ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 127/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, τον οποίο όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α) Της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………..» και τον διακριτικό τίτλο “……….”, πρώην με την επωνυμία «……….» (………..) και διακριτικό τίτλο “……….” (………….), η οποία εδρεύει στο … Αττικής, ΑΦΜ ….. Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Πειραιά και αρ. Γεμη …., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, αδειοδοτηθείσα από την Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με τον νόμο 4354/2015, δυνάμει της με αριθ. 220/1/13.03.2017 απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων [υπ’ αρ. 880/6.3.2017 ΦΕΚ (τ.Β’)], η οποία ενεργεί με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου, διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία “………….” (……..), που εδρεύει στην Ιρλανδία, οδός ……….., με αριθμό μητρώου ……., όπως εκπροσωπείται νόμιμα. Η ανωτέρω εταιρεία ειδικού σκοπού κατέστη ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας υπό την επωνυμία «………….» (ΑΦΜ ………), κατόπιν μεταβίβασης στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3156/2003, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, Μαρία Σκορδα [Α. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ- Α. ΜΑΝΤΖΙΟΥ Δικηγορική Εταιρεία],
Της υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………..» που εδρεύει στην Αθήνα (οδός ………) με ΑΦΜ …………, νόμιμα εκπροσωπούμενη, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, Μαρία Σκορδα [Α. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ- Α. ΜΑΝΤΖΙΟΥ Δικηγορική Εταιρεία], χωρίς να καταθέσει προτάσεις,
Της καθ’ης η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση: …………., η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο,
Β) Της εκκαλούσας: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……….» με ΑΦΜ ….., που εδρεύει στην Αθήνα, οδός …………. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, Μαρία Σκορδα [Α. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ- Α. ΜΑΝΤΖΙΟΥ Δικηγορική Εταιρεία], χωρίς να καταθέσει προτάσεις,
Της εφεσίβλητης: …………, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η εφεσίβλητη- καθ’ης η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 10.6.2020 (με Γ.Α.Κ. …../2020 και Ε.Α.Κ. …../2020) ανακοπή κατά της εκκαλούσας- καθ’ ης η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, επί της οποίας εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η 2608/2020 απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών) που δέχθηκε την ανακοπή.
Η καθ’ης η ανακοπή προσέβαλε την ανωτέρω οριστική απόφαση με την από 27.8.2020 έφεσή της, την οποία κατέθεσε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά, στις 3.9.2020, με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …./2020. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως κατατέθηκε αυθημερόν στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …../2020, οπότε για τη συζήτησή της ορίσθηκε δικάσιμος η 9.12.2021, μετ’ αναβολή από το πινάκιο η δικάσιμος 3.11.2022, μετ’ αναβολή ομοίως η δικάσιμος 2.11.2023 και τέλος μετ’ αναβολή ομοίως η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος και η υπόθεση γράφτηκε στο πινάκιο.
