Αριθμός 514/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ-ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……….» και τον διακριτικό τίτλο «…….», η οποία εδρεύει στην ……… Αττικής (οδός ……..) (ΑΦΜ ……..) και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Παναγιώτα Μαυροειδή.
ΚΑΘ΄ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………….., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας του δικηγόρου Ελένης Τσαμανδούρα.
Ο καθ΄ου η κλήση-εκκαλών-εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 25.1.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2639/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) ο ενάγων και ήδη καθ΄ ου η κλήση-εκκαλών-εφεσίβλητος με την από 23.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ……./2020, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………./2020) έφεσή του και τους από 9.4.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021) πρόσθετους λόγους έφεσης και β) η εναγόμενη και ήδη καλούσα-εφεσίβλητη-εκκαλούσα με την από 21.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ………./2020, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ……./2020) έφεσή της. Δικάσιμος των ως άνω εφέσεων και των προσθέτων λόγων εφέσεως ορίσθηκε η 22α.4.2021, οπότε συζητήσεως γενομένης, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ 701/2022 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης για τους λόγους που σε αυτήν αναφέρονται.
Ήδη με την κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 30.12.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2022) κλήση της καλούσας-εφεσίβλητης-εκκαλούσας η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα, με την από 30-12-2022 κλήση της εδρεύουσας στη …….. Αττικής και νόμιμα εκπροσωπούμενης ανώνυμης εταιρείας, με την επωνυμία «…………….» και τον διακριτικό τίτλο «………..», επαναφέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, μετά την έκδοση της υπ’αριθμ.701/2022 μη οριστικής και διατάξασας την επανάληψη της συζήτησης απόφασής του, οι: α) από 21-7-2020 και με ΓΑΚ …/22-7-2020 και με ΕΑΚ …../22-7-2020 και με γεν. αριθμ. προσδιορισμού …/24-7-2020 και με ειδ. αριθμ. προσδιορισμού ……/24-7-2020 έφεση της καλούσας, β) από 23-7-2020, με ΓΑΚ…./23-7-2020 και με ΕΑΚ …/23-7-2020 και με γεν. αριθμ. προσδιορισμού …../24-7-2020 και με ειδ. αριθμ. προσδιορισμού …../24-7-2020 έφεση του ……….. και γ)από 9-4-2021, με ΓΑΚ…/12-4-2021 και με ΕΑΚ…/12-4-2021 δικόγραφο πρόσθετων λόγων έφεσης του τελευταίου, εφέσεις και πρόσθετοι λόγοι, που στρέφονται κατά της με αριθμ. 2639/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών – τμήμα εργατικών διαφορών.
Ο εκκαλών της υπό στοιχείο β΄έφεσης-ασκών τους πρόσθετους λόγους- εφεσίβλητος της υπό στοιχείο α΄έφεσης, με την από 25-1-2018 και με γεν. αριθμ. κατάθ. ……/22-6-2018 και με ειδ. αριθμ. κατάθ. …/22-6-2018 αγωγή, που άσκησε ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ιστορούσε ότι την 1-9-2013, προσλήφθηκε από την εναγόμενη εταιρεία και ήδη, εκκαλούσα της υπό στοιχείο α΄έφεσης-εφεσίβλητη της υπό στοιχείο β΄έφεσης-καθ’ης η άσκηση των πρόσθετων λόγων έφεσης, εταιρεία, η οποία έχει ως αντικείμενο την κατασκευή τεχνικών και συναφών έργων, με βάση άτυπη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου και, δη, διάρκειας πέντε μηνών, προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα εργοτάξια αυτής, με την ιδιότητα του υπαλλήλου – οδηγού, αντί μικτών μηνιαίων αποδοχών 850 ευρώ. Ότι η εναγόμενη τον απασχόλησε τους τρεις πρώτους μήνες με την ειδικότητα του φύλακα, με την οποία εκτελούσε, κατ’ εντολήν των προϊσταμένων του, επί 11 συνεχείς ώρες ημερησίως, φύλαξη, επίβλεψη και προστασία ενός περιφραγμένου οικοπέδου στο …… Κορινθίας, το οποίο είχε μισθώσει προς εναπόθεση και φύλαξη των τεχνικών της μέσων, υλικών, των μηχανημάτων, των φορτηγών και του εν γένει εξοπλισμού της επιχείρησής της, παράλληλα, δε, εκτελούσε μεταφορές και παραδόσεις διαφόρων υλικών και μηχανημάτων στους συντηρητές και οδηγούς της εναγόμενης και γενικότερα, κάθε άλλη επιβοηθητική εργασία, για την εξυπηρέτηση της εύρυθμης λειτουργίας του ως άνω αποθηκευτικού χώρου της εναγόμενης. Ότι από τα μέσα Δεκεμβρίου 2013 έως και την 30.04.2015, οπότε ο ίδιος αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία του, απασχολήθηκε από την εναγόμενη, αμιγώς, με την ειδικότητα του οδηγού βαρέων φορτηγών και, ιδίως, του ανατέθηκε η καθημερινή μεταφορά, με φορτηγό ιδιωτικής χρήσης (νταλίκα), ιδιοκτησίας της εναγόμενης, αδρανών και άλλων υλικών, από τους υποδεικνυόμενους από την τελευταία τόπους παραλαβής τους, σε εργοτάξια αυτής, σύμφωνα με τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Ότι η ως άνω σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ανανεώθηκε εγγράφως, την 02.02.2014, για ορισμένη πάλι διάρκεια και δη έως την 31.12.2014, μετά τη λήξη της οποίας ανανεώθηκε σιωπηρά για αόριστο χρόνο. Ότι η εναγόμενη τον απασχολούσε ημερησίως επί 11 ώρες κατά μέσον όρο, επί 6 ή και 7 ημέρες κάθε εβδομάδα, κατά μη επιτρεπτή υπέρβαση του νομίμου ημερήσιου χρόνου απασχόλησής του, καθώς και της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, χωρίς να του καταβάλει την αντίστοιχη αποζημίωση. Ότι η εναγόμενη δεν ήταν συνεπής, ούτε και στην υποχρέωσή της για την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του, εξακολουθώντας ακόμη να του οφείλει τους μισθούς από Σεπτεμβρίου 2013 έως και Ιανουαρίου 2014, καθώς και τους μισθούς από Ιανουαρίου 2015 έως και Απριλίου 2015. Ότι, επιπλέον, η εναγόμενη από υπαιτιότητά της δεν του χορηγούσε τις ημέρες άδειας, που εδικαιούτο, παρά τις επανειλημμένες προφορικές οχλήσεις του. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό, ο ενάγων ζητούσε, κύρια, με βάση τη σύμβαση εργασίας του και επικουρικά, ήτοι, για την περίπτωση που αυτή για οιονδήποτε λόγο ήθελε κριθεί άκυρη, με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού (εκτός από τα κονδύλια των αποδοχών και επιδομάτων άδειας, των δώρων εορτών, της αποζημίωσης λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης και για απασχόληση κατά τις Κυριακές και αργίες, τα οποία για την περίπτωση αυτή ζητούσε, ως ευθέως εκ του νόμου οφειλόμενα), κατόπιν παραδεκτού περιορισμού της αγωγής του, με τη μερική τροπή του καταψηφιστικού αιτήματός της σε έντοκο αναγνωριστικό: Α. Να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγόμενης να του καταβάλει, για αποζημίωση λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης, το ποσό των 7.068,60€ και για την ίδια αιτία για τις Κυριακές το ποσό των 345,77€ και για την οκτάωρη εργασία του τα Σάββατα, καθ’ υπέρβαση της πενθήμερης εργάσιμης εβδομάδας, το ποσό των 3.668,60€ και Β. Να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει, για αμοιβή λόγω υπερεργασίας, το ποσό των 2.496,76€, για αποζημίωση λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απαστόλησης κατά τα Σάββατα το ποσό των 1.777,86€, για την οκτάωρη εργασία τις Κυριακές το ποσό των 1.130,50€, για αποζημίωση λόγω στέρησης της εβδομαδιαίας ανάπαυσης το ποσό των 646,00€, για προσαύξηση λόγω εργασίας κατά τις αργίες το ποσό των 883,57€, για επιδόματα Χριστουγέννων το ποσό των 1.321,47€, για επιδόματα Πάσχα το ποσό των 885,42€, για αποδοχές άδειας το ποσό των 1.632,00€, για επιδόματα άδειας το ποσό των 1.020,00€, για αποζημίωση (ποινή) λόγω υπαίτιας μη χορήγησης άδειας το ποσό των 408,00€ και για δεδουλευμένες αποδοχές το ποσό των 7.650,00€, νομιμότοκα, σύμφωνα με τις επιμέρους, διαλαμβανόμενες στην αγωγή διακρίσεις, έως την πλήρη εξόφληση.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η εκκαλούμενη απόφαση με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση της εναγόμενης να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό χρηματικό ποσό των 2.751,15 ευρώ και, ειδικότερα, για αποζημίωση, λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης, το ποσό των 2.570,40 ευρώ, για αποζημίωση, λόγω εργασίας κατά τα Σάββατα, το ποσό των 132,60 ευρώ και για αποζημίωση λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης καθ’ ημέραν Κυριακή, το ποσό των 48,15 ευρώ, νομιμότοκα, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο σκεπτικό αυτής, έως την πλήρη εξόφληση, υποχρεώθηκε η εναγόμενη να του καταβάλει το συνολικό χρηματικό ποσό των 2.015,87 ευρώ και, ειδικότερα, για αμοιβή λόγω υπερεργασίας, το ποσό των 1.713.60 ευρώ, για κατ’ εξαίρεση υπερωριακή απασχόληση καθ’ ημέραν Σάββατο, το ποσό των 208,77 ευρώ, για οκτάωρη εργασία καθ’ ημέραν Κυριακή, το ποσό των 59,50 ευρώ και για αποζημίωση, λόγω μη χορήγησης αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης το ποσό των 34 ευρώ, νομιμότοκα, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο σκεπτικό αυτής, έως την πλήρη εξόφληση.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται, ήδη, η εκκαλούσα, με την υπό στοιχείο α΄έφεση και ο εκκαλών, με την υπό στοιχείο β΄ έφεση και με τους πρόσθετους αυτής λόγους, για λόγους, που ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, η εκκαλούσα της υπό στοιχείο α΄ έφεσης και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ο εκκαλών της υπό στοιχείο β΄έφεσης και σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ο ασκών τους πρόσθετους λόγους της έφεσης και ζητούν, η, μεν, εκκαλούσα της υπό στοιχείο α΄έφεσης, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, κατά το μέρος που έκανε δεκτή την αγωγή και να απορριφθεί στο σύνολό της η αγωγή, ο, δε, εκκαλών της υπό στοιχείο β΄έφεσης-ασκών τους πρόσθετους αυτής λόγους, να μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη, ώστε να γίνει καθ’ολοκληρίαν δεκτή η αγωγή, όπως το αίτημά της, παραδεκτά περιορίστηκε.
