ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
4ο τμήμα
Αριθμός απόφασης : 600/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(4ο τμήμα)
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, και τη Γραμματέα Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ……….. ο οποίος υπήχθη στο καθεστώς νομικής βοήθειας και παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιά του Δικηγόρου Ευδοκίας Σταυρουλάκη.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ : ……….για τον εαυτό της προσωπικά και ως ασκούσα την οριστική επιμέλεια της ανήλικης κόρης ………, κατοίκου ομοίως, η οποία υπήχθη στο καθεστώς νομικής βοήθειας και εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της Δικηγόρο Μαρία Σπυριδωνάκου (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)
Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, για τον εαυτό της ατομικά κα ως ασκούσα για λογαριασμό της ανήλικης κόρης ……… άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 14.11.2018 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ: ……../2019 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 2683/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκανε αυτή εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών άσκησε την από 30.10.2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2020 έφεσή του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 7.10.2021. Επαναφέρθηκε προς συζήτηση, με την 3.1.2022 και με αρ. καταθ. ………./2022 κλήση και ορίστηκε για τη δικάσιμο της 2.2.2023 οπότε και αναβλήθηκε για την παρούσα συνεδρίαση.
Στη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.
AΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 528 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 44 παρ. 2 του νόμου 3994/2011, “αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάστηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως”. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, αν ασκηθεί έφεση από εναγόμενο που δικάστηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση με μόνη την, κατ’ άρθρο 532 ΚΠολΔ, τυπικά παραδεκτή άσκηση της έφεσης εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους τυχόν πρόσθετους λόγους αυτής,. Αν στην έφεση περιέχεται άρνηση της αγωγής, η απόφαση εξαφανίζεται στο σύνολό της, χωρίς να απαιτείται να γίνει προηγουμένως δεκτός κάποιος λόγος έφεσης και η υπόθεση συζητείται εκ νέου στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Η εξαφάνιση της απόφασης οριοθετείται από το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης, ώστε ως προς τα μη θιγόμενα με το ένδικο μέσο της έφεσης κεφάλαια, δεν μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο η υπόθεση και δεν εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση (ΑΠ 579/2018 ό.π., πρβλ ΑΠ 6/2017, ΑΠ 343/2013). ¨Όμως ως προς τα μη θιγόμενα με το ένδικο μέσο της έφεσης κεφάλαια, δεν μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο η υπόθεση και δεν εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση και (ΑΠ 579/2018 ό.π., ΑΠ 192/1998) (ΑΠ 229/2020, ΑΠ 579/2018, ΑΠ 11/2016, ΤΝΠ nomos).
Στην προκειμένη περίπτωση Η από 30.10.2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020 έφεση του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος, κατά της με αριθμό 2683/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από οικογένεια το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στις 30.9.2019 (βλ. επισημείωση του δικαστική επιμελητή) και η κρινόμενη έφεση κατατέθηκε στις 30.10.2019 στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου). Είναι, συνεπώς, παραδεκτή αφού δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, με δεδομένο ότι οι διαφορές των άρθρων 681Β ΚΠολΔ, όπως η προκειμένη, εξαιρούνται ρητά από το νόμο (άρθρο 495 § 3 εδ. τελ. ΚΠολΔ. Εξάλλου, με δεδομένο ότι ο εκκαλών είχε δικασθεί ερήμην, θα πρέπει να ερευνηθεί η έκταση της εξαφάνισης της εκκαλούμενης απόφασης κατά τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη Αλβανή υπήκοος, με την από 14.11.2018 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ: ……../2019 αγωγή της που άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, για τον αυτό της και για λογαριασμού της ανήλικης θυγατέρας της ………… που απέκτησε σε νόμιμο γάμο, που τελέστηκε στην Ελλάδα με τον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα ομοίως Αλβανό υπήκοο, με τον οποίο διέμειναν μόνιμα στην Ελλάδα (Πειραιά) μέχρι τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, όπου συνέχισαν να διαμένουν ο καθένας χωριστά (Πέραμα Πειραιώς ίδια πλέον με το τέκνο της), ζήτησε: α) να ανατεθεί στην ίδια αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας της ανήλικης θυγατέρας και β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει για λογαριασμό της ανήλικης, η οποία αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό της, το ποσό των 750 € ως συνεισφορά του εναγόμενου στη μηνιαία διατροφή του τέκνου, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, προκαταβλητέα μέσα στο πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, ο οποίος διέκοψε την έγγαμη συμβίωση, χωρίς εύλογη αιτία να καταβάλει ατομικά στην ίδια το ποσό των 400 € μηνιαίως, για διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε ερήμην του εναγόμενου, η εκκαλουμένη υπ’αριθμ. 2683/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 592 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ η οποία αφού έκρινε νόμιμη την αγωγή, έκανε αυτή δεκτή εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη, α) ανέθεσε στην ενάγουσα την αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του τέκνου των διαδίκων ………, β) υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, στο πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα και για διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής το ποσό των 200 € για την ίδια ατομικά ως διατροφή της, με το νόμιμο τόκο γ) το ίδιο ως άνω ίδιο διάστημα υποχρέωσε αυτόν να καταβάλει το ποσό των 330€ ως διατροφή για λογαριασμό της ανήλικης, με το νόμιμο τόκο. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών με την υπό κρίση έφεσή στου. Στον πρώτο λόγο της έφεσής του, χωρίς να παραπονείται για την ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας της ανήλικης θυγατέρας των ανηλίκων στην ενάγουσα, αναφέρει ότι εσφαλμένα δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις του Αλβανικού Δικαίου, που επιβάλλουν πριν την έκδοση απόφασης για ανάθεση της επιμέλειας την προηγούμενη συμβουλή ψυχολόγου ή κοινωνικού λειτουργού, ο οποίος πρέπει να παραδώσει έκθεση. Ο λόγος αυτός στηρίζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση, καθώς εφαρμοστέο δίκαιο είναι το Ελληνικό δίκαιο (ΑΚ 1461, 1465, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 ΑΚ) ως το δίκαιο του τόπου της συνήθους διαμονής του τέκνου, σύμφωνα με το άρθρο 17 του κεφαλαίου III της Σύμβασης της Χάγης της 19ης Οκτωβρίου 1996 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση, την εκτέλεση και την συνεργασία ως προς τη γονική ευθύνη και τα μέτρα προστασίας των παιδιών, που κυρώθηκε με το Ν.4020/2011. Ο εναγόμενος κατά τα λοιπά δεν πλήττει την ουσιαστική κρίση της εκκαλούμενης απόφασης, με την οποία ανατέθηκε η αποκλειστική επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας των ανηλίκων στην ενάγουσα, ενώ παραπονείται με τους λοιπούς λόγους της έφεσής του για την ποσό της διατροφής που καθορίστηκε για την σύζυγό του και το τέκνο του. Συνεπώς αφού απορριφθεί ο πρώτος λόγος της έφεσης (αφού προηγουμένως αντικατασταθεί η αιτιολογία της εκκαλούμενης απόφασης που εφάρμοσε το Αλβανικό δίκαιο, κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ) θα πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση κατ΄εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 528 ΚΠολΔ, ως προς τις διατάξεις αυτής διατροφής συζύγου και τέκνου και να εξετασθεί η αγωγή, από νομική και ουσιαστική άποψη.
