ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Aπόφασης 559/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Κωνσταντίνα Λέκκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Δ.Π.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις ………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανωνύμου εταιρείας με την επωνυμία «………..», η οποία εδρεύει στον Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα και η οποία, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ανδρέα Μαμαγκάκη.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………. ο οποίος κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξουσία δικηγόρο του Βασιλική Πλάκα, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Ο ήδη εφεσίβλητος, …….., ήγειρε κατά της ήδη εκκαλούσας την από 14.2.2018 (με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …../14.2.2018) αγωγή, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (Τακτική Διαδικασία). Η ανωτέρω αγωγή, συζητήθηκε την 11.10.2018 ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου, αντιμωλία των διαδίκων και ακολούθως εκδόθηκε η με αριθμό 2002/2019 απόφαση αυτού (ανωτέρω Δικαστηρίου), με την οποία το ανωτέρω Δικαστήριο κηρύχθηκε λειτουργικά αναρμόδιο ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της ένδικης διαφοράς και παρέπεμψε την ένδικη αγωγή προς συζήτηση στο αρμόδιο Ναυτικό Τμήμα του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου.
Με την από 18.11.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………./2019 κλήση του ήδη εφεσιβλήτου – ενάγοντος, ο ενάγων επανέφερε προς συζήτηση την ανωτέρω αγωγή, ενώπιον του Ναυτικού Τμήματος του ανωτέρω Δικαστηρίου Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, συζητήσεως δε αυτής, αντιμωλία των διαδίκων, την 20.10.2020, στο ακροατήριο του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (Τακτική Διαδικασία), εκδόθηκε επ’ αυτής η με αριθμό 829/2021 οριστική απόφαση του ως άνω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη στην ουσία της.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα εταιρεία με την κρινόμενη, από 3-9-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενδίκου μέσου ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου ΓΑΚ …/2021 και ΕΑΚ ………../7-9-2021, έφεσή της, επί της οποίας, με τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ……./24.6.2022 πράξη του παρόντος Δικαστηρίου, ορίσθηκε δικάσιμος προς συζήτηση αρχικά η 16.3.2023 και κατόπιν αναβολής, η αναφερομένη στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας εταιρείας, αφού έλαβε το λόγο από τη Δικαστή, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, η δε δια δηλώσεως του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ παρισταμένη πληρεξουσία δικηγόρος του εφεσιβλήτου, ζήτησε να γίνουν δεκτές οι έγγραφες προτάσεις της.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Με την ένδικη από 3-9-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ …./2021 και ΕΑΚ …../7-9-2021 ενώπιον του πρωτοβαθμίου Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, έφεση, με την οποία πλήττεται η με αριθμό 829/2021 οριστική απόφαση του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία και η οποία έκανε εν μέρει δεκτή στην ουσία της την από 14.2.2018 (με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/14.2.2018) αγωγή, του ήδη εφεσιβλήτου, έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της, συνοδευόμενη από το νόμιμο παράβολο (βλ. το με αριθμό …………../2021 ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών), στη Γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστηρίου και εμπρόθεσμα, κατά τα άρθρα 495, 496, 498, 499, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ.α, 518 § 2 (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν.4335/2015, που εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση, κατ’ άρθρον ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4335/2015) και 520 § 1 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτε παρήλθε διετία από την δημοσίευση της την 14.4.2021, αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011). Πρέπει, επομένως, η ένδικη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω, κατά την αυτή ως άνω τακτική διαδικασία, για να ελεγχθεί το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ.
ΙΙ. Με την ένδικη από 14.2.2018 αγωγή του, κατά τη δέουσα εκτίμηση του περιεχομένου αυτής, όπως το αίτημα αυτής παραδεκτώς περιορίσθηκε σε αναγνωστικό (άρθρο 223 ΚΠολΔ), ο ενάγων ισχυρίσθηκε ότι την 2.3.2017, από παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των προστηθέντων υπαλλήλων της εναγομένης ανώνυμης εταιρείας και δη αμελή συντήρηση μίας σιδερένιας κλίμακας που ευρίσκετο στον χώρο προβλήτας στην περιοχή ….. Αττικής, χώρο που το Ελληνικό Δημόσιο είχε παραχωρήσει στην εναγομένη ανώνυμη εταιρεία κατά χρήση, δυνάμει συμβάσεως που κυρώθηκε με τον Ν. 4404/2016 και τον οποίο η εναγομένη είχε παραχωρήσει στη μη διάδικο στην παρούσα δίκη εταιρεία με την επωνυμία «……………», εφοπλίστρια του πλοίου Σ., προκειμένου και για τη διενέργεια επισκευαστικών εργασιών στο ανωτέρω πλοίο, εργασίες στις οποίες μετείχε και ο ενάγων, υπέστη σωματικές βλάβες, όπως ειδικότερα περιγράφει στην αγωγή του, οι οποίες δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως. Συνεπεία της ανωτέρω παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των προστηθέντων υπαλλήλων της εναγομένης και της συνεπεία ταύτης σωματικής βλάβης του, που εμφανίζει πλέον μόνιμο χαρακτήρα, ως ειδικότερα αναλύεται στην ένδικη αγωγή ο ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας ζητά, με την ένδικη αγωγή του, όπως αναγνωρισθεί ότι δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης εκ ποσού ευρώ 40.000. Περαιτέρω, ζητά όπως το ανωτέρω ποσό του επιδικασθεί με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της ένδικης αγωγής και να υποχρεωθεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Με την εκκαλουμένη απόφαση, αφού έγινε δεκτή η ένδικη αγωγή ως νόμιμη και δη ως θεμελιούμενη στις διατάξεις του άρθρων 914, 925 ΑΚ, 932, 297 επ., 346 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, απορριφθείσας της περί έλλειψης παθητικής νομιμοποιήσεως ενστάσεως της εναγομένης ως μη νόμιμης, εκ του λόγου ότι υπεύθυνη για τη συντήρηση και ασφάλεια των εγκαταστάσεων που υφίστανται εντός της χερσαίας ζώνης του λιμένος Πειραιώς τυγχάνει η εναγομένη, ακολούθως έγινε δεκτή ως εν μέρει βάσιμη και στην ουσία της, αφού κατά το αποδεικτικό της πόρισμα, ο ενάγων τραυματίσθηκε κατά τη χρήση της μη επαρκώς συντηρημένης σιδερένιας κλίμακας που ευρίσκετο σε χώρο της Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης στην περιοχή Κερατσινίου Αττικής, τον οποίο (χώρο) το Ελληνικό Δημόσιο είχε παραχωρήσει στην εναγομένη ανώνυμη εταιρεία και αφού έκανε δεκτή ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί συνυπαιτιότητος του ενάγοντος στο ένδικο συμβάν, ένσταση της εναγομένης, δέχθηκε την ένδικη αγωγή ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της και αναγνώρισε ότι η εναγομένη, οφείλει στον ενάγοντα ως χρηματική του αποκατάσταση για την ηθική βλάβη που υπέστη, το ποσό των ευρώ 8.000, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επιδόσεως της ένδικης αγωγής, επεδίκασε δε σε βάρος του ενάγοντος μέρος της δικαστικής δαπάνης της εναγομένης εκ ποσού ευρώ 300. Κατά της απόφασης αυτής, διαμαρτύρεται η εναγομένη, ως έχουσα έννομο συμφέρον, που προκύπτει από το διατακτικό της εκκαλουμένης αποφάσεως, για λόγους που όλοι ανάγονται σε κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητά, με την ένδικη έφεσή της, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση και να απορριφθεί στο σύνολό της η ένδικη αγωγή του ενάγοντος. Τέλος, ζητά να καταδικασθεί ο ενάγων στη δικαστική της δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
