ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός Αποφάσεως 563 /2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ελένη Μοτσοβολέα, Εφέτη, που ορίσθηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιως και την Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των εκκαλούντων: ……….., χήρας ………., ενεργούσα ατομικα και ως ασκούσα την γονική μέριμνα των τριών ανηλίκων τέκνων της, ήτοι :1) …………., 2) …………………, 3) …………………, απάντων υπό την ιδιότητά τους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του ……………….., κατοίκων …………….., οι οποίοι στο ακροατήριο εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγορο, Δήμητρα Λαμπράκου, βάσει δηλώσεως.
Της εφεσίβλητης :Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………..» και τον διακριτικό τίτλο «……..» που εδρεύει στο ……… Αττικής, η οποία, από 30-8-2019 αποτελεί την νέα επωνυμία της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………» εγκριθείσα με την με αριθμο πρωτ. 6557/2019 απόφαση του Αντιπεριφερειαρχη ΠΕ Βόρειου Τομέα Αθηνών καταχωρηθείσα στο Γ.Ε.ΜΗ την 30-8-2019, της οποίας η προηγούμενη επωνυμία ήταν « ………..» με διακριτικό τίτλο «……….» εγκριθείσα με αριθμ. πρωτ. 17992/2016 προηγούμενη απόφαση του Αντιπεριφερειαρχη ΠΕ Βόρειου Τομέα Αθηνών καταχωρηθείσα στο Γ.Ε.ΜΗ την 31-8-2016 , και της οποίας η αμέσως προηγούμενη επωνυμία ήταν «……….., νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Αντώνιο Αντωνόπουλο, βάσει δηλώσεως .
Οι ανακόπτοντες και ήδη εκκαλούντες, οι εκ των οποίων ανήλικοι όπως ανωτέρω νομίμως εκπροσωπούνται, άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 28-9-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../29-9-2021 ανακοπή κατά της καθ’ης η ανακοπή και ήδη εφεσιβλητης, και ζήτησαν να γίνει δεκτή. Επί της ανωτέρω ανακοπής, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 117/2023 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την ανακοπή. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι ανακόπτοντες με την από 28-1-2023 και με αριθμ. εκθ. καταθ. ………../2023 έφεσή τους, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης ………./2023 και προσδιορίσθηκε για την δικάσιμο της 11-1-2024 και μετ’ αναβολή για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι ων διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο, αλλά κατέθεσαν μονομερή δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αριθ. 117/2023 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο δίκασε την από 28-9-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./29-9-2021 ανακοπή των εκκαλούντων κατά της εφεσίβλητης κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 2 , 498, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518 ΚΠολΔ), αφού η εκκαλουμένη επιδόθηκε στις 1-2-2023 και η έφεση κατατέθηκε στις 2-3-2023, αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ) και για το παραδεκτό της έχει καταβληθει και το νόμιμο παράβολο (βλ. το με κωδικό πληρωμής ………/2023 παράβολο) σύμφωνα με την παράγραφο 3 εδ.3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ. Είναι τυπικά δεκτή και πρέπει να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των κατ’ ιδίαν λόγων της (533 παρ. 1 ΚΠολΔ ) κατά την αυτή ως άνω διαδικασία(άρθρα 522, 532, 533 § 1ΚΠολΔ).