Περαιτέρω, η αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα άσκησε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου για την εκκρεμή δίκη την από 1.11.2022 (με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. …../2022) αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της παραπάνω εκκαλούσας και κατά της παραπάνω εφεσίβλητης, οπότε δικάσιμος ορίστηκε αρχικά η 2.11.2023 και μετ’ αναβολή από το πινάκιο η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος, οπότε η πρόσθετη παρέμβαση μεταφέρθηκε στο πινάκιο της τελευταίας αυτής δικασίμου.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση και η έφεση εκφωνήθηκαν με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκαν. Κατά τη συζήτησή τους στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, η πληρεξούσια δικηγόρος των παρόντων διαδίκων, αφού έλαβε τον λόγο από τον Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου, αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου εισάγονται για συζήτηση: α) μετ’ αναβολή από το πινάκιο κατά τις διατάξεις των άρθρων 226 παρ.4 και 498 παρ.2 ΚΠολΔ διαδοχικά από τις ορισθείσες δικασίμους της 9.12.2021, 3.11.2022 και 2.11.2023, η από 27.8.2020 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …./2020 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …./2020) έφεση της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…………….» κατά της ……… προς εξαφάνιση της 2608/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών), που δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων την από 10.6.2020 (με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …./2020) ανακοπή της δεύτερης κατά της πρώτης, δέχθηκε αυτή και ακύρωσε την υπ’ αρ. ………/28.2.2020 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών ……. που αφορούσε οριζόντιες ιδιοκτησίες της ανακόπτουσας και την επισπευδόμενη, δυνάμει αυτής, διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και β) μετ’ αναβολή από το πινάκιο από τη δικάσιμο της 2.11.2023 η ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 1.11.2022 (με Γ.Α.Κ. …./2022 και Ε.Α.Κ. …./2022) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση της ανώνυμης εταιρείας «………..» ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου, διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού “…………..”, ειδικής διαδόχου της παραπάνω εκκαλούσας σε απαιτήσεις για τις οποίες η ανωτέρω τράπεζα προέβη στην παραπάνω κατάσχεση ακίνητης περιουσίας της εφεσίβλητης, ασκηθείσα υπέρ της εκκαλούσας και κατά της εφεσίβλητης προκειμένου να γίνει δεκτή η παραπάνω έφεση (όπως ορθά διαλαμβάνεται στις προτάσεις, ενώ εκ προφανούς παραδρομής στο αιτητικό του δικογράφου της πρόσθετης παρέμβασης ζητείται να απορριφθεί η έφεση). Η ως άνω έφεση και η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να συνεκδικασθούν σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 παρ.1, 80, 31 ΚΠολΔ κατά την ίδια ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, ως πρωτοδίκως κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ από το παρόν αρμόδιο κατ’ άρθρο 19 περ.