ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 583 /2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δέτση, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς, και τη γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 29-7-2016 και με ειδ. αρ. κατάθ. ……… έφεση της εν μέρει ηττηθείσας εναγομένης κατά της υπ’ αρ. 562/2016 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων με την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός διετίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης, που έλαβε χώρα στις 22-2-2016, καθόσον από τα έγγραφα που προσκομίζονται δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, ότι έχει χωρήσει επίδοση της προσβαλλομένης απόφασης, αρμοδίως δε φέρεται για να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρα 19, 495 § 1, 498, 500, 511, 513, 516, 517, 518 § 2 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτούς, κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 522 και 533 ΚΠολΔ).
Από τις διατάξεις των άρθρων 111 § 2, 118 αρ. 4 και 216 § 1α ΚΠολΔ προκύπτει ότι, το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που απαιτούνται για τη νομική θεμελίωσή της, η έλλειψη δε ή η ανεπαρκής ή ασαφής αναφορά κάποιου από τα γεγονότα αυτά, δηλαδή η αοριστία της αγωγής, συνιστά έλλειψη της, με ποινή το απαράδεκτο, επιβαλλομένης προδικασίας, η οποία λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως. Έτσι, για τη νομική πληρότητα του δικογράφου της αγωγής που έχει ως αίτημα, εκτός των άλλων, και την καταβολή αποδοχών για εργασία που παρασχέθηκε κατά τις Κυριακές και μη εργάσιμες εορτές ή για νυχτερινή εργασία αρκεί ν’ αναφέρεται στο δικόγραφο της αγωγής, εκτός από την εργασιακή σχέση και τους όρους αυτής, η παροχή εργασίας κατά τις ημέρες αυτές ή τη νύχτα, ο αριθμός αυτών και το χρονικό διάστημα στο οποίο αναφέρονται, χωρίς να είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός τους με ακριβείς χρονολογίες, αφού οι μεν Κυριακές προκύπτουν από το ημερολόγιο, οι δε μη εργάσιμες εορτές καθορίζονται από το νόμο, ενώ δεν απαιτείται ειδικός προσδιορισμός καθ’ ημέρα ή εβδομάδα της νυχτερινής εργασίας, αλλά αρκεί η αναφορά των ωρών για κάθε περίπτωση (ΑΠ 573/2011 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 842/2003 ΕλΔνη 2004.141, ΕΘ 2411/2006 ΑΡΜ 2006.1960). Περαιτέρω, σύμφωνα με τις 41/1981, 54/1982, 40/1983, 102/1984 και 112/1985 αποφάσεις του ΔΔΔΔ Αθηνών, εκ των οποίων οι πρώτες τέσσερις κηρύχθηκαν εκτελεστές με τις 14481/1981, 16016/1982, 17901/1983 και 21768/1984 αποφάσεις του υπουργού Εργασίας και η πέμπτη κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Αθηνών με την 130/1985 πράξη κατάθεσης, κηρύχθηκαν υποχρεωτικές με τις 15560/1981, 18420/1982, 12256/1984, 11452/1985 και 13650/1987 αποφάσεις του ως άνω υπουργού, οι σερβιτόροι καφενείων, ζαχαροπλαστείων κλπ. και οι βοηθοί τους αμείβονται με το οριζόμενο κάθε φορά από την οικεία αγορανομική διάταξη ποσοστό φιλοδωρήματος. Στην περίπτωση δε κατά την οποία το ποσό που προκύπτει από το ποσοστό αυτό υπολείπεται του εκάστοτε ισχύοντος ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, υπολογιζόμενου χωρίς καμία προσαύξηση επιδομάτων, ο εργοδότης οφείλει να καταβάλει τη διαφορά. Το παραπάνω ποσοστό υποχρεωτικού φιλοδωρήματος, το οποίο παλαιότερα οριζόταν στην 102/1997 αγορανομική διάταξη, καθορίστηκε στη συνέχεια με το άρθρο 238 της 14/1989 αγορανομικής διάταξης, που κωδικοποίησε τις μέχρι τότε εκδοθείσες αγορανομικές διατάξεις. Το ποσοστό αυτό καθορίστηκε τελικά με τη διάταξη του άρθρου 54 του Ν. 2224/1994. