Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 196/2025

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός   196/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε η πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα, Ε.Δ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της καλούσας εφεσίβλητης: …………….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ιωάννη Γλύκα (με δήλωση ΚΠολΔ 242 παρ. 2).

Του καλουμένου εκκαλούντος: …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο, Ξενοφών Αθανασιάδη.

Η εφεσίβλητη άσκησε την με αρ. κατ. ………../2024 αγωγή προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο με την με αρ. 3623/2024 απόφαση την έκανε δεκτή.

Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ο εκκαλών με την από με αρ. κατ. …………../2024 έφεση, η οποία ορίστηκε να συζητηθεί με την με αρ. κατ. ………../2024 κλήση στην πιο πάνω δικάσιμο.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση κατά της με αρ. 3623/2024 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκρινε, κατά τη διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, αγωγή μεταρρύθμισης της δικαστικής ανάθεσης της επιμέλειας, ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα (ΚΠολΔ 518 παρ. 1). Είναι επομένως τυπικά δεκτή και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι για την άσκηση έφεσης κατά αποφάσεων που έκριναν επί διαφορών που αφορούν την άσκηση της επιμέλειας ανηλίκων τέκνων δεν απαιτείται καταβολή παραβόλου (ΚΠολΔ 495 παρ. 3 σε συνδ. με  592 περ. 3) και επομένως το με αρ. …………./2024 ηλεκτρονικό παράβολο ποσού 100 ευρώ που κατέβαλε ο εκκαλών κατά την κατάθεση της υπό κρίση έφεσής του δεν απαιτείτο εκ του νόμου και πρέπει να του επιστραφεί ανεξαρτήτως έκβασης του ενδίκου μέσου.