Η αγωγή ως προς τις αξιώσεις διατροφής της ενάγουσας και του τέκνου των διαδίκων έχει ασκηθεί παραδεκτά στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, καθώς υπάρχει διεθνής δικαιοδοσία αυτού λόγω της κατοικίας του εναγόμενου με βάση τη διάταξη του άρθρου παρ. 3 περ. α’ του Κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, με δεδομένο ότι ο εναγόμενος έχει την συνήθη διαμονή του στην ημεδαπή Πειραια. Ως προς την αξίωση διατροφής του τέκνου είναι εφαρμοστέο το Ελληνικό Δίκαιο, δυνάμει του άρθρου 15 του Κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής και των άρθρων 2 και 3 του Πρωτοκόλλου της Χάγης της 23ης Νοεμβρίου 2007 για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου σε υποχρεώσεις διατροφής, του οποίου οι κανόνες έχουν καθολική ισχύ (βλ. ΕφΘεσ 1393/2021, ΜΠΘεσ 10201/ 2023, ΜΠΘεσ 12322/ 2022 ΤΝΠ βλ. και Α. Άνθιμος, Εφαρμοστέο δίκαιο στις διασυνοριακές-ενωσιακές υποθέσεις διατροφής, Αρμ 2019, σελ. 933-937, Β. Κούρτης, Οι υποχρεώσεις διατροφής στο ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, 2022, σελ. 47 και 294)} και στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1497, 1498, 1516 εδ.β’ ΑΚ καθώς και στις διατάξεις 340, 341, 345 εδ. α’, 346 ΑΚ. Εξάλλου, και η σωρευόμενη αγωγή περί διατροφής σε χρήμα της πρώτης ενάγουσας λόγω διακοπής της έγγαμης συμβίωσης διέπεται από το ημεδαπό δίκαιο, ως το δίκαιο της τελευταίας κοινής διαμονής των διαδίκων συζύγων (άρθρο 5 του Πρωτοκόλλου της Χάγης της 23ης Νοεμβρίου 2007, βλ. ΕφΑθ 66/2024 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατόπιν αυτών πρέπει να ακολουθήσει η έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας αυτής, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρο 681 Β ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 674 § 2 α’ αυτού και ήδη άρθρα 592 επ. ΚΠολΔ.
Ο εκκαλών παραδεκτά με τις έγγραφες προτάσεις του προβάλλει τις ενστάσεις συνεισφοράς της ενάγουσας στη διατροφή της θυγατέρας του και διακινδύνευσης της δικής του διατροφής, αναφορικά με την αγωγή διατροφή της συζύγου του. Ο πρώτος ισχυρισμός εκτιμάται ως απλή άρνηση της αγωγής, αφού με αυτή ζητείται (όπως προκύπτει από το ιστορικό της) η καταβολή της συνεισφοράς του εναγόμενου στην διατροφή του τέκνου του (και ανεξαρτήτως του ότι δεν αποτιμάται η συνεισφορά της ενάγουσας μητέρας αυτού, η οποία το εκπροσωπεί). Ο δεύτερος ισχυρισμός είναι μη νόμιμος, καθώς, ο εναγόμενος δεν μπορεί να προβάλλει την ένσταση διακινδύνευσης της δικής του διατροφής κατά το άρθρο 1487 ΑΚ, παρά μόνο ως ένσταση παραπομπής σε άλλον υπόχρεο κατά το άρθρο 1491 ΑΚ(ΑΠ 873/2017, ΕφΠειρ 30/2020 TNΠ. ΝΟΜΟΣ, Ισμήνη Ανδρουλιδάκη – Δημητριάδη στον ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλο, άρθρο 1487 αρ. 2).
Από την ανωμοτί εξέταση της ενάγουσας στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (βλ. πρακτικά συνεδρίασης αυτού) και τα έγγραφα που προσκόμισαν οι διάδικοι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στις 12.05.2015 στην Πρεσβεία της Αλβανικής Δημοκρατίας στην Αθήνα, από τον οποίο απέκτησαν μία ανήλικη θυγατέρα τέκνο, τη ………, η οποία γεννήθηκε στις 23.12.2015. Η συμβίωση των διαδίκων διασπάστηκε οριστικά τον Αύγουστο του έτους 2016 με την αποχώρηση του ενάγοντος από την οικογενειακή οικία, στην οποία συνέχισε να διαμένει η ενάγουσα και η ανήλικη. Με την υπ’ αριθμ. 1720/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), η οποία εκδόθηκε επί της από 23.04.