ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 39/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Βασίλειο Τζελέπη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α. ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : Εταιρίας με την επωνυμία <<………….>> (………, που εδρεύει στη ……… Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ ………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια της δικηγόρο Μαρία Αρβανίτη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Ειρήνη Κοντοσέα [Γ. ΚΟΝΤΟΣΕΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.
Β. ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Ειρήνη Κοντοσέα [Γ. ΚΟΝΤΟΣΕΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρίας με την επωνυμία <<………….>> (…………..), που εδρεύει στη ….. Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ …………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια της δικηγόρο Μαρία Αρβανίτη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών στη Β έφεση – εφεσίβλητος στην Α έφεση άσκησε την από 22.12.2022 και με ΓΑΚ …/2022 και ΕΑΚ …./2022 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, απευθυνόμενη κατά της εκκαλούσας στην Α έφεση – εφεσίβλητης στη Β έφεση. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθ. 2648/2023 οριστική απόφαση του ως άνω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται: α) η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη από 20.11.2023 και με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …./20.11.2023 έφεσή της (υπό στοιχείο Α) και β) ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την κρινόμενη από 3.9.2024 και με ΓΑΚ ….. και ΕΑΚ ……/3.9.2024 έφεσή του (υπό στοιχείο Β), οι οποίες ορίσθηκαν να συζητηθούν για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία συζητήθηκαν.
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου στην αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο εκφωνήθηκε με τον προσήκοντα τρόπο από τη σειρά του οικείου πινακίου η υπόθεση, η ανωτέρω πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος – εφεσιβλήτου, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, ενώ η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας – εφεσίβλητης δεν παραστάθηκε, αλλά προκατέθεσε τις προτάσεις της και με σχετική δήλωσή της, δήλωσε, σύμφωνα με το άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ, ότι συμφωνεί να συζητηθεί η ένδικη έφεση, χωρίς να παρασταθεί.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι υπό κρίση: α) 20.11.2023 και με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …./20.11.2023 έφεση της Εταιρίας με την επωνυμία <<………..> κατά του ……… (στο εξής: Α έφεση) και β) η από 3.9.2024 και με ΓΑΚ …/2024 και ΕΑΚ …/3.9.2024 έφεση του εφεσίβλητου στην Α έφεση κατά της εκκαλούσας στην ίδια έφεση (στο εξής: Β έφεση), οι οποίες στρέφονται κατά της ίδιας πρωτόδικης απόφασης (και δη κατά της με αριθ. 2648/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, επί της από 22.12.2022 και με Γ.Α.Κ …./2022 Ε.Α.Κ. …/2022 αγωγής του εκκαλούντος στη Β έφεση κατά της εκκαλούσας στην Α έφεση) είναι συναφείς και πρέπει να συνεκδικαστούν, γιατί έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επιτυγχάνεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31 και 246 του Κ.Πολ.Δ). Οι άνω εφέσεις έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ενόψει του ότι δεν προκύπτει η επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, (άρθρα 19, 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.) εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της απόφασης (8.8.2023). Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία που εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση. Σημειώνεται ότι δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου εκ μέρους των εκκαλούντων στις άνω εφέσεις, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς ως εργατικής (άρθρο 495 παρ. 3 εδάφ. τελευτ. Κ.Πολ.Δ. – Εφ.Δωδ. 225/2018, Εφ.Πειρ. 166/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).
Ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος, με την προαναφερθείσα από 22.12.2022 υπό κρίση αγωγή του, όπως παραδεκτά διορθώθηκε με τις προτάσεις του και με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά (άρθρ. 224 εδ. β’ ΚΠολΔ), ο ενάγων ισχυρίζεται ότι δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας, τις οποίες κατήρτισε με την εναγομένη, προσλήφθηκε κάθε φορά για αόριστο χρόνο και παρείχε τις υπηρεσίες του, στο υπό ελληνική σημαία και υπ’ αριθ. νηολογίου Πειραιά ………. ε/γ – ο/γ πλοίο “BP”, ολικής χωρητικότητας 5.664,10 κόρων και υπό Διεθνές Διακριτικό Σήμα …….., το οποίο ανήκει κατά πλοιοκτησία στην εναγόμενη. Ότι ειδικότερα, ναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο, στο λιμάνι του Πειραιά: α] από 8.3.2021, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, έως 15.4.2021, οπότε η σύμβασή του λύθηκε, επειδή ο πλοίαρχος μετέβαλε την ειδικότητά του, και τον ναυτολόγησε ως