Αριθμός απόφασης 41/2025

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός απόφασης   41/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, τον οποίο όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών και από τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Α. Του εκκαλούντος: ………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σωτήριο Καλαμίτση (ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ), με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ,

Της εφεσίβλητης: …………., ως ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου ……………., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Γεώργιου Κωνσταντόπουλου.

Β.   Της εκκαλούσας: …………, εν διαστάσει …………. κατοίκου ………. Αττικής, οδός ………, με ΑΦΜ …….., ως έχουσα την οριστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της, …………, ο οποίος γεννήθηκε την 18.5.2021, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Γεώργιου Κωνσταντόπουλου,

Του εφεσίβλητου: …………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρου του, Σωτήριο Καλαμίτση με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.

Η εφεσίβλητη- εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 26.4.2022  (με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. …/2022) αγωγή της κατά του εκκαλούντος-εφεσίβλητου, ο δε εκκαλών- εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου την από 24.3.2022 (με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. …/2022) αγωγή του κατά της εφεσίβλητης- εκκαλούσας. Οι παραπάνω αγωγές συνεκδικάσθηκαν η μεν 26.4.2022 αγωγή ερήμην του εναγόμενου κατά το αίτημα επιδίκασης διατροφής και αντιμωλία ως προς τα λοιπά αιτήματα, η δε από 24.3.2022 αγωγή αντιμωλία των διαδίκων, εκδοθείσας της 1217/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση) που δέχθηκε εν μέρει τις αγωγές.     Ο  εναγόμενος προσέβαλε την ανωτέρω οριστική απόφαση με την από 18-5-2023 έφεσή του, την οποία κατέθεσε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά, στις 18.5.2023 με Γ.Α.Κ. …../2023 και Ε.Α.Κ. …../2023. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως κατατέθηκε στις 7.11.2023 στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2023 και Ε.Α.Κ. ……/2023, οπότε για τη συζήτησή της ορίσθηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Η εναγόμενη προσέβαλε την ανωτέρω οριστική απόφαση με την από 12-6-2023 έφεσή της, την οποία κατέθεσε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά, στις 14.6.2023 με Γ.Α.Κ. …../2023 και Ε.Α.Κ. …./2023. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως κατατέθηκε στις 20.11.2023 στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2023 και Ε.Α.Κ. …../2023, οπότε για τη συζήτησή της ορίσθηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη δικάσιμο αυτή οι εφέσεις εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους στο οικείο πινάκιο και συζητήθηκαν. Κατά τη συζήτησή τους στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης-εκκαλούσας, αφού έλαβε τον λόγο, αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε, ο δε πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος- εφεσίβλητου ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του με τις προτάσεις που προκατέθεσε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου εισάγονται προς συζήτηση: α) η από 18.5.2023 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2023 και Ε.Α.