Με την από 28-9-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./29-9-2021 ανακοπή οι ανακόπτοντες, δηλαδή η …………. ενεργούσα ατομικώς και ως ασκούσα την γονική μέριμνα των τριών ανηλίκων τέκνων της α) ……….., β) …….., γ) ……….. υπο την ιδιότητά τους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του …………, ζητούσαν, για τους λόγους που αναφέρουν , να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. …………./2021 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην καθ’ης η ανακοπή το ποσό των 200.000,00 ευρώ (κατά τον λόγο της κληρονομικής τους μερίδας) πλέον τόκων και εξόδων για οφειλή από συναλλαγματικές, καθώς και η από 21-9-2021 επιταγή προς εκτέλεση που τους κοινοποιήθηκε κάτω από επικυρωμένο αντίγραφο πρώτου απογράφου εκτελεστού της άνω διαταγής πληρωμής, και να καταδικασθεί η καθ’ ης στη δικαστική τους δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού έκρινε ότι παραδεκτά σωρεύονται στο ίδιο δικόγραφο οι ασκηθείσες ανακοπές (άρθρα 632 παρ. 6, 218ΚΠολΔ), ότι υπάγονται στην καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμοδιότητά του (άρθρα 632 παρ. 1 και 933 παρ. 1 εδ. α`ΚΠολΔ) και ότι η ανακοπή ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 633 παρ. 2 και 934 παρ. 1 περ. α`ΚΠολΔ), δίκασε την ένδικη ανακοπή κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρο 614ΚΠολΔ) και εξέδωσε αντιμωλία των διαδίκων την υπ.’ αριθμόν 117/2023 οριστική απόφασή του, με την οποία απερριψε την ανακοπή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι ανακόπτοντες με την υπό κρίση έφεσή τους για τους αναφερόμενους σε αυτήν λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και διώκουν την εξαφάνισή της εκκαλουμένης, ώστε να γίνει δεκτή η ανακοπή. Οι λόγοι ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής (άρθρο 633 παρ. 1ΚΠολΔ) δύναται να είναι είτε ουσιαστικοί, αφορώντες δηλαδή την απαίτηση του δανειστή για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, είτε τυπικοί, δικονομικοί ή μη, αφορώντες είτε την έλλειψη των υπό των άρθρων 623 και 624 ΚΠολΔ τιθεμένωνπρουποθέσεων για την έκδοση της διαταγής πληρωμής, είτε στην αναρμοδιότητα του εκδίδοντος αυτήν δικαστή (Λ. Σινανιώτου, Ειδικές Διαδικασίες, σελ. 106, ΕφΑθ 6787/1978 ΝοΒ 27.1345). Από τη διάταξη του άρθρου 625 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η καθ` ύλην αρμοδιότητα του δικαστή προς έκδοση διαταγής πληρωμής προσδιορίζεται από το ποσό της σχετικής απαιτήσεως, όπως αυτό διατυπώνεται στη σχετική αίτηση για έκδοση της διαταγής πληρωμής και, εάν το ποσό της αξιώσεως υπάγεται στην καθ` ύλη αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου, αρμόδιος δικαστής για την έκδοση της διαταγής πληρωμής είναι ο Ειρηνοδίκης, σε κάθε δε άλλη περίπτωση ο Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Η διάταξη αυτή ρυθμίζει την καθ` ύλη αρμοδιότητα του δικαστή προς έκδοση της διαταγής πληρωμής. Η κατά τόπον όμως αρμοδιότητα του δικαστή για έκδοση διαταγής πληρωμής δεν προσδιορίζεται από κάποια άλλη ειδική διάταξη. Επομένως, για την τοπική αρμοδιότητα έχουν εφαρμογή οι γενικές διατάξεις των άρθρων 22 επ.ΚΠολΔ. Αρμόδιος συνεπώς είναι ο Δικαστής του Δικαστηρίου της γενικής δωσιδικίας του καθού η αίτηση ή άλλου ειδικής δωσιδικίας Δικαστηρίου (π.