να εξατομικεύουν την επίδικη έννομη σχέση και να μην καταλείπεται αμφιβολία περί της αξιώσεως, η οποία απορρέει από αυτά, είναι απαραίτητη για να υπάρχει η δυνατότητα, στο μεν δικαστήριο να κρίνει τη νομική βασιμότητα της αγωγής και να διατάξει τις δέουσες αποδείξεις, στο δε εναγόμενο να αμυνθεί κατά της αγωγικής αξιώσεως που θεμελιώνεται επ` αυτών με ανταπόδειξη ή ένσταση (ΑΠ 1154/2019 TNΠ ΔΣΑ, ΜονΕφΑθ 1805/2020 ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, οι εκκαλούντες – εναγόμενοι με τον δεύτερο λόγο της υπό κρίση έφεσης προβάλουν ισχυρισμό περί αοριστίας του δικογράφου της αγωγής για το λόγο ότι δεν αναγράφεται σ’ αυτή εάν οι καταρτισθείσες συμβάσεις παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών ήταν προφορικές ή γραπτές, πότε και που καταρτίσθηκαν αυτές οι συμβάσεις και ποιο ήταν το ακριβές περιεχόμενο αυτών. Ωστόσο, ο λόγος αυτός της έφεσης κρίνεται αβάσιμος και απορριπτέος, καθόσον η κρινόμενη αγωγή, με το ανωτέρω περιεχόμενο και αίτημα, είναι πλήρως ορισμένη, αφού περιέχονται σ’ αυτή όλα τα απαραίτητα στοιχεία για το ορισμένο της, τα οποία θεμελιώνουν κατά νόμο την αγωγή και το αίτημά της. Ειδικότερα, αναφέρονται στο δικόγραφο οι συμβάσεις παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, που καταρτίσθηκαν αρχικώς μεταξύ της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…………» και στη συνέχεια μεταξύ της ενάγουσας και των εναγόμενων, ως γονέων και συνασκούντων τη γονική μέριμνα των ανηλίκων μαθητών ………… και ………, δυνάμει των οποίων παρασχέθηκαν εκπαιδευτικές υπηρεσίες στα τέκνα των εναγόμενων, κατά τα εκτιθέμενα στο δικόγραφο σχολικά έτη, καθώς και το συμφωνημένο για κάθε σχολικό έτος αντάλλαγμα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, το οποίο περιλάμβανε ποσά εγγραφής, ποσά διδάκτρων, παράβολα, δαπάνες συμμετοχής σε διάφορες δραστηριότητες και δαπάνες προμήθειας σχολικών στολών, ενώ όσα στοιχεία δεν διαλαμβάνονται στο αγωγικό δικόγραφο είναι τα προς απόδειξη ζητήματα, βάσει των προσκομιζόμενων από την ενάγουσα αποδεικτικών στοιχείων.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 421 του ΑΚ, αν ο οφειλέτης για να ικανοποιήσει το δανειστή αναλάβει απέναντί του νέα υποχρέωση, αυτή δεν θεωρείται ότι έγινε αντί καταβολής, εκτός αν προκύπτει σαφώς το αντίθετο. Από τον ερμηνευτικό της βουλήσεως των μερών κανόνα, που θεσπίζεται με τη διάταξη αυτή, συνάγεται ότι, όταν ο οφειλέτης, σε εκπλήρωση της οφειλόμενης παροχής, αναλαμβάνει νέα υποχρέωση για άλλη διαφορετική παροχή, αποτελεί ζήτημα ερμηνείας της βούλησης των μερών, αν αυτοί, την ανάληψη της νέας αυτής υποχρέωσης, ήθελαν “αντί καταβολής», δηλαδή σε αντικατάσταση και απόσβεση της οφειλόμενης ή “χάριν καταβολής” και προς το σκοπό της μελλοντικής εκπλήρωσης της οφειλόμενης. Με την πρώτη έννοια, μόλις γίνει ανάληψη της νέας υποχρέωσης, η αρχική αυτοδικαίως αποσβήνεται, αυτή δε η σύμβαση συμπίπτει με την ανανέωση (άρθρο 436 του ΑΚ), για το κύρος της οποίας (σύμβασης ανανέωσης ενοχής) απαραίτητος όρος είναι να υπάρχει σκοπός των συμβαλλομένων μερών για κατάργηση της υφιστάμενης ενοχής με τη σύσταση νέας, ο οποίος (σκοπός) δεν εικάζεται, αλλά πρέπει να γίνεται επίκλησή του και να αποδεικνύεται από τον επικαλούμενο αυτόν. Με τη δεύτερη έννοια αντίθετα, ενώ σώζεται η αρχική υποχρέωση, γεννιέται προσθέτως και νέα, ούτως ώστε ο