ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ
4ο τμήμα
Αριθμός απόφασης : 578/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(4ο τμήμα)
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……………, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ :
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ – ΚΑΘ ΉΣ Η ΚΥΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ :
………………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της Δικηγόρο Αθηνά Βάττου.
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ : Του Πρωτοβάθμιου Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) με την επωνυμία «Δήμος Σαλαμίνας», που εδρεύει στη Σαλαμίνα Αττικής (………….) νομίμως εκπροσωπούμενος από τον Δήμαρχο αυτού, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο του Γεώργιο Παπανικολάου.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ προς :
Το Ελληνικό Δημόσιο διά 1) του Προϊστάμενου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιώς, Τμήμα Δημοσίων Κτημάτων, που εδρεύει στον Πειραιά 2)Στον Προϊστάμενο του Δασαρχείου Πειραιώς που εδρεύει στον Πειραιά.
ΤΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΟΣ : Του Ελληνικού Δημοσίου, όπως εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών (ΑΦΜ ……….) οποίος κατοικοεδρεύει στην Αθήνα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από την Δικαστική πληρεξούσιο του ΝΣΚ Ελένη – Μαρία Παπαπετροπούλου.
Η αιτούσα ζητά να γίνει δεκτή η από 25-10-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2022, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο της 2.3.2023, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρθηκε στην αρχή της παρούσας. To κυρίως παρεμβαίνον άσκησε κύρια παρέμβαση με τις έγγραφες προτάσεις του.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού εκφωνήθηκε από το πινάκιο, η πληρεξούσια Δικηγόρος του ΝΣΚ και οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στα πρακτικά και τις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η αιτούσα με την από 25-10-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2022 αίτησή της ζητά να καθορισθεί προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης, για εδαφικό τμήμα εμβαδού 99,50 τμ. το οποίο απαλλοτριώνεται λόγω ρυμοτομίας για την εφαρμογή του Πολεοδομικού Σχεδίου της περιοχής «……» της πρώην κοινότητας Αιαντείου, Σαλαμίνας, το οποίο καθίσταται κοινόχρηστο για δημιουργία της οδού ….., ώστε υπόχρεος προς αποζημίωση είναι ο Δήμος Σαλαμίνας. Ζητά περαιτέρω να αναγνωρισθεί η ίδια δικαιούχος της αποζημίωσης και να επιβληθούν σε βάρος του καθ΄ού τα δικαστικά της έξοδα.
Η αίτηση με το άνω περιεχόμενο και αιτήματα παραδεκτά και αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το ακίνητο που απαλλοτριώθηκε (άρθρα 19 § 1, 20 § 1, 26 § 3 του ΚΑΑΑ, Ν. 2882/2001), κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 18-20 του Ν. 2882/2001). Είναι νόμιμη, καθώς στηρίζονται στις διατάξεις των άρθρων 13, 15, 17, 18, 19 παράγραφοι 5, 7-9 και 20 του ίδιου Κώδικα (N. 2882/2001) και σ΄αυτές των άρθρων 1, 7, 8, 9 και 12 του ν. 1337/1983. Πρέπει, επομένως, να εξεταστεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα δεδομένου ότι έχει τηρηθεί η προδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 15, 16 παρ. 1 και 17 του KAAA, καθώς προσκομίζονται: 1) η υπ’ αριθμ. 16/1995 πράξη εφαρμογής, που κυρώθηκε με την υπ’ Π10780/Β624/8-7-1997 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά 2) η υπ’ αριθμ. 16Α72/2002 διορθωτική πράξη εφαρμογής, που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. Π8990/Β591/10-10-2002 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά 3) ο πίνακας και το τοπογραφικό διάγραμμα της πράξης εφαρμογής 5) κτηματολογικό φύλλο και απόσπασμα κτηματολογικού διαγράμματος του γεωτεμαχίου με αρ. ΚΑΕΚ …………… (ιδιοκτησία αιτούσας), 6) τα υπ. αρ. πρωτ. .., … και …../2023 πιστοποιητικά μεταγραφής, ιδιοκτησίας βαρών & κατασχέσεων καθώς και διεκδικήσεων του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς και νήσων από έρευνα στο πρώην Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, 7) η από 23.2.2023 βεβαίωση ότι δεν κατέστη δυνατή η σύγκλιση της Επιτροπής του 15 του ν. 2882/2001. Και για το παραδεκτό της σωρευόμενης αίτησης αναγνώρισης δικαιούχων : i) Η υπ’ αριθ. πρωτ. …………./ 28.2.2023 βεβαίωση του άρθρου 26 παρ. 4 Ν. 2882/2001, της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής και ii) το με αρ. πρωτ. …../20.5.2022 έγγραφο του Δασαρχείου Πειραιά.
Ο καθ’ ού Δήμος Σαλαμίνας με με τις από 1-2-2024 προτάσεις-υπόμνημά του, που κατατέθηκαν την ημέρα της συζήτησης, δεν άσκησε ανταίτηση και ζήτησε να καθοριστεί η προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης στο ποσό των 48 €/τ.μ.