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ δικογράφου: …../2018) αίτησης της εναγόμενης και της ασκηθείσας προφορικά ανταίτησης του ενάγοντος, ανατέθηκε προσωρινά στην εναγόμενη η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, υποχρεώθηκε ο ενάγων να καταβάλλει σε αυτή προσωρινά, ως διατροφή του τέκνου του και για λογαριασμό αυτού, το ποσό των 330 € τον μήνα και ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος με το ανήλικο τέκνο του. Ο εναγόμενος απασχολείται ως κομμωτής. Κατά την ανωμοτί εξέταση της ενάγουσας, από την εργασία του αυτή εσοδεύει περί τα 1.000 με 1.200 € μηνιαίως, ενώ ο ίδιος υποστηρίζει με τη έφεσή του ότι δεν αποκομίζει πλέον των 500 με 550 € το μήνα. Για το έτος 2018 έχει δηλώσει συνολικό εισόδημα 472,31 €, το έτος 2019 2.687,86 € ( ήτοι 223,98 € το μήνα) και το έτος 2020 2.087,45 € (ήτοι173,95). Προσκομίζει ακόμα την από 5.11.2018 αναγγελία πρόσληψης μερικής απασχόλησης από την ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «……………», από την οποία προκύπτει ότι λαμβάνει το ποσό των 212,86 €, ως μεικτές αποδοχές για εργασία διάρκειας 12,5 ωρών. Αν θεωρηθεί όμως ότι εργάζεται με πλήρες ωράριο (40 ώρες) οι συνολικές μηναίες αποδοχές μικτές αποδοχές του ανέρχονται σε 681,15 € (40/12,5 Χ 212,86). Κατά την ανωμοτί εξέταση της ενάγουσας μεταβαίνει επιπλέον σε οικίες για κομμώσεις κι ακόμα συνδράμει τον αδελφό του σε περίπτερο που διατηρεί αυτός στον κέντρο του Πειραιά. Ενόψει των ανωτέρω και με δεδομένο ότι διατηρεί 2 μεταφορικά μέσα, αυτοκίνητο και μοτοσυκλέτα, τα μηνιαία εισοδήματά του εκτιμώνται κατ’ ελάχιστο στο ποσό των 850 €. Εκτός από τα άνω μεταφορικά μέσα, ειδικότερα επιβατικό αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας ………. εργοστασίου κατασκευής ΤΟΥΟΤΑ ΑVENSIS με ημερομηνία κυκλοφορίας 5-4-2004 κι επιπλέον μίας δίκυκλης μοτοσυκλέτα με αρ. κυκλοφορίας ……… εργοστασίου κατασκευής ΗΟΝDA THAI 125 cc με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας 12-3-2008, δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία. Διαμένει με τους γονείς του, ώστε δεν βαρύνεται με δαπάνη καταβολής ενοικίου, παρά με την αναλογία του στις λειτουργικές δαπάνες (έξοδα ηλεκτρισμού, ύδρευσης, θέρμανσης και συντήρησης αυτής). Η θυγατέρα των διαδίκων γεννήθηκε στις 23.12.2015, ώστε κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο είχε μόλις συμπληρώσει τα 3 έτη της ηλικίας της. Η ανήλικη για το επίδικο διάστημα, έχει τις συνηθισμένες ανάγκες διαβίωσης (τροφή, στέγαση, ενδυμασία, ψυχαγωγία). ¨Όπως κατέθεσε η ενάγουσα δεν κατέστη δυνατή για το σχολικό έτος 2018 -2019 η εισαγωγή της σε δημοτικό παιδικό σταθμό. Από το Σεπτέμβριο του 2020 (προς τη λήξη του αιτούμενου χρονικού διαστήματος) λόγω συμπλήρωσης του πέμπτου έτους της ηλικίας της (έως την 31-12 του έτους αυτού, βλ. άρθρο 3 παρ. 4 του ν. 1566/1985, όπως αντικ. από το άρθρο 33 του ν. 4521/2018) ήταν υποχρεωτική η φοίτησή της στο νηπιαγωγείο, εξακολούθησε όμως να παραμένει στο σπίτι λόγω της πανδημίας covid -19 και της κατ’ οίκον διδασκαλίας. Εξάλλου η ενάγουσα, εργαζόταν πριν τη γέννηση του τέκνου της σε ψητοπωλείο, όμως έκτοτε δεν εργαζόταν, λόγω του ότι ήταν επιφορτισμένη με την ανατροφή της ανήλικης, η οποία ήταν σε βρεφική ηλικία και είχε ανάγκη των φροντίδων της μητέρας της και με δεδομένο ότι, όπως εκτέθηκε δεν είχε καταστεί δυνατή η εισαγωγή της σε παιδικό σταθμό. Η ενάγουσα με αυτά τα δεδομένα δεν ήταν υπόχρεη να εξεύρει εργασία (βλ. Ισμήνη Ανδρουλιδάκη – Δημητριάδη στον ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλο, άρθρο 1487 αρ. 37). Το μεγαλύτερο μέρος του επιδίκου χρονικού διαστήματος η ενάγουσα διέμενε στην οικία των γονέων της, ώστε δεν βαρυνόταν με καταβολή μισθώματος, παρά με τη συμμετοχή της στις λειτουργικές δαπάνες. Από την 1.3.2020 πλέον έχει μισθώσει τη δική της οικία στο Πέραμα Αττικής οδό ………. αντί μηνιαίου μισθώματος 220 €. Δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία και δεν λαμβάνει εισόδημα από κάποια άλλη πηγή. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις η κατά μήνα σε χρήμα διατροφή για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, το επίδικο χρονικό διάστημα πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 300,00 € μηνιαίως. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση, ψυχαγωγία, περίθαλψη και εκπαίδευση της ανήλικης, με γνώμονα όμως πάντα τις οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και κυρίως του εναγόμενου. Από το ποσό αυτό ο τελευταίος βαρύνεται με την καταβολή αυτού των 210,00 € μηνιαίως, ενώ το υπόλοιπο ποσό βαρύνει τη μητέρα του, με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών στην ανατροφή του και των λοιπών, συνδεόμενων με τη συνοίκησή τους, παροχών. Επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο προβαίνει στον ανωτέρω επιμερισμό του ποσού της καθορισθείσας διατροφής για το ανήλικο τέκνο μεταξύ των γονέων του, διότι με την αγωγή, όπως εκτέθηκε ζητείται η συμμετοχή του στη διατροφή του ανηλίκου, μετά την αφαίρεση της συμμετοχής σ’ αυτήν της μητέρας του. Εξάλλου, με δεδομένο ότι η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης έλαβε χώρα με την αποχώρηση του εναγόμενου από τη συζυγική οικία, χωρίς να προκύπτει παράπτωμα της ενάγουσας, η ενάγουσα δικαιούται διατροφής, αφού ο εναγόμενος διέκοψε από πλευράς του την έγγαμη συμβίωση, χωρίς εύλογη αιτία που αποτελεί την αντίστροφη όψη αυτής που προβλέπεται ρητώς στη διάταξη του άρθρου 1391 παρ. 1 ΑΚ, όπου και εφαρμόζεται αναλογικά (βλ. Διονυσία Καλλινίκου στον ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλο άρθρο 1391 αρ.12). Σημειώνεται ότι ο εναγόμενος δεν αμφισβητεί ειδικώς την υποχρέωσή του αυτή, επικαλούμενος ότι διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για συγκεκριμένο λόγο που ανάγεται στην συμπεριφορά της ενάγουσας. Συνεπώς η ενάγουσα είναι δικαιούχος καταρχήν διατροφής, προσδιοριζόμενη με βάση τις ανάγκες της, όπως είχαν διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, αφού συνεκτιμηθούν, όμως, και οι διαφοροποιήσεις, που έχουν προκόψει από τη χωριστή πλέον διαβίωση των διαδίκων. Εξάλλου με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων συζύγων, όπως διαμορφώθηκαν μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, κρίνεται ότι η μηνιαία διατροφή, την οποία δικαιούται η ενάγουσα από τον εναγόμενο σύζυγό της ανέρχεται στο ποσό των 200,00 € μηνιαίως, το οποίο ο τελευταίος είναι σε θέση να καταβάλει χωρίς, σε κάθε περίπτωση, να διακινδυνεύει η δική του διατροφή. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές, η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα ως ασκούσα την επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας της, το ποσό των 210,00 € και ατομικά στην ίδια το ποσό των 200 €, μηνιαίως, προκαταβολικά το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα και για διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης. Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων θα πρέπει να συμψηφισθούν ολικώς ενόψει της σχέσης τους ως συζύγων (άρθρα 179,183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ουσίαν εν μέρει την έφεση, ως προς το κεφάλαιο της απόφασης περί διατροφής συζύγου και τέκνου.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη, με αρ. 2683/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά το κεφάλαιό της αυτό.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 14.11.2018 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ: ………./2019 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα, ως ασκούσα την επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρα της των διαδίκων ……….. , το ποσό των διακοσίων δέκα (210) €, και ατομικά στην ίδια το επιπλέον ποσό των διακοσίων (200) €, μηνιαίως εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα και για το χρονικό διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξόφληση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 6.12.2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