χ. 37 παρ. 1, 33, 30ΚΠολΔ) αλλά και ο τόπος της έκδοσης της συναλλαγματικής ή του γραμματίου σε διαταγή ή επιταγής, όπως και ο τόπος πληρωμής ή της αποδοχής των δύο πρώτων τίτλων (33ΚΠολΔ) ή και ο τόπος που δικαιούται να εισπράξει την απαίτηση ο δανειστής και αιτών την έκδοση διαταγής πληρωμής κατ` άρθρο 321 ΑΚ και τις ειδικές για τις συναλλαγματικές διατάξεις (τόπου κατοικίας δανειστή ή οφειλέτη, αντίστοιχα). Εάν οι οφειλέτες εναντίον των οποίων ζητείται η έκδοση διαταγής πληρωμής είναι περισσότεροι, ο δανειστής έχει δικαίωμα επιλογής ανάμεσα στους τόπους της γενικής δωσιδικίας των περισσότερων οφειλετών(ΕφΘεσ 862/2002, Εφ Θες 1358/2000 ΝΟΜΟΣ , Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα ΕρμΚΠολΔ, άρθρο 625, (Ποδηματά) αριθ. 2 επ., Βαθρακοκοίλη, αρθρ. 625, τόμος Γ`, σ. 823,Απαλαγάκη Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνεία κατ’ άρθρο εκδ.6η , άρθρο 625 ΚΠολΔ, σελ. 2.215, 2.216). Συνεπώς, το κατά τόπον αρμόδιο Δικαστήριο για την έκδοση της διαταγής πληρωμής προσδιορίζεται τελικά από τον δανειστή, ο οποίος επιλέγει ανάμεσα σε πολλά (ενδεχομένως) τοπικώς αρμόδια Δικαστήρια, όταν υποβάλλει (σε κάποιο απ` αυτά) την αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής και το οποίο καθίσταται ως εκ τούτου κατά την κρατούσα γνώμη και αποκλειστικά κατά τόπο αρμόδιο και για την εκδίκαση της κατ’ αυτής ανακοπής των άρθρων 632 ή 633 του ΚΠολΔ (ΕφΘεσ 1358/2000 ΝΟΜΟΣ), διότι ο αιτών την έκδοση διαταγής πληρωμής, διά της υποβολής της αίτησης σε έναν από τους περισσότερους αρμοδίους κατά τόπον Δικαστές, ασκεί συγχρόνως και το δικαίωμα επιλογής, που έχει ως ενάγων δανειστής, για την τυχόν μετέπειτα διαδικασία επί της ανακοπής, κατά την οποία οι διάδικοι έχουν την ιδία δικονομική θέση, δηλαδή ο μεν καθ’ ου η ανακοπή τη θέση του ενάγοντος, ο δε ανακόπτων την θέση εναγόμενου. Για τους άνω λόγους, η ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής πρέπει να ασκείται ενώπιον του Δικαστηρίου στο οποίο ανήκει ο Δικαστής, που εξέδωσε την διαταγή πληρωμής, αν, όμως ο Δικαστής που εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής ήταν αναρμόδιος κατά τόπον, μπορεί για το λόγο αυτό ο καθ’ου η διαταγή πληρωμής να ζητήσει με ανακοπή την ακύρωση της διαταγής πληρωμής και μάλιστα αδιαφόρως αν τα στοιχεία από τα οποία ήδη προκύπτει η αρμοδιότητα, είχαν τεθεί από τον αιτούντα υπόψη του δικαστή που εξέδωσε την διαταγή και ανεξαρτήτως της επίκλησης δικονομικής βλάβης από τον ανακόπτοντα, καθώς η έκδοσή της από αναρμόδιο Δικαστή συνιστά παραβίαση διαδικαστικής προϋπόθεσης έκδοσής της (ΑΠ 497/1993, ΕφΠειρ 124/2020, ΕφΘεσ 1312/2017, ΕφΔωδ 181/2015, ΕφΔωδ 154/2015 δημ. ΝΟΜΟΣ, Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα ΕρμΚΠολΔ, ο.π., Απαλαγάκη Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνεία ο.π.). Συνεπώς η προς έκδοση διαταγής πληρωμής κατά τόπον αρμοδιότητα ρυθμίζεται κατά τις γενικές διατάξεις, ενώ εφαρμογή μπορεί να έχει και ο θεσμός της παρέκτασης αρμοδιότητας, η εκ της οποίας δωσιδικία κατά τον κανόνα του άρθρου 44 ΚΠολΔ είναι αποκλειστική. Συγκεκριμένα από τις διατάξεις των άρθρων 42, 43, 44 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι επί διαφορών, ακόμη και μελλοντικών, που έχουν περιουσιακό αντικείμενο, τακτικό Δικαστήριο που δεν είναι αρμόδιο είναι δυνατόν να καταστεί αρμόδιο, εάν υπάρχει έγγραφη συμφωνία των διαδίκων και αναφέρεται σε ορισμένη έννομη σχέση από την οποία θα προέλθουν οι διαφορές. Η περί παρέκτασης συμφωνία είναι δυνατό να διατυπώνεται στο αποδεικτικό της απαίτησης έγγραφο ή στο σώμα του αξιογράφου βάσει του οποίου εκδίδεται η διαταγή πληρωμής, χωρίς να αποκλείεται η συμφωνία παρέκτασης να αποδεικνύεται εξ ετέρου συνυποβαλλόμενου στο Δικαστή εγγράφου, διότι η δικονομική