Το Ελληνικό Δημόσιο κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο, με προφορική δήλωση της Δικαστικής πληρεξουσίας Ν.Σ.Κ., που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, αλλά και με τις νομίμως επί της έδρας κατατεθείσες προτάσεις του, άσκησε κύρια παρέμβαση, προβάλλοντας δικαιώματα κυριότητας, επικαλούμενο ότι το ίδιο ότι το ίδιο έχει αποκτήσει την κυριότητα στο επίδικο ακίνητο κατά τους ακόλουθους τρόπους : α) δυνάμει της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης του 1832 και των πρωτοκόλλων του Λονδίνου του 1830, δικαιώματι πολέμου ως διάδοχο του Τουρκικού κράτους, στο οποίο ανήκε πριν την επανάσταση του 1821, β) ως ανήκον πριν την επανάσταση του 1821 σε Οθωμανούς υπηκόους, οι οποίοι κατά τον χρόνο της υπογραφής των πρωτοκόλλων το είχαν εγκαταλείψει, γ) αποτελούσε από το έτος 1820 βοσκότοπο ή λιβάδι, χωρίς ποτέ να αναγνωρισθεί κύριος αυτού, δ) Επικουρικά με τα προσόντα της τακτικής ή της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς το νέμεται, ασκώντας τις αναφερόμενες πράξεις νομής, που προσιδιάζουν στη φύση του επιδίκου, με διάνοια κυρίου και καλή πίστη, από την επανάσταση του 1821 μέχρι και την άσκηση της αγωγής, ε) άλλως, ως αδέσποτο, χωρίς να απαιτείται κατάληψη της νομής ή μεταγραφή της κτήσης, δυνάμει των διατάξεων του προϊσχύσαντος βυζαντινορωμαϊκού δικαίου, των άρθρων 16 του από Ιουνίου 1837 νόμου περί διάκρισης κτημάτων και των διατάξεων των άρθρων 2 § 1 του ΑΝ 1539/1938 και 972 ΑΚ. Η κύρια παρέμβαση έχει ασκηθεί παραδεκτά, σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 21 παρ. 1-2, 20 παρ. 6 και 19 παρ. 5 του Ν. 2882/2001. Ωστόσο είναι μη νόμιμη ως προς τη βάση αυτής περί κτήσης της κυριότητας του επιδίκου δυνάμει της συνθήκης της Κωνσταντινουπόλεως και των σχετικών πρωτοκόλλων, «δικαιώματι πολέμου» ως διάδοχο του Τουρκικού Δημοσίου και των υπηκόων του, στο οποίο ανήκε προ και μέχρι την Επανάσταση του 1821, καθόσον για τα ακίνητα της Αττικής δεν μπορεί να γίνει λόγος για περιέλευσή τους στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου με το δικαίωμα του πολέμου, αφού η Αττική δεν κατακτήθηκε με όπλα, αλλά παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Κράτος την 31-3-1833 με βάση την από 27-6/9-7-1832 Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως και κατόπιν σχετικών συμφωνιών μεταξύ των Ελληνικών και Τουρκικών Αρχών. Τυγχάνει αόριστη ως προς την βάση της περί κτήσης της κυριότητας του επιδίκου: α) λόγω εγκατάλειψής του από τους Οθωμανούς ιδιώτες, διότι δεν εξειδικεύονται καθόλου τα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν τη βάση αυτή, όπως π.χ. ποιος ήταν ο άλλοτε Οθωμανός κύριος του επιδίκου, β) με τα προσόντα της τακτικής χρησικτησίας, καθόσον δεν γίνεται επίκληση συγκεκριμένου νόμιμου τίτλου για τη θεμελίωσή της, γ) λόγω του χαρακτήρα του επιδίκου ως λιβαδίου, άλλως βοσκοτοπίου, διότι το κυρίως παρεμβαίνον αρκείται σε απλή επανάληψη των σχετικών διατάξεων, χωρίς εξειδίκευση του περιεχομένου τους στην προκειμένη περίπτωση. Το αίτημα εξάλλου του Ελληνικού Δημοσίου να αναγνωριστεί το ίδιο δικαιούχος της αποζημίωσης, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, καθώς δεν μπορεί με κύρια παρέμβαση να ζητηθεί αναγνώριση δικαιούχου της από απαλλοτρίωση αποζημίωσης, αλλά αυτό γίνεται μόνο με δικόγραφο που επιδίδεται στον υπόχρεο (ΕφΘεσ 582/2019 TNΠ ΝΟΜΟΣ). Η κύρια παρέμβαση, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, συνεκδικαζόμενη με την αίτηση έφεσή λόγω της συνάφειας αυτής (άρθρα 31 παρ. 1, 246, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου πολιτικού μηχανικού της αιτούσας και τα έγγραφα που προσκόμισαν με νόμιμη επίκληση οι διάδικοι, καθώς και από την επισκόπηση των φωτογραφικών απεικονίσεων-χαρτών του απαλλοτριούμενου ακινήτου και της ευρύτερης περιοχής από την Google earth, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 περ. γ΄, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 του ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Με το Π.