ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 584 /2024
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα KΣ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Δημήτριο Κωνσταντόπουλο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ΄ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………, ο οποίος υπήχθη στο καθεστώς της παροχής νομικής βοήθειας, παραστάθηκε δε μετά του πληρεξουσίου του Δικηγόρου Αθανάσιου Καραγιάννη.
Ο καλών-εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 22.7.2014 (ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2014) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 3395/2017 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, η οποία ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης για τους λόγους που σε αυτήν αναφέρονται και η υπ΄ αριθμ. 2858/2018 απόφαση αυτού, που δέχθηκε την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη καθ΄ ου η κλήση-εκκαλών με την από 27.7.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ……../2018) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………../2018) αρχικά η 23η.5.2019, οπότε ματαιώθηκε η συζήτηση αυτής. Με την, κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 15.7.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ……/2019) κλήση του καλούντος-εφεσιβλήτου η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς εκδίκαση και επ’ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 153/2022 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης και διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης προκειμένου να διεξαχθεί συμπληρωματική πραγματογνωμοσύνη. Η υπόθεση επαναφέρθηκε προς συζήτηση με την από 30.3.2023 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου (ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2023, για τη δικάσιμο που στην αρχή της παρούσας αναφέρεται.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος του καλούντος-εφεσιβλήτου, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε, ο δε πληρεξούσιος Δικηγόρος του καθ΄ ου η κλήση-εκκαλούντος, αφού έλαβε τον λόγο από την Δικαστή, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 30-3-2023 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2023) κλήση του καλούντος-εφεσίβλητου, νόμιμα φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, η από 27-7-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2018 έφεση, μετά την έκδοση της με αριθμό 153/2022 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία αφού έγινε τυπικά δεκτή η έφεση και απορρίφθηκε ο,τι κρίθηκε απορριπτέο, αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης και διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης προκειμένου να διεξαχθεί συμπληρωματική πραγματογνωμοσύνη.
Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 1033 ΑΚ, για τη μεταβίβαση κυριότητας ακινήτου, απαιτείται συμφωνία μεταξύ του κυρίου και εκείνου που την αποκτά, ότι μετατίθεται σ` αυτόν η κυριότητα για κάποια νόμιμη αιτία. Η συμφωνία γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που υποβάλλεται σε μεταγραφή. Για τη μεταβίβαση, με τον παράγωγο αυτό τρόπο της κυριότητας ακινήτου, αποτελεί προϋπόθεση το να ήταν κύριος εκείνος που συμφώνησε τη μεταβίβασή της. (ΕφΠατρών 135/2022 ΤΝΠ Νομος) Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 953, 954, 1002 και 1117 ΑΚ, 1 και 14 του Ν. 3741/1929, 1 και 2 του ΝΔ/τος 1024/1971 προκύπτει ότι, εκτός από τις περιπτώσεις σύστασης διηρημένης ιδιοκτησίας (οριζόντιας ή κάθετης) με δικαστική απόφαση επί διανομής με βάση τη διάταξη του άρθρου 480Α του KΠολΔ, που προστέθηκε με το άρθρο 11 του Ν. 1562/1985, χωριστή κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή σε διαμέρισμα ορόφου μπορεί να συσταθεί μόνο με δικαιοπραξία του κυρίου (ή όλων των συγκυρίων) του όλου ακινήτου, για την οποία δεν απαιτείται χρήση πανηγυρικών εκφράσεων, δηλαδή, είτε με σύμβαση μεταξύ όλων των συγκυρίων του όλου ακινήτου, είτε με μονομερή δικαιοπραξία του κυρίου του όλου ακινήτου, εν ζωή ή αιτία θανάτου, η δε σύσταση της οροφοκτησίας περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και υπόκειται σε μεταγραφή στα Βιβλία του Υποθηκοφυλακείου (εφόσον ισχύει το σύστημα των μεταγραφών) ή καταχώριση στο οικείο κτηματολογικό φύλλο (εφόσον ισχύει το σύστημα του Κτηματολογίου). Κατά την κρατούσα στη Νομολογία και Θεωρία άποψη δεν επιτρέπεται η σύσταση οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας με τακτική ή έκτακτη χρησικτησία, η οποία, σημειωτέον, είναι δυνατή μόνον επί συνεστημένης ήδη χωριστής κυριότητας ορόφου ή διαμερίσματος (ΑΠ 1207/2021, ΤΝΠ Νομος).