α’ ΚΠολΔ Δικαστήριο. Κατά την εκφώνηση της πρόσθετης παρέμβασης και της έφεσης από τη σειρά τους στο οικείο πινάκιο ως προς την πρόσθετη παρέμβαση παρέστη μόνο η προσθέτως παρεμβαίνουσα και η μεν υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση τράπεζα εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο Μαρία Σκορδά χωρίς όμως να καταθέσει προτάσεις, η δε καθ’ ης η πρόσθετη παρέμβαση δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ενώ ως προς την έφεση η μεν εκκαλούσα τράπεζα εκπροσωπήθηκε από την ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο Μαρία Σκορδά και πάλι χωρίς να καταθέσει προτάσεις, η δε εφεσίβλητη δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Από τις προσκομιζόμενες από την προσθέτως παρεμβαίνουσα υπ’ αρ. …../7.11.2022 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ………. και υπ’ αρ. ………../8.11.2022 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ………. αποδεικνύεται ότι ακριβές αντίγραφο της ως άνω πρόσθετης παρέμβασης με πράξη ορισμού της αρχικής δικασίμου (2.11.2023) και κλήση σε αυτή για συζήτηση επιδόθηκε με επιμέλεια της προσθέτως παρεμβαίνουσας αντίστοιχα στην υπέρ ης και στην καθ’ης η πρόσθετη παρέμβαση νόμιμα σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 126 παρ.1γ, 129 παρ.1 ΚΠολΔ (για την υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση) και 124 παρ.2, 128 παρ.1 και 4 ΚΠολΔ (με θυροκόλληση για την καθ’ ης η πρόσθετη παρέμβαση) κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 591 παρ.1β και 7 ΚΠολΔ, οπότε με την αναβολή της υπόθεσης εκ του πινακίου θεωρούνται πλασματικά η υπέρ ης και η καθ’ ης η πρόσθετη παρέμβαση ότι έχουν κλητευθεί στην τελευταία μετ’ αναβολή δικάσιμο. Επίσης η προσθέτως παρεμβαίνουσα προσκομίζει σε ακριβές φωτοτυπικό αντίγραφο την υπ’ αρ. ……/8.9.2020 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …………, από την οποία προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση εφέσεως με πράξη ορισμού της αρχικής δικασίμου (9.12.2021) και κλήση σε αυτή για συζήτηση επιδόθηκε με επιμέλεια της εκκαλούσας τράπεζας στην εφεσίβλητη νόμιμα κατ’ άρθρο 124 παρ.2 και 128 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 498 παρ.2 ίδιου Κώδικα, οπότε με τις εκ του πινακίου διαδοχικές αναβολές της υπόθεσης στις δικασίμους της 3.11.2022, 2.11.2023 και 6.2.2025, θεωρείται πλασματικά ότι υπάρχει κλήτευση των διαδίκων να παραστούν στη συζήτηση της εφέσεως. Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 80 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι τρίτος μπορεί να ασκήσει σε εκκρεμή μεταξύ άλλων δίκη πρόσθετη παρέμβαση για την υποστήριξη κάποιου διαδίκου, μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, συνεπώς για πρώτη φορά και ενώπιον του εφετείου, περιοριζόμενος σε μόνη την υποστήριξη ή αντίκρουση των λόγων έφεσης, εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 81 παρ. 1, 215 παρ. 1 και 591 παρ.1β’ ΚΠολΔ, προκύπτει, ότι η πρόσθετη παρέμβαση ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την αγωγή, δηλαδή με κατάθεση του δικογράφου στη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνεται, που είναι αναγκαίο στοιχείο της προδικασίας και ολοκληρώνεται με την επίδοση αυτής στους διαδίκους, χωρίς την οποία (επίδοση σε όλους τους διαδίκους) δεν ολοκληρώνεται η άσκησή της, με συνέπεια την απόρριψη της ως απαράδεκτης (ΟλΑΠ 28/2007 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 267/2021 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 555/2019 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 86/2018 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 502/2011 στην ΤΝΠ Νόμος). Η επίδοση της πρόσθετης παρέμβασης, στην περίπτωση που ασκείται για πρώτη φορά στο εφετείο, στο πλαίσιο εκδίκασης έφεσης, πρέπει να γίνεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 524 παρ.1 και 591 παρ. 1 περ. β` ΚΠολΔ, σε όλους τους μέχρι την άσκησή της