Με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή της η ενάγουσα εφεσίβλητη επικαλούμενη μεταβολή των συνθηκών ζήτησε τη μεταρρύθμιση της υπ’ αρ. 662/2023 οριστικής απόφασης αυτού του δικαστηρίου, με την οποία ανατέθηκε η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της στον πρώην σύζυγό της εναγόμενο εκκαλούντα, ώστε να ανατεθεί σ’ αυτήν αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας αυτού, άλλως και στους δύο (συνεπιμέλεια), άλλως να τροποποιηθεί η επικοινωνία της με τον ανήλικο, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την υπ’ αρ. 3623/2024 έκανε δεκτή την αγωγή, μεταρρύθμισε την υπ’ αρ. 662/2023 απόφαση αυτού του δικαστηρίου, ανέθεσε την επιμέλεια του ανηλίκου στην ενάγουσα αποκλειστικά, διέταξε την απόδοση του ανηλίκου στην ενάγουσα και απείλησε για κάθε παραβίαση της απόφασης χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό του. Εναντίον αυτής της απόφασης παραπονείται ο εκκαλών εναγόμενος για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων. Ζητεί δε την εξαφάνιση της απόφασης και την απόρριψη της αγωγής.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης, από το σύνολο των εγγράφων και των μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών και των με αρ. …., …../5.3.2025 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της συμβ/φου Πειραιώς, ………, οι οποίες ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (………/26.2.2025 εκθ. επιδ. της δικ. επιμ. ………), τα οποία νόμιμα και παραδεκτά επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε για άμεση απόδειξη είτε για έμμεση, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι από το μεταξύ τους γάμο, που λύθηκε με τη με αρ. 2381/2020 αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, απέκτησαν δύο τέκνα, τον …. (γεν. την 8.1.2009) και τον …… (γεν. την 4.5.2017). Πριν τη λύση του γάμου τους οι διάδικοι με τα τέκνα τους διέμεναν όλοι μαζί στο Πέραμα (…………….). Την 3.4.2019, η εφεσίβλητη πήρε τον νεότερο υιό της, εγκατέλειψε τη συζυγική οικία, διακόπτοντας την έγγαμη συμβίωση χωρίς εύλογη αιτία (αυτός ήταν και ο λόγος διαζυγίου) και μετοίκησε στη γενέτειρά της στο χωριό Κώμη της νήσου Λέσβου, όπου μέχρι το χρόνο άσκησης της αγωγής κατοικούσε και συνεχίζει να κατοικεί. Μετά από πολλούς δικαστικούς αγώνες δημοσιεύτηκαν η με αρ. 1103/26.3.2020 αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και η με αρ. 663/1.12.2023 οριστική απόφαση αυτού του δικαστηρίου, με τις οποίες ανατέθηκε η επιμέλεια των ανηλίκων …. (με την πρώτη) και ….. (με τη δεύτερη) αποκλειστικά στον εκκαλούντα πατέρα τους. Με την προαναφερόμενη εφετειακή απόφαση (663/2023) υποχρεώθηκε η εφεσίβλητη να αποδώσει στον εκκαλούντα το ανήλικο τέκνο (τον ……), το οποίο μέχρι τότε διέμενε μαζί της στη ….., και καθορίστηκε ο τρόπος επικοινωνίας της με αυτό ως εξής: Κάθε Τετάρτη και κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, ένδεκα ημέρες τα Χριστούγεννα, ένδεκα ημέρες το Πάσχα και δύο μήνες το καλοκαίρι. Το τέκνο θα παραλαμβάνεται από την κατοικία του πατέρα στο Πέραμα, όπου και θα επιστρέφεται μετά τη λήξη της επικοινωνίας. Κατά το χρόνο που η εφεσίβλητη δεν θα επικοινωνεί δια ζώσης με το τέκνο, θα μπορεί ανεμπόδιστα να επικοινωνεί μαζί του τηλεφωνικά και με βιντεοκλήση. Εναντίον αυτής της απόφασης η εφεσίβλητη άσκησε την από 18.12.2023 (……/2023) αίτηση αναίρεσης, η οποία εκκρεμεί. Άσκησε επίσης και την από 18.12.2023 (ΤΚ …../2023) αίτηση αναστολής εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, η οποία απορρίφθηκε με την με αρ. 24/29.1.2024 απόφαση του Αρείου Πάγου. Επειδή η εφεσίβλητη δεν συμμορφώθηκε εκούσια με την ως άνω εφετειακή απόφαση, ο εκκαλών της επέδωσε την 14.2.2024 (…./14.2.2024 εκθ. επιδ. του δικ. επιπμ. ………) επιταγή προς εκτέλεση κάτωθι αντιγράφου εξ απογράφου της ως άνω απόφασης, όμως και πάλι η εφεσίβλητη δεν συμμορφώθηκε. Έτσι, την 21.2.2024 της επέδωσε για δεύτερη φορά (……/21.2.2024 εκθ. επιδ. του ίδιου δικ. επιμ.) επιταγή προς εκτέλεση, αλλά και πάλι η εφεσίβλητη δεν συμμορφώθηκε. Στη συνέχεια η τελευταία κατέθεσε ενώπιον του Αρείου Πάγου την από 5.3.2024 (ΤΚ …./2024) δεύτερη αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ως άνω εφετειακής απόφασης, η οποία όμως και πάλι απορρίφθηκε με την με αρ. 67/23.4.2024 απόφαση του Αρείου Πάγου. Την 29.4.2024 ο εκκαλών