Δ. Γ.554/90 [ΦΕΚ 225Δ/10-4-1990] εγκρίθηκε το πολεοδοµικό σχέδιο, των διαμορφωμένων πολεοδομικών ενοτήτων «Αγία Μαρίνα – Λούκου Άγιος Αθανάσιος, Γιάλα ή Ζαρλί και Κανάκια» της πρώην κοινότητας Αιαντείου Σαλαµίνας και νυν Δήµου Σαλαµίνας, των οποίων η χρήση για δεύτερη κατοικία έχει προσδιοριστεί µε το από 20-8-1985 Π.Δ [Δ’ 456], µε τον καθορισµό οικοδοµήσιµων χώρων, οδών, πεζοδρόµων, κοινοχρήστων χώρων, χώρων πρασίνου, αθλητικού κέντρου, στάθµευσης αυτοκινήτων, χώρου εκκλησίας κλπ. Σε εκτέλεση του ανωτέρω Π.Δ εκδόθηκε η υπ΄αρ. 16/1995 Πράξη Εφαρµογής, η οποία κυρώθηκε µε την υπ’ αριθ. Οικ.Π10780/Β624/8-7-97 Απόφαση του Νοµάρχη Πειραιά και µεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Σαλαµίνας. Η άνω πράξη διορθώθηκε με την υπ’ αριθ. 16Α72/2002 Διορθωτική Πράξη, ως προς τα στοιχεία της αιτούσας, αναφορικά με το ακίνητο με αρ.009310, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. Π8990/Β591/10-10-2002 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά, η οποία μεταγράφηκε στο τόμο … και αρ. … στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας και ήδη καταχωρήθηκε με αρ. πρωτ. …../2023 στο κτηματολογικό γραφείο Πειραιώς) και νήσων από (μεταφορά από το νόμιμα στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Σαλαµίνας. Η εν λόγω Πράξη Εφαρµογής συνοδεύεται από το σχετικό κτηµατολογικό διάγραµµα εφαρµογής και από τους κτηµατολογικούς πίνακες ιδιοκτησιών. Μεταξύ των ιδιοκτησιών που περιλαµβάνονται και τακτοποιούνται με την ως άνω Πράξη Εφαρμογής είναι και αυτή που βρίσκεται στο ΟΤ. Γ … στη θέση «…» της κοινότητας Αιαντείου της νήσου Σαλαµίνας, µε κωδικό αριθµό κτηµατογράφησης ……. Ειδικότερα από την ιδιοκτησία αυτή εντάσσεται στο σχέδιο πόλης εδαφικό τμήμα 104,64 τ.μ, από το οποίο αφαιρείται εδαφικό τμήμα 5,2 τμ. που θεωρείται εισφορά γης και τμήμα 99.5 τμ. ρυμοτομείται για τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου και συγκεκριμένα της εγκεκριμένης πλέον οδού …. και αποδίδεται στον Δήμου Σαλαμίνας. Ήδη το εδαφικό αυτό τμήμα έχει λάβει αριθμό ΚΑΕΚ ……….. στο Κτηµατολογικό Γραφείο Σαλαµίνας, ενώ από το ίδιο ακίνητο που έχει συνολική έκταση 376,63 τ.μ εδαφικό τμήμα εκτάσεως 271,99 τ.μ. έχει παραμείνει εκτός σχεδίου πόλεως κι έχει λάβει αρ. ΚΑΕΚ ………….. Το ρυμοτομούμενο εδαφικό τμήμα βρίσκεται στη θέση «….» στο άκρο του σχετικού οικισμού, απέχει περί τα 1.100 μέτρα από τη θάλασσα και συγκεκριμένα την παραλία «…….», όπου είναι δυνατή η κολύμβηση και 17 χλμ. από τα Παλούκια και την πόλη της Σαλαμίνας (26 λεπτά με το αυτοκίνητο), με την οποία δεν συνδέεται με λεωφορειακή γραμμή του τοπικού ΚΤΕΛ. Η ευρύτερη περιοχή είναι κατά βάση αραιοκατοικημένη, διαθέτει δίκτυα κοινής ωφελείας (ηλεκτρικό, τηλέφωνο) όχι όμως δίκτυο αποχέτευσης με παραθεριστικές και λιγότερο μόνιμες κατοικίες, λόγω της απόστασης από την πόλη, ενώ η πέραν αυτής περιοχή (του ορίου του οικισμού) είναι δασώδης με άγρια βλάστηση. Υπάρχει Μίνι μάρκετ, προσβάσιμο σε 10-15 λεπτά με τα πόδια και 5 λεπτά με το αυτοκίνητο, και εκκλησία σε περίπου 20 λεπτά με τα πόδια. Η αιτούσα προσκομίζει ως συγκριτικά στοιχεία τα κατωτέρω συμβόλαια που αφορούν ακίνητα πλησίον του επιδίκου, με εκτιμήσεις της ΔΟΥ : α) την υπ’ αριθμ. 81/2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιά, δυνάμει της οποίας εγγράφηκε προσημείωση υποθήκης ύψους 130.000 ευρώ σε ακίνητο έκτασης 410,90 τμ, β) Το υπ’ αριθμ. …../5-12-2018 συμβόλαιο αγοραπωλησίας οικοπέδου, για ακίνητο επιφάνειας 316,10 τ.μ. την αξία του οποίου η αρμόδια Δ.Ο.Υ. εκτίμησε για το οικόπεδο στο ποσό των 69.852,13 ευρώ, ήτοι 220,98 € ανά τ,μ. γ) Το υπ’ αριθμ. …../30-12-2019 συμβόλαιο αγοραπωλησίας οικοπέδου, για ακίνητο επιφάνειας 217,99 τ,μ., την αξία εκτίμησε η αρμόδια Δ.