Αριθμός 165 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………., η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιάς της δικηγόρου Μαρία Αποστολάκη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………, με ΑΦΜ:025974370, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Διονύσιο Αμπάτη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς άσκησαν α) ο εφεσίβλητος την από 17.11.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2022) αγωγή και β) η εκκαλούσα την από 18.1.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2023) αγωγή, επί των οποίων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2824/2023 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε την πρώτη και δέχθηκε εν μέρει τη δεύτερη εξ αυτών.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα της Β΄αγωγής-εναγόμενη της Α΄αγωγής και ήδη εκκαλούσα με την από 24.1.2024 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……./2024 -ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ …………./2024) έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 2824/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 παρ.3β, 593-602, 610-613 ΚΠολΔ) με την παρουσία των διαδίκων, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 29-1-2024, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 2 ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας, δεδομένου ότι δεν προέκυψε επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης. Επιπλέον, έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο κατ’ άρθρο 495 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 18-1-2023 (αριθμ. εκθ. καταθ. ………./2023) αγωγή η ενάγουσα και νυν εκκαλούσα ζητούσε τη λύση του γάμου της με τον εναγόμενο και νυν εφεσίβλητο, λόγω ισχυρού κλονισμού της έγγαμης σχέσης τους από λόγους, που αφορούν αποκλειστικά στο πρόσωπο του τελευταίου, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα, ενώ επιπλέον ζητούσε να υποχρεωθεί αυτός να της καταβάλει το χρηματικό ποσό των 100.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης, που υπέστη από την ειδικότερα αναφερόμενη αδικοπρακτική συμπεριφορά, που επέδειξε σε βάρος της κατά την διάρκεια του γάμου τους. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο συνεκδίκασε την αγωγή αυτή με την εκκρεμούσα ενώπιον του αντίθετη αγωγή διαζυγίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2022, που άσκησε ο αντίδικος σύζυγος με βάση τη διετή διάσταση, και τις έκανε αμφότερες κατ’ουσίαν δεκτές κατά το μέρος, που αφορούσαν στη λύση τη γάμου των διαδίκων, ενώ περαιτέρω επιδίκασε στην ως άνω ενάγουσα (νυν εκκαλούσα) και το ποσό των 3.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που υπέστη από τον εναγόμενο. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται η τελευταία με την υπό κρίση έφεση της, διότι επιδίκασε μικρότερο ποσό χρηματικής ικανοποίησης από το αιτηθέν, επικαλούμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της, προκείμενου να γίνει δεκτή η αγωγή της καθ’ ολοκληρίαν κατά το σχετικό αίτημα της.
