ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 585/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε η πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις ………. για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: …………, ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο, Βλαδίμηρο Σαρμαζανίδη.
Της εφεσίβλητης: ………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο, Παρθενία Κανή.
Η εφεσίβλητη άσκησε την με αρ. κατ. ………/2019 αγωγή προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο συζήτησε αυτήν ερήμην του εναγομένου και με την με αρ. 3936/2020 απόφαση την έκανε εν μέρει δεκτή κατ’ ουσία.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ο εναγόμενος με την από ………../2022 έφεση προς το δικαστήριο τούτο, η οποία ορίστηκε να συζητηθεί (αρ. κατ. ………/2022 ΕφΠειρ), στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αρ. 3936/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε, ερήμην του εναγόμενου – εκκαλούντος, κατά την διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια το γάμο κα την ελεύθερης συμβίωση, ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2) και πρέπει, εφόσον ασκήθηκε από τον εναγόμενο που δικάστηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό, παραπονούμενο για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, να γίνει δεκτή και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη μέσα στα όρια που καθορίζονται με την έφεση (άρθρο 528 του ΚΠολΔ), απορριπτομένης ως μη νόμιμης της σχετικής ένστασης καταχρηστικής άσκησης αυτής, που πρόβαλε η εφεσίβλητη, για το λόγο ότι αυτή ασκήθηκε παρελκυστικά για να μην προσχωρήσει η αναγκαστική εκτέλεση της εκκαλουμένης, μόλις λίγες ημέρες πριν λήξει η διετής προθεσμία (ΚΠολΔ 518 παρ. 2) και επειδή τα όσα ισχυρίζεται με αυτήν (έφεση) είναι αναληθή, αφού η εκκαλουμένη έχει αναγνωριστικό χαρακτήρα και άρα δεν είναι εκτελεστεί, η ίδια δε δεν επέδωσε ποτέ αυτήν, ώστε να αρχίσει η συντομότερη προθεσμία των 30 ημερών (ΚΠολΔ 518 παρ. 1) και επειδή μόνο η αναλήθεια των ισχυρισμών που προβάλλονται με την έφεση δεν καθιστούν την άσκηση αυτής καταχρηστική, αφού δεν γίνεται να διαπιστωθεί αυτή ( η αναλήθεια) πριν την ουσιαστική της διερεύνηση. Σχετικά με το ηλεκτρονικό παράβολο της έφεσης (……………/2022) που κατέθεσε ο εκκαλών, αυτό δεν ήταν απαραίτητο για το παραδεκτό της έφεσης (ΚΠολΔ 495 παρ. 3 σε συνδ. με 592 παρ. 3 δ), γι’ αυτό και πρέπει να επιστραφεί στον καταθέσαντα.
Με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή της, κατά το ενδιαφέρον μέρος αυτής που μεταβιβάζεται η υπόθεση στο δικαστήριο με την ασκηθείσα έφεση, η ενάγουσα, ζήτησε, να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να της καταβάλει, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, το ποσό των 44.732 ευρώ, που αντιστοιχεί στην τεκμαρτή συμβολή της, κατά το 1/3, στην επαύξηση της περιουσίας του κατά τη λύση του γάμου τους. Οι λοιπές νομικές βάσεις και τα αιτήματα της αγωγής, που απορρίφθηκαν πρωτοδίκως με την εκκαλουμένη, εν προκειμένω δεν ενδιαφέρουν, αφού δεν άσκησε έφεση η ενάγουσα. Ο εναγόμενος ισχυρίστηκε ότι η ενάγουσα δεν συνέβαλε καθόλου στην οποιαδήποτε επαύξηση της περιουσίας του κατά τη διάρκεια του γάμου τους.
Από όλα τα έγγραφα, τα τοπογραφικά διαγράμματα, τις μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφίες, την υπ’ αρ. …./5.11.2019 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της ειρηνοδίκη Αθηνών, που ελήφθη κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (βλ. την ………../31.10.2019 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμ. ……….), που όλα τα επικαλούνται οι διάδικοι με τις προτάσεις, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο την 29.12.2007, ο οποίος λύθηκε την 19.4.2018, όπως συνομολογούν. Κατά τη διάρκεια του γάμου τους ο εναγόμενος απέκτησε από κληρονομιά, αρχικά της αποβιωσάσης την 9.1.2004 μητέρας του και κατόπιν του αποβιώσαντος την 1.12.2013 πατέρα του, κατά τα εξ αδιαιρέτου ποσοστά 3/4 και 1/4, αντίστοιχα, που αποδέχθηκε με την νομίμως μεταγεγραμμένη ………/2008 δήλωση αποδοχής ενώπιον της συμβ/φου Πειραιώς …………, η οποία διορθώθηκε με την νομίμως μεταγεγραμμένη …/2019 πράξη της συμβ/φου Πειραιώς ……., και την επίσης νομίμως μεταγεγραμμένη …../2019 δήλωση αποδοχής της ίδιας συμβ/φου, την κυριότητα μιας κάθετης ιδιοκτησίας που καταλαμβάνει τμήμα του οικοπέδου, που βρίσκεται στον Πειραιά, στη θέση «….», επί της οδού ……….. Κατά το χρόνο που ο εναγόμενος απέκτησε την ως άνω ιδιοκτησία (9.1.2004 και 1.12.2013, χρόνοι θανάτου των καθολικών δικαιοπαρόχων του, στους οποίους ανατρέχουν οι δηλώσεις αποδοχών κληρονομιάς, ΑΚ 1199), αυτή αποτελούνταν από δύο ισόγεια κτίσματα, ήτοι ένα επιφανείας 72,40 τ.