ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 14/2025
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο του Γραμματική Μαγνήσαλη.
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ με την ιδιότητα των εξ αδιαθέτου κληρονόμων του εκκαλούντος ……….: 1) ………. αδελφού του αποβιώσαντος ……….., ο οποίος ήταν απών και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 2) ……….. μητέρα του αποβιώσαντος …………, η οποία ήταν απούσα και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 3) …………… χήρας ……….., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μιχαήλ Διαμαντόπουλο. Ο καλών –ενάγων –εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 19.11.2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2012 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 3672/2014 απόφαση αυτού, που δέχθηκε την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος -εκκαλών με την από 10.10.2014 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Πρωτοδικείου …../2014 έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ……/2018) η 21.3.2019. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, γνωστοποίησε τον θάνατο του τελευταίου, με συνέπεια την διακοπή της δίκης. Ηδη με την, κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 8.3.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2023) κλήση του καλούντος-εφεσιβλήτου, εισάγεται προς εκδίκαση η υπόθεση, κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, με φερόμενους ως νομιμοποιούμενους διαδίκους, τους καθών η κλήση, λόγω της ιδιοτητάς τους, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αρχικού διαδίκου. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πρώτος και η δεύτερη των καθών η κλήση δεν εμφανίστηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο ενώ, η πληρεξούσια δικηγόρος του καλούντος-εφεσιβλήτου, και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της τρίτης των καθών, που παραστάθηκαν, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Δικαστή, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν,.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα επαναφέρεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με την από 8.3.2023 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2023 κλήση του καλούντος-εφεσιβλήτου, η από 10.10.2014 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς …./2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2018 έφεση, κατά της με αριθμό 3672/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Η ως άνω έφεση έχει ασκηθεί παραδεκτά και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα την 12.9.2014, όπως προκύπτει από την με αριθμό ………./12.9.2014 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………. και η κρινόμενη έφεση ασκήθηκε με την κατάθεσή της στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 10.10.2014, ήτοι εντός της 30ημερης προθεσμίας της διάταξης του άρθρου 518 παρ.1 Κ.Πολ.Δ. Περαιτέρω, για το παραδεκτό της έφεσης έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ.4 ΚΠολΔ, όπως αυτή ίσχυε κατά την κατάθεση της έφεσης παράβολο Δημοσίου, συνολικού ποσού 200 ευρώ.
Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος-καλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 19.11.2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./22.11.2022 αγωγή του, στρεφόμενη κατά του …….., με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί η συγκυριότητά του, κατά ποσοστό 6,25% εξ αδιαιρέτου επί τμήματος ακινήτου ευρισκόμενου στη θέση και εντός του οικισμού «……..» της κτηματικής περιφέρειας της τοπικής κοινότητας ……… της Δημοτικής Ενότητας του Δήμου Κυθήρων, το οποίο περιγράφει στην αγωγή του. Η υπόθεση συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία και εκδόθηκε η με αριθμό 3672/2014 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή και αναγνωρίστηκε ότι ο ενάγων έχει καταστεί συγκύριος στο επίδικο ακίνητο, κατά το προαναφερθέν ποσοστό εξ αδιαιρέτου, με παράγωγο τρόπο. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος άσκησε την από 10.10,2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2018 έφεση με την οποία ζήτησε την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης για λόγους που ανάγονται στην εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, την δικάσιμο της 21.3.2019, οπότε είχε προσδιοριστεί η συζήτηση της έφεσης, εμφανίστηκε στο ακροατήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος και δήλωσε ότι ο τελευταίος απεβίωσε την 1.2.2017 με αποτέλεσμα την διακοπή της δίκης, όπως προκύπτει από τα με αριθμό 14/2019 πρακτικά του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς. Ηδη με την από 8.3.2023 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2023 κλήση, ο εφεσίβλητος-καλών επαναφέρει προς συζήτηση την έφεση, απευθυνόμενος στους καθών η κλήση με την ιδιότητά τους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του εκκαλούντος. Όπως προκύπτει από το απόσπασμα της με αριθμό …. τόμος …../ 2017 ληξιαρχικής πράξης θανάτου που εξέδωσε το Ληξιαρχείο του Δήμου Κυθήρων, όπως αυτή διορθώθηκε με την με αριθμό 16/2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Κυθήρων, ο αρχικός διάδικος εναγόμενος-εκκαλών ……….., κάτοικος εν ζωή ……… Κυθήρων απεβίωσε την 1.2. 2017 στην Αθήνα. Οι πλησιέστεροι συγγενείς του κατά τον χρόνο θανάτου του, σύμφωνα με το με αριθμό πρωτοκόλλου …../2014 πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών που εξέδωσε το γραφείο δημοτικής κατάστασης του Δήμου Κυθήρων, είναι η …………. σύζυγος (τρίτη των καθών), η ……….. μητέρα (δεύτερη των καθών) και ……….., αδελφός (πρώτος των καθών). Η παριστάμενη δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της, τρίτη των καθών, με τις νόμιμα κατατεθειμένες προτάσεις της αρνήθηκε την ιδιότητα της κληρονόμου του εκκαλούντος, συνακόλουθα δε και την παθητική της νομιμοποίηση, ισχυριζόμενη αφενός ότι είχε καταθέσει αγωγή διαζυγίου κατά του αποβιώσαντος συζύγου της, αφετέρου ότι αποποιήθηκε την επαχθείσα στην ίδια κληρονομία και κατά τρίτο λόγο ότι ο εκκαλών είχε συντάξει νόμιμα δημοσιευθείσα διαθήκη, στην οποία δεν συμπεριλαμβάνεται η ίδια ως κληρονόμος. Αναφορικά με τους προαναφερθέντες ισχυρισμούς αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η τρίτη των καθών άσκησε την από 30.12.2014 αγωγή της σε βάρος του συζύγου της ………, με την οποία ζήτησε την λύση του γάμου τους λόγω υπερδιετούς διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης. Η ως άνω αγωγή συζητήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 13.1.2017 αντιμωλία των διαδίκων και επ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 3802/2017 οριστική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή. Το γεγονός ότι η ίδια η εναγόμενη είχε ασκήσει το δικαίωμα διαζεύξεως κατά του κληρονομούμενου δεν ασκεί έννομη επιρροή ως προς την κληρονομική της ιδιότητα, καθόσον σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 1822 ΑΚ βασική προϋπόθεση για τον αποκλεισμό του συζύγου από την κληρονομιά είναι η άσκηση του δικαιώματος διαζεύξεως από τον κληρονομούμενο και όχι από τον σύζυγό αυτού, ενώ ο θάνατος του τελευταίου έλαβε χώρα πριν τη λύση του γάμου, ως εκ τούτου η τρίτη των καθών δεν έχει αποκλειστεί της εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής του ……….. Περαιτέρω, η τρίτη των καθών προέβη με δήλωσή της ενώπιον του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που έλαβε αριθμό έκθεσης ………./2017 στην αποποίηση της κληρονομίας του θανόντος, πλην όμως η ως άνω αποποίηση τυγχάνει άκυρη επειδή έλαβε χώρα ενώπιον Γραμματέα αναρμόδιου Δικαστηρίου, αφού το δικαστήριο της κληρονομίας, ήτοι του τόπου κατοικίας του κληρονομούμενου, κατά τον χρόνο θανάτου του, ήταν το Ειρηνοδικείο Κυθήρων. Το γεγονός ότι ο κληρονομούμενος κατά ο χρόνο θανάτου του ήταν κάτοικος Κυθήρων, αποδεικνύεται τόσο από την ληξιαρχική πράξη θανάτου του, όπου αναφέρεται ως τόπος κατοικίας του «…………. Κυθήρων», μετά από διόρθωση δυνάμει της με αριθμό 16/2017 απόφασης του Ειρηνοδικείου Κυθήρων, αλλά και από το γεγονός ότι σε όλα τα διαδικαστικά έγγραφα που αφορούν την αντιδικία του αποβιώσαντος με τον καλούντα-εφεσίβλητο αλλά και την αντιδικία του με την τρίτη των