V. Από την επανεκτίμηση της ένορκης καταθέσεως της μάρτυρα και της ανωμοτί εξέτασης της ενάγουσας στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, και όλα τα έγγραφα, που ακόμα και το πρώτον κατ’άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, στα οποία περιλαμβάνονται και οι δικαστικές αποφάσεις και τα δικόγραφα από προηγηθείσες μεταξύ των ίδιων διαδίκων δίκες, που λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθώς και οι προσκομιζόμενες αποτυπώσεις σε φωτοαντίγραφα μηνυμάτων κινητής τηλεφωνίας και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ των διαδίκων, τα οποία λαμβάνονται παραδεκτά υπόψη κατ’ άρθρο 444 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ.4, 591 παρ.1 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι στις 25 Ιανουαρίου 1986 τέλεσαν νόμιμο γάμο κατά τον θρησκευτικό τύπο, σύμφωνα με τους Θείους και Ιερούς Κανόνες της Ανατολικής του Χριστού Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τον οποίο απέκτησαν τρία, ήδη ενήλικα σήμερα, τέκνα. Από την αρχή η έγγαμη συμβίωση τους δεν υπήρξε ομαλή εξαιτίας του εριστικού και βίαιου χαρακτήρα του εφεσίβλητου, που επεδείκνυε παθολογικά ζηλότυπη συμπεριφορά απέναντι στην εκκαλούσα, σύζυγο του, την οποία πίεζε επίμονα να παραιτηθεί από την εργασία της, ως υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, και συχνά την εξύβριζε με χυδαίες φράσεις, ενώ χειροδικούσε και σε βάρος της, με αποτέλεσμα τον κλονισμό της ψυχικής της υγείας. Συγκεκριμένα, αυτή διαγνώσθηκε με χρονίσασα καταθλιπτική ψυχονεύρωση, για την οποία νοσηλεύτηκε στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών κατά τα έτη 1994 -1997, ενώ τελικώς το έτος 1997 αναγκάστηκε εκ του λόγου αυτού να αποχωρήσει προώρως από την υπηρεσία της και να συνταξιοδοτηθεί με μειωμένη σύνταξη. Αναζήτησε δε ψυχολογική υποστήριξη στο συμβουλευτικό κέντρο Πειραιά «ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ» από τον Οκτώβριο του έτους 2000 έως (τουλάχιστον) τον Φεβρουάριο του έτους 2002. Επιπλέον, λόγω των έντονων ενδοοικογενειακών αντιπαραθέσεων το τέκνο των διαδίκων, ……. (γεν. 1987), παρουσίασε διαταραχή διαγωγής, με αντιδραστική και βίαιη συμπεριφορά, όπως βεβαιώνεται και στην από 26-2-2002 γνωμάτευση του παιδοψυχίατρου του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Πειραιά, και συνεστήθη η ατομική ψυχοθεραπεία του καθώς και η θεραπεία του γονέων του, προς τούτο δε εκλήθη ιδιαιτέρως ο εφεσίβλητος. Πέραν τούτου, η εξακολουθητικά βίαιη συμπεριφορά του εφεσίβλητου επέφερε τελικώς ψυχική διάσταση μεταξύ των διαδίκων συζύγων και οδήγησε την εκκαλούσα στην κατάθεση της από 26-10-2001 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθ. 3113/2002 απόφαση, που διέταξε προσωρινά τη μετοίκηση του εφεσίβλητου από τη συζυγική οικία στον Πειραιά και επιπλέον επιδίκασε προσωρινώς σε βάρος του μηνιαία διατροφή υπέρ της συζύγου του και των τέκνων του. Ακολούθως, με την υπ’αριθ. 1728/2003 απόφαση του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου, που εκδόθηκε επι σχετικής αγωγής της τελευταίας, ανατέθηκε στην ίδια η επιμέλεια των τότε εισέτι ανήλικων τέκνων τους και υποχρεώθηκε ο εφεσίβλητος να καταβάλλει μηνιαία διατροφή για δύο έτη, τόσο στα τέκνα τους όσο και στην ίδια ατομικά, διότι κατά τις σχετικές παραδοχές της απόφασης (βίαιος και ζηλότυπος χαρακτήρας του εναγομένου συζύγου, και ξυλοδαρμοί της ενάγουσας), αυτή διέκοψε από εύλογη αιτία την έγγαμη συμβίωση τους. Περαιτέρω, η εκκαλούσα με την από 11-03-2003 αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ζήτησε τη λύση του γάμου τους λόγω