ΙΙΙ. Στη διάταξη του άρθρου 925 του ΑΚ ορίζεται ότι ο κύριος ή νομέας κτίσματος ή άλλου έργου που συνέχεται με το έδαφος, ευθύνεται για τη ζημία, που προξενήθηκε σε τρίτον εξαιτίας ολικής ή μερικής πτώσης του, εκτός αν αποδείξει ότι η πτώση δεν οφείλεται σε ελαττωματική κατασκευή ή σε πλημμελή συντήρησή του. Με τη διάταξη αυτή, καθιερώνεται αντικειμενική ευθύνη του κυρίου ή νομέα κτίσματος ή άλλου έργου, για τη ζημία που προκάλεσε η πτώση του σε τρίτο και, αν υπάρχουν περισσότεροι συγκύριοι ή συννομείς, του καθένα εις ολόκληρον για τη ζημιά, που προκάλεσε η πτώση του σε τρίτο. Εάν στην κατοχή του κτίσματος ευρίσκεται ο μισθωτής ή ο θεματοφύλακας ή ο χρησάμενος, την ευθύνη, δυνάμει της εν λόγω διατάξεως του άρθρου 925 ΑΚ, δεν θα έχουν αυτοί (γιατί είναι απλοί κάτοχοι του κτίσματος), αλλά ο νομέας, για τον οποίο αυτοί ασκούν τη νομή, και ο οποίος, ως εκ τούτου, απολαμβάνει τις, εκ του πράγματος, ωφέλειες. Η διάταξη αυτή δεν αναφέρεται στην υπαιτιότητα του κυρίου ή νομέα, αφού είναι δυνατό αυτός να κατέβαλε την απαιτούμενη στις συναλλαγές επιμέλεια (λ.χ. επιλέγοντας τα κατάλληλα πρόσωπα), εντούτοις η κατασκευή να είναι ελαττωματική, αλλά στο πραγματικό γεγονός ότι η πτώση του κτίσματος οφείλεται στην ελαττωματική κατασκευή ή στην πλημμελή συντήρησή του, δηλαδή σε ένα πραγματικό γεγονός, που η διάταξη ανάγει έμμεσα σε προϋπόθεση εφαρμογής της. Το κρίσιμο ζήτημα της διάταξης, δηλαδή, αποτελεί η αιτία της πτώσης και όχι η συμπεριφορά του κυρίου ή του νομέα. Θέμα απόδειξης δεν είναι το πώς έγινε η κατασκευή, αλλά το πού οφείλεται η πτώση, η οποία ανάγεται, κατά τη διάταξη αυτή, στην πλημμελή κατασκευή ή συντήρηση. Έτσι, ο ενάγων τρίτος οφείλει να επικαλεστεί και να αποδείξει μόνο την πτώση του κτίσματος ή άλλου έργου, τη ζημία του, τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ πτώσεως και ζημίας και την ιδιότητα του εναγομένου ως κυρίου ή νομέα του κτίσματος, στον εναγόμενο δε απομένει να ισχυριστεί με ένσταση και να αποδείξει προς απόκρουση της κατ` αυτού αγωγής ότι η πτώση δεν οφείλεται σε ελαττωματική κατασκευή ή πλημμελή συντήρηση του κτιρίου ή του όλου έργου άλλα σε άλλο λόγο, όπως είναι η ενέργεια τρίτου ή το γεγονός της ανώτερης βίας, διότι στις περιπτώσεις αυτές δεν υφίσταται η ως άνω αιτιώδης συνάφεια (ΑΠ 839/2000, ΕλλΔ/νη 2000/1578, ΕφΑθ 5890/2008, ΕλλΔ/νη 2011/508, ΕΠειρ 444/2016 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΠατρ 216/2006, ΑχαΝομ 2007/43, ΕΑ 3500/1989, ΑρχΝ 1990/28, ΕΠειρ 688/1989, ΑρχΝ 6.404, ΕφΑθ 9369/1987, ΑρχΝ 1988/219, Μπαλή: Γενικές Αρχές, παρ. 173, Καυκά: Ενοχικό Δίκαιο, 1961, άρθρο 925, παρ. 2, Βοσινάκη σε Αστικό Κώδικα Σταθόπουλου – Γεωργιάδη, άρθρο 925, σελ. 766-770). Πταίσμα του κυρίου ή νομέα, δικό του ή των προστηθέντων του, δεν απαιτείται ούτε τεκμαίρεται, ούτε και τον ωφελεί η απόδειξη ότι δεν βαρύνεται ο ίδιος με πταίσμα, αλλά κάποιος άλλος, ενδεχομένως ο κατασκευαστής ή ο δικαιοπάροχός του. Οι προϋποθέσεις εφαρμογής της ως άνω διάταξης είναι: 1) ο υπεύθυνος προς αποζημίωση πρέπει να είναι κύριος ή νομέας του κτίσματος ή του συνεχόμενου μετά του εδάφους άλλου έργου κατά την πτώση αυτών. Υπεύθυνος, επομένως, προς αποζημίωση είναι: α) ο κύριος του κτίσματος, εφόσον ευρίσκεται στη νομή αυτού ο ίδιος ή δι΄ αντιπροσώπου και β) ο νομέας αυτού και 2) να πρόκειται περί κτίσματος ή άλλου έργου συνεχόμενου μετά του εδάφους. Ως κτίσμα νοείται κάθε ανθρώπινο δομικό δημιούργημα, που συνδέεται σταθερά με το έδαφος, πάνω ή κάτω από την επιφάνειά του, αδιάφορα από την κατάσταση ή τον προορισμό του. Στην έννοια του «άλλου έργου» περιλαμβάνεται κάθε τεχνητό αντικείμενο, που συνδέεται με το έδαφος και εγκυμονεί κίνδυνο από πιθανή κατάρρευσή του και που, λόγω του τρόπου κατασκευής και της ιδιομορφίας του, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν «κτίσμα» (κολώνες καλωδίων, σωλήνες ύδρευσης-αποχέτευσης, κεραίες, καπνοσυλλέκτες, διαφημιστικές πινακίδες κ.λ.π.). Η ζημία του τρίτου πρέπει να επήλθε εξαιτίας της πτώσεως του κτίσματος, ή του άλλου έργου, ολικής ή μερικής. Περαιτέρω, σαν πτώση νοείται η λύση των τεχνικών συνδέσμων των διαφόρων υλικών του και η ολική ή μερική κατάρρευσή του σύμφωνα με το νόμο της βαρύτητας ή και η ολική ή μερική υποχώρηση κάτω από μία συνηθισμένη δύναμη, όπως λ.χ. υποχώρηση μίας σκάλας ή δαπέδου κάτω από το βάρος ανθρώπινου σώματος (ΑΠ 755/2009, ΑΠ 839/2000, ΕΠειρΜ 444/2016 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΛαρ 380/2010, βλ. Βοσινάκη στον ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, άρθρο 925, σελ. 766-769, Καυκά: Ενοχικόν Δίκαιον, έκδοση 1993, άρθρο 925, σελ. 864-869). Η κατά τις διατάξεις του άρθρου 925 ΑΚ ευθύνη του κυρίου ή νομέα του κτίσματος ή άλλου έργου, δεν αποκλείει τυχόν ευθύνη τρίτου έστω και του μισθωτή αυτού, στις περιπτώσεις που η πτώση οφείλεται και σε ιδική του αδικοπραξία. Πλην όμως, στις περιπτώσεις αυτές, η ευθύνη του τρίτου θα κριθεί με τις γενικές διατάξεις (άρθρο 914 του ΑΚ), οπότε θα υπάρχει εις ολόκληρον ευθύνη αυτού και του κυρίου ή νομέα κατά τη διάταξη του άρθρου 926 του ΑΚ (ΕφΘεσ 863/1973, Αρμ 27.588, Βοσινάκη: οπ. π., σελ. 768), ο ζημιωθείς, όμως, εάν εναγάγει αυτόν (τρίτο), θα πρέπει να αποδείξει και την υπαιτιότητά του, διότι η ευθύνη του τρίτου βασίζεται στο άρθρο 914 του ΑΚ και όχι στο άρθρο 925 του ΑΚ (ΕφΠατρ 54/2002, ΑχΝομ 2003/136). Κατά τα άλλα, η επίκληση της διάταξης του άρθρου 925 του ΑΚ δεν αποκλείει περαιτέρω την εφαρμογή και άλλων διατάξεων περί αδικοπραξιών, όπως αυτών περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης (932-933 ΑΚ) (βλ. ΕφΛαμ 186/2011, ΕφΑθ 5890/2008 οπ.π.). ΕφΠειρΜ 444/2016 ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, από το άρθρο 922 ΑΚ, σύμφωνα με το οποίο ο κύριος ή ο προστήσας άλλον σε μια υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτο παράνομα κατά την υπηρεσία του προκύπτει ότι προϋπόθεση της ευθύνης αυτής είναι ότι ο προστηθείς, που μπορεί να είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο, κατά το χρόνο που τέλεσε την άδικη πράξη, τελούσε κάτω από τις εντολές και οδηγίες του προστήσαντος ως προς τον τρόπο εκπλήρωσης των καθηκόντων του.