Ο,Υ, για το οικόπεδο στο ποσό των 32.698,50 € ήτοι 150 € το τμ. δ) το υπ’ αριθμ. …./2-9-2016 συμβόλαιο αγοραπωλησίας, επιφάνειας 256,92 τ.μ„ την αξία εκτίμησε η αρμόδια Δ.Ο.Υ. στο ποσό των 45.960,98 € ήτοι 178 € το τμ. ε) το υπ’ αριθμ. …../17-10-2017 συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς, μεταξύ άλλων ακινήτων για ακίνητο επιφανείας 223,50 τμ. την αξία εκτίμησε η ΔΟY στο ποσό των 47.069,10 € ήτοι 210,60 € το τμ. Η μάρτυρας δε αυτής πολιτική μηχανικός κατά την εκτίμησή της προσδιόρισε την μέγιστη εμπορική αξία του απαλλοτριωμένου στο ποσό των 220 € το τμ. Οι άνω τιμές όμως που καθορίστηκαν από τη ΔΟY αφορούσαν προσωρινή εκτίμηση, καθώς δεν ίσχυε ακόμα στις περιοχές της Σαλαμίνας ο αντικειμενικός προσδιορισμός, η δε εμπορική αξία έχει υπολογιστεί αναφορικά με αξία οικοπέδων εντός σχεδίου, αρτίων και οικοδομήσιμων, ενώ το απαλλοτριούμενο πριν το σχέδιο πόλης ήταν αγροτεμάχιο. Σημειώνεται ότι για τον υπολογισμό της αποζημίωσης δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη η ωφέλεια που παρέχει στην ιδιοκτησία η απαλλοτρίωση, δεδομένου ότι το επίδικο εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης, καθιστάμενο οικοδομήσιμο, με την δημοσίευση στο ΦΕΚ του προεδρικού διατάγματος περί έγκρισης, τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου, που αποτελεί και την πράξη κήρυξης της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, ενώ η Πράξη Εφαρμογής, που καθόρισε τα προσκυρωτέα και ρυμοτομούμενα τμήμα σε εκτέλεση αυτού, όπως και η κυρωτική αυτής απόφαση του Νομάρχη, αποτελεί μέρος της διαδικασίας συντέλεσης της απαλλοτρίωσης των ρυμοτομούμενων, αλλά και των προσκυρούμενων τμημάτων (ΑΠ 599/2013, ΟλΣτΕ 603/2008, ΣτΕ 479/2017, ΣτΕ 3820/2013, ΣτΕ 1815/2012, ΣτΕ 1731/2012, ΕφΚρ 7/2024 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η αιτούσα προσκομίζει ακόμα αποφάσεις της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Σαλαμίνας με τις οποίες (με αρ. 419/2017, 384/2017 και 55/2018) έχει καθορίσει με εξώδικο συμβιβασμό τιμή προσκύρωσης για προσκυρωτέα τμήμα στην ίδια περιοχή («…..») τιμή 180 € το τμ. και την ίδια τιμή και για προσκυρωτέα τμήματα σε άλλες περιοχές (βλ. και τις με τις με αρ. 85/2021 (……..) και 121/2021 αποφάσεις της Οικονομικής Επιτροπής (……….) τιμή 180 € το τμ. Ωστόσο, οι τιμές είχαν καθορισθεί πριν την ένταξη των περιοχών του Δήμου Σαλμίνας στο σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού, που ισχύει από την 1.1.2022, με βάση την ΥΑ 57732/ ΕΞ/ 2021 (ΦΕΚ Β 2375/7.6.2021). Σύμφωνα δε με την κτηματική Υπηρεσία Πειραιώς (βλ. το με αρ. ……./23.2.2023 έγγραφο αυτής που αποτελεί και απάντηση της αίτησης της αιτούσας κατά το άρθρο 15 παρ.4 του ν. 2882/2001) η αντικειμενική αξία του επιδίκου ανέρχεται σε 3,5 το τμ. Εξάλλου, η μάρτυρας του καθ΄ού, πολιτικός μηχανικός και προϊσταμένη στο τοπογραφικό της τεχνικής υπηρεσίας του, εξεταζόμενη ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατέθεσε ότι με βάση τις αντικειμενικές αξίες από 1.1.2022 η αξία της ρυμοτομούμενης έκτασης δεν υπερβαίνει το ποσό των 50 € /τμ., που είναι και η τιμή πλέον των προσκυρωτέων τμημάτων από το Δήμο Σαλαμίνας. Σε ερώτηση ωστόσο της πληρεξουσίας Δικηγόρου της αιτούσας ανέφερε ότι γενικώς τα ακίνητα στην περιοχή πωλούνται στα 80 € το τμ, αξία που θεωρεί και για το επίδικο ακίνητο. Ο καθ’ ού Δήμος Σαλαμίνας προσκομίζει ακόμα την με αρ. 277/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς, με βάση την οποία καθορίστηκε οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για ρυμοτομούμενο ακίνητο στη θέση «….» (δηλαδή όχι πλησίον του επιδίκου) το ποσό των 40 €, ενώ η με αρ. 340/2018 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς είχε καθορίσει προσωρινή τιμή μονάδος στο