ισχυρού κλονισμού για λόγους, που αφορούσαν αποκλειστικά στο πρόσωπο του αντιδίκου συζύγου της, η συζήτηση της οποίας, ωστόσο, ματαιώθηκε κατά τη δικάσιμο της 12-03-2004, στη προσπάθεια που κατέβαλαν οι διάδικοι να διασώσουν τον γάμο τους, μετά απο σχετική σύσταση του συμβούλου γάμου, στον οποίο είχαν απευθυνθεί, και στα πλαίσια της οποίας, αυτή προέβη περαιτέρω και στην ανάκληση διαφόρων εγκλήσεων, που είχε υποβάλει σε βάρος του για τις αξιόποινες πράξεις: α) της διατάραξης οικιακής ειρήνης καθώς και της εντελώς ελαφράς σωματικής βλάβης, που της προκάλεσε στις 6-5-2002, και συγκεκριμένα δύο γραμμοειδών εκδορών προστερνικής χώρας, δύο αμυχών δεξιάς παρειάς και δύο άλλων στην σύστοιχη πλάγια τραχηλική χώρα, β) της εντελώς ελαφράς σωματικής βλάβης, ήτοι μώλωπες δεξιού άνω τριτημορίου βραχίονα και ώμου, μώλωπες μεσότητας πήχεων και μώλωπες κάτω τριτημορίου αριστερού πήχεως, που της προκάλεσε στις 6-5-2002, γ) της απειλής, που ο εφεσίβλητος τέλεσε την 09-05-2002, απευθύνοντας στην εκκαλούσα τις φράσεις «θα σε βάλω μέσα στο χώμα», «θα σε κυνηγήσω μέχρι εκεί που δεν πάει», «θα σε σκοτώσω» (βλ. τις υπ’ αριθ. ΒΜ-683/26-1-2004 και ΒΜ-961/02-02-2004 αποφάσεις του Β’Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς και την υπ’ αριθ. ΑΜ-2612/10-02-2004 του Α Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, με τις οποίες έπαυσε η σε βάρος του εφεσίβλητου ποινική δίωξη λόγω ανάκλησης της έγκλησης από την εκκαλούσα και αποδοχής). Ωστόσο, η προσπάθεια της εκκαλούσας για επανένωση δεν απέδωσε και ο εφεσίβλητος στις 24-03-2016 αποχώρησε μόνιμα από τη συζυγική οικία. Περαιτέρω, αποδείχθηκε, ότι και μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωση των διαδίκων, αυτός συνέχισε να εκδηλώνει βίαιη και εξυβριστική συμπεριφορά σε βάρος της εκκαλούσας. Συγκεκριμένα :1) στις 9-04-2016 εξύβρισε την ίδια και την εξαδέρφη της ……………, στην οικία της πρώτης, με τις φράσεις «να πάτε στο διάολο μαλακισμένες» και καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με την υπ’αριθ.ΒΜ 922/2020 απόφαση του Β Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, η οποία δεν προκύπτει ότι έχει εξαφανισθεί μετά από άσκηση ένδικου μέσου. 2) στις 18-2-2017 άσκησε σε βάρος της σωματική βία και της προκάλεσε σωματική βλάβη και δη ρωγμώδες κάταγμα στο δεξιό πλευρό, με συνέπεια αυτή να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία οσφυϊκής μοίρας, που έδειξε μετατραυματικές αλλοιώσεις και αιμαγγείωμα, ενώ λίγες ημέρες αργότερα, στις 21-02-2017, της απέστειλε μηνύματα κινητού τηλεφώνου με ταπεινωτικές φράσεις, «πουτάνα» και «κουφάλα», που ανάγονται στη γενετήσια ελευθερία της. Για τις πράξεις αυτές καταδικάσθηκε τελεσίδικα με την υπ’αριθ. 1414/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς σε ποινή φυλάκισης ενός έτους για την πράξη της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και πέντε μηνών για την πράξη της ενδοοικογενειακής προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι ο ως ανω τραυματισμός της εκκαλούσας της προκάλεσε περαιτέρω μετατραυματικές αλλοιώσεις των κατωτέρω θωρακικών σπονδύλων με συμπίεση και απώλεια ύψους, κυρίως του σπονδυλικού σώματος Θ11 και σε μικρότερο βαθμό των σπονδυλικών σωμάτων 012, Θ6 και Θ8, όπως αυτή διατείνεται, καθόσον ουδόλως προέκυψε αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της κατάστασης στους θωρακικούς σπόνδυλους στο άνω μέρος της πλάτης της με το ρωγματώδες κάταγμα στη δεξιά πλευρά της. 3) στις 25-03-2017 της απέστειλε e mail στο οποίο ανέφερε «καργιόλα με ξεφτίλισες στη Λευκάδα καργιόλα με ξεφτιλίζεις και στα γιοτ», ενώ σε επίσκεψη του την ίδια ημέρα στην οικία της την απείλησε με τη φράση «θα σε σκοτώσω», και με την με αριθμό 2000/2024 απόφαση του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς καταδικάστηκε τελεσίδικα σε ποινή φυλάκισης ενός έτους για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής και ενός έτους για την πράξη της ενδοοικογενειακής προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας. 4) στις 2-02-2017 της απέστειλε δύο μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με εξυβριστικό περιεχόμενο, στα οποία ειδικότερα ανέφερε «ηλίθια με παιδιά που έχουν περάσει τα 30 ηλίθια ηλίθια ηλίθια τα ίδια κάνεις από τότε που ήσουν πιτσιρίκα ηλίθια ηλίθια ηλίθια ηλίθια ηλίθια ηλίθια αυτο σου κάνανε κάθε μεσημέρι όσο ήσουνα πιτσιρίκα αυτό σου κάνανε και όσο έλειπα, πόσο πονάω ηλίθια και δεν με πιστεύει κανείς, ηλίθια ηλίθια που θα με πείς βλαχαδερό» και «Πανηλίθια ξέρεις πόσες κυρίες σαν εσένα πήραν δίπλωμα ερασιτέχνη ιστιοπλόου πιστεύεις ότι θα λύσεις το θέμα σου με τους τρόπους που ενεργείς πανηλίθια». Αντιθέτως, αναφορικά με την επικαλούμενη στην αγωγή παράνομη υποκλοπή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων της εκκαλούσας κατά το έτος το 2002, όπως κατέθεσε και η ίδια εξεταζόμενη ενόρκως στις 15-06-2005 ενώπιον του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, δράστης της αξιόποινης αυτής πράξης ήταν έτερο πρόσωπο, ο δε σύζυγος της ουδεμία ανάμειξη είχε στο συμβάν (βλ. τη με αριθμό 5373/2005 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι απότοκος της βίαιης και εξακολουθητικά προσβλητικής συμπεριφοράς του εφεσίβλητου και της ψυχικής ταλαιπωρίας, που προκαλούσε σωρευτικά στην εκκαλούσα, ήταν η σοβαρή επιβάρυνση της ψυχικής υγείας αυτής, εξαιτίας της οποίας τον Ιούνιο του έτους 2016, δηλαδή λίγο καιρό μετά το επεισόδιο τον Απρίλιο του ίδιου έτους αυτή παρουσίασε απορρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, με αιχμές υπερτασικής κρίσης με συνοδό παροδική νευρολογική συμπτωματολογία, οπότε υποβλήθηκε καταρχήν σε αξονική τομογραφία οπισθοπεριτοναικού χώρου και διαπιστώθηκε υπερτροφία του αριστερού επινεφριδίου με πάχυνση αμφοτέρων των σκελών του, και ακολούθως σε υπερηχοκαρδιογραφική μελέτη και διαπιστώθηκε οριακά επηρεασμένη συνολική συσπαστικότητα της αριστερής κοιλίας με ήπια καθολική υποκινησία τοιχωμάτων, έκτοτε δε αυτή χρήζει τακτικής καρδιολογικής και ενδοκρινολογικής παρακολούθησης, ενώ στις 14-03-2019 υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή. Η προεκτεθείσα συμπεριφορά του εφεσίβλητου (σωματικές κακώσεις, εξυβρίσεις και απειλές σε βάρος της εκκαλούσας συζύγου του) για την οποία σημειωτέον, αυτός εκλήθη με την με αριθμό ……/2019 διάταξη του Εισαγγελέως Πλημ/κών Πειραιώς, μετά από σχετική αίτηση της εκκαλούσας, να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό θεραπευτικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας στο Κέντρο Κοινωνικής Στήριξης Πειραιώς (δίχως να προκύπτει αν τελικώς συμμορφώθηκε σχετικώς), αυτοτελώς