αρχιθαλαμηπόλο, β) από 16.4.2021, με την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου, έως 19.7.2021 που η σύμβασή του λύθηκε, λόγω χορήγησης άδειας ανάπαυσης ενός μήνα, ήτοι έως τις 19.8.2021, γ) από 20.8.2021, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, έως 19.9.2021 οπότε η σύμβασή του λύθηκε, επειδή ο πλοίαρχος μετέβαλε με την ειδικότητα του, και τον ναυτολόγησε ως αρχιθαλαμηπόλο, δ) από 20.9.2021, με την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου, έως 27.12.2021, οπότε η σύμβαση του λύθηκε λόγω χορήγησης άδειας ανάπαυσης ενός μήνα, ήτοι έως τις 27.1.2022, ε) από 27.1.2022, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, έως 27.2.2022, οπότε η σύμβαση του λύθηκε, επειδή ο πλοίαρχος μετέβαλε την ειδικότητά του και τον ναυτολόγησε ως αρχιθαλαμηπόλο, και στ) από 27.2.2022, με την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου, έως 31.3.2022, οπότε η σύμβασή του λύθηκε, λόγω μετάθεσης σε άλλο πλοίο. Ότι ως αμοιβή του συμφωνήθηκε να λαμβάνει τις αποδοχές της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών – Επιβατηγών πλοίων, όπως ίσχυε αυτή κάθε έτος, εφαρμοζόμενη και μετά τη λήξη της, μέχρι την αντικατάστασή της με νέα. Ότι, ειδικότερα, οι ναυτολογήσεις του κατά το έτος 2021, συμφωνήθηκε να διέπονται από την αντίστοιχη ΣΣΝΕ του έτους 2019 που κυρώθηκε από την ΥΑ 2242.5-1.5/56040/2019 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, (ΦΕΚ Β’ 3170/12.08 2019), ενώ για τις ναυτολογήσεις του κατά το έτος 2022, οι μηνιαίες αποδοχές του αναπροσαρμόστηκαν, σύμφωνα με τη ΣΣΝΕ του έτους 2022 που κυρώθηκε από την ΥΑ 2242.5-1.5/8785/2022 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, (ΦΕΚ Β’ 663/15.02.2022), σύμφωνα με τις οποίες έπρεπε να λαμβάνει τα αναφερόμενα ποσά. Ότι από την απασχόληση του στο ως άνω πλοίο διατηρεί κατά της εναγομένης απαιτήσεις συνολικού ύψους 36.340,36 €, για διαφορά υπερωριακής εργασίας του τις καθημερινές και Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες, διαφορά δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, διαφορά αμοιβής για δρομολόγια εξπρές, και αποζημίωση για μη λήψη άδειας διανυκτέρευσης, όπως οι επιμέρους απαιτήσεις εξειδικεύονται, κατ’ είδος και ποσό στο δικόγραφο της αγωγής. Με βάση το ιστορικό αυτό, και κατόπιν παραδεκτού περιορισμού του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε εν μέρει αναγνωριστικό, με τις προτάσεις του και με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά (αρθρ. 223 εδ. β’ ΚΠολΔ), ζητούσε, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 25.483,43 €, για διαφορά της υπερωριακής του απασχόλησης, αναγνωριζόμενης της υποχρέωσης της να του καταβάλει επιπλέον το ποσό των 10.856,93 €, για τα λοιπά κονδύλια, νομιμότοκα από τις 31.03.2022, άλλως από την επίδοση της αγωγής.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, δέχθηκε την αγωγή ως ορισμένη, νόμιμη και εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσία, υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα για την υπηρεσία του στο ένδικο πλοίο, ως αμοιβή υπερωριών το ποσό των 13.593,69 ευρώ, αναγνωριζομένης της υποχρέωσης της να του καταβάλει το ποσό των 8.165, 569 ευρώ ως αποζημίωση για τη μη χορήγηση αδειών διανυκτέρευσης, ως οφειλόμενη διαφορά επί της αμοιβής για την εκτέλεση δασμολογίων εξπρές αμφότερα με το νόμιμο τόκο από 1.4.2022, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για ποσό των 5.000,00 ευρώ και καταδίκασε την εναγόμενη σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται τόσο ο ενάγων όσο και η εναγόμενη με τους λόγους των εφέσεών τους, που συνιστούν παράπονα για κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, κατά το εκκαλούμενο από τον καθένα μέρος της, ώστε να ξαναδικαστεί η αγωγή ως προς αυτό και να γίνει ολικά δεκτή ή να απορριφθεί στο σύνολό της αντίστοιχα.
Απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339 και 395 Κ.Πολ.Δ), μερικά από τα οποία μνημονεύονται στη συνέχεια, χωρίς να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς (Α.Π. 983/2021, 139/2009), την 08.05.2023 ένορκη βεβαίωση μάρτυρα ενώπιον του δικηγόρου Πειραιά ……… (AM ΔΣΠ ……), η οποία απεστάλη ηλεκτρονικά στον δικηγορικό σύλλογο Πειραιά, ληφθείσας της υπ’ αριθμ. ………….. από ηλεκτρονικής απόδειξης κατάθεσης ένορκης βεβαίωσης, την οποία νομίμως επικαλείται και προσκομίζει ο ενάγων, με πρωτοβουλία του οποίου λήφθηκε, η οποία σταθμίζεται κατά το μέτρο της γνώσης και το βαθμό της αξιοπιστίας του μάρτυρα, που λήφθηκε μετά από νόμιμη πριν από δύο (2) εργάσιμες ημέρες κλήτευση της αντιδίκου του (άρθρ. 422 παρ. 1 ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ βλ ΑΠ 48/2009 ΝΟΜΟΣ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με διαδοχικές συμβάσεις εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν στον Πειραιά μεταξύ των διαδίκων, ο ενάγων, απογεγραμμένος Έλληνας ναυτικός ναυτολογήθηκε, με τις κάτωθι ειδικότητες, στο υπό ελληνική σημαία και υπ’ αριθ. νηολογίου Πειραιά …. ε/γ – ο/γ πλοίο “BP”, ολικής χωρητικότητας 5.664,10 κορών και υπο Διεθνές Διακριτικό Σήμα ……., το οποίο ανήκει κατά πλοιοκτησία στην εναγόμενη. Ειδικότερα, ναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο, στο λιμάνι του Πειραιά: α) από 8.3.2021, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, έως 15.4.2021, οπότε η σύμβασή του λύθηκε, λόγω αλλαγής της ειδικότητάς του, β) από 16.4.2021, με την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου, έως 14.05.2021, οπότε απολύθηκε λόγω ετήσιας επιθεώρησης, γ) από 24.05.2021 έως 19.7.2021, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας έως τις 19.8.2021, δ) από 20.8.2021, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, έως 19.9.2021 οπότε η σύμβασή του λύθηκε, λόγω αλλαγής της ειδικότητας του, ε) από 20.9.2021, με την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου, έως 27.12.2021, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας έως τις 27.1.2022, στ) από 27.1.2022, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, έως 27.2.2022, οπότε η σύμβασή του λύθηκε, λόγω αλλαγής της ειδικότητας του, και ζ) από 27.2.2022 με την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου έως 31.3.3022, οπότε η σύμβαση λύθηκε λόγω μετάθεσης. Ακολούθως όπως προκύπτει από τις εν λόγω συμβάσεις ναυτολόγησης του ενάγοντος ο συμφωνηθείς καταβαλλόμενος μηνιαίως μισθός είχε τον χαρακτήρα κλειστού μισθού στον οποίο ορίστηκε να συμπεριλαμβάνονται βασικός μισθός, επίδομα Κυριακών, επίδομα Σαββάτων και αργιών, επίδομα αδείας και τροφοδοσίας, επίδομα υπερωριών, τυχόν επίδομα εταιρίας και «όλα τα διάφορα επιδόματα που προβλέπονται από την εκάστοτε ισχύουσα συλλογική σύμβαση εργασίας της κατηγορίας που υπάγεται το πλοίο, η οποία συμφωνήθηκε να είναι αυτή των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων, χωρίς προσδιορισμό του έτους αυτής. Ενόψει όμως του ότι ο ενάγων στην αγωγή του υπολογίζει όλα τα επίδικα κονδύλια με βάση τις προβλεπόμενες αμοιβές από τη ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων του έτους 2019 (Υ.Α. 2242.5-1.5/56040/2019- Φ.Ε.Κ.Β’ 3170/12-8-2019) και 2022 (Υ.Α. 2242.5-1.5/8785/2022- Φ.Ε.Κ.Β’ 663/25.2.2022) υπολογισμό τον οποίο δέχθηκε η εκκαλουμένη χωρίς να διατυπώνεται κάποια αιτίαση ως προς το κεφάλαιό της αυτό από τους διαδίκους, θεωρείται ότι η άνω ΣΣΝΕ είναι εφαρμοστέα επί όλων των επίδικων περιόδων ναυτολόγησης του ενάγοντος. 5. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 11 και 13 παρ. 1 των προαναφερθεισών Σ.Σ.Ν.Ε, οι ώρες της υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμάνι ορίζονται σε σαράντα (40) εβδομαδιαίως, δηλαδή οκτώ (8) ώρες την ημέρα από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, της εργασίας του Σαββάτου αμειβομένης υπερωριακώς. Κάθε εργασία που εκτελείται από τους ναυτικούς εν πλω και στο λιμάνι, πέραν των κανονικών εργασίμων ημερών και ωρών, περιλαμβανομένων και των εργασιών κατάπλου και απόπλου, θεωρείται πρόσθετη (υπερωριακή) και καταβάλλεται στους απασχολούμενους ναυτικούς πρόσθετη αμοιβή. Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 3 της ίδιας Σ.Σ.Ν.Ε, η προβλεπόμενη σ’ αυτό ιδιαίτερη αμοιβή για τη μέχρι της οκταώρου εργασίας την Κυριακή καταβάλλεται σε όλο το πλήρωμα και για όλες τις Κυριακές, ανεξαρτήτως παροχής εκ μέρους αυτού υπηρεσίας, μάλιστα, η παρασχεθείσα εντός του οκταώρου εργασία κατά την ημέρα αυτή δεν θεωρείται υπερωριακή, αλλά μόνον η πλέον του οκταώρου. Εξάλλου, τα καθήκοντα των θαλαμηπόλων στα υπό ελληνική σημαία επιβατηγά πλοία προβλέπονται από το Β.Δ. 683/1960 «Περί εγκρίσεως και θέσεως εις εφαρμογήν Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επί Ελληνικών επιβατηγών πλοίων πεντακοσίων κ.ο.χ. και άνω» (Φ.Ε.Κ. Α’ 158/4-10-1960), κατά τις διατάξεις των άρθρων 116, 117 και 118 του οποίου: «Άρθρο 116: Θαλαμηπόλοι: Καθήκοντα εν γένει: Οι θαλαμηπόλοι τελούσιν υπό τας αμέσους διαταγάς και τον έλεγχον του Αρχιθαλαμηπόλου της θέσεως εις ην ανήκουσι και βοηθούσιν αυτόν εις την εκτέλεσιν των καθηκόντων του», «Άρθρο 117: Ειδικά καθήκοντα: Ειδικώτερον οι θαλαμηπόλοι: α) επιμελούνται της απολύτου καθαριότητος, καλής συντηρήσεως και ευπρεπείας των ανατιθεμένων αυτοίς ενδιαιτημάτων των θέσεων. β) οφείλουσι να είναι απολύτως καθαροί, ευπρεπείς εν γένει την εμφάνισιν και ευγενείς την συμπεριφοράν, να φέρωσι δε ένδον διαρκώς και ευπρεπώς την εκάστοτε κατά τας περιστάσεις οριζομένην στολήν. γ) καταβάλλουσι ιδιαιτέραν μέριμναν όπως εξυπηρετώσι αδιαλείπως τους επιβάτας και παρέχωσιν εις αυτούς πάσαν δυνατήν περιποίησιν και άνεσιν μετά προθυμίας και ταχύτητος και συμφώνως προς τους κανόνας της καλής συμπεριφοράς και της ξενοδοχειακής εθιμοτυπίας. δ) εκτελούσι φυλακάς αναλόγως των προσεγγίσεων του εκτελουμένου δρομολογίου. ε) αναφέρουσι αμέσως εις τον Αρχιθαλαμηπόλον πάσαν ανωμαλίαν ή οιονδήποτε έκτακτον γεγονός» και «Άρθρο 118: 1. Οι θαλαμηπόλοι, αναλόγως της εκτελουμένης παρ’ αυτών ειδικής εργασίας, διακρίνονται εις θαλαμηπόλους α) ενδιαιτημάτων β) εστιατορίων και γ) κυλικείων. 