ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 142/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε η πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την ………., για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: …….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο, Παρασκευή Κουπλίδου με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2).
Των εφεσιβλήτων: 1) …………, ως ασκούσας την επιμέλεια των ακόμη ανηλίκων τέκνων, ……. και …….., και 2) …………., που μετά την ενηλικίωσή της παραστάθηκε ατομικά, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο, Σπυρίδωνα Ζερβόπουλο.
Η πρώτη εφεσίβλητη άσκησε την με αρ. κατ. ……./2022 αγωγή προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο με την με αρ. 3177/2023 απόφαση την έκανε εν μέρει δεκτή.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ο εναγόμενος με την από ………./2023 (αρ. κατ. Εφ.Πειρ. ………../2024) έφεση προς το δικαστήριο τούτο η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί ενώπιον του στην δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αρ. 3177/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε κατά τη διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (ΚΠολΔ 518 παρ. 1). Πρέπει επομένως να κριθεί ως τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.
Η ενάγουσα, εφεσίβλητη, ως έχουσα αποκλειστικά την επιμέλεια των τριών ανηλίκων τέκνων, που απέκτησε με τον εναγόμενο, εκκαλούντα, πρώην σύζυγο της, ζήτησε με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή της να υποχρεωθεί ο τελευταίος, να της καταβάλει, ως συνεισφορά σε χρήμα στη διατροφή τους, το συνολικό μηνιαίο ποσό των 1.300 ευρώ, κατά τις στην αγωγή διακρίσεις, για το μετά την επίδοση της αγωγής χρονικό διάστημα τριών ετών, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, με την ως άνω ιδιότητά της, ως διατροφή σε χρήμα, τα μηνιαία ποσά α) των 320 ευρώ για την ανήλικη …., β) των 280 ευρώ για την ανήλικη …. και γ) των 180 ευρώ για την ανήλικη ……, για χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως την ενηλικίωση της πρώτης και τριών ετών για τα λοιπά ανήλικα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση. Εναντίον αυτής της απόφαση παραπονείται ο εναγόμενος εκκαλών με την υπό κρίση έφεση, για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί αυτή και να απορριφθεί η αγωγή.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα και την εξέταση του διαδίκου εναγόμενου, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης και όλων των εγγράφων και των μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών, που οι διάδικοι επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Από τον μεταξύ τους ήδη λυθέντα γάμο οι διάδικοι απέκτησαν τρία τέκνα, την ….., ανήλικη κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής (15.12.2022) και ήδη ενήλικη κατά τη συζήτηση της έφεσης (γεννημένη την 6.12.2006), τη ….. και την …., ανήλικες ακόμη, που γεννήθηκαν την 13.1.2009 και 19.4.2013 αντίστοιχα, τα οποία δεν διαθέτουν περιουσία ή εισοδήματα και η αποκλειστική επιμέλειά τους ανατέθηκε στην εφεσίβλητη με την 3780/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Η εφεσίβλητη ενάγουσα (γεννηθείσα το έτος 1974), το έτος 2018 διορίστηκε στο ΣΔΟΕ και, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, εργαζόταν στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία με καθαρές κατά μήνα αποδοχές ύψους 1.362 ευρώ. Επιπλέον, λάμβανε επίδομα του ΟΓΑ, ύψους 1.680 ευρώ ετησίως, ήτοι (1.680/12) 140 ευρώ μηνιαίως. Από την εκμίσθωση προς τον εκκαλούντα του 50% εξ αδιαιρέτου ενός διαμερίσματος 79,20 τ.μ. κειμένου στον δ’ όροφο πολυκατοικίας κειμένης στον Πειραιά (………….), που της ανήκει κατά κυριότητα κατά το ίδιο εξ αδιαιρέτου ποσοστό, αποκερδαίνει μηνιαίως το ποσό των 190 ευρώ. Έχει την πλήρη κυριότητα ενός διαμερίσματος 104,85 τ.μ. που βρίσκεται στο δ’ όροφο πολυκατοικίας κειμένης στον Πειραιά (………..), στην οποία και διαμένει μαζί με τα τρία ανήλικα τέκνα της. Επίσης έχει την ψιλή κυριότητα τριών ισογείων καταστημάτων, 42,50 τ.μ., 26,20 τ.μ. και 45 τ.μ., ενός διαμερίσματος α ορόφου 84,60 τ.μ. και του 25% εξ αδιαιρέτου έξι οριζοντίων ιδιοκτησιών 132,28 τ.μ., 97,16 τ.μ., 93,90 τ.μ., 93,90 τ.μ., 132,38 τ.μ. και 97,16 τ.μ., που βρίσκονται στη νήσο ….. Αττικής, με επικαρπωτές τους γονείς της, τα οποία δεν της αποφέρουν κανένα έσοδο. Διαθέτει ένα επιβατηγό αυτοκίνητο (TOYOTA YARIS), 1300 κ.ε., έτους πρώτης κυκλοφορίας 2000. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν προέκυψαν. Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι στην τουριστική επιχείρηση, η οποία λειτουργεί στο όνομα της μητέρας της εφεσίβλητης στην Αίγινα, στις ως άνω έξι οριζόντιες ιδιοκτησίες, όπου η εφεσίβλητη έχει το 25% εξ αδιαιρέτου κατά ψιλή κυριότητα, η τελευταία αποκερδαίνει έσοδα, επειδή αυτή παλαιότερα λειτουργούσε ατομική επιχείρηση στο όνομά της και με το διορισμό της στο δημόσιο τομέα υπέβαλε τυπικά δήλωση διακοπής (14.2.2018), είναι αβάσιμος, αφού από κανένα από τα ως άνω αναφερόμενα αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχθηκε τούτο. Ειδικότερα, δεν προέκυψε ότι κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα η εφεσίβλητη ενάγουσα απασχολείτο στην ως άνω τουριστική επιχείρηση ούτε ότι σε κάθε περίπτωση συμμετείχε στα κέρδη της επιχείρησης. Αντίθετο συμπέρασμα δεν δύναται να εξαχθεί με πλήρη δικανική πεποίθηση από προγενέστερες δικαστικές αποφάσεις καθορισμού και επιδίκασης διατροφής (3631/2020 και 3780/2017 Μον Πρωτ. Πειραιώς), ούτε υφίσταται δεσμευτικό δεδικασμένο απ’ αυτές, με τις οποίες έγινε δεκτός ο εν λόγω ισχυρισμός του εκκαλούντος, αφού αυτές αφορούν άλλα χρονικά διαστήματα διάφορα του επιδίκου και μια εξ αυτών (3780/2017) αφορά χρονική περίοδο που η εφεσίβλητη πράγματι ασκούσε την ατομική τουριστική επιχείρηση, γιατί δεν είχε ακόμη διοριστεί στον δημόσιο τομέα και δεν είχε υποβάλει δήλωση διακοπής εργασιών. Ο εκκαλών εναγόμενος (γεννηθείς το έτος 1974), κατά τον επίδικο χρόνο, ήταν υπάλληλος στο ΣΔΟΕ, με καθαρά μηνιαία έσοδα 1.532 ευρώ. Έχει την πλήρη κυριότητα του 50% εξ αδιαιρέτου του ως άνω διαμερίσματος στον Πειραιά, όπου και διαμένει, καταβάλλοντας μίσθωμα στην εφεσίβλητη για το υπόλοιπο 50%, ύψους 190 ευρώ μηνιαίως. Επίσης έχει και ένα επιβατηγό αυτοκίνητο (OPEL ASTRA) 1600 κ.