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, η αμοιβή που δίδεται στους σερβιτόρους των καφενείων, ζαχαροπλαστείων, γαλακτοπωλείων, μπαρ, ουζερί, αναψυκτηρίων, καφεζυθoζαχαροπλαστείων, κυλικείων γενικά και λοιπών παρομοίων καταστημάτων καθορίζεται σε ποσοστό 16% και υπολογίζεται στο λογαριασμό των πελατών για τα είδη που κατανάλωσαν, χωρίς τις επιβαρύνσεις από φόρους και τέλη, που αποδίδονται στο Δημόσιο ή ΟΤΑ. Ακόμη, οι σερβιτόροι των πιο πάνω κατηγοριών επιχειρήσεων αμείβονται και με τον λεγόμενο συμβολικό μισθό, που συνίσταται σε ένα μικρό σταθερό ποσό, που προσδιορίζεται δραχμικά και αναπροσαρμόζεται περιοδικά με τις συλλογικές ρυθμίσεις. Ο μηνιαίος συμβολικός μισθός καταβάλλεται παράλληλα με τα εισπραττόμενα κάθε φορά (ΑΠ 573/2011 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 77 εδ. β της ΔΑ 41/81 «περί των όρων αμοιβής και εργασίας του προσωπικού εστιατορίων, ζυθεστιατορίων κλπ απάσης της χώρας», που κηρύχτηκε εκτελεστή με την 14481/81 (ΦΕΚ 313/1-6-81) και υποχρεωτική με την 15559/81 (ΦΕΚ Β411/3-7-81) απόφαση του Υπ. Εργασίας, στους σερβιτόρους και τους βοηθούς που απασχολούνται κατά τις Κυριακές, εξαιρετέες εορτές και νύκτες, χορηγείται από τον εργοδότη προσαύξηση εκ ποσοστού 75% και 25% αντιστοίχως, υπολογιζόμενη επί του εκάστοτε ισχύοντος γενικού κατωτάτου ορίου ημερομισθίου εργατοτεχνίτου. Η διάταξη αυτή που προνοεί για την προσαύξηση λόγω εργασίας κατά τις Κυριακές, τις εξαιρετέες ημέρες και τη νύκτα είναι όμοια κατά περιεχόμενο με τις 8900/1996 και 18310/1946 υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες προβλέπουν τη χορήγηση προσαυξήσεως 75% και 25% αντιστοίχως επί των θεσπισμένων ελαχίστων ορίων μισθών και ημερομισθίων Οι υπουργικές αυτές αποφάσεις ορίζουν ότι, οι χορηγούμενες προσαυξήσεις για την εργασία κατά τις Κυριακές, τις εξαιρετέες ημέρες και νύκτες δεν συμψηφίζονται με τυχόν καταβαλλόμενες μεγαλύτερες των νομίμων ορίων αποδοχές. Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής ρυθμίσεως, απαγορεύεται μόνο ο καταλογισμός από τον εργοδότη (ο μονομερής) των οφειλομένων προσαυξήσεων για την εργασία κατά τις Κυριακές τις αργίες και νύκτες στις μεγαλύτερες αποδοχές, που λαμβάνει ο εργαζόμενος, και όχι η συνομολόγηση μεταξύ εργοδότου και μισθωτού συμφωνίας, κατά την οποία θα καταλογίζεται από τον εργοδότη η προσαύξηση για την παρεχόμενη εργασία κατά τις Κυριακές, εξαιρετέες ημέρες και νύκτες στις μεγαλύτερες αποδοχές που λαμβάνει ο μισθωτός. Η συμφωνία αυτή δεν αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 3, 174, 664 και 679 ΑΚ, εφόσον οι μεγαλύτερες αποδοχές καλύπτουν τις νόμιμες αποδοχές μετά των προσαυξήσεων για την παρασχεθείσα κατά τις Κυριακές και εξαιρετέες ημέρες και νύκτες εργασία (Ολ ΑΠ 930/1990, ΑΠ 1218/2003 ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση, ο ενάγων με την ένδικη αγωγή του ισχυρίστηκε, ότι προσελήφθη από την εναγομένη στις 10-9-2001, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να εργασθεί ως σερβιτόρος στην επιχείρηση καφετέριας, που αυτή διατηρεί στον Πειραιά. Ότι η αμοιβή του είχε συμφωνηθεί να υπολογίζεται με το μικτό σύστημα, ήτοι ποσοστό 10% επί των ημερήσιων ακαθάριστων εισπράξεων και συμβολικό μισθό, κατά τα οριζόμενα στις διαιτητικές αποφάσεις και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ότι απασχολείτο σχεδόν όλες τις Κυριακές του χρόνου και τις αργίες και πραγματοποιούσε νυχτερινή εργασία τρεις ώρες επί πέντε ημέρες την εβδομάδα, κατά τα αναλυτικά εκτιθέμενα στην αγωγή, πλην όμως η εναγομένη δεν του κατέβαλε α)τους συμβολικούς μισθούς των ετών 2010 και 2011, β) τις προσαυξήσεις για την απασχόλησή του τις Κυριακές, σε ημέρες αργίας και νυχτερινές