Από την επανεκτίμηση της ένορκης, στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, κατάθεσης της μάρτυρος του ενάγοντος, ………. και της ανωμοτί κατάθεσης του νομίμου εκπροσώπου της εναγόμενης, ……………., που περιέχονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, όλων, ανεξαιρέτως, των εγγράφων, που οι διάδικοι επαναπροσκομίζουν με επίκληση, τα οποία λαμβάνονται υπόψιν, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ακόμα και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου, από την προσκομιζόμενη από τον ενάγοντα, υπ’ αριθμ. ………/17.09.2018 ένορκη βεβαίωση του ………., ενώπιον της Συμβολαιογράφου ΄Αρτας, ΄……….., που δόθηκε κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγόμενης (βλ. την υπ’αριθμ…………/12-9-2018 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών, ……….. σε συνδυασμό με την από 12-9-2018 κλήση προς την εναγόμενη), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά:
Ο ενάγων, κάτοχος άδειας επαγγελματικής οδήγησης φορτηγών και βαρέων φορτηγών, προσλήφθηκε, όπως αποδεικνύεται από την, από 02.02.2014, αναγγελία πρόσληψης του προς τον ΟΑΕΔ και την αρμόδια υπηρεσία Σ.ΕΠ.Ε. και την, από 03.02.2014, γνωστοποίηση όρων ατομικής σύμβασης εργασίας, στις 03.02.2014, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου πλήρους απασχόλησης, με την ειδικότητα του οδηγού φορτηγών, από τον νόμιμο εκπρόσωπο της εναγόμενης ανώνυμης τεχνικής εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε το έτος 2003, με σκοπό, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με το καταστατικό της, την ανάληψη και κατασκευή δημοσίων και ιδιωτικών έργων κάθε μορφής και φύσεως, αναλαμβάνουσα, ωστόσο, έως το χρόνο άσκησης της αγωγής, την κατασκευή δημοσίων μόνον έργων. Ειδικότερα, η διάρκεια της επίδικης σύμβασης εργασίας ορίστηκε έως την 31.12.2014, ενώ το ωράριο εργασίας του ενάγοντος προβλέφθηκε να εκτείνεται από 08.00΄ έως 16.00΄, σε πενθήμερη εβδομαδιαία βάση (από Δευτέρα έως και Παρασκευή), οι, δε, μηνιαίες μικτές αποδοχές του συμφωνήθηκαν στο ποσό των 850 ευρώ. Ο ενάγων εξακολούθησε να εργάζεται, υπό την προαναφερόμενη ειδικότητα και μετά την πάροδο του προβλεπόμενου από την επίδικη σύμβαση χρόνου, χωρίς εναντίωση της εργοδότριας εταιρείας, με αποτέλεσμα η σύμβασή του να ανανεωθεί σιωπηρά για αόριστο χρόνο. Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι εργαζόταν για λογαριασμό της εναγόμενης και πριν από τον χρόνο της ως άνω τυπικής πρόσληψής του και δη από την 01.09.2013, με την ειδικότητα του υπαλλήλου — οδηγού φορτηγών, δυνάμει προφορικής σύμβασης εργασίας, αντί των ίδιων ως άνω μηνιαίων αποδοχών, έχοντας επιφορτιστεί εν τοις πράγμασι με καθήκοντα φύλαξης ενός περιφραγμένου οικοπέδου — χώρου εναπόθεσης και φύλαξης των τεχνικών μέσων και μηχανημάτων, των φορτηγών και του εν γένει εξοπλισμού της εναγόμενης, κειμένου στο …… Κορινθίας, τον οποίον είχε μισθώσει η τελευταία προς εξυπηρέτηση διαφόρων τεχνικών έργων, που είχε αναλάβει ως εργολάβος στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, αλλά και με καθήκοντα μεταφοράς και παράδοσης διαφόρων υλικών και μηχανημάτων στους συντηρητές και οδηγούς της εναγόμενης. Ωστόσο, από τα εισφερθέντα αποδεικτικά μέσα, δεν δύναται να σχηματισθεί πλήρης και ασφαλής δικανική πεποίθηση ως προς την άτυπη αυτή εργασία του ενάγοντος, καθώς μόνη η ένορκη κατάθεση της συζύγου του (ο ενόρκως βεβαιών, συνάδελφος του ενάγοντος προσλήφθηκε από την εναγόμενη τον Ιούλιο του 2014 και δεν έχει άμεση αντίληψη για το εν λόγω ζήτημα) δεν αποτελεί ικανό αποδεικτικό έρεισμα του ισχυρισμού περί ύπαρξης ατύπου σχέσης εργασίας κατά την εν λόγω χρονική περίοδο, πολλώ, δε, μάλλον δεν παρέχει απόδειξη για τα ουσιώδη στοιχεία της σύμβασης αυτής, ήτοι το είδος της εργασίας, τα ειδικότερα καθήκοντα, την ορισθείσα διάρκεια της εργασίας και τις συμφωνηθείσες αποδοχές του ενάγοντος. Εξάλλου, ο ισχυρισμός αυτός του ενάγοντος αποδυναμώνεται και από το γεγονός ότι έως και την οικειοθελή αποχώρησή του από την εργασία του, στις 30-04-2015, δεν προκύπτει έγγραφη όχλησή του προς την εναγόμενη για τις επικαλούμενες από αυτόν αξιώσεις του, οι οποίες, μάλιστα, κατά τους ισχυρισμούς του, αφορούν στο σύνολο των αποδοχών του για το διάστημα αυτό. Τα προσκομιζόμενα από τον ενάγοντα παραστατικά της Τράπεζας Alpha Bank, που αφορούν σε καταθέσεις στον λογαριασμό του, ποσού 100,00€ την 04-10-2013 και 100,00€ την 22-11-2013, εκ μέρους της αδελφής και της μητέρας, αντίστοιχα, του νομίμου εκπροσώπου της εναγόμενης, ομοίως, δεν παρέχουν απόδειξη ως προς τα ανωτέρω αποδεικτέα ζητήματα, μη αποκλειομένης της περίπτωσης φιλικής εξυπηρέτησης του ενάγοντος, ενόψει μέλλουσας να καταρτισθεί με την εναγόμενη σύμβασης εργασίας, εντός του έτους 2014, στο μοναδικό έργο, που είχε αναλάβει εκείνη την περίοδο στην ΄Αρτα, ενόψει και του ότι δεν προκύπτει οποιαδήποτε σχέση της εναγόμενης, κατά την περίοδο εκείνη με το αναφερόμενο απ’τον ενάγοντα ακίνητο, στο ……., για το οποίο είχε λυθεί υφιστάμενη μισθωτική σχέση της εναγόμενης από την 31-7-2011, δηλαδή, σχεδόν δύο χρόνια πριν από την αναφερόμενη πρόσληψή του (βλ. προσκομιζόμενο από την εναγόμενη από 3-8-2006 ιδιωτικό συμφωνητικό λύσης μίσθωσης).Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχθηκε την μη απόδειξη άτυπης κατάρτισης σύμβασης εξαρτημένης εργασίας με την εναγόμενη, από 1-9-2013 και απέρριψε τον σχετικό αγωγικό ισχυρισμό, καθώς και τα συνεχόμενα με τον ισχυρισμό αυτό αγωγικά κονδύλια, που αναφέρονται στο χρονικό διάστημα από 01-09-2013 έως 02-02-2014, ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο περί του αντιθέτου πρώτος λόγος της έφεσης του εκκαλούντος και ο με τον λόγο αυτό συνεχόμενος τέταρτος πρόσθετος λόγος, ως αβάσιμοι να απορριφθούν.