Υπό τις ανωτέρω νομικές παραδοχές, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για τη νομική θεμελίωση της ένδικης αγωγής, περιέλαβε και τη διάταξη του άρθρου 925 ΑΚ, αν και ήδη με την ένδικη αγωγή γινόταν αναφορά υπό του ενάγοντος ότι, ο χώρος που ευρίσκετο η επίδικη κλίμακα είχε παραχωρηθεί, εξυπονοώντας κατά χρήση, στην εναγομένη από το Ελληνικό Δημόσιο και ακολούθως, κατά τη διερεύνηση της ουσιαστικής βασιμότητας αυτής (ένδικης αγωγής), δέχθηκε, χωρίς τη διερεύνηση της υπαιτιότητος των οργάνων ή προστηθέντων της εναγομένης, αντικειμενική ευθύνη αυτής, εκ μόνου του γεγονότος ότι ο ένδικος τραυματισμός του ενάγοντος προήλθε από την κακή συντήρηση της αναφερομένης στην αγωγή σιδερένιας κλίμακας, έσφαλε περί την εφαρμογή του νόμου και δη των ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 925 ΑΚ, κατά τον βάσιμο σχετικό λόγο έφεσης της εναγομένης και πρέπει, ενόψει της εσφαλμένης υπαγωγής, εφόσον, με τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ως αποδειχθέντα, δέχθηκε περαιτέρω γνήσια αντικειμενική ευθύνη της εναγομένης ανώνυμης εταιρείας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 925 ΑΚ, αν και αυτή (εναγομένη) δεν ήταν κυρία ή νομέας του ενδίκου χώρου που ευρίσκετο η ένδικη κλίμακα και πρέπει εκ του λόγου τούτου να εξαφανισθεί, ήδη κατά το παρόν στάδιο, ήτοι προ της διερεύνησης της ουσίας της διαφοράς, εφόσον δεν πρόκειται για απλό διαφορετικό νομικό χαρακτηρισμό, αλλά για εσφαλμένη υπαγωγή, η οποία επιδρά και στην έκταση του δεδικασμένου που παράγεται με την απόφαση. Κατόπιν των ανωτέρω, γενομένου δεκτού του λόγου έφεσης περί εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου, πρέπει η εκκαλουμένη απόφαση να εξαφανισθεί και το παρόν Δικαστήριο αφού κρατήσει πρέπει να δικάσει την ένδικη αγωγή (άρθρο 535 ΚΠολΔ). Η ένδικη αγωγή, με το ανωτέρω περιεχόμενο και αίτημα τυγχάνει νόμιμη, θεμελιούμενη στις διατάξεις των άρθρων 914, 922, 932, 299, 330 εδ.β, 340, 345, 346 ΑΚ 70 και 176 ΚΠολΔ και επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένου του περιεχομένου, στις έγγραφες προτάσεις της εναγομένης, περί του αντιθέτου ισχυρισμού της και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω στην ουσία της.
VI. Από τις περιεχόμενες στις με αριθμό … και … από 23-5-2018 ένορκες βεβαιώσεις, ληφθείσες ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……., με επιμέλεια του ενάγοντος, κατόπιν εμπρόθεσμης και νομότυπης κλήσης της εναγόμενης (βλ. υπ’ αριθμ. …/17- 5-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Εφετείου Αθηνών …….), των βεβαιούντων …….. και ………… και των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως, μεταξύ των οποίων και των φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εναγόμενη ιδρύθηκε με το Ν. 4748/1930, που της προσέδωσε τη νομική μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και αναμορφώθηκε με τον ΑΝ 1559/1950, που κυρώθηκε με το Ν. 1630/1951, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα. Με την § 1 του άρθρου πρώτου του Ν. 2688/1999 το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «……….» μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………» και με το διακριτικό τίτλο «………» και δη σε ανώνυμη εταιρία κοινής ωφελείας, με σκοπό την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, η οποία λειτουργεί κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, απολαμβάνει διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας. Ακολούθως, με τον Ν. 4404/2016 (ΦΕΚ Α 126/8.7.2016) κυρώθηκε η από 24.6.2016 «Σύμβαση Παραχώρησης σχετικά με τη Χρήση και την Εκμετάλλευση Ορισμένων Χώρων και Περιουσιακών Στοιχείων εντός του Λιμένος Πειραιώς», η οποία συνήφθη μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εναγομένης εταιρείας με την επωνυμία «…………». Σύμφωνα με τη Σύμβαση αυτή, στην εναγομένη έχει παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο το αποκλειστικό δικαίωμα κατοχής, χρήσης, διαχείρισης, συντήρησης, βελτίωσης και εκμετάλλευσης των «στοιχείων παραχώρησης» (άρθρο 4), μεταξύ των οποίων καταλέγεται η χερσαία λιμενική ζώνη (ΧΛΖ), που απαρτίζεται από το σύνολο των στεγασμένων και υπαίθριων περιοχών που εκτείνονται από το παραλιακό μέτωπο έως το όριο αυτής και συμπεριλαμβάνει τον αιγιαλό, τους αναγκαίους παρακείμενους χώρους, τις αποβάθρες, τους κρηπιδότοιχους, αλλά και τους δρόμους που χρησιμοποιούνται για γενική πρόσβαση και κυκλοφορία (άρθρο 3.2 και 3.3), καθώς επίσης και τη Θαλάσσια Λιμενική Ζώνη, με την επιφύλαξη των περιορισμών που παρατίθενται στο άρθρο 4.3, η οποία αποτελείται από τη συνολική θαλάσσια περιοχή που βρίσκεται δίπλα στη Χερσαία Λιμενική Ζώνη, όπως ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 20 του Νόμου 2971/2001, στην οποία, ενδεικτικά, συμπεριλαμβάνονται αγκυροβόλια, προκυμαίες, ναυπηγικές κλίνες, δεξαμενές και ναυπηγεία, καθώς και το θαλάσσιο τμήμα των λιμενικών έργων, των υποδομών, ανωδομών και εγκαταστάσεων που έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο (άρθρο 3.5). Εξάλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 20 του Νόμου 2971/2001, η θαλάσσια ζώνη περιλαμβάνει τις λεκάνες λιμένων (συνεχόμενες με τον αιγιαλό ή τυχόν κατασκευασμένα κρηπιδώματα, μώλους, προβλήτες) και έκταση θάλασσας μέχρι απόσταση πεντακοσίων (500) μέτρων από τις ακτές της χερσαίας ζώνης. Η έκταση αυτή περιορίζεται και από τις δύο πλευρές από νοητό τόξο κύκλου, με κέντρο το άκρο της χερσαίας ζώνης και ακτίνα πεντακοσίων μέτρων και περικλείει τη θαλάσσια έκταση από σημείο του αιγιαλού, που κείται σε απόσταση πεντακοσίων (500) μέτρων από το άκρο της χερσαίας ζώνης μέχρι να συναντήσει την ανωτέρω γραμμή σε απόσταση πεντακοσίων (500) μέτρων από τις ακτές της χερσαίας ζώνης. Την 31.1.2017, η μη διάδικος στην παρούσα δίκη πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία πλοίου «Σ» με την επωνυμία ………….. υπέβαλε αίτηση προς την εναγομένη προκειμένου να της παραχωρηθεί, εντός της κατεχόμενης υπ’ αυτής, δυνάμει της προαναφερομένης σύμβασης παραχώρησης που κατήρτισε με το Ελληνικό Δημόσιο, λιμενικής περιοχής κατάλληλη θέση πρυμνιοδέτησης για την εκτέλεση, μεταξύ άλλων, ηλεκτρολογικής και μηχανουργικής φύσεως εργασίες επί του ανωτέρω πλοίου της, για διάστημα τεσσάρων μηνών. Πράγματι, η εναγομένη παραχώρησε το δικαίωμα στο ανωτέρω πλοίο να ελλιμενισθεί σε θαλάσσιο χώρο στο Μώλο Κερατσινίου (Λιμένα Ηρακλέους), αρμοδιότητός της, προκειμένου και για τη διενέργεια εργασιών επισκευής σε αυτό, το οποίο και πράγματι πρυμνιοδέτησε στην ανωτέρω περιοχή. Ο ενάγων, ……….. του Νικολάου, δυνάμει συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου είχε προσληφθεί, κατ’ εκείνο το χρόνο, ως εργατοτεχνίτης, από τη μη διάδικο στην παρούσα δίκη εταιρεία με την επωνυμία Τεχνική Επισκευαστική Έβρου ΕΠΕ, η οποία είχε αναλάβει και εκτελούσε κατά τον επίδικο χρόνο, εργασίες επισκευής επί του ανωτέρω πλοίου. Στις εν λόγω εργασίες απασχολείτο και ο ενάγων. Περαιτέρω απεδείχθη ότι, στον ανωτέρω Μώλο Κερατσινίου, όπου ευρίσκετο ελλιμενισμένο το