αυτή σύμβαση δεν περιλαμβάνεται στα δικαιώματα που πηγάζουν εκ του τίτλου, αλλά είναι πρόσθετη (ΕφΑθ 2848/2023, ΕφΠειρ 124/2020, ΕφΘεσ 1312/2017, ΕφΔωδ 181/2015, ΕφΔωδ 154/2015 ΝΟΜΟΣ). Με τον πρωτο λόγο ανακοπής (ο οποίος επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο εφέσεως) διώκεται η ακύρωση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής λόγω αναρμοδιότητας του Δικαστή που την εξέδωσε. Ειδικότερα εκτίθενται τα εξής : Οτι αρχικά η εταιρεία «………..» είχε υπογράψει με την εταιρεία «………..» την από 31-7-2007 σύμβαση εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως σύμφωνα με την οποία η μεν εταιρεία «……….» συμβλήθηκε με την ιδιότητα του Πρατηριούχου, η δε εταιρεία «………..» με την ιδιότητα του υπομισθωτή και σύμφωνα με την οποία η «………..» θα λειτουργούσε και θα εκμεταλλευόταν ως Πρατηριούχος ένα πρατήριο πετρελαιοειδών, το οποίο βρισκόταν στο …………. στο ……………… Ότι η ως άνω σύμβαση συνεργασίας και υπομισθώσεως τροποποιήθηκε με τα από 20-12-2007, 25-7-2012, 5-7-2014 και 4-5-2016 τροποποιητικά ιδιωτικά συμφωνητικά. Ότι η καθ’ης αναρμοδιως υπέβαλε την από 3-9-2021 αίτησή της για την έκδοση της ένδικης διαταγής πληρωμής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Ότι η καθ’ης στην αίτησή της αναφέρει εσφαλμένα ότι το άνω Δικαστήριο τυγχάνει κατά τόπον αρμόδιο κατά ρητή παρέκταση αρμοδιότητας σύμφωνα με το άρθρο Ζ4 του από 25-7-2012 τροποποιητικού ιδιωτικού συμφωνητικού Εμπορικής Συνεργασίας, το οποίο προσκόμισε και επικαλέσθηκε, στο οποίο ουδεμία μνεία γίνεται στην έκδοση των δύο ένδικων συναλλαγματικών, με βάση τις οποίες έχει εκδοθεί η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής, οι οποιες μάλιστα εξεδόθησαν μεταγενέστερα επί τη βάσει άλλου ιδιωτικού συμφωνητικού. Ότι συγκεκριμένα το από 25/7/2012 τροποποιητικό ιδιωτικο συμφωνητικό που επικαλείται η καθ’ης έχει λυθεί με το από 7/1/2019 ιδιωτικό συμφωνητικό λύσεως της συμβάσεως εμπορικής συνεργασιας και υπομισθώσεως, το οποίο υπεγράφη στο ……….. Αττικής μεταξύ της καθ’ης, της ομορρύθμου εταιρείας «……..» ως πρατηριούχου, της εταιρείας «………..» και της εταιρείας «……….» και των διαχειριστών των ως άνω εταιρειών. Ότι σύμφωνα με τον όρο Ι του από 7/1/2019 ιδιωτικού συμφωνητικού λύσεως συμβάσεως εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως συνομολογηθηκαν και έγιναν αποδεκτά ότι Η …………. έχει υπογράψει με τον Πρατηριούχο την από 31-7-2007 σύμβαση εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως , ως αυτή τροποποιήθηκε με τα από 20-1-2007, 25/7/2012, 5-7-2014 και 4-5-2016 ιδιωτικά συμφωνητικά, προς τον σκοπο λειτουργίας και εκμετάλλευσης εκ μέρους του πρατηριούχου πετρελαιοειδών ευρισκομένου στο …, ότι τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν και αποδέχονται την λύση των ανω συμβάσεων από της 30-6-2018, ότι ο Πρατηριούχος αναγνώρισε ότι μέχρι την 30-6-2018 οφείλει στην ……….. ποσό 1.015.986,05, το οποίο ανέλαβε να εξοφλήσει τμηματικώς κατά τα εκει εκτιθέμενα. Ότι στο άρθρο 6 του άπό 7/1/2019 ιδιωτικού συμφωνητικού προβλέπεται για πρώτη φορά η έκδοση των ένδικων συναλλαγματικών και συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ο Πρατηριούχος για διευκόλυνση της είσπραξης από την ……… του ποσού εκάστης των δόσεως και όχι για εξόφηση, αποδέχθηκε 5 συναλλαγματικές, εκδόσεως και σε διαταγή «…………» ποσού εκάστης 100.000 ευρώ. Ότι στο από 7/1/2019 ιδιωτικό συμφωνητικό λύσης συμβάσεως εμπορικης συνεργασίας και υπομισθώσεως ουδεμία συμφωνία γίνεται περί παρεκτάσεως της τοπικής αρμοδιότητας των δικών που αφορούν την έκδοση αξιογράφων, άρα ισχύουν οι γενικές διατάξεις περί τοπικής αρμοδιότητος. Ότι την ίδια ημέρα ήτοι την 7/1/2019 μεταξύ όλων των ανωτέρω συμβαλλομένων και της ……….. καθώς και του δικαιοπαρόχου τους ……… υπεγράφη νέα σύμβαση εμπορικής συνεργασίας με την οποία συμφωνήθηκε τόσο η προμήθεια προς την πρατηριούχο με τα προϊόντα της καθ’ης όσο και η παραχώρηση της χρήσης του ακινήτου που βρίσκεται στην ………… , και ότι στο άρθρο 15 της τελευταίας αυτής σύμβασης ρητώς συμφωνήθηκε ότι κάθε διαφορά που απορρέει από τις συμβάσεις αυτές υπάγεται στα Δικαστήρια των Αθηνών… εξαιρουμένων των απαιτήσεων εκ των παραδιδόμενων βάσει των άνω συμβάσεων αξιογράφων για τα οποία ισχύει η εξ αυτών προκύπτουσα κατά τόπον αρμοδιότητα. Ότι εφόσον το από 25-7-2012 τροποποιητικο ιδιωτικό συμφωνητικό έχει λυθεί στις 7/1/2019 με ισχύ από 30-6-2018 και έκτοτε δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, η τοπική αρμοδιότητα των ένδικων συναλλαγματικών προκύπτει από την εφαρμογή των γενικών διατάξεων της τοπικής αρμοδιότητας σύμφωνα με τον ΚΠολΔ και ότι ως εκ τούτου ο Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικειου Πειραιως ήταν αναρμόδιος για την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι νόμιμος ,σύμφωνα με την προεκτεθείσα στην μείζονα της παρούσας σκέψη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη (άρθρα 432 επ. ΚΠολΔ) είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 § 3, 339, 395 ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψιν αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικα: Eπί της από 3-9-2021 αιτήσεως της καθ’ης η ανακοπή εξεδόθη η υπ’ αριθμόν …../2021 διαταγη πληρωμής του Δικαστή Μονονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, αντίγραφο εξ απογράφου της οποίας επεδόθη στους ανακόπτοντες την 27-9-2021 και με την οποία οι καθ’ων η αίτηση, μεταξύ των οποιων, και οι ανακόπτοντες και δη η πρώτη εκκαλούσα ατομικώς και ως ασκούσα την γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων της, ………, ………. και …………, απάντων ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντος την 27-4-2019 …………, επιτάσσοντο να καταβάλουν εις ολόκληρον (περιοριζομένης της εις ολοκληρον ευθύνης των εκκαλούντων στο ποσοστό της εξ αδιαθέτου κληρονομικης μεριδας ενός εκάστου) στην καθ’ης το συνολικό ποσό των 200.000,00 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων. Η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής εξεδόθη κατοπιν αιτήσεως της καθ’ης με βάση τους αναφερόμενους σε αυτήν τίτλους, ήτοι 1) μια συναλλαγματική όψεως με προθεσμία για εμφάνιση δυο (2) έτη από την έκδοσή της, η οποία εξεδόθη στο …….. Αττικης την 7/1/2019 σε διαταγή της καθ’ης, ποσού 100.000 ευρώ και 2) μια συναλλαγματική όψεως με προθεσμία για εμφάνιση ένα (1) έτος από την έκδοσή της, η οποία εξεδόθη στο ….. Αττικης την 7/1/2019 σε διαταγή της καθ’ης, ποσού 100.000 ευρώ, τις οποίες ως άνω συναλλαγματικές αποδέχθηκε αυθημερόν η πρώτη των καθ’ων της διαταγής πληρωμής ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «………» και τριτεγγυήθηκαν υπέρ αυτής οι λοιποί των καθ’ων (……………) , και μεταξύ αυτών και ο αποβιώσας σύζυγος και πατέρας των εκκαλούντων,…………., προς εξασφάλιση της αποπληρωμής οφειλής της εταιρείας «……….», της οποίας ο θανών ………….. ήταν διαχειριστής, προς την καθ’ης η ανακοπή. Ειδικότερα απεδείχθη ότι δυνάμει του από 31-7-2007 ιδιωτικού συμφωνητικού εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως που συνήφθη μεταξύ της