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων προσλήφθηκε από την εναγόμενη εταιρεία, ως οδηγός, αφ’ότου αυτή ανέλαβε υπεργολαβικά τις μεταφορές υλικών, με δικά της οχήματα, στο πλαίσιο εκτέλεσης του έργου «Αποχέτευση ακαθάρτων οικισμών …. και …. του Δήμου …..», το οποίο είχε αναληφθεί και εκτελείτο από την Κοινοπραξία «…………», στην οποία μάλιστα απασχολείτο και ο νόμιμος εκπρόσωπος της εναγομένης, …………, ως μηχανικός του έργου, από την 14-11-2013 (σημειωτέον ότι το έτος 2013 η εναγόμενη εταιρεία δεν είτε αναλάβει κάποιο έργο). Στο πλαίσιο της εργασίας του αυτής, ο ενάγων, οδηγώντας τη, με αριθμό κυκλοφορίας …… , νταλίκα, ιδιοκτησίας της εναγομένης, εκτελούσε μεταφορές αδρανών και συναφών υλικών από και προς το κινητό εργοτάξιο της εργολάβου, στους … και στις ….. ., παρέχοντας την εργασία του σε πενθήμερη εβδομαδιαία βάση, όπως αποδεικνύεται τόσο από τα προσκομιζόμενα επιλεκτικά από την εναγομένη αποσπάσματα μόνον και όχι το σύνολο του ημερολογίου εργασιών του έργου, κατά τρόπο, που δεν αποτυπώνεται η συνολική εικόνα των ημερών και ωρών εργασίας του εκκαλούντος-ασκούντος τους πρόσθετους λόγους-εφεσιβλήτου, αποσπάσματα τα οποία υπογράφονται από τον νόμιμο εκπρόσωπο της εναγόμενης και την φερόμενη ως υπεύθυνη Μηχανικό του έργου, ………….., στα οποία αναφέρεται ότι τα Σαββατοκύριακα δεν εκτελούνταν εργασίες, όσο και από τους προσκομιζόμενους από τον εκκαλούντα-εφεσίβλητο-ασκούντα τους πρόσθετους λόγους, ταχογράφους του ως άνω οχήματος, οι οποίοι μόνο κατ’ εξαίρεση αφορούν σε ημέρες Σαββάτου και Κυριακής και, συγκεκριμένα για όλο το επίδικο χρονικό διάστημα προκύπτει εργασία του εκκαλούντος-ασκούντος τους πρόσθετους λόγους-εφεσιβλήτου με το επίδικο φορτηγό α)επί έξι (6) Σάββατα (4-10-2014, 11-10-14, 15-11-2014, 29-11-14, 6-12-2014 και 20-12-2014), για το, δε, Σάββατο της 22-11-2014, ενόψει του ότι προσκομίζονται δύο δελτία ταχογράφου, δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος δεν παρείχε εργασία κατά την ημέρα εκείνη) και β)επί τρεις(3) Κυριακές (12-10-2014, 16-11-2014 και 14-12-2014). Επομένως, τα σχετικά αγωγικά κονδύλια, πρέπει να γίνουν δεκτά μόνον για τις ημέρες αυτές (Σάββατα και Κυριακές) και να απορριφθούν κατά τα λοιπά, ως κατ’ουσίαν αβάσιμα, καθώς οι σχετικές μαρτυρικές καταθέσεις δεν επιρρωνύονται από τα έγγραφα αποδεικτικά μέσα που προσκομίσθηκαν από τα διάδικα μέρη.
Προσέτι, δε, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων και ήδη, εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος, ασκώντας τα προαναφερόμενα καθήκοντα, εργαζόταν, κατ’ εντολήν του νομίμου εκπροσώπου της εναγόμενης, επί 10 ώρες, κατά μέσον όρον, ημερησίως (από Δευτέρα έως και Παρασκευή) και 50 εβδομαδιαίως, με ωράριο που δεν ήταν σταθερό, αλλά μεταβαλλόταν, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης της εναγομένης, με χρόνο έναρξης αυτού από τις 06.00 – 06.30 έως τις 07.00 και λήξη περί τις 16.00 – 17.00, αντίστοιχα. Ο χρόνος αυτός της καθημερινής εργασίας του ενάγοντος αποδεικνύεται λαμβανομένων υπόψιν καταρχήν των προσκομιζόμενων από αυτόν δελτίων ταχογράφου, που αντιστοιχούν σε μεγάλο μέρος του επίδικου χρονικού διαστήματος, από τους οποίους προκύπτει μέσος όρος ημερήσιου χρόνου εργασίας του, 10,7 ώρες, συνεκτιμώντας ωστόσο και το ότι δεν προσκομίζονται οι ταχογράφοι όλου του χρονικού διαστήματος, καθώς και το ότι, λόγω των καιρικών συνθηκών (βροχή, χαλάζι) που επικρατούσαν στην περιοχή το επίδικο διάστημα, όπως αυτές προκύπτουν από το προσκομιζόμενο από την εναγομένη, με αριθμ. πρωτ. ……/1/4/2015, πιστοποιητικό του Τμήματος Εφαρμογών Υδρομετεωρολογίας της Ε.Μ.Υ., πολλές ημέρες διακόπτονταν πρόσκαιρα για την αιτία αυτή οι εργασίες και συνακόλουθα οι μεταφορές υλικών που εκτελούσε ο ενάγων. Από το πιστοποιητικό αυτό προκύπτει ότι το επίδικο χρονικό διάστημα (από 3-2-2014 έως 30-4-2015), μόνο μία μέρα (στις 2-2-2015) είχε χαλάζι και άλλες 6 μέρες (στις 28-4-2014, 2-9-2014,11-9-2014, 6-10-2014, 7-10-2014, 24-1- 2015 ) είχε έντονη βροχόπτωση (άνω των 40 mm), ήτοι, καιρικά φαινόμενα που να προκάλεσαν την διακοπή των εργασιών για την ημέρα εκείνη, καθώς, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, το γεγονός ότι μία μέρα είχε ψιλόβροχο που διήρκησε μισή ώρα δεν σημαίνει ότι διακόπηκαν οι εργασίες και ουδόλως προκύπτει από το έγγραφο αυτό ο ισχυρισμός της εκκαλούσας-εφεσίβλητης-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι, δεν έγιναν εργασίες λόγω βροχής για 182 ημέρες.
Το ως άνω αποδεικτικό πόρισμα του Δικαστηρίου, περί του ημερήσιου χρόνου εργασίας του ενάγοντος, δεν αναιρείται από τους χρόνους έκδοσης των προσκομιζόμενων από την εναγομένη δελτίων αποστολής της προμηθεύτριας εταιρείας Lafarge, οι εγκαταστάσεις της οποίας βρίσκονταν σε απόσταση περί των 13 χιλιομέτρων από τους τόπους, όπου εκτελούνταν το εν λόγω έργο, τα οποία δεν αποκλείουν την ύπαρξη αντίστοιχων δελτίων με άλλους χρόνους αποστολής, σε κάθε, δε, περίπτωση ενδεχομένως εκδίδονταν εντός του ωραρίου των διοικητικών υπαλλήλων της ως άνω εταιρείας και δεν δύνανται να αντικρούσουν τους χρόνους οδήγησης που καταγράφονται στα προσκομιζόμενα δελτία ταχογράφου, επιπλέον, δε, ουδεμία αποδεικτική ισχύ έχουν αναφορικά με το ζήτημα του αν ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ασκών τους πρόσθετους λόγους πραγματοποιούσε ή μη υπερεργασία και υπερωρίες, με δεδομένο ότι από ουδέν αποδεικτικό μέσο προκύπτει ότι ήταν η μοναδική διαδρομή που εκτελούσε ο τελευταίος με το φορτηγό, αλλά αντίθετα αποδείχθηκε ότι μετέφερε και άλλα υλικά, πλην αυτών, που η εφεσίβλητη-εκκαλούσα-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι προμηθευόταν από την εταιρεία Lafarge και, εκτελούσε και άλλες διαδρομές.