2. Οι θαλαμηπόλοι εστιατορίων βοηθούμενοι υπό Επικούρων και υπό την άμεσον εποπτείαν και διεύθυνσιν του Αρχιθαλαμηπόλου επιμελούνται του ευπρεπισμού των αιθουσών των επιβατών (φαγητού, υποδοχής, χορού, μουσικής, αναγνωστηρίου, καπνιστηρίου κ.λ.π.) και της κοινωνικής προετοιμασίας των τραπεζών διά το πρωϊνόν ρόφημα, πρόγευμα, γεύμα, πρόδειπνον και δείπνον και εξυπηρετούσι τους εν αυταίς επιβάτας μετά προθυμίας και συμφώνως προς τους κανόνας της καλής συμπεριφοράς και της ξενοδοχειακής εθιμοτυπίας. 3. Οι θαλαμηπόλοι κυλικείων βοηθούμενοι υπό Επικούρων επιμελούνται του ευπρεπισμού του κυλικείου και εξυπηρετούσι τους επιβάτας, παρέχοντες αυτοίς κατά την παραγγελίαν των αφεψήματα, ποτά και είδη κυλικείου, εις την κεκανονισμένην ποσότητα και τιμήν, βάσει τιμολογίου μονίμως ανηρτημένου εις πινακίδα. 4. Οι θαλαμηπόλοι ενδιαιτημάτων βοηθούμενοι υπό Επικούρων επιμελούνται του ευπρεπισμού των κοιτωνίσκων των επιβατών και τίθενται προθύμως, και ανελλιπώς εις την διάθεσίν των διά την αρτιωτέραν εξυπηρέτησίν των κατά την διάρκειαν του ταξειδίου εξασφαλίζουσι την ησυχίαν κατά την νυκτερινήν φυλακήν των, και επιμελούνται της παραλαβής και μεταφοράς των αποσκευών των επιβατών από του καταστρώματος εις τας θέσεις και τανάπαλιν κατά την επιβίβασιν και αποβίβασίν των». Ακολούθως αποδείχθηκε ότι το ένδικο πλοίο εκτελούσε, κατόπιν σχετικών αποφάσεων του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, δρομολόγια σε γραμμή ενταγμένη στο γενικό δίκτυο ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και δη ακτοπλοϊκά δρομολόγια με αφετηρία το λιμένα Πειραιώς ως περιγράφονται στους κατωτέρω πίνακες:
(ακολουθούν πίνακες δρομολογίων)
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, κατά την υπηρεσία του στο παραπάνω πλοίο ο ενάγων, κατ’ εντολή του προϊσταμένου του αρχιθαλαμηπόλου, απασχολούνταν καθημερινά σε καθήκοντα που αφορούσαν την προαναφερθείσα ειδικότητά του (άρθρα 116, 117 και 118 του ΒΔ 683/1960) και δη στην υποδοχή (ρεσεψιόν) του πλοίου και ήταν υπεύθυνος για τις αποθήκες ιματισμού και αναλώσιμων ειδών. Επιπλέον συμμετείχε στη διαδικασία επιβίβασης και παραλαβής επιβατών σε όλα τα λιμάνι, στη μεταφορά των επιβατών στη θέση τους στη μεταφορά των αποσκευών τους. Εκτελούσε επιπλέον χρέη τηλεφωνητή, δίνοντας πληροφορίες στους επιβάτες και τηρούσε διάφορα αρχεία της επιστασίας (π.χ. αρχείο με αποδείξεις και τιμολόγια για την προμήθεια υλικών, αρχείο συμβάντων κλπ), ενώ συμμετείχε και στις εργασίες καθαριότητας όλων των χωρών του πλοίου, ακόμα και κατά διαστήματα που είχε την ειδικότητα του αρχιθαλαμηπόλου. Όταν δε, εκτελούνταν εργασίες καθαριότητας, ο ενάγων, ως υπεύθυνος αποθηκών, παρέδιδε στους θαλαμηπόλους καθαρό ιματισμό και υλικά καθαρισμού, ενώ μετά το πέρας της εργασίας αυτής, παραλάμβανε και τακτοποιούσε τα υλικά, τον χρησιμοποιημένο ιματισμό και τις έντυπες αναφορές καταμέτρησης του από τους θαλαμηπόλους, τις οποίες ήλεγχε. Επιπλέον, τα Σάββατα που το πλοίο παρέμενε στα Κατάπολα, ο ενάγων μετά την αποβίβαση παρέμενε στη ρεσεψιόν εκτελώντας χρέη νυχτοφύλακα, ήτοι φύλασσε την είσοδο του πλοίου, εξυπηρετούσε το τηλεφωνικό κέντρο και διάφορα αιτήματα των αξιωματικών, και ειδοποιούσε, σε περίπτωση ανάγκης, τους αξιωματικούς. Τα ανωτέρω δε καθήκοντα εκτελούσε τόσο ως θαλαμηπόλος όσο και ως αρχιθαλαμηπόλος, με τη διαφορά ότι στην τελευταία περίπτωση προέβαινε επιπλέον, σε συνεργασία με τον προϊστάμενό του, και στους αναγκαίους ελέγχους στους χώρους του πλοίου για να διαπιστωθεί αν υπήρχαν προβλήματα, αν αυτοί ήταν καθαροί και έτοιμοι για την επιβίβαση των επιβατών, έδινε εντολή για επιδιόρθωση υδραυλικού και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού και επίπλων, καθώς και για τους αναγκαίους ειδικούς καθαρισμούς. Τα άνω καθήκοντά του εκτείνονταν και πέραν της προβλεπόμενης οκτάωρης διάρκειας της εργασίας του, αφού αυτή δεν επαρκούσε, λόγω της προαναφερθείσας φύσης και της διάρκειας των αλλεπάλληλων δρομολογίων που διενεργούσε το πλοίο και των πολλαπλών λιμένων προσέγγισης. Στο άνω πλοίο, σύμφωνα με την οργανική του σύνθεση περιελάβανε εννέα άτομα από τα οποία ο ένας ήταν αρχιθαλαμηπόλος και οι πέντε ήταν θαλαμηπόλοι. Η σύνθεση αυτή ίσχυε κατά τη χειμερινή περίοδο ενώ ο αριθμός των θαλαμηπόλων αυξανόταν κατά δύο τη θερινή περίοδο, πλέον δε αυτών είχαν προσληφθεί και δύο επιπλέον θαλαμηπόλοι. Ωστόσο η ανάγκη παροχής εργασίας πέραν των καθορισμένων χρονικών ορίων δεν αποκλείεται από το γεγονός ότι στο πλοίο υπήρχε πλήρης οργανική σύνθεση του πληρώματος, καθόσον αυτή η πληρότητα αποσκοπεί στην ασφάλεια του πλοίου κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν καταδεικνύει την ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία, όπως αβάσιμα υπολαμβάνει η εναγόμενη, γεγονός άλλωστε που επιβεβαιώνεται και από το ότι κάθε μήνα καταβαλλόταν στον ενάγοντα ένα χρηματικό ποσό για την υπερωριακή του εργασία, όπως προκύπτει από τους λογαριασμούς μισθοδοσίας του που νόμιμα προσκόμισαν και επικαλέστηκαν οι διάδικοι και όπως συνομολογείται από την εναγόμενη (άρθρο 352 Κ.