Αριθμός 180/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Θρασύβουλο Κωνσταντινίδη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ΄ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……………….. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Παρασκευή Θεοχαράτου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο καλών-εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς άσκησε την από 30.10.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 3155/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που ανέβαλλε τη συζήτηση της αγωγής, για τους λόγους που αναφέρονται σ΄ αυτήν (απόφαση) και η υπ΄ αριθμ. 3715/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την τελευταία αυτή απόφαση προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη καθ΄ ου η κλήση-εκκαλών με την από 26.2.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ……../2021 -ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ …………/2021) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η 22α.9.2022, οπότε, συζητήσεως γενομένης, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ 233/2023 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, που ανέβαλλε την συζήτηση της προκειμένης υπόθεσης για τους λόγους που αναφέρονται σ΄ αυτήν (απόφαση).
Ήδη με την κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 8.3.2024 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2024) κλήση του καλούντος-εφεσιβλήτου, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς εκδίκαση στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται με την με αριθμό κατάθεσης στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ……/2024 κλήση του εφεσίβλητου η με αριθμό κατάθεσης στην αυτή γραμματεία …………./2021 έφεση του αντιδίκου του μετά την έκδοση την έκδοση της υπ΄αριθμόν 23/2024 απόφασης του Αρείου Πάγου με την οποία απορρίφθηκε η ασκηθείσα αναίρεση κατά της υπ΄αριθμόν 170/2020 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά που εξεδόθη κατόπιν ασκήσεως εφέσεως κατά της υπ΄αριθμόν 3695/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά η οποία εξεδόθη επί της με αριθμό κατάθεσης ……/2013 προγενέστερης αγωγής που είχε ασκήσει ο ενάγων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, μέχρι την έκδοση αμετακλήτου αποφάσεως επί της οποίας είχε αναβληθεί η συζήτηση της ανωτέρω εφέσεως με την υπ΄αριθμόν 233/2023 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου.
Η με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ………./2021 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 3715/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 2-12-2020, επιδόθηκε στις 4-2-2021 (βλ υπ΄αριθμόν …./2021 έκθεση επιδοσης του δικαστικού επιμελητή ………….) και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 7-5-2021 (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ) λαμβανομένης υπόψη της αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων και της αναστολής των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών λόγω της πανδημίας. Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. με κωδικό …………….. /2021 e- παράβολο).
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση ο ενάγων ιστορούσε ότι είναι συγκύριος συμμέτρως με τον εναγόμενο αδελφό του ενός οικοπέδου επί του οποίου υφίσταται ισόγειο κτίσμα εμβαδού 60 τμ τμήμα εκ του οποίου επιφανείας 24 τμ είχε παραχωρηθεί από αμφότερους στον τρίτο αδελφό τους, ο οποίος το χρησιμοποίησε ως ιατρείο μέχρι και τον μήνα Ιούλιο 2014, ενώ το υπόλοιπο τμήμα επιφανείας 36 τμ χρησιμοποιούσε ο ίδιος ως αρχιτεκτονικό γραφείο μέχρι τις αρχές του έτους 1986 που συστεγάστηκε με τον εναγόμενο αρχιτέκτονα αδελφό του. Στη συνέχεια, συνέστησαν ομόρρυθμη εταιρία και συνεργάστηκαν μέχρι το έτος 2002 που ο εναγόμενος εξεδίωξε τον ενάγοντα από τον χώρο αυτό αποκλείοντας του την πρόσβαση σ΄αυτόν με συνέπεια να υποχρεωθεί ο ενάγων σε αναζήτηση έτερου επαγγελματικού χώρου. Έκτοτε, χρησιμοποιεί τον χώρο αυτό αποκλειστικά ο εναγόμενος, ενώ μετά την αποχώρηση και του έτερου αδερφού αυτών χρησιμοποιεί ολόκληρη την επιφάνεια των 60 τμ ωφελούμενος κατά την μισθωτική αξία αυτής και κατά το ποσοστό που ανήκει στον ενάγοντα. Ζήτησε δε, ν΄αναγνωριστεί, όπως παραδεκτά περιορίστηκε το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής σε αναγνωριστικό, ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σ΄αυτόν αποζημίωση για το χρονικό διάστημα από 30-10-2013 μέχρι συντάξεως της αγωγής (30-10-2018) και ειδικότερα, για το χρονικό διάστημα από 30-10-2013 μέχρι 31-7-2014 που αποχώρησε ο έτερος αδελφός τους για την χρήση του τμήματος των 36 τμ και από 1-7-2014 μέχρι 30-10-2018 για την χρήση ολόκληρου του κτίσματος το συνολικό ποσό των 14.557,44 ευρώ και για το μετέπειτα της άσκησης της αγωγής χρονικό διάστημα από 30-10-2018 μέχρι 30-10-2020 που ο εναγόμενος θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί το χώρο αυτό ως επαγγελματική στέγη το ποσό των 7119,24 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής, άλλως από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.