ε. έτους πρώτης κυκλοφορίας 2000. Αμφότεροι δε οι γονείς διάδικοι είχαν τις συνηθισμένες δαπάνες διαβίωσης, σίτισης, ένδυσης, υπόδησης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας, που έχουν άτομα της ηλικίας τους. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ανήλικη, κατά το επίδικο διάστημα, …., φοιτούσε στη β’ τάξη δημόσιου λυκείου στον Πειραιά, είχε τις συνηθισμένες ανάγκες διαβιώσεως (τροφή, στέγαση, ενδυμασία, ψυχαγωγία) καθώς και εκπαίδευσης ανάλογης προς την ηλικία της. Παρακολουθούσε μαθήματα κατεύθυνσης στο φροντιστήριο «….» για το οποίο απαιτούταν δαπάνη 190 ευρώ μηνιαίως και συνολικά από τον χρόνο επίδοσης της αγωγής (Δεκέμβριος 2022) έως τον Ιούνιο του 2023, δαπάνη (190 Χ 6) 1.140 ευρώ. Από τον Ιούλιο 2023 έως το Μάιο του 2024 (πλην του Αυγούστου), παρακολουθούσε μαθήματα προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις στο ίδιο φροντιστήριο, για τα οποία απαιτούταν δαπάνη 240 ευρώ μηνιαίως και συνολικά (240 Χ 10) 2.400 ευρώ. Επίσης κατά το χρονικό διάστημα από Δεκέμβριο 2022 έως και Δεκέμβριο 2023 παρακολουθούσε μαθήματα κιθάρας στο Ωδείο …. (Πειραιά) για τα οποία απαιτούταν δαπάνη 100 ευρώ μηνιαίως και συνολικά (100 Χ 12) 1.200 ευρώ, ενώ δεν προέκυψε ότι τα μαθήματα συνεχίστηκαν και το έτος 2024. Συνολικά οι δαπάνες που απαιτούταν από την επομένη της επίδοσης της αγωγής (Δεκέμβριος 2022) έως το Δεκέμβριο του 2024 (24 μήνες), οπότε ενηλικιώθηκε, ανέρχονται στο συνολικό ποσό των (1.140 + 2.400 + 1.200) 4.740 ευρώ ή (4740 / 24) 198 ευρώ μηνιαίως. Κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής σε συνδυασμό με τα ως άνω αποδεικτικά μέσα, η αναλογία της στις κοινόχρηστες δαπάνες λειτουργίας του οίκου, όπου διέμενε με τη μητέρα της, ανερχόταν, σε 50 ευρώ μηνιαίως, ενώ οι παρεχόμενες προς αυτήν προσωπικές φροντίδες της μητέρας της, που συνδέονται με τη συνοίκηση, ενόψει της ηλικίας της, αποτιμώμενες σε χρήμα, ανέρχονταν σε 50 ευρώ μηνιαίως. Οι ανάγκες της σε σίτιση, ένδυση, υπόδηση, σχολικά είδη, ψυχαγωγία, είδη ατομικής υγιεινής, ανέρχονταν σε 300 ευρώ μηνιαίως. Οι ανάγκες της για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καλύπτονταν από τον ασφαλιστικό φορέα ΕΦΚΑ. Περαιτέρω, όσον αφορά την ανήλικη ….., αυτή, κατά τον επίδικο χρόνο, φοιτούσε στη β’ τάξη δημόσιου γυμνασίου στον Πειραιά, είχε τις συνηθισμένες ανάγκες διαβιώσεως (τροφή, στέγαση, ενδυμασία, ψυχαγωγία) καθώς και εκπαιδεύσεως ανάλογης προς την ηλικία της. Παρακολουθούσε μαθήματα υποστήριξης στο κέντρο μελέτης «…..», για το οποίο απαιτούταν δαπάνη 190 ευρώ μηνιαίως και συνολικά από τον χρόνο επίδοσης της αγωγής (Δεκέμβριος 2022) έως τον Ιούνιο του 2023, δαπάνη (190 Χ 6) 1.140 ευρώ. Από τον Σεπτέμβριο 2023 έως τον Ιούνιο του 2024, παρακολουθούσε μαθήματα υποστήριξης στο φροντιστήριο «…..» για τα οποία απαιτούταν δαπάνη 110 ευρώ μηνιαίως και συνολικά (110 Χ 10) 1.100 ευρώ, ενώ από τον Σεπτέμβριο 2024 έως τον Ιούνιο 2025 (που φοιτούσε και θα φοιτά στην α’ λυκείου) παρακολουθούσε και θα παρακολουθεί μαθήματα υποστήριξης στο ίδιο ως άνω φροντιστήριο, για το οποίο θα απαιτηθεί δαπάνη 150 ευρώ μηνιαίως και συνολικά (150 Χ 10) 1.500 ευρώ. Επίσης παρακολουθούσε και θα παρακολουθεί μαθήματα εκμάθησης αγγλικής γλώσσας, για τα οποία θα απαιτηθεί δαπάνη 85 