καθών αναφέρεται ως κάτοικος …….. Κυθήρων, όπου επιδίδονται και τα αντίστοιχα διαδικαστικά έγγραφα. Τέλος, με το με αριθμό 23/2017 πρακτικό του Ειρηνοδικείου Κυθήρων, δημοσιεύθηκε η από 2.12.2015 ιδιόγραφη διαθήκη του αποβιώσαντος ………., με το ακόλουθο περιεχόμενο « ΔΙΑΘΗΚΗ. Σήμερα ημέρα Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2015 και μετά τα γεγονότα που μου συνέβησαν αποφάσισα να κάτσω και να συντάξω τη διαθήκη μου και να διανείμω τα περιουσιακά μου στοιχεία όπως επιθυμώ εγώ. 1) Στον ανηψιό μου …………. αφήνω το πατρικό μου σπίτι στον ………. Κυθήρων μαζί με όλα τα υπάρχοντά μου, όπως το επιτάσσει η παράδοση της οικογένειάς μας, 2) Στην ανηψιά μου ……….. αφήνω το ποσοστό μου ψιλής κυριότητας από το διαμέρισμα 3ου ορόφου επί της οδού ……….9 στην Αθήνα, 3) Στον ανηψιό μου ……… αφήνω το ποσοστό μου ψιλής κυριότητας από το ισόγειο κατάστημα επί της οδού …….. στην Αθήνα. 4) Στον αδελφό μου ……. αφήνω τα δικαιώματά μου από την πατρική γη στον …….. Κυθήρων στις θέσεις α) …, β) … γ)…, δ) … και ε) … και ως επίσης ότι διαθέσιμα χρήματα μπορεί να υπάρχουν στο τραπεζικό μου λογαριασμό για να τακτοποιήσει τις οφειλές και έξοδα που μπορεί να έχω. Με αγάπη ο θείος σας και αδελφός ….. «……..». Με την ως άνω διαθήκη καθίσταται σαφές ότι ο αποβιώσας δεν εγκατέστησε ως γενικούς κληρονόμους του τους τετιμημένους με αυτήν αλλά κατέλειπε σε έκαστο αυτών συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο, χωρίς να εξαντλεί το σύνολο της περιουσίας του. Τούτο διότι όπως προκύπτει από την με αριθμό ……../10.11.1995 πράξη αποδοχής κληρονομίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Αθηνών …….., η οποία έχει μεταγραφεί στα οικεία βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων, τόμος ……, α,α ……, ο αποβιώσας ……….., απέκτησε λόγω κληρονομίας από τον πατέρα του, ακίνητα στην Κτηματική περιφέρεια της Κοινότητας ……… Κυθήρων και δη 1) μια πεπαλαιωμένη αγροικία μέσα στο χωριό …….. της κοινότητας ………. Κυθήρων επιφανείας μέτρων τετραγωνικών εβδομήντα (70 τμ) περίπου με το οικόπεδό της και την υπόλοιπη γενικά περιοχή ΄της επιφάνειας 200 τετραγωνικών μέτρων περίπου, 2) ποσοστό 9/24 εξ αδιαιρέτου σε ένα οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο επιφανείας 50 τετραγωνικών μέτρων περίπου, μέσα στον οικισμό ……… Κυθήρων με εντός αυτού μια μικρή αποθήκη και παλιό WC επιφανείας 25 τετραγωνικών μέτρων και 9 τετραγωνικών μέτρων περίπου αντίστοιχα, το οποίο εμφαίνεται στο από Μαρτίου 1993, τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………. υπό την διαχωριστική γραμμή Ι-Κ-Α 3) ποσοστό 9/24 εξ αδιαιρέτου σε ένα οικόπεδο «σύμπορο» άρτιο και οικοδομήσιμο επιφανείας 100 τετραγωνικών μέτρων περίπου, μέσα στον οικισμό ……… Κυθήρων οριοθετούμενο από το υπάρχον φρέαρ και επεκτεινόμενο νοτιότερα αυτού όπως φαίνεται στο με αριθμό ………., τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ……….. Ακόμα από την ίδια κληρονομία απέκτησε κατά ψιλή κυριότητα το ½ εξ αδιαιρέτου των διαμερισμάτων Ι-1 του ισογείου και με στοιχείο Γ του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της οικοδομής στην Αθήνα, επί της οδού ……….. και κατά πλήρη κυριότητα το 1/3 εξ αδιαιρέτου ακινήτου στην θέση «….» της κοινότητας …. Χαλκίδας. Από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι κατά τον χρόνο θανάτου του είχε αποξενωθεί από κάποιο από τα ως άνω περιουσιακά στοιχεία, μέρος των οποίων κατέλειπε στους αναφερόμενους στην διαθήκη του τετιμημένους, Στα περιουσιακά αυτά στοιχεία δεν περιλαμβάνεται το επίδικο, το οποίο ο διαθέτης με την προτάσεις που κατέθεσε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ταυτίζει με το υπό στοιχείο 3 της προαναφερθείας αποδοχής κληρονμίας αναφερόμενο αγρό –σύμπορο, (βλ. σελ. 22 των πρωτοδίκως κατατεθειμένων προτάσεών του). Ειδικότερα, το ποσοστό συγκυριότητας του αποβιώσαντος επί του εν λόγω ακινήτου που βρίσκεται εντός του οικισμού του ………. Κυθήρων, αναφέρεται στην αποδοχή κληρονομίας διακριτά από την πατρική οικία που ο αποβιώσας καταλείπει με την προαναφερθείσα διαθήκη στον ανηψιό του ………… και περιγράφεται στην ίδια ως άνω πράξη αποδοχής