Πολ.Δ.), αναγνωριζομένης εκ προοιμίου της ανάγκης υπερωριακής εργασίας του. Για την υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος βεβαίωσε ενόρκως τόσο ο άνω μάρτυράς του ……., ο οποίος εργαζόταν στο ένδικο πλοίο με την ειδικότητα του επίκουρου θαλαμηπόλου, ο οποίος συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, το δε γεγονός ότι ο μάρτυρας του ενάγοντος είχε ασκήσει δική του αγωγή σε βάρος της εναγομένης, δεν τον καθιστά αναξιόπιστο και εξαιρετέο, εφόσον δεν θεωρείται ότι έχει άμεσο και βέβαιο συμφέρον, ως αναγκαία συνέπεια της έκβασης της προκείμενης δίκης, όπως αβάσιμα υποστηρίζει η εναγόμενη (Εφ.Πειρ. 48/2021, Εφ.Πειρ. 196/2020, Εφ.Αθ. 3879/2012, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 421/2021, Εφ.Πειρ. 368/2019, www.efeteio-peir.gr). Να σημειωθεί ότι και ο προταθείς από την εναγόμενη μάρτυρας ανταπόδειξης …………., ο οποίος υπηρετούσε στο ίδιο πλοίο κατά το ένδικο χρονικό διάστημα με την ειδικότητα του προϊσταμένου αρχιθαλαμηπόλου καταθέτει ότι ο ενάγων απασχολείτο ημερησίως 10 με 11 ώρες, ήτοι παρείχε υπερωριακή απασχόληση 2 με 3 ώρες ημερησίως κατά περίπτωση. Εξάλλου, οι εκατέρωθεν μαρτυρίες λαμβάνονται υπόψη κατά το μέτρο αξιοπιστίας και κατά το λόγο γνώσης καθενός και συνεκτιμώνται ελεύθερα με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής. Επομένως, από τα προαναφερθέντα, που αφορούν τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την απασχόληση του ενάγοντος επί του άνω πλοίου, της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησης του, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και το γεγονός της σταθερής καταβολής κάθε μήνα προς αυτόν χρηματικών ποσών για αμοιβή υπερωριακής εργασίας, η διάρκεια της οποίας, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ήταν μεγαλύτερη κατά τη θερινή περίοδο, λόγω της αυξημένης τουριστικής κίνησης, πλην όμως δεν μειώνονταν σημαντικά τη χειμερινή, λαμβανομένης υπόψη της μείωσης της σύνθεσης των θαλαμηπόλων την τελευταία αυτή περίοδο κατά το 1/3, συνάγεται ότι ο μέσος όρος της συνολικής ημερήσιας απασχόλησης του ενάγοντος κατά το ως άνω χρονικό διάστημα της ναυτολόγησής του ήταν δώδεκα ώρες και όχι δεκαπέντε όπως αυτός αβάσιμα ισχυρίζεται. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την οικεία Σ.Σ.Ε, ο ενάγων παρείχε, κατά τις καθημερινές και Κυριακές τέσσερις ώρες υπερωριακής εργασίας και κατά τα Σάββατα και τις αργίες δώδεκα ώρες τέτοιας εργασίας. Το γεγονός ότι η άνω υπερωριακή εργασία του δεν αναγραφόταν στο βιβλίο υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο τηρούσε η εναγόμενη, δια του προεστημένου οργάνου της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 του Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων και 19 της Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων έτους 2019, καθώς και το γεγονός ότι ο ενάγων υπέγραφε το εν λόγω βιβλίο χωρίς επιφύλαξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο σε βάρος των συναφών αντίθετων ισχυρισμών τούτου (Εφ.Πειρ. 54/2022, 34/2022, www.efeteio-peir.gr, Εφ.Πειρ. 452/2010, Εφ.Πειρ. 768/2003, αδημ.). Ούτε ο ισχυρισμός που προβλήθηκε πρωτόδικα από την εναγόμενη και επαναφέρεται με το πρώτο λόγο της έφεσής της, ότι καθ’ όλη την διάρκεια ναυτολόγησής του στο ανωτέρω πλοίο ο ενάγων ουδέποτε εξέφρασε παράπονο σχετικά με την εργασία του λαμβάνοντας τις μηνιαίες αποδοχές του χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη, δεν αναιρεί το αποδεικνυόμενο γεγονός ότι ο ενάγων απασχολούνταν υπερωριακά πέραν των υπερωριών που πληρωνόταν με την κατ’ αποκοπή συμφωνημένη αμοιβή, η δε ανεπιφύλακτη προσυπογραφή των μισθοδοτικών λογαριασμών λάμβανε χώρα αναγκαστικά υπό τον φόβο της απόλυσής του αν διαμαρτυρόταν. Άλλωστε, αυτή δεν συνιστά, ούτε συνεπάγεται παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του και σε κάθε περίπτωση είναι άνευ έννομης επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα νόμιμα δικαιώματά του, που πηγάζουν είτε από τον νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας είναι άκυρη (Α.Π. 1569/2017, Α.Π. 1635/2012, Α.Π. 1554/2011, Α.Π. 587/2006, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 48/2021, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 397/2020, www.efeteio-peir.gr). Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε ότι ο ενάγων εργαζόταν καθημερινά, καθώς και τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες της επίδικης περιόδου, κατά μέσο όρο, επί δώδεκα ώρες στο ανωτέρω πλοίο, δεν έσφαλε, ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί που διαλαμβάνονται στον πρώτο λόγο της έφεσης του ενάγοντος (με τον οποίον αυτός ισχυρίζεται ότι εργαζόταν επί δεκατέσσερις ώρες ημερησίως) και στο πρώτο λόγο της έφεσης της εναγόμενης (με τον οποίον αυτή ισχυρίζεται ότι ο ενάγων εργαζόταν οκτώ και κατ’ εξαίρεση εννέα ώρες ημερησίως), πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι κατ’ ουσία.