διαδίκους, τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν από τη συζήτηση, η οποία ορίζεται υποχρεωτικά κατά την ημερομηνία συζήτησης της κύριας υπόθεσης. Έννομο συμφέρον για την άσκηση της πρόσθετης παρέμβασης υφίσταται, όταν με αυτήν μπορεί να προστατευθεί δικαίωμα του παρεμβαίνοντος ή να αποτραπεί η δημιουργία σε βάρος του νομικής υποχρέωσης, που, είτε απειλούνται από τη δεσμευτικότητα και την εκτελεστότητα της απόφασης που θα εκδοθεί είτε υπάρχει κίνδυνος προσβολής τους από τις αντανακλαστικές συνέπειές της (ΟλΑΠ 28/2007, ο.α., ΑΠ 1143/2019 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 396/2018 στην ΤΝΠ Νόμος), ως τρίτος δε, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 80 ΚΠολΔ, νοείται εκείνος ο οποίος δεν είχε προσλάβει την ιδιότητα του διαδίκου με οποιοδήποτε τρόπο στην αρχική δίκη ή σε στάδιο προηγούμενης δίκης επί της υπόθεσης. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 83 ΚΠολΔ, «Αν η ισχύς της απόφασης στην κύρια δίκη εκτείνεται και στις έννομες σχέσεις εκείνου που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση προς τον αντίδικό του, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 76 μέχρι 78». Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι αποφασιστικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό της πρόσθετης παρέμβασης ως αυτοτελούς είναι η επέκταση της ισχύος της απόφασης, δηλαδή των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου, της εκτελεστότητας και της διαπλαστικής ενέργειας αυτής στις έννομες σχέσεις του τρίτου προς τον αντίδικό του. Το δικονομικό δικαίωμα της άσκησης αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης παρέχεται όχι λόγω της πιθανής εκδήλωσης δυσμενών ενεργειών της απόφασης σε βάρος τρίτου, αλλά λόγω της δεσμευτικότητας αυτών που θα κριθούν στην ήδη εκκρεμή δίκη, όσον αφορά στις σχέσεις του παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικό του, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα άλλης διαδικασίας. Με την άσκηση της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ο παρεμβαίνων, χωρίς να εισάγει στη δίκη μια νέα έννομη σχέση, αντιδικεί για την ήδη εκκρεμή έννομη σχέση, η διάγνωση της οποίας επισύρει την επέκταση της ισχύος της απόφασης. Η ασκούμενη κατά το άρθρο 83 ΚΠολΔ αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση δημιουργεί περιορισμένου περιεχομένου επιγενόμενη αναγκαία ομοδικία του παρεμβαίνοντος, με το διάδικο υπέρ του οποίου η παρέμβαση, στο μέτρο που ο παρεμβαίνων θεωρείται, κατά πλάσμα δικαίου, ως αναγκαίος ομόδικος, με τις παρεχόμενες δικονομικές εξουσίες αυτού, χωρίς όμως να έχει στη διάθεσή του διαδικαστικές ευχέρειες που προσιδιάζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο του κυρίου διαδίκου (ΑΠ 1078/2022 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 1102/2022 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 1553/2022 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 883/2021 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 1188/2021 στην ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 267/2021, ο.α.). Ως αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να θεωρηθεί και εκείνη, την οποία ασκεί αυτός που έγινε διάδοχος του διαδίκου όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το πέρας αυτής (άρθρο 225 παρ. 2 ΚΠολΔ), αφού το δεδικασμένο από τη δίκη ισχύει υπέρ και κατά αυτού κατά το άρθρο 325 αριθμό 2 ΚΠολΔ (ΑΠ 1078/2022, ο.α., ΑΠ 1102/2022, ο.α., ΑΠ 1553/2022, ο.