κληρονομίας ως το υπό στοιχείο 1 ακίνητο και επίσης δεν ταυτίζεται με τα ακίνητα που κατέλειπε στον αδελφό του ……. τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικές θέσεις του ………… Κυθήρων. Επομένως ως προς το επίδικο ακίνητο έχει χωρήσει η εξ αδιαθέτου διαδοχή κατ άρθρο 1801παρ.2 ΑΚ, με βάση την οποία καλούνται ως κεξ αδιαθέτου ληρονόμοι του αποβιώσαντος η …….., μητέρα του, ο ………, αδελφός του και η Ευσταθία Δημοπούλου, χήρα του θανόντος κατά ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου έκαστος των δυο πρώτων και κατά ποσοστό΄2/4 εξ αδιαιρέτου η τρίτη των καθών. Σημειώνεται ότι η ………., προέβη στην με αριθμό …../2017 δήλωση αποποίησης κληρονομίας του θανόντος, ενώπιον του αρμόδιου Ειρηνοδικείου Κυθήρων, πλην όμως η ως άνω δήλωση είναι εκπρόθεσμη και επομένως άκυρη καθώς έλαβε χώρα την 30.10.2017, ήτοι μετά την πάροδο της τετράμηνης προθεσμίας από τον θάνατο του κληρονομούμενου (άρθρα 1847, 1850 ΑΚ). Επομένως οι καθών η κλήση νομιμοποιούνται παθητικά, κατά το ποσοστό που καλείται στην κληρονομία έκαστος, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν ως εξ αδιαθέτου συγκληρονόμοι του εκκαλούντος, για την συνέχιση της δίκης κατά αυτών. Ακολούθως, οι πρώτος και δεύτερη των καθών η κλήση παρότι κλήθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα να παραστούν στη συζήτηση της υπόθεσης κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς …/19.1.2024 και …./19.1.2024 εκθέσεις επίδοσης που συνέταξε η Δικαστική Επιμελήτρια στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών ……….. δεν εμφανίστηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο και επομένως εφόσον οι καθών η κλήση συνδέονται με τον θεσμό της απλής ομοδικίας, πρέπει να δικαστούν ερήμην και να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση ως προς αυτούς ως ανυποστήρικτη. Περαιτέρω, πρέπει να προχωρήσει το Δικαστήριο στην έρευνα του νόμω και ουσία βάσιμου των λόγων της έφεσης, που αναφέρονται στην εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ως προς την παριστάμενη τρίτη των καθών κατά το ποσοστό συγκυριότητάς της και τον εφεσίβλητο, καλούντα.
Με τον τέταρτο λόγο της έφεσής του ο εκκαλών ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης επειδή εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, έκρινε ότι είναι αρμόδιο, απορρίπτοντας την ένσταση καθ ύλην αναρμοδιότητάς που πρότεινε ο εκκαλών και δίκασε την υπόθεση ενώ έπρεπε λόγω του αντικειμένου της διαφοράς να την παραπέμψει στο καθ ύλην αρμόδιο Ειρηνοδικείο Κυθήρων. Ο ως ανω λόγος έφεσης είναι μη νόμιμος καθώς σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 47 ΚΠολΔ, απόφαση Πολυμελούς ή Μονομελούς Πρωτοδικείου δεν προσβάλλεται με ένδικα μέσα για τον λόγο ότι η υπόθεση ανήκει στην αρμοδιότητα κατώτερου Δικαστηρίου. Επίσης με τον δεύτερο σκέλος του δεύτερου λόγου έφεσης, ο εκκαλών παραπονείται επειδή η εκκαλουμένη απόφαση δεν έλαβε υπόψη της άλλως δεν αξιολόγησε ορθά τα προσκομιζόμενα έγγραφα, Η ανωτέρω προβαλλόμενη νομική πλημμέλεια του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου δεν καθιστά καταρχήν εξαφανιστέα την εκκαλουμένη απόφαση εκ του λόγου αυτού, διότι το παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, στα πλαίσια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της κρινόμενης έφεσης (άρθρο 522 KΠολΔ), κατά τον έλεγχο των λοιπών κατωτέρω συναφών λόγων της για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, επανεκτιμά από την αρχή την ουσία της υποθέσεως και κρίνει την ορθότητα του διατακτικού (άρθρο 534 KΠολΔ), δυνάμενο και να αντικαταστήσει τις αιτιολογίες της εκκαλουμένης απόφασης, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των προσκομιζομένων από τους διαδίκους νόμιμων αποδεικτικών μέσων. Η εξαφάνιση, δε, της εκκαλουμένης απόφασης θα επέλθει μόνο εάν το δευτεροβάθμιο τούτο Δικαστήριο, κατά τον έλεγχο των λοιπών λόγων της κρινόμενης έφεσης για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των προσκομιζομένων από τους διαδίκους νόμιμων αποδεικτικών μέσων, αχθεί σε διαφορετική κρίση ως προς την ουσία της ένδικης υπόθεσης.