Με το δεύτερο λόγο της έφεσης ο ενάγων – εκκαλών διατείνεται ότι η εκκαλουμένη απόφαση για τον υπολογισμό της αναλογίας δώρου Πάσχα και Χριστουγέννων που δικαιούται κατά τα προαναφερθέντα χρονικά διαστήματα της ναυτολόγησής του στο ένδικο πλοίο εσφαλμένα προσδιόρισε τη διάρκεια της ημερήσιας απασχόλησής του σε 12 ώρες αντί για 15 ώρες ως και το ύψος της υπερωριακής αμοιβής που δικαιούταν με συνέπεια να καταλήξει σε εσφαλμένο υπολογισμό τόσο του μηνιαίου μέσου όρου αυτής, όσο και του ύψους του μισθού και να επιδικάσει για την αιτία αυτή ποσό κατώτερο από αυτό που πράγματι δικαιούταν. Ειδικότερα η εκκαλουμένη, η οποία σημειωτέον δεν πλήττεται για τον αριθμητικό υπολογισμό του υπό κρίση κονδυλίου αλλά μόνον για την κρίση της ως προς τη διάρκεια της καθημερινής απασχόλησης του ενάγοντος, δέχθηκε 12ωρη ημερήσια απασχόληση αυτού και έκρινε ότι αυτός για τα κατωτέρω αναφερόμενα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής του δικαιούται να λάβει τα εξής: α) από 8.3.2021 έως 5.4.2021, προσδιόρισε το μέσο όρο της υπερωριακής αμοιβής σε € 1.555,50, αντί του αιτουμένου € 2.368,05 και υπολόγισε την αναλογία επί του δώρου Πάσχα 2021 επί μισθού € 4.191,14 που αντιστοιχεί σε € 681,06, και οφειλόμενη επ’ αυτής διαφορά σε € 342,64 αντί του αιτουμένου € 474,68, β) από 16.4.2021 έως 30.4.2021. προσδιόρισε το μέσο όρο της υπερωριακής αμοιβής σε € 2.042,40, αντί του αιτουμένου € 3.124,23, οπότε υπολόγισε την αναλογία επί του δώρου Πάσχα 2021 επί μισθού € 5.283,86, ανερχόμενο σε € 330,24, και οφειλόμενη επ’ αυτής διαφορά σε € 167,91 αντί του αιτουμένου € 235,52, γ) από 20.8.2021 έως 19.9.2021) υπολόγισε την αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2021, επί μισθού € 4.191,14, ανερχόμενο σε 546,52 και οφειλόμενη Επ’ αυτής διαφορά 285,49 ευρώ αντί του αιτουμένου 391,44 ευρώ, δ) από 1.5.2021 έως 19.7.2021 και από 20.9.2021 έως 27.12.2021 υπολόγισε την αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2021, επί μισθού € 5.283,86, ανερχόμενο σε € 3.981,91, και οφειλόμενη επ’ αυτής διαφορά σε € 2.678,04 αντί του αιτουμένου € 3.493,26, ε) από 27.1.2022 έως 26.2.2022, προσδιόρισε το μέσο όρο της υπερωριακής αμοιβής σε € 1.526,70, ανερχόμενο σε € 547,85, και οφειλόμενη επ’ αυτής διαφορά σε € 264,11 αντί του αιτουμένου ποσού των € 382,02 και στ) από 27.2.2022 έως 31.3.2022, προσδιόρισε το μέσο όρο της υπερωριακής αμοιβής σε € 2.090,40 ανερχόμενη αναλογία επί του δώρου Πάσχα 2022 επί μισθού € 5.428,48 και οφειλόμενη επ’ αυτής διαφορά σε € 713,33 αντί του αιτουμένου ποσού των 868,67 ευρώ. Ενόψει των ανωτέρω αναφερθέντων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση του έκρινε ότι οφείλεται στον ενάγοντα τα ανωτέρω αναφερόμενα χρηματικά ποσά για διαφορές δώρου Πάσχα και Χριστουγέννων 2021 και 2022, αφού δέχθηκε την ένσταση μερικής εξόφλησης της εναγόμενης που προτάθηκε πρωτόδικα, συνυπολογίζοντας στις τακτικές αποδοχές του ενάγοντος προς εύρεση του επιδόματος εορτών την αναλογία της υπερωριακής αμοιβής που αντιστοιχούσε σε 12 ώρες ημερήσιας απασχόλησης και τις αποδοχές αδείας, ορθά εφάρμοσε τον νόμο και σωστά εκτίμησε τις αποδείξεις. Επιπλέον με βάση τις ίδιες ως άνω παραδοχές πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος και ο τρίτος λόγος της έφεσης της εναγόμενης, η οποία θεωρεί ότι δεν υφίσταται τέτοια αξίωση υπέρ του ενάγοντος λόγω εξόφλησης κατά το μέρος που αφορά τις αιτιάσεις για υπολογισμό των τακτικών αποδοχών και του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα 2021 και 2022 με βάση υπερωριακή εργασία μικρότερης διάρκειας των 12 ωρών ημερησίως.
Σε συνέχεια των ανωτέρω, με το πρώτο σκέλος του τρίτου λόγου της έφεσής του, ο εκκαλών – ενάγων διατείνεται ότι η εκκαλουμένη απόφαση κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων για την επιδίκαση του κατ’ άρθρο 33 παρ. 5 και 7 ΣΣΝΕ κονδυλίου για την αμοιβή δρομολογίων εξπρές επιδίκασε μικρότερο χρηματικό ποσό από αυτό που πράγματι δικαιούταν δεδομένου ότι για τον προσδιορισμό του καταβαλλόμενου μηναίου μισθού έλαβε υπόψη της τόσο την κατά μέσο όρο μηνιαία υπερωριακή αμοιβή του όσο και την μηνιαία αναλογία δώρων εορτών, σε επίπεδα μικρότερα των αιτουμέμων με συνέπεια το αιτούμενο αγωγικό κονδύλιο να προσδιοριστεί εσσφαλμένα. Από τις ίδιες ως άνω αποδείξεις, οι οποίες δεν αμφισβητούνται από τους διαδίκους προέκυψε ότι ο ενάγων: α) για τα 11 εξπρές δρομολόγια που εκτελέσθηκαν από το πλοίο κατά τα χρονικά διαστήματα της υπηρεσίας του από 7.6.2021 έως 27.6.2021 και από 20.9.2021 έως 3.10.2021, και β) για τα 7 εξπρές δρομολόγια που εκτελέσθηκαν από το πλοίο κατά το χρονικό διάστημα της υπηρεσίας του από 30.8.2021 έως 19.9.2021, δικαιούται αμοιβής ίσης προς το 1/30 των μηνιαίων αποδοχών του. Ειδικότερα η εκκαλουμένη η οποία δέχθηκε ότι αφενός ο μέσος όρος της μηνιαίας υπερωριακής αμοιβής του, για μεν τα διαστήματα από 7.6.2021 έως 27.6.2021 και από 20.9.2021 έως 3.10.2021, ανήρχετο σε € 2.042,40 αντί του αιτουμένου € 3.124,23, για δε το διάστημα από 30.8.2021 έως 19.9.2021, μόνο σε € 1.555,50 αντί του αιτουμένου € 2.368,05, αφετέρου όρισε την αναλογία δώρων εορτών για μεν τα διαστήματα από 7.6.2021 έως 27.6.2021 