Αριθμός 15/2025
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Ελένη Νικολακοπούλου, Εφέτη και Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Μονοπρόσωπης ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «………», η οποία εδρεύει στο ………. και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ ……… και ΓΕΜΗ ………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο, Τρύφωνα Εκμεκτσόγλου (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……………..», η οποία εδρεύει στην Αθήνα (οδός ………..) (ΑΦΜ ….) και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο, 2) Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «………..», η οποία εδρεύει στον Πειραιά (οδός ……) (ΑΦΜ ……) και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά της Δικηγόρο, Σπυριδούλα Μαμαρέλη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.) και 3) Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……….», η οποία εδρεύει στον …….. Ηλείας και εκπροσωπείται νόμιμα με ΑΦΜ ……… και ΓΕΜΗ …….., η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.
Η εκκαλούσα κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 20.7.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021) ανακοπή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ 259/2023 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την ανακοπή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ανακοπτουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 28.9.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτ ……./2023-ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετ …………/2023) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της εκκαλούσας και της δεύτερης εκ των εφεσιβλήτων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της πρώτης εκ των εφεδιβλήτων, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στην προκειμένη περίπτωση εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η από 20.10.2023 (αρ. εκθ. κατ. Πρωτ. ………./20.10.2023 και αρ. εκ. κατ. Εφ. ……../20.10.2023) έφεση του ηττηθείσας ανακόπτουσας και ήδη εκκαλούσας, νομίμως εκπροσωπουμένης κατά της με αριθμό 259/2023 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε ερήμην της τρίτης των καθ΄ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, άρθρο 614 ΚΠολΔ και απέρριψε ως απαράδεκτη την από 20.7.2021 αρ. εκ. κατ. ………./23.7.2021 ανακοπή κατά της εκτέλεσης. Η υπό κρίση έφεση έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης πριν την άσκηση αυτής (έφεσης), ούτε παρήλθε διετία από τη δημοσίευσή της (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ.1, 517, 518 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ) που έλαβε χώρα την 24.1.2023. Η ως άνω έφεση αρμοδίως εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ, το νόμιμο παράβολο, όπως προκύπτει από την ενσωματωμένο στην άνω πράξη κατάθεσης της έφεσης, πράξη κατάθεσης παραβόλου (…………../2023) της αρμοδίας γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιά. Πρέπει, επομένως, η ως άνω έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο του λόγου της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά το μέρος που μεταβιβάζεται η υπόθεση με την άσκηση έφεσης στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο άρθρο 522 ΚΠΟΛΔ, ερήμην της τρίτης των εφεσιβλήτων στην οποία όπως προκύπτει από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την εκκαλούσα με αριθμό …./01.03.2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, ……………, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα έγκυρο αντίγραφο της ένδικης έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Όπως δε προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδρίασης του δικαστηρίου αυτού, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο προς συζήτηση της έφεσης, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, η ως άνω εφεσίβλητη, δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε κατέθεσε έγγραφη δήλωση, κατ` άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, ότι επιθυμεί να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς την εμφάνισή της στο ακροατήριο. Πρέπει, συνεπώς, να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, πρέπει, να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι (άρθρο 524 παρ. 4 εδ. α του Κ.Πολ.Δ., όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3994/2011).
