ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 513/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από το Δικαστή Βασίλειο Τζελέπη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από το Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………. , για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο του δικηγόρο Γεώργιο Κοντοσέα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία <<…………>>, καθολικής διαδόχου της …….. λόγω συγχωνεύσεως δια απορροφήσεως της δεύτερης από την πρώτη, που έχει έδρα στη …… Αττικής (……….) και εκπροσωπείται νόμιμα (ΑΦΜ ………..), η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Αικατερίνη Πρωτόπαπα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 23.12.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2021) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1778/2022 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 22.6.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……./2022-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ……../2022) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικώς η 27.4.2023 και μετ’ αναβολή η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινομένη με αριθμό κατάθεσης (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……../2022-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ……../2022) έφεση κατά της με αριθμό 1778/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614 αρ.3 και 621 επ. του ΚΠολΔ (άρθρο 82 του ΚΙΝΔ), αντιμωλία των διαδίκων, επί της με αριθμό (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2021 αγωγής του εν μέρει ηττηθέντος ενάγοντος ήδη εκκαλούντος, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις με κατάθεση αυτής στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εμπροθέσμως, εντός της τριακονθήμερης προθεσμίας από την επίδοση της εκκαλουμένης (βλ. …….. Δ/13.7.2022) της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς ………. (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση και να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι ως προς τις διαφορές αυτές υπάρχει απαλλαγή από το παράβολο εφέσεως του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό …../2021 αγωγή του εκθέτει ότι δυνάμει σύμβασης ναυτικής εργασίας που συνήψε με την εναγομένη, που ασκούσε τον εφοπλισμό, την οικονομική διαχείριση και εκμετάλλευση του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου Κ. νηολογίου Πειραιά, κοχ 29.991, ναυτολογήθηκε στο ως άνω πλοίο με την ειδικότητα του ναύτη, της σύμβασης εργασίας του διεπομένης ως προς την αμοιβή και τους όρους παροχής εργασίας από την εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών, τουριστικών επιβατηγών πλοίων. Ότι κατά τη διάρκεια της εργασίας του και υπό τις περιγραφόμενες στην αγωγή συνθήκες τραυματίστηκε στο δεξί του χέρι. Ότι το ατύχημα αυτό είχε ως συνέπεια την πλήρη πρόσκαιρη ανικανότητά του για εργασία, που διήρκεσε για χρονικό διάστημα 125 ημερών. Ότι ακολούθως ναυτολογήθηκε εκ νέου στο ως άνω πλοίο με την αυτή ειδικότητα. Ότι την 1-7-2020 το ως άνω πλοίο μεταβιβάστηκε κατά κυριότητα στην εταιρία …………….., υπέστειλε την ελληνική σημαία και ανύψωσε σημαία Μπαχαμών. Ότι η σύμβαση εργασίας του λύθηκε άνευ υπαιτιότητάς του, συνεπεία αποβολής της ελληνικής σημαίας του πλοίου την 30-6- 2020. Ότι σε βάρος της εναγομένης διατηρεί αξιώσεις συνεπεία πρόσκαιρης ανικανότητάς του λόγω εργατικού ατυχήματος καθώς και αποζημίωση απόλυσης λόγω αποβολής της ελληνικής σημαίας. Με βάση το ιστορικό αυτό, ως ειδικότερα εκτίθεται στο αγωγικό δικόγραφο και δη ως προς το ύψος των μηνιαίων αποδοχών του, ο εναγών ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 13.455€ για αποζημίωση συνεπεία πρόσκαιρης ολικής ανικανότητάς του προς εργασία καθώς και ποσό 9.271,71€ για αποζημίωση απόλυσης, αμφότερα δε τα ως άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι τη εξόφληση. Επίσης να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη εταιρία στη δικαστική του δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα προς εκδίκαση της υπόθεσης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 16§1 περ, 2 και 33 Κ.Πολ.Δ. άρθρο 51 παρ. 3α του ν. 2172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς και εφήρμοσε την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα, των εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3 στοιχ. α και 621 επ. ΚΠολΔ). Ακολούθως αφού έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή με έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 346, 361, 648 επ., 53 επ., 74, 75, 76, 105 και 106 του ΚΙΝΔ, 1, 2, 3 του ν. 551/1915, 68, 176, 907 και 908 παρ. 1 στοιχ. ε’ του ΚΠολΔ, δέχθηκε κατ’ουσίαν κατά ένα μέρος την αγωγή απορρίψασα αυτή μόνον ως προς το κονδύλιο που αφορούσε την επιδίκαση αποζημίωσης απόλυσης. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα ο ναυτικός με την κρινόμενη έφεσή του με τον μοναδικό λόγο που διαλαμβάνεται σε αυτή και αφορά την κακή εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ καθώς η ουσιαστική παραδοχή αυτής από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο οδήγησε στην κατ’ ουσίαν απόρριψη του ένδικου τούτου κονδυλίου και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης κατά το μέρος που αφορά την απορριπτική της κρίση με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή του και ως προς το απορριφθέν κεφάλαιο αυτής.