ίδιο ποσό. Από όλα τα όλα τα ανωτέρω αποδεικτικά στοιχεία, εκτιμώμενα κατά το λόγο της τοπικής και χρονικής τους προσφορότητας, προκύπτει ότι η πραγματική αξία του απαλλοτριωθέντος λόγω ρυμοτομίας εδαφικού τμήματος, για το οποίο υπέχει υποχρέωση αποζημίωσης ο πρώτος καθ`ού η αίτηση ΟΤΑ, κατά τον κρίσιμο χρόνο της προκείμενης συζήτησης, (άρθρο 17 παρ. 2 του Συντάγματος και 13 παρ. 1α του ΚΑΑΑ), με βάση τις υπάρχουσες οικονομικές και νομισματικές συνθήκες, χωρίς να υπολογισθεί η τυχόν ανατίμηση ή υποτίμηση που επέρχεται λόγω της εξαγγελίας της απαλλοτρίωσης ή της εκτέλεσης του έργου της ρυμοτόμησης, συνεπώς δε και η πλήρης οφειλομένη για την ίδια έκταση αποζημίωση, δηλαδή εκείνη με την οποία οι δικαιούχοι μπορούν ν` αντικαταστήσουν τα απαλλοτριούμενα με άλλα ισάξια ακίνητα, (ΟλΑΠ 13 και 17/2000, ΕλΔ/νη 2000. 950 και 958, 1332/85, ΕλΔ/νη 26.1134 και 1109/81, ΝοΒ 30.238), ανέρχεται στο ποσό των 80 € ανά τετραγωνικό μέτρο (τ.μ.) εδάφους. Σε σχέση με την σωρευόμενη στο δικόγραφο αίτηση αναγνώρισης δικαιούχων αποδείχθηκαν τα εξής : Η αιτούσα έχει καταστεί κυρία ενός ακινήτου με το με αρ. ………./1-9-1976 πωλητήριο συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …….., που έχει μεταγραφεί νόμιμα, επί ενός αγροτεμαχίου, όπως περιγράφεται στο άνω συμβόλαιο αποτελούμενου από δύο συνεχόμενα αγροτεμάχια μη άρτια και μη οικοδομήσιμα σύμφωνα με τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, εμφαινόμενα με τους αριθμούς …. και … στο από Μαΐου 1972 σχεδιάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ……. που προσαρτάται στο υπ’ αριθμόν …../1973 συμβόλαιο του Ιδίου ως άνω αναφερόμενου συμβολαιογράφου συνολικής εκτάσεως 442 τ.μ. που συνορεύει βόρεια με ιδιωτική πλευρά πλάτους 5,00 μ. επί πλευράς 42,00 μ., ανατολικά επί πλευράς επί πλευράς 3,50μ. με ιδιοκτησία Ελληνικού Δημοσίου, νότια επί συνολικής πλευράς 44,00μ. με πευκόφυτη έκταση Ελληνικού Δημοσίου και δυτικά επί πλευράς 14,80μ. με το υπ’αριθμόν (9) αγροτεμάχιο, όπως περιγράφεται στο ίδιο σχεδιάγραμμα. Σύμφωνα με νεότερη καταμέτρηση, το ακίνητο αυτό εμφαίνεται στο από Ιανουαρίου 2021 τοπογραφικό σχεδιάγραμμα της πολιτικού μηχανικού ………… με τα στοιχεία Α-Β-Γ-2-3-1 συνολικής επιφανείας 376,63 τ.μ , από το οποίο όπως εκτέθηκε τμήμα επιφανείας 104,64 τ.μ. με τα στοιχεία Α-Β-Γ-1-Α, εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως και απαλλοτριώθηκε για τη διαμόρφωση κοινόχρηστου χώρου και συγκεκριμένα της εγκεκριμένης πλέον οδού Ανδρούτσου πλάτους 7,50μ., ενώ τμήμα 271,99 τ.μ., εμφαινόμενο με τα περιμετρικά αριθμητικά στοιχεία 1-2-‘1 παραμένει εκτός σχεδίου με αρ. ΚΑΕΚ ……… Στους δικαιοπαρόχους της αιτούσας ………….. είχε περιέλθει αντίστοιχα κατά ποσοστά 2/3 και 1/3 εξ αδιαιρέτου, δυνάμει του υπ΄ αρ. ………./28-8-1973 συμβολαίου διανομής κοινών ακινήτων του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………. που έχει μεταγραφεί νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο …. και αριθμό ….., σε συνδυασμό και με το με αρ. ………../28-8-1973 συμβολαίου διανομής, του ιδίου συμβολαιογράφου που μεταγράφηκε νόμιμα (τόμος …. και αριθμό ….). Στους ανωτέρω και τους λοιπούς εξ αδιαθέτου συγκληρονόμους του αποβιώσαντος την 17-3-1970 ………. είχε περιέλθει ως μείζον ακίνητο εμβαδού 225 περίπου στρεμμάτων, από εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή αυτού, δυνάμει της υπ΄ αρ. ………/1972 πράξης αποδοχής κληρονομίας του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …………., που έχει νόμιμα μεταγραφεί νόμιμα (τόμος …. και αριθμό ….). Το ακίνητο του άνω κληρονομούμενου περιγράφεται στο παραπάνω συμβόλαιο διανομής ως εξής : «ένα αγρόκτημα στη θέση «……» Αιαντείου Σαλαμίνας, συνολικής εκτάσεως 225 περίπου στρεμμάτων και συνορευομενου βόρεια με γυμνές εκτάσεις Ελληνικού Δημοσίου και εν μέρει με ιδιοκτησία ………………. και κληρονόμους ………………, βόρεια με