α., ΑΠ 783/2021, ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 784/2021, ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 1088/2020, ΤΝΠ Νόμος). Για το χαρακτηρισμό της παρέμβασης ως αυτοτελούς αρκεί καταρχήν ο ισχυρισμός του παρεμβαίνοντος περί διαδοχής, ο οποίος βασίζεται σε κατάλληλο, κατά το ουσιαστικό δίκαιο, πραγματικό γεγονός, το οποίο όμως σε περίπτωση αμφισβήτησης πρέπει να αποδεικνύεται (ΜονΕφΑΘ 121/2022, ο.α., ΕφΑΘ 481/2022 στην ΤΝΠ Νόμος, ΕφΠατρ 128/2021 στην ΤΝΠ Νόμος). Επίσης, από την συνδυασμένη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 10 παρ. 1, 5-6, 8-9, 14 και 16 του ν. 3156/2003 «Ομολογιακά δάνεια, Τιτλοποίηση απαιτήσεων από ακίνητα και άλλες διατάξεις» και 1 παρ. 1 περ. α`-δ`, 2 παρ. 1-3 και 4 και 3 του ν. 4354/2015 «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κλπ», όπως ισχύουν, συνάγεται, ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις (Ε.Δ.Α.Δ.Π.) έχουν την κατ` εξαίρεση νομιμοποίηση του άρθρου 2 παρ. 4 του Ν. 4354/2015, προς άσκηση κάθε ένδικου βοηθήματος και κάθε άλλης δικαστικής ενέργειας προς είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων, ανεξάρτητα από το ειδικότερο νομικό πλαίσιο, με βάση το οποίο συντελείται η μεταβίβαση των υπό διαχείριση απαιτήσεων, δηλαδή ακόμη και όταν η μεταβίβαση των απαιτήσεων και η ανάθεση της διαχείρισής τους στις εν λόγω εταιρείες συντελείται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3156/2003 για την τιτλοποίηση των απαιτήσεων (ΟλΑΠ 1/2023, ΤΝΠ Νόμος). Οι συνέπειες της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ως προς την διαδικαστική θέση του αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνοντα είναι, μεταξύ άλλων, η εκπροσώπησή του κατά την απουσία του από τον υπέρ ου η παρέμβαση και αντίστροφα, εφόσον υφίσταται νόμιμη κλήτευση συμμετοχής στη δίκη ή προσεπίκλησή του ή μετέχει νόμιμα στη δίκη (ΜονΕφΑΘ 2962/2022, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΑΘ 121/2022, ο.α., ΜονΕφΑΘ 349/2021, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΑΘ 3214/2021, ΤΝΠ Νόμος, ΕφΠειρ 168/2020, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΘεσ 982/2021, ΤΝΠ Νόμος, Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ, Τόμος Α’, άρθρο 76, αριθμ. 13 και 79, σελ. 516 και 536, Μ. Μαργαρίτης – Αντ. Μαργαρίτη, ΕρμΚΠολΔ, έκδοση 2η, άρθρο 76, αριθμ. 16 και 19, σελ. 164). Επομένως, λόγω της δημιουργούμενης αναγκαστικής ομοδικίας, για τους ομοδίκους που απουσιάζουν, δεν επέρχονται οι συνέπειες της ερημοδικίας, αλλά αυτοί, σύμφωνα με το άρθρο 76 παρ. 1 εδ. τελ ΚΠολΔ, αντιπροσωπεύονται από τους παριστάμενους ομοδίκους τους, για αυτό και η απόφαση που εκδίδεται είναι κατ’ αντιμωλία απόφαση ως προς όλους τους ομοδίκους και η διαδικασία διεξάγεται σαν να ήταν παρών και ο απών αναγκαίος ομόδικος (ΑΠ 1343/2022, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΑΘ 2962/2022, ο.α., ΜονΕφΑΘ 3572/2021, ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 4499/2021, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΘεσ 49/2022, ο.α., ΜονΕφΛαρ 187/2022, ΤΝΠ Νόμος). Η αντικειμενική όμως ενέργεια των διαδικαστικών πράξεων των αναγκαίων ομοδίκων, που καθιερώνεται κατά βάση από τη διάταξη του άρθρου 76 ΚΠολΔ, αφορά μόνο εκείνους που κατέστησαν πράγματι ομόδικοι (Ν. Νικάς στην ΕρμΚΠολΔ, Κεραμέα – Κονδύλη – Νίκα, Τόμος I, άρθρο 76, αριθμ. 