ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 22/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε η πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………….. για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: …………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2) από την πληρεξούσια δικηγόρο, Ευανθία Δημητριάδου.
Των εφεσιβλήτων: 1) ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2) από τον πληρεξούσιο δικηγόρο, Ανδρέα – Δημήτριο Σίδερη, 2) Λυθείσας και τελούσας υπό εκκαθάριση ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στο ………. Αττικής, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2) από την πληρεξούσια δικηγόρο, Αγγελική Δαμάλα – Μέτου.
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Νίκαιας την με αρ. κατ. (Ειρην. Νίκαιας) …../2005 ανακοπή κατά της εκτέλεσης. Η εν λόγω ανακοπή, μετά την παραπεμπτική υπ’ αρ. 4959/2011 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκρινε κατόπιν έφεσης εναντίον της υπ’ αρ. 140/2006 απόφασης του Ειρηνοδικείου Νίκαιας, εκδικάστηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο με την με αρ. 3273/2023 απόφαση απέρριψε αυτήν κατ’ ουσίαν.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ο ανακόπτων με την με αρ. κατ. ………./2023 έφεση προς το δικαστήριο τούτο, η οποία ορίστηκε να συζητηθεί (με την με αρ. …………./2023 εκθ. κατ. Εφ.Πειρ.) στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η έφεση ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2, ηλεκτρ. παράβολο έφεσης …………./2023 ). Είναι λοιπόν τυπικά δεκτή και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.
Ο εκκαλών, με την πρωτοδίκως κριθείσα ανακοπή του, κατά το μέρος αυτής που μεταβιβάζεται στο δικαστήριο αυτό με την υπό κρίση έφεση, ζήτησε να ακυρωθεί ο διενεργηθείς σε βάρος του αναγκαστικός πλειστηριασμός ακινήτου του, βάσει της ………/1997 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, και ειδικότερα η υπ’ αρ. …/2005 έκθεση αναγκαστικού πλειστηριασμού και η υπ’ αρ. …………./2005 περίληψη κατακυρωτικής έκθεσης της συμβ/φου Αθηνών ………. και της κάτωθι αντιγράφου αυτής από 25.5.2005 επιταγής προς εκτέλεση για το λόγο ότι ο ως άνω πλειστηριασμός ουδέποτε διενεργήθηκε και ότι το αντίθετο που βεβαίωσε η υπάλληλος του πλειστηριασμού στην προσβαλλόμενη έκθεση αναγκαστικού πλειστηριασμού ήταν ψευδές και για την πράξη της αυτή υπέβαλε μήνυση εναντίον της στον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απέρριψε την ανακοπή κατ’ ουσία. Με την υπό κρίση έφεση ο εκκαλών παραπονείται για τους ακόλουθους λόγους: α) επειδή με πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων απορρίφθηκε ο σχετικός λόγος ανακοπής του ότι δηλαδή δεν έγινε ποτέ ο επίμαχος πλειστηριασμός και ψευδώς βεβαίωσε τούτο η υπάλληλος του πλειστηριασμού και β) επειδή δεν εξετάστηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και ο περιεχόμενος ως ελάσσων ισχυρισμός του ότι, δηλαδή, ο εν λόγω πλειστηριασμός έγινε παράτυπα σε διαφορετικό χώρο από τον προορισμένο για τη διενέργεια αυτών χώρο του δημοτικού καταστήματος, προξενώντας του έτσι ανεπανόρθωτη βλάβη.
Σε σχέση με το δεύτερο λόγο έφεσης, αυτός πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος, ελλείψει προδικασίας (ΚΠολΔ 111, 216 παρ. 1α και 224), γιατί αυτός, μη περιλαμβανόμενος στην έννοια των νέων πραγματικών ισχυρισμών του άρθρου 527 του ΚΠολΔ (ΑΠ 1390/2006, ΑΠ 659/2005, ΑΠ 660/2005 δημ NOMOS), δεν προβλήθηκε με την υπό κρίση ανακοπή ούτε με πρόσθετο λόγο ανακοπής στον πρώτο βαθμό, αλλά για πρώτη φορά υποβάλλεται ενώπιον του εφετείου απαραδέκτως (ΚΠολΔ 525 παρ. 2, ΟλΑΠ 12/1989, ΑΠ 467/2021, ΑΠ 749/2020 δημ NOMOS) και δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι στον σχετικό λόγο ανακοπής περί μη διενέργειας του πλειστηριασμού και ψευδούς βεβαίωσης της υπαλλήλου περί διενέργειας τούτου εμπεριέχεται και ο ισχυρισμός περί παράτυπης διενέργειας αυτού σε άλλο χώρο του δημοτικού καταστήματος, λόγω απόλυτης αντιφατικότητας μεταξύ τους, καθώς στον ισχυρισμό περί μη διενέργειας του πλειστηριασμού δεν περιλαμβάνεται και ο αντίθετος, δηλαδή της διενέργειας αυτού.