Σε κάθε περίπτωση δεν προσκομίζονται από την εκκαλούσα-εφεσίβλητη-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι, που αμφισβητεί την αποδεικτική δύναμη των δελτίων ταχογράφου, το βιβλίο δρομολογίων του συνόλου του επίδικου χρονικού διαστήματος, τα οποία βρίσκονται στην κατοχή της και των οποίων διατάχθηκε η επίδειξη με την υπ’αριθμ.701/2022 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, προκειμένου να αποκρουστεί η κατάφαση όλων ή συγκεκριμένων από τα περιλαμβανόμενα στην αγωγή κονδύλια, λόγω υπερεργασίας, υπερωριών και εργασίας του εκκαλούντος-εφεσίβλητης-ασκούντος τους πρόσθετους λόγους κατά τα Σάββατα, Κυριακές και αργίες, μη αποδεικνυομένου του ισχυρισμού της ότι δεν το κατέχει, κατά τα αναφερόμενα στην ως άνω μη οριστική απόφαση.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, ο “ταχογράφος” ή “ταχύμετρο”, αποτελεί εγκεκριμένη συσκευή ελέγχου, η οποία έχει κατασκευαστεί κατά τρόπο ώστε να καταγράφει αυτόματα ή ημιαυτόματα επί εγκεκριμένων φύλλων καταγραφής, τις ενδείξεις που αφορούν, μεταξύ άλλων, τον χρόνο οδήγησης και τις άλλες περιόδους εργασίας, καθώς και τον χρόνο διαθεσιμότητας και τον χρόνο ημερήσιας και εβδομαδιαίας αναπαύσεως των οδηγών. Άλλωστε επιβάλλεται η τοποθέτηση και χρησιμοποίησή του σε όλα τα οχήματα, που εμπίπτουν στον κανονισμό 3820/85 του Συμβουλίου της EE. Ειδικότερα, με τον Κανονισμό αυτό, όπως προκύπτει από το περιεχόμενό του, επιδιώκεται όχι μόνο ο έλεγχος του οχήματος, της ικανότητας του οδηγού κλπ, αλλά και η τήρηση των όρων και συνθηκών εργασίας, που ισχύουν και επιβάλλονται από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και η τήρηση του ωραρίου εργασίας των οδηγών.
Εκ των ανωτέρω έπεται ότι ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους – εφεσίβλητος πραγματοποιούσε 5 ώρες υπερεργασίας εβδομαδιαίως, ήτοι, τις ώρες πέραν του συλλογικού χρόνου εβδομαδιαίας εργασίας των 40 ωρών (ήτοι, από τη 41η έως και τη 45η ώρα εβδομαδιαίως), ενώ δεν υπολογίζονται ως υπερεργασία και οι υπόλοιπες 3 ώρες έως τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου για τους οδηγούς νομίμου χρόνου εβδομαδιαίας εργασίας των 48 ωρών, καθώς η ημερήσια εργασία του ενάγοντος, που υπερβαίνει τις 9 ώρες λαμβάνεται υπόψιν ως υπερωρία, αφού δεν χωρεί συμψηφισμός αυτής με τις ώρες της θεσμοθετημένης υπερεργασίας. Συνολικά, επομένως, ο ενάγων πραγματοποίησε, τις κάτωθι ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες του οφείλεται το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο ποσού (850,00€:25X6:40=) 5,10€ προσαυξημένο κατά 20%, ήτοι το ποσό των 6,12€ για εκάστη ώρα. Ειδικότερα, οφείλεται στον ενάγοντα, ως αμοιβή της υπερεργασίας του (5 ώρες υπερεργασίας/ εβδομάδα): για το χρονικό διάστημα από 03-02-2014 έως 1-1-2015, εκτός από τις 25-3, 1-5, 9-6, 14-8 έως 24-8-2014, 28-10-2014 και από 21-12-2014 έως 1-1-2015 κατά τις οποίες ο ενάγων, όπως συνομολογεί με την αγωγή του, δεν εργάσθηκε και συγκεκριμένα, για τον Φεβρουάριο το ποσό των (5 ώρες Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 6,12€=) 122,40€, τον Μάρτιο (από 3-3- έως 28-3)το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες (αφού την εβδομάδα από 24-03 έως και 28-03 εργάστηκε 40 ώρες) = 15 ώρες Χ 6,12€ = 91,80€, τον Απρίλιο(από 31-3 έως 29-4) το ποσό των (5 ώρες Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 6,12€=) 122,40€, τον Μάϊο (από 30-4 έως 27-5)το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες {αφού την εβδομάδα από 30.04 έως και 06.05 εργάστηκε 40 ώρες}= 15 ώρες Χ 6,12€=) 91,80€, τον Ιούνιο( από 28-5 έως 24-6 το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες {αφού την εβδομάδα από 04-06 έως και 10-06 εργάστηκε 40 ώρες} = 15 ώρες Χ 6,12€=) 91,80€, τον Ιούλιο(από 25-6 έως 29-7 και με δεδομένο ότι για τις ημερομηνίες της 4-7 και της 22-7, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος προσκομίζει δύο ταχογράφους, λόγο για τον οποίο και δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι δεν παρείχε εργασία κατά τις ημέρες εκείνες, το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες = 15 ώρες Χ 6,12€=:) 91,80€(αφού την εβδομάδα από 2-7 έως 8-7 εργάστηκε 40 ώρες και την εβδομάδα από 16-7 έως 22-7 εργάστηκε, ομοίως, 40 ώρες), τον Αύγουστο (από 30-7 έως 29-8) το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες (αφού το διάστημα από 14-8 έως 24-8, όπως ο ίδιος ομολογεί, δεν εργάσθηκε και για την 25-8 προσκομίζει δύο ταχογράφους, λόγο για τον οποίο και δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι δεν παρείχε εργασία κατά την ημέρα εκείνη) = 15 ώρες Χ 6,12€=)91,80 €, τον Σεπτέμβριο (από 1-9 έως 26-9) το ποσό των (5 ώρες Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 6,12€=) 122,40€, τον Οκτώβριο (από 27-09 έως 31-10)το ποσό των (5 ώρες X 4 εβδομάδες (αφού την εβδομάδα από 27-10 έως και 31-10 εργάστηκε 40 ώρες) = 20 ώρες X 6,12€=) 122,40€, τον Νοέμβριο(από 3-11 έως 28-11) το ποσό των (5 ώρες X 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 6,12€=) 122,40€ και τον Δεκέμβριο(από 1-12 έως 31-12 και με δεδομένο ότι, όπως ομολογεί ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους, κατά το χρονικό διάστημα από 21-12-2014 έως 1-1-2015 δεν εργάστηκε) το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες = 15 ώρες Χ 6,12€=)91,80€ και για το χρονικό διάστημα από 02-01-2015 έως και 30-4-2015, εκτός από 6-1 και 25-3, ημέρες, κατά τις οποίες, όπως ο ενάγων συνομολογεί με την αγωγή του, δεν εργάσθηκε, για τον Ιανουάριο (από 2-1-15 έως και 29-1-15), το ποσό των (5 ώρες υπερεργασίας Χ 3 εβδομάδες, αφού την εβδομάδα από 2-1-2015 έως και 8-1-15 εργάστηκε 40 ώρες) =15 ώρες Χ 6,12€=)91,80€, τον Φεβρουάριο(από 30-1 έως 26-2) (5 ώρες υπερεργασίας Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 6,12€=)122,40€, τον Μάρτιο(από 27-2 έως 25-3)το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες (αφού την εβδομάδα από 19-03 έως και 25-3 εργάστηκε 40 ώρες) =15 ώρες Χ 6,12€:=) 91,80€ και τον Απρίλιο(από 26-3 έως 30-4),το ποσό των (5 ώρες Χ 5 εβδομάδες και με δεδομένο ότι για την 22-4-15 προσκομίζει δύο ταχογράφους, λόγο για τον οποίο και δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι δεν παρείχε εργασία κατά την ημέρα εκείνη) = 25 ώρες Χ 6,12€=) 153€.Κατόπιν των ανωτέρω, δικαιούται, συνολικά, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος, ως αμοιβή για υπερεργασία, το ποσό των 1.621,8 ευρώ, αφού η εφεσίβλητη-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι-εκκαλούσα εταιρεία, ουδέν του έχει καταβάλει για την αιτία αυτή.