κοινοποίησε στην εφεσίβλητη για τρίτη φορά επιταγή προς εκτέλεση (…./30.4.2024 εκθ. επιδ. του ίδιου ως άνω δικ. επιμ.) αλλά και πάλι αυτή αρνήθηκε να συμμορφωθεί. Έτσι ο εκκαλών την 9.5.2024 μετέβη στη …., στην Υποδιεύθυνση Ασφαλείας …… και υπέβαλε εναντίον της την με αρ. πρωτ. ………../11 έγκληση για την τέλεση εκ μέρους της των αδικημάτων της παραβίασης δικαστικής απόφασης (ΠΚ 169Α) και της αρπαγής ανηλίκου (ΠΚ 324). Με  τη συνοδεία των αστυνομικών οργάνων ο εκκαλών μετέβη στην οικία της εφεσίβλητης, όπου και του παρέδωσε το ανήλικο τέκνο. Η ίδια δε η εφεσίβλητη μαζί με τον αδελφό της, …………, ο οποίος είχε προστρέξει για συμπαράσταση της αδερφής του, απειλούσαν τον εκκαλούντα ότι θα ξαναπάρουν πίσω το παιδί. Υπό το φόβο διενέξεων και ενόψει του απειλητικού κλίματος που είχε διαμορφωθεί για τον εκκαλούντα και τον ανήλικο, οι αστυνομικές αρχές συνόδευσαν αυτόν και τον ανήλικο στο λιμάνι τη ……. και υπό την προστασία τους επιβιβάστηκαν στο πλοίο το οποίο αναχώρησε για τον Πειραιά, όπου και κατέπλευσαν την επομένη (10.5.2024), ημέρα Παρασκευή. Την επομένη (11.5.2024), ημέρα Σάββατο, η εφεσίβλητη μετέβη στο Πέραμα στην οικία του εκκαλούντος για να παραλάβει το τέκνο για επικοινωνία, όπως είχε καθοριστεί με την ως άνω εφετειακή απόφαση, πλην όμως τούτο δεν κατέστη εφικτό, αφού δεν τους βρήκε εκεί. Ανεπιτυχείς ήταν και οι προσπάθειες της εφεσίβλητης για τηλεφωνική επικοινωνία με τον εκκαλούντα και το τέκνο αυθημερόν (11.5.2024) και την επομένη (12.5.2024) και έτσι την 13.5.2024 μετέβη στο Α.Τ. Περάματος, όπου και υπέβαλε εναντίον του την με αρ. πρωτ. …………/13.5.2024 έγκληση για το αδίκημα της παραβίασης δικαστικής απόφασης. Την 13.5.2024 η εφεσίβλητη επικοινώνησε με τον ανήλικο ….. μέσω βιντεοκλήσης. Την 15.5.2024,  ημέρα Τετάρτη, η εφεσίβλητη μετέβη στην οικία του εκκαλούντος για να ασκήσει το δικαίωμα επικοινωνίας με τον ανήλικο, πλην όμως δεν κατέστη τούτο εφικτό γιατί δεν τους βρήκε εκεί. Στη συνέχεια μετέβη πάλι στο Α.Τ. Περάματος, όπου και υπέβαλε εναντίον του την με αρ. πρωτ. ………./16.5.2024 έγκληση για το ίδιο ως άνω αδίκημα. Την 16.5.2024 η εφεσίβλητη επικοινώνησε με βιντεοκλήση με τον ανήλικο. Έκτοτε η επικοινωνία της εφεσίβλητης με τον ανήλικο συνεχίστηκε κανονικά, όπως καθορίστηκε με την ως άνω εφετειακή απόφαση. Παραλάμβανε τον ανήλικο από την οικία του εκκαλούντος, όπου και τον επέστρεφε, κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και κάθε Τετάρτη, τις καθορισθείσες ώρες, είχε ελεύθερη επικοινωνία μαζί του τις ημέρες που δεν ήταν μαζί του, ενώ τη θερινή περίοδο πήρε τον ανήλικο και πήγαν στη ……, όπου και παρέμειναν μαζί για δύο συνεχείς μήνες, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα και χωρίς να παρεμποδιστεί από τον εκκαλούντα. Με την υπό κρίση αγωγή της ζήτησε να μεταρρυθμιστεί η ως άνω εφετειακή απόφαση και να της ανατεθεί αποκλειστικά η επιμέλεια του ανηλίκου, άλλως να ανατεθεί και στους δύο (συνεπιμέλεια), επειδή ο εκκαλών την παρεμπόδισε στην άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας την 11.5.2024 και 15.5.2024 και στην ελεύθερη τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του κατά το διάστημα από 9.5.2024 έως 15.5.2024, πλην της 13.5.2024, που δεν την παρεμπόδισε. Ισχυρίζεται επίσης ότι την 16.5.2024, σε βιντεοκλήση που είχε με τον ανήλικο, την εξύβρισε με τη φράση «άντε μωρή γαμήσου» και ότι την απείλησε ότι θα της απαγορεύσει την επικοινωνία στο μέλλον. Επιπλέον ισχυρίστηκε ότι ο ανήλικος δεν επιθυμεί να είναι με τον πατέρα του εκκαλούντα αλλά με την εφεσίβλητη μητέρα του στην οποία θέλει να επιστρέψει. Σε σχέση με τον ισχυρισμό της ότι παρεμποδίστηκε από τον εκκαλούντα στον δικαίωμα της επικοινωνίας με τον ανήλικο τις ως άνω ημερομηνίες και κατά το χρονικό διάστημα που αναφέρει, και ότι αυτό το περιστατικό δικαιολογεί τη μεταρρύθμιση της απόφασης και την ανάθεση της επιμέλειας του ανηλίκου σ’ αυτήν αποκλειστικά, άλλως και στους δύο με συνεπιμέλεια, αυτός πρέπει να απορριφθεί. Και αυτό γιατί η ως άνω, εξαιρετικά σύντομης χρονικής διάρκειας, συμπεριφορά του εκκαλούντος, ήσσονος σημασίας, που δεν επαναλήφθηκε ουδέποτε στο μέλλον, αφού μετά απ’ αυτό συνεχίστηκε κανονικά και ανεμπόδιστα η επικοινωνία, πρέπει να δικαιολογηθεί το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εξαιτίας της έντονης συναισθηματικής φόρτισης και του