κρινόμενη συνιστά αδικοπραξία, που της επέφερε ηθική βλάβη, λόγω προσβολής της τιμής και της υπόληψης της και βλάβης της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας της, η οποία παρέχει στην τελευταία αξίωση χρηματικής ικανοποίησης, ενώ αβάσιμη τυγχάνει η ένσταση οικείου πταίσματος, που προβάλλει ο εφεσίβλητος, ισχυριζόμενος, ότι συντέλεσε και η ίδια στην εκδήλωση της δικής του συμπεριφοράς, με την εξυβριστική και εριστική σε βάρος αυτού συμπεριφορά της. Ειδικότερα, αυτός επικαλείται και προσκομίζει διάφορα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με χυδαίο και εξυβριστικό περιεχόμενο, που του απέστειλε η εκκαλούσα στις 1-11-2016, 9-11-2016, 10-11-2016, 18-11-2016, 19-11-2016, 7-12-2016, 6-01-2017, 07-01-2017 και στις 24-01-2017, καθώς και γραπτά μηνύματα τηλεφώνου, που δεν φέρουν ημερομηνία (ούτε αυτός αναφέρει πότε εστάλησαν). Όμως, αυτά δεν συνέχονται χρονικά με την δική του προεκτεθείσα αδικοπρακτική συμπεριφορά, ούτε αποδείχθηκε ότι την προκάλεσαν. Ωστόσο, είναι ενδεικτικά της ιδιαίτερα τεταμένης σχέσης μεταξύ των διαδίκων. Τέλος, απορριπτέος είναι και ο ισχυρισμός του εφεσίβλητου, ότι η εκκαλούσα δεν διατηρεί σε βάρος του αξίωση για αποκατάσταση ηθικής βλάβης, ενόψει και της όψιμης συμπεριφοράς της. Ειδικότερα, επικαλείται το από 29-4-2019 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που του απέστειλε όπου ανέφερε «……., καλό μεσημέρι. Στα πλαίσια των ημερών θα σου ευχηθώ χρόνια πολλά. Η ανάσταση του Χριστού και το άγιο φως να γεμίζει αγάπη, συγχώρεση και μεταμέλεια τις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό είναι και το νόημα της ζωής», καθώς και το γεγονός ότι το καλοκαίρι του ίδιου έτους μετέβη οικειοθελώς στη Λευκάδα, προκειμένου να τον βοηθήσει στην ξενοδοχειακή επιχείρηση, που διατηρεί εκεί υπο την μορφή ομόρρυθμης εταιρίας. Όμως, όπως αποδείχθηκε, η εκκαλούσα δέχθηκε να μεταβεί στη Λευκάδα, προκειμένου να συνδράμει τον υιό των διαδίκων, ……….., που απασχολούταν στην επιχείρηση του πατέρα του (βλ. σχετικώς προσκομιζόμενο από 7-7-2019 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), ενώ το Πασχαλινό μήνυμα της προς τον αντίδικο, απλώς εμφορείται από το συναίσθημα των Αγίων Ημερών του Πάσχα. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο, σταθμίζοντας την ηλικία των διαδίκων (η εκκαλούσα γεννήθηκε το έτος 1962 και ο εφεσίβλητος το έτος 1961), το είδος των προσβολών, τις συνέπειες αυτών στη ζωή της εκκαλούσας, τη πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος από την επέλευση τους μέχρι τη δικαστική επιδίωξη της ικανοποίησης τους, τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβαν χώρα και της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των διαδίκων, καθότι η εκκαλούσα τυγχάνει συνταξιούχος του Δημοσίου με μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές περί τα 356 ευρώ (μετά απο παρακράτηση δόσης στεγαστικού δανείου), καθώς και αποκλειστική κυρία του διαμερίσματος, όπου κατοικεί, ο δε εφεσίβλητος τυγχάνει συνταξιούχος ΕΦΚΑ με μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές περί τα 740 ευρώ, και επιπλέον διατηρεί και εκμεταλλεύεται ξενοδοχειακή μονάδα στη ….. με τη μορφή ομόρρυθμης εταιρείας, ενώ έχει ακίνητη περιουσία στη …….. (το 50% εξ αδιαιρέτου της συγκυριότητάς ενός οικοπέδου, και την πλήρη