Περαιτέρω, από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά του Δικαστηρίου εκείνου, καθώς και από όλα τα έγγραφα, που νομότυπα επαναπροσκομίζει και επικαλείται ο εφεσίβλητος, τα οποία είναι πρόσφορα είτε για πλήρη απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, με τη σημείωση ότι η τρίτη των καθών δεν προσκομίζει κάποιο αποδεικτικό μέσο που να αφορά την ουσία της εκδικαζόμενης υπόθεσης, αλλά μόνο όσα αφορούν την παθητική της νομιμοποίηση, μεταξύ δε των προσκομιζόμενων από τον εφείβλητο οι, νομοτύπως και εμπροθέσμως ληφθείσες υπ’ αρ. ……./12-12-2013 και ……./12-12-2012 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ……. και ………, αντίστοιχα, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Κυθήρων …….. και την με αριθμό …../2014 ένορκη βεβαίωση του …….. ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς, που λήφθηκε με επιμέλεια του εκκαλούντος και την επαναπροσκομίζει ο εφεσίβλητος (άρθ. 270 παρ.2γ’, 339ΚΠολΔ), δίχως, ωστόσο, να αμβάνονται υπόψη οι προσκομιζόμενες από τον ιδιο δύο (2) από 6-9-2011 υπεύθυνες δηλώσεις του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, καθόσον δόθηκαν από τους τρίτους ………. και …… για να χρησιμοποιηθούν για την προκείμενη υπόθεση (ΟλΑΠ 8/1987 ΕλλΔνη 28. 628, ΑΠ 1076/2010 σε ΝΟΜΟΣ), αποδείχθηκαν, σε σχέση με τους λόγους έφεσης που ανάγονται στην πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το επίδικο ακίνητο είναι ένα οικόπεδο, άρτιο και οικοδομήσιμο, που ευρίσκεται στη θέση και εντός των ορίων του οικισμού «……» της κτηματικής περιφέρειας της τοπικής κοινότητας ………. της δημοτικής ενότητας του Δήμου Κηθύρων Αττικής, έχει εμβαδό 616,46 τ.μ., εμφαίνεται με τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ν-Ξ-Ο-Π-Α στο από μηνός Απριλίου 2007 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου ………….. και αποτελεί τμήμα του μείζονος οικοπέδου, εκτάσεως 792,80 τ.μ., με τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Α, το οποίο (μείζον οικόπεδο) συνορεύει βόρεια επί τεθλασμένης πλευράς Η-Θ-Ι-Κ μήκους 9,50 μ. με δρόμο, ανατολικά επί πλευράς Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-O μήκους 69,30 μ. με ιδιοκτησία ……….. και με ιδιοκτησία ………, νότια επί πλευράς Ο-Π-Α μήκους 18,60 μ. με ιδιοκτησία …….. και δυτικά επί προσώπου τεθλασμένης πλευράς Α-Β-Γ- Δ-Ε-Ζ-Η μήκους 72,58 μ. με παλαιά κοινοτική οδό προς Καρβουνάδες και Αλεξανδράδες. Το επίδικο ως άνω ακίνητο το οποίο αποτελεί το νότιο τμήμα του ευρύτερης έκτασης οικοπέδου (στο οποίο, μείζον οικόπεδο, υφίστανται φρέαρ, ερειπωμένα κτίσματα, WC 5,20 τ.μ. και ισόγεια πλακοσκεπής οικία 85,14 τ.μ.) και διαχωρίζεται από αυτό με πεπαλαιωμένο πέτρινο και τσιμεντένιο τοιχίο-, ευρισκόταν αρχικώς στη νομή της ……….., το γένος ……… και δη από το έτος 1955 έως τον επισυμβάντα την 14-7-1962 θάνατό της, ήτοι για χρονικό διάστημα επτά (7) ετών, κατά το οποίο, ενόσω αυτή διέμενε στην (ευρισκόμενη εκτός του επιδίκου) ανωτέρω πλακοσκεπή οικία με την οικογένειά της, συνήθιζε να καλλιεργεί και το επίδικο με διάφορα λαχανικά, να σπέρνει σε αυτό κουκιά και να φυτεύει δένδρα και λουλούδια. Περί τούτου σαφής είναι η κατάθεση τόσο της μάρτυρος απόδειξης, ……… (γεννηθείσας το 1941), η οποία είχε άμεση και ιδία γνώση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του επίδικου ακινήτου, καθόσον τυγχάνει κάτοικος της περιοχής, όσο και του μάρτυρα στην προμνησθείσα ένορκη βεβαίωση ………… (γεννηθέντος το 1934), ο οποίος ως εκ της ηλικίας του (80 ετών) είναι σε θέση να διατηρεί στη μνήμη του ως ζώσα πραγματικότητα την τότε διαμόρφωση των πραγμάτων. Η απόκτηση του επιδίκου ακινήτου από την ……….. διά προικοσυμβολαίου καταρτισθέντος εν