πρώην αγροτική έκταση ιδίου κληρονομουμένου ……….. και νυν διαφόρων ιδιοκτητών διαχωρισμένου ήδη του αγροκτήματος αυτού προς νότο δια ιδιωτικής αγροτικής οδού εν μέρει έκταση Ελληνικού Δημοσίου, ανατολικά με κληρονομους …………., και εκτάσεις Ελληνικού Δημοσίου, και δυτικά με παραθαλάσσια περιοχή (αιγιαλό). Το ακίνητο αυτό, ως ευρύτερη έκταση είχε περιέλθει στον ………………, και στον αδελφό του …………, με τα με αρ. …/1919, …/1919, …/1919, …./1919 συμβόλαια του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………., που μεταγράφηκαν νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας (αντίστοιχα τόμος …. και αριθμοί, …………….). Οι ανωτέρω διένειμαν ατύπως προφορικά μεταξύ τους την ως άνω ευρύτερη έκταση, ώστε ο . ….. έλαβε το νότιο τμήμα της εν λόγω έκτασης και ο απώτερος δικαιοπάροχός της αιτούσας ………. το βόρειο τμήμα, που διαχωρίζονταν μεταξύ τους με ρέμα. Στους δικαιοπαρόχους αυτών είχε περιέλθει δυνάμει των με αρ. …../1894 συμβολαίου του Συμβολαιογραφούντος Ειρηνοδίκου Σαλαμίνας ……, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο … και με αριθμό …. (σχετ. το υπ’ αριθμ. …./1894 συμβόλαιο του Συμβολαιογραφούντος Ειρηνοδίκου Σαλαμίνας ……., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο … και με αριθμό ….. (σχετ. 14 β) σε συνδυασμό με τα υπ’ αριθμ. ……………. παραχωρητήρια του Ελληνικού Δημοσίου που εκδόθηκαν το 1867 κι έχουν μεταγραφεί νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας και τα υπ΄αρ. ………….. παραχωρητήρια του Ελληνικού Δημοσίου που εκδόθηκαν 1898 κι έχουν μεταγραφεί νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας. Το κυρίως παρεμβαίνον επικαλείται ότι το επίδικο εμπίπτει στο με αρ. ΑΒΚ …. Δημόσιο Κτήμα, έκτασης 101.218 τμ. που συνορεύει ανατολικά με δημόσιο δάσος, δυτικά με κτήμα ………………….., βόρεια με δημόσιο δάσος και ιδιοκτησία ……….. και νότια με ιδιοκτησία ………… Το ανωτέρω καταγράφηκε για πρώτη φορά το έτος 1940 (βλ. την από ………. έκθεση καταμετρήσεως), καθώς από τον έλεγχο της κατεχόμενης έκτασης από τους …. και ……………., με βάση τα παραχωρητήρια που είχαν εκδοθεί υπέρ των δικαιοπάροχων τους (τα οποία προαναφέρθηκαν) προέκυψε ότι ενώ τα παραχωρητήρια αφορούσαν έκταση συνολικά 502.002 τμ. οι ανωτέρω κατείχαν συνολικά έκταση 603.220 τμ., ώστε από τη διαφορά αυτών προκύπτει η έκταση των άνω δημοσίου κτήματος (101.218 τμ.), με πιθανότερο την εκχέρσωση δημοσίου δάσους από τον …………………… (απώτερο δικαιοπαρόχου της αιτούσας), ο οποίος κατείχε και την μεγαλύτερη έκταση (βλ. την από 10.3.1939 έκθεση του τοπογράφου ………….). Όμως το επίδικο βρίσκεται εκτός ανάρτησης δασικού χάρτη και δεν εμπίπτει σε δημόσια δασική έκταση και ειδικότερα στα δάση και δασικές εκτάσεις της διαλυμένης Μονής Αγίου Νικολάου της περιοχής «Κολώνας» Σαλαμίνας (βλ. τη με αριθμό πρωτ. …./20-5-2022 βεβαίωση της Διεύθυνσης Δασών Πειραιά). Επιπλέον, στο από Φεβρουάριο του 2023 τοπογραφικό διάγραμμα της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά (όπου σημειώνεται και το επίδικο ακίνητο) απεικονίζεται μόνο η ευρύτερη έκταση των 603.220 τμ. εντός της οποίας περικλείεται το ως άνω δημόσιο κτήμα, έκτασης 101.218 τμ. καθώς όπως επισημαίνεται στην από 11.3.2010 τεχνική έκθεση – υπόμνημα του τοπογράφου μηχανικού ………, που συνοδεύει άνω τοπογραφικό διάγραμμα, ο προσδιορισμός του εν λόγω δημοσίου κτήματος (ΑΒΚ …….) αφορά μόνο αριθμητικά το εμβαδόν του, χωρίς να είναι δυνατός ο εντοπισμός της έκτασης αυτού στην ευρύτερη περιοχή των 603,22 στρεμμάτων λόγω έλλειψης τεχνικών στοιχείων (τοπογραφικά διαγράμματα, σταθερά όρια και κτλ), που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή ή τον εντοπισμό των παραχωρητηρίων και κατ’ επέκταση τον προσδιορισμό του υπολοίπου τμήματος του, που αποτελεί το άνω Δημόσιο κτήμα. Δηλαδή δεν είναι εφικτή τεχνικώς η ταύτιση του Δημοσίου κτήματος εντός της ευρύτερης έκτασης των 603.220 