Κ. …/2023 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …/2023) έφεση του ……… . κατά της …….. ως ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου ……….. και κατά της 1217/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από τον γάμο την οικογένεια και την ελεύθερη συμβίωση) και β) η από 12.6.2023 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …/2023 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …/2023) έφεση της ……. ως έχουσας την οριστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της …. ……… κατά του …….. και κατά της ίδιας ως άνω 1217/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, οι οποίες (εφέσεις) πρέπει να συνεκδικασθούν κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 246 και 524 παρ.1 ΚΠολΔ, καθώς αμφότερες στρέφονται κατά της ίδιας εκκαλούμενης απόφασης, υπάγονται στην ίδια ως πρωτοδίκως ειδική διαδικασία και με τη συνεκδίκασή τους από το παρόν αρμόδιο κατ’ άρθρο 19 περ.1 ΚΠολΔ Δικαστήριο επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων. Στην προκειμένη περίπτωση, η εφεσίβλητη στην από 18.5.2023 έφεση άσκησε κατά του εκκαλούντος ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 26.4.2022 (ΓΑΚ …/ΕΑΚ …/28.4.2022) αγωγή της, με την οποία μεταξύ άλλων ζητούσε να ανατεθεί σε εκείνη η οριστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, ………. και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει, με την παραπάνω ιδιότητά της, λόγω διατροφής και για λογαριασμό του παραπάνω ανήλικου τέκνου τους, το ποσό των 1.104 ευρώ μηνιαίως, στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από της καθυστερήσεως κάθε δόσης μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως. Ως προς το αμέσως ανωτέρω αίτημα επιδίκασης διατροφής για το ανήλικο τέκνο, η εκκαλούμενη διέλαβε ότι ενώ ο εναγόμενος παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, δεν κατέβαλε μέχρι τον χρόνο συζήτησης τα προκαταβλητέα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 173 και 174 του ΚΠολΔ, έξοδα, ποσού 250 ευρώ, με αποτέλεσμα κατ’ άρθρο 175 ΚΠολΔ να θεωρείται ότι αυτός δεν εμφανίστηκε (πλασματική ερημοδικία του εναγόμενου), οπότε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δίκασε ερήμην του εναγόμενου κατά το αίτημα που αφορά στην επιδίκαση διατροφής και δέχθηκε τούτο εξ ολοκλήρου, λόγω πλασματικής αποδοχής του από τον τελευταίο. Με την από 18.5.2023 έφεση του εκκαλούντος, που έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.2 ίδιου Κώδικα, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 13.4.2023 και προ της επιδόσεως αυτής από τον ένα διάδικο στον άλλο, ασκήθηκε το εν λόγω ένδικο μέσο στις 18.5.2023, ήτοι πριν την παρέλευση δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης (η εφεσίβλητη προσκομίζει την μεταγενέστερη υπ’ αριθ. ……../7.6.2023 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά ……… από την οποία προκύπτει ότι μετά την άσκηση της έφεσης επιδόθηκε στον εναγόμενο-νυν εκκαλούντα α’ απόγραφο εκτελεστό της εκκαλούμενης απόφασης, μαζί με την από 1.6.2023 επιταγή προς πληρωμή), ο εκκαλών ζητεί να εξαφανιστεί η ως άνω 1217/2023 απόφαση κατά το κεφάλαιο που αφορά στη συνεισφορά του στη διατροφή του ανήλικου τέκνου του και να οριστεί το ποσό της συνεισφοράς του αυτής στα 250 μηνιαίως. Περαιτέρω, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2 και 528 ΚΠολΔ (όπως αυτά ισχύουν το πρώτο μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 20 παρ.1 του ν. 4912/2022 και το δεύτερο μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 44 παρ. 2 του ν. 3994/2011, αντίστοιχα), προκύπτει ότι η προφορική συζήτηση ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης και αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, η συζήτηση ενώπιον του οποίου γίνεται πλέον προφορικά. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και έτσι δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνο πληρεξουσίων ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση (βλ. ΜονΕφΔωδ 72/2022 στην ΤΝΠ Νόμος), οι δε προτάσεις και οι σ’ αυτές περιεχόμενοι αυτοτελείς ισχυρισμοί, καθώς και τα επικαλούμενα αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι προσκομίζουν κατόπιν δήλωσης των πληρεξουσίων δικηγόρων τους κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ, δεν λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο (ΑΠ 93/2013, ΜονΕφΠειρ 160/2022 στην ΤΝΠ Νόμος). Η απαγόρευση της παράστασης με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ ισχύει όχι μόνο για το διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, αλλά και για τον αντίδικο του, ο οποίος κανονικά είχε παραστεί στον πρώτο βαθμό. Τούτο σαφώς προκύπτει από τις προαναφερόμενες διατάξεις, γιατί διαφορετικά, χωρίς δηλαδή την πραγματική παράσταση όλων των διαδίκων, προφορική συζήτηση δε νοείται, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα της εκατέρωθεν ακρόασης και της κατ` αντιδικία συζήτησης της υπόθεσης (άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος), αλλά και για να εξασφαλίζεται η ισότητα των όπλων (άρθρο 110 ΚΠολΔ) και η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (ΑΠ 491/2023 στην ΤΝΠ Νόμος που παραπέμπει στις ΑΠ 286/2023, ΑΠ 131/2022, ΑΠ 635/2020, ΑΠ 1478/2019, ΑΠ 476/2017). Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524§3 εδ.α’ του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 28 Ν. 4842/2021, «σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται, εφόσον είναι παραδεκτή». Από την ανωτέρω διάταξη συνάγεται ότι αν, παρά την ερημοδικία του εκκαλούντος, διαπιστώνεται ότι απουσιάζει κάποιο στοιχείο του παραδεκτού της έφεσης, λ.χ. είναι εκπρόθεσμη, αυτή απορρίπτεται για τυπικούς λόγους ως απαράδεκτη. Αν αντίθετα είναι παραδεκτή, η ερημοδικία του εκκαλούντος οδηγεί σε κατ’ ουσίαν (ως ανυποστήρικτη) και όχι κατά τους τύπους απόρριψη, γιατί, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη σχετικού αιτήματος του εφεσίβλητου, ο εκκαλών με την απουσία του ή τη μη προσήκουσα παράστασή του, θεωρείται ότι παραιτείται από την έφεση και αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση (βλ. ΑΠ 60/2017, ΑΠ 268/2016, ΑΠ 355/2016, ΑΠ 361/2011 στην ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 504/2024 στην efeteio-peir.gr, ΜονΕφΠειρ 17/2023 στην ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 215/2023 στην ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 195/2023 στην efeteio-peir.gr). Η ρύθμιση αυτή καταλαμβάνει και τις υποθέσεις που εκδικάζονται κατά τις ειδικές διαδικασίες, σύμφωνα με τις διατάξεις  του άρθρου 591§§1 α, 7 ΚΠολΔ, αφού με τη διάταξη του άρθρου 39 του Ν. 3842/2021 προστέθηκε δεύτερο εδάφιο στην §7 του άρθρου 591 ΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο «σε περίπτωση ερημοδικίας του ανακόπτοντος, του εκκαλούντος, του αντεκκαλούντος ή του αιτούντος την αναψηλάφηση, το αντίστοιχο ένδικο μέσο απορρίπτεται». Για να επέλθει όμως το αποτέλεσμα αυτό, ελέγχεται προηγουμένως ποιος επισπεύδει τη συζήτηση της έφεσης και, τελικά, αν μεσολάβησε νόμιμη κι εμπρόθεσμη κλήτευση των διαδίκων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 110§2 ΚΠολΔ, από την οποία απορρέει η θεμελιώδης δικονομική αρχή της