ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Δ΄ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 145/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Παναγιώτα Παντελάκη (με δήλωση, κατ΄άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
Του ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μιχαήλ Κουτουλάκο (με δήλωση, κατ΄άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
Ο ΕΚΚΑΛΩΝ – ΑΝΑΚΟΠΤΩΝ, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά του καθ΄ού η ανακοπή – εφεσίβλητου, την από 21.1.2022, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………/2022, ανακοπή. Επί της ανακοπής αυτής εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, η υπ΄αρ. 3303/3.11.2022 οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, όπως αυτή διορθώθηκε με την υπ΄αρ. 3906/2022 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, η οποία, δικάζοντας ερήμην του ανακόπτοντος, απέρριψε την ανακοπή.
Την ανωτέρω απόφαση προσβάλλει ο εκκαλών – ανακόπτων με την κρινόμενη από 20.3.2024 έφεσή του, απευθυνόμενη στο παρόν Δικαστήριο, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………../11.4.2024, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………/11.4.2024, προσδιορίστηκε δε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. ….
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης και κατά την εκφώνησή της από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ύστερα από δήλωσή τους, που έγινε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ, δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2 και 528 ΚΠολΔ (όπως αυτά ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο 1 άρθρ. τρίτο του Ν. 4335/2015 και το άρθρο 44 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, αντίστοιχα), προκύπτει ότι η προφορική συζήτηση ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης και αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, η συζήτηση ενώπιον του οποίου γίνεται πλέον προφορικά. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και έτσι δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνο πληρεξουσίων ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση. Η απαγόρευση της παράστασης με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ ισχύει όχι μόνο για το διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, αλλά και για τον αντίδικο του, ο οποίος κανονικά είχε παραστεί στον πρώτο βαθμό. Τούτο σαφώς προκύπτει από τις προαναφερόμενες διατάξεις, γιατί διαφορετικά, χωρίς δηλαδή την πραγματική παράσταση όλων των διαδίκων, προφορική συζήτηση δε νοείται, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα της εκατέρωθεν ακρόασης και της κατ` αντιδικία συζήτησης της υπόθεσης (άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος), αλλά και για να εξασφαλίζεται η ισότητα των όπλων (άρθρο 110 ΚΠολΔ) και η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (ΑΠ 491/2023, ΑΠ 286/2023, ΑΠ 131/2022, ΑΠ 635/2020, ΑΠ 1478/2019, ΑΠ 476/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, κατά μεν τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 ΚΠολΔ (όπως αυτή ισχύει μετά την αντικατάστασή της με το άρθρ. 1 άρθρ. τρίτο Ν. 4335/2015), σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται, κατά δε τη διάταξη του άρθρου 260 παρ. 1 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης (άρθρο 524 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα), αν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης δεν εμφανίζονται όλοι οι διάδικοι ή εμφανίζονται, αλλά δεν μετέχουν κανονικά στη συζήτηση, η συζήτηση ματαιώνεται (ΑΠ 491/2023 ό.π., Εφ.Πειρ.(Μον). 215/2023 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ΄αρ. 3303/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (όπως αυτή διορθώθηκε με την υπ΄αρ. 3906/2022 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου), το οποίο δίκασε επί ανακοπής του ανακόπτοντος – ήδη εκκαλούντος εναντίον του καθ΄ού η ανακοπή- ήδη εφεσίβλητου, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, ερήμην του ανακόπτοντος, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Έχει δε ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 591 παρ.1 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι δεν προκύπτει ούτε επικαλούνται οι διάδικοι ότι έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλουμένης και από τη δημοσίευσή της έως την άσκηση της έφεσης, δεν έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της διετίας (άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, για το παραδεκτό της έφεσης, έχει καταβληθεί, από τον εκκαλούντα, το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 παρ.3 εδ.α΄ ΚΠολΔ παράβολο, κατά τα αναφερόμενα στην έκθεση κατάθεσης κάτωθεν του δικογράφου της.