ώρες για το χρονικό διάστημα από 1-1-2010 μέχρι 31-12-2014 και γ) επιπλέον του κατέβαλε μειωμένα τα επιδόματα Χριστουγέννων των ετών 2012 και 2013 και τις αποδοχές αδείας έτους 2014, ενώ δεν του κατέβαλε ούτε τα επιδόματα αδείας των ετών 2011-2012 και 2014. Με βάση το περιεχόμενο αυτό, όπως αναλυτικά παρέθετε τα οφειλόμενα κονδύλια για τους συμβολικούς μισθούς, τις προσαυξήσεις και τα μειωμένα επιδόματα, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 21.059,04 ευρώ για τις ανωτέρω αιτίες εντόκως κάθε επιμέρους ποσό από το τέλος του μήνα που κατέστη απαιτητό, άλλως από το τέλος του έτους εντός του οποίου έγινε απαιτητό, άλλως από την επίδοση της αγωγής, τόσο κατά την κύρια βάση της αγωγής από τη σύμβαση εργασίας, όσο και κατά την επικουρική βάση αυτής, κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Τέλος, ζητούσε να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η αντίδικος στη δικαστική του δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του, αφού απέρριψε ως αόριστα τα αγωγικά κονδύλια για τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων (ύψους 500 € για το 2012 και 300 € για το 2013) και αδείας (ύψους 603,60 € για το 2011, 603,60 € για το 2012 470,40 € για το 2014) καθώς και των αποδοχών αδείας έτους 2014 (ύψους 534 €), έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή ως ουσία βάσιμη ως προς τα αιτούμενα ποσά από τις άλλες αιτίες (συμβολικούς μισθούς, προσαυξήσεις Κυριακής, αργιών και νυχτερινής εργασίας). Ακολούθως, υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 18.047,44 ευρώ εντόκως κατά τα οριζόμενα σε αυτή, κήρυξε την καταψηφιστική της διάταξη προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 10.000 ευρώ και επέβαλε σε βάρος της εναγομένης μέρος από τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονείται η εναγομένη, ήδη εκκαλούσα, με τους λόγους της ένδικης έφεσής της, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί αυτή, ώστε στη συνέχεια να απορριφθεί η ένδικη αγωγή.
Με τον πρώτο λόγο της έφεσης της ειδικότερα, η εκκαλούσα παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, δεν απέρριψε την αγωγή ως αόριστη, και ως προς τα γενόμενα δεκτά κονδύλια. Με το παραπάνω περιεχόμενο, όμως η αγωγή, και δη σε ό,τι αφορά στα κονδύλια για συμβολικούς μισθούς και προσαυξήσεις Κυριακών, αργιών και νυχτερινής εργασίας, είναι επαρκώς ορισμένη, διότι περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά της εναγομένης με ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και ορισμένο αίτημα, δηλαδή αναφέρει την εργασιακή του σχέση και τους όρους αυτής, την παροχή της εργασίας του κατά τις Κυριακές και τις αργίες, με προσδιορισμό των ημερών αυτών, τον αριθμό των ωρών νυχτερινής εργασίας, που παρείχε, ημερησίως και σε εβδομαδιαία βάση καθώς και τα επιμέρους ποσά για κάθε αιτία. Η ειδικότερη αιτίαση της εκκαλούσας, ότι δεν αναφέρει ο ενάγων τα ποσά, που του καταβλήθηκαν για την παρασχεθείσα εργασία του το επίδικο διάστημα με αναφορά στις εισπράξεις της επιχείρησης, δεδομένου ότι ελάμβανε μεγαλύτερα ποσά από αυτά που δικαιούτο, αφού το ποσοστό του υπολογιζόταν στις ακαθάριστες εισπράξεις της επιχείρησης, δεν είναι βάσιμος, δεδομένου ότι τα καταβληθέντα από την εναγομένη ποσά δεν συνιστούν στοιχείο του ορισμένου της αγωγής, αλλά θεμελιώνουν, εφόσον υποβληθούν κατά τρόπο ορισμένο τα αναγκαία πραγματικά περιστατικά, ένσταση από την πλευρά της εναγομένης καταλυτική, εν όλω ή εν μέρει των αξιώσεων του ενάγοντος και δη αυτήν της εξόφλησης, κατ’ άρθρο 416 ΑΚ. Συνεπώς, ο παραπάνω λόγος έφεσης είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος.