έτει 1955 ουδόλως αποδείχθηκε, καθότι δεν προσκομίσθηκε από τον ενάγοντα σχετικό μεταγεγραμμένο συμβολαιογραφικό έγγραφο, από το οποίο να προκύπτει η
αιτία προικός μεταβίβαση του επιδίκου προς την ανωτέρω. Επομένως, η ……………. ουδέποτε απέκτησε με παράγωγο τρόπο κυριότητα στο επίδικο ακίνητο. Ομοίως, δεν αποδείχθηκε ότι απέκτησε κυριότητα στο επίδικο δυνάμει τακτικής χρησικτησίας, εφόσον δεν υφίστατο, πλην άλλων, νόμιμος μεταγεγραμμένος τίτλος για το ακίνητο (προικοσυμβόλαιο) ή δυνάμει έκτακτης χρησικτησίας, καθόσον αποδείχθηκε ότι αυτή νέμετο το επίδικο διανοία κυρίας μόνο για χρονικό διάστημα επτά (7) ετών (1955-1962) και όχι επί τουλάχιστον είκοσι (20) έτη, ενώ δεν μπορεί να συνυπολογιστεί στο δικό της χρόνο χρησικτησίας ο επικαλούμενος και μη αποδεικνυόμενος χρόνος χρησικτησίας των άμεσων δικαιοπαρόχων γονέων της από το 1930 και επέκεινα και των απώτατων δικαιοπαρόχων της από το 1864 και εφεξής, διότι ουδείς εκ των μαρτύρων, που κατέθεσαν (στο Δικαστήριο και στις ένορκες βεβαιώσεις) είχε αντίληψη των πραγμάτων, όπως αυτά είχαν διαμορφωθεί σε χρονικό σημείο προγενέστερο της γέννησης ενός εκάστου. Συνακόλουθα, ο …………, από το χρόνο θανάτου της συζύγου του …………. Την 14-7-1962 –η οποία, ως προεκτέθηκε δεν είχε αποκτήσει την κυριότητα στο επίδικο, παρά μόνο τη νομή του-, έως τον επισυμβάντα την 12-10-1993 δικό του θάνατο, αφού παρέλαβε στη συννομή του το επίδικο ακίνητο, κατά ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου (τα υπόλοιπα ¾ εξ αδιαιρέτου της συννομής επιμερίστηκαν στα τέκνα της ανωτέρω αποβιώσασας, …, …. και ………) ασκούσε επί του ακινήτου αυτού διανοία συγκυρίου, για χρονικό διάστημα μείζον της 20ετίας (1962-1993) συγκεκριμένες υλικές και εμφανείς πράξεις, που καταδείκνυαν τη βούλησή του για φυσική εξουσίαση του ακινήτου και προσιδίαζαν στη φύση του (καλλιεργήσιμο ακίνητο), αφού το περιποιείτο, το καθάριζε, το περιέφρασσε και επί μια δεκαετία το εκμίσθωνε στον ………. (πατέρα του …………, μάρτυρα στην προμνησθείσα ένορκη βεβαίωση) για να το καλλιεργεί ο τελευταίος με ελιές. Ως εκ τούτου, ο ……….. κατέστη συγκύριος του επίδικου ακινήτου, σε ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου, δυνάμει έκτακτης χρησικτησίας, η οποία συμπληρώθηκε το 1975, με προσμέτρηση του χρόνου νομής (7ετίας) της δικαιοπαρόχου του (άρθ. 1045, 1051 ΑΚ), σε κάθε δε περίπτωση (και χωρίς συνυπολογισμό του χρόνου νομής της δικαιοπαρόχου του) συμπληρώθηκε το 1982. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από τη μη προσκόμιση από τον ενάγοντα εγγράφου, από το οποίο να προκύπτει η εκμίσθωση του εν λόγω ακινήτου από τον …….. προς τον …………, καθόσον η κατάρτιση της μίσθωσης ακινήτου είναι άτυπη και δύναται να αποδειχθεί με οιοδήποτε αποδεικτικό μέσο, ήτοι και με μάρτυρες, ως εν προκειμένω. Δεν πρέπει, άλλωστε να παροραθεί, ότι όταν καταρτίσθηκε η από 5-6-1969 σύμβαση δανείου μεταξύ του ……….. και της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος (ΑΤΕ), ο ………. δεν είχε εισέτι καταστεί συγκύριος και του επίδικου ακινήτου (κατέστη συγκύριος με έκτακτη χρησικτησία το 1975, άλλως το