6, σελ. 177) και προϋποθέτει, όπως προαναφέρθηκε, νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση όλων των ομοδίκων σε κάθε συζήτηση επί ποινή απαραδέκτου της τελευταίας ως προς όλους (ΕφΑΘ 6399/2006, ΕλλΔνη 2008.551, ΕφΑΘ 12016/1995, ΕλλΔνη 1997.686, ΜονΕφΠειρ 173/2023, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 172/2015, ΤΝΠ Νόμος, ΕφΛαρ 56/2019, Δικ/φία 2019.280, ΕφΛαρ 166/2019, ΤΝΠ Νόμος). Ο προσθέτως παρεμβαίνων δικαιούται, σύμφωνα με το άρθρο 82 ΚΠολΔ, να επιχειρεί κάθε διαδικαστική πράξη προς το συμφέρον του υπέρ ου παρενέβη. Συγκεκριμένα, έχει δικαίωμα, μεταξύ άλλων, να επισπεύδει τη δίκη, να καταθέτει προτάσεις, να χρησιμοποιεί μέσα επίθεσης και άμυνας προς υποστήριξη των αιτήσεων του υπέρ ου, προτείνοντας στο πλαίσιο αυτό ενστάσεις, να επικαλείται και να προσάγει μέσα απόδειξης, να υποβάλει αιτήσεις, να ασκεί ένδικα μέσα και για τις διατάξεις που αφορούν την κύρια υπόθεση, να αναπληρώνει παραλείψεις του υπέρ ου η παρέμβαση προς αποτροπή δυσμενών συνεπειών (προερχόμενων π.χ. από την ερημοδικία του τελευταίου) και να αναλαμβάνει τη δίκη, σύμφωνα με το άρθρο 85 ΚΠολΔ. Επίσης, οι διαδικαστικές πράξεις του αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνοντος έχουν αντικειμενική ενέργεια και δεσμεύουν τον αδρανούντα υπέρ ου η παρέμβαση (Ν. Νικάς στην ΕρμΚΠολΔ, Κεραμέα – Κονδύλη – Νίκα, Τόμος I, άρθρο 82, αριθμ. 1, σελ. 191-192 και άρθρο 83, αριθμ. 3, σελ. 194, Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ, Τόμος Α`, άρθρο 82, αριθμ. 3, 6, 9 και 18, σελ. 580-583). Εξάλλου, κατά το άρθρο 274 παρ. 2 ΚΠολΔ, όπως εφαρμόζεται σύμφωνα με το άρθρο 524 παρ.1 ΚΠολΔ και στην επί της εφέσεως δίκη «Αν εκείνος που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση λάβει μέρος κανονικά στη δίκη, τότε: α) αν δεν λάβουν μέρος κανονικά στη δίκη και οι δύο αρχικοί διάδικοι ή ο αντίδικος εκείνου, υπέρ του οποίου ασκήθηκε η παρέμβαση, το δικαστήριο συζητεί την υπόθεση ερήμην του αντιδίκου εκείνου υπέρ του οποίου ασκήθηκε η παρέμβαση και εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 271 και 272…». Ως μη κανονική συμμετοχή των διαδίκων ενώπιον του εφετείου νοείται, μεταξύ άλλων, είτε η μη εκπροσώπησή τους στη δίκη από ή με δικηγόρο είτε η μη κατάθεση προτάσεων (άρθρα 94 παρ 1 και 2, 115 παρ. 3 ΚΠολΔ), στην περίπτωση δε αυτή θεωρούνται δικονομικά απόντες και δικάζονται ερήμην (ΑΠ 1735/2010, ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 407/2012, ΕλλΔνη 2012.1074, ΕφΑΘ 5267/2007, ΕλλΔνη 2008.564, ΜονΕφΠειρ 173/2023, ο.α., ΕφΠειρ 381/2013, ΤΝΠ Νόμος). Σύμφωνα, επομένως, με τη διάταξη του άρθρου 274 παρ. 2 περ. β` ΚΠολΔ, σε περίπτωση που παρίσταται ο προσθέτως παρεμβαίνων, αλλά απουσιάζει ο υπέρ ου η πρόσθετη παρέμβαση, η συζήτηση της υπόθεσης γίνεται ερήμην του μεταξύ του προσθέτως παρεμβαίνοντος και του αντιδίκου του υπέρ ου η πρόσθετη παρέμβαση, εκτός εάν έχει ασκηθεί αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, κατά την έννοια του άρθρου 83 ΚΠολΔ, οπότε, λόγω της επιγενόμενης αναγκαίας ομοδικίας του παρεμβαίνοντος με το διάδικο υπέρ του οποίου η παρέμβαση, ο τελευταίος, σύμφωνα με το άρθρο 76 παρ. 1 εδ. τελ ΚΠολΔ, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται από τον παριστάμενο παρεμβαίνοντα – ομόδικο του. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι η εφαρμογή του άρθρου 274 παρ. 2 ΚΠολΔ προϋποθέτει εγγραφή στο πινάκιο τόσο της κύριας υπόθεσης, όσο και της πρόσθετης παρέμβασης και συνεκφώνησης αυτών, ώστε τελικά να συνεκδικαστούν (ΤριμΕφΑθ 3663/2024 στην ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 193/2023, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 160/2022, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 673/2022, ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ.4 ΚΠολΔ, σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσίβλητου ως προς την έφεση, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών. Ο παριστάμενος διάδικος υποχρεούται, μέσα σε πέντε ημέρες από τη συζήτηση, να προσκομίσει αντίγραφα εισαγωγικού δικογράφου και των προτάσεων του ερημοδικούντος διαδίκου, που κατατέθηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη καθώς και τα πρακτικά και τις εκθέσεις που λήφθηκαν κατ’ αυτή. Διαφορετικά, η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη. Έτσι, σε περίπτωση που ο παριστάμενος διάδικος δεν προσκομίζει το εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο, τις προτάσεις που υποβλήθηκαν στον πρώτο βαθμό από τον μη εμφανισθέντα διάδικο και τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση, λόγω της αδυναμίας του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου να κρίνει επί της διαφοράς, από την έλλειψη αυτή, δηλαδή να εκφέρει κρίση επί της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρισμούς αμφοτέρων των διαδίκων μερών [ΑΠ 119/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 122/2003 ΕλλΔ/νη 2003.1326, ΜονΕφΑθ 2259/2024 στην ΤΝΠ Νόμος, Εφ.Πατρ. 51/2022, Εφ.Πατρ. 217/2018, Εφ.Δωδ. 288/2017, Εφ.Πειρ. 804/2014, Εφ.Πειρ. 371/2014, Εφ.Λαρ. 139/2012, ΜονΕφΠειρ 544/2020, ΜονΕφΛαμ 140/2020 ΤΝΠ Νόμος]. Επί παράλειψης κήρυξης του ανωτέρω προσωρινού απαραδέκτου, που επιβάλλεται από το νόμο προεχόντως προς κατοχύρωση του θεμελιώδους δικονομικού δικαιώματος της υπεράσπισης (άρθρο 110 παρ. 2 ΚΠολΔ), ιδρύεται λόγος αναίρεσης από το άρθρο 559 αρ. 14 ΚΠολΔ (Ολ.ΑΠ 12/2000, ΑΠ 122/2003, Εφ.Πειρ. 170/2016 Εφ.Πειρ.(Μον). 544/2020, Εφ.Λαμ.(Μον). 140/2020 ΤΝΠ Νόμος, Εφ.Λαρ.(Μον). 399/2018 ΤΝΠ Ισοκράτης).
Στην προκειμένη περίπτωση, η προσθέτως παρεμβαίνουσα ανώνυμη εταιρεία ασκεί την υπό κρίση πρόσθετη παρέμβαση, όπως διαλαμβάνει στο σχετικό δικόγραφο, με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχος και μη υπόχρεος διάδικος, διαχειρίστρια των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία “…………..”, η οποία φέρεται ότι κατέστη ειδική διάδοχος της εκκαλούσας ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………» ως προς απαιτήσεις που φέρονται για ικανοποίηση με την επισπευδόμενη αναγκαστική εκτέλεση, κατόπιν μεταβίβασης στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3156/2003, μετά την άσκηση της ένδικης ανακοπής και την επελθούσα εκκρεμοδικία. Ότι συγκεκριμένα η μεταβίβαση που αφορούσε και τις απαιτήσεις που απορρέουν από την υπ’ αρ. ……./24.7.2009 σύμβαση τοκοχρεολυτικού δανείου, που αποτελεί αντικείμενο της εκκρεμούς δίκης έγινε δυνάμει της από 17.12.2021 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων, περίληψη της οποίας καταχωρίσθηκε αυθημερόν στα δημόσια βιβλία του άρθρου 3 του ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών στον τόμο …. με α.α. ….. και με αριθμό πρωτοκόλλου …./17.12.2021 (άρθρο 10 παρ.8 του ν. 3156/2003). Ότι η δημοσίευση αυτή ως προς το παράρτημά της και για την ορθότητα αυτού, επαναλήφθηκε με την υπ’ αρ. πρωτ. …../20-1-2022 δημοσίευση συμβάσεων του άρθρου 10 παρ.8 του ν. 3156/2003, η οποία και καταχωρίσθηκε στο βιβλίο του άρθρου 3 του ν. 2844/2000 του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών στον τόμο …. με α.