Περαιτέρω, από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου (η εναγομένη δεν εξέτασε μάρτυρα) και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε για άμεση απόδειξη είτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραληφθεί η αξιολόγηση ουδενός, έστω και αν δεν γίνεται ειδική μνεία σε αυτό, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων προσελήφθη στις 10-9-2001 από την εναγομένη προκειμένου να παρέχει την εργασία του, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, ως σερβιτόρος στην επιχείρηση καφετέριας με τον διακριτικό τίτλο «……….», που η εναγομένη διατηρεί στον Πειραιά, στην …….. Συμφωνήθηκε δε μεταξύ των διαδίκων ότι ο ενάγων, ο οποίος διέθετε θεωρημένο βιβλιάριο υγείας σύμφωνα με το άρθρο 14 § 1 εδ. α΄ της υπ’ αριθ. Α1β/8577/1983 Υγειονομικής Διάταξης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, θα παρείχε την εργασία του εργαζόμενος επί έξι ημέρες εβδομαδιαίως και οκτώ ώρες την ημέρα, ήτοι από 09:00 μέχρι 17:00 τη Δευτέρα και από 17:00 μέχρι 01:00 τις υπόλοιπες πλην της Τρίτης που είχε ρεπό. Ο ενάγων συμφωνήθηκε να αμείβεται με μικτό σύστημα, ήτοι με ποσοστό 10% επί των ημερήσιων ακαθάριστων εισπράξεων της επιχείρησης και με το συμβολικό μισθό, όπως αυτός καθοριζόταν από τις εκάστοτε ΣΣΕ και τις ΔΑ. Ο ενάγων παρείχε την εργασία του στην επιχείρηση της εναγομένης από την πρόσληψή του, όπως συμφωνήθηκε, εργαζόμενος τις ημέρες και ώρες που συμφωνήθηκαν, πλην όμως η εναγομένη δεν του κατέβαλε τους συμβολικούς μισθούς των ετών 2010 και 2011, ούτε τις προσαυξήσεις για την εργασία του τις Κυριακές, τις αργίες και τη νύχτα καθ’ όλα τα έτη από το 2010 μέχρι και το 2014, οπότε αυτός αναγκάστηκε στις 31-3-2015 να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας. Η εναγομένη δεν αρνείται ειδικά ότι ο ενάγων απασχολήθηκε κατά τα αναφερθέντα στην αγωγή διαστήματα, πλην αρνείται την οφειλή της λόγω καταβολής στον ενάγοντα μεγαλύτερων αποδοχών. Σύμφωνα με την υπ’ αρ. 16/2009 διαιτητική απόφαση «Για τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των τουριστικών και επισιτιστικών καταστημάτων (εστιατόρια, ταβέρνες, καφενεία, μπαρ κλ)» [πράξη κατάθεσης Υπ. Απασχόλησης και Κοιν. Προστασίας 8/25-6-2009], ο συμβολικός μισθός για τους σερβιτόρους κατά την 31-12-2009 είχε διαμορφωθεί σε 184,94 ευρώ. Στη συνέχεια, με την υπ’ αρ. 36/2010 διαιτητική απόφαση «Για τη ρύθμιση των όρων αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των πάσης φύσεως τουριστικών και επισιτιστικών καταστημάτων όλης της χώρας» (πράξη κατάθεσης Υπ. Εργασίας και Κοιν. Ασφάλισης 19/2-8-2010) ορίστηκε (άρθρο 2) ότι, τα κατώτατα όρια των βασικών μηνιαίων μισθών και των ημερομισθίων των εργαζομένων, που υπάγονται στο ρυθμιστικό πεδίο της, όπως είχαν διαμορφωθεί την 31-12-2009 με βάση την προηγούμενη ΔΑ, αυξάνονται από 1-7-2011 κατά ποσοστό ίσο με το ποσοστό της ετήσιας μεταβολής του ευρωπαϊκού πληθωρισμού για το έτος 2010. Έτσι, δεδομένου ότι το ποσοστό μεταβολής του ευρωπαϊκού πληθωρισμού για το 2010 ανήλθε σε 1,6%, το ύψος του συμβολικού μισθού για την άνω κατηγορία εργαζομένων από 1-7-2011 ανήλθε σε 187,90 ευρώ. Επίσης, με την από 3-8-1993 ΣΣΕ των εργαζομένων στα τουριστικά και επισιτιστικά καταστήματα όλης της χώρας, που κηρύχθηκε υποχρεωτική (πρ. κατάθεσης