Αριθμός 582 /2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 6.11.2015 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………..) κλήση του εφεσίβλητου-ενάγοντος ……… εισάγεται προς συζήτηση η από 21.10.2013 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……..) έφεση των εναγομένων κατά της υπ’ αριθ. 3737/2013 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε ερήμην αυτών κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε εν μέρει την με αριθ. έκθ. κατάθ. ……… αγωγή του (περί προσβολής προσωπικότητας), μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 531/2015 μη οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία, αφού έγινε δεκτή τυπικά και κατ’ ουσία η ως άνω έφεση και εξαφανίσθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, αναβλήθηκε, στο πλαίσιο της κατ’ ουσία έρευνας της ως άνω αγωγής (που έγινε δεκτή, με την ίδια απόφαση, ως νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299, 346, 914, 932 ΑΚ και 361, 333 ΠΚ), η έκδοση της οριστικής απόφασής του και διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο, προκειμένου, κατά τις διατάξεις των άρθρων 415 και 416 ΚΠολΔ, να εξετασθούν χωρίς όρκο στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου οι αναφερόμενοι διάδικοι, ήτοι αφενός ο ενάγων και αφετέρου οι τρίτος και τέταρτος των εναγομένων, για τα ειδικότερα προσδιοριζόμενα στο σκεπτικό της εν λόγω μη οριστικής απόφασης ζητήματα, όπως και πράγματι έγινε. Συνεπώς, πρέπει η ως άνω αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία.
Από την χωρίς όρκο εξέταση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου του ενάγοντος …….. και των τρίτων και τετάρτου των εναγομένων, …….. και ……., η οποία (εξέταση) διατάχθηκε με υπ’ αριθ. 531/2015 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου κατά τα προεκτεθέντα (σημειώνεται ότι οι διάδικοι τόσο στο πρωτοβάθμιο, όσο και στο παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεν πρότειναν μάρτυρα προς εξέταση) και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και έγγραφα ποινικών δικογραφιών, τα οποία εκτιμώνται ελευθέρως στην προκειμένη δίκη ως δικαστικά τεκμήρια – βλ. ΕφΑθ 781/2009 Εφ.Αστ.Δικ. 2009,453), ενώ η τυχόν αναφορά κατωτέρω ορισμένων μόνο από τα έγγραφα αυτά είναι απλώς ενδεικτική, αφού δεν παραλείφθηκε κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1001/2012 δημ. σε ΝΟΜΟΣ), καθώς και από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 γ΄, 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων, ηλικίας ήδη 85 ετών (ως γεννηθείς το έτος 1933) είναι κάτοικος σε διαμέρισμα ισογείου ορόφου επί της οδού …….. στον Πειραιά, ενώ στον πρώτο όροφο του ιδίου κτιρίου κατοικεί η …….., ηλικίας ήδη 81 ετών (ως γεννηθείσα το έτος 1937). Με τις από 3.5.2018 έγγραφες προτάσεις του, που κατέθεσε στο παρόν Δικαστήριο κατά την προκείμενη συζήτηση, ο ενάγων-εφεσίβλητος ισχυρίζεται ότι η προαναφερόμενη ……. δεν είναι αδελφή του, όπως εκ παραδρομής αναγράφεται στην αγωγή του. Πάντως, πρέπει να σημειωθεί, ότι ο ενάγων αναφέρει την …….. ως αδελφή του όχι μόνο στην εν λόγω αγωγή του, αλλά και στις από 14.6.2013 έγγραφες προτάσεις του στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθώς και στις από 17.5.2015 έγγραφες προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την συζήτηση της έφεσης των αντιδίκων του, όταν και εκδόθηκε η προαναφερθείσα υπ’ αριθ. 531/2015 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού. Επίσης και η ίδια η …… τόσο στην από 13.11.2008 αίτησή της προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιώς, με την οποία διαμαρτύρεται για εξυβριστική συμπεριφορά των ήδη εναγομένων σε βάρος της λαβούσα χώρα τον Οκτώβριο 2008, όσο και στην από 28.6.2012 μήνυσή της ενώπιον του ιδίου ως άνω Εισαγγελέα, με την οποία καταγγέλλει ομοίως εξυβριστική συμπεριφορά των ήδη εναγομένων σε βάρος της λαβούσα χώρα τον Ιούνιο 2012, αναφέρει, ως αυτόπτη μάρτυρα των ανωτέρω περιστατικών, τον …….. (ήδη ενάγοντα), τον οποίο αναγράφει ως αδελφό της. Οι εναγόμενοι, οι οποίοι διατηρούν συγγενική σχέση μεταξύ τους, κατοικούν οι περισσότεροι (πλην των τέταρτου και πέμπτης αυτών, ……. και ……., που κατοικούν στην Στυλίδα) πλησίον της οικίας του ενάγοντος και συγκεκριμένα επί της οδού …….. (πλην του έκτου αυτών, ……, που κατοικεί και αυτός σε κοντινή απόσταση επί της οδού …..). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι στο παρελθόν πράγματι είχαν ανακύψει διαφορές μεταξύ αφενός του ενάγοντος και της προαναφερόμενης …….. (ανεξαρτήτως του εάν αυτή είναι ή όχι αδελφή του) και αφετέρου των εναγομένων με αφορμή εκατέρωθεν καταγγελίες για αυθαίρετες κατασκευές. Μάλιστα, όπως προεκτέθηκε, η …….. είχε ασκήσει κατ’ αυτών και δύο μηνύσεις, στις 13.11.2008 και 28.6.2012. Με βάση δε την 1ης ως άνω μήνυση αυτής, οι οκτώ πρώτοι των ήδη εναγομένων παραπέμφθηκαν στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς ως κατηγορούμενοι για εξύβριση, απειλή, μη κακόβουλη βλασφημία και φθορά ξένης ιδιοκτησίας, πράξεις που φέρονταν τελεσθείσες στον Πειραιά την 30.10.2008 σε βάρος της ………. Τελικά, το ως άνω ποινικό Δικαστήριο (Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς) με την υπ’ αριθ. ΒΜ 2532/2013 απόφασή του έπαυσε υφ’ όρον την ποινική δίωξη των ως άνω κατηγορουμένων για τις πράξεις της εξύβρισης και της απειλής κατ’ άρθρο 4 του Ν. 4043/2012 και, επίσης, έπαυσε την ποινική δίωξη κατ’ αυτών για τις πράξεις της μη κακόβουλης βλασφημίας και φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, λόγω παραγραφής. Όμως, δεν αποδείχθηκε από οιοδήποτε στοιχείο ότι τις νυκτερινές ώρες της 26.6.2011 και συγκεκριμένα περί ώρα 10.30 μ.μ., οι δέκα (10) εναγόμενοι αιφνίδια μετέβησαν έξω από την ως άνω οικία του ενάγοντος επί της οδού ……. και δημιούργησαν σοβαρό επεισόδιο σε βάρος του καθώς και σε βάρος της ………, με την οποία καθόταν μαζί στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με ύβρεις, απειλές και βλασφημίες, όπως ο ενάγων ισχυρίζεται αβασίμως με την αγωγή του. Κατ’ αρχήν για το ανωτέρω επικαλούμενο από τον ενάγοντα συμβάν δεν υπήρξε καταγγελία εκ μέρους του προς τις αρμόδιες αστυνομικές ή εισαγγελικές αρχές, παρά την, κατ’ αυτόν, σοβαρότητα του συμβάντος και τον μεγάλο φόβο και την ανησυχία που του προκάλεσε. Επίσης, αυτός δεν αναφέρει συγκεκριμένους μάρτυρες (πλην της ……., η οποία όμως, κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή, δεν είναι μάρτυρας, αφού φέρεται ως παθούσα) που να αντελήφθησαν το ανωτέρω περιστατικό (ούτε πρότεινε οιοδήποτε μάρτυρα προς εξέταση), αν και αυτό, κατά τους ισχυρισμούς του, έλαβε χώρα σε δημόσιο χώρο, ήτοι έξω από την οικία του και μάλιστα σε ώρα (ήτοι 10.30 μ.μ. της 26.6.2011) που μπορούσε ευχερώς να γίνει αντιληπτό από πολλά πρόσωπα. Τέλος, σε κάθε περίπτωση, ακόμη και ο ίδιος ο ενάγων, κατά την χωρίς όρκο εξέταση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, δεν έδωσε πειστικές εξηγήσεις σχετικά με τα εξής ζητήματα: α) με αφορμή ποιο συγκεκριμένο γεγονός έλαβε χώρα η επικαλούμενη με την αγωγή του, σε βάρος του επίθεση (με εξυβρίσεις και απειλές) εκ μέρους των εναγομένων και β) ποία ήταν τα κίνητρά των εναγομένων, ώστε να προκαλέσουν την συγκεκριμένη χρονική στιγμή το επικαλούμενο συμβάν, δηλαδή να συγκεντρωθούν αιφνιδίως οι δέκα (10) εναγόμενοι (εκ των οποίων μάλιστα οι δύο κατοικούν στην Στυλίδα) έξω από την οικία του, εξυβρίζοντας και απειλώντας τον. Συνεπώς, αφού δεν αποδείχθηκαν τα σε βάρος του περιστατικά βίας (ήτοι εξύβρισης και απειλής) που επικαλείται ο ενάγων στην αγωγή του και αφού, συνακόλουθα, δεν έλαβε χώρα προσβολή της προσωπικότητάς του την 26.6.2011 από συμπεριφορά των εναγομένων, πρέπει η ως άνω αγωγή του να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί ο ενάγων-εφεσίβλητος, λόγω της ήττας του, στα δικαστικά έξοδα των εναγομένων-εκκαλούντων, κατόπιν του σχετικού αιτήματός τους, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (αφού στον πρώτο βαθμό αυτοί δεν παραστάθηκαν και, επομένως, δεν υποβλήθηκαν σε έξοδα). Επίσης, αφού έγινε δεκτή η έφεσή τους και εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη απόφαση, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου των διακοσίων (200) ευρώ, που κατέθεσαν με τα υπ’ αριθ. …/.. και ../.. παράβολα Δημοσίου σειράς Α΄ εκ ποσού σαράντα (40) ευρώ έκαστο, καθώς και με τα υπ’ αριθ. …… παράβολα ΤΑΧΔΙΚ σειράς Α΄ εκ ποσού εξήντα (60) ευρώ έκαστο (άρθρο 495 παρ. 3 εδάφιο προτελευταίο ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την από 21.10.2013 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……) έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 3737/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
Διακρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της με αριθμ. έκθ. κατάθ. ……. αγωγής.
Απορρίπτει την ως άνω αγωγή.
Καταδικάζει τον ενάγοντα στα δικαστικά έξοδα των εναγομένων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή στους εκκαλούντες του κατατεθέντος από αυτούς παραβόλου των διακοσίων (200) ευρώ, που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 17 Σεπτεμβρίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