αισθήματος απειλής και ανησυχίας που βάσιμα ένιωσε ο εκκαλών τότε για τον ίδιο και για το ανήλικο τέκνο, που μόλις είχε πάρει μετά από την προηγηθείσα συμπεριφορά της εφεσίβλητης, η οποία για πέντε μήνες δεν συμμορφωνόταν στη ως άνω εφετειακή απόφαση και δήλωνε μέχρι και τη τελευταία στιγμή (9.5.2024) ότι θα ξαναπάρει πίσω τον ανήλικο. Επομένως, το επικαλούμενο ως άνω γεγονός δεν ήταν τέτοιας βαρύτητας ούτε διάρκειας που να δικαιολογεί μεταβολή των συνθηκών από το χρόνο δημοσίευσης της ως άνω εφετειακής απόφασης ρύθμισης της επιμέλειας του ανηλίκου. Περαιτέρω, σε σχέση με τον ισχυρισμό της εφεσίβλητης ότι ο εκκαλών κατά τη διάρκεια βιντεοκλήσης την εξύβρισε και την απείλησε ότι θα διακόψει την επικοινωνία της με τον ανήλικο στο μέλλον, αυτός δεν αποδείχθηκε από κανένα αποδεικτικό μέσο, ούτε ακόμη και από την κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης, που εξετάστηκε με επιμέλεια της εφεσίβλητης στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, αφού αυτή κρίνεται αμφιβόλου αξιοπιστίας, καθόσον κατέθεσε ότι η εξύβριση, χωρίς να προσδιορίζει σε τι ακριβώς συνίσταται ή ποιες φράσεις ειπώθηκαν, καθώς και η απειλή έλαβαν χώρα Σαββατοκύριακο, ενώ σύμφωνα με τον ισχυρισμό της ίδιας της εφεσίβλητης έλαβε χώρα την 16.5.2024, ημέρα Πέμπτη. Άλλωστε προς επίρρωση του συμπεράσματος ότι ο εκκαλών δεν απείλησε ότι θα απαγορεύσει στο μέλλον την επικοινωνία της εφεσίβλητης αποτελεί και το γεγονός ότι η επικοινωνία της με τον ανήλικο συνεχίστηκε κανονικά στο μέλλον χωρίς προσκόμματα. Εξάλλου, σε σχέση με τον ισχυρισμό της ότι ο ανήλικος επιθυμεί να επιστρέψει σ’ αυτήν και ότι είναι δυστυχισμένος που είναι με τον πατέρα του, αυτός από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε και σε κάθε περίπτωση η βούληση του ανηλίκου ενόψει του νεαρού της ηλικίας του (επτά ετών κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής και οκτώ κατά το χρόνο συζήτησης της έφεσης) δεν είναι ικανή για να αντιληφθεί το πραγματικό του συμφέρον και δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη ως νέο περιστατικό που δικαιολογεί τη μεταρρύθμιση της απόφασης ανάθεσης της επιμέλειας, γι’ αυτό και το παρόν δικαστήριο δεν έκρινε αναγκαία την επικοινωνία μαζί του. Μετά ταύτα, ενόψει των ανωτέρω δεν συνέτρεχε μεταβολή των συνθηκών τέτοιας φύσης και βαρύτητας που να δικαιολογούν τη μεταρρύθμιση της με αρ. 662/2023 απόφασης αυτού του δικαστηρίου. Σχετικά με το επικουρικό αίτημα της αγωγής για μεταρρύθμιση της επικοινωνίας της απόφασης και αυτό πρέπει να απορριφθεί, γιατί ενόψει του χρόνου επικοινωνίας της εφεσίβλητης με τον ανήλικο, έτσι όπως καθορίστηκε με την ως άνω εφετειακή απόφαση, που ανέρχεται σε δύο Σαββατοκύριακα το μήνα, τέσσερις ακόμη ημέρες (Τετάρτες) το μήνα, δύο μήνες το καλοκαίρι και από ένδεκα ημέρες τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αυτός κρίνεται υπεραρκετός, ώστε ο ανήλικος να εξακολουθήσει να έχει επαρκή και ουσιαστική επικοινωνία με τη μητέρα του για την ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη. Με βάση τα ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή έπρεπε να απορριφθεί. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που με την εκκαλουμένη έκανε δεκτή αυτήν, τροποποίησε την με αρ. 662/2023 απόφαση αυτού του δικαστηρίου, ανέθεσε την επιμέλεια του ανηλίκου αποκλειστικά στην εφεσίβλητη και διέταξε την απόδοση του ανηλίκου σ’ αυτήν, δεχόμενο μεταβολή των συνθηκών, έσφαλε στην εκτίμηση των αποδείξεων, γι’ αυτό και πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να απορριφθεί η αγωγή. Τα έξοδα του εκκαλούντος εναγομένου αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εφεσίβλητης ενάγουσας λόγω της ήττας της (ΚΠολΔ 176, 183).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την έφεση.

Εξαφανίζει την με αρ. 3623/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.

Κρατεί την υπόθεση και δικάζει κατ’ ουσίαν.

Απορρίπτει την αγωγή.

Διατάζει την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στον καταθέσαντα αυτό.

Καταδικάζει την εφεσίβλητη ενάγουσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος εναγόμενου αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, που καθορίζει σε 800 ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά στις  1.4.2025.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