Υπ. Εργασίας 87/4-8-1993) με την ΥΑ 152/66/1993 (ΦΕΚ Β’ 894/1993), οι όροι της οποίας, κατά το μέρος που δεν τροποποιήθηκαν εξακολούθησαν να ισχύουν με τις ΔΑ και ΣΣΕ των επόμενων ετών, καθορίστηκαν ως καταβαλλόμενα επιδόματα, και για τους σερβιτόρους, το επίδομα γάμου εκ ποσοστού 10%, υπολογιζόμενου επί του εκάστοτε βασικού ημερομισθίου της ΕΓΣΣΕ, καθώς και επίδομα πολυετούς υπηρεσίας εκ ποσοστού 10% για εκάστη τριετία και μέχρι συμπληρώσεως πέντε τριετιών, υπολογιζόμενων επί του συμβολικού μηνιαίου μισθού. Εξάλλου, το κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη για το έτος 2010, που με βάση την ΕΓΣΣΕ του 2009 καθορίστηκε για το δεύτερο εξάμηνο του 2009 σε 33,04 € (ήτοι το ωρομίσθιο σε 4,13 €), διατηρήθηκε με την τριετούς διάρκειας ΕΓΣΣΕ της 15-7-2010 στα ίδια επίπεδα, ενώ με την ίδια Συλλογική Σύμβαση του 2010 ορίστηκε ότι για το δεύτερο εξάμηνο του 2011 το κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη διαμορφώνεται στο ύψος του ημερομισθίου, που ίσχυε κατά την 31-12-2009 αυξημένο κατά το ποσοστό της μέσης ετήσιας μεταβολής του εναρμονισμένου δείκτη τιμών καταναλωτή για το 2010, που διαμορφώθηκε σε 1,6%. Έτσι, για το διάστημα από 1-7-2011 μέχρι 31-12-2011 το κατώτατο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη διαμορφώθηκε σε 33,57 € (ήτοι το ωρομίσθιο σε 4,20 €). Στο ύψος αυτό παρέμεινε το κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη μέχρι και 13-2-2012, ενώ από 14-2-2012, με την 6η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου της 28-2-2012, που εκδόθηκε σε εφαρμογή του Ν. 4046/2012, το κατώτατο ημερομίσθιο καθορίστηκε, μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής στα πλαίσια του μηχανισμού στήριξης των ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ, σε 26,18 € (ήτοι το ωρομίσθιο 3,27 €) και παρέμεινε αμετάβλητο και για τα επόμενα έτη 2013 και 2014, σύμφωνα με την παράγραφο ΙΑ, υποπαράγραφο ΙΑ.11 του Ν. 4093/2012. Με βάση τα παραπάνω, λοιπόν, από την επίδικη σύμβαση εργασίας ο ενάγων δικαιούται τα παρακάτω ποσά: 1) Για συμβολικούς μισθούς δικαιούται : α) Για το έτος 2010 δικαιούται : i) για το διάστημα μέχρι και τον 9/2010 [184,94 € + 36,99 € επίδομα προϋπηρεσίας (20% για δύο τριετίες) + 82,60 € επίδομα γάμου =] 304,53 € Χ 9 μήνες = 2.740,77 € και ii) για το διάστημα από 1-10-2010 μέχρι 31-12-2010, οπότε συμπλήρωσε τρεις τριετίες (από το 2001) προϋπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη [184,94 € + 55,48 € επίδομα προϋπηρεσίας (30% για τρεις τριετίες) + 82,60 € επίδομα γάμου = 323,02 € Χ 3 μήνες =969,06 €, ήτοι συνολικά για το έτος αυτό 3.709,83 €, από το οποίο θα του επιδικαστεί το μικρότερο αιτούμενο με την αγωγή των 3.654,36 €. β) Για το έτος 2011 δικαιούται : i) το διάστημα από 1-1-2011 μέχρι 30-6-2011: [184,94 € + 55,48 € επίδομα προϋπηρεσίας + 82,60 € επίδομα γάμου =] 323,02 € Χ 6 μήνες = 1.938,12 €, ii) το διάστημα από 1-7-2011 μέχρι 31-12-2011: [187,90 € όπως διαμορφώθηκε ο συμβολικός μισθός με την προσαύξηση 1,6% του δείκτη τιμών καταναλωτή + 56,37 € επίδομα προϋπηρεσίας (30% για τρεις τριετίες) + 83,92 € επίδομα γάμου =] 328,19 € Χ 6 μήνες = 1.969,14 €, ήτοι συνολικά για το έτος 2011 3.907,26 €, από το οποίο ο ενάγων ζητεί μόνο 3.654,36 €, όπερ και θα του επιδικαστεί.
2) Για προσαύξηση κατά την εργασία του τις Κυριακές : α) Για το έτος 2010, κατά το οποίο εργάστηκε όλες τις Κυριακές, επί οκτάωρο εκάστη, πλην των Κυριακών στις 8/8 και 15/8, που δεν εργάστηκε, δικαιούται : 50 Κυριακές Χ (4,13 € το ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση= 3,09 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 24,72 € = 1.236 €. β) Για το έτος 2011, κατά το οποίο εργάστηκε όλες τις Κυριακές επί οκτάωρο καθεμία, πλην δύο Κυριακών τον Ιούλιο και των Κυριακών των μηνών Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, που δεν εργάστηκε, δικαιούται : i) το διάστημα από 1-1-2011 μέχρι 30-6-2011 : 26 Κυριακές Χ (4,13 € το ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 3,09 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 24,72 € = 642,72 €, ii) το διάστημα από 1-7-2011 μέχρι 31-12-2011 : 11 Κυριακές Χ (4,20 € το ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 3,15 € Χ 8 ώρες ημερησίως=) 25,20 € =277,20 €, ήτοι συνολικά για το έτος αυτό 919,92 €. γ) Για το έτος 2012, κατά το οποίο εργάστηκε όλες τις Κυριακές επί οκτάωρο καθεμία, πλην των Κυριακών στις 8/7, 15/7, 5/8, 12/8, που δεν εργάστηκε, δικαιούται : i) το διάστημα από 1-1-2012 μέχρι 13-2-2012 : 7 Κυριακές Χ (4,20 € το ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 3,15 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 25,20 € = 176,40 € και ii) το διάστημα από 14-2-2012 μέχρι 31-12-2012 : 42 Κυριακές (3,27 € το ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 2,45 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 19,60 € = 823,20 €, ήτοι συνολικά για το έτος αυτό 999,60 €. δ) Για το έτος 2013, κατά το οποίο εργάστηκε όλες τις Κυριακές επί οκτάωρο καθεμία, πλην των Κυριακών στις 14/7, 21/7, 11/8, που δεν εργάστηκε, δικαιούται: 49 Κυριακές Χ (3,27 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 2,45 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 19,60 € = 960,40 €. ε) Για το έτος 2014, κατά το οποίο εργάστηκε όλες τις Κυριακές επί οκτάωρο εκάστη, πλην των Κυριακών στις 13/7, 3/8, 10/8, που δεν εργάστηκε, δικαιούται : 49 Κυριακές Χ (3,27 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 2,45 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 19,60 € = 960,40 €.