μ. και ένα άλλο επιφανείας 34,22 τ.μ. τα οποία είχαν οικοδομηθεί το έτος 1973 και αποτελούνταν, το πρώτο κτίσμα, από δύο δωμάτια, σαλόνι, κουζίνα, δύο λουτρά, δύο δωμάτια και, το δεύτερο, σαλόνι – κουζίνα και λουτρό. Αμφότερα τα εν λόγω κτίσματα είχαν πρόσοψη σε εσωτερικό ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, ενώ με το δημοτικό δρόμο (Φειδίου), επικοινωνούσαν μέσω ενός διαδρόμου μήκους 15 μ. και πλάτους 1,20 μ. Κατά το έτος 2014, οι διάδικοι ανακαίνισαν και τα δύο κτίσματα, τα ένωσαν και έτσι προέκυψε μία ενιαία ισόγεια οικία 106,66 τ.μ., η πρόσοψη της οποίας εξακολουθούσε να είναι στον ακάλυπτο εσωτερικό χώρο του οικοπέδου και η επικοινωνία της με τη δημόσια δημοτική οδό με τον ως άνω διάδρομο. Οι εργασίες ανακαίνισης περιλάμβαναν γενικώς την κατασκευή – επισκευή τοίχων από οπτοπλινθοδομή, την επιδιόρθωση και συνένωση της στέγης, την επικάλυψη τμήματος των δαπέδων της οικίας και της αυλής με πλακάκια, την αλλαγή κάποιων κουφωμάτων, ντουλαπιών κουζίνας, ειδών υγιεινής, τη συμπληρωματική τοποθέτηση υδραυλικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και των βάψιμο των τοίχων. Η ακριβής έκταση των ως άνω εργασιών, ήτοι τετραγωνικά μέτρα, πλήθος κουφωμάτων και ντουλαπιών, το είδος, η ποιότητα, η ποσότητα και τα κόστη των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν, καθώς και οι εργατοώρες και οι αμοιβές των εργατοτεχνιτών που απαιτήθηκαν δεν αποδείχθηκαν. Συνακόλουθα δεν αποδείχθηκε και το ακριβές ύψος της συνολικής δαπάνης που απαιτήθηκε για τις ως άνω εργασίες. Το βέβαιο όμως είναι ότι εκ των ως άνω εργασιών αυξήθηκε η περιουσία του εναγομένου. Και τούτο γιατί πριν τις εργασίες ανακαίνισης η εμπορική αξία των δύο ξεχωριστών ισογείων κτισμάτων, ενόψει του έτους κατασκευής τους (1973), της θέσης τους, της πρόσοψής τους και της έκτασής τους, ανέρχονταν, κατά το χρόνο συζήτησης, σε 37.000 ευρώ η πρώτη και 3.000 ευρώ η δεύτερη και συνολικά σε 40.000 ευρώ, ενώ μετά τις εργασίες ανακαίνισης και τη συνένωση των δύο κτισμάτων η εμπορική αξία της ενιαίας πια ισόγειας οικίας, ενόψει του ότι αυτή αποτελεί ενιαίο σύνολο κατοικίας, της θέσης της, της πρόσοψής της και της έκτασής της, ανακαινισμένη το έτος 2014, ανέρχεται, κατά τον ίδιο χρόνο συζήτησης, σε 88.000 ευρώ. Η κάλυψη των ως άνω δαπανών ανακαίνισης έγιναν από τους διαδίκους αποκλειστικά με χρήματα που εσόδευσαν από τις εργασίες τους, ο εναγόμενος ως μέτοχος στην εταιρεία …………….. και η ενάγουσα ως υπάλληλος στην ίδια εταιρεία, χωρίς να δύναται να αποδειχθεί το ακριβές ποσοστό συμβολής του καθενός. Μετά ταύτα και, εφόσον ο εναγόμενος δεν απέδειξε ότι οι δαπάνες ανακαίνισης της κατοικίας του έγιναν αποκλειστικά από τον ίδιο με την οικονομική συνδρομή των γονιών του, όπως ισχυρίστηκε, χωρίς την συνεισφορά της ενάγουσας, η συμβολή της τελευταίας στην επαύξηση της περιουσίας του εναγομένου τεκμαίρεται ότι ανέρχεται στο 1/3 αυτής, ήτοι στο χρηματικό ποσό των [(88.000 – 40.000) Χ 1/3] 16.000 ευρώ, το οποίο πρέπει να αναγνωριστεί ότι οφείλει να καταβάλει ο εναγόμενος στην ενάγουσα νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, δεκτής γενομένης εν μέρει αυτής κατ’ ουσίαν και να καταδικαστεί ο εναγόμενος εκκαλών στην πληρωμής μέρους της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας εφεσίβλητης και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την έφεση αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται αυτήν.
Εξαφανίζει την υπ’ αρ. 3936/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της αγωγής.
Δέχεται εν μέρει αυτήν.
Αναγνωρίζει ότι ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των 16.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στον καταθέσαντα.
Επιβάλλει μέρος της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης – ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντος – εναγομένου, που καθορίζει σε 1.000 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά στις 4-12-2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