α. ….. Ότι περαιτέρω η διαχείριση των απαιτήσεων που μεταβιβάσθηκαν στην εταιρεία ειδικού σκοπού ανατέθηκε αρχικά στην ανώνυμη τραπεζική εταιρεία «………..» δυνάμει της από 17.12.2021 «Σύμβασης Διαχείρισης Ενδιάμεσης Περιόδου», περίληψη της οποίας καταχωρίσθηκε νόμιμα στις 17.12.2021 στα βιβλία του άρθρου 3 του ν. 2844/2000, πλην όμως στις 4.2.2022 λύθηκε η παραπάνω σύμβαση διαχείρισης και την ίδια ημέρα διαχειριστής των απαιτήσεων που τιτλοποιήθηκαν ανέλαβε η προσθέτως παρεμβαίνουσα εταιρεία δυνάμει της από 17.12.2021 σύμβασης μακροχρόνιας διαχείρισης επιχειρηματικών απαιτήσεων κατ’ άρθρο 10 παρ.14 και 16 του ν. 3156/2003, περίληψη της οποίας καταχωρίστηκε νόμιμα την 4.2.2022 στα βιβλία του άρθρου 3 του ν. 2844/2000, οπότε συνεπεία των ανωτέρω η εταιρεία αυτή ως μη δικαιούχος διάδικος και διαχειρίστρια των προαναφερόμενων απαιτήσεων, έχει έννομο συμφέρον και παρεμβαίνει αυτοτελώς υπέρ της αρχικής διαδίκου τράπεζας. Σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη, πρόκειται για αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, η οποία δημιουργεί επιγενόμενη αναγκαστική ομοδικία μεταξύ της αρχικής δικαιούχου των απαιτήσεων εκκαλούσας τράπεζας και της προσθέτως παρεμβαίνουσας, με αποτέλεσμα, παριστάμενη η τελευταία ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου να αντιπροσωπεύει και την απολιπόμενη εκκαλούσα τράπεζα κατ’ άρθρο 76 παρ. 1 εδ. τελ ΚΠολΔ, η οποία έτσι δεν δικάζεται ερήμην και δεν εφαρμόζεται ως προς την έφεση λόγω και της ερημοδικίας της εφεσίβλητης το άρθρο 260 ΚΠολΔ. Περαιτέρω, όμως, για να προχωρήσει νόμιμα η συζήτηση της υπόθεσης ως προς την απολιπόμενη εφεσίβλητη που κατά τα ανωτέρω έχει κληθεί νόμιμα σε αυτή, θα έπρεπε η προσθέτως παρεμβαίνουσα που αντιπροσωπεύει την εκκαλούσα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 524 παρ.4 ΚΠολΔ, να προσκομίσει μέσα σε πέντε ημέρες από τη συζήτηση, αντίγραφο του εισαγωγικού δικογράφου, δηλαδή της ανακοπής και των προτάσεων της εφεσίβλητης που κατατέθηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και των πρακτικών που τηρήθηκαν σε αυτή. Η αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα με τις προτάσεις της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου επικαλείται ως σχετικό 7, αλλά δεν προσκομίζει τις προτάσεις της εφεσίβλητης από την πρωτοβάθμια δίκη, ενώ δεν επικαλείται, ούτε προσκομίζει το εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο, ήτοι την από 10.6.2020 (με Γ.Α.Κ. …../2020 και Ε.Α.Κ. …../2020) ανακοπή, καθώς και τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης. Ως εκ τούτου, πρέπει κατ’ άρθρο 524 παρ.4 τελ. εδ. ΚΠολΔ να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης, τόσο ως προς την έφεση, όσο και ως προς την παρεπόμενη αυτής αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει α) την από 27.8.2020 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …./2020 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …./2020) έφεση κατά της 2608/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών) ερήμην της εφεσίβλητης, της δε εκκαλούσας αντιπροσωπευόμενης από την αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «……..», β) την ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 1.11.2022 (με Γ.Α.Κ. …./2022 και Ε.Α.Κ. ……/2022) αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση με την παρουσία της αυτοτελώς παρεμβαίνουσας και ερήμην της υπέρ ης και της καθ’ ης η πρόσθετη παρέμβαση.
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης και της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 27.2.2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