II. Σύμφωνα με το άρθρο 82 § Ια του ν. 4495/2017 για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το άρθρο 34 § 28 του ν. 4546/2018 (ΦΕΚ 101 Α/12.6.2018), που εφαρμόζεται εν προκειμένω κατ’ άρθρο 533 § 2 του KΠολΔ λόγω του χρόνου δημοσίευσης της εκκαλουμένης (21.6.2018): «1.α) Απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 81 § 1 περιπτώσεις α` και β’. Στην ανωτέρω απαγόρευση εμπίπτουν και τα ακίνητα τα οποία εισφέρονται σε εταιρεία». Παρόμοια ρύθμιση είχαν και οι προϊσχύσαντες νόμοι για την αυθαίρετη δόμηση (βλ. άρθρα 17 § 10 του ν. 1337/1983, 23 § 1 ν. 4014/2011, 3 του ν. 4178/2013). Κατά το άρθρο 81 § 1 α` και β` του ίδιου νόμου (4495/2017) ως «αυθαίρετη κατασκευή ορίζεται κάθε κατασκευή ή εγκατάσταση, η οποία εκτελείται ή έχει εκτελεστεί χωρίς την απαιτούμενη οικοδομική άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή κατά παράβαση των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων ή με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε», ενώ ως «αυθαίρετη αλλαγή χρήσης ορίζεται κάθε μεταβολή της χρήσης για την οποία δεν έχει εκδοθεί η απαιτούμενη οικοδομική άδεια (άδεια δόμησης)». Από την ανωτέρω απαγόρευση -δηλ. της επί ποινή ακυρότητας δικαιοπραξίας- εξαιρούνται, κατ’ άρθρο 82 § 2 του ν. 4485/2017, μεταξύ άλλων τα ακίνητα στα οποία έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις που: (περ ζ) έχει περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου ή έχει καταβληθεί ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του ενιαίου ειδικού προστίμου, κατά τις διατάξεις του παρόντος και τις διατάξεις του ν. 4014/2011 και του ν. 4178/2013 με τις προϋποθέσεις του παρόντος. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 83 του ν. 4495/2017, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το άρθρο 34 § 29 του ν. 4546/2018: «1. Σε κάθε δικαιοπραξία εν ζωή περιλαμβανομένης και της δωρεάς αιτία θανάτου, που συντάσσεται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος και έχει ως αντικείμενο τη μεταβίβαση ή τη σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο ή και σε ακίνητο χωρίς κτίσμα, επισυνάπτεται υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη και βεβαίωση μηχανικού. Η ως άνω υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη και η βεβαίωση του μηχανικού απαιτείται και για την μεταγραφή τελεσίδικης δικαστικής απόφασης επί αναγνωριστικής αγωγής της κυριότητας του ακινήτου και για τη μεταγραφή των πρακτικών δικαστικού ή εξωδικαστικού συμβιβασμού με τα οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα επί του ακινήτου. 2. Με την ανωτέρω υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη και τη βεβαίωση μηχανικού δηλώνεται και βεβαιώνεται αντίστοιχα ότι: α) στο ακίνητο δεν υπάρχει κτίσμα ή β) στο ακίνητο ή στη διακεκριμένη αυτοτελή οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία, μη συμπεριλαμβανομένων των κοινόκτητων ή κοινοχρήστων χώρων του ακινήτου, δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές καθ’ υπέρβαση της δόμησης, της κάλυψης και του ύψους της ιδιοκτησίας, καθώς και ότι δεν έχουν εγκατασταθεί χρήσεις χωρίς άδεια ή, γ) οι υφιστάμενες αυθαίρετες κατασκευές ή οι εγκατεστημένες αυθαίρετες χρήσεις εμπίπτουν σε μία από τις εξαιρέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 82 και δεν υπάγονται σε καμία άλλη από τις περιπτώσεις του άρθρου 89». Επιπλέον σύμφωνα με τη διάταξη ου άρθρου 98 του ίδιου Νόμου ορίζεται ότι Οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν.δ. 1024/1971 (περί σύστασης καθέτων ιδιοκτησιών) εφαρμόζονται και επί γηπέδων, που κείνται εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός ορίων οικισμών και ανήκουν σε έναν ή πλείονες ιδιοκτήτες, επί των οποίων έχουν ανεγερθεί μέχρι τις 28.7.2011 οικοδομήματα νομίμως ανεγερθέντα ή αυθαίρετα, υπαγόμενα στις διατάξεις του παρόντος, με την επιφύλαξη των οριζομένων στις διατάξεις του άρθρου 89 του παρόντος. Υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις, επιτρέπεται η σύνταξη και υπογραφή συμβολαιογραφικών πράξεων σύστασης διηρημένων ιδιοκτησιών επί των ανωτέρω γηπέδων και η μεταγραφή αυτών στα βιβλία μεταγραφών ή η καταχώριση στα κτηματολογικά γραφεία. Υπό τις ίδιες ανωτέρω προϋποθέσεις, θεωρούνται εξ υπαρχής έγκυρες και ισχυρές συστάσεις διαιρεμένων ιδιοκτησιών, οι οποίες έχουν συσταθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος και δεν έχουν κηρυχθεί άκυρες