τμ., που κατείχαν ο απώτερος δικαιοπάροχος της αιτούσας και ο αδελφός του ………., έχοντας λάβει με παραχωρητήρια του Δημοσίου έκταση 502.002 τμ., ώστε κατ΄επέκταση δεν είναι δυνατή και η ταύτιση του επιδίκου ακινήτου εντός του Δημοσίου κτήματος. Το κυρίως παρεμβαίνον προσκομίζει τα με αρ. πρωτ. ../28-5-1969, … και …./27-6-1974, πρωτόκολλα καθορισμού αποζημίωσης για αυθαίρετη χρήση (αγρού) σε βάρος του ……………….. και των κληρονόμων του ………, για την έκταση των 101.218 τμ. τα οποία όμως δεν προκύπτει ότι αφορούσαν και το επίδικο ακίνητο. Σημειώνεται τέλος ότι στο κτηματολόγιο του Δήμου Σαλαμίνας για το γεωτεμάχιο αρ. ΚΑΕΚ ……….. (δηλαδή το εδαφικό τμήμα που δεν ρυμοτομείται) η αρχική εγγραφή αναφέρει ως κυρία την αιτούσα με τίτλο κτήσης το επικαλούμενο ως άνω συμβολαιογραφικό έγγραφο (με αρ. …../1-9-1976 πωλητήριο συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ……………) και όχι το Ελληνικό Δημόσιο (βλ. το με αρ. πρωτ. ……./24.1.2024 πιστοποιητικό του κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας). Κατόπιν των παραπάνω, δεν πιθανολογήθηκαν δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου στο απαλλοτριούμενο ακίνητο (άρθρο 26 παρ.11 του ΚΑΑΑ), ενώ η αιτούσα επικαλείται πλήρη σειρά τίτλων, από το έτος 1867, στο δε απαλλοτριούμενο δεν υπάρχουν βάρη ή διεκδικήσεις τρίτου (βλ. τα υπ. αρ. πρωτ. …., … και …../2023 πιστοποιητικά μεταγραφής, ιδιοκτησίας βαρών & κατασχέσεων, καθώς και διεκδικήσεων του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς και νήσων από έρευνα στο πρώην Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας), ώστε το Δικαστήριο δεν θα πρέπει να απέχει από την έκδοση απόφασης. Συνεπώς η σωρευόμενη αίτηση αναγνώρισης δικαιούχων πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, να αναγνωρισθεί η αιτούσα δικαιούχος της αποζημίωσης, ταυτόχρονα δε να απορριφθεί η κύρια παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου.
Στη διαδικασία προσδιορισμού αποζημίωσης, κατά το άρθρο 18 § 4 του Ν. 2882/2001: α) η δικαστική δαπάνη βαρύνει τον υπόχρεο προς αποζημίωση και επιδικάζεται από το δικαστήριο με την ίδια απόφαση, με την οποία καθορίζεται το ύψος της καταβλητέας αποζημίωσης, β) η εκκαθάριση της δικαστικής δαπάνης γίνεται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, γ) το άρθρο 22 Ν. 3693/1957 δεν εφαρμόζεται, δ) όταν υπόχρεος προς αποζημίωση είναι φορέας που υπάγεται στη Γενική Κυβέρνηση κατά την έννοια του άρθρου 14 Ν. 4270/2014 (προϊσχύσαν άρθρο 1Β Ν. 2362/1995), η επιδικαζόμενη από τα Δικαστήρια αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου των δικαιούχων αποζημίωσης καθορίζεται υποχρεωτικά έως το ήμισυ των νομίμων αμοιβών του Κώδικα Δικηγόρων ε) η απόφαση του Μονομελούς Εφετείου ή (πριν την τροποποίηση που επέφερε το άρθρο 76§ 11 Ν. 4146/2013) του Μονομελούς Πρωτοδικείου, με την οποία καθορίζεται η προσωρινή τιμή μονάδος αποζημίωσης αποτελεί ως προς την δικαστική δαπάνη εκτελεστό τίτλο σε βάρος του υπόχρεου προς αποζημίωση, εάν και οι δύο διάδικοι αποδέχθηκαν την απόφαση αυτή ή παρήλθε άπρακτη η προθεσμία άσκησης αίτησης οριστικού προσδιορισμού της αποζημίωσης, στ) σε περίπτωση εμπρόθεσμης αίτησης, το Εφετείο (με τριμελή σύνθεση) αποφαίνεται ενιαία τόσο για την δικαστική δαπάνη της ενώπιον αυτού διαδικασίας, όσο και για την δικαστική δαπάνη του προσωρινού προσδιορισμού της αποζημίωσης, ζ) στην δίκη του προσωρινού ή οριστικού προσδιορισμού της αποζημίωσης του απαλλοτριουμένου, σύμφωνα με τα άρθρα 18, 19 και 20 Ν. 2882/2001, ένα είναι το αντικείμενο της δίκης, ο προσδιορισμός της αποζημίωσης (προσωρινός ή οριστικός) και, συνεπώς, ορίζεται μία αμοιβή του δικηγόρου σε ποσοστό επί της αξίας του αντικειμένου αυτού της δίκης (ΟλΑΠ 17/2000 ΕλλΔνη 2000.958, ΑΠ 57/2021, ΑΠ 423/2019, ΑΠ 1993/2017, ΑΠ 413/2012, ΕφΠειρ 360/2023, ΕφΑθ 416/2018, ΕφΑθ 