ακρόασης όλων των διαδίκων και η παροχή δυνατότητας σε καθέναν από αυτούς να ακουσθεί από το δικαστήριο και να αναπτύξει τους ισχυρισμούς του. Αν επομένως επισπεύδων είναι ο απολειπόμενος διάδικος, τότε δεν απαιτείται κλήτευσή του, ενώ αντίθετα απαιτείται τέτοια κλήτευση, όταν τη συζήτηση επισπεύδει ο παριστάμενος διάδικος. Και εάν μεν ο εκκαλών δεν κλητεύθηκε ή δεν κλητεύθηκε νομίμως ή εμπροθέσμως για να παραστεί κατά τη συζήτηση της έφεσης, το Δικαστήριο κηρύσσει τη συζήτηση απαράδεκτη, αν δε αντιθέτως επισπεύδει αυτός (εκκαλών) τη συζήτηση ή κλητεύθηκε νομίμως και εμπροθέσμως από τον εφεσίβλητο να παραστεί σε αυτήν, η έφεση, εφόσον είναι παραδεκτή, απορρίπτεται (βλ. ΜονΕφΠειρ 78/2024 στην nomotelia.gr, ΜονΕφΠειρ 313/2024 στην efeteio-peir.gr, ΜονΕφΠειρ 195/2023 στην efeteio-peir.gr). Στην προκειμένη περίπτωση, ο ερημοδικασθείς πρωτοδίκως εναγόμενος ως προς το σε βάρος του αίτημα επιδίκασης διατροφής για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, με την έφεσή του πλήττει το παραπάνω κεφάλαιο της αγωγής της εφεσίβλητης ως προς το οποίο πρωτοδίκως ερημοδικάσθηκε, πλην όμως κατά την εκφώνηση της έφεσής του από τη σειρά του οικείου πινακίου κατά την ορισθείσα δικάσιμο ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου εκπροσωπήθηκε από τον αναφερόμενο στο εισαγωγικό της παρούσας πληρεξούσιο δικηγόρο του με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ (βλ. τη συνημμένη στον φάκελο της δικογραφίας από 4.12.2024 δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου ………. ότι επιθυμεί να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς να παραστεί κατά την εκφώνησή της), ήτοι με μη προσήκοντα τρόπο για ερημοδικασθέντα πρωτοδίκως διάδικο κι επομένως θεωρείται δικονομικώς απών σε αντίθεση με την εφεσίβλητη που παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της. Παρακάτω, από το προσκομιζόμενο από την εφεσίβλητη ακριβές αντίγραφο της ως άνω από 18.5.2023 εφέσεως με πράξη ορισμού δικασίμου προκειμένου να συζητηθεί η υπόθεση στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο αποδεικνύεται ότι τη συζήτηση αυτής επέσπευσε ο εκκαλών σύμφωνα με την επισημείωση στο παραπάνω αντίγραφο της εφέσεως του δικ. επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ………. ότι κοινοποιήθηκε (στην εφεσίβλητη) στις 13/11/2023 και ώρα 17.25, τούτο δε έγινε νόμιμα κι εμπρόθεσμα (κατά τις διατάξεις των άρθρων 122, 128 παρ.1 και 4, 498 παρ.2 ΚΠολΔ). Επομένως,  ενόψει του ότι η συζήτηση της υπόθεσης επισπεύδεται με επιμέλεια του απολειπόμενου εκκαλούντος και η εφεσίβλητη  έλαβε νομότυπα και εμπρόθεσμα γνώση της δικασίμου, στην οποία προσδιορίσθηκε από τον εκκαλούντα να συζητηθεί η κρινόμενη έφεσή του, πρέπει αυτός να δικασθεί ερήμην και δεδομένου ότι η έφεσή του τυγχάνει ορισμένη και κατά τα λοιπά παραδεκτή, πρέπει ν’ απορριφθεί στην ουσία της χωρίς να ακολουθήσει περαιτέρω έρευνα των λόγων της (άρθρο 524 § 3 του ΚΠολΔ). Ακολούθως, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από τον ερήμην δικασθέντα εκκαλούντα, πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 501, 502 παρ.1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Επίσης, εφόσον η έφεση απορρίπτεται, πρέπει, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης κατόπιν σχετικού αιτήματός της, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας από την άσκηση της κατ’ αυτής εφέσεως του εκκαλούντος να επιβληθούν στον τελευταίο λόγω της ήττας του κατά τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, σύμφωνα με το διατακτικό.