και αποκλειστική κυριότητα ενός αγροτεμαχίου περιβολίου) καθώς και την κυριότητα του υπογείου διαμερίσματος, όπου κατοικεί στον Πειραιά, κρίνει ότι η εύλογη χρηματική ικανοποίηση που δικαιούται η εκκαλούσα πρέπει να οριστεί στο χρηματικό ποσό των 6.000 ευρώ, το οποίο είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας, ως γενικής νομικής αρχής και μάλιστα αυξημένης τυπικής ισχύος (άρθρα 2 παρ. 1 και 25 του Συντάγματος) (με την έννοια ότι η σχετική κρίση του δικαστηρίου, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια, όπως αυτά διαπιστώνονται από τα δεδομένα της κοινής πείρας και την κοινή περί δικαίου συνείδηση σε ορισμένο τόπο και χρόνο, που αποτυπώνονται στη συνήθη πρακτική των δικαστηρίων) (ΑΠ 944/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ- άρθρ. 25 § 1 του ισχύοντος Συντάγματος και 2, 9 § 2 και 10 § 2 της ΕΣΔΑ). Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση μικρότερου ποσού (3.000 ευρώ), έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και εκτίμησε πλημμελώς τις αποδείξεις, και ο σχετικός λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος. Ακολούθως, γενομένης δεκτής της εφέσεως ως κατ’ουσίαν βάσιμης, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το προσβαλλόμενο κεφάλαιο της, και το Δικαστήριο τούτο, αφού κρατήσει και δικάσει εκ νέου την (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/ 2023) αγωγή, κατά το αντίστοιχο αίτημα της, να την κάνει εν μέρει δεκτή κατ’ ουσίαν και να υποχρεώσει τον εφεσίβλητο να καταβάλει το ποσό των 6.000 ευρώ στην εκκαλούσα ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που υπέστη κατά τα προαναφερόμενα. Σημειώνεται δε, ότι, καθόσον δεν υπάρχει λόγος έφεσης για την σιωπηρή απόρριψη με την εκκαλουμένη απόφαση του αγωγικού αιτήματος περί επιδίκασης τόκων, που αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο αυτής, η υπόθεση δεν μεταβιβάστηκε και ως προς αυτό το παρεπόμενο αίτημα ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο εκ του λόγου αυτού δεν δύναται να το εξετάσει (Β. Βαθρακοκοίλη, Η έφεση 2015, σελ. 337 παρ.1331, σελ. 592, παρ.2375, ΑΠ 174/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ τους, λόγω της ιδιότητας τους ως συζύγων και ενόψει του ότι δεν προκύπτει ότι ο γάμος τους έχει λυθεί αμετακλήτως (άρθρα 179, 183 ΚΠολΔ), και να αποδοθεί στην εκκαλούσα το κατατεθέν εκ μέρους της παράβολο κατά την άσκηση της εφέσεως, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με την παρουσία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση .
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τη με αριθμό 2824/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά το σκέλος της, που αφορά στην επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης στην ενάγουσα της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2023 αγωγής.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2023 αγωγή ως προς το αίτημα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.
ΔΕΧΕΤΑΙ μερικώς την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στην εκκαλούσα του κατατεθέντος με αριθμό ……………../ 2024 παραβόλου.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας μεταξύ τους.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 14 Μαρτίου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