εφεσίβλητης (υπο την τότε επωνυμία της «……….») ως υπεκμισθώτριας και προμηθεύτριας πετρελαιοειδών προϊόντων και της ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «……………., εκπροσωπούμενη από τους διαχειριστές αυτής (.. ……, ………….. και …….), ως «Πρατηριούχου» (στην οποία συνεβλήθη και η εταιρεια «………………. ως εγγυητής), συμφωνήθηκε η υπομίσθωση από την καθ’ης η ανακοπή και ήδη εφεσίβλητη στην πρατηριούχο εταιρεία και η εκμετάλλευση από την τελευταία, του πρατηρίου υγρών καυσίμων που βρίσκεται στον οικισμο της …………. .Στον όρο 28 της ως άνω συμβάσεως είχε προβλεφθεί η αποκλειστική τοπικη αρμοδιότητα των Δικαστηρίων της Αθήνας για κάθε διαφορά από την σύβαση αυτή συμπεριλαμβανομένων και των δικών περί την εκτέλεση, εκεινων που αφορούν την λήψη ασφαλιστικών μέτρων και εκείνων που αφορούν αξιόγραφα που έχουν εκδοθεί ή θα εκδοθούν σε εκτέλεση των παραπάνω ή θα εκδίδονται στο μέλλον στα πλαίσα της άνω σύμβασης. Η ως άνω σύμβαση τροποποιήθηκε στην συνέχεια με τα από 20/12/2007, 25-7-2012, 5-7-2014 και 4-5-2016 τροποποιητικά ιδιωτικά συμφωνητικά. Εκ των ως άνω τροποποιητικών συμφωνητικών, και συγκεκριμένα με το από 25-7-2012 τροποποιητικό, που υπεγράφη μεταξύ της καθ’ης (υπο την τότε επωνυμία της «……………..») και της εταιρείας «………………….» εκπροσωπούμενη από τους διαχειριστές αυτής (………), ως «Πρατηριούχου» (στο οποίο συνεβλήθησαν ως εγγυητές οι εταιρείες «…………….» και «………………….»), τα συμβαλλόμενα μέρη τροποποίησαν τον όρο 28 της αρχικής από 31-7-2007 συμβάσεως υπομισθώσεως και εμπορικής συνεργασίας που προέβλεπε την αποκλειστική αρμοδιότητα των Δικαστηρίων της Αθήνας και όρισαν ως αποκλειστικά αρμόδια για κάθε διαφορά από την σύμβαση αυτή συμπεριλαμβανομένων και των δικών περί την εκτέλεση, εκείνων που αφορούν την λήψη ασφαλιστικών μέτρων και εκείνων που αφορούν αξιόγραφα που έχουν εκδοθεί ή θα εκδοθούν στα πλαίσια της ως άνω σύμβασης, τα Δικαστήρια Πειραιώς (όρος Ζ4 του από 25/7/2012 τροποποιητικού συμφωνητικού), ενώ τα μεταγενέστερα από 5/7/2014 και 4/5/2015 τροποποιητικά ιδιωτικά συμφωνητικά δεν διέλαβαν πρόβλεψη αναφορικά με την τοπικη αρμοδιότητα των Δικαστηρίων. Περαιτέρω με το από 7/1/2019 ιδιωτικό συμφωνητικό λύσης συμβάσεως εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως, που υπεγράφη μεταξύ της καθ’ης (υπο την τότε επωνυμία της ««…………..» και διακριτικό τίτλο «………….») και της εταιρείας «……….» εκπροσωπούμενη από τους διαχειριστές αυτής ( …………………), ως «Πρατηριούχου» (στο οποίο συνεβλήθησαν ως εγγυητές οι εταιρείες «……….» και «…………..»)συμφωνήθηκε η λύση της άνω από 31/7/2007 σύμβασης εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως αλλά και των τροποποιητικών αυτής ιδιωτικών συμφωνητικών, εγένετο εκκαθάριση του λογαριασμού της πρατηριούχου εταιρείας «…………………..» και η τελευταία ανεγνώρισε την οφειλή της προς την καθ’ης ανερχόμενη στο ποσό του 1.015.986,05 ευρώ, την καταβολή του οποίου υπεσχέθη σε δόσεις και προς διευκόλυνση της είσπραξης των δόσεων αυτών η εταιρεια «…………….» απεδέχθη μεταξύ άλλων και τις επίδικες συναλλαγματικές με βάση τις οποίες εξεδοθη η διαταγή πληρωμής, την πληρωμή των οποίων τριτεγγυήθηκαν υπέρ της άνω αποδέκτριας πρατηριουχου, οι πέντε πρώτοι των καθ’ων της ανακοπτόμενης διαταγής και ο θανών ……….. Ειδικότερα σύμφωνα με τον όρο Ι του από 7-1-2019 ιδιωτικού συμφωνητικού λύσης συμβάσεως εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως συμφωνήθηκαν τα εξής: « Η ……… έχει υπογράψει με τον Πρατηριούχο την από 31-7-2007 σύμβαση εμπορικης συνεργασίας ΣΕΣ και