420/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, η αμοιβή του δικηγόρου του δικαιούχου σε ποσοστά επί της καθοριζομένης αποζημίωσης, σύμφωνα με τον Κώδικα περί Δικηγόρων που ισχύει από 27.9.2013 (βλ. Ν. 4194/2013-ΦΕΚ 208/Α/27.9.2013) και ειδικότερα σύμφωνα με τα άρθρα 63, 65, 68, 69 § 3 και 84 § 1 αυτού, προσδιορίζεται: αα) για τη σύνταξη αίτησης, σε ποσοστό 2% έως 200.000 € 1,5% από 200.001 μέχρι 750.000, 1% από 750.001 μέχρι 1.500.000, 0,5% από 1.500.001 μέχρι 3.000.000, 0,3% από 3.000.001 μέχρι 6.000.000, 0,2% από 6.000.001 μέχρι 12.000.000, 0,5% από 12.000.001 μέχρι 25.000.000 και 0,005% από 25.000.001 και άνω, ββ) για τη σύνταξη των προτάσεων του αιτούντος επί της αίτησης, το ήμισυ της ως άνω αμοιβής στην περίπτωση που δεν προκύπτει ύπαρξη έγκυρης έγγραφης συμφωνίας περί αμοιβής για την παροχή δικηγορικών υπηρεσιών, σχετιζομένων με την έναρξη και διεξαγωγή της δίκης, οπότε ισχύουν οι οριζόμενες σύμφωνα με τα ανωτέρω νόμιμες αμοιβές (άρθρο 58 Ν. 4194/2013). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 17 του Συντάγματος, 189 του ΚΠολΔ, 58 επ. του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013), συνάγεται ότι η αμοιβή, την οποία καταβάλλει ο δικαιούχος της αποζημίωσης στο δικηγόρο του για τη σύνταξη της αίτησης και των προτάσεων, κατά τις ανωτέρω διακρίσεις, προκειμένου να επιτύχει τον προσδιορισμό και την είσπραξη της αποζημίωσης, αποτελεί παρακολούθημα αυτής, προσαυξάνει το ποσόν της, βαρύνει τον υπόχρεο και πρέπει να επιδικάζεται σε βάρος του και να περιέρχεται στον δικαιούχο, ώστε να μην επέρχεται φαλκίδευση της πλήρους αποζημίωσης (ΟλΑΠ 17/2000 ό.π., Α.Π. 502/2005 ό.π.).
Στην προκείμενη περίπτωση, σύμφωνα με την αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας για την προκείμενη δίκη προσδιορισμού της προσωρινής αποζημίωσης, κατόπιν σχετικού αιτήματός της (άρθρο 191 § 2 ΚΠολΔ), πρέπει, κατά τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, να επιβληθούν σε βάρος του καθ΄ού ως υπόχρεου προς καταβολή της επίδικης αποζημίωσης που περιλαμβάνουν: α) τα πάσης φύσεως δικαστικά της έξοδα, κατ΄ άρθρο 189 παρ. 1 του ΚΠολΔ, ενώπιον του παρόντος Μονομελούς Εφετείου, τα οποία πρέπει να καθοριστούν στο ποσό των τετρακοσίων (400) € και β) την αμοιβή της πληρεξούσιας Δικηγόρου της για τη σύνταξη της αιτήσεως και των προτάσεών της ενώπιον, επίσης, του παρόντος Δικαστηρίου, ενόψει του ότι το αντικείμενο της δίκης ως προς το ύψος της οφειλόμενης αποζημίωσης δεν υπερβαίνει το ποσό των 200.001 ευρώ σε ποσοστό 3% (= 2% + 1%) επί της ως άνω καθορισθείσας αποζημίωσης, μειωμένα όμως κατά το ήμισυ (1,5%) για το Δήμο Σαλαμίνας, εφόσον υπάγεται στη Γενική Κυβέρνηση κατά την έννοια του άρθρου 14 του Ν. 4270/2014, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΚAΘΟΡΙΖΕΙ την προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης του ακινήτου, που απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά λόγω ρυμοτομίας, όπως αυτό περιγράφεται στο σκεπτικό, σε ποσό ογδόντα (80) € ανά τ.μ. εδάφους.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την αιτούσα ως δικαιούχο της αποζημίωσης που καθορίστηκε προσωρινά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την κύρια παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του υπόχρεου προς καταβολή της αποζημίωσης, καθ’ ού, Δήμου Σαλαμίνας, τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας, τα οποία καθορίζει ενιαία: : α) στο ποσό των τετρακοσίων (400) €, ως αμοιβή μετ’εξόδων της πληρεξουσίας της Δικηγόρου, για την παράστασή της ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, και β) σε ποσοστό 1,5 % επί της καθορισθείσας αποζημίωσης, ως αμοιβή της για τη σύνταξη της αίτησης και των προτάσεών της.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους, στις 29.11.2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