1982) και για το λόγο αυτόν η υποθήκη που γράφτηκε την 6-4-1971 προς εξασφάλιση της ΑΤΕ αφορούσε στο μη επίδικο τμήμα του ακινήτου (στο οποίο ο ……….. ήταν ήδη συγκύριος). Νομικώς κρίσιμο, εξάλλου, δεν είναι ούτε το γεγονός ότι μεταξύ του επιδίκου ακινήτου και του υπόλοιπου τμήματός του υφίσταται πεπαλαιωμένο εν μέρει πέτρινο και εν μέρει τσιμεντένιο τοιχίο, καθόσον, ανεξάρτητα από το αν το προμνησθέν τοιχίο ετέθη για να συγκρατεί το χώμα ενόψει της κατωφέρειας του εδάφους στο σημείο αυτό και για καλλωπιστικούς λόγους, προκειμένου να διαχωρίζεται η οικία από το χωράφι (όπως διατείνεται ο ενάγων) ή αν αυτό (τοιχίο) αποτελεί διαχωριστικό όριο μεταξύ δύο αυτοτελών και ανεξάρτητων μεταξύ τους οικοπέδων (όπερ διατείνεται ο εναγόμενος), αποδείχθηκε ότι ο ……….., σε κάθε περίπτωση, θεμελίωσε πρωτότυπη κτήση κυριότητας επ’ αυτού, κατά το ανωτέρω ποσοστό εξ αδιαιρέτου, δυνάμει έκτακτης χρησικτησίας. Εξ ετέρου, δεν αποδείχθηκε ότι στο επίδικο ακίνητο άσκησαν οιαδήποτε πράξη νομής διανοία κυρίων α) η ………. (αδελφή του παππού του εναγόμενου) από το έτος 1978 έως το θάνατό της το 1985 (επί 7 έτη), β) ο ……….» (αδελφός της …………) από το 1985 έως το 1990 (επί 5 έτη) και γ) ο εναγόμενος, …….. από το 1990 και επέκεινα ούτε ότι καταλύθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο η αποδειχθείσα ως άνω συγκυριότητα του ……… στο ακίνητο και ότι θεμελιώθηκε κυριότητα οιουδήποτε άλλου σε αυτό με μεταγενέστερη έκτακτη χρησικτησία (σημειουμένου ότι δεν υποβλήθηκε από τον εναγόμενο και ισχυρισμός περί ιδίας κυριότητας στο επίδικο ακίνητο). Τα αντίθετα δε, που κατέθεσε ο μάρτυρας ανταπόδειξης, ……….(γεννηθείς το 1956), δεν κρίνονται πειστικά και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αφού ο εν λόγω μάρτυρας ουδέποτε κατοίκησε μόνιμα στα Κύθηρα (τυγχάνει κάτοικος ….), παρά επισκεπτόταν για αναψυχή το νησί 4-5 φορές το χρόνο (ως τόπο καταγωγής της συζύγου του) και συνεπώς δεν είχε διαμορφώσει σαφή αντίληψη για το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο επίδικο, η δε κατάθεσή του βρίθει ασαφειών και αντιφάσεων. Προσέτι, και τα διαλαμβανόμενα στην προμνησθείσα ένορκη βεβαίωση του ………. (γεννηθέντος το 1968) δεν κρίνονται πειστικά, καθόσον λόγω του νεαρού της ηλικίας του (μόλις 10 ετών το 1978) δεν
μπορούσε να αντιλαμβάνεται και να ενθυμάται τις επικαλούμενες πράξεις νομής της ……… στο επίδικο (καλλιέργεια με οπωροκηπευτικά), ενώ σε κάθε περίπτωση, δέον να σημειωθεί ότι ο ανωτέρω μάρτυρας έχει εν τίνι τρόπο συμφέρον από την έκβαση της προκείμενης δίκης, αφού ο ίδιος ευρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με τους κληρονόμους του ………, ο οποίος άσκησε σε βάρος του σχετική αρνητική αγωγή και αναγνωριστική αγωγή κυριότητας για όμορο με το επίδικο ακίνητο, η οποία εκκρεμεί στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, μετά την έκδοση της υπ’ αρ. 5313/2011 μη οριστικής απόφασής του, που διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης από αγρονόμο-τοπογράφο. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μετά το θάνατο του …….. (12-10-1993), το ιδανικό μερίδιό του (1/4 εξ αδιαιρέτου) στο επίδικο ακίνητο περιήλθε με παράγωγο τρόπο στους μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους του (άρθ. 1813, 1820 ΑΚ), ήτοι στα τρία τέκνα του (από το γάμο του με την ………), τον …, τον …. και τον …….., καθώς και στη δεύτερη νόμιμη σύζυγό του ………. και δη σε ποσοστό 6,25% εξ αδιαιρέτου στον καθένα. Μετά τον επισυμβάντα την 20-6-2001 θάνατο της . ……… η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, αποδείχθηκε ότι ασκούσε και αυτή πράξεις νομής στο ακίνητο, καλλιεργώντας το με λαχανικά, από το 1993 έως το 2001 -, το ιδανικό της μερίδιο (6,25% εξ αδιαιρέτου) στο επίδικο ακίνητο παράγωγο τρόπο στον μοναδικό εξ αδιαθέτου κληρονόμο της (άρθ. 1815 ΑΚ), ήτοι στον ετεροθαλή αδελφό