Περαιτέρω, με το άρθρο 57 του ν. 4601/2019, ”Εταιρικοί Μετασχηματισμοί κλπ”, που ρυθμίζει ζητήματα συγχώνευσης και διάσπασης ανωνύμων εταιριών, μεταξύ των οποίων οι τραπεζικές ανώνυμες εταιρίες (άρθρα 16 του ν. 2515/1997 και 145 του ν. 4261/2014) ορίζεται ότι: ”1. Η απόσχιση κλάδου πραγματοποιείται, είτε με απορρόφηση, είτε με σύσταση μίας ή περισσότερων νέων εταιρειών, είτε με απορρόφηση και με σύσταση μίας η περισσότερων νέων εταιρειών…. 3. Απόσχιση κλάδου με σύσταση νέας εταιρείας ή νέων εταιρειών είναι η πράξη, με την οποία μία εταιρεία (διασπώμενη) χωρίς να λυθεί, μεταβιβάζει, σε μία ή περισσότερες εταιρείες που συνιστώνται ταυτόχρονα (επωφελούμενες) τον καθοριζόμενο ή τους καθοριζόμενους στο σχέδιο διάσπασης κλάδο ή κλάδους δραστηριότητας, με τη διάθεση σε αυτήν εταιρικών συμμετοχών της επωφελούμενης ή των επωφελούμενων εταιρειών και ενδεχομένως χρηματικού ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το δέκα τοις εκατό (10%) της ονομαστικής αξίας των εταιρικών συμμετοχών που αποδίδονται στη διασπώμενη εταιρεία ή, σε περίπτωση έλλειψης ονομαστικής αξίας, της λογιστικής τους αξίας”, ενώ με το άρθρο 70 του ίδιου πιο πάνω ν. 4601/2019, ορίζεται ότι: ”1. Η διάσπαση συντελείται με μόνη την καταχώριση σύμφωνα με την υποπερίπτωση αα’ της περίπτωσης α της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 3419/2005, της σύμβασης διάσπασης, ως προς τις επωφελούμενες εταιρείες, ακόμα και πριν από τη διαγραφή από το Γ.Ε.Μ.Η. της διασπώμενης εταιρείας, εφόσον πρόκειται για κοινή διάσπαση. 2. Από την ημερομηνία καταχώρισης Γ.Ε.Μ.Η. σύμφωνα με την παράγραφο 1, επέρχονται αυτοδίκαια και ταυτόχρονα τόσο μεταξύ της διασπώμενης και των επωφελούμενων εταιρειών, όσο και έναντι τρίτων, τα εξής αποτελέσματα: α. οι επωφελούμενες εταιρείες υποκαθίστανται ως καθολικές διάδοχοι στη μεταβιβαζόμενη σε αυτές περιουσία. Στην κοινή διάσπαση, η καθολική διαδοχή καταλαμβάνει το σύνολο της περιουσίας, δηλαδή το σύνολο των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και γενικά των έννομων σχέσεων της διασπώμενης εταιρείας, περιλαμβανομένων των διοικητικών αδειών που έχουν εκδοθεί υπέρ της τελευταίας και αφορούν τη μεταβιβαζόμενη περιουσία. Η μεταβίβαση αυτής της περιουσίας στις επωφελούμενες εταιρείες γίνεται σύμφωνα με την κατανομή που προβλέπεται στη σύμβαση διάσπασης ή προκύπτει από την παράγραφο 3 του άρθρου 59. Στη μερική διάσπαση και στην απόσχιση κλάδου η καθολική διαδοχή καταλαμβάνει τον κλάδο δραστηριότητας που καθορίζεται στη σύμβαση διάσπασης. 3. Οι εκκρεμείς δίκες συνεχίζονται αυτοδίκαια και χωρίς άλλη διατύπωση από τις επωφελούμενες εταιρείες, σύμφωνα με την κατανομή που προβλέπεται στο σχέδιο σύμβασης διάσπασης ή προκύπτει από την παράγραφο 3 του άρθρου 59”. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι σε περίπτωση διάσπασης τραπεζικής εταιρίας, με απόσχιση του κλάδου της τραπεζικής δραστηριότητάς της και σύσταση νέας ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας, η τελευταία νέα εταιρία καθίσταται καθολική διάδοχος της πρώτης, ως προς το σύνολο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τον αποσχιζόμενο κλάδο της τραπεζικής δραστηριότητας της διασπώμενης, μεταξύ των οποίων και αυτών που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις, που συνήψε η τελευταία με τους πελάτες της, οι δε εκκρεμείς δίκες με διάδικο την διασπώμενη συνεχίζονται με διάδικο την επωφελούμενη, η οποία υπεισέρχεται αυτοδικαίως ως οιονεί καθολική διάδοχος στη θέση της διασπώμενης, χωρίς να επέρχεται βιαία διακοπή της δίκης, ούτε να απαιτείται δήλωση για τη συνέχισή της. (Α.Π 362/2023 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ ).