Κατά την διάταξη του άρθρου 68 περ. β` του ΚΙΝΔ, η οποία φέρει το χαρακτήρα διατάξεως δημοσίας τάξεως, κατατείνουσα κυρίως στην προστασία των συμφερόντων των ναυτικών, διά της αποβολής της Ελληνικής σημαίας, συνεπαγόμενης εκ της φύσεώς της ουσιώδη μεταβολή στους όρους της λειτουργίας και συνεχίσεως της συμβάσεως ναυτολογήσεως, η τελευταία αύτη λύεται αυτοδικαίως και οφείλεται στον ναυτικό η υπό του άρθρου 75 ΚΙΝΔ προβλεπομένη αποζημίωση, διά της οποίας σκοπείται η κάλυψη της ζημίας την οποία, κατά την κοινή πείρα, υφίσταται ο ναυτικός εκ της απώλειας της θέσεώς του, και η εξασφάλιση της συντηρήσεώς του μέχρι εξευρέσεως εκ νέου εργασίας (βλ. Κιάντου – Παμπούκη Ναυτ. Δίκ. έκδ. 1985 τόμ. 1ος σελ. 157, 164). Εάν ο ναυτικός συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του στο πλοίο υπό την νέα σημαία αναποζημιώτως, η σύμβαση ναυτολογήσεως λύεται και η αποζημίωση δυνατόν να οφείλεται, εάν όμως οι συνθήκες εργασίας δεν μεταβληθούν εκ της αλλαγής της σημαίας, ενδέχεται η αναζήτηση ταύτης (αποζημιώσεως) υπό του ναυτικού να συνιστά κατάχρηση δικαιώματος (ΕφΠειρ. 743/2014, 649/2009 ΝΟΜΟΣ, Κοροτζή Ναυτικό Δίκαιο τόμος 1ος σελ. 366.367).
Από την επανεκτίμηση των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία εκτιμώνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, των υπ’ αριθμ. …/3-2-2022 και από 3-2-2022 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Συμβολαιογράφου Χανιών …….. και Δικηγόρου Πειραιώς . ……… αντίστοιχα, οι οποίες λήφθηκαν με επιμέλεια του ενάγοντος κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης (προ τουλάχιστον2 εργάσιμων ημερών – άρθρ. 422 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 3 Ν. 4335/2015) κλήτευσης της της εναγομένης (σχ. η υπ’ αριθμ. ……../31-1-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας …….), των υπ’ αριθμ. …. και …./7-2-2022 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά ………., οι οποίες λήφθηκαν με επιμέλεια της εναγομένης κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης (προ τουλάχιστον 2 εργάσιμων ημερών – άρθρ. 422 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 3 Ν. 4335/2015) κλήτευσης του υπογράφοντος το αγωγικό Δικόγραφο πληρεξουσίου Δικηγόρου του ενάγοντος ……. (σχ. η υπ’ αριθμ. ……./2-2-2022 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ………. αποδεικνύονται – κατά την κρίση του Δικαστηρίου – τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: O ενάγων μετά την ανάρρωσή του από το αναφερόμενο στην αγωγή εργατικό ατύχημα, το οποίο δεν αποτελεί αντικείμενο έρευνας αφού το κεφάλαιο αυτό της αγωγής δεν έχει μεταβιβαστεί προς κρίση στο παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, ναυτολογήθηκε εκ νέου στις 30-6-2018 δυνάμει σύμβασης ναυτικής εργασίας που υπέγραψε με την εναγομένη που ασκούσε τότε τον εφοπλισμό, την οικονομική διαχείριση και εκμετάλλευση υπό ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου Κ, νηολογίου Πειραιά με αριθμό ….., κοχ 29.991, κυριότητας της εταιρίας ……., με την ειδικότητα του ναύτη, της σύμβασης εργασίας του διεπομένης ως προς του όρους και τις συνθήκες παροχής εργασίας από την ισχύουσα ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών τουριστικών επιβατηγών πλοίων. Ακολούθως την 29-6-2020 η κυριότητα του ως άνω πλοίου μεταβιβάστηκε στην εναγομένη, ενώ στην 1-7-2020 το πλοίο μεταβιβάστηκε διαδοχικά κατά κυριότητα στην εταιρία με την επωνυμία «………», που εδρεύει στο Πουέρτο Ρίκο, όπου υπέστειλε την ελληνική σημαία και ανύψωσε σημαία Μπαχαμών. Συνεπεία της ως άνω μεταβίβασης ο ενάγων απολύθηκε την 30-6-2020, με αναγραφόμενη στο ναυτικό του φυλλάδιο αιτία απόλυσης «λόγω εξόφλησης ναυτολογίου». Η εφεσίβλητη – εναγομένη με τις προτάσεις της τόσο στο πρωτοβάθμιο όσο και στο παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ισχυρίζεται ότι η απόλυση του ενάγοντος επήλθε κατόπιν δικής του προτροπής και σε χρόνο που αυτό κατέστη δυνατό λόγω των περιορισμών στα ταξίδια που τέθηκαν συνεπεία της πανδημίας του κορωνοιού (αρχές Ιουλίου του έτους 2020) καθώς από τις 17-3-2020 η Κυβέρνηση της Δομινικανής Δημοκρατίας, σε λιμένα της οποίας ναυλοχούσε το πλοίο, είχε κλείσει τα σύνορά της. Επί του ισχυρισμού αυτού πρέπει να λεχθούν τα εξής: Ο ενάγων από 25.2.2020 πράγματι είχε ζητήσει με την υπό την ίδια ημεροχρονολογία αίτησή του προς τον πλοίαρχο του πλοίου την παραίτησή του και αιτήθηκε την απόλυσή του στις 29-3-2020, προκειμένου να παρευρίσκεται στην Ελλάδα για τις ετοιμασίες του γάμου της θυγατέρας του, που είχε προγραμματιστεί για τα τέλη Μαΐου του έτους 2020. Πλην όμως η τέλεση του γάμου αυτού αναβλήθηκε, οπότε ο ενάγων δεν είχε πλέον συμφέρον στην αποναυτολόγησή του και εξακολούθησε να παρέχει την εργασία του μέχρι την 30.6.2020 στο πλοίο οπότε και επήλθε αυτοδίκαια η λύση της σύμβασης ναυτολογήσεως του ενάγοντος με φερόμενη στο φυλλάδιο του ναυτικού αιτιολογία απολύσεως με τη φράση <<λόγω εξόφλησης ναυτολογίου>>. Έκτοτε ο ενάγων σταμάτησε να παρέχει την εργασία του σε αυτό στο οποίο παρέμεινε για μερικές ημέρες και να παλιννοστηθεί στην ημεδαπή την 7.7.2020. Απ’ όλα τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο αληθής λόγος απόλυσης του ενάγοντος ήταν η αποβολή της ελληνικής σημαίας του πλοίου, τα όσα δε αντίθετα ισχυρίζεται η εναγομένη πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα. Η εκκαλουμένη η οποία δέχθηκε τα ίδια δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων κατά το μέρος που αφορά το γενεσιουργό της αξίωσης του ενάγοντος λόγο για την καταβολή της αιτούμενης αποζημίωσης απολύσεως την οποία υπολόγισε στο συνολικό ποσό των 9.193,50 ευρώ που αντιστοιχεί σε μισθό σαράντα πέντε ημερών (ενόψει του ότι η απόλυσή του έλαβε χώρα στο λιμάνι Σαντο Ντομίνγκο Δομινικανής Δημοκρατίας) κατ’ αρ. 76 ΚΙΝΔ. Να σημειωθεί ότι ο καταβαλλόμενος μηνιαίος μισθός του ενάγοντος κατά το χρόνο της απόλυσης του και ο εν γένει αριθμητικός υπολογισμός της αιτούμενης αποζημίωσης ουδέποτε αμφισβητήθηκε από την εναγομένη τόσο στο πρώτο όσο και στον παρόντα δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας. Ακολούθως η εκκαλουμένη δέχθηκε ως βάσιμο κατ’ ουσίαν τον καταλυτικό του κρίσιμου αγωγικού κονδυλίου ισχυρισμό που υποβλήθηκε νομότυπα από την εναγομένη με τις προτάσεις της στο πρώτο βαθμό και φέρει τον χαρακτήρα της νόμιμης ένστασης της διατάξεως του άρθρου ΑΚ 281 με την εξής αιτιολογία: <<ο ενάγων, ως κάθε Έλληνας ναυτικός, έχει συμφέρον να επιδιώκει τη ναυτολόγηση του σε πλοία υπό ελληνική σημαία, περίπτωση κατά την οποία είναι υποχρεωτική για την πλοιοκτησία η ασφάλιση στο ΝΑΤ, αναγνωριζομένης έτσι της προϋπηρεσίας του και της ανέλιξής του επαγγελματικά. Κατά τούτο είχε ο ενάγων αρχικά συμφέρον να αρνηθεί τη ναυτολόγησή του στο πλοίο που έφερε πλέον σημαία ευκαιρίας. Πλην όμως ως αποδεικνύεται από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από 25-8-2020 σύμβαση ασφάλισης που συνήψε η εναγομένη με το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ), η οποία εξακολουθούσε να διατηρεί τον εφοπλισμό του πλοίου Κ., ακόμη και όταν αυτό μεταβιβάστηκε στην εταιρία «………..», λήφθηκε μέριμνα για την ασφάλιση των ναυτολογημένων στο πλοίο ναυτικών στο ΝΑΤ, αναδρομικά από 1-7-2020, ως και για την εφαρμογή της εκάστοτε ισχύουσας ΣΣΝΕ ως προς του όρους αμοιβής αυτών, διεπομένων των συμβάσεων ναυτικής εργασίας από το ελληνικό δίκαιο. Συνακόλουθα το εργασιακό καθεστώς των ναυτολογημένων στο πλοίο Κ. παρέμεινε το ίδιο, δεν επέφερε καμία δυσμενή μεταβολή στην υπηρεσιακή κατάσταση αυτών, και κατά τούτο παρίσταται καταχρηστική η εκ μέρους του