Περαιτέρω, οι 46η, 47η, 48η, 49η και 50η ώρες εργασίας του εκκαλούντος- ασκούντος τους πρόσθετους λόγους–εφεσίβλητου, εβδομαδιαίως συνιστούν κατ’ εξαίρεση υπερωριακή απασχόληση (καθώς υφίσταται υπέρβαση κατά 1 ώρα του ημερήσιου χρόνου εργασίας των 9 ωρών, ο οποίος ισχύει μετά την καθιέρωση του πενθήμερου συστήματος εργασίας για τους οδηγούς των φορτηγών αυτοκινήτων), για την οποία του οφείλεται το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 80%, ήτοι το ποσό των (5,10€ + 80%=) 9,18€, δεδομένου και του ότι η εφεσίβλητη-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι εκκαλούσα, δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις για την απασχόληση αυτή του ενάγοντος. Ειδικότερα, οφείλεται στον ενάγοντα, ως αποζημίωση της κατ’ εξαίρεση υπερωριακής του απασχόλησης, -για το χρονικό διάστημα από 03-02-2014 έως 1-1-2015 και συγκεκριμένα, για τον Φεβρουάριο το ποσό των (5 ώρες Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 9,18€=) 183,6€, τον Μάρτιο (από 3-3- έως 28-3)το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες (αφού την εβδομάδα από 24-03 έως και 28-03 εργάστηκε 40 ώρες) = 15 ώρες Χ 9,18€ = 137,7€, τον Απρίλιο(από 31-3 έως 29-4) το ποσό των (5 ώρες Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 9,18€=) 183,6€, τον Μάϊο (από 30-4 έως 27-5)το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες {αφού την εβδομάδα από 30.04 έως και 06.05 εργάστηκε 40 ώρες}= 15 ώρες Χ 9,18 €=) 137,7€, τον Ιούνιο( από 28-5 έως 24-6 το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες {αφού την εβδομάδα από 04-06 έως και 10-06 εργάστηκε 40 ώρες} = 15 ώρες Χ 9,18€=) 137,7€, τον Ιούλιο(από 25-6 έως 29-7 και με δεδομένο ότι για τις ημερομηνίες της 4-7 και της 22-7, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος προσκομίζει δύο ταχογράφους, λόγο για τον οποίο και δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι δεν παρείχε εργασία κατά τις ημέρες εκείνες, το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες = 15 ώρες Χ 9,18€=:) 137,7€(αφού την εβδομάδα από 2-7 έως 8-7 εργάστηκε 40 ώρες και την εβδομάδα από 16-7 έως 22-7 εργάστηκε, ομοίως, 40 ώρες), τον Αύγουστο (από 30-7 έως 29-8) το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες (αφού το διάστημα από 14-8 έως 24-8, όπως ο ίδιος ομολογεί, δεν εργάσθηκε και για την 25-8 προσκομίζει δύο ταχογράφους, λόγο για τον οποίο και δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι δεν παρείχε εργασία κατά την ημέρα εκείνη) = 15 ώρες Χ 9,18€=)137,7 €, τον Σεπτέμβριο (από 1-9 έως 26-9) το ποσό των (5 ώρες Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 9,18€=) 183,6€, τον Οκτώβριο (από 27-09 έως 31-10)το ποσό των (5 ώρες X 4 εβδομάδες (αφού την εβδομάδα από 27-10 έως και 31-10 εργάστηκε 40 ώρες) = 20 ώρες X 9,18€=) 183,6€, τον Νοέμβριο(από 3-11 έως 28-11) το ποσό των (5 ώρες X 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 9,18€=)183,6€ και τον Δεκέμβριο(από 1-12 έως 31-12 και με δεδομένο ότι, όπως ομολογεί ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους, κατά το χρονικό διάστημα από 21-12-2014 έως 1-1-2015 δεν εργάστηκε) το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες = 15 ώρες Χ 9,18€=)137,7€ και για το χρονικό διάστημα από 02-01-2015 έως και 30-4-2015, εκτός από 6-1 και 25-3, ημέρες, κατά τις οποίες, όπως ο ενάγων συνομολογεί με την αγωγή του, δεν εργάσθηκε, για τον Ιανουάριο (από 2-1-15 έως και 29-1-15), το ποσό των (5 ώρες υπερεργασίας Χ 3 εβδομάδες, αφού την εβδομάδα από 2-1-2015 έως και 8-1-15 εργάστηκε 40 ώρες) =15 ώρες Χ 9,18€=)137,7€, τον Φεβρουάριο(από 30-1 έως 26-2) (5 ώρες υπερεργασίας Χ 4 εβδομάδες = 20 ώρες Χ 9,18€=)183,6€, τον Μάρτιο (από 27-2 έως 25-3)το ποσό των (5 ώρες Χ 3 εβδομάδες (αφού την εβδομάδα από 19-03 έως και 25-3 εργάστηκε 40 ώρες) =15 ώρες Χ 9,18€:=) 137,7€ και τον Απρίλιο(από 26-3 έως 30-4),το ποσό των (5 ώρες Χ 5 εβδομάδες και με δεδομένο ότι για την 22-4-15 προσκομίζει δύο ταχογράφους, λόγο για τον οποίο και δεν λαμβάνονται υπόψη και κρίνεται ότι δεν παρείχε εργασία κατά την ημέρα εκείνη) = 25 ώρες Χ 9,18€=) 229,5€.Κατόπιν των ανωτέρω, δικαιούται, συνολικά, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος, ως αποζημίωση, λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης το ποσό των 2.432,7 €, αφού η εφεσίβλητη-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι- εκκαλούσα ουδέν του έχει καταβάλει για την αιτία αυτή.
Επίσης, όπως προεκτέθηκε, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος εργάσθηκε, καθ’ υπέρβαση της πενθήμερης εργάσιμης εβδομάδος, επί έξι (6) Σάββατα (4-10-2014, 11-10-14, 15-11-2014, 29-11-14, 6-12-2014 και 20-12-2014) και επί τρεις(3) Κυριακές (12-10-2014, 16-11-2014 και 14-12-2014).Για την εργασία του τα έξι(6)Σάββατα, εντός του οκταώρου, δικαιούται το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%, ήτοι δικαιούται συνολικά το ποσό των (850,00€ : 25 = 34,00€ + 30%= 44,20€ Χ 6 Σάββατα=) 265,20€.
Κατά τις παρακάτω ημέρες του Σαββάτου, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος εργάσθηκε και υπερωριακά, ήτοι πέραν των οκτώ ωρών ημερησίως και συγκεκριμένα: στις 04-10-2014 εργάσθηκε από 06.00΄ έως 19.00΄, ήτοι επί 13 ώρες, παρέχοντας 5 ώρες υπερωριακή εργασία, για την οποία δικαιούται το ποσό των [ (5,10€ + 30% = 6,63€ + 80%=) 11,93€ Χ 5=] 59,65€, στις 11-10-2014 εργάσθηκε από 07.30΄ έως 20.30’, ήτοι επί 13 ώρες, παρέχοντας 5 ώρες υπερωριακή εργασία, για την οποία δικαιούται το ποσό των (11,93€ Χ 5=) 59,65€, στις 15-11-2014 εργάσθηκε από 06.30΄έως 15.30΄, ήτοι επί 9 ώρες, παρέχοντας 1 ώρα υπερωριακή εργασία, για την οποία δικαιούται το ποσό των 11,93€ και στις 29-11-2014 εργάσθηκε από 07.30΄έως 17.30΄, ήτοι επί 10 ώρες, παρέχοντας 2 ώρες υπερωριακή εργασία, για την οποία δικαιούται (11,93€ Χ 2 ώρες=) 23,86 €,
Προσέτι, δε, αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος εργάσθηκε και τρεις (3)Κυριακές και δη, στις 12-10-2014, 16-11-2014 και 14-12-2014, χωρίς να λάβει αναπληρωματική ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης, δικαιούται δε για την παροχή της άκυρης αυτής, ως απαγορευόμενης από κανόνες δημοσίας τάξεως, εργασίας του, την ωφέλεια που αποκόμισε η εφεσίβλητη-εκκαλούσα-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι εταιρεία από αυτή, ήτοι, τις αποδοχές που θα κατέβαλε σε άλλον μισθωτό, τον οποίον θα απασχολούσε εγκύρως, υπό τις ίδιες συνθήκες με τον εκκαλούντα-ασκούντα τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητο και συγκεκριμένα το ποσό των (850,00€:25 =) 34,00€ προσαυξημένο κατά 75%, ήτοι, το ποσό των 59,50€ και για τις 3 Κυριακές, το ποσό των (59,50€Χ3=)178,5€.Επιπλέον, την Κυριακή 12-10-2014, ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος εργάσθηκε από 07.30΄ έως 18.30΄, ήτοι, επί 11 ώρες, παρέχοντας 3 ώρες υπερωριακή εργασία, για την οποία δικαιούται το ποσό των [(5,10€ + 75% = 8,92€ + 80%=) 16,05€ Χ3=] 48,15€.Tην Κυριακή 16-11-2014, εργάσθηκε από 07.30΄ έως 16.30΄, ήτοι, επί 9 ώρες, παρέχοντας 1 ώρα υπερωριακή εργασία, για την οποία δικαιούται το ποσό των 16,05€ και συνολικά, για την υπερωριακή του απασχόληση τις ως άνω Κυριακές, δικαιούται το ποσό των (48,15€+16,05€=) 64,2€. Δικαιούται, επίσης, ως αποζημίωση για τη στέρηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης λόγω εργασίας του την Κυριακή, σύμφωνα με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, το ποσό των (850,00€:25 =) 34,00€ X 3=102€.