Με την από 20.7.2021 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./ 23.7.2021 ανακοπή ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου η ανακόπτουσα μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία <<……..>>, εκθέτει ότι την 5-7-2021 η πρώτη των καθ΄ ων ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία <<…………>>, ως δανείστρια επέβαλε αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας της δεύτερης των καθ΄ ων ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…………» ως τρίτης, για το ποσό των 9.672.831,60 ευρώ, δυνάμει των δύο αναφερόμενων διαταγών πληρωμής, με τις οποίες η τρίτη των καθ΄ ων ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία <<…………..>> (καθ΄ ης η εκτέλεση-οφειλέτιδα) υποχρεώθηκε να καταβάλει στην πρώτη των καθ΄ ων (δανείστρια) τα αναφερόμενα στο δικόγραφο επιμέρους χρηματικά ποσά για απαιτήσεις προερχόμενες από την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης από τρία φωτοβολταϊκά πάρκα που ανήκαν στην τρίτη των καθ΄ ων (καθ΄ ης η εκτέλεση-οφειλέτιδα). Ότι την 16-12-2020 καταχωρίσθηκε στο ΓΕ.ΜΗ, η σύμβαση διάσπασης της τρίτης των καθ΄ ων (καθ΄ ης η εκτέλεση-οφειλέτιδας), δι΄ απόσχισης του κλάδου ενέργειας, από την οποία προήλθε η ανακόπτουσα, στην οποία μεταβιβάστηκαν και οι ανήκουσες στον εν λόγω κλάδο συμβάσεις πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας από τις οποίες απορρέουν οι κατασχεμένες απαιτήσεις. Ότι, έκτοτε, ήτοι από 16-12-2020, η συσταθείσα ανακόπτουσα έχει υπεισέλθει η ίδια στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της διασπώμενης εταιρίας, ήδη τρίτης των καθ΄ ων (καθ΄ ης η εκτέλεση-οφειλέτιδας), με αποτέλεσμα να μην υφίστανται αυτές (απαιτήσεις) στην περιουσία εκείνης (τρίτης των καθ΄ων ) και να είναι άκυρη η επιβληθείσα αναγκαστική κατάσχεση ως προσβάλλουσα το δικαίωμά της. Με αυτό το ιστορικό ζητούσε -κατ΄ εκτίμηση του αιτήματος της- να κηρυχθεί το ανίσχυρο της από 5-7-2021 επιβληθείσας αναγκαστικής κατάσχεσης και κάθε άλλης τυχόν συναφούς με αυτή πράξη της εκτελεστικής διαδικασίας και να καταδικαστούν οι καθ΄ ων στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, μετά από συζήτηση ερήμην της τρίτης εναγομένης και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, εξέδωσε την εκκαλούμενη οριστική απόφασή του, με την οποία απέρριψε την ως άνω ανακοπή ως απαράδεκτη ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης της ανακόπτουσας. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ανακόπτουσα με την υπό κρίση έφεσή της για τον διαλαμβανόμενο σ’ αυτή λόγο, που ανάγεται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί την εξαφάνισή της, ώστε να γίνει δεκτή η ως άνω ανακοπή.