ευρώ μηνιαίως και συνολικά (από Δεκέμβριο 2022 έως και Ιούνιο 2023 και από 10 μήνες ανά έτος για τα επόμενα δύο έτη έως Δεκέμβριο 2025, 85 Χ 26) 2.210 ευρώ. Η δαπάνη για ορθοδοντική θεραπεία της ανήλικης, που ζήτησε η εφεσίβλητη, είχε ήδη ξεκινήσει από το έτος 2017, η διάρκειά της ήταν περίπου τρία έτη και πλέον κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής είχε ολοκληρωθεί, η δε δαπάνη της, ανερχόμενη ολόκληρη σε 3.500 ευρώ, είχε υπολογιστεί με τις με αρ. 3780/2017 και 3631/2020 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με τις οποίες καθορίστηκε τότε η σε χρήμα συνεισφορά του εκκαλούντος στη διατροφή της ανήλικης για συνολικό χρονικό διάστημα έξι ετών. Επομένως, εφόσον πρόκειται για την ίδια ορθοδοντική θεραπεία και όχι για διαφορετική, η συνολική δαπάνη αυτής έχει ήδη υπολογιστεί με τις προγενέστερες αποφάσεις για τον καθορισμό της διατροφής της ανήλικης και της συνεισφοράς του ενάγοντος εκκαλούντος σ’ αυτήν και δεν θα ληφθεί ξανά υπόψη. Είναι αδιάφορο το γεγονός πότε η εφεσίβλητη κατέβαλε τη δαπάνη στην ορθοδοντικό, αν δηλαδή καταβλήθηκε εφάπαξ ή σε δόσεις σε προηγούμενα χρονικά διαστήματα και υπολείπεται καταβλητέο υπόλοιπο στον επίμαχο χρόνο, αφού ολόκληρο το ποσό υπολογίστηκε δικαστικά με τις προγενέστερες αποφάσεις καθορισμού διατροφής και επιμερίστηκε η μηνιαία συνεισφορά του εκκαλούντος που περιλαμβάνει και όλη την ως άνω δαπάνη. Συνολικά οι δαπάνες που απαιτούταν από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και για τα τρία επόμενα έτη (36 μήνες) ανέρχονται στο ποσό των (1.140 + 1.100 + 1.500 + 2.210) 5.950 ευρώ ή (5950/36) 165 ευρώ μηνιαίως. Κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής σε συνδυασμό με τα ως άνω αποδεικτικά μέσα, η αναλογία της στις κοινόχρηστες δαπάνες λειτουργίας του οίκου, όπου διέμενε με τη μητέρα της, ανερχόταν, σε 50 ευρώ μηνιαίως, ενώ οι παρεχόμενες προς αυτήν προσωπικές φροντίδες της μητέρας της, που συνδέονται με τη συνοίκηση, ενόψει της ηλικίας της, αποτιμώμενες σε χρήμα, ανέρχονταν σε 50 ευρώ μηνιαίως. Οι ανάγκες της σε σίτιση, ένδυση, υπόδηση, σχολικά είδη, ψυχαγωγία, είδη ατομικής υγιεινής, ανέρχονταν σε 250 ευρώ μηνιαίως. Οι ανάγκες της για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καλύπτονταν από τον ασφαλιστικό φορέα ΕΦΚΑ. Περαιτέρω, όσον αφορά την ανήλικη ….., κατά τον επίδικο χρόνο φοιτούσε στη δ’ τάξη δημόσιου δημοτικού στον Πειραιά, είχε τις συνηθισμένες ανάγκες διαβιώσεως (τροφή, στέγαση, ενδυμασία, ψυχαγωγία) καθώς και εκπαιδεύσεως ανάλογης προς την ηλικία της. Είχε ανάγκη ορθοδοντικής θεραπείας, την οποία συνομολογεί και ο εκκαλών, η οποία θα διαρκέσει τρία έτη και το συνολικό κόστος της θα ανέλθει σε 3.500 ευρώ ή (3.500/36) 97 ευρώ μηνιαίως. Κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής σε συνδυασμό με τα ως άνω αποδεικτικά μέσα, η αναλογία της στις κοινόχρηστες δαπάνες λειτουργίας του οίκου, όπου διέμενε με τη μητέρα της, ανερχόταν, σε 30 ευρώ μηνιαίως, ενώ οι παρεχόμενες προς αυτήν προσωπικές φροντίδες της μητέρας της, που συνδέονται με τη συνοίκηση, ενόψει της ηλικίας της, αποτιμώμενες σε χρήμα, ανέρχονταν σε 70 ευρώ μηνιαίως. Οι ανάγκες της σε σίτιση, ένδυση, υπόδηση, σχολικά είδη, ψυχαγωγία, είδη ατομικής υγιεινής, ανέρχονταν σε 170 ευρώ μηνιαίως. Οι ανάγκες της για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καλύπτονταν από τον ασφαλιστικό φορέα ΕΦΚΑ. Άλλες ανάγκες των ανηλίκων για τι οποίες απαιτούταν δαπάνες που δεν καλύπτονταν από τον ασφαλιστικό τους φορέα δεν προέκυψαν. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις η κατά μήνα σε χρήμα διατροφή για τις ανήλικες έπρεπε να καθοριστεί σε 600 ευρώ για την …., 515 ευρώ για τη …. και 370 ευρώ για την …. Τα ποσά αυτά ήταν ανάλογα με τις ανάγκες τους, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής τους και ανταποκρίνονταν στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση, ψυχαγωγία, περίθαλψη και εκπαίδευση των ανηλίκων. Με τα δεδομένα αυτά και ιδίως τις οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων, η συνεισφορά του εκκαλούντος στη μηνιαία διατροφή των ανηλίκων, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 47,5% [1.532 Χ 100 / (1532 + 1692)], έπρεπε να καθοριστεί στο ποσό των (600 Χ 47,5%) 285 ευρώ μηνιαίως, για την …., στο ποσό των (515 Χ 47,5%) 245 ευρώ μηνιαίως για τη … και στο ποσό των (370 Χ 47,5%) 175 ευρώ μηνιαίως για την ….. Επομένως, η αγωγή έπρεπε να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος εκκαλών να καταβάλει μηνιαίως στην ενάγουσα εφεσίβλητη, εντός το πρώτου πενθημέρου, για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους, τα ανωτέρω ποσά, ως συνεισφορά σε χρήμα στην διατροφή τους, για το χρονικό διάστημα που προαναφέρθηκε, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή, υποχρεώνοντας τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα εφεσίβλητη για το ως άνω ανήλικα τέκνα τα ποσά των 320 ευρώ, 280 ευρώ και 180 ευρώ μηνιαίως για το επίδικο χρονικό διάστημα, έσφαλε στην εκτίμηση των αποδείξεων, γι’ αυτό και πρέπει, δεκτής γενομένης της έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να κρατηθεί η υπόθεση και να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή κατά τα ανωτέρω. Τέλος πρέπει η δικαστική δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, να συμψηφιστεί, πέραν των προκαταβληθέντων, μεταξύ των διαδίκων (ανήλικα τέκνα και πατέρας) λόγω της συγγενικής σχέσης μεταξύ τους (ΚΠολΔ 183, 179).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση.
Εξαφανίζει την υπ’ αρ. 3177/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει τον εκκαλούντα εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα εφεσίβλητη για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, τα χρηματικά ποσά των 285 ευρώ για την ανήλικη …., των 245 ευρώ για την ανήλικη …. και των 175 ευρώ για την ανήλικη …., για χρονικό διάστημα, όσον αφορά την …., από την επίδοση της αγωγή έως την ενηλικίωση της (και τον Δεκέμβριο του 2024), και όσον αφορά τα άλλα δύο ανήλικα τέκνα (…. και ….) για τα τρία επόμενα έτη από την επίδοση της αγωγής, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση.
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων τη δικαστική δαπάνη, πέραν των προκαταβληθέντων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά στις 6 Μαρτίου 2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