με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Η ανέγερση των οικοδομών μέχρι τις 28.7.2011 αποδεικνύεται από αεροφωτογραφίες που έχουν ληφθεί μέχρι την ημερομηνία αυτήν και βεβαιώνεται από τον μηχανικό, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος. Περαιτέρω, το πρώτο ζήτημα, που γεννάται εν προκειμένω από την παράθεση των ανωτέρω διατάξεων είναι αν η ως άνω απαγόρευση επί ποινή απόλυτης ακυρότητας (περί αυθαιρέτων) αφορά και τη δικαστική διανομή ακινήτου. Υπό το πρίσμα των προϊσχυόντων νομοθετημάτων διατυπώθηκαν δύο αντίθετες απόψεις (βλ. σχετικά ΕφΠατρ 166/2019 ΤΝΠ-Νόμος, Ε. Πούλου, Αστικού Δικαίου ζητήματα από την αυθαίρετη δόμηση σε συλλογικό έργο έκδοσης 2016 της Ένωσης Αστικολόγων Το Αστικό Δίκαιο και οι σύγχρονες οικονομικές εξελίξεις, σ. 91), με κρατούσα αυτήν περί ανεπίτρεπτης δικαστικής διανομής ακινήτου, που βαρύνεται με αυθαίρετες κατασκευές και πολεοδομικές παραβάσεις. Υπό το πρίσμα δε των ν. 4014/2011, 4178/2013 και 4495/2017 η κρατούσα θέση δέχεται ότι είναι ανεπίτρεπτη η διανομή, εξώδικη και δικαστική, αυτούσια ή με πλειστηριασμό, ακινήτου με αυθαίρετα πριν την καθ’ οιονδήποτε τρόπο ίαση της αυθαιρεσίας (κατεδάφιση, εξαίρεση από την κατεδάφιση, τακτοποίηση κ.λπ. ώστε το ακίνητο να εμπίπτει στις εξαιρέσεις του άρθρου 82 του ν. 4495/2017). Η θέση αυτή είναι απόλυτα ορθή, διότι η δικαστική απόφαση περί διανομής δεν παύει να είναι προϊόν της βούλησης των συγκυρίων (βλ. Μαστροκώστα σε Γεωργιάδη ΣΕΑΚ I, 2010, άρθ. 801 αριθ. 43). Το δικαίωμα της κυριότητας προϋπάρχει στην περιουσία του αποκτώντας με τη διανομή ως ιδανικό μερίδιο συγκυριότητας (ΑΠ 318/2002 ΤΝΠ-Νόμος) και νόμιμη αιτία για το τμήμα της επιδικαζόμενης (με την απόφαση περί δικαστικής διανομής) κυριότητας, που αντιστοιχεί στην προηγούμενη ιδανική μερίδα, είναι η νόμιμη αιτία με την οποία ιδρύθηκε η συγκυριότητα και μόνο για το επιπλέον η δικαστική διανομή, ως ισοδύναμη μιας ανταλλακτικής σύμβασης. Με τη δικαστική απόφαση περί διανομής, ως διαπλαστική, επέρχεται η μεταβολή της νέας κατάστασης, αφού διαπιστωθεί από το δικαστήριο η συνδρομή των προϋποθέσεων για την άσκηση του διαπλαστικού δικαιώματος του συγκυρίου που αιτείται τη διανομή (βλ. Ε. Πούλου, ό.π., σ. 193). (ΕφΘεσ 674/2021 αδημ. και Ε. Πούλου, ό.π., σ. 185).
ΙΙΙ. Με τις διατάξεις του ν. 4178/2013 «Αντιμετώπιση της Αυθαίρετης Δόμησης – Περιβαλλοντικό Ισοζύγιο και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. Α΄ 174) – ο οποίος διαδέχθηκε το ν. 4014/2011 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 209) όσον αφορά στην αυθαίρετη δόμηση – παρασχέθηκε η δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του ακίνητα στα οποία έχουν εκτελεσθεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις και τα οποία είχαν υπαχθεί στις προγενέστερες ρυθμίσεις του ν. 4014/2011. Ειδικότερα, στο άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 4178/2013, το οποίο εντάσσεται στο κεφάλαιο Α΄ του νόμου αυτού (άρθρα 1-30) με τίτλο «Αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης», ορίζεται ότι : «από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στα άρθρα 5 παρ. 2 και 22 παρ. 3 του ν. 1577/1985 (Α΄ 210) …», στη δε παρ. 2 του ίδιου άρθρου 1 ορίζεται ότι : «από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται τα ακίνητα, στα οποία έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις : α) … ζ) που έχει περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου ή έχει καταβληθεί ποσοστό 30% του συνολικού ποσού προστίμου ή του σχετικού παραβόλου εφόσον ορίζεται κατά τις διατάξεις του παρόντος …». Στο άρθρο 2 καθορίζονται οι περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών και αυθαίρετων αλλαγών χρήσεων, οι οποίες δεν υπάγονται στις διατάξεις του νόμου και στις οποίες δεν εφαρμόζεται η ως άνω περ. ζ΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του νόμου, με κύριο κριτήριο τη θέση του ακινήτου (αυθαίρετα σε κοινόχρηστους χώρους, στον αιγιαλό, στην παραλία σε δάση και αναδασωτέες εκτάσεις κτλ), ενώ στο αρθρο 7 ότι : « 1. Υπάγονται στον παρόντα νόμο αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, για τις οποίες η αυθαίρετη κατασκευή ή η αυθαίρετη αλλαγή χρήσης έχει περατωθεί, κατά τις ειδικότερες διατάξεις του άρθρου 8 του παρόντος πριν την 28.7.2011. 