Κατόπιν αυτών, δικαιούται ο εκκαλών-ασκών τους πρόσθετους λόγους-εφεσίβλητος α) για την 8ωρη απασχόλησή του τα Σάββατα, το ποσό των 265,20€, β)για την υπερωριακή του απασχόληση τα Σάββατα το ποσό των (59,65€+59,65€+11,93€+23,86€=)155,09 €,γ) για την 8ωρη απασχόλησή του, τις Κυριακές το ποσό των 178,5 και δ) για την υπερωριακή του απασχόληση τις Κυριακές το ποσό των 64,2 ευρώ και δ) για τη στέρηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης λόγω εργασίας του την Κυριακή, το ποσό των 102€.
Δεν αποδείχθηκε, ωστόσο, η εργασία του εκκαλούντος-ασκούντος τους πρόσθετους λόγους-εφεσιβλήτου κατά τις αναφερόμενες στην αγωγή του αργίες της 1-1-2014, 6-1-2014,3-3-2014 και 21-4-2014, καθώς και της 23-2-2015 και 13-4-2015, καθώς οι ημερομηνίες αυτές δεν περιλαμβάνονται στους προσκομισθέντες απ’αυτόν ταχογράφους, ενώ και στην υπ’αριθμ………./2018 ένορκη βεβαίωσή του ο …………., αόριστα αναφέρει ότι κάποιες ελάχιστες Κυριακές και αργίες δεν τις πληρώθηκε, χωρίς να τις προσδιορίζει για κάθε έτος και πρέπει το σχετικό αγωγικό κονδύλιο, που αφορά σε εργασία του σε ημέρες υποχρεωτικής αργίας, ως αβάσιμο κατ’ουσίαν να απορριφθεί.Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δεχόμενο τα ίδια απέρριψε τον σχετικό αγωγικό ισχυρισμό, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο περί του αντιθέτου τρίτος λόγος έφεσης του εκκαλούντος, ως κατ’ουσίαν αβάσιμος να απορριφθεί.
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών δικαιούτο για αναλογία Δώρου Πάσχα 2014, για την εργασία του από 03-02-2014 έως 31-12-2014, το ποσό των (850,00€ : 2 = 425,00€ : 15 = 28,33€ Χ 11= 311,63€ Χ 0,04166 (συντελεστής επιδόματος αδείας) =) 324,61€, έλαβε δε για την αιτία αυτή το ποσό των 332,03€, όπως αποδεικνύεται από τη σχετική εξοφλητική απόδειξη, η οποία είναι υπογεγραμμένη απ’αυτόν και συνεπώς ουδέν του οφείλεται για την αιτία αυτή. Για Δώρο Χριστουγέννων 2014 ο ενάγων δικαιούτο το ποσό των (850,00€ Χ 0,04166=) 885,42€, το οποίο η εναγομένη του κατέβαλε στο ακέραιο, όπως αποδεικνύεται από τη σχετική εξοφλητική απόδειξη, επίσης υπογεγραμμένη απ’αυτόν και συνεπώς ουδέν του οφείλει για την αιτία αυτή. Περαιτέρω για αποδοχές αδείας του έτους 2014 ο ενάγων δικαιούτο το ποσό των (850,00€ : 25 = 34,00€ Χ 24=) 816,00€, έλαβε δε από την εναγομένη για την αιτία αυτή το ποσό των 850,00€, όπως αποδεικνύεται από την σχετική εξοφλητική απόδειξη, επίσης υπογεγραμμένη απ’αυτόν και συνεπώς ουδέν του οφείλεται. Για επίδομα αδείας 2014 ο ενάγων δικαιούτο το ποσό των (850,00€ :2=) 425,00€, το οποίο του κατέβαλε η εναγομένη, όπως αποδεικνύεται από τη σχετική εξοφλητική απόδειξη, επίσης υπογεγραμμένη απ’αυτόν και συνεπώς ουδέν του οφείλεται.
Δεν αποδείχθηκε, ωστόσο, η μη λήψη από τον ενάγοντα των ημερών αδείας που δικαιούτο και η υπαίτια μη χορήγησή της από την εναγόμενη, καθώς ο ενάγων αορίστως ισχυρίζεται ότι ζητούσε την άδειά του, χωρίς να προσδιορίζει τις χρονικές περιόδους που ζητούσε αυτή, αλλά ούτε και συνυπολογίζει τις ημέρες άδειας που έλαβε, απορριπτομένου του κονδυλίου της αποζημίωσης λόγω υπαίτιας μη χορήγησης αδείας, ως κατ’ ουσίαν αβασίμου.
Όσον αφορά τις δεδουλευμένες αποδοχές που ο ενάγων ισχυρίζεται ότι του οφείλει η εναγομένη και αφορούν στους μισθούς Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2015, η εναγόμενη αποδεικνύει την καταβολή τους, προσκομίζοντας τόσο σε αντίγραφο, αλλά και στο πρωτότυπο, όπως διατάχθηκε με την υπ’αριθμ.701/2022 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, εξοφλητικές αποδείξεις μισθοδοσίας των μηνών αυτών, οι οποίες φέρουν την υπογραφή του ενάγοντος. ΄Ολες οι προσκομιζόμενες από την εκκαλούσα-εφεσίβλητη-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι ως άνω εξοφλητικές αποδείξεις, συγκρινόμενες με τις αρχικά προσκομισθείσες σε αντίγραφο είναι ακριβώς οι ίδιες και οι υπογραφές του ενάγοντος που υπάρχουν σ’αυτές ομοιάζουν με τις υπογραφές του, που έχουν τεθεί στην από 2-9-2016 υπεύθυνη δήλωσή του προς το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, εκτός από την υπογραφή, που έχει τεθεί στην από 30-6-2014 εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας Ιουνίου, η οποία διαφέρει απ’αυτήν που φέρει η σε αντίγραφο προσκομισθείσα απόδειξη, προκύπτουσας, έτσι, της μη γνησιότητας αυτής, του ενάγοντος και ήδη, εκκαλούντος-ασκούντος τους πρόσθετους λόγους-εφεσιβλήτου, ωστόσο, μη συναινούντος στο αίτημα της εναγόμενης και ήδη, εκκαλούσας-εφεσίβλητης-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι να διαταχθεί από το δικαστήριο πραγματογνωμοσύνη, προκειμένου να διακριβωθεί επιστημονικά, η πλαστογράφηση ή μη του συνόλου των προσκομισθέντων εξοφλητικών αποδείξεων. Η απόδειξη, ωστόσο, αυτή, που αφορά στη μισθοδοσία του Ιουνίου 2014, ουδεμία ασκεί επιρροή στα προς απόδειξιν θέματα, καθώς δεν συνδέεται, με κάποιο από τα αγωγικά κονδύλια, απορριπτομένου, έτσι, των περί μη γνησιότητας της υπογραφής του ισχυρισμού του, ως προς όλες τις υπόλοιπες εξοφλητικές αποδείξεις, ως κατ’ουσίαν αβάσιμης.
Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 440 ΑΚ, “Ο συμψηφισμός επιφέρει απόσβεση των μεταξύ δύο προσώπων αμοιβαίων απαιτήσεων, όσο καλύπτονται, αν είναι ομοειδείς κατά το αντικείμενο και ληξιπρόθεσμες”. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 664 ΑΚ, “Ο εργοδότης δεν μπορεί να συμψηφίσει οφειλόμενο μισθό σε απαίτησή τη διατροφή του εργαζομένου και της οικογένειάς του. Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει για το συμψηφισμό με απαίτηση που έχει ο εργοδότης λόγω ζημίας που του προξένησε ο εργαζόμενος με δόλο κατά την εκτέλεση της σύμβασης εργασίας”. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι είναι δυνατή η απόσβεση ομοειδών, ληξιπροθέσμων απαιτήσεων δύο προσώπων στην έκταση που καλύπτονται η μία με την άλλη, εφόσον το ένα πρόσωπο δηλώσει στο έτερο τη βούλησή του για το σκοπό αυτό. Ο κανόνας κάμπτεται, κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για απαιτήσεις μισθολογικών παροχών. Έτσι, δεν υπόκεινται σε συμψηφισμό προς απαίτηση του εργοδότη, μεταξύ άλλων, οι δεδουλευμένες αποδοχές, οι αποδοχές και τα επιδόματα άδειας, καθώς και τα επιδόματα εορτών, συμπεριλαμβανόμενα στην έννοια των, τεκμαιρόμενων ως αναγκαίων για τη διατροφή του εργαζόμενου και της οικογένειάς του, μισθολογικών παροχών, εκτός αν συντρέχει η εκτεθείσα εξαιρετική περίπτωση της προέλευσης της απαίτησης του εργοδότη από ζημία προκληθείσα εκ δόλου του εργαζομένου κατά την εκτέλεση της εργασίας του (ΑΠ 1269/2005, ΑΠ 1067/2017, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 875/2018, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 358/2020, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 682/2019, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 764/2010, ΝΟΜΟΣΕφ.Θεσ. 2562/2009, Εφ.Αθ. 2754/2005, ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 97/2012, ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 513/2015, ΝΟΜΟΣ, Εφ.ΑΘ. 2752/2005, ΔΕΕ 2006. 673). Πέραν τούτων, η απαγόρευση του συμψηφισμού δεν ισχύει και όταν πρόκειται για απαιτήσεις του εργαζομένου, που δημιουργούνται μεν στο πλαίσιο λειτουργίας της σύμβασης εργασίας, αλλά δεν είναι μισθολογικής φύσης. Τέτοιες απαιτήσεις θεωρούνται εκείνες, που έχουν χαρακτήρα αποκατάστασης, όπως η αποζημίωση που οφείλεται λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας (ΑΠ 943/2010, ΑΠ 450/2013, ΑΠ 980/2009, ΝΟΜΟΣ). Μάλιστα η διάταξη του άρθρου 664 Α.Κ. είναι δημόσιας τάξης και απαγορεύεται η παραίτηση του εργαζομένου από το σχετικό δικαίωμα που ορίζει ρητά ο Α.Κ. 679 (βλ. Γιάννη Κουκιάδη, Εργατικό Δίκαιο. Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, σελ. 597, Αλ. Καρακατσάνη, Ατομικό ερατικό Δίκαιο, έκδ. Γ”(1990), παρ. 382, Χ. Γκούτου – Γ. Λεβέντη, Εργατική Νομοθεσία, 1988, σελ. 173).
Από τις ανωτέρω νομικές σκέψεις συνάγεται ότι μη νόμιμα προτάθηκε η ένσταση συμψηφισμού από την εναγόμενη, επικαλούμενη ανταπαίτησή της από σύμβαση δανείου, την οποία φέρει σε συμψηφισμό με ζητούμενα απ’τον ενάγοντα ποσά για δώρο Πάσχα 2015, για επίδομα άδειας 2015, για αποδοχές άδειας 2015 και για μισθούς Μαρτίου και Απριλίου 2015.Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκανε δεκτή ως νόμιμη την ένσταση συμψηφισμού που πρότεινε η εναγόμενη, δεχόμενο ότι «…την 12.06.2014 καταβλήθηκε από την ………….., μέλος της εναγομένης, στον τραπεζικό λογαριασμό του ενάγοντος στην Τράπεζα Alpha Bank, το χρηματικό ποσό των 3,500,00€, ως δάνειο, το οποίο αιτήθηκε ο ενάγων, για την αντιμετώπιση οικονομικών δυσχερειών. Προς τούτο μάλιστα είχε προηγηθεί η υπ’ αριθ. …./09.06.2014 απόφαση του Δ.Σ της εταιρείας, με την οποία εγκρίθηκε η χορήγηση ατόκου δανείου ποσού 3.500,00€ προς τον ενάγοντα, με περίοδο αποπληρωμής 12 μηνών, ενώ εκδόθηκε από την εναγομένη και η υπ’ αριθ. …../13.06.2014 απόδειξη πληρωμής του ως άνω ποσού, η οποία υπογράφεται από τον ενάγοντα και στην οποία αναγράφεται ως αιτιολογία η χορήγηση δανείου μέσω Alpha Bank. Πριν την αποχώρησή του από την εναγομένη, ο ενάγων συμφώνησε με τον εκπρόσωπο αυτής, όπως συμψηφίσει το ποσό αυτό, με τις απαιτήσεις του από το δώρο Πάσχα 2015, ποσού 442,71€, το επίδομα αδείας 2015, ποσού 425,00€, τις αποδοχές αδείας 2015 ποσού 850,00€ και τους μισθούς Μαρτίου και Απριλίου του ίδιου έτους, ποσού(850,00€ Χ 2=) 1.700,00€, ήτοι με απαιτήσεις συνολικού ποσού 3.417,71€. Συνεπώς, με βάση την ως άνω συμφωνία συμψηφισμού οι σχετικές απαιτήσεις του ενάγοντος έχουν αποσβεσθεί, γενομένης δεκτής της σχετικής ένστασης της εναγομένης, ως και κατ’ ουσίαν βάσιμης».
Εσφαλμένα, επομένως, έγινε δεκτή ως νόμιμη η ένσταση συμψηφισμού της εναγόμενης, της επικαλούμενης ανταπαίτησής της, την οποία δεν μπορεί να προτείνει προς κατάλυση των ως άνω αγωγικών της αξιώσεων, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στην έννοια του τεκμαιρόμενου ως αναγκαίου για τη διατροφή του ίδιου του έγγαμου εργαζόμενου ενάγοντος, εν ευρεία εννοία μισθού του, ενόψει και του ότι ο περί συμψηφισμού ισχυρισμός της δεν αναφέρεται σε απαίτησή της προελθούσα από ζημία αυτής, προκληθείσα από δόλο του ενάγοντος κατά την εκτέλεση της εργασίας του. Σε κάθε περίπτωση, εκτός του ότι τεκμαίρεται η στοιχειώδης βιοποριστική λειτουργία του μισθού, εν προκειμένω, η προϋπόθεση αυτή κρίνεται ότι συντρέχει στην ένδικη περίπτωση και ο μισθός αυτός είναι απολύτως αναγκαίος για τη διατροφή του ενάγοντος και της οικογένειάς του, καθότι ο ίδιος δεν έχει άλλους πόρους ζωής, πλην της εργασίας του, η, δε, σύζυγός του, ……….., το επίδικο χρονικό διάστημα ημιαπασχολείτο ως καθαρίστρια-εργαζόμενη σε συνεργείο καθαρισμού με μηνιαίες αποδοχές περί τα 300€, ο, δε, μεγαλύτερος υιός του, …….., απασχολείτο σε περιστασιακές εργασίες, με ομοίως πενιχρά εισοδήματα, η, δε, κόρη του, ………., ηλικίας 21 ετών, το 2015 ήταν άνεργη, επιπλέον, δε, ο ενάγων βαρύνεται με δόσεις στεγαστικού δανείου, αποδεικνυομένου, παραχρήμα, εγγράφως του βιοποριστικού χαρακτήρα του μισθού του, από τα εκκαθαριστικά σημειώματα της εφορίας, από τα οποία προκύπτει ότι δεν έχει ούτε ο ίδιος ούτε η σύζυγός του εισόδημα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, πλην της εργασίας τους , αλλά και από την με αριθμ.104/Φ192/2011 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών περί υπαγωγής του στο ν.3869/2010 για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του, με την οποία ρυθμίστηκε η ληξιπρόθεσμη οφειλή του, η οποία απορρέει από την με αριθμ……….. σύμβαση στεγαστικού δανείου, που είχε λάβει από την πρώην Εμπορική Τράπεζα Α.Ε.. Πρέπει, επομένως, η ένσταση συμψηφισμού που πρότεινε η εναγόμενη, ως μη νόμιμη να απορριφθεί.