Περαιτέρω, σε ό,τι αφορά την από 12.6.2023 έφεση της εκκαλούσας κατά του εφεσίβλητου σημειώνεται ότι ο τελευταίος άσκησε κατά της πρώτης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 24.3.2022 (με Γ.Α.Κ. …./2022 και Ε.Α.Κ. …./2022) αγωγή του με την οποία ζητούσε μεταξύ άλλων λόγω διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης τους να ορισθεί ο τρόπος επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο που απέκτησαν διαρκούντος του γάμου τους, ………… Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και μεταξύ άλλων ρύθμισε το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του ενάγοντος με το παραπάνω ανήλικο τέκνο και υποχρέωσε αντίστοιχα την εναγόμενη μητέρα να ανέχεται την επικοινωνία αυτή, που θα γίνεται ως εξής μέχρι τη συμπλήρωση των δύο ετών της ηλικίας του: α) Κάθε Τρίτη και κάθε Παρασκευή από ώρα 12.00 έως ώρα 18.00. β) Κάθε πρώτο Σάββατο και κάθε πρώτη Κυριακή κάθε μήνα από ώρα 11.00 του Σαββάτου μέχρι ώρα 19.00 του Σαββάτου και από ώρα 11.00 της Κυριακής μέχρι ώρα 19.00 της Κυριακής, χωρίς διανυκτέρευση λόγω της μικρής ηλικίας του τέκνου. Ο πατέρας, προκειμένου να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο θα παραλαμβάνει αυτό, κατά την έναρξη του χρόνου επικοινωνίας του από την οικία της μητέρας και θα το επιστρέφει κατά τη λήξη του χρόνου επικοινωνίας του στην οικία αυτής. Επίσης απείλησε σε βάρος της εναγόμενης και υπέρ του ενάγοντος χρηματική ποινή ποσού 300 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας 10 ημερών, για κάθε περίπτωση που η εναγόμενη παρεμποδίσει την επικοινωνία του ενάγοντος με το ανωτέρω ανήλικο τέκνο του, παραβιάζοντας τους προδιαληφθέντες όρους αυτής. Με την από 12.6.2023 έφεσή της η εκκαλούσα-εναγόμενη παραπονείται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και για λανθασμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου ως προς το ικανοποιηθέν αίτημα επικοινωνίας του εφεσίβλητου-ενάγοντος με το ανήλικο τέκνο και το γενόμενο δεκτό παρεπόμενο αίτημα απειλής χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος της, σε περίπτωση εκ μέρους της παρεμπόδισης της ορισθείσας επικοινωνίας πατέρα-τέκνου, προβάλλοντας προβλήματα σωματικής αλλά κυρίως ψυχικής υγείας του εφεσίβλητου-ενάγοντος που τον καθιστούν ακατάλληλο να μένει μόνος του με τον ανήλικο κατά την επικοινωνία μαζί του και τα οποία (προβλήματα) δεν ελήφθησαν υπόψη, ώστε να διαταχθεί ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του πατέρα σχετικά με την κατάσταση της ψυχικής του υγείας, για τους λόγους δε αυτούς αιτείται να εξαφανισθεί, άλλως να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος του αφορά την επικοινωνία του ενάγοντος, ούτως ώστε η επικοινωνία αυτού με το ανήλικο τέκνο να γίνεται πάντα παρουσία της εναγόμενης- ήδη εκκαλούσας και όσες ώρες και ημέρες αποφασίσει το παρόν Δικαστήριο, καταδικαζόμενου του εφεσίβλητου στα δικαστικά της έξοδα. Και η έφεση αυτή έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα, καθώς η εκκαλουμένη επιδόθηκε κατά τα ανωτέρω από την εναγόμενη στον ενάγοντα στις 7.6.2023 και η κατ’ αυτής ως άνω έφεση ασκήθηκε στις 14.6.2023, ήτοι εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ. Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό του ως άνω ένδικου μέσου, καίτοι πρόκειται για διαφορά του άρθρου 592 αρ.3 στοιχ. β’ ΚΠολΔ που εξαιρείται της σχετικής υποχρέωσης κατ’ άρθρο 495 παρ.3 τελ. εδ. ΚΠολΔ, επισυνάπτεται στο εφετήριο σε αντίγραφο το με κωδικό ……………….. e- Παράβολο του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης ποσού 100 ευρώ, πλην όμως δεν συνοδεύεται από κάποιο αποδεικτικό έγγραφο ότι πληρώθηκε το σχετικό ποσό. Ως εκ τούτου, το παρόν Δικαστήριο δεν θα διαλάβει διάταξη περί επιστροφής ή μη του παραβόλου στην εκκαλούσα.