2. …», στο άρθρο 8 ότι : «Από την ισχύ του παρόντος νόμου αναστέλλεται η είσπραξη και η επιβολή κάθε κύρωσης, για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στον παρόντα νόμο ή και επέρχεται οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση, αναλόγως της κατηγορίας της αυθαίρετης κατασκευής, μετά την καταβολή του ενιαίου ειδικού προστίμου ή και του σχετικού παραβόλου, εφόσον προβλέπεται στον παρόντα νόμο, το ύψος και ο τρόπος καταβολής του οποίου καθορίζεται στον παρόντα νόμο. Η αναστολή ή και η εξαίρεση από την κατεδάφιση, κατά τις διατάξεις του παρόντος, ισχύει για κτίρια των οποίων έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός και για χρήσεις που έχουν εγκατασταθεί, μέχρι 28.7.2011 καθ’ υπέρβαση είτε των διατάξεων του ν. 1577/1985 (Α΄ 210) είτε της οικοδομικής άδειας είτε των όρων ή περιορισμών δόμησης του ακινήτου είτε χωρίς οικοδομική άδεια και εφόσον η χρήση τους δεν απαγορεύεται από τις πολεοδομικές διατάξεις για τις χρήσεις γης που ισχύουν στην περιοχή του ακινήτου κατά την παρ. 1 του άρθρου 51 του ν.4030/2011 (Α΄ 249) ή δεν απαγορευόταν κατά το χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας ή κατά το χρόνο κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης…», 16. Κατά των προβλεπομένων, στις διατάξεις του Κεφαλαίου Α΄ του παρόντος νόμου υπαγωγών δύναται να ασκηθεί προσφυγή, η οποία κατατίθεται στην αρμόδια Υ.ΔΟΜ. και εξετάζεται από το αρμόδιο ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. κατά τις ειδικότερες διατάξεις του ν. 4030/2011 και του παρόντος νόμου. … Σε κάθε περίπτωση δύναται να ασκηθεί, ανεξάρτητα της υποβολής ή μη της ως άνω προβλεπόμενης προσφυγής, αίτηση κατά της υπαγωγής στο αρμόδιο Δικαστήριο. Επιπλέον, με την 2210/2020 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίθηκε ότι η αποδοχή της δήλωσης και του σχετικού αιτήματος που αυτή περιέχει, προερχόμενη από τη Διοίκηση, ισοδυναμεί με εκτελεστή διοικητική πράξη, υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως. Αυτή η ερμηνεία των ως άνω διατάξεων διασφαλίζει το δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας, προσιδιάζει δε σε περιπτώσεις, κατά τις οποίες η επέλευση ορισμένων εννόμων συνεπειών προβλέπεται, μεν, από τυπικό νόμο, αποτελεί, όμως, ευθεία απόρροια αιτήσεων ιδιωτών (πρβλ. ΣτΕ 376/2014 Ολομ. σκ. 10, 455/2019, σκ. 9 κ.ά.).. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 KΠολΔ «Στη δικαιοδοσία των τακτικών πολιτικών δικαστηρίων ανήκουν : α) οι διαφορές του ιδιωτικού δικαίου, εφ’ όσον ο νόμος δεν τις έχει υπαγάγει σε άλλα δικαστήρια, β) οι υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας που ο νόμος έχει υπαγάγει σε αυτά, γ) οι υποθέσεις δημοσίου δικαίου που ο νόμος έχει υπαγάγει σε αυτά », ενώ η διάταξη του αμέσως επομένου άρθρου 2 του ίδιου Κώδικα προβλέπει ότι « Τα πολιτικά δικαστήρια απαγορεύεται να επεμβαίνουν σε διοικητικές διαφορές ή υποθέσεις που υπάγονται σε διοικητικά δικαστήρια ή αρχές, όπως επίσης απαγορεύεται τα διοικητικά δικαστήρια ή αρχές να επεμβαίνουν σε διαφορές ή υποθέσεις του ιδιωτικού δικαίου και επιτρέπεται μόνο η εξέταση των ζητημάτων που ανακύπτουν παρεμπιπτόντως », Τα πολιτικά Δικαστήρια, όταν κρίνουν υπαγόμενες στη δικαιοδοσία τους ιδιωτικές διαφορές, δύνανται να εξετάσουν παρεμπιπτόντως το κύρος και τη νομιμότητα των πράξεων των οργάνων της διοικήσεως ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, εφ’ όσον τούτο δεν αποκλείεται από το νόμο και δεν έχει εκδοθεί περί του κύρους αυτών απόφαση του Συμβουλίου της Επικράτειας (ή του αρμοδίου Διοικητικού Εφετείου), η οποία δεσμεύει τα πολιτικά Δικαστήρια. Η εν λόγω έρευνα των πολιτικών Δικαστηρίων περιορίζεται στην εκ μέρους τους διερεύνηση του εάν το διοικητικό όργανο ενήργησε κατά τους διαγραφομένους από το νόμο όρους και τύπους, η δε διερεύνηση αυτή περιλαμβάνει ειδικότερα (και μόνον) τον έλεγχο του εάν το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, εάν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενοι από το νόμο τύποι, εάν χώρησε ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του ισχύοντος κατά το χρόνο εκδόσεως της διοικητικής πράξεως νόμου, εάν η διοικητική πράξη εκδόθηκε από το αρμόδιο όργανο ή καθ’ υπέρβαση της εξουσίας του και, τέλος, εάν είναι ή όχι αιτιολογημένη, και ουδόλως δύναται η έρευνα αυτή να επεκταθεί σε έλεγχο της ουσιαστικής κρίσεως του διοικητικού οργάνου ως προς το συνδρομή ή μη των πραγματικών προϋποθέσεων ή της τυχόν πλάνης περί τα πράγματα, ενώ τα πολιτικό Δικαστήρια δεν έχουν την εξουσία να ακυρώσουν τη διοικητική πράξη, εφ’ όσον τη θεωρούν άκυρη και εν γένει ελαττωματική, αλλά απλώς δεν την εφαρμόζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, με συνέπεια να μην παρόγεται δεδικασμένο (ΑΠ 302/2011, Εφ Αθ 534/2020 δημοσιευθείσα εις Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «ΝΟΜΟΣ»).