Ανεξαρτήτως, εξάλλου, κατόπιν των ανωτέρω, της γνησιότητας ή μη της υπογραφής του ενάγοντος επί της με αριθμ…../13-6-2014 απόδειξης πληρωμής του ποσού των 3.500 ευρώ, ή της τυχόν πλαστότητος αυτής, που μετά την απόρριψη της ένστασης συμψηφισμού δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω, σε κάθε περίπτωση, απαραδέκτως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έλαβε υπ’όψιν του α) την με αριθμ…./9-6-2014 απόφαση του Δ.Σ. της εταιρείας, με την οποία φέρεται να εγκρίθηκε η χορήγηση ατόκου δανείου ποσού 3.500€ και β) τη με αριθμ……/13-6-2014 απόδειξη πληρωμής ποσού 3.500€, που φέρεται να φέρει την υπογραφή του, τα οποία αν και αφορούσαν την περί συμψηφισμού ένσταση της εναγόμενης και όχι σε αντίκρουση ισχυρισμού προβληθέντος το πρώτο διά των προτάσεων, δεν προσκομίστηκαν με τις προτάσεις, ως έπρεπε, αλλά απαραδέκτως με την καταθείσα εντός του τριημέρου προσθήκη-αντίκρουση (ΑΠ1381/2019, ΑΠ67/2011, ΑΠ759/2018δημ.ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ.357/2020), ελεγχομένου, σε κάθε περίπτωση, ως αβάσιμου κατ’ουσίαν του περί δανείου ισχυρισμού της εναγόμενης, ενόψει και των από 8-6-2017 έγγραφων αποδείξεων του νομίμου εκπροσώπου της εναγόμενης ενώπιον της Πταισματοδίκη Νίκαιας, σε κανένα σημείο των οποίων δεν αναφέρεται η ύπαρξη δανείου προς τον ενάγοντα, αλλά αντίθετα αναφέρεται ότι υπολείπονται οι αποδείξεις πληρωμής μηνών Μαρτίου και Απριλίου 2015, τις οποίες, κατά τους εκεί προβληθέντες ισχυρισμούς του, δεν είχε προσέλθει ο ενάγων στο λογιστήριο, να υπογράψει.
Οφείλει, έτσι, η εναγόμενη στην ενάγουσα και τα παρακάτω ποσά και συγκεκριμένα: Για δώρο Πάσχα 2015, το ποσό των (850,00€ : 2 = 425,00€ Χ 0,04166=17,71+425=)442,71€. Για επίδομα αδείας 2015, το ποσό των 425,00€, για αποδοχές αδείας 2015, το ποσό των 850,00 € και για τους μισθούς Μαρτίου και Απριλίου του ίδιου έτους, το ποσό των (850,00€ Χ 2=) 1.700,00€.
Κατ’ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, οφείλει η εναγόμενη στον ενάγοντα τα παρακάτω ποσά: Για αμοιβή λόγω υπερεργασίας το ποσό των 1.621,8 ευρώ, για κατ’ εξαίρεση υπερωριακή απασχόληση το ποσό των 2.432,7 ευρώ, για αποζημίωση για εργασία του καθ’ημέραν Σάββατο, το ποσό των 265,20 ευρώ, για κατ’εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση, καθ’ημέραν Σάββατο, το ποσό των 155,09 ευρώ, για την 8ωρη απασχόλησή του καθ’ημέραν Κυριακή, το ποσό των 178,5 ευρώ, για την κατ’εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση καθ’ημέραν Κυριακή, το ποσό των 64,2 ευρώ , για τη στέρηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης λόγω εργασίας του την Κυριακή, το ποσό των 102,00 ευρώ,, για δώρο Πάσχα 2015, το ποσό των 442,71 ευρώ, για επίδομα αδείας 2015, το ποσό των 425,00 ευρώ, για αποδοχές αδείας 2015, το ποσό των 850,00 ευρώ και για τους μισθούς Μαρτίου και Απριλίου 2015, το ποσό των 1.700,00 ευρώ.
Κατ’ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, που δεχόμενο εν μέρει την αγωγή, επιδίκασε στον ενάγοντα τα στην αρχή της παρούσας αναφερόμενα ποσά, εσφαλμένα εν μέρει εκτίμησε τις αποδείξεις, ενώ απέρριψε την αγωγή, ως προς το δώρο Πάσχα 2015, αποδοχές άδειας 2015, επίδομα άδειας 2015 και ως προς τους μισθούς των μηνών Μαρτίου και Απριλίου 2015,εσφαλμένα το νόμο εφάρμοσε και πρέπει, αφού γίνουν εν μέρει δεκτές, ως και κατ’ουσίαν βάσιμες οι δύο εφέσεις, καθώς και το δικόγραφο των πρόσθετων λόγων, να εξαφανιστεί στο σύνολό της, για την ενότητα της εκτέλεσης η απόφαση, να κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η αγωγή, η οποία πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ουσίαν βάσιμη και Α) Να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγόμενης να καταβάλει στον ενάγοντα, για αποζημίωση λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης, εντός πενθημέρου, το ποσό των 2.432,7 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, για την οκτάωρη εργασία του τα Σάββατα, καθ’ υπέρβαση της πενθήμερης εργάσιμης εβδομάδας, το ποσό των 265,20 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, και συνολικά, το ποσό των 2.697,9 ευρώ, και Β) να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα για αμοιβή λόγω υπερεργασίας το ποσό των 1.621,8 ευρώ νομιμοτόκως από το τέλος του αντίστοιχου μήνα, που ο ενάγων παρείχε την εργασία του, μέχρι την εξόφληση, για κατ’εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση, καθ’ημέραν Σάββατο, το ποσό των 155,09 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, μέχρι την εξόφληση, για την 8ωρη απασχόλησή του καθ’ημέραν Κυριακή, το ποσό των 178,5 ευρώ νομιμοτόκως, για την κατ’εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση καθ’ημέραν Κυριακή, το ποσό των 64,2 ευρώ νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, για τη στέρηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης λόγω εργασίας του την Κυριακή, το ποσό των 102,00 ευρώ, νομιμοτόκως, για δώρο Πάσχα 2015, το ποσό των 442,71 ευρώ, νομιμοτόκως από 30-4 του αντίστοιχου έτους, για επίδομα αδείας 2015, το ποσό των 425,00 ευρώ, για αποδοχές αδείας 2015, το ποσό των 850,00 ευρώ νομιμοτόκως για το επίδομα και τις αποδοχές αδείας 2015, από 31-12 του αντίστοιχου έτους, και για τους μισθούς Μαρτίου και Απριλίου 2015, το ποσό των 1.700,00 ευρώ νομιμοτόκως από το τέλος του αντίστοιχου μήνα, και συνολικά, το ποσό των 4.689,3 ευρώ. Πρέπει, τέλος, να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος της εκκαλούσας-εφεσίβλητης-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι, μειωμένα, ωστόσο, καθώς η έφεσή της και η αγωγή έγιναν εν μέρει δεκτές (άρθρα 178, 183, 191 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ, με παρόντες τους διαδίκους α) την από 21-7-2020, με ΓΑΚ και ΕΑΚ ………./22-7-2020 και με αριθμ. προσδ. ……./24-7-2020 έφεση, β) την από 23-7-2020, με ΓΑΚ και ΕΑΚ ……./23-7-2020 και με αριθμ. προσδ. ……../24-7-2020 έφεση και γ)από 9-4-2021, με ΓΑΚ και ΕΑΚ ……../12-4-2021 δικόγραφο πρόσθετων λόγων έφεσης, κατά της με αριθμ. 2639/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών – τμήμα εργατικών διαφορών.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την υπό στοιχ.α΄έφεση και το υπό στοιχ.γ΄ δικόγραφο των πρόσθετων λόγων αυτής, καθώς και την υπό στοιχ.β΄έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει, κατ’ουσίαν την υπό στοιχ.α΄έφεση και το υπό στοιχ.γ΄δικόγραφο των πρόσθετων λόγων αυτής, καθώς και την υπό στοιχ.β΄έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη απόφαση.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση της εναγόμενης να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό χρηματικό ποσό των δύο χιλιάδων εξακοσίων ενενήντα επτά ευρώ και εννέα λεπτών (2.697,9€) και ειδικότερα για αποζημίωση λόγω κατ’ εξαίρεση υπερωριακής απασχόλησης, εντός πενθημέρου, το ποσό των 2.432,7 ευρώ και για την οκτάωρη εργασία του τα Σάββατα, καθ’ υπέρβαση της πενθήμερης εργάσιμης εβδομάδας, το ποσό των 265,20 ευρώ, νομιμοτόκως, σύμφωνα με όσα αναφέρονται για κάθε κονδύλι στο σκεπτικό της παρούσας, μέχρι την εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων εξακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριών λεπτών(4.689,3€) και ειδικότερα για αμοιβή λόγω υπερεργασίας το ποσό των 1.713,60€, για κατ’ εξαίρεση υπερωριακή απασχόληση καθ’ ημέρα Σαββάτου το ποσό των 208,77€, για οκτάωρη εργασία καθ’ ημέρα Κυριακής το ποσό των 59,50€ και για αποζημίωση λόγω μη χορήγησης αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης το ποσό των 34,00€, νομιμοτόκως, σύμφωνα με όσα αναφέρονται για κάθε κονδύλι στο σκεπτικό της παρούσας, μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της σε βάρος της εκκαλούσας-εφεσίβλητης-καθ’ης οι πρόσθετοι λόγοι,τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει μειωμένα, στο ποσό των επτακοσίων ευρώ(700€).
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 1η Νοεμβρίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