δανειστής έχει παράλληλα δύο απαιτήσεις. Τέτοια περίπτωση αποτελεί και η έκδοση επιταγής, προς ικανοποίηση του δανειστή, η οποία δεν επιφέρει, πριν από την είσπραξη αυτής, την εξόφληση του χρέους, διότι θεωρείται ότι έγινε χάριν καταβολής και όχι αντί καταβολής, εκτός αν συμφωνήθηκε ή προκύπτει από τις περιστάσεις σαφώς το αντίθετο, δηλαδή ότι έγινε για την απόσβεση της αρχικής οφειλής, με τη σύσταση της νέας. Έτσι, μόνη η παράδοση στον δανειστή από τον οφειλέτη τραπεζικής επιταγής, η οποία αποτελεί όργανο και όχι μέσο πληρωμής, δεν συνιστά καταβολή κατά την έννοια του άρθρου 416 του ΑΚ, ούτε σε περίπτωση αμφιβολίας θεωρείται δόση ή υπόσχεση αντί καταβολής κατά τα άρθρα 419 και 421 του ΑΚ, αλλά γίνεται χάριν καταβολής της αρχικής υποχρέωσης. Έτσι δεν επέρχεται απόσβεση της αρχικής υποχρέωσης παρά μόνο με την πραγματική πληρωμή (είσπραξη) της επιταγής, είτε αυτή γίνεται με μετρητά, είτε με πίστωση του λογαριασμού του κομιστή της. Ο οφειλέτης, με την έκδοση της επιταγής ή την ανάληψη υποχρέωσης από αυτήν, υπόσχεται στο δανειστή του (λήπτη) ότι θα εκπληρώσει την αρχική (βασική) του υποχρέωση με την εκπλήρωση νέας, ο δε δανειστής υποχρεούται, εφόσον δεν συνάγεται το αντίθετο, να επιδιώξει την ικανοποίησή του από τη νέα ενοχή και, αν δεν ικανοποιηθεί, να ασκήσει την αρχική απαίτηση, πλήρως ή κατά το ελλείπον, διότι, άλλως, αποκρούεται με ένσταση αναβλητική, που προτείνει ο οφειλέτης. Δεν αποκλείεται όμως η παράδοση της επιταγής να συνιστά υπόσχεση αντί καταβολής, κατά τον ερμηνευτικό κανόνα του ανωτέρω άρθρου 421 του ΑΚ, όταν εκδηλώνεται σαφής, ρητή ή σιωπηρή, περί τούτου βούληση των μερών, οπότε η απόσβεση της απαίτησης του δανειστή επέρχεται άμεσα ή από τον μεταγενέστερο χρόνο που τα μέρη συμφώνησαν (λ.χ. επί μεταχρονολογημένης επιταγής), τη συμφωνία δε αυτή πρέπει να επικαλείται και να αποδεικνύει αυτός που προβάλλει απόσβεση (εξόφληση) της απαίτησης του δανειστή με την έκδοση ή οπισθογράφηση και παράδοση της επιταγής (ΑΠ 750/2023 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 134/2023 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 470/2022 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 326/2018 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1285/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 840/2015 ΝΟΜΟΣ).
Από την επανεκτίμηση της υπ’ αριθ. ……/07.04.2021 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του συμβολαιογράφου Πειραιώς …….. του μάρτυρος …….., που λήφθηκε με επιμέλεια της ενάγουσας, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των εναγόμενων (βλ. τις υπ’ αριθ. …../01.04.2021 και ……./01.04.2021 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς …………), της υπ’ αριθ. …../09.03.2021 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……… της μάρτυρος …….., που λήφθηκε με επιμέλεια των εναγόμενων, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της ενάγουσας (βλ. την υπ’ αριθ. ……/04.03.2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς . …..), και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ’ αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (βλ. ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004. 723), σε συνδυασμό και με τα νέα αποδεικτικά μέσα, που παραδεκτά προσκομίζονται το πρώτον ενώπιον του παρόντος δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ. 