Aπό την επανεκτίμηση όλων των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, τα οποία είναι πρόσφορα είτε για πλήρη απόδειξη, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, της με αριθμό πράξης κατάθεσης …/2017 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης, της με αριθμό πράξης κατάθεσης …../2017 συμπληρωματικής έκθεσης πραγματογνωμοσύνης, που συνέταξε ο πραγματογνώμονας ……….., πολιτικός μηχανικός που διορίστηκε με την με αριθμό 3395/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, της με αριθμό πράξης κατάθεσης …../2023 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης που συνέταξε ο ίδιος πραγματογνώμονας που ορίστηκε εκ νέου με την με αριθμό 153/2022 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς. οι οποίες εκτιμώνται ελεύθερα (άρθρο 387 ΚΠολΔ) την επισκόπηση των φωτογραφιών και αεροφωτογραφιών που προσκομίζονται, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε και την εξέταση των διαδίκων που έλαβε χώρα την 19.5.2017 ενώπιον του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και περιέχεται στα με αριθμό 3397/2017 πρακτικά του ίδιου Δικαστηρίου, αποδείχθηκαν σε σχέση με τους λόγους της έφεσης που ανάγονται στην εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του με αριθμό …/1985 συμβολαίου που συνέταξε ο Συμβολαιογράφος Πύργου Ηλείας, …….., ο …………., πατέρας των διαδίκων, μεταβίβασε σε αυτούς με γονική παροχή το ½ εξ αδιαιρέτου σε έκαστο ενός ακινήτου, ελαιοστασίου, συνολικής έκτασης 1 και ½ στρέμματος ή όσης έκτασης και αν είναι, ευρισκόμενου στη θέση «….» της περιφέρειας της κοινότητας …. του Νομού Ηλείας, εντός του οποίου υφίστανται 200 ελαιόδεντρα και μια ισόγειος οικία. Το ως άνω συμβόλαιο μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πύργου, στον τόμο … με αριθμό …… Με τον τρόπο αυτό οι διάδικοι κατέστησαν συγκύριοι του προαναφερθέντος ακινήτου, με παράγωγο τρόπο κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος. Εν συνεχεία, οι διάδικοι συνέταξαν το από 13.4.2007 ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο αφού αναφέρουν ότι κατέστησαν συγκύριοι του προαναφερθέντος ακινήτου, έκτασης κατά νεότερη καταμέτρηση 2.189,93 τ.μ. κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου έκαστος, συμφώνησαν στον χωρισμό αυτού σε δυο τμήματα. Ειδικότερα συμφώνησαν ότι τμήμα του ακινήτου έκτασης 864,93 τ.μ., ανήκει στον ………. (εφεσίβλητο), ο οποίος έχει αναγείρει επί του τμήματος αυτού μια οικοδομή περαιωμένη το έτος 1992, αποτελούμενη από ισόγειο, και πρώτο πάνω από το ισόγειο όροφο, συνολικής επιφάνειας 115 τ.μ. περίπου, στο οποίο ο ……………(εκκαλών) δεν διατηρεί καμία αξίωση. Το έτερο τμήμα του μείζονος ακινήτου έκτασης 1.325 τ.μ. , εντός του οποίου υπάρχει μια παλαιά ισόγεια οικία με ένα δωμάτιο πάνω από αυτήν, συνολικής επιφάνειας 130 τ.μ., η οποίο είχε κτιστεί με δαπάνες του πατέρα των διαδίκων, ανήκει στον …………. ενώ ο …………. δεν διατηρεί καμία αξίωση επ’ αυτού. Στο ίδιο συμφωνητικό αναγράφεται επίσης ότι ο χωρισμός του ακινήτου σε αυτά τα δυο τμήματα έγινε κατόπιν ρητής περί τούτου επιθυμίας, του …………., πατέρα των διαδίκων και συμβληθέντων, ο οποίος συνυπογράφει το ως άνω συμφωνητικό, μολονότι με το συμβόλαιο γονικής παροχής αναφέρεται ότι το ακίνητο ανήκει στην αποκλειστική κυριότητα νομή και κατοχή των δυο συμβαλλόμενων μερών κατά το ήμισυ εξ αδιαιρέτου σε έκαστο εξ αυτών. Ο εκκαλών με τον πρώτο λόγο έφεσής του ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση έκρινε ότι είναι συγκύριος με τον εφεσίβλητο στο επίδικο ακίνητο κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, καθώς όπως προκύπτει από το προαναφερθέν ιδιωτικό συμφωνητικό το ποσοστό συνδιοκτησίας του ανέρχεται σε 58,50 % αφού έχει λάβει 1.325 τ.μ. και του εφεσίβλητου σε 41,50% αφού ο τελευταίος έχει λάβει 864,93 τ.