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά του, από το σύνολο των εγγράφων και των μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών που προσκόμισαν και επικαλέστηκαν οι διάδικοι, μη λαμβανομένης υπόψη ούτε και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων της από 22.3.2006 υπεύθυνης δήλωσης που προσκόμισε και επικαλέστηκε ο πρώτος εφεσίβλητος, γιατί ελήφθη για να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά στη δίκη αυτή, προέκυψαν τα ακόλουθα: Με βάση την ……./1997 διαταγή πληρωμής του δικαστή του Ειρηνοδικείου Πειραιώς η δεύτερη εφεσίβλητη επέβαλε αναγκαστική κατάσχεση και την 30.3.2005 διενεργήθηκε αναγκαστικός πλειστηριασμός, επί ακινήτου συνιδιοκτησίας (3/4 εξ αδιαιρέτου) του εκκαλούντος, κειμένου στη Νίκαια Αττικής, επί της συμβολής των οδών …………. Μοναδικός πλειοδότης ήταν ο πρώτος εφεσίβλητος, ο οποίος κατέβαλε το εκπλειστηρίασμα (30.001 ευρώ), συντάχθηκε από την υπάλληλο του πλειστηριασμού, ………. συμβ/φο Αθηνών, η με αρ. …./2005 έκθεση αναγκαστικού πλειστηριασμού και η υπ’ αρ. ……/2005 περίληψη κατακυρωτικής έκθεσης. Ο εκκαλών εναντίον της ως άνω έκθεσης και της περίληψης άσκησε την ένδικη ανακοπή, διατεινόμενος ότι ποτέ δεν έγινε εκείνη την ημέρα ο εν λόγω πλειστηριασμός και ότι ψευδώς βεβαίωσε η ως άνω υπάλληλος του πλειστηριασμού το αντίθετο, υποβάλλοντας δε και σχετική μήνυση στον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Βάσει αυτής ασκήθηκε ποινική δίωξη για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος, της κατά συρροή ψευδούς βεβαίωσης και της άμεσης συνδρομής σ’ αυτήν σε βάρος της υπαλλήλου του πλειστηριασμού, του κήρυκα (…………..) και του πρώτου εφεσίβλητου, η οποία περατώθηκε με την αμετάκλητη απαλλακτική με αρ. 1865/2010 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς. Πράγματι ο επίμαχος αναγκαστικός πλειστηριασμός διενεργήθηκε την 30.3.2005 στον προορισμένο από τον Δήμο Νίκαιας χώρο διενέργειας των πλειστηριασμών (ισόγειο …. .., ………….), όχι στο σύνηθες σημείο του εν λόγω χώρου του ισογείου, όπου ήταν ένα γραφείο με καρέκλα για τον υπάλληλο του πλειστηριασμού, επειδή τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα (12.00 – 14.15) το εν λόγω σημείο είχε πολύ κόσμο που παραλάμβανε κάρτες – κουπόνια από υπαλλήλους του Δήμου, αλλά σε παρακείμενο αριστερό σημείο στον ίδιο χώρο. Αντίθετο συμπέρασμα δεν δύναται να συναχθεί από τις καταθέσεις των υπαλλήλων, ……….. και ………….., εκ των οποίων η πρώτη δεν τον αντιλήφθηκε, ο δεύτερος επίσης, όπως ο ίδιος συμπέρανε, γιατί, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πάντα στους πλειστηριασμούς γίνεται μεγάλος θόρυβος, αλλά εντέλει, όπως ο τελευταίος κατέθεσε στο ποινικό δικαστήριο δεν ήταν σίγουρος ότι δεν έγινε, όπως επίσης δεν ήταν σίγουρος ότι δεν έγινε και ο …………, που τότε ήταν πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Νίκαιας. Ούτε επίσης μπορεί να συναχθεί διαφορετικό συμπέρασμα από α) το με αρ. …./3.6.2005 έγγραφο της τμηματάρχη δημοσίων εσόδων του Δήμου Νίκαιας, με το οποίο βεβαιώνεται ότι δεν υπήρχε προγραμματισμένος πλειστηριασμός σε βάρος του εκκαλούντος την 30.3.2005, γεγονός το οποίο αναιρείται από τον ίδιο τον εκκαλούντα, αφού ισχυρίζεται ότι πράγματι είχε προγραμματιστεί ο πλειστηριασμός για την ως άνω ημερομηνία και β) τη με αρ. πρωτ. ……../1.11.2010 βεβαίωση του ………., με την οποία βεβαιώνεται ότι δεν έγινε πλειστηριασμός, χωρίς να αναφέρεται ημερομηνία και βασιζόμενος στις καταθέσεις των ως άνω υπαλλήλων. Οι ως άνω μαρτυρίες και τα έγγραφα δεν είναι ικανές να ανατρέψουν τα όσα αληθή βεβαίωσε η ως άνω υπάλληλος του πλειστηριασμού σχετικά με τη διενέργεια του επίμαχου αναγκαστικού πλειστηριασμού. Τα ίδια που δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση και απέρριψε την ανακοπή δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων. Τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με την έφεσή του κρίνονται αβάσιμα και απορριπτέα, γι’ αυτό πρέπει να απορριφθεί η έφεση, να καταδικαστεί ο εκκαλών στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των εφεσιβλήτων αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την έφεση αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των εφεσιβλήτων αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας που καθορίζει σε 300 ευρώ για καθέναν τους.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους και νομικούς παραστάτες, στον Πειραιά στις 9 Ιανουαρίου 2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