και από 20.9.2021 έως 3.10.2021, στο ποσό των € 653,35 αντί του αιτουμένου € 795,71, για δε το διάστημα από 30.8.2021 έως 19.9.2021, σε € 526,10 αντί του αιτουμένου € 625,46, υπολόγισε την αμοιβή των εξπρές δρομολογίων ως εξής: α) για τα διαστήματα από 7.6.2021 έως 27.6.2021 και από 20.9.2021 έως 3.10.2021, επί μισθού € 5.937,21, όπου για 11 εξπρές δρομολόγια επιδίκασε στον ενάγοντα το ποσό των € 2.176,90 αντί του αιτουμένου € 2.625,81 και β) για το διάστημα 30.8.2021 έως 19.9.2021, επί μισθού € 4.717,24 για 7 εξπρές δρομολόγια επιδίκασε στον ενάγοντα το ποσό των € 1.100,68 αντί του αιτουμένου € 1.313,48. Ενόψει των ανωτέρω αναφερθέντων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση του όρισε τον καταβαλλόμενο μηναίο μισθό του ενάγοντος με βάση τα χρηματικά ποσά που το ίδιο προσδιόρισε ως αμοιβή δώρου Πάσχα και Χριστουγέννων 2021 και 2022 και την αναλογία της υπερωριακής αμοιβής που αντιστοιχούσε σε 12 ώρες ημερήσιας απασχόλησης, τις οποίες επικύρωσε και το παρόν Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, ορθά εφάρμοσε τον νόμο και σωστά εκτίμησε τις αποδείξεις, λαμβανομένου υπόψη ότι δεν αμφισβητείται από κανένα από τους διάδικους ο αριθμητικός υπολογισμός του υπό κρίση κονδυλίου στον οποίο προέβη η εκκαλουμένη. Κατά συνέπεια πρέπει να απορριφθεί και το πρώτο σκέλος του τρίτου λόγου της έφεσης του εκκαλούντος – ενάγοντος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Επιπλέον πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος και ο τέταρτος λόγος της έφεσης της εναγόμενης, η οποία θεωρεί ότι δεν υφίσταται τέτοια αξίωση υπέρ του ενάγοντος λόγω εξόφλησης αφού έλαβε το σχετικό επίδομα, αρνούμενη εν γένει την αξίωση του τελευταίου για τη καταβολή δώρων εορτών και αμοιβής υπερωριακής απασχόλησης του.
Με το δεύτερο λόγο της έφεσής η εκκαλούσα – εναγομένη διατείνεται ότι η εκκαλουμένη απόφαση κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων δέχθηκε ως βάσιμο κατ’ ουσίαν το αγωγικό κονδύλιο που αφορούσε την καταβολή αποζημίωσης μη χορήγησης αδειών διανυκτερεύσεων που προβλέπεται στο άρθρο 16 της εφαρμοζόμενης ΣΣΝΕ. Ειδικότερα, στο υπό τον τίτλο «Διανυκτέρευση εις λιμένα» άρθρο 16 των ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. ορίζεται ότι: «Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει τα της υπηρεσίας των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά τον μήνα κατά τους μήνας Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους λοιπούς μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν (§ 1). Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο ήτοι το 1/22 του υπό της Συλλογικής Συμβάσεως προβλεπομένου μισθού ενεργείας της παραγρ. 1 του άρθρου 1 (§ 2). Για την παρεχομένη ως άνω άδεια διανυκτερεύσεως θα γίνεται από τον Πλοίαρχο μνεία στο ημερολόγιο του πλοίου που θα επικυρώνεται από την Λιμενική Αρχή (§ 3)». Στη προκειμένη περίπτωση από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι ο ενάγων απασχολούμενος στο πλοίο υπό την ανωτέρω ειδικότητά του, από 8.3.2021 έως 15.4.2021, όπου δικαιούνταν 2 άδειες διανυκτέρευσης, και από 20.8.2021 έως 19.9.2021,1 άδεια, ήτοι συνολικά 3 άδειες, δεν του χορηγήθηκαν υπό την έννοια ότι δεν του παρασχέθηκε η δυνατότητα κατά τη διάρκεια των διανυκτερεύσεων των πλοίων στους λιμένες, όπου κατέπλεαν, να αναχωρεί από τα πλοία και να επιστρέφει σ’ αυτά την επόμενη ημέρα για ένα πλήρες εικοσιτετράωρο προς ανάπαυση και αναψυχή, με αποτέλεσμα να του οφείλεται για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο, ήτοι με το 1/22 του υπό των εφαρμοστέων Συλλογικών Συμβάσεων προβλεπομένου μισθού ενεργείας της ειδικότητάς του. Η κρίση αυτή επιρρωνύεται ιδίως εκ του ότι δεν προσκομίσθηκε από την εναγόμενη κατά τη συζήτηση της έφεσης αντίγραφο από το ημερολόγιο γέφυρας των πλοίων της, στο οποίο θα έπρεπε να έχει γίνει ειδική εγγραφή από τον πλοίαρχο εκάστου αναφορικά με τις χορηγηθείσες στον ενάγοντα διανυκτερεύσεις κατά τα προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, προκειμένου να σχηματισθεί στο παρόν Δικαστήριο πλήρης δικανική πεποίθηση σχετικώς. Σημειωτέον ότι η μνεία στο ημερολόγιο γέφυρας των χορηγούμενων στα μέλη του πληρώματος αδειών διανυκτέρευσης συνιστά νόμιμη υποχρέωση του πλοιάρχου κάθε ακτοπλοϊκού πλοίου, που θεσπίσθηκε όχι μόνον για λόγους ασφάλειας των πλόων του, δια της συμμετοχής σ’αυτούς επαρκούς για την αξιοπλοΐα του αριθμού ναυτικών, αλλά και για αποδεικτικούς λόγους (ΕφΠειρ 464/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατ’ακολουθίαν τούτων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του επίσης δέχθηκε ότι, και κατά τους ανωτέρω μήνες, μεταξύ άλλων, δε χορηγήθηκαν στον ενάγοντα οι προβλεπόμενες από τις οικείες Σ.Σ.Ν.Ε. διανυκτερεύσεις και, στη συνέχεια, του επιδίκασε την οφειλόμενη αποζημίωση για κάθε μη παρεχόμενη διανυκτέρευση ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε, των περί του αντιθέτου υποστηριζομένων από την εναγόμενη με το δεύτερο λόγο της έφεσής της απορριπτομένων ως αβασίμων, με την επισήμανση ότι το αποδεικτικό συμπέρασμα της πρωτόδικης απόφασης επί του κονδυλίου αυτού δεν πλήττεται κατά τα λοιπά με την ένδικη έφεση.