ανωτέρω πλοίο, ο οποίος, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτ. 2948/2.5.2018 έγγραφο του Τμήματος Έργων της εναγομένης, ανήκει στη χερσαία λιμενική ζώνη που παραχωρήθηκε στην εναγομένη από το Ελληνικό Δημόσιο, δυνάμει της προμνημονεθείσας από 24.6.2016 Σύμβασης Παραχώρησης που κυρώθηκε με το Ν. 4404/2016, υφίσταται κρηπίδωμα, μήκους 253 μέτρων, κατασκευασμένο από τεχνητούς ογκόλιθους και σκυρόδεμα με έγχυτες ανωδομές σκυροδέματος, σε ύψος 1,20 μέτρων πάνω από την μέση στάθμη της θάλασσας και εξοπλισμό με μεταλλικές δέστρες, κρίκους και προσκρουστήρες. Σε απόσταση 5,40 μέτρων από την ακμή του κρηπιδώματος, η στάθμη της ανωδομής μεταβάλλεται και ευρίσκεται σε ύψος 2,50 μέτρων πάνω από την μέση στάθμη της θάλασσας. Για την σύνδεση των δύο αυτών επιπέδων στο σημείο που ελλιμενιζόταν το ανωτέρω πλοίο, υπάρχουν ανά 35 — 40 μέτρα κλίμακες από σκυρόδεμα. Εντούτοις, παρά τον εν λόγω σχεδιασμό, κατά τον επίδικο χρόνο και δη την 2.3.2017, πλησίον του σημείου όπου ευρίσκετο ελλιμενισμένο το ανωτέρω πλοίο στο οποίο διενεργούντο εργασίες επισκευής και δη περί τα τριάντα [30] μέτρα από αυτό, για τη σύνδεση των δύο ανωτέρω επιπέδων του κρηπιδώματος, υπήρχε και σιδερένια κλίμακα, η οποία, όπως προέκυψε από την έρευνα που διεξήχθη από το σώμα επιθεώρησης εργασίας (ΣΕΠΕ) περιφερειακής Διεύθυνσης Επιθεώρησης Ασφάλειας και Υγείας της Εργασίας Πειραιώς – Δυτικής Αττικής – Αιγαίου, ήταν ιδιοκατασκευή και είχε συγκολληθεί κατά τον τύπο σημειακής συγκόλλησης, με ηλεκτρόδιο κοινού τύπου, πάνω σε δέστρα, σε μόνιμη δηλαδή μεταλλική κατασκευή που χρησιμεύει για την πρόσδεση σε αυτήν των πλοίων με κάβους, του προβλήτα. Ειδικότερα, κατά την εν λόγω έκθεση, η βάση της ανωτέρω μεταλλικής κλίμακας είχε συγκολληθεί μέσω ελασμάτων στις πλευρικές καμπύλες επιφάνειες του ανωτάτου τμήματος της δέστρας, ξεκινούσε δε μισό μέτρο πάνω από το επίπεδο των 1,20 μέτρων πάνω από την στάθμη της θάλασσας και όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, με δύο ακόμα σκαλιά επέτρεπε την άνοδο στο επάνω επίπεδο του κρηπιδώματος. Για την διευκόλυνση δε της ανόδου είχε μία σωληνωτή χειρολαβή που διευκόλυνε το πρώτο βήμα για την άνοδο στη σιδερένια σκάλα, η οποία όμως δεν ήταν συνδεδεμένη αυτόνομα με το κρηπίδωμα, αλλά είχε συγκολληθεί στα τρία σκαλοπάτια της εν λόγω κλίμακας. Οι αιτιάσεις της εναγομένης, που περιέχονται στην ένδικη έφεσή της ότι σιδερένια σκάλα στο εν λόγω σημείο δεν υπήρχε (σελ. 2 ένδικης έφεσής της) τυγχάνουν αβάσιμες στην ουσία τους, καθόσον η ύπαρξη της εν λόγω κλίμακας, η οποία αποτυπώνεται στις φωτογραφίες που ελήφθησαν μετά το συμβάν, επιβεβαιώνεται από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος του ενάγοντος, ………., η κατάθεση του οποίου περιέχεται στην προμνημονευθείσα με αριθμό ……./23.5.2018 ένορκη βεβαίωση, ο οποίος σαφώς κατέθεσε για τις συνθήκες του ενδίκου συμβάντος και τον τραυματισμό του ενάγοντος και δη ότι ο ενάγων τραυματίσθηκε κατά την προσπάθειά του να ανέλθει στην εν λόγω κλίμακα. Κυρίως, εν τούτοις, η ύπαρξη της εν λόγω σιδερένιας κλίμακας, επιβεβαιώνεται από την με αριθμό πρωτ. …/3.3.2017 έκθεση έρευνας του εν λόγω συμβάντος από την ………, Επιθεωρήτρια ασφάλειας και υγείας στην εργασία, υπάλληλο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Επιθεώρησης Ασφάλειας και Υγείας της εργασίας Πειραιώς, στη σελίδα 3 της οποίας αναφέρεται ότι η εναγομένη με έγγραφό της ενημέρωσε την ανωτέρω υπηρεσία ότι η εν λόγω σιδερένια κλίμακα απομακρύνθηκε από την ίδια (εναγομένη) και δη από το τμήμα ασφαλείας αυτής, για λόγους ασφάλειας και προς αποφυγή επανάληψης ατυχήματος, μεταφέρθηκε δε στην αποθήκη άχρηστων υλικών και παρεδόθη με άλλα υλικά σε ανάδοχο της εναγομένης για ανακύκλωση. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται στην ανωτέρω έκθεση έρευνας του ενδίκου συμβάντος, προ της απομακρύνσεως αυτής από την εναγομένη, δεν ενημερώθηκε η ανωτέρω υπηρεσία. Επιπροσθέτως, λόγω της οξειδώσεως που εμφανώς έφερε η εν λόγω σιδερένια κλίμακα, όπως αυτή αποτυπώνεται στις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, σε συνδυασμό με την κατάθεση του ανωτέρω μάρτυρα που εξετάσθηκε με επιμέλεια του ενάγοντος, αποδεικνύεται ότι, η εν λόγω σιδερένια κλίμακα ήταν τοποθετημένη στο εν λόγω σημείο από ικανού χρόνου, προ δηλαδή του ελλιμενισμού του ανωτέρω πλοίου «Σ.» στην περιοχή, με αποτέλεσμα να μην κρίνεται ότι αυτή είχε τοποθετηθεί κατά τον ελλιμενισμό του ανωτέρω πλοίου στην ανωτέρω θέση από την πλοιοκτήτρια του πλοίου εταιρεία ή από την ανωτέρω εργοδότρια του ενάγοντος εταιρεία, όπως επικουρικά αιτιάται η εναγομένη. Την εν λόγω δε σιδερένια κλίμακα χρησιμοποιούσαν οι εργαζόμενοι στον ανωτέρω προβλήτα, παρά το γεγονός ότι, λόγω μη συντήρησης της, είχε εμφανώς οξειδωθεί. Την 2.3.2017 και περί ώρα 13.00, ο ενάγων εξήλθε από το ανωτέρω πλοίο, με σκοπό να αναλάβει υλικά αναγκαία για τις εργασίες επισκευής που διενεργούντο σε αυτό (πλοίο). Αυτός, προκειμένου να ανέλθει στην ανωδομή του ανωτέρω κρηπιδώματος, επεχείρησε να κάνει χρήση της εν λόγω σιδερένιας σκάλας. Καθόν χρόνο, εντούτοις, άσκησε πίεση με το πόδι του στο πρώτο σκαλοπάτι αυτής, κρατώντας την ισορροπία του από την χειρολαβή αυτής, προκειμένου να ανέλθει σε αυτή, η τελευταία αποκολλήθηκε αιφνίδια από την βάση της, με αποτέλεσμα ο ενάγων να πέσει στο έδαφος και ακολούθως, η ανωτέρω σιδερένια κατασκευή να χτυπήσει αυτόν στο πρόσωπο. Συνεπεία τούτου, αυτός (ενάγων) απώλεσε τις αισθήσεις του. Περί των ανωτέρω συνθηκών του τραυματισμού του ενάγοντος κατέθεσε σχετικά ο εξετασθείς με επιμέλεια του ενάγοντος αυτόπτης μάρτυρας ……… Ακολούθως, ο ενάγων διεκομίσθη με ασθενοφόρο στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟΝ όπου διεπιστώθη ότι είχε υποστεί κάταγμα δεξιού ζυγοματοκογχικού συμπλέγματος και τοιχωμάτων δεξιού ιγμορείου και υπεβλήθη, υπό γενική αναισθησία, σε ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση με πλάκα PENNY -6 – οπών ΔΕ τόξων. Στο εν λόγω νοσοκομείο ο ενάγων νοσηλεύθηκε έως την 15.3.2017, οπότε εξήλθε με συστάσεις για αποχή από την εργασία για είκοσι ημέρες. Κατόπιν των ανωτέρω, αποδεικνύεται ότι, ο τραυματισμός του ενάγοντος οφείλεται στην αποκόλληση της ανωτέρω σιδερένιας κλίμακας από τα σημεία στα οποία αυτή στερεώνονταν. Ερευνητέον, κατόπιν αυτών τυγχάνει το πρόσωπο το οποίο είχε την ευθύνη συντήρησης της εν λόγω κλίμακας. Ο χώρος στον οποίο ευρίσκετο η εν λόγω κλίμακα, όπως απεδείχθη από το προμημονευθέν με αριθμό πρωτ. ……/2.5.2018 έγγραφο του Τμήματος Έργων της ίδιας της εναγομένης, ανήκει στη χερσαία λιμενική ζώνη που παραχωρήθηκε στην εναγομένη από το Ελληνικό Δημόσιο, δυνάμει της προμνημονεθείσας από 24.6.2016 Σύμβασης Παραχώρησης, που κυρώθηκε με τον Ν. 4404/2016. Επίσης, απεδείχθη ότι, αυτή ήταν ήδη τοποθετημένη στο ανωτέρω σημείο, προ της προσέγγισης του ανωτέρω πλοίου στο μώλο και προ της ενάρξεως των εργασιών επισκευής αυτού και δεν τοποθετήθηκε, ως η εναγομένη διατείνεται, από την πλοιοκτήτρια του ανωτέρω πλοίου εταιρεία ή τα συνεργεία