υπομισθώσεως, ως αυτή τροποποιήθηκε με τα από 20/12/2007, 25-7-2012, 5-7-2014 και 4-5-2016 ιδιωτικά συμφωνητικά προς τον σκοπό λειτουργίας και εκμετάλλευσης εκ μέρους του Πρατηριούχου πρατηρίου πετρελαιοειδών ευρισκομένου στο …. ….. ΙΙ Ήδη σήμερα τα ανω συμβαλλόμενα μέρη ύστερα από αίτημα του Πρατηριούχου που έγινε δεκτό από την ……………., συμφωνούν και αποδέχονται την λύση των άνω συμβάσεων από της 30-6-2018 υπό τους ακόλουθους όρους και συμφωνίες: 1. Ο Πρατηριούχος αναγνωρίζει ότι μέχρι την 30-6-2018 και κατόπιν συμψηφισμού των οφειλών του με πιστωτικές εγγραφές από πωλήσεις καρτών οφείλει στην ………… ποσό α)1.015.986,05 ευρώ από την μεταξύ τους συνεργασια για τη λειτουργία του άνω πρατηρίου… 2) το ως άνω ποσό ο Πρατηριούχος αναλαμβάνει να το καταβάλλει στην ………….. τμηματικά…α) ποσο 420.000 ευρώ σε ετήσιες ισόποσες δόσεις ποσού 84.000 ευρώ εκάστη ….. και β) ποσό 500.000 ευρώ σε 5 ετήσιες ισόποσες ποσού 100.000 ευρώ εκάστη δόση, αρχής γενομένης από την 30-6-2016 με τελευταία καταβολή την 30-6-2023…… Στο άρθρο 6 του ιδιωτικού συμφωνητικού λύσης προβλέπεται για πρώτη φορά η έκδοση των ένδικων συναλλαγματικών και συγκεκριμένα αναφέρεται ότι « Ο Πρατηριούχος για διευκόλυνση της είσπραξης από την ………………… (όλου ή μέρους) του ποσού εκάστης των άνω υπό άρθρο 2β δόσεων και όχι για εξόφληση, αποδέχθηκε σήμερα 5 συναλλαγματικές , εκδόσεως και σε διαταγή «……………….» ποσού εκάστης ευρώ 100.000 ευρώ), η πρώτη λήξεως όψεως, η δεύτερη λήξεως όψεως και εντος 2 ετών, η τρίτη λήξεως όψεως και εντός 3 ετών, η τέταρτη λήξεως όψεως και εντός 4 ετών και η πέμπτη λήξεως όψεως και εντός 5 ετών από εκδόσεώς τους, τριτεγγυημένες από τους εκ τρίτου συμβαλλομένους στο παρόν» . Από το από 7-1-2019 ιδιωτικό συμφωνητικο σαφώς προκύπτει ότι καταργήθηκαν ρητώς όλοι οι όροι των προηγούμενων συμβάσεων ήτοι τόσο της αρχικής από 31-7-2007 συμβασης όσο και των τροποποιητικών αυτής ιδιωτικών συμφωνητικών με ισχύ από 30-6-2018 και συνεπώς καταργήθηκε και η ρήτρα παρέκτασης της κατά τόπον αρμοδιότητας που προβλεπετο στον σχετικό όρο του καταργηθέντος πλέον από 25-7-2012 τροποποιητικού συμφωνητικού. Στο εν λόγω δε από 7-1-2019 ιδιωτικό συμφωνητικό ουδεμία συμφωνία υφισταται περι παρέκτασης της τοπικης αρμοδιότητας σχετικα με τις δικες που αφορούν την έκδοση αξιογράφων. Επομένως, εφόσον όλα τα προγενέστερα ιδιωτικά συμφωνητικά λύθηκαν με ρητή συμβατική πρόβλεψη στο νέο από 7-1-2019 ιδιωτικό συμφωνητικό και μεταξύ αυτών καταργήθηκε και το από 25-7-2012 τροποποιητικο της αρχικής συμβάσεως συμφωνητικο στο οποίο προβλέπετο η προαναφερόμενη ρήτρα παρεκτασης αρμοδιότητας, η τοπικη αρμοδιότητα εκδόσεως διαταγής πληρωμής για οφειλή από τις ένδικες συναλλαγματικές, διέπεται πλέον από την εφαρμογή των γενικών διατάξεων της τοπικης αρμοδιότητας σύμφωνα με τον ΚΠολΔ. Σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν στην μείζονα σκέψη της παρούσας αρμόδιο είναι το Δικαστήριο της γενικής δωσιδικίας του καθού η αίτηση ή άλλο ειδικής δωσιδικίας Δικαστήριο, αλλά και ο τόπος της έκδοσης της συναλλαγματικής, όπως και ο τόπος πληρωμής ή της αποδοχής της συναλλαγματικής, και ο τόπος που δικαιούται να εισπράξει την απαίτηση ο δανειστής και αιτών την έκδοση διαταγής πληρωμής κατ` άρθρο 321 ΑΚ και τις ειδικές για τις συναλλαγματικές διατάξεις (τόπου κατοικίας δανειστή ή οφειλέτη, αντίστοιχα). Εν προκειμένω οι ένδικες συναλλαγματικές έχουν εκδοθεί στο ….. Αττικής στις 7/1/2019 και ως τόπος πληρωμής τους έχει συμφωνηθεί το κατάστημα … της τράπεζας ……….., ήτοι το