Με τον μοναδικό λόγο έφεσης η ανακόπτουσα και ήδη εκκαλούσα παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλουμένη απόφαση του, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο, επειδή έκρινε ότι η ως άνω ανακοπή τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποίησης της ανακόπτουσας, ενώ αν ορθά ερμήνευε και εφάρμοζε το νόμο έπρεπε να κάνει δεκτή της ως άνω ανακοπή ως παραδεκτή , νόμιμη και βάσιμη κατ΄ουσίαν. Τούτο, διότι ισχυρίζεται ότι δικαιούχος της κατασχεθείσας στα χέρια της ………… ως τρίτης (δεύτερης εφεσίβλητης) απαίτησης δεν ήταν κατά το χρόνο της κατάσχεσης η τρίτη εφεσίβλητη εταιρεία με επωνυμία <<………….>> που ήταν οφειλέτιδα της πρώτης εφεσίβλητης αλλά η ανακόπτουσα, ως επωφελούμενη εταιρεία, στην οποία η απαίτηση περιήλθε λόγω διάσπασης της τρίτης εφεσίβλητης με απόσχιση του κλάδου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και εισφορά του για τη σύσταση της ανακόπτουσας, στον οποίο αποσχισθέντα κλάδο δεν περιλαμβάνονταν η χρηματική απαίτηση της πρώτης εφεσίβλητης κατά της τρίτης εφεσίβλητης. Ότι αυτό προκύπτει από την υπ΄αρ. πρωτ. ……..//16.12.2020 Ανακοίνωση του ΓΕΜΗ, περί καταχώρησης με κωδικό αριθμό καταχώρισης (ΚΑΚ) ………. του συμβολαίου ………../2020 σύστασης της ανακόπτουσας και την ενσωματωμένη σε αυτό έκθεση των ορκωτών ελεγκτών – λογιστών σύμφωνα με τα οποία η οφειλή προς την ΕΤΕ δεν περιλαμβάνονταν μεταξύ των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού του κλάδου παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας της διασπώμενης εταιρείας. Με αυτό το περιεχόμενο ο λόγος αυτός της υπό κρίση έφεσης τυγχάνει απορριπτέος, διότι από τις 16-12-2020, οπότε και καταχωρήθηκε στο ΓΕ.ΜΗ. -σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην ανακοπή- η σύμβαση διάσπασης της τρίτης των καθ΄ ων και ήδη εφεσίβλητης (καθ΄ ης η εκτέλεση-οφειλέτιδας) με απόσχιση του κλάδου παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας, από την οποία η ανακόπτουσα και ήδη εκκαλούσα προήλθε, ως επωφελούμενη εταιρεία, η τελευταία έχει καταστεί καθολική διάδοχος της διασπώμενης (καθ΄ ης η εκτέλεση). Συνεπώς ως καθολική διάδοχος της οφειλέτριας, που εκ του νόμου την διαδέχθηκε σε όλες τις υποχρεώσεις της κατά το χρόνο της διαδοχής, δεν θεωρείται τρίτη και δεν νομιμοποιείται ενεργητικά στην άσκηση της υπό κρίση ανακοπής του άρθρου 936 ΚΠολΔ, αφού το αντικείμενο της εκτελέσεως της ανήκει πλέον, λόγω της ιδιότητας της ως καθολικής διαδόχου της καθ΄ης η εκτέλεση, και όχι ως ισχυρότερο του δικαιώματος της καθ΄ ης. Δεν κρίνεται βάσιμος δε ο ισχυρισμός της εκκαλούσας περί του ότι στον αποσχισθέντα κλάδο δεν περιλαμβάνονταν η χρηματική απαίτηση της πρώτης εφεσίβλητης κατά της τρίτης εφεσίβλητης, όπως προκύπτει από την υπ΄αρ. πρωτ. …..//16.12.2020 Ανακοίνωση του ΓΕΜΗ, περί καταχώρησης με κωδικό αριθμό καταχώρισης (ΚΑΚ ) …… του συμβολαίου ……/2020 σύστασης της ανακόπτουσας και την ενσωματωμένη σε αυτό έκθεση των ορκωτών ελεγκτών – λογιστών, σύμφωνα με τα οποία η οφειλή προς την ΕΤΕ δεν περιλαμβάνονταν μεταξύ των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού του κλάδου παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας της διασπώμενης εταιρείας. Τούτο, διότι, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, στη μερική διάσπαση και στην απόσχιση κλάδου η καθολική διαδοχή καταλαμβάνει τον κλάδο δραστηριότητας που καθορίζεται στη σύμβαση διάσπασης. Συνεπώς, η νέα εταιρία καθίσταται καθολική διάδοχος της πρώτης, ως προς το σύνολο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, που απορρέουν από τον αποσχιζόμενο κλάδο της δραστηριότητας της διασπώμενης, μεταξύ των οποίων και αυτών που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις, που συνήψε η τελευταία με τους πελάτες της, ανεξαρτήτως του γεγονότος, ότι στην επικαλούμενη από την ανακόπτουσα, ήδη εκκαλούσα, ενσωματωμένη στο συμβόλαιο σύστασής της έκθεση των ορκωτών ελεγκτών – λογιστών, δεν αναφέρεται ρητά πως η οφειλή προς την ΕΤΕ περιλαμβάνονταν μεταξύ των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού του κλάδου παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας της διασπώμενης εταιρείας. Τέλος, σύμφωνα με την από 16.7.2021 δήλωση της δεύτερης των καθ΄ων, εφεσίβλητης εταιρείας, στον αποσχισθέντα κλάδο ενέργειας περιλαμβάνονται και οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί, για τους οποίους έχουν συναφθεί οι σε αυτόν αναφερόμενες συμβάσεις πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, ο οποίος (κλάδος) εισφέρθηκε στην ανακόπτουσα, ήδη εκκαλούσα, η οποία υπεισήλθε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του παραγωγού, που απορρέουν από αυτές τις συμβάσεις πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, των οποίων, όμως, οι χρηματικές απαιτήσεις έχουν κατασχεθεί, λόγω της κατάσχεσης που έχει επιβάλλει η ΕΤΕ με το από 21.9.2020 έγγραφό της. Κατά συνέπεια, πρέπει η υπό κρίση ανακοπή να απορριφθεί αυτεπαγγέλτως, αλλά και κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού της δεύτερης των καθ΄ ων και ήδη εφεσίβλητης, ως απαράδεκτη ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφασή του έκρινε ομοίως, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, απορριπτομένου του σχετικού λόγου της υπό κρίση έφεσης. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, και μη απομένοντος άλλου λόγου προς εξέταση, πρέπει να απορριφθεί για τον παραπάνω λόγο η υπό κρίση έφεση στο σύνολό της. Πρέπει, ωστόσο, να οριστεί το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από την τρίτη εφεσίβλητη που ερημοδικάστηκε (άρθρα 591 παρ.1 και 505 παρ.2 ΚΠολΔ), αφού στη δίκη αυτή δε μπορεί να αποκλεισθεί εκ των προτέρων το έννομο συμφέρον της απούσης διαδίκου να ασκήσει κατά της απόφασης που εκδόθηκε ερήμην της, ανακοπή ερημοδικίας, τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της οποίας, όπως και την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος για την άσκησή της θα κρίνει μόνο το Δικαστήριο που θα δικάσει την ανακοπή ερημοδικίας (ΟλΑΠ 15/2001, ΑΠ 1596/2018 ΤΝΠ Νόμος). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της πρώτης και δεύτερης των εφεσιβλήτων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, πρέπει, γενομένου δεκτού του σχετικού αιτήματός τους, να επιβληθούν σε βάρος της ηττηθείσας εκκαλούσας , κατά τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο διατακτικό της παρούσας και να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος κατά την άσκηση της έφεσης παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο, κατά τα εκτιθέμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της τρίτης εφεσίβλητης και κατ’ αντιμωλία των λοιπών διαδίκων την από 20.10.2023 (αρ. εκθ. κατ. Πρωτ. …………/20.10.2023 και αρ. εκ. κατ. Εφ. ……../20.10.2023) έφεση κατά της με αριθμό 259/2023 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε ερήμην της τρίτης των καθ΄ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων , κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας για την απολειπομένη τρίτη εφεσίβλήτη στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ΄ ουσίαν την έφεση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα της πρώτης και δεύτερης των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας και ορίζει αυτά στο ποσό των τετρακοσίων (400,00) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του αναφερομένου στο σκεπτικό παραβόλου, ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 5 Δεκεμβρίου 2024.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, την 8η Ιανουαρίου 2025, με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως της Εφέτου Ελένης Νικολακοπούλου, αποτελούμενη από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα και Κωνσταντίνα Παπαντωνίου, Εφέτες και τη Γραμματέα Κ.Σ, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