επισκευής αυτού (ανωτέρω πλοίου). Εν τούτοις, δεν προκύπτει ποίος τοποθέτησε αυτή και δη εάν αυτή ήταν ήδη τοποθετημένη καθόν χρόνο έλαβε χώρα η παραχώρηση της κατοχής του εν λόγω χώρου από το Ελληνικό Δημόσιο στην εναγομένη ή τοποθετήθηκε ακολούθως από την εναγομένη. Η εναγομένη, με την ένδικη έφεσή της, επιπλέον υποστηρίζει ότι αυτή, δεν είχε αναλάβει τη συντήρηση αυτής (εν λόγω κλίμακας), κατά τις διατάξεις του άρθρου 8.5 της προαναφερομένης σύμβασης παραχώρησης και του αντίστοιχου παραρτήματος, που είχε συνάψει με το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά τη συντήρηση αυτού είχε διατηρήσει το Ελληνικό δημόσιο, κατά τους ορισμούς του άρθρου 19.1. αρνούμενη εκ του λόγου τούτου την παθητική της νομιμοποίηση. Σύμφωνα με τον όρο 5 της ανωτέρω από 24.6.2016 Σύμβασης Παραχώρησης που κυρώθηκε με τον Ν. 4404/2016, όπως το περιεχόμενο αυτής εμφανίζεται δημοσιευμένο στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, δεδομένου ότι η εναγομένη δεν προσεκόμισε το κείμενο της εν λόγω συμβάσεως, υπό του τίτλου « ΓΕΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ….» προβλέφθηκε, μεταξύ άλλων, ότι «5.6 Ο …. θα λειτουργεί τον Λιμένα Πειραιά και θα εκπληρώνει από κάθε ουσιώδη άποψη τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση σύμφωνα με την Ορθή Πρακτική Κλάδου. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, ως Ορθή Πρακτική Κλάδου νοούνται οι πρακτικές, μέθοδοι, τεχνικές και πρότυπα που περιγράφονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5.6, όπως τροποποιούνται, συμπληρώνονται ή επικαιροποιούνται κατά καιρούς, τα οποία έχουν γενική ισχύ ή/και είναι γενικά αποδεκτά για χρήση στην κατασκευή, ανάπτυξη, στις λειτουργίες και τη συντήρηση διεθνών λιμένων, λαμβανομένων δεόντως υπόψη τυχόν ειδικών παραγόντων ή συνθηκών που επικρατούν στον Λιμένα Πειραιά ή/και την Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, των διατάξεων περί υγείας, και ασφάλειας καθώς και του περιβάλλοντος.).». Κατά δε το άρθρο 8 της εν λόγω σύμβασης, υπό του τίτλου «8. ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ» προβλέφθηκε ότι «8.1 Με δικό του κίνδυνο και έξοδα, ο …. θα φέρει την ευθύνη για τη συντήρηση των Στοιχείων Παραχώρησης: (α) σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που παρατίθενται στην παρούσα Σύμβαση· (β) σε συμμόρφωση, από κάθε ουσιώδη άποψη, με όλες τις νομικές απαιτήσεις και τα ισχύοντα τεχνικά, περιβαλλοντικά πρότυπα και πρότυπα ασφαλείας και την Ορθή Πρακτική Κλάδου· και (γ) κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίζει τη διαρκή ικανότητα του ….. να υποστηρίζει τους χρήστες του λιμένα, την ασφάλεια των χρηστών και των εργαζομένων που εκτίθενται στις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στον Χώρο του Λιμένα και, γενικότερα, την αδιάλειπτη λειτουργία του Λιμένα Πειραιά. 8.2 Μόνο με την επιφύλαξη του άρθρου 8.3, ο ….. θα διασφαλίζει ότι τα Στοιχεία Παραχώρησης διατηρούνται σε κατάσταση, που επιτρέπει την απρόσκοπτη παροχή των υπηρεσιών και λειτουργιών του ….., που απαιτούνται προκειμένου να ικανοποιηθούν τα πρότυπα, οι προδιαγραφές και οι στόχοι διακίνησης που παρατίθενται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8.2 (τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών). 8.3 Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών ενδέχεται να μην ικανοποιηθούν στο σύνολό τους, καθ’ όλη τη διάρκεια ή κατά διαστήματα, έως την ολοκλήρωση των Πρώτων Υποχρεωτικών Επενδύσεων, όπως παρατίθενται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7.2 και σημειώνονται ως Προτεραιότητας I (οι Επενδύσεις Πρώτης Προτεραιότητας). Ως εκ τούτου, θα ισχύουν τα ακόλουθα: (α) Καθ` όλη τη διάρκεια των πρώτων τριών (3) ετών της Πρώτης Επενδυτικής Περιόδου, ο ….. θα προβεί σε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να εκπληρώνει τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών. Ωστόσο, η μη επίτευξη του στόχου δεν θα συνιστά παραβίαση των υποχρεώσεων του ….. σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση και δεν θα ενεργοποιήσει καταβολές Ποινικών Ρητρών, ούτε θα οδηγήσει σε καταγγελία της παρούσας Σύμβασης. Προς αποφυγή αμφιβολιών, η παρούσα παράγραφος (α) δεν θα επηρεάζει τις υποχρεώσεις του ……. σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση σχετικά με την παρακολούθηση ή/και τη σύνταξη αναφορών σχετικά με τις επιδόσεις αυτού ως προς τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών για οποιαδήποτε χρονική περίοδο εντός της προαναφερθείσας τριετούς περιόδου. (β) … (γ) Ο … οφείλει να πληροί όλα τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών, όπως προβλέπεται στην παρούσα Σύμβαση, το αργότερο από την τελευταία ημέρα της Πρώτης Επενδυτικής Περιόδου και εφεξής. … 8.4 Εάν, εξαιτίας απαιτούμενων εργασιών συντήρησης, επισκευής ή αντικατάστασης σε σχέση με οποιαδήποτε Στοιχεία Παραχώρησης, καθίσταται αδύνατη η εκπλήρωση οποιωνδήποτε Ελάχιστων Επιπέδων Υπηρεσιών από τον ….. για τρεις (3) διαδοχικές ημέρες, οι εν λόγω εργασίες θα πρέπει: (α) να προγραμματίζοντας κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι συνέπειές τους να ελαχιστοποιούνται δυνατή στον μέγιστο δυνατό εύλογο βαθμό από οικονομικής και επιχειρησιακής άποψης· (β) … και (γ) να εκτελούνται μαζί με οποιεσδήποτε άλλες τακτικά προγραμματισμένες ή προληπτικές εργασίες συντήρησης, επισκευής ή αντικατάστασης, οι οποίες, εάν τυχόν παραλειφθούν, αναμένεται να επιφέρουν την περαιτέρω αδυναμία του ….. να ανταποκριθεί πλήρως στα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών εντός των επόμενων έξι μηνών, εκτός εάν η εν λόγω συνδυασμένη πραγματοποίηση αναμένεται ευλόγως να οδηγήσει σε παράταση της περιόδου κατά την οποία τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών δεν θα πληρούνται. 8.5 Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 8.3 και 8.4, ο …. θα υποχρεούται να αναλάβει το πρόγραμμα συντήρησης που περιγράφεται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8.5 (το Πρόγραμμα Ελάχιστης Συντήρησης). 8.6 Ο … υποχρεούται επίσης να εκτελεί όλες τις εργασίες συντήρησης εντός της Θαλάσσιας Λιμενικής Ζώνης που περιγράφονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8.6 σύμφωνα με το παρόν Άρθρο 8. Το Ελληνικό Δημόσιο θα επιβαρύνεται με το κόστος αυτών των εργασιών συντήρησης μόνο στον βαθμό που προβλέπεται ρητά στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8.6. … 8.9 Ο …. θα διατηρεί μητρώο (το Μητρώο Συντήρησης), στο οποίο θα περιγράφονται ο σκοπός, το αντικείμενο και ο χρόνος όλων των εργασιών συντήρησης, επισκευής και αντικατάστασης που αναλαμβάνονται στον Χώρο Λιμένα, (i) όπως απαιτείται από το νόμο ή (ii) εφόσον η εν λόγω συντήρηση περιλαμβάνει έξοδα που υπερβαίνουν τα € 20.000 (άνευ ΦΠΑ). Με την επιφύλαξη του Άρθρου 14, ο … θα διασφαλίζει ότι το Μητρώο Συντήρησης θα παραμένει διαθέσιμο και θα μπορεί να επιθεωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο κατά τη διάρκεια του κανονικού ωραρίου εργασίας και μετά από γραπτή ειδοποίηση τουλάχιστον τριών (3) ημερών, με σκοπό να διαπιστωθεί η συμμόρφωση του …. με το παρόν Άρθρο 8.». Επιπροσθέτως, όσον αφορά στις υποχρεώσεις συντήρησης που είχε διατηρήσει το Ελληνικό Δημόσιο με την εν λόγω σύμβαση παραχώρησης, είχε προβλεφθεί στο άρθρο 19.1 που επικαλείται η εναγομένη ότι «19. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ 19.1 Στον βαθμό που ο …………. δεν οφείλει να συντηρεί την υποδομή και την ανωδομή εκτός της Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης σύμφωνα με το Άρθρο 8, το Ελληνικό Δημόσιο θα εξασφαλίζει ότι η εν λόγω υποδομή και ανωδομή που είναι απαραίτητη ή στηρίζει τη λειτουργία, χρήση ή εκμετάλλευση του Λιμένα Πειραιά ή του Δικαιώματος θα συντηρείται, θα διατηρείται και θα ανανεώνεται με τρόπο που δεν θα παραβλάπτει, αλλά θα στηρίζει τη λειτουργία, χρήση και εκμετάλλευση του Λιμένα Πειραιά και του Δικαιώματος. Σε περίπτωση απαιτούμενων εργασιών επισκευής ή αντικατάστασης και συντήρησης στην εν λόγω υποδομή ή ανωδομή, οι λειτουργίες της ενδέχεται να μειωθούν προσωρινά. Ο προγραμματισμός αυτών των εργασιών συντήρησης θα καθορίζεται σε συνεργασία με τον ………….. Το Ελληνικό Δημόσιο θα λαμβάνει (και θα μεριμνά ώστε κάθε αρμόδιος Κυβερνητικός Φορέας του ΕΔ να λαμβάνει) όλα τα εύλογα μέτρα που έχει στη διάθεσή του, για να μετριάσει τη διακοπή της λειτουργίας του Λιμένα Πειραιά που προκύπτει από αυτές τις εργασίες.». Με την τελευταία αυτή διάταξη, την οποία ουσιαστικά επικαλείται η εναγομένη, αρνούμενη ότι αυτή όφειλε να συντηρεί την εν λόγω σιδερένια κλίμακα που ευρίσκετο εντός του λιμένα, σε τμήμα που της είχε παραχωρήσει, με την ανωτέρω σύμβαση, το Ελληνικό Δημόσιο, το τελευταίο (Ελληνικό Δημόσιο) είχε αναλάβει όπως συντηρεί την υποδομή και την ανωδομή του χώρου εκτός της Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης, περίπτωση που δεν συντρέχει εν προκειμένω, εφόσον όπως απεδείχθη ο χώρος ο οποίος απεδείχθη ότι ευρίσκετο η εν λόγω σιδερένια κλίμακα, ευρίσκετο εντός της παραχωρηθείσας Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης. Αποδεικνύεται, επομένως, ότι η εν λόγω σιδερένια κλίμακα είχε τοποθετηθεί εντός του χώρου που η εναγομένη κατείχε, δυνάμει της ανωτέρω συμβάσεως παραχώρησης με το Ελληνικό Δημόσιο και όφειλε αυτή να συντηρεί, ως συστατικό των εγκαταστάσεων εντός της παραχωρηθείσας, σε αυτήν, δυνάμει της εν λόγω συμβάσεως παραχώρησης, Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης, εφόσον αυτή (επίδικη σιδερένια κλίμακα) συναρμόσθηκε επί του κρηπιδώματος, στο κάθετο σημείο που συνέδεε τα δύο επίπεδα αυτού. Περαιτέρω, η εναγομένη ισχυρίζεται, με την ένδικη έφεσή της, ότι σε περίπτωση που πράγματι κριθεί ότι ο τραυματισμός του ενάγοντος έλαβε χώρα από τη χρήση της εν λόγω σιδερένιας κλίμακας τότε η «διέλευσή της» κατά την ακριβή διατύπωση της ένδικης έφεσης, ήτοι κατά τη δέουσα εκτίμηση του δικογράφου της εφέσεως, η χρήση αυτής, αποτελεί περίπτωση κυκλοφοριακής ρύθμισης για την οποία, όπως και τον έλεγχό της (κυκλοφοριακής ρύθμισης) αρμόδιο, κατά το άρθρο 11.4 στ. η, της σύμβασης παραχώρησης, ήταν το Ελληνικό Δημόσιο. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 της ανωτέρω σύμβασης παραχώρησης, όπως αυτή κυρώθηκε με τον ανωτέρω Ν. 4404/2016 και έχει νόμιμα δημοσιευθεί, προβλέφθηκε ότι: «11. ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 11.1 Εκτός αν ρητά προβλέπεται διαφορετικά στην παρούσα Σύμβαση, ο …………. θα υπέχει με δικό του κίνδυνο και έξοδα υποχρέωση για την παροχή όλων των υπηρεσιών και των παρεπομένων υπηρεσιών που απαιτούνται: (α) για τη λειτουργία: (i) των Τερματικών Σταθμών Οχηματαγωγών (φεριμπότ)· (ii) των Τερματικών Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων· (iii) των Τερματικών Σταθμών Αυτοκινήτων· (iν) των Τερματικών Σταθμών Γενικού Φορτίου· (ν) των Τερματικών Σταθμών Κρουαζιεροπλοίων· (νi) των τερματικών σταθμών πετρελαίου και αερίου, οι οποίοι επί του παρόντος βρίσκονται στο άκρο του προβλήτα III του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων Νέου Ικονίου που υπόκειται στην Υποπαραχώρηση ΣΕΠ, με την επιφύλαξη της μετεγκατάστασης αυτών σύμφωνα με την Τροποποίηση ΣΕΠ 2014· (β) για την παροχή, παράδοση και εκμίσθωση επιπρόσθετων υποδομών και ναυπηγοεπισκευαστικών δυνατοτήτων (συμπεριλαμβανομένων πλωτών δεξαμενών για την τροφοδοσία σκαφών μεγέθους Post-Panamax ή μεγαλύτερων) με σκοπό την παροχή υπηρεσιών σε σκάφη μιας χωρητικότητας, που επί του παρόντος δεν εξυπηρετείται, για επισκευαστικούς σκοπούς στον Λιμένα Πειραιά, σε περιοχές που επί του παρόντος δεν φιλοξενούν ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες, οι οποίες μπορούν να οριστούν και να αναπτυχθούν μετά από την Ημερομηνία Έναρξης Ισχύος, σύμφωνα με το Άρθρο 6 και άλλως σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση (τα Νέα Ναυπηγεία)· (γ) για τη συντήρηση των υποδομών, τον δεξαμενισμό και την εκμίσθωση πλωτών δεξαμενών και για παρεπόμενες υπηρεσίες που είναι απαραίτητες, ώστε να μπορούν και τρίτοι να επωφελούνται από την υποδομή και τη λειτουργία των ενεργών Ναυπηγείων κατά την Ημερομηνία Έναρξης Ισχύος, σε κάθε περίπτωση, κατά τρόπο που θα πληροί ή θα υπερβαίνει τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών, εκτός εάν και στο βαθμό που οι εν λόγω υπηρεσίες και παρεπόμενες υπηρεσίες θα παρέχονται από Κυβερνητικό Φορέα του ΕΔ σύμφωνα με τους όρους και προϋποθέσεις της παρούσας Σύμβασης ή άλλως από την ισχύουσα νομοθεσία. 11.2 Οι Παρεπόμενες Υπηρεσίες για τις οποίες υπέχει υποχρέωση ο …………. περιλαμβάνουν, ειδικότερα: (α) τον χειρισμό και την αποθήκευση φορτίων· (β) τη ρυμούλκηση· (γ) τον ελλιμενισμό – απόπλου· (δ) τη διάθεση λυμάτων· (ε) όλες τις υπηρεσίες και εργασίες που αφορούν σε λιμενικές εγκαταστάσεις σχετικές με την ασφάλεια και προστασία σύμφωνα με τον Διεθνή Κώδικα Ασφάλειας Πλοίων και Λιμενικών Εγκαταστάσεων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, στην αναθεωρημένη του έκδοση (ISPS Code), όπως επίσης και σε κάθε σχετική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, του Κανονισμού 725/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου για την ενίσχυση της ασφάλειας πλοίων και λιμενικών εγκαταστάσεων και του Π.Δ. 56/2004 (ΦΕΚ Α’ 47), όπως κάθε φορά ισχύουν· (στ) τις υπηρεσίες σε επιβάτες· (ζ) τις υπηρεσίες δημόσιας στάθμευσης· (η) την καταπολέμηση εντόμων και παρασίτων· (θ) τις παροχές κοινής ωφελείας (νερό, επικοινωνίες, ηλεκτρισμός)· (ι) την υποδοχή απορριμμάτων που προέρχονται από τα σκάφη, συμπεριλαμβανομένης ενδεικτικά, της υποδοχής ιλύος και αποβλήτων πετρελαίου, της απόρριψης λυμάτων και της απομάκρυνσης απορριμμάτων, όπως επίσης και της υποδοχής και διαχείρισης των καταλοίπων φορτίου· (ια) την υποδοχή απορριμμάτων λιμένα, συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης απορριμμάτων, του καθαρισμού και της μεταφοράς για την απόρριψη σε ειδικές δημόσιες τοποθεσίες επεξεργασίας/εναπόθεσης απορριμμάτων εκτός των Στοιχείων Παραχώρησης· και (ιβ) τις Λοιπές Χρήσεις με την επιφύλαξη του Άρθρου 4.4, και, στην έκταση που αρμόζει, πρέπει να είναι επαρκείς, ώστε να εναρμονίζονται με τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών, τους Ισχύοντες Νόμους, τους Ρυθμιστικούς Κανόνες και τους νόμους γενικής εφαρμογής. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης, ο …………. μπορεί να προσλάβει τρίτους είτε μέσω Υπεργολαβιών, είτε μέσω Υποπαραχωρήσεων, αλλά (με την επιφύλαξη οποιωνδήποτε άλλων υποχρεώσεων του σύμφωνα με την παρούσα) ο …………. θα παραμένει υπόλογος έναντι του Ελληνικού Δημοσίου για τη συμμόρφωση με τα Ελάχιστα Επίπεδα Υπηρεσιών. 11.3 Για όλες τις άλλες υπηρεσίες που θα πραγματοποιούνται συνήθως και θα παρέχονται σε λιμένα (συμπεριλαμβανομένων ναυπηγοεπισκευαστικών υπηρεσιών και δεξαμενισμού), ο …………. θα προάγει γενικώς τον ανταγωνισμό, επιτρέποντας την πρόσβαση στις απαιτούμενες υποδομές και εγκαταστάσεις, παρέχοντας δίκαιες Υποπαραχωρήσεις χωρίς διακρίσεις σε εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών σύμφωνα με το Άρθρο 12.3. Ειδικότερα, όσον αφορά στις ναυπηγοεπισκευαστικές υπηρεσίες που παρέχονται εντός του Λιμένα Πειραιά, ανά πάσα στιγμή και με μόνη την επιφύλαξη των εύλογων περιορισμών λόγω ανεπάρκειας χερσαίων εκτάσεων ή παραθαλάσσιου χώρου ή λόγω μέριμνας για την ασφάλεια του Λιμένα Πειραιά ή των λειτουργιών αυτού, ο ………….: (α) θα τηρεί τους όρους των υφιστάμενων Υποπαραχωρήσεων για ναυπηγοεπισκευαστικές υπηρεσίες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος και σε περίπτωση λήξης τους θα συνάπτει νέες Υποπαραχωρήσεις με επιχειρήσεις παροχής ναυπηγοεπισκευαστικών υπηρεσιών· (β) θα εξασφαλίζει ότι οι πάροχοι ναυπηγοεπισκευαστικών υπηρεσιών θα έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στις απαραίτητες λιμενικές υποδομές και την ακτογραμμή του παραλιακού μετώπου της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος, ώστε να εκτελούν τις εργασίες τους· και (γ) θα συνεχίζει να παρέχει επαρκή χώρο δεξαμενισμού και χερσαία έκταση με αμερόληπτη τιμολογιακή μεταχείριση για βραχείας διάρκειας επισκευές σκαφών με την περαιτέρω προϋπόθεση ότι σε κάθε περίπτωση και στον βαθμό που σχετίζονται με πρόσβαση τρίτων φορέων εκμετάλλευσης στα Νέα Ναυπηγεία, οι λειτουργίες και υποχρεώσεις του …………. θα ρυθμίζονται από τα Άρθρα 9 και 10 της παρούσας. 11.4 Το Ελληνικό Δημόσιο ή άλλος Κυβερνητικός Φορέας του ΕΔ θα μεριμνήσει (ή θα εξασφαλίσει) ότι οι ακόλουθες λιμενικές υπηρεσίες (η Λιμενική Υπηρεσία ΕΑ) θα παρέχονται σε επαρκές επίπεδο, ώστε ο …………. να δύναται να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση: (α) συντήρηση των λιμενικών χερσαίων υποδομών και ανωδομών εκτός της Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης, στον βαθμό που ορίζεται στο Άρθρο 19· (β) συντήρηση των πλωτών οδών που οδηγούν στη Θαλάσσια Λιμενική Ζώνη, στον βαθμό που ορίζεται στο Άρθρο 19· (γ) υπηρεσία θαλάσσιας κυκλοφορίας (VTS), βοηθήματα ναυσιπλοΐας (φάροι, σημαντήρες) και ασφάλεια της ναυσιπλοΐας· (δ) πλοήγηση·(ε) τελωνειακός έλεγχος·(στ) αδειοδότηση·(ζ) λιμενική αστυνόμευση και εν γένει επιβολή του νόμου στον Χώρο του Λιμένα (συμπεριλαμβανομένων των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών)· (η) έλεγχος και ρύθμιση της κυκλοφορίας οχημάτων και πεζών στις δημόσια προσπελάσιμες περιοχές από και προς την ίσαλο γραμμή· (θ) επιθεωρήσεις από τις κρατικές αρχές του λιμένα / τις αρχές της σημαίας του πλοίου·(ι) επιθεωρήσεις υγιεινής, ασφάλειας και περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις· (ια) υπηρεσίες πυρόσβεσης· (ιβ) υπηρεσίες δημοσίων μεταφορών από και προς τον Λιμένα Πειραιά· (ιγ) κάθε άλλη, κατά καιρούς, λιμενική λειτουργία ή υπηρεσία στον βαθμό που η φύση αυτής της λειτουργίας ή υπηρεσίας μπορεί να παρασχεθεί μόνο από δημόσια αρχή· και (ιδ) κάθε άλλη λειτουργία ή υπηρεσία που μπορεί να προσδιορίζεται κατά καιρούς με βάση ισχύοντες Ρυθμιστικούς Κανόνες. Από την Ημερομηνία Εναρξης Ισχύος, το Ελληνικό Δημόσιο θα μεριμνήσει για την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού ή/και παροχών υπηρεσιών από τους αρμόδιους Κυβερνητικούς Φορείς του ΕΔ ικανών για τη διεκπεραίωση των εν λόγω εργασιών, καθώς και για την ύπαρξη ενός νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, το οποίο θα εξασφαλίζει τη δυνατότητα των αντίστοιχων αρχών, υπηρεσιών ή άλλων κρατικών φορέων να διεκπεραιώνουν και να εποπτεύουν όλες τις εν λόγω υπηρεσίες. Ο …………. δεν θα είναι υπεύθυνός για τη μη εκπλήρωση των Ελάχιστων Επιπέδων Υπηρεσιών στον βαθμό που η εν λόγω μη εκπλήρωση οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αδυναμία του Ελληνικού Δημοσίου να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του βάσει του παρόντος Άρθρου….». Με την εν λόγω διάταξη επομένως, προβλέφθηκε ότι, το Ελληνικό Δημόσιο ή άλλος Κυβερνητικός Φορέας του, θα μεριμνήσει (ή θα εξασφαλίσει) ότι οι αναφερόμενες ανωτέρω λιμενικές υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων ως περίπτωση (η) προβλέφθηκε ο έλεγχος και η ρύθμιση της κυκλοφορίας οχημάτων και πεζών στις δημόσια προσπελάσιμες περιοχές από και προς την ίσαλο γραμμή θα παρέχονται σε επαρκές επίπεδο, ώστε ο …………. να δύναται να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με την ανωτέρω Σύμβαση. Στην εν λόγω διάταξη καμία αναφορά σε υποχρέωση συντήρησης από το Ελληνικό Δημόσιο δεν γίνεται όσον αφορά στις κατασκευές που υπήρχαν στον επίδικο χώρο κατά τον ένδικο χρόνο και ιδίως της εν λόγω σιδερένιας κλίμακας, αλλά με τις ανωτέρω διατάξεις το Ελληνικό Δημόσιο ανέλαβε μόνον τον έλεγχο και τη ρύθμιση της κυκλοφορίας οχημάτων και πεζών στις δημόσια προσπελάσιμες περιοχές από και προς την ίσαλο γραμμή, υπηρεσίες στις οποίες δεν εμπίπτει και η συντήρηση των εγκαταστάσεων και κατασκευών που ευρίσκονται στον χώρο που παραχωρήθηκε στην εναγομένη, έστω κι αν είναι δημόσια προσπελάσιμος. Σε κάθε περίπτωση, απεδείχθη ότι τον επίδικο χώρο εκμεταλλεύονταν επιχειρηματικά η εναγομένη, η οποία, έστω κι αν δεν απεδείχθη και μάλιστα μετά βεβαιότητος ότι αυτή είχε τοποθετήσει την επίδικη σιδερένια κλίμακα, αποδέχονταν να διατηρείται αυτή στο χώρο που η ίδια (εναγομένη) εκμεταλλεύονταν επιχειρηματικά. Κατόπιν των ανωτέρω αποδειχθέντων, κρίνεται ότι, η ανωτέρω σωματική βλάβη την οποία υπέστη ο ενάγων οφείλεται κατά πρώτο λόγο σε υπαιτιότητα των προστηθέντων υπαλλήλων της εναγομένης, αρμοδίων για την καλή συντήρηση των εγκαταστάσεων εκμεταλλεύσεως αυτής, ώστε ακινδύνως να χρησιμοποιούν αυτή οι διερχόμενοι από τον επίδικο χώρο και προτιθέμενοι να ανέλθουν μέσω αυτής στην ανωδομή του ανωτέρω κρηπιδώματος, οι οποίοι (αρμόδιοι υπάλληλοι της εναγομένης εταιρείας) από αμέλεια τους, δηλαδή από έλλειψη της προσοχής που όφειλαν από τις περιστάσεις και μπορούσαν να καταβάλουν, αν και ήταν υπόχρεοι λόγω της ιδιότητάς τους ως αρμοδίων υπαλλήλων για την συντήρηση των εγκαταστάσεων και συνεπώς υπευθύνων για την τήρηση των όρων ασφαλείας των χρηστών των εγκαταστάσεων της εναγομένης και εν προκειμένω του ενάγοντος, όπως οι όροι ασφάλειας επιβάλλονται από το γενικό καθήκον