1 του ΚΠολΔ, και λαμβάνονται υπόψη, αφού δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι κατά την παρ. 2 του άρθρου 529 του ΚΠολΔ λόγοι απόκρουσής τους, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), αποδεικνύονται κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, κατά το μέρος που η υπόθεση μεταβιβάζεται στο παρόν Δικαστήριο με βάση τους λόγους της έφεσης (άρθρο 522 του ΚΠολΔ): Η ενάγουσα μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……» λειτουργεί και εκμεταλλεύεται ιδιωτικό εκπαιδευτήριο στον Πειραιά με τον διακριτικό τίτλο «………» από το έτος 2017, κατόπιν μεταβίβασης της άδειας λειτουργίας αυτού από την μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………» που δραστηριοποιείτο στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης επί σειρά ετών. Δυνάμει συμβάσεων παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, οι οποίες καταρτίσθηκαν αρχικώς μεταξύ της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………..» και στη συνέχεια μεταξύ της ενάγουσας και των εναγόμενων, ως γονέων και συνασκούντων τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων τους . ….. και …., ανέλαβαν την υποχρέωση να παράσχουν στα τέκνα των εναγόμενων εκπαιδευτικές υπηρεσίες, και συγκεκριμένα να επιτρέψουν τη φοίτηση αυτών στο εκπαιδευτήριό τους, για το μεν τέκνο ….. . από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου μέχρι και την τρίτη τάξη του γυμνασίου, ήτοι από το σχολικό έτος 2011-2012 μέχρι και το σχολικό έτος 2019-2020, για το δε τέκνο ……. από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου μέχρι και την πρώτη τάξη του γυμνασίου, ήτοι από το σχολικό έτος 2013-2014 μέχρι και το σχολικό έτος 2019-2020, έναντι καταβολής του συμφωνημένου για κάθε σχολικό έτος ανταλλάγματος. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι το αντάλλαγμα που συμφωνήθηκε περιλάμβανε ποσά εγγραφής, ποσά διδάκτρων, παράβολα, δαπάνες συμμετοχής σε διάφορες δραστηριότητες και δαπάνες προμήθειας σχολικών στολών, τα οποία αναλάμβαναν την υποχρέωση να καταβάλουν οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον ο καθένας. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι για το τέκνο ………… συμφωνήθηκε να καταβληθεί ως αντάλλαγμα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών: (α) για το σχολικό έτος 2014-2015 για τη φοίτηση στην τέταρτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.575,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή, το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, το ποσό των 60,00 ευρώ για παράβολο, το ποσό των 450,00 ευρώ για συμμετοχή στη δραστηριότητα ρομποτική και το ποσό των 65,00 ευρώ για προμήθεια σχολικής στολής, (β) για το σχολικό έτος 2015-2016 για τη φοίτηση στην πέμπτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, (γ) για το σχολικό έτος 2016-2017 για τη φοίτηση στην έκτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, (δ) για το σχολικό έτος 2017-2018 για τη φοίτηση στην πρώτη τάξη του γυμνασίου, το συνολικό ποσό των 2.000,00 ευρώ για δίδακτρα, (ε) για το σχολικό έτος 2018-2019 για τη φοίτηση στην δεύτερη τάξη του γυμνασίου, το συνολικό ποσό των 2.000,00 ευρώ για δίδακτρα, (στ) για το σχολικό έτος 2019-2020 για τη φοίτηση στην τρίτη τάξη του γυμνασίου, το συνολικό ποσό των 2.000,00 ευρώ για δίδακτρα. Επιπλέον