3)Για προσαύξηση για την εργασία του τις ημέρες των αργιών (μη συμπεριλαμβανομένων των αργιών που είναι ημέρα Κυριακή) δικαιούται : α) Για το έτος 2010, κατά το οποίο εργάστηκε στις 1/1, 6/1, 25/3, 5/4, 1/5, 28/10 και 25/12, δικαιούται : 7 αργίες Χ (4,13 € το ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση= 3,09 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 24,72 € = 173,04 €. β) Για το έτος 2011, κατά το οποίο εργάστηκε στις 1/1/, 6/1, 25/3, 22/4, 25/4 δικαιούται : i) το διάστημα από 1-1-2011 μέχρι 30-6-2011 : 5 αργίες Χ (4,13 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 3,09 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 24,72 € = 123,60 €, ii) το διάστημα από 1-7-2011 μέχρι 31-12-2011 δεν απασχολήθηκε σε ημέρα αργίας. γ) Για το έτος 2012, κατά το οποίο εργάστηκε στις 6/1, 27/2, 13/4, 16/4, 1/5, 4/6, 25/12 και 26/12 δικαιούται : i) το διάστημα από 1-1-2012 μέχρι 13-2-2012: 1 αργία Χ (4,20 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 3,15 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 25,20 € = 25,20 και ii) το διάστημα από 14-2-2012 μέχρι 31-12-2012 : 7 αργίες (3,27 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 2,45 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 19,60 € = 137,20 €, ήτοι συνολικά για το έτος αυτό 162,40 €. δ) Για το έτος 2013, κατά το οποίο εργάστηκε στις 1/1, 18/3, 25/3, 1/5, 3/5, 5/5, 6/5, 28/10, 26/12 , δικαιούται: 9 αργίες Χ (3,27 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 2,45 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 19,60 € = 176,40 €. ε) Για το έτος 2014, κατά το οποίο εργάστηκε στις 1/1/, 6/1, 3/3, 18/4, 21/4, 1/5, 15/8, 28/10, 25/12 και 26/12, δικαιούται : 10 αργίες Χ (3,27 € ωρομίσθιο Χ 75% η προσαύξηση = 2,45 € Χ 8 ώρες ημερησίως =) 19,60 € = 196 €.
4) Για προσαύξηση νυχτερινής εργασίας. Ο ενάγων κατά τις ημέρες από Τετάρτη έως και Κυριακή είχε ωράριο από 17:00 μέχρι 01:00, δηλαδή πραγματοποιούσε 3 ώρες νυχτερινής εργασίας καθεμία από τις ανωτέρω ημέρες και άρα δικαιούται : α) Για το έτος 2010 : 261 ημέρες (23, 20, 21, 22, 22, 21, 23, 21, 22, 23, 20, 23 ημέρες αντίστοιχα κάθε μήνα του έτους), πλην όμως ο ενάγων με την αγωγή ζητεί την προσαύξηση μόνο για τις 204 ημέρες Χ (4,13 € ωρομίσθιο € Χ 25% = 1,03 € Χ 3 ώρες ημερησίως=) 3,09 € = 630,36 €. β) Για το έτος 2011: i) το διάστημα από 1-1-2011 έως 30-6-0211 : 131 ημέρες (24, 20, 22, 22, 21, 22 ημέρες αντίστοιχα κάθε μήνα του διαστήματος αυτού) Χ (4,13 € το ωρομίσθιο Χ 25% η προσαύξηση = 1,03 € Χ 3 ώρες ημερησίως =) 3,09 € = 404,79 €, ii) το διάστημα από 1-7-2011 έως 31-12-2011 : 121 ημέρες (ήτοι 21, 21, 22, 17, 17, 23 ημέρες για κάθε μήνα αντίστοιχα του διαστήματος αυτού) Χ (4,20 € το ωρομίσθιο Χ 25% =1,05 € Χ 3 ώρες ημερησίως=) 3,15 € = 381,15 €, ήτοι συνολικά για το έτος αυτό 785,85 €, από το οποίο θα του επιδικαστεί το μικρότερο ποσό που ζητεί των 648,75 €. γ) Για το έτος 2012 δικαιούται : i) το διάστημα από 1-1-2012 έως 13-2-2012: 31 ημέρες (21 ημέρες τον Ιανουάριο και 10 ημέρες μέχρι 13-2-2012) Χ (4,20 € το ωρομίσθιο Χ 25% = 1,05 € Χ 3 ώρες ημερησίως=) 3,15 €= 97,65 €, ii) το διάστημα από 14-2-2012 έως 31-12-2012: 226 ημέρες (10 ημέρες τον Φεβρουάριο, 23, 21, 22, 22, 19, 21, 22, 21, 22, 22 ημέρες αντίστοιχα κάθε έναν από τους λοιπούς μήνες του 2012) Χ (3,27 € το ωρομίσθιο Χ 25% = 0,82 € Χ 3 ώρες ημερησίως =) 2,46 € = 555,96 €, ήτοι συνολικά για το έτος αυτό 653,61 €. δ) Για το έτος 2013 δικαιούται : 257 ημέρες (22, 20, 23, 20, 23, 22, 19, 22, 21, 22, 22, 21 ημέρες αντίστοιχα κάθε μήνα του έτους αυτού) Χ (3,27 € το ωρομίσθιο Χ 25% = 0,82 € Χ 3 ώρες ημερησίως =) 2,46 € = 632,22 €, από το οποίο θα του επιδικαστεί το μικρότερο ποσό που ζητεί των 605,64 €. ε) Για το έτος 2014 δικαιούται : 258 ημέρες (23, 20, 22, 21, 23, 21, 21, 21, 20, 23, 22, 21 ημέρες αντίστοιχα κάθε μήνα του έτους αυτού) Χ (3,27 € το ωρομίσθιο Χ 25% = 0,82 € Χ 3 ώρες ημερησίως=) 2,46 € = 634,68 €.