πρόνοιας και την κοινή αντίληψη και την απαιτούμενη κατά τις συναλλαγές επιμέλεια, σε ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή, δεν πρόβλεψαν το αξιόποινο αποτέλεσμα των παραπάνω πράξεων και παραλείψεων αυτών και δη τον τραυματισμό του ενάγοντος, ο οποίος έκανε χρήση της εν λόγω κλίμακας, ως εργαζόμενος στο συνεργείο επισκευής του ανωτέρω πλοίου, ενόψει μάλιστα και της χορηγηθείσας υπό της εναγομένης άδειας χρήσεως κατάλληλης θέσης πρυμνιοδέτησης, του πλησίον και δη σε απόσταση περίπου τριάντα μέτρων από τον επίδικο χώρο, θαλασσίου χώρου, προς διενέργεια επισκευών επί του ανωτέρω πλοίου, στην πλοιοκτήτρια αυτού και οι οποίοι (αρμόδιοι υπάλληλοι της εναγομένης) δεν έλαβαν τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας και συγκεκριμένα, αν και η ανωτέρω σιδερένια σκάλα είχε εμφανώς υποστεί οξείδωση και είχε πάψει να τυγχάνει ασφαλές μέσο για την μετάβαση στην ανωδομή του ανωτέρω κρηπιδώματος, αυτοί (αρμόδιοι για τη συντήρηση των εγκαταστάσεών της υπάλληλοι της εναγομένης) δεν απομάκρυναν αυτή από το χώρο ή έστω δεν μερίμνησαν για τον άμεσο αποκλεισμό της χρήσης αυτής, με τοποθέτηση έστω ειδικής σημάνσεως έως της απομακρύνσεώς της, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος τραυματισμού από τυχόν χρήση αυτής. Η ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των υπαλλήλων της εναγομένης, αρμοδίων για τη συντήρηση της ανωτέρω κλίμακας, συνδέεται αιτιωδώς με το ένδικο συμβάν και με τον τραυματισμό του ενάγοντος, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της εναγομένης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, η κρίση αυτή του Δικαστηρίου δεν δύναται να ανατραπεί από την προσκομιζόμενη από την εναγομένη σε απόσπασμα με αριθμό ΑΜ 2491/14.4.2022 απόφαση του Α Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, σύμφωνα με την οποία, κατ’ αποδοχή αυτοτελούς ισχυρισμού του μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, ………, ο οποίος παραπέμφθηκε ως κατηγορούμενος ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου για τη σωματική βλάβη του ενάγοντος υπό την ιδιότητά του ως Προϊσταμένου του Τμήματος Ολοκληρωμένης Συντήρησης Λιμένος της Διεύθυνσης Λειτουργίας της εναγομένης, ακυρώθηκε το από 6.3.2019 κλητήριο θέσπισμα, με το οποίο αυτός παραπέμφθηκε στην ως άνω δίκη. Περαιτέρω, εν τούτοις, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του, νόμιμο και δη θεμελιούμενο στις διατάξεις του άρθρου 300 ΑΚ και επαρκώς ορισμένο, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του ενάγοντος, ισχυρισμό της εναγομένης, συνυπαίτιος για το ένδικο συμβάν και τον εξ αυτού τραυματισμό του κρίνεται και ο ίδιος ο ενάγων, ο οποίος, λόγω της προφανούς οξειδώσεως της ανωτέρω σιδερένιας σκάλας, όπως αυτή (οξείδωση) προκύπτει και από τις προσκομισθείσες υπ’ αυτού φωτογραφίες αυτής, ηδύνατο να αντιληφθεί ότι η χρήση αυτής ήταν επισφαλής, ενόψει μάλιστα του ότι παράλληλα απεδείχθη ότι υπήρχε έτερη δυνατότητα πρόσβασης αυτού στην ανωδομή του κρηπιδώματος. Συγκεκριμένα, απεδείχθη ότι, τόσο ανατολικά όσο και δυτικά του επιδίκου χώρου, υπήρχε δυνατότητα πρόσβασης στην ανωδομή του κρηπιδώματος και δη στο ανατολικό άκρο του κρηπιδότοιχου, μήκους 26,20 μ. υπήρχε διαμορφωμένη ράμπα εκ σκυροδέματος, στο δυτικό δε τμήμα του προβλήτα, υπήρχαν διαμορφωμένες, ανά 35-40 μέτρα, κλίμακες ανόδου από σκυρόδεμα. Το ποσοστό συνυπαιτιότητας του ενάγοντος κρίνεται ότι ανέρχεται σε 40 %. Περαιτέρω, αν και απεδείχθη ο ανωτέρω τραυματισμός του ενάγοντος συνεπεία της πτώσης της ανωτέρω κλίμακας, δεν αποδείχθηκε, εν τούτοις, ως ο ίδιος (ενάγων) ισχυρίζεται με την ένδικη αγωγή του ότι, η υγεία αυτού (ενάγοντος) δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως, καθώς οι επικαλούμενοι στην αγωγή ίλιγγοι, μειωμένη αίσθηση γεύσης και όσφρησης και έλλειψη αίσθησης του προσώπου του από την πλευρά της επέμβασης, δεν προσεπιβεβαιώνονται από κάποιο ιατρικό πιστοποιητικό. Μάλιστα, το προσκομιζόμενο από αυτόν (ενάγοντα) από 3-4-2017 ιατρικό έγγραφο του γναθοχειρούργου ιατρού, ……., δεν αναφέρεται σε κάποια μόνιμη βλάβη, αλλά σε σπασμό των προσωπικών μυών και αδυναμία διάνοιξης στόματος, αφορώσα εν τούτοις, το στάδιο αποθεραπείας στο οποίο ο ίδιος γιατρός στο εν λόγω πιστοποιητικό βεβαιώνει ότι ευρίσκετο ο ενάγων, όταν εξετάστηκε, μόλις δύο μήνες μετά το συμβάν. Από το παραπάνω περιστατικό, ο ενάγων, ενόψει των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα το ένδικο συμβάν, του είδους και της έκτασης του τραυματισμού του και της μετέπειτα καταστάσεως του υγείας του εξ αιτίας αυτού μέχρι να αποθεραπευτεί, του προεκτεθέντος βαθμού συνυπαιτιότητας του, της κοινωνικής και οικονομικής καταστάσεώς των διαδίκων, υπέστη ηθική βλάβη η χρηματική ικανοποίηση για την οποία αποτιμάται στο εύλογο ποσό των οκτώ χιλιάδων (8.000) ευρώ.
Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη έφεση τυπικά και στην ουσία της και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, αφού δε το παρόν Δικαστήριο κρατήσει, πρέπει να δικάσει την ένδικη αγωγή (άρθρο 535 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, η ένδικη αγωγή η οποία είναι νόμιμη, ως θεμελιούμενη στις διατάξεις των άρθρων 914, 922, 932, 299, 330 εδ.β, 340, 345, 346 ΑΚ 70 και 176 ΚΠολΔ, και επαρκώς ορισμένη, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και στην ουσία της και να αναγνωρισθεί ότι η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των οκτώ χιλιάδων (8.000) ευρώ, νομιμοτόκως από της επομένης ημέρας της επιδόσεως της ένδικης αγωγής. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στην εκκαλούσα του παραβόλου, που προκατέθεσε κατά την άσκηση της ένδικης εφέσεως, λόγω της νίκης της, εφόσον η εκκαλουμένη απόφαση, γενομένης δεκτής της ένδικης έφεσης, εξαφανίσθηκε (άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ). Τέλος, αν και τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, βαρύνουν την εναγομένη λόγω της εν μέρει ήττας της (άρθρο 178 ΚΠολΔ), δεν επιδικάζονται, διότι ο ενάγων δεν υπέβαλε σχετικό αίτημα με τις προτάσεις που κατέθεσε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την ένδικη έφεση τυπικά και στην ουσία της.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμό 829/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εξεδόθη κατά την τακτική διαδικασία.
Διατάσσει την επιστροφή στην εκκαλούσα του, υπ’ αυτής κατατεθέντος κατά την έγερση της ένδικης έφεσης, ανωτέρω ηλεκτρονικού παραβόλου.
Κρατεί και δικάζει την ένδικη από 14.2.2018 (με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………../14.2.2018) αγωγή.
Δέχεται αυτή ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της.
Αναγνωρίζει ότι η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των οκτώ χιλιάδων (8.000) ευρώ, νομιμοτόκως από της επομένης ημέρας της επιδόσεως της ένδικης αγωγής .
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, δίχως την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων, την 18/11/2024.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