της ………….., ενόψει του ότι κατά το θάνατο της ………… δεν υπήρχαν εν ζωή οι γονείς της ούτε αμφιθαλή αδέλφια ή κατιόντες της. Ακολούθως, ο …… απεβίωσε την 19-5-2007 και κληρονομήθηκε εξ αδιαθέτου (άρθ. 1813 ΑΚ) από τον υιό του ………… (ενάγοντα), ο οποίος αποδέχθηκε τόσο την επαχθείσα σε αυτόν εξ αδιαθέτου κληρονομία του πατρός του, όσο και τις επαχθείσες στους δικαιοπαρόχους του (……… και ………) κληρονομίες και για λογαριασμό αυτών, δυνάμει της υπ’ αρ. ………./8-4-2011 δήλωσης αποδοχής κληρονομίας της Συμβολαιογράφου Αθηνών ……., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων (Τ.Μ. … με α.α. ….) και κατέστη με παράγωγο τρόπο συγκύριος σε ποσοστό 6,25% εξ αδιαιρέτου του επίδικου ακινήτου, αξίας 25.000 ευρώ. Αποδείχθηκε, άλλωστε ότι ο εκκαλών το μήνα Μάρτιο του 2012, αμφισβητώντας το δικαίωμα συγκυριότητας του εφεσίβλητου στο επίδικο ακίνητο, κατέλαβε αυτό (τμήμα με στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ν-Ξ-Ο-Π-Α, εμβαδού 616,46 τ.μ.) και τοποθέτησε ξύλινη πόρτας κάθετα της κοινοτικής οδού, η οποία διαπερνά μπροστά από την πλευρά με τα στοιχεία Α-Β-Δ-Ε-Ζ-Η του ακινήτου, ενώ το μήνα Σεπτέμβριο του 2012 τοποθέτησε συρματόπλεγμα κατά μήκος της πλευράς με στοιχεία Α-Β-Γ-Δ, περιστατικά τα οποία καταγγέλθηκαν από τον εφεσίβλητο στην Πολεοδομία και στο Α.Τ. Κυθήρων. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, εφόσον αποδείχθηκε αφενός το άμεσο και ενεστώς έννομο συμφέρον του εφεσίβλητου προς άρση της ανακύψασας μεταξύ των διαδίκων αμφισβήτησης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ένδικου ακινήτου και αφετέρου η συγκυριότητά του σε ποσοστό 6,25% εξ αδιαιρέτου σε αυτό, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη κατά την κύρια βάση της περί παράγωγης κτήσης κυριότητας, παρελκούσης της έρευνας της επικουρικής τοιαύτης περί πρωτότυπης κτήσης κυριότητας, και να αναγνωρισθεί ότι ο εφεσίβλητος είναι συγκύριος του ανωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου. Η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε όσα ανωτέρω αναφέρονται ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του εκκαλούντος που διαλαμβάνονται στους πρώτο δεύτερο και τρίτο λόγους της έφεσής του, τυγχάνουν απορριπτέοι ως ουσία αβάσιμοι Πρέπει επομένως να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση στο σύνολό της, να εισαχθεί το καταβληθέν παράβολο του Δημοσίου στο Δημόσιο Ταμείο, και να συμψηφιστούν τα δικαστικά έξοδα των παριστάμενων διαδίκων καθώς τα θέματα που άπτονται της νομιμοποίησης κρίνονται ως δυσχερή. Τέλος, πρέπει να οριστεί παράβολο ποσού 200 ευρώ για έκαστο των πρώτου και δεύτερης των καθών, σε περίπτωση που θέλουν να ασκήσουν ανακοπή ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 10.10.2014 με ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………./2018 έφεση που επαναφέρθηκε προς συζήτηση με την από 8.3.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ…/…./2023) κλήση ερήμην του πρώτου και δεύτερης των καθών και αντιμωλία των λιπών διαδίκων,
ΟΡΙΖΕΙ παράβολο σε περίπτωση που οι απόντες διάδικοι πρώτος και δεύτερη των καθών ασκήσουν ανακοπή ερημοδικίας ποσού 200 ευρώ για έκαστο
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του κατατεθέντος κατά την κατάθεση της έφεσης παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ την δικαστική δαπάνη των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 8.1.2025 απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, με παρούσα την Γραμματέα.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