αποδείχθηκε ότι για το τέκνο ……….. συμφωνήθηκε να καταβληθεί ως αντάλλαγμα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών: (α) για το σχολικό έτος 2014-2015 για τη φοίτηση στην δεύτερη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.060,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή, το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα και το ποσό των 60,00 ευρώ για παράβολο, (β) για το σχολικό έτος 2015-2016 για τη φοίτηση στην τρίτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, (γ) για το σχολικό έτος 2016-2017 για τη φοίτηση στην τέταρτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, (δ) για το σχολικό έτος 2017-2018 για τη φοίτηση στην πέμπτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, (ε) για το σχολικό έτος 2018-2019 για τη φοίτηση στην έκτη τάξη του δημοτικού, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα, (στ) για το σχολικό έτος 2019-2020 για τη φοίτηση στην πρώτη τάξη του γυμνασίου, το συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το ποσό των 500,00 ευρώ για εγγραφή και το ποσό των 2.500,00 ευρώ για δίδακτρα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το μήνα Μάρτιο του έτους 2020, το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ανέστειλε τη λειτουργία του, λόγω της πανδημίας Covid-19, παρέχοντας στα τέκνα των εναγόμενων τηλεκπαίδευση μέχρι το μήνα Μάϊο του έτους 2020 που το εκπαιδευτήριο επαναλειτούργησε και τα ανήλικα τέκνα παρακολούθησαν κανονικά τα μαθήματα της σχολικής χρονιάς που παρατάθηκε κατά δύο (2) εβδομάδες. Ακολούθως αποφασίσθηκε η παροχή έκπτωσης κατά το χρονικό διάστημα αναστολής της λειτουργίας του εκπαιδευτηρίου, ποσοστού 15% επί των αναλογούντων διδάκτρων δύο (2) μηνών, ήτοι για το μεν τέκνο ……… έκπτωση 30,00 ευρώ μηνιαίως επί των συμφωνημένων διδάκτρων για το σχολικό έτος 2019-2020, συνολικού ποσού των 2.000,00 ευρώ (2.000,00 ευρώ : 10 μήνες Χ 15% = 30,00 ευρώ) και συνολικά 60,00 ευρώ, και συνεπώς τα δίδακτρα ανήλθαν στο συνολικό ποσό των 1.940,00 ευρώ, για το δε τέκνο …… .. έκπτωση 45,00 ευρώ μηνιαίως επί των συμφωνημένων διδάκτρων για το σχολικό έτος 2019-2020, συνολικού ποσού των 3.000,00 ευρώ (3.000,00 ευρώ : 10 μήνες Χ 15% = 45,00 ευρώ) και συνολικά 90,00 ευρώ, και συνεπώς τα δίδακτρα ανήλθαν στο συνολικό ποσό των 2.910,00 ευρώ. Εξάλλου, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι η τελευταία καταβολή εκ μέρους των εναγόμενων έλαβε χώρα την 01.07.2020 και καταλογίσθηκε στις οφειλές διδάκτρων των προγενέστερων σχολικών ετών, με αποτέλεσμα να εξοφληθούν μερικώς τα δίδακτρα του σχολικού έτους 2014-2015, συνολικού ποσού 3.575,00 ευρώ για το τέκνο ……… και συνολικού ποσού 3.060,00 ευρώ για το τέκνο ……., και να παραμείνει ανεξόφλητο το ποσό των 435,00 για το τέκνο ………. και το ποσό των 753,00 ευρώ για το τέκνο ………., ήτοι το συνολικό ποσό των 1.188,00 ευρώ. Αποδείχθηκε επίσης οι εναγόμενοι δεν κατέβαλαν τα συμφωνημένα ως άνω δίδακτρα για τη φοίτηση των τέκνων τους, κατά τα σχολικά έτη 2015-2016, 2016-2017, 2017-2018, 2018-2019 και 2019-2020, και εξακολουθούν να οφείλουν το συνολικό ποσό των 26.850,00 ευρώ, και συγκεκριμένα: (α) για το σχολικό έτος 2015-2016, για το τέκνο …….. το ποσό των 3.000,00 ευρώ και για το τέκνο ……….. το ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό των 6.000,00 ευρώ, (β) για