Περαιτέρω, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 516, 534 και 536 ΚΠολΔ συνάγεται ότι για την άσκηση έφεσης απαιτείται ο εκκαλών να έχει έννομο προς τούτο συμφέρον, η ύπαρξη του οποίου κρίνεται όχι από το αιτιολογικό, αλλά από το διατακτικό της εκκαλουμένης απόφασης. Κριτήριο για την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος αποτελεί η βλάβη, η οποία πρέπει να προκύπτει αμέσως από την προσβαλλομένη απόφαση και μόνο. Οι εσφαλμένες αιτιολογίες της απόφασης, οι οποίες δεν απολήγουν σε βλάβη του διαδίκου με αντίστοιχες προς αυτές διατάξεις που περιέχονται στο διατακτικό της απόφασης, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο έφεσης για το λόγο ότι είναι ασύμφορες γι’ αυτόν ή μη ορθές νομικώς, καθόσον το ουσιώδες της απόφασης είναι οι διατάξεις και όχι οι αιτιολογίες αυτής, το δε Δικαστήριο που δικάζει την έφεση μπορεί να την απορρίψει και να προσθέσει άλλες αιτιολογίες (άρθρο 534 ΚΠολΔ), χωρίς η απόφασή του να θεωρείται επιβλαβέστερη για τον εκκαλούντα. Κατ’ εξαίρεση η βλάβη μπορεί να προέρχεται από τις δυσμενείς αιτιολογίες, όταν από αυτές ιδρύεται δεδικασμένο, οπότε και υπάρχει έννομο συμφέρον, προς αποτροπή αυτού, για την άσκηση έφεσης από το διάδικο που νίκησε (ΑΠ 41/2012, ΑΠ 218/2010, ΑΠ 1531/2009, Τ.Ν.Π. στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 463/2007 ΝοΒ 2007/2090, ΑΠ 1054/1988 ΕλλΔικ 31/318, ΕφΑθ 118/2019, ΕφΠειρ 105/2014, Τ.Ν.Π. Νόμος, ΕφΑθ 2416/2010 ΕλλΔικ 52/850, ΕφΠατρ 454/2009 ΑχαΝομ 2010/350, ΕφΑθ 362/2007 Τ.Ν.Π. Νόμος, ΕφΑθ 7748/2007 ΕλλΔικ 52/850, Γ. Σαμουήλ, «Η έφεση», ΣΤ έκδοση, § 313, Κονδύλη, «Δεδικασμένο», 1983, σελ. 235-236, όπου παραπέμπει η ΜονΕφΔωδ 59/2024 στην ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, το έννομο συμφέρον αποτελεί διακριτή διαδικαστική προϋπόθεση της έφεσης που εξετάζεται σε κάθε στάση της δίκης και αυτεπαγγέλτως (βλ. Π. Γιαννόπουλο σε Κυριάκου Οικονόμου Η έφεση, Νομική Βιβλιοθήκη 2017, άρθρο 516, σελ. 88, παρ.31). Στην προκειμένη περίπτωση, η εκκαλούμενη απόφαση ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος με το ανήλικο τέκνο του, …………. και υποχρέωσε αντίστοιχα την εναγόμενη μητέρα του να ανέχεται την επικοινωνία αυτή για το διάστημα μέχρι τη συμπλήρωση δύο ετών της ηλικίας του. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων γεννήθηκε στις 18.5.2021, όπως διαλαμβάνεται τόσο στην από 26.4.2022 αγωγή της ενάγουσας, όσο και στην από 24.3.2022 αγωγή του ενάγοντος κι επομένως συμπλήρωσε τα δύο έτη της ηλικίας του στις 18.5.2023 και άρα, όταν η εκκαλούσα-εναγόμενη άσκησε την υπό κρίση έφεσή της στις 14.6.2023, το ανήλικο τέκνο ήταν ήδη δύο ετών και η εκκαλούμενη απόφαση δεν ρύθμιζε πλέον τον τρόπο επικοινωνίας του ενάγοντος και ήδη εφεσίβλητου πατέρα με το τέκνο. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει ως διαδικαστική προϋπόθεση το έννομο συμφέρον της εκκαλούσας-εναγόμενης να ζητήσει με την έφεση την εξαφάνιση ή μεταρρύθμιση της εκκαλούμενης απόφασης ως προς την περί επικοινωνίας διάταξη αυτής, καθώς αυτή δεν ρυθμίζει πλέον την επικοινωνία για το μέλλον, όπως τούτο εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το παρόν Δικαστήριο και γι’ αυτό η έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 68, 73, 516 και 533 παρ.1 ΚΠολΔ. Τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας από την εν λόγω έφεση, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της ήττας της κατά την έκβαση της δίκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει α) την από 18.5.2023 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2023 και Ε.Α.Κ. ……/2023 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2023 και Ε.Α.Κ. …../2023) έφεση κατά της 1217/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από τον γάμο την οικογένεια και την ελεύθερη συμβίωση) ερήμην του εκκαλούντος και β) την από 12.6.2023 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …./2023 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …../2023) έφεση κατά της 1217/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από τον γάμο την οικογένεια και την ελεύθερη συμβίωση) αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 18.5.2023 έφεση.

Ορίζει το παράβολο για την περίπτωση που ο εκκαλών ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας κατά της παρούσας στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290) ευρώ.

Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης από την από 18.5.2023 έφεση σε βάρος του εκκαλούντος και ορίζει αυτά στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.

Απορρίπτει την από 12.6.2023 έφεση ως απαράδεκτη.

Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου από την αμέσως παραπάνω έφεση σε βάρος της εκκαλούσας και ορίζει αυτά στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 20.1.2025.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