Με το δεύτερο σκέλος του τρίτου λόγου της έφεσης ο εκκαλών – ενάγων διατείνεται ότι η εκκαλουμένη κατά κακή εκτίμηση των λογαριασμών μισθοδοσίας του των κρίσιμων αγωγικών χρονικών διαστημάτων δέχθηκε εσφαλμένα ότι η αμοιβή που έλαβε για την εκτέλεση δρομολογίων εξπρές ανερχόταν στο συνολικό ποσό ων 855,85 ευρώ ενώ το συνολικό ποσό που πράγματι έλαβε για την ανωτέρω αιτία ανερχόταν στο ποσό των 220,89 ευρώ. Ειδικότερα από την επισκόπηση των λογαριασμών μισθοδοσίας του ενάγοντος προκύπτει ότι για το χρονικό διάστημα 1.6.2021 έως 30.6.2021 με τη μισθοδοσία Ιουνίου 2021 έλαβε για την ίδια αιτία το ποσό των 137,05 ευρώ ενώ με τον α’ λογαριασμό Σεπτεμβρίου 2021 που αφορούσε το χρονικό διάστημα από 1.9.2021 έως 19.9.2021 έλαβε το ποσό των 83,84 ευρώ. Ερειδόμενος ωστόσο αποτελεί ο λογαριασμός μισθοδοσίας Μαρτίου 2021 όπου εκεί εμφαίνεται ότι έλαβε για την αιτία αυτή το ποσό των 635,46 ευρώ το οποίο η εκκαλουμένη συνυπολόγισε για την εξεύρεση της δικαιούμενης διαφοράς μετά τη προβολή του σχετικού νόμιμου ισχυρισμού της. Πλην όμως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα συνυπολόγισε το σχετικό κονδύλιο Μαρτίου 2021 στο αιτούμενο κονδύλιο που αφορά σύμφωνα με την αγωγή το χρονικό διάστημα από 1.6.2021 και εντεύθεν δεδομένου ότι το κονδύλιο που καταβλήθηκε με τη μισθοδοσία Μαρτίου 2021 αφορούσε την αμοιβή δεδεδουλευμένης εργασίας του ναυτικού που είχε λάβει χώρα τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο 2021 και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να υπολογιστεί για εργασία μέλλουσα που ακόμη δεν είχε παρασχεθεί. Κατά συνέπεια η εκκαλουμένη απόφαση η οποία δέχθηκε ότι ο ενάγων δικαιούται να λάβει για την ανωτέρω αιτία το συνολικό ποσό των 3277,85 ευρώ έναντι του οποίου καταβλήθηκε το εσφαλμένο ποσό των 855,85 ευρώ αντί του ορθού των 220,89 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει κατά παραδοχή του δευτέρου σκέλους του τρίτου λόγου της έφεσης ως βάσιμου κατ’ ουσίαν να γίνει δεκτή η έφεση ως προς το κεφάλαιο αυτό κατά τα κατωτέρω ειδικότερα αναφερόμενα. Ακολούθως των ανωτέρω και εφόσον δεν υφίσταται άλλος λόγος προς έρευνα επί των συνεκδιαζομένων δύο εφέσεων πρέπει αφενός η έφεση της εκκαλούσας – εναγομένης να απορριφθεί στο σύνολο της ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη, αφετέρου η έφεση του εκκαλούντος ενάγοντος να γίνει κατά ένα μόνο μέρος δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν ως προς το μερικότερο κονδύλιο της αγωγής που αφορά την αμοιβή δρομολογίων εξπρές. Ακολούθως το παρόν δικαστήριο πρέπει να κρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει στην ουσία της (άρθρο 535 παρ.1 του ΚΠολΔ) την από 22.12.2022 με ΓΑΚ / ΕΑΚ ………../2022αγωγή κατά το ανωτέρω εκκληθέν κεφάλαιο της αγωγής. Η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή κατά ένα μέρος ως ουσιαστικά βάσιμη κατά το προαναφερθέν μερικότερο κεφάλαιο και να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει για την ανωτέρω αιτία στον ενάγοντα το ποσό των (3277,58 – 220,89=) 3.056,69 ευρώ με νόμιμο τόκο όπως πρωτοδίκως, από 1.4.2022. Μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας βαρύνει μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος την εναγομένη σύμφωνα με τα όσα θα αναφερθούν ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρο 191 παρ. 2, 183, και 178 του ΚΠολΔ), ενώ τα υπόλοιπα έξοδα θα συμψηφιστούν λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις : α) την από 20.11.2023 [και με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …/20.11.2023 Εφετ] και β) την από 3.9.2024 [και με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …/3.9.2024 Πρωτ – ΓΑΚ ……../3.9.2024 Εφετ.] εφέσεις αμφότερες στρεφόμενες κατά της υπ’ αριθμ. 2648/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών αντιμωλία των διαδίκων, επί της από 22.12.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2022) αγωγής.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 20.11.2023 με ΓΑΚ …… και ΕΑΚ …../20.11.2023 Εφετ. έφεση κατά της υπ’αριθμ. 2648/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών.
Δέχεται τυπικά την από 3.9.2024 με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …./3.9.2024 Πρωτ – ΓΑΚ ………./3.9.2024 Εφετ. έφεση.
Απορρίπτει ό,τι έκρινε ως απορριπτέο στο σκεπτικό.
Δέχεται κατά ένα μέρος κατ’ ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει εν μέρει την με αριθμό 2648/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως προς το εκκληθέν κεφάλαιο του κονδυλίου της αγωγής που αφορά την καταβολή της αμοιβής δρομολογίων εξπρές.
Κρατεί και αναδικάζει την υπόθεση επί της από 22.12.2022 με αριθμό κατάθεσης …………./2022 αγωγής.
Δέχεται κατά ένα μέρος την αγωγή ως προς το κεφάλαιο της αμοιβής δρομολογίων εξπρές.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει στον ενάγοντα για την ανωτέρω αιτία το ποσό των τριών χιλιάδων πενήντα έξι και εξήντα εννέα λεπτών (3.056,69) με το νόμιμο τόκο από 1.4.2022.
Επιβάλει σε βάρος της εναγομένης – εκκαλούσας – εφεσίβλητης μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος – εκκαλούντος – εφεσιβλήτου αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 16η Ιανουαρίου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