μ. Ο ως άνω ισχυρισμός τυγχάνει απορριπτέος ως μη νόμιμος καθώς σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην μείζονα σκέψη της παρούσας υπό στοιχείο Ι, για την μεταβίβαση κυριότητας αλλά και για την τροποποίηση των όρων αυτής, όπως το ποσοστό συγκυριότητας, απαιτείται η σύνταξη συμβολαιογραφικού εγγράφου και η μεταγραφή αυτού. Το ιδιωτικό συμφωνητικό που συνεπέγραψαν οι διάδικοι και ο δικαιοπάροχος πατέρας τους, το οποίο δεν έχει συνταχθεί ενώπιον Συμβολαιογράφου και δεν έχει μεταγραφεί δεν αρκεί προκειμένου να τροποποιηθούν τα ποσοστά συγκυριότητας των διαδίκων, όπως αυτά τους είχαν μεταβιβαστεί δυνάμει του με αριθμό …./1985 συμβολαίου γονικής παροχής που συνέταξε ο Συμβολαιογράφος Πύργου Ηλείας, νόμιμα μεταγεγραμμένου, ούτε μπορεί να γίνει λόγος για κτήση έτερων ποσοστών μέσω άτυπης διανομής με τα προσόντα της χρησικτησίας (τακτικής ή έκτακτης) την οποία οι διάδικοι δεν επικαλούνται. Επιπλέον δε όπως προεκτέθηκε ο δικαιοπάροχος των διαδίκων στο ίδιο ιδιωτικό συμφωνητικό αναφέρει ρητά ότι με το συμβόλαιο γονικής παροχής οι διάδικοι είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου και δεν εκφράζει βούληση για αλλαγή των ποσοστών αυτών. Περαιτέρω, με την εκκαλουμένη απόφαση, έγινε δεκτή η αγωγή και διατάχθηκε η διανομή του κοινού ακινήτου µε σύσταση, των σ΄ αυτήν (απόφαση) αναφερόµενων, δύο καθέτων ιδιοκτησιών, όπως παρουσιάζονται στα από 28-10-2017 και 26-11-2017 τοπογραφικά διαγράμματα, συνημμένα στην έκθεση πραγµατογνωµοσύνης και στη συμπληρωματική έκθεση, του Πολιτικού Μηχανικού ………….. ήτοι: Α] της µε στοιχεία Γ – Β – Β’ – 7Α – Α – Ζ – k16 – 13Δ’-13Γ’ -6Β-8Ζ-1Γ-1Δ-1Ε-8Α-8Α‘-4Α‘-k0-37′-36′-35′- 34′- 33′- 32′- 32 – 31- 30 – 29 – Γ, εµβαδού 864,93 τ.µ., και, Β] της µε στοιχεία Ζ – k24 – Ε-50 – Δ – 45 – 43 – 31- 32 – 32′- 33′- 34′- 35′- 36′ – 37′- k0 – k15 – 13Γ – 13Δ’ – 13Β – k16 – Ζ, εµβαδού 1.289,75 τ.µ.. Επίσης κρίθηκε ότι οι δύο ιδιοκτησίες χωρίζονται δια υφιστάμενου ενδιάμεσου πετρόκτιστου τοίχου µε κάγκελα («μάντρα»), που φέρει τα χαρακτηριστικά σημεία 8Α, 8Α΄, 4Α, 4Α΄, 37, 37′, 36, 36′, 35, 35′, 34, 34′, 33, 33′, 32, 32′ στο τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει την µε αριθµό πράξης κατάθεσης …../2017 έκθεση πραγματογνωμοσύνης και ότι στην υπό στοιχείο Α] ιδιοκτησία περιλαμβάνονται τα κάτωθι κτίσματα: 1] 1ο κτίσµα: ισόγειος κύριος χώρος, εµβαδού 72,92 τ.µ., 2] 2ο κτίσμα: ισόγειος βοηθητικός χώρος, εµβαδού 7,27 τ.µ., 3] 3ο κτίσµα: κύριος χώρος ά ορόφου, εµβαδού 42,8 τ.µ., 4] 4ο κτίσµα: βοηθητικός ηµιυπαίθριος χώρος του ισογείου, εµβαδού 19,72 τ.µ., 5] 5ο κτίσµα: βοηθητικός ηµιυπαίθριος χώρος του ά ορόφου, εµβαδού 9,52 τ.µ., 6] 6ο κτίσµα: βοηθητικός ηµιυπαίθριος χώρος του ά ορόφου, εµβαδού 18,26 τ.μ., 7] 7ο κτίσµα: βοηθητικός ηµιυπαίθριος χώρος του ισογείου εμβαδού 22,23 τ.µ.. Ότι στην υπό στοιχείο Β] ιδιοκτησία ανήκουν τα κατωτέρω κτίσματα: 1] 8ο κτίσµα: ισόγειος βοηθητικός χώρος, εµβαδού 33,83 τ.µ., 2] 9ο κτίσµα: κύριος χώρος α’ ορόφου, εµβαδού 25,83 τ.µ., 3] 10ο κτίσµα: ισόγειος κύριος χώρος, εµβαδού 76,06 τ.µ., 4] 11ο α’ κτίσµα: ισόγειος κύριος χώρος, εµβαδού 22,43 τ.µ., 5] 11ο β’ κτίσµα: ισόγειος βοηθητικός χώρος, εµβαδού11,63 τ.µ., 6] 11ο γ’ κτίσµα: ισόγειος βοηθητικός χώρος, εµβαδού 19,58 τ.µ., 7] 12ο κτίσµα: βοηθητικός ηµιυπαίθριος χώρος του ά ορόφου, εµβαδού 3,75 τ.µ., 8] 13ο κτίσµα: βοηθητικός ηµιυπαίθριος χώρος του ισογείου, εµβαδού 52,73 τ.µ.. Επιπλέον, με την ίδια απόφαση κρίθηκε ότι πρέπει να διαμορφωθούν και οι κάτωθι αναφερόμενοι κοινόχρηστοι χώροι, όπως αποτυπώνονται στα προαναφερόμενα τοπογραφικά διαγράμματα του διορισθέντος πραγματογνώμονα:, ήτοι Γ] κοινόχρηστος διάδρομος µε στοιχεία k0,…………k15 – 13Γ – 6Β – 8Ζ – 1Γ- 1Δ -1Ε – 8Α – 8Α΄-4Α – k0, εµβαδού 24,45 τ.µ., και) Δ] κοινόχρηστος διάδροµος υπό στοιχεία k16,…………….., k24 – Ζ – k16, εµβαδού 10,80 τ.µ. Σημειώνεται ότι ο εκκαλών δεν ζητεί διαφορετικό τρόπο διανομής του επίδικου ακινήτου, ισχυρίζεται όμως ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο προχώρησε στην διανομή του επίδικου, επειδή σε αυτό υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές. Στο επίδικο ακίνητο όλα τα κτίσματα έχουν ανεγερθεί χωρίς οικοδομική άδεια και για αυτές τις αυθαίρετες κατασκευές λεκτέα είναι τα ακόλουθα: Μέρος των αρχικά αυθαίρετων οικοδομημάτων, και δη η κύρια οικία επιφανείας 114 τ.μ. του δικαιοπάροχου των διαδίκων, πατέρα τους, τακτοποιήθηκε το έτος 1985, όπως προκύπτει από το εκκαθαριστικό σημείωμα της Νομαρχια Ηλείας και αναφέρεται στην βεβαίωση περαίωσης της διαδικασίας υπαγωγής στο Ν 4178/2013 επί της Α/Α ….. δήλωσης των διαδίκων, ως τμήμα της διώροφης οικίας που τακτοποιήθηκε με το Ν 1337/1983. Εν συνεχεία εντάχθησαν σε τακτοποίηση, δυνάμει του Ν. 4014/2011 έτερα 150 τ.μ. κύριων χώρων που είχαν κατασκευαστεί στο επίδικο ακίνητο και 63,19 τ.