το σχολικό έτος 2016-2017, για το τέκνο ……. το ποσό των 3.000,00 ευρώ και για το τέκνο …….. το ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό των 6.000,00 ευρώ, (γ) για το σχολικό έτος 2017-2018, για το τέκνο ……. το ποσό των 2.000,00 ευρώ και για το τέκνο ……. το ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό των 5.000,00 ευρώ, (δ) για το σχολικό έτος 2018-2019, για το τέκνο ……. το ποσό των 2.000,00 ευρώ και για το τέκνο ….. το ποσό των 3.000,00 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό των 5.000,00 ευρώ, (ε) για το σχολικό έτος 2019-2020, για το τέκνο ……. το ποσό των 1.940,00 ευρώ και για το τέκνο ……….. το ποσό των 2.910,00 ευρώ, ήτοι το συνολικό ποσό των 4.850,00 ευρώ. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι δυνάμει του προσκομιζόμενου από 01.09.2020 ιδιωτικού συμφωνητικού εκχώρησης απαίτησης, η μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…………» εκχώρησε στην ενάγουσα την ανωτέρω απαίτησή της κατά των εναγόμενων για συμφωνημένα δίδακτρα για τη φοίτηση των τέκνων τους, κατά τα σχολικά έτη 2014-2015, 2015-2016 και 2016-2017, συνολικού ποσού 9.521,34 ευρώ, μετά δε την προσκομιζόμενη από 17.11.2020 έγγραφη αναγγελία της εκχώρησης που επιδόθηκε στους εναγόμενους την 23.11.2020 (βλ. τις προσκομιζόμενες υπ’ αριθ. …/23.11.2020 και …/23.11.2020 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …….), η ενάγουσα κατέστη μοναδικός δικαιούχος της εν λόγω απαίτησης. Κατόπιν τούτων, αποδείχθηκε ότι ενώ η μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………….» και η ενάγουσα εκπλήρωσαν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, παρέχοντας εκπαιδευτικές υπηρεσίες στα τέκνα των εναγόμενων, αυτοί αθέτησαν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και δεν κατέβαλαν τα συμφωνημένα ως άνω δίδακτρα συνολικού ποσού 28.038,00 ευρώ (1.188,00 ευρώ + 26.850,00 ευρώ), το οποίο, παρά τις επανειλημμένες προς τούτο οχλήσεις, εξακολουθούν να οφείλουν. Σημειωτέον ότι δεν υπήρχε εκ του νόμου δυνατότητα της ενάγουσας να αποκλείσει τα τέκνα των εναγόμενων από τη φοίτησή τους στο εκπαιδευτήριό της, παρά τη μη καταβολή μέρους ή του συνόλου των συμφωνημένων διδάκτρων για τα ανωτέρω σχολικά έτη, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι προέβαλαν με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση έφεσης την ένσταση περί μερικής καταβολής (εξόφλησης) της ανωτέρω οφειλής τους κατά το ποσό των 4.000,00 ευρώ, με την έκδοση από τον πρώτο εναγόμενο σε διαταγή της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………..» της μεταχρονολογημένης υπ’ αριθ. ………. τραπεζικής επιταγής της Τράπεζας …….., ποσού 4.500,00 ευρώ, με τόπο έκδοσης τον Πειραιά και ημερομηνία έκδοσης την 30.06.2011, την οποία και παρέδωσε στο νόμιμο εκπρόσωπο της εις διαταγήν λήπτριας εταιρείας, με τη συμφωνία να επιστραφεί στον εκδότη της, εντός έξι μηνών από την έκδοση και την παράδοσή της, σε περίπτωση καταβολής των διδάκτρων, τα οποία πράγματι καταβλήθηκαν σε μετρητά, πλην όμως η επιταγή δεν επιστράφηκε στον εκδότη της πρώτο εναγόμενο, λόγω μεταβίβασης με οπισθογράφηση αρχικώς προς την Τράπεζα … και στη συνέχεια προς την εταιρεία «…….», η οποία την εμφάνισε προς πληρωμή και η επιταγή πληρώθηκε στην τελευταία κομίστρια αυτής. Εντούτοις, από το σώμα της προσκομιζόμενης υπ’ αριθ. ………. επιταγής της Τράπεζας ……., προέκυψε ότι αυτή εμφανίσθηκε προς πληρωμή από την τελευταία κομίστρια αυτής, εταιρεία «……», νομότυπα και εμπρόθεσμα την 01.07.2011, πλην όμως δεν πληρώθηκε λόγω ανάκλησης με επαρκές υπόλοιπο, όπως βεβαιώθηκε στο σώμα της επιταγής με τη σχετική από 01.07.2011 βεβαίωση της πληρώτριας Τράπεζας ……….. Στη συνέχεια καταβλήθηκε το ποσό της επιταγής στην τελευταία κομίστρια αυτής από το νόμιμο εκπρόσωπο της εις διαταγήν λήπτριας μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……..» και παραδόθηκε το σώμα αυτής στα χέρια του εκδότη πρώτου εναγόμενου την 07.07.2011, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο φωτοαντίγραφο της υπ’ αριθ. ……… τραπεζικής επιταγής, στο οποίο ρητώς αναγράφεται ότι εξοφλήθηκε από τον Β. Αντωνιάδη και παραδόθηκε στον εκδότη της πρώτο εναγόμενο που έθεσε την υπογραφή του στη θέση «Ο Παραλαβών». Κατόπιν τούτων και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα πρόταση, μόνη η έκδοση και η παράδοση της ανωτέρω επιταγής δεν θεωρείται ότι έγινε αντί καταβολής κατά τα άρθρα 419 και 421 του ΑΚ, και συνεπώς δεν επέφερε μερική απόσβεση της αρχικής υποχρέωσης των εναγόμενων, καθώς οι τελευταίοι δεν επικαλέσθηκαν σαφή συμφωνία των διαδίκων περί απόσβεσης της αρχικής αξίωσης καταβολής των συμφωνημένων διδάκτρων. Σε κάθε δε περίπτωση η έκδοση της υπ’ αριθ. ……….. τραπεζικής επιταγής δεν επέφερε απόσβεση της αρχικής υποχρέωσης των οφειλετών εναγόμενων, η οποία θα μπορούσε να συμβεί μόνο με την πραγματική πληρωμή της επιταγής, κατά την εμφάνισή της προς πληρωμή, η οποία, όμως, δεν έλαβε χώρα κατά τα προαναφερθέντα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση, έστω και με διαφορετική αιτιολογία, που αντικαθίσταται από αυτήν της παρούσας απόφασης (άρθρο 534 του ΚΠολΔ), έκρινε ομοίως και απέρριψε την προβληθείσα από τους εναγόμενους ένσταση περί καταβολής (εξόφλησης) της οφειλής τους και στη συνέχεια έκανε δεκτή την αγωγή, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, για το λόγο δε αυτό, ο σχετικός πρώτος λόγος της υπό κρίση έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η από 03.05.2023 έφεση κατ’ ουσίαν, ενώ τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης – ενάγουσας, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων – εναγόμενων, λόγω της ήττας τους (άρθρα 106, 176 και 183 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό. Επίσης, δεδομένου ότι η ένδικη έφεση απορρίπτεται, πρέπει να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο, κατ’ άρθρο 495 του ΚΠολΔ, το παράβολο για το παραδεκτό της έφεσης που προκατέβαλαν οι εκκαλούντες – εναγόμενοι, λόγω της ήττας τους.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 03.05.2023 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 1001/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση.
Επιβάλει σε βάρος των εκκαλούντων – εναγόμενων τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης – ενάγουσας για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τετρακόσια (400,00) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου ποσού εκατό (100,00) ευρώ, που καταβλήθηκε από τους εκκαλούντες – εναγόμενους κατά την άσκηση της έφεσής τους με το υπ’ αριθ. …………/2023 ηλεκτρονικό παράβολο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 30.10.2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