ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 144/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε η πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την ………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: …………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο Αριάδνη Νούκα (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Της εφεσίβλητης: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………….» και το διακριτικό τίτλο «……….» (ΑΦΜ ………), η οποία εδρεύει στο ……….. Αττικής, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος Μαρία Σκόρδα (Α. Κοντόπουλος – Α. Μάντζιου Δικηγορική Εταιρεία).
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την με αρ. κατ. ………./2022 ανακοπή κατά της εκτέλεσης και το δικαστήριο με την με αρ. 1141/2023 απόφαση απέρριψε αυτήν.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε η εκκαλούσα με την με αρ. κατ. ………../2024 έφεση προς αυτό το δικαστήριο (αρ. κατ. Εφ. ………/2024), η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (ΚΠολΔ 518 παρ. 2, αρ. ηλεκτρ. παραβόλου …………/2024). Είναι, συνεπώς, τυπικά δεκτή και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία.
Με την υπό κρίση έφεση η εκκαλούσα ανακόπτουσα, ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, που κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου απέρριψε την ανακοπή που άσκησε, προκειμένου αυτή να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η επισπευδόμενη σε βάρος της αναγκαστική εκτέλεση.
Με τον πρώτο και δεύτερο λόγο της έφεσης η εκκαλούσα παραπονείται, γιατί κακώς απορρίφθηκε ο δεύτερος λόγος της ανακοπής της, με τον οποίο ισχυρίστηκε ότι η διαδικασία της επισπευδόμενης αναγκαστικής εκτέλεσης, βάσει της με αρ. ……/2021 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, έπρεπε να ακυρωθεί γιατί δεν κοινοποιήθηκαν μαζί με την επιταγή προς εκτέλεση και τα νομιμοποιητικά έγγραφα που αποδείκνυαν τη μεταβίβαση της απαίτησης και την ανάθεση της διαχείρισης στην καθ’ ης εφεσίβλητη, ώστε να νομιμοποιείται αυτή για την έναρξη της εκτέλεσης (ΚΠολΔ 925 παρ. 1). Ο λόγος αυτός ήταν νομικά αβάσιμος γιατί, όπως προκύπτει από την ως άνω διαταγή πληρωμής, που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι νομίμως, η εφεσίβλητη ήταν αυτή που ζήτησε και έλαβε την επίδικη διαταγή πληρωμής και επομένως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 919 παρ. 2 ΚΠολΔ, ήταν αυτή η δικαιούχος που αναφέρεται στον τίτλο, υπέρ της οποίας γίνεται η αναγκαστική εκτέλεση και δεν συνέτρεχε περίπτωση ειδικής διαδοχής κατ’ άρθρο 925 παρ. 1 ΚΠολΔ, ώστε να υπέχει υποχρέωση συγκοινοποίησης νομιμοποιητικών της διαδοχής εγγράφων. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που απέρριψε τον ως άνω λόγο επίσης ως νομικά αβάσιμο με την αιτιολογία ότι τα συγκοινοποιηθέντα με την επιταγή έγγραφα ήταν αρκετά για την νομιμοποίηση της εφεσίβλητης στην έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης, ορθά κατ’ αποτέλεσμα έκρινε, παρά την εσφαλμένη αιτιολογία, η οποία πρέπει να αντικατασταθεί με την ως άνω ορθή και να απορριφθεί ο σχετικός λόγος έφεσης.
Με τον τρίτο λόγο της έφεσης η εκκαλούσα παραπονείται γιατί κακώς απορρίφθηκε ο πέμπτος λόγος της ανακοπής της, με τον οποίο ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής και η επιταγή προς εκτέλεση αυτής έπρεπε να ακυρωθούν γιατί εκδόθηκαν παράνομα για απαίτηση μη εκκαθαρισμένη, αφού δεν αναφέρεται σ’ αυτές χωριστά το ποσό των κεφαλαιοποιημένων ανά εξάμηνο ανατοκισμένων τόκων. Ο λόγος, αυτός έπρεπε να απορριφθεί ως νομικά αβάσιμος, γιατί δεν είναι απαραίτητο στην αίτηση ή στη διαταγή πληρωμής να αναφέρονται, για το εκκαθαρισμένο της απαίτησης, το ως άνω επιμέρους κονδύλιο που αναφέρει στην ανακοπή της η ανακόπτουσα, γιατί αυτό δεν αποτελεί αναγκαίο περιεχόμενο της διαταγής πληρωμής, αλλά μπορεί να εξαχθεί και από τα επισυναπτόμενα για την έκδοσή της απαιτούμενα έγγραφα (ΑΠ 696/2021, ΑΠ 1166/2020, ΑΠ 196/2020, ΑΠ 999/2019, 368/2019 δημ NOMOS). Είναι αρκετό για την πληρότητα της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής ότι αναφέρεται το οφειλόμενο κεφάλαιο, οι τόκοι και οι τόκοι υπερημερίας (ΑΠ 852/2023 δημ ιστοσελ. ΑΠ). Επίσης, στην επιταγή προς εκτέλεση της διαταγής πληρωμής αρκεί να αναφέρεται το χρηματικό ποσό που επιτάσσεται προς καταβολή νομιμοτόκως βάσει του τίτλου χωρίς καμία περαιτέρω εξειδίκευση των κονδυλίων που αιτείται η εκκαλούσα. Τα ίδια που δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη δεν έσφαλε στην εφαρμογή του νόμου, γι’ αυτό και ο σχετικός λόγος έφεσης πρέπει να απορριφθεί. Και μη υπάρχοντος άλλου λόγου πρέπει η έφεση να απορριφθεί, να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο δημόσιο ταμείο και να καταδικαστεί η εκκαλούσα στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας, κατόπιν σχετικού αιτήματος.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας, που καθορίζει σε 400 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 6 Μαρτίου 2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