Ο ανακόπτων – ήδη εκκαλών ζητούσε με την ως άνω με αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………./2022 ανακοπή του, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, για τους σε αυτήν αναφερόμενους λόγους, να ακυρωθούν: α) η από 16.11.2021 επιταγή προς εκτέλεση, συνταχθείσα κάτω από το αντίγραφο εκ του πρώτου εκτελεστού απογράφου της υπ΄αρ. 3166/2016 τελεσίδικης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία διατροφών) και η, δυνάμει αυτής, αρξάμενη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδει ο καθ΄ού η ανακοπή-ήδη εφεσίβλητος εις βάρος του και β) το από 30.11.2021 Κατασχετήριο, δυνάμει του οποίου επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας του ΝΠΔΔ με την επωνυμία ‘’Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης’’ (e-ΕΦΚΑ), ως τρίτου.
Επί της ανακοπής αυτής, εκδόθηκε η προαναφερθείσα υπ΄αρ. 3303/2022 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών), όπως αυτή διορθώθηκε με την υπ΄αρ. 3906/2022 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, η οποία, αφού έκρινε ότι η ανακοπή ασκήθηκε εμπρόθεσμα, στη συνέχεια, δικάζοντας την υπόθεση ερήμην του ανακόπτοντος, ένεκα του ότι ο τελευταίος (ήδη εκκαλών) δεν έλαβε μέρος κανονικά στη δίκη, διότι κατέθεσε εκπρόθεσμα προτάσεις, οι οποίες λογίζονται ανύπαρκτες, απέρριψε την ανακοπή (κατ΄ άρθρα 272 παρ.1, 591 παρ.1 εδ.α΄,937 παρ.3 ΚΠολΔ), καθώς επίσης επέβαλε τα δικαστικά έξοδα του καθ΄ού η ανακοπή εις βάρος του ανακόπτοντος, τα οποία όρισε στο ποσό των 300 ευρώ.
Ήδη δε κατά της παραπάνω οριστικής απόφασης (εκκαλουμένης), που εκδόθηκε με τη δικονομική απουσία του ανακόπτοντος, παραπονείται ο τελευταίος, με την κρινόμενη έφεσή του για τους λόγους που εκθέτει σ΄ αυτήν, ζητεί δε την εξαφάνισή της, ώστε να γίνει δεκτή η ανακοπή του κατά του αντιδίκου του.
Όπως, ωστόσο, προκύπτει από τα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος δικαστηρίου, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας ορισθείσα δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο ανακόπτων-εκκαλών παραστάθηκε με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του, κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, ενώ ο εφεσίβλητος εκπροσωπήθηκε επίσης δια δηλώσεως του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του. Σύμφωνα, όμως, με τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη, εφόσον η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, είναι υποχρεωτική ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου η προφορική συζήτηση της υπόθεσης και δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Επομένως, δεν επιτρέπεται παράσταση του ερημοδικασθέντος στον πρώτο βαθμό ανακόπτοντος, με δήλωση και η υποβολή τέτοιας δηλώσεως από την πληρεξούσια δικηγόρο του συνιστά μη προσήκουσα παράστασή του, με δικονομική συνέπεια την ερημοδικία του. Επιπλέον, και η παράσταση του εφεσίβλητου δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα επίσης με τα προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, αφού η απαγόρευση παράστασης με δήλωση αφορά και τους δύο διαδίκους, δηλαδή και αυτόν που παραστάθηκε κανονικά στον πρώτο βαθμό και δεν άσκησε την έφεση, δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση θα εξαφανιζόταν άνευ άλλου τινός μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση, και, κατά συνέπεια, με βάση την αρχή της προφορικότητας δεν επιτρέπεται η παράσταση με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ. Κατ` ακολουθία των ανωτέρω, το δικαστήριο τούτο, κρίνοντας ως μη κανονικές τις παραστάσεις των διαδίκων που παραστάθηκαν αμφότεροι με δήλωση, πρέπει, να κηρύξει ματαιωμένη τη συζήτηση της ως άνω έφεσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει ματαιωθείσα τη συζήτηση της από 20.3.2024 και με αριθμό κατάθεσης ………/11.4.2024 έφεσης κατά της υπ΄ αρ. 3303/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε ερήμην του ανακόπτοντος – εκκαλούντος, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 6 Μαρτίου 2025, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