μ. βοηθητικών χώρων τα οποία έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με την με Α/Α ….. δήλωση υπαγωγής κατά το χρονικό διάστημα 1.1.1983 ως 31.12.2003. Τέλος, εντάχθηκαν σε τακτοποίηση και ρύθμιση, δυνάμει του Ν.4178/2013 τέσσερις πολεοδομικές παραβάσεις που αφορούν την κατασκευή χαγιατιών, μανδρότοιχων και τη διενέργεια τσιμεντοστρώσεων, που κατά την με Α/Α ….. δήλωση υπαγωγής έχουν λάβει χώρα το χρονικό διάστημα από 1.1.2004 έως 28.7.2011. Επίσης στην ίδια δήλωση μεταφέρθηκαν και οι αυθαίρετες κατασκευές που αρχικά είχαν υπαχθεί στο Ν. 4014/2011. Για τις δηλώσεις αυτές έχουν συνταχθεί οι σχετικές προσκομιζόμενες βεβαιώσεις περαίωσης στις οποίες εμπεριέχονται και οι δηλώσεις για την πλήρη εξόφλησή τους. Ο εκκαλών δεν αμφισβητεί την περαίωση της τακτοποίησης για όλες τις αυθαίρετες κατασκευές του επίδικου ακινήτου, πλην όμως ισχυρίζεται ότι ο τοίχος (μάντρα) που περιγράφεται στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης με χαρακτηριστικά σημεία 6Β,13Γ, 13Β, 8Α΄, 4Α΄, 37′, 36′, 35′, 34′, 33′, 32′, όπως και το λεβητοστάσιο που βρίσκεται ως διακριτό κτίσμα στο ισόγειο της οικίας του εφεσίβλητου, υπήχθησαν σε τακτοποίηση λόγω παραπλάνησης της Διοίκησης, από την ψευδή δήλωση του εφεσίβλητου ότι κατασκευάστηκαν μέχρι την 28.7.2011, ενώ στην πραγματικότητα κατασκευάστηκαν μετά την ως άνω ημερομηνία και συνακόλουθα δεν μπορούσαν να υπαχθούν στις ρυθμίσεις περί τακτοποίησης των Ν. 4014/2011 και Ν4178/2013. Για τον λίγο αυτό μάλιστα ο εκκαλών είχε προβεί στην από 28.9.2017 καταγγελία του προς την Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Πύργου, ζητώντας να ελεγχθούν μεταξύ άλλων και ο χρόνος κατασκευής των αυθαιρέτων, ισχυρίζεται δε ότι με την από 25.7.2018 εισηγητική έκθεση προς το ΣΥΠΟΘΕ Ηλείας, (την οποία δεν προσκομίζει) προτείνεται να γίνει δεκτή η προσφυγή και να ανακληθεί η δήλωση υπαγωγής για τα ακίνητα αυτά, χωρίς όμως να προσκομίζει και να επικαλείται ανάκληση της πράξης τακτοποίησης, η οποία συνακόλουθα παραμένει ενεργή. Επίσης το παρόν Δικαστήριο δεν δύναται σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην υπό στοιχείο ΙΙΙ μείζονα σκέψη να προβεί σε έλεγχο της εκτελεστής διοικητικής πράξης, ως προς την συνδρομή των ουσιαστικών προϋποθέσεων υπαγωγής των αυθαιρέτων στην τακτοποίηση ή ως προς την συνεπεία της φερόμενης ως ψευδούς δήλωσης του εφεσίβλητου, υπαγωγή τους. Σημειώνεται δε στο σημείο αυτό ότι οι δηλώσεις για υπαγωγή στην τακτοποίηση έχουν υποβληθεί στο όνομα αμφότερων των διαδίκων λόγω της συγκυριότητάς τους επί του επίδικου ακινήτου. Ο διορισθείς από το Δικαστήριο πραγματογνώμονας στην με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2017 πραγματογνωμοσύνη του, εντόπισε επίσης ασάφεια ως προς τις ημερομηνίες κατασκευής της μάντρας και του λεβητοστάσιου τα οποία δεν υπάρχουν στις αεροφωτογραφίες του 2009 και υπέδειξε αρχικά την κατεδάφισή τους ως αυθαιρέτων ενώ με το συμπληρωματικό τεύχος της πραγματογνωμοσύνης του με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία ……/2017, αποδεχόμενος τις εξηγήσεις του εφεσίβλητου και του πολιτικού μηχανικού ΕΜΠ ………. που πραγματοποίησε την υπαγωγή στο Ν. 4178/2013, κατά τις οποίες του αναφέρθηκε ότι η κατασκευή της μάντρας ξεκίνησε πριν την 28.7.2011 και ότι το λεβητοστάσιο είναι ρυθμισμένο κατέληξε ότι είναι εφικτή η αυτούσια διανομή εφόσον γίνει σύσταση κάθετης ιδιοκτησίας, απαλείφοντας τις προηγούμενες διαπιστώσεις του για την ανάγκη κατεδάφισης των κατασκευών αυτών που πλέον δεν τις θεωρεί αυθαίρετες. Επομένως με δεδομένο ότι η πράξη τακτοποίησης δεν έχει ανακληθεί για τις προαναφερθείσες κατασκευές και το Δικαστήριο δεν μπορεί να προχωρήσει στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων υπαγωγής τους σε αυτή, ούτε έχει συνταχθεί κάποια μεταγενέστερη έκθεση αυτοψίας που να καταδεικνύει αυθαίρετες κατασκευές τυγχάνει απορριπτέος και ο δεύτερος λόγος έφεσης του εκκαλούντος, περί ύπαρξης αυθαίρετων κατασκευών στο επίδικο ακίνητο που απαγορεύουν τη διανομή αυτού αλλά και τη σύσταση καθέτων. Εν συνεχεία ο πραγματογνώμονας προέβλεψε την δημιουργία δυο κοινόχρηστων ΄χώρων, ήτοι ενός κοινόχρηστου διαδρόμουµε στοιχεία k0,…………k15 – 13Γ – 6Β – 8Ζ – 1Γ- 1Δ -1Ε – 8Α – 8Α΄-4Α – k0, εµβαδού 24,45 τ.µ., και έτερου κοινόχρηστου διαδρόμου υπό στοιχεία k16,…………….., k24 – Ζ – k16, εµβαδού 10,80 τ.