Συνεπώς για τις ανωτέρω αιτίες ο ενάγων δικαιούται συνολικά, 1) για συμβολικούς μισθούς 7.308,72 € (3.654,36 + 3.654,36), για προσαυξήσεις εργασίας τις Κυριακές 5.076,32 € (1.236 + 919,92 + 999,60 + 960,40 + 960,40), για προσαυξήσεις εργασίας τις αργίες 856,64 € (173,04 + 123,60 + 187,60 + 176,40 + 196) και για προσαυξήσεις νυχτερινής εργασίας 3.173,04 € (630,36 + 648,75 + 653,61 + 605,64 + 634,68). Η εναγομένη ισχυρίζεται ότι ο ενάγων δεν δικαιούται κανένα ποσό, διότι ελάμβανε αποδοχές υπέρτερες των νομίμων. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός, πέραν του ότι δεν προτάθηκε παραδεκτώς στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με προφορική δήλωση και καταχώρηση του στα τηρηθέντα πρακτικά (άρθρα 591 § 1 γ ΚΠολΔ), δεν είναι και νόμω βάσιμος αφού, σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, ο μονομερής συμψηφισμός από τον εργοδότη των καταβαλλομένων υπέρτερων των νομίμων αποδοχών απαγορεύεται. Επομένως ο ενάγων δικαιούται το συνολικό ποσό των 16.414,72 ΕΥΡΩ (7.308,72 + 5.076,32 + 856,64 + 3.173,04), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της δήλης ημέρας καταβολής εκάστου αγωγικού κονδυλίου, ήτοι τους συμβολικούς μισθούς από την επομένη του τέλους του μήνα, εντός του οποίου οφειλόταν κάθε μηνιαίος μισθός, για τις δε προσαυξήσεις για την εργασία τις Κυριακές και αργίες καθώς και για την νυχτερινή εργασία από την επομένη του τέλους κάθε μήνα εντός του οποίου παρασχέθηκε η εργασία αυτή. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε διαφορετικά επιδικάζοντας μεγαλύτερα ποσά στον ενάγοντα για τις ανωτέρω αιτίες έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου έφεσης, να γίνει αυτή δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, και αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, κατά το μεταβιβασθέν μέρος της (ήτοι πλην των κονδυλίων, τα οποία απορρίφθηκαν με την πρωτόδικη απόφαση) και κρατηθεί η υπόθεση, να δικάσει το Δικαστήριο αυτό την ένδικη αγωγή. Ακολούθως, αυτή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 16.414,72 ΕΥΡΩ, εντόκως κάθε επιμέρους ποσό κατά τα αναφερόμενα αμέσως πιο πάνω στο σκεπτικό της παρούσας. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθούν κατά ένα μέρος σε βάρος της εναγομένης λόγω της μερικής νίκης και ήττας της, όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αρ. 562/2016 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (κατά το μεταβιβασθέν με την έφεση μέρος της).
ΚΡΑΤΕΙ την ένδικη αγωγή και
ΔΙΚΑΖΕΙ αυτήν.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλλει στον ενάγοντα συνολικά δεκαέξι χιλιάδες τετρακόσια δεκατέσσερα ΕΥΡΩ και εβδομήντα δύο ΛΕΠΤΑ (16.414,72), εντόκως κάθε επιμέρους ποσό, τους μεν συμβολικούς μισθούς από την επομένη του τέλους του μήνα εντός του οποίου οφειλόταν κάθε μηνιαίος μισθός, τις δε προσαυξήσεις για την εργασία τις Κυριακές και αργίες καθώς και για την νυχτερινή εργασία από την επομένη του τέλους κάθε μήνα, εντός του οποίου παρασχέθηκε η εργασία αυτή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μέρος από τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος-εφεσίβλητου, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος της εναγομένης- εκκαλούσας, τα οποία ορίζει σε εννιακόσια ογδόντα (980) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 18-9-2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