ενάγοντος αξίωση της αποζημίωσης απόλυσής του κατ’ αρ. 75, 76 ΚΙΝΔ συνεπεία αποβολής της ελληνικής σημαίας του πλοίου, ως υπερβαίνουσα τα επιβαλλόμενα από την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη όρια>>. Ο εκκαλών – ενάγων με το μοναδικό λόγο της έφεσης του διατείνεται ότι η εκκαλουμένη απόφαση κατ’ αρχήν ορθά ερμήνευσε το σκοπό της καταβολής αποζημίωσης απόλυσης με την οποία διώκεται η κάλυψη της ζημίας την οποία υφίσταται ο ναυτικός από τη λύση της σύμβασής του, πλην όμως εσφαλμένα εφάρμοσε στην υπό κρίση περίπτωση τη διάταξη του άρθρου ΑΚ 281 καθώς διέλαθε της προσοχής της εκκαλουμένης ότι ο ενάγων δεν εξακολούθησε να παρέχει την εργασία του στο πλοίο, οπότε και θα είχε έδαφος εφαρμογής η προαναφερόμενη διάταξη. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας η αξίωση του ενάγοντος θα μπορούσε να κριθεί ότι ασκήθηκε καταχρηστικά εφόσον ο ίδιος είχε εξακολουθήσει να παράσχει την εργασία του στο πλοίο της αντιδίκου υπό τις ίδιες συνθήκες που παρείχε την εργασία του πριν την αλλαγή της σημαίας του πλοίου. Πλην όμως, όπως προέκυψε από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα ο ενάγων άμεσα με την εγγραφή της αιτιολογίας της απόλυσής του στο ναυτικό του φυλλάδιο έπαυσε να παρέχει την εργασία του στο πλοίο και ακολούθως μετά λίγες ημέρες παλλινοστήθηκε, οπότε και δεν προκύπτει η κατάρτιση νέας σύμβασης εργασίας με την εναγομένη. Κατά συνέπεια η εκκαλουμένη εσφαλμένα εφάρμοσε τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ και δέχθηκε αυτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και απέρριψε το αιτούμενο αγωγικό κονδύλιο αποζημίωσης λόγω απόλυσης ενώ έπρεπε να απορρίψει την ένσταση αυτή ως αλυσιτελώς προβαλλόμενη αφού ερειδόταν επί εσφαλμένης προϋποθέσεως και ακολούθως να κάνει δεκτή την αγωγή και ως προς το κονδύλιο αυτό. Συνεπώς κατά παραδοχή του μοναδικού λόγου έφεσης πρέπει να εξαφανιστεί εν μέρει η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο της αυτό και να κρατήσει το παρόν Δικαστήριο και να αναδικάσει την υπόθεση ως προς αυτό (άρθρο 535 του ΚΠολΔ) και να κάνει δεκτή την αγωγή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν κατά το μεταβιβασθέν κεφάλαιο της αποζημίωσης απόλυσης και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των 9.193,50 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας βαρύνουν, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, την εναγομένη λόγω της ήττας της κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 178 παρ. 1, 191 παρ. 2 και 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων την [με αριθμό κατάθεσης (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……./2022-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ …../2022)] έφεση κατά της με αριθμό 1778/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών αντιμωλία των διαδίκων, επί της από 23.12.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2021) αγωγής.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει εν μέρει τη με αριθμό 1778/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας.
Κρατεί και δικάζει κατ’ ουσίαν την υπόθεση επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2021 αγωγής κατά κεφάλαιο που μεταβιβάσθηκε προς κρίση στο παρόν Δικαστήριο.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή κατά το μεταβιβασθέν κεφάλαιο της αποζημίωσης του ενάγοντος λόγω απόλυσης.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των εννέα χιλιάδων εκατόν ενενήντα τριών και πενήντα λεπτών (9.193,50) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.
Επιβάλει στην εφεσίβλητη – εναγομένη ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος – ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 1η Νοεμβρίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