µ. οι οποίοι βρίσκονται στο τμήμα που κατά την σύσταση της καθέτου ανήκει στον εκκαλούντα, διαμόρφωση την οποία αποδέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση. Ο εκκαλών με την έφεσή του ισχυρίστηκε ότι δεν δικαιολογείται η δημιουργία κοινοχρηστων χώρων ούτε η έκταση την οποία καταλαμβάνουν, επιπλέον δε δεν δικαιολογείται ο λόγος για τον οποίο αυτοί πρέπει να δημιουργηθούν εντός της δικής του ιδιοκτησίας. Λόγω των ως άνω ισχυρισμών του εκκαλούντος, το παρόν Δικαστήριο με την με αριθμό 153/2022 απόφασή του διέταξε τη διενέργεια συμπληρωματικής πραγματογνωμοσύνης, από τον ίδιο πραγματογνώμονα προκειμένου να γνωμοδοτήσει περί του εάν οι κοινόχρηστοι χώροι θα μπορούσαν να είναι σε άλλο σημείο, του επίκοινου, ή να καταλαμβάνουν λιγότερη έκταση ή εάν υπάρχει λειτουργική και οικονομική λύση για την μεταφορά των σωληνώσεων στο μέρος που θα λάβει ο εφεσίβλητος. Με την κατατεθείσα πραγματογνωμοσύνη που έλαβε αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2023, ο πραγματογνώμων αιτιολογεί τον σχηματισμό των κοινόχρηστων χώρων, από τους οποίους ο πρώτος αφορά την πρόσβαση του εφεσίβλητου στο τμήμα του επίκοινου ακινήτου από το οποίο περνούν οι σωληνώσεις της αποχέτευσης, του λουτρού και του εξαερισμού, προκειμένου να δύναται να τους επισκευάζει και να τους επιθεωρεί., ενώ ο δεύτερος κοινόχρηστος χώρος επιτρέπει την πρόσβασή του στο αρτεσιανό φρέαρ του επίκοινου. Αιτιολογεί δε τον σχεδιασμό τους με τον τρόπο αυτό, αναφέροντας ότι αφενός επειδή ο κοινόχρηστος διάδρομος βρίσκεται πλησιέστερα στις οικίες των διαδίκων, διευκολύνεται η άμεση πρόσβασή των διαδίκων σε αυτόν και αφετέρου επειδή στο σημείο αυτό υφίσταται σωλήνας Φ100, εγκατεστημένος ήδη από τον πατέρα των διαδίκων, ο οποίος δύναται να επαναχρησιμοποιηθεί και να προστατέψει τις παροχές ηλεκτροδότησης ισχυρών και ασθενών ρευμάτων, αλλά και οι εγκαταστάσεις για την αποχέτευση των λουτρών και των δυο οικιών, της αποχέτευσης της κουζίνας του εφεσίβλητου και των υδραυλικών εγκαταστάσεων ο σχεδιασμός αυτός αποτρέπει επιπλέον εργασίες και έξοδα. Με δεδομένο ότι στο σημείο που σχεδιάζεται ως κοινόχρηστος χώρος υφίστανται ήδη οι προαναφερθείσες σωληνώσεις, που εξυπηρετούν τις ανάγκες της οικίας του εφεσίβλητου αλλά και του εκκαλούντος η προτεινόμενη λύση απλώς διατηρεί την υφιστάμενη κατάσταση αποφεύγοντας την δημιουργία επιπλέον δαπανών, χωρίς να αποδεικνύεται ότι επιφέρει υπέρμετρη επιβάρυνση στον εκκαλούντα. Σε ότι αφορά την πρόσβαση στο αρτεσιανό φρέαρ, ο εκκαλών ζητεί είτε να το προσεγγίζει ο εφεσίβλητος μέσω του αγροτικού δρόμου, χωρίς όμως να εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο ο εφεσίβλητος θα μπορεί να εισέρχεται στο χώρο του αρτεσιανού σε περίπτωση περίφραξης του ακινήτου του εκκαλούντος, είτε να κάνει χρήση του αρτεσιανού που ευρίσκεται σε κτήμα της αδελφής τους, ήτοι εκτός του επίκοινου, με αποτέλεσμα ο υποδεικνυόμενος από τον πραγματογνώμονα σχεδιασμός του κοινόχρηστου χώρου των 12 τ.μ. να κρίνεται ο πλέον πρόσφορος. Σημειώνεται ότι οι διάδικοι δεν είναι υποχρεωμένοι να οριοθετήσουν τους κοινόχρηστους χώρους σύμφωνα με τα προτεινόμενα στην πραγματογνωμοσύνη, ήτοι με συρματόπλεγμα εφόσον συμφωνήσουν σε διαφορετικό πλέον συμφέροντα τρόπο. Επιπλέον ο σχηματισμός των κοινόχρηστων χώρων δεν απομειώνει την περιουσία του εκκαλούντος, καθώς παρά την δημιουργία των καθέτων η συνιδιοκτησία των διαδίκων επί του οικοπέδου ως προς τους τρίτους παραμένει στο 50% για έκαστο ενώ δεν προκύπτουν ανισότητες στα επιμέρους διακεκριμένα τμήματα με αποτέλεσμα να μην απαιτείται η καταβολή χρηματικού ποσού ή σύσταση δουλείας μεταξύ των διαδίκων, όπως ορθά έκρινε η εκκαλουμένη απόφαση. Ο εκκαλών τέλος, ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση δεν έλαβε υπόψη τις προτάσεις που κατέθεσε την 8.2.2018 κατά την μετ΄επανάληψη συζήτηση, εφαρμόζοντας το άρθρο 254 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το Ν4335/2015 με έναρξη ισχύος την 1.1.2016, οπότε οι διάδικοι μπορούσαν να καταθέσουν σημείωμα πέντε ημέρες πριν τη συζήτηση μόνο για τα θέματα που θα συζητηθούν. Ο ως άνω λόγος έφεσης αλυσιτελώς προβάλλεται, καθώς το άρθρο 254ΚΠολΔ, ως ίσχυε μετά το Ν2335/2015, δεν προέβλεπε την κατάθεση προτάσεων, επιπλέον ο εκκαλών ουδόλως αναφέρει τους ισχυρισμούς που περιελάμβανε στις εν λόγω προτάσεις του οι οποίοι δεν αξιολογήθηκαν από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και την δικονομική βλάβη που του προκλήθηκε από την μη λήψη υπόψη αυτών, αλλά και την τυχόν αδυναμία επαναφοράς τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Τέλος, μη υπάρχοντος έτερου λόγου έφεσης προς διερεύνηση, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση, αφού συμπληρωθούν οι αιτιολογίες της εκκαλουμένης απόφασης με αυτές της παρούσας και να καταδικαστεί ο εκκαλών στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του εφεσίβλητου, λόγω της απόρριψης της έφεσής του, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 4 Δεκεμβρίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