κεντρικο κατάστημα της Τράπεζας που βρίσκεται στην Αθήνα. Περαιτέρω η έδρα της εκδότριας εταιρείας βρισκεται στο …….. Αττικής, η αποδέκτρια εταιρεία εδρεύει στο ….. και ομοίως στο …… βρίσκονται και οι κατοικίες και έδρες των τριτεγγυητών. Επομένως με βάση τα προεκτεθέντα δεν θεμελιώνεται κατά τόπον αρμοδιότητα των Δικαστηρίων του Πειραιά και ως εκ τουτου η ανακοπτόμενη διαταγης πληρωμής εξεδόθη από αναρμόδιο κατά τόπον Δικαστήριο. Σημειούται ότι κρίσιμο χρονικό σημείο για την αρμοδιότητα είναι ο χρόνος που υπεβλήθη στον Δικαστή η αίτηση για την έκδοση διαταγης πληρωμής, οποτε αυτός κρίνει αν έχει αρμοδιότητα και δεν εξαρτάται από τον χρόνο γεννήσεως της απαιτήσεως. Επομένως ο ισχυρισμός της εφεσίβλητης ότι τα επιδικα αξιόγραφα- συναλλαγματικές εξεδόθησαν στο πλαισιο της από 31-7-2007 σύμβασης εμπορικής συνεργασίας και υπομισθώσεως και συγκεκριμένα εξεδόθησαν και εγένοντο αποδεκτές, με ρητό όρο του από 7/1/2019 ιδιωτικου συμφωνητικού λύσης της σύμβασης αυτής και αφορούσαν οφειλές της εταιρείας από την λειτουργία της σύμβασης αυτής της 31-7-2007, δεν ασκεί έννομη επιρροή ως προς την επίδικη αρμοδιότητα αφού κρίσιμος χρόνος για την αρμοδιότητα του εκδόσαντος την διαταγή πληρωμής Δικαστού είναι αυτός της καταθέσεως της αιτήσεως προς έκδοση της διαταγής πληρωμης, χρόνος, ο οποίος όπως αποδεικνύεται είναι η 3-9-2021, χρονικό σημείο κατά το οποίον είχε ήδη καταργηθεί, κατά τα προεκτεθέντα, η συμφωνία περί παρεκτάσεως αρμοδιότητος. Συνεπώς ο πρώτος λόγος ανακοπής πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσίαν και να ακυρωθεί η ένδικη διαταγή πληρωμης και συνακολούθως και η πληττομένη από 21-9-2021 επιταγή προς πληρωμή λόγω της κατά τόπον αναρμοδιότητας του Δικαστηριου ο Δικαστής του οποίου εξέδωσε την ένδικη διαταγή. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε τον πρώτο λόγο ανακοπής, έσφαλε και πρέπει, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου εφέσεως ως και της υπό κρίση εφέσεως στο σύνολό της, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, να κρατηθεί η υπόθεση και να δικασθεί από το παρόν Δικαστήριο, να γίνει δεκτή η ανακοπή, και να ακυρωθούν ως προς τους εκκαλούντες η υπ’ αριθμόν …../2021 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικειου Πειραιώς καθώς και η από 21-9-2021 επιταγή προς πληρωμή, παρελκούσης της ερεύνης των λοιπών λόγων ανακοπής. Περαιτέρω, δεκτής γενομένης της εφέσεως, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου στους εκκαλούντες (άρθρο 495 ΚΠολΔ). Η δικαστική δαπάνη εξ αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας βαρύνει την ηττηθείσα καθ’ης η ανακοπή -εφεσίβλητη (άρθρ. 176, 183 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων
Δέχεται τύποις και ουσία την έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ’ αριθμόν 117/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς .
Κρατεί και δικάζει την υπόθεση.
Δέχεται την ανακοπή.
Ακυρώνει ως προς τους εκκαλούντες την υπ’ αριθμόν …./2021 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικειου Πειραιώς καθώς και την από 21-9-2021 επιταγή προς πληρωμή.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου στους εκκαλούντες.
Επιβάλλει σε βάρος της καθ’ης η ανακοπή – εφεσιβλήτου την δικαστική δαπάνη των εκκαλούντων εξ αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, την οποίαν ορίζει σε τέσσερις χιλιάδες πεντακόσια (4.500,00 ) Ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 19 Νοεμβρίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