Επί της αγωγής αυτής εξεδόθη αρχικά η υπ΄αριθμόν 3155/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία αναβληθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης μέχρις εκδόσεως τελεσίδικης απόφασης επί της υπ΄αριθμόν καταθ. …../2013 αγωγής που είχε ασκήσει ο ήδη ενάγων κατά του ήδη εναγόμενου και του έτερου αδελφού τους, ……………. Ακολούθως, εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε ως μη νόμιμο το αίτημα για καταβολή αποζημίωσης χρήσης για τον μετά την άσκηση της αγωγής χρόνο ύψους 7119,24 ευρώ καθώς και το αίτημα περί επιδίκασης τόκων για το πρίν την επιδοση της αγωγής χρονικό διάστημα. Κατά τα λοιπά έγινε μερικώς δεκτή η αγωγή και αναγνωρίσθηκε ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 9.684 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως ως αποζημίωση χρήσεως για το χρονικό διάστημα από 30-10-2013 έως 30-10-2018 ενώ συμψηφίστηκαν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων. Ήδη, κατά της αποφάσης αυτής βάλλει ο εναγόμενος παραπονούμενος για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την απόρριψη της αγωγής του αντιδίκου του.
Από τις υπ΄αριθμούς …/15-2-2019, …./11-1-2019 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του συμβολαιογράφου Νίκαιας ……………. που λήφθηκαν επιμελεία του ενάγοντος κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του αντιδίκου του (βλ υπ΄αριθμον ………/12-2-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ……….), τις υπ΄αριθμούς …/15-2-2019, …../15-2-2019 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά και την υπ΄αριθμόν …./4-3-2019 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αμαρουσίου, οι οποίες δόθηκαν επιμελεία του εναγόμενου κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του αντιδίκου του (βλ υπ΄αριθμούς …./8-2-2019 και …./26-2-2019 εκθέσεις επιδοσης του δικαστικού επιμελητή …………) και όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Αμφότεροι οι διάδικοι, αδέλφια μεταξύ τους, είναι συγκύριοι κατά 50% έκαστος ενός οικοπέδου επιφανείας 160 τμ περίπου που βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής και επί της λεωφόρου …………., το οποίο περιήλθε σ΄αυτούς κατόπιν μεταβίβασης αιτία πωλήσεως δυνάμει του υπ΄αριθμόν …../1982 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνων …………. που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νικαιας στον τόμο ….. και με αριθμό ……. Επί του οικοπέδου αυτού βρίσκεται ισόγειο κτίσμα επιφανείας 60 τμ, τμήμα του οποίου επιφανείας 24 τμ είχε παραχωρηθεί από αμφότερους τους διαδίκους στον έτερο αδελφό τους, ………., ο οποίος το χρησιμοποίησε ως ιατρείο μέχρι και τον Ιούλιο του έτους 2014 που απόχωρησε από το χώρο αυτό. Το υπόλοιπο κτισμα επιφανείας 36 τμ διαμόρφωσε ο ενάγων ως επαγγελματική στέγη και εγκατέστησε το γραφείο του ως αρχιτέκτονας μέχρι το έτος 1986 που συστεγάσθηκε με τον εναγόμενο ο οποίος ήταν επισης αρχιτέκτονας, ενώ στη συνέχεια συνέστησαν ομόρρυθμη τεχνική εταιρία με την επωνυμία «…………….». Λόγω διαφωνιών των εταίρων ως προς την διαχείριση της εταιρείας και έντονων διαπληκτισμών μεταξύ τους υποχρεώθηκε ο ενάγων το έτος 2002 να εγκαταλείψει τον ανωτέρω διαμορφωμένο επαγγελματικό χώρο και να προβεί στην μίσθωση έτερου ακινήτου για την συνέχιση της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Έκτοτε, ο εναγόμενος χρησιμοποιούσε αποκλειστικά ο ίδιος μέχρι την 10-9-2013, την επιφάνεια των 36 τμ η μισθωτική αξία της οποίας για το έτος 2011 ανερχόταν σε 300 ευρώ, για το έτος 2012 σε 280 ευρώ και για το έτος 2013 σε 260 ευρώ. Τα ανωτέρω έχουν κριθεί με δύναμη δεδικασμένου με την υπ΄αριθμόν 170/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς η οποία εξεδόθη επί της υπ΄αριθμόν κατάθεσης ……/2013 προγενέστερης αγωγής που είχε ασκήσει ο ενάγων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία ιστορούσε όσα αναφέρονται στην κρινόμενη αγωγή και ζητούσε την ωφέλεια που αποκόμισε ο εναγόμενος από την χρησιμοποίηση της επιφανείας των 36 τμ του επίκοινου ακινήτου ως χώρο επαγγελματικής δραστηριότητας για το χρονικό διάστημα από 10-9-2008 μέχρι 10-9-2013 για το οποίο και επιδικάσθηκε με την ως άνω απόφαση το ποσό των 8.497,5 ευρώ.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μετά την αποχώρηση του έτερου αδελφού των διαδίκων, …………. από το τμήμα των 24 τμ του επίκοινου ακινήτου ο εναγόμενος παρέμεινε αποκλειστικός χρήστης της συνολικής επιφάνειας των 60 τμ. Κρίνεται δε, απορριπτέος ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι ουδέποτε εγκαταστάθηκε στην επιφάνεια αυτή επεκτείνοντας τον χώρο του γραφείου του και σ΄αυτήν, στην οποία θα μπορούσε να εγκαταστήσει το γραφείο του ο ενάγων και ως εκ τούτου αφενός μεν δεν αποκόμισε όφελος από την επιφάνεια αυτή αφετέρου δε, ευθύνεται ο ενάγων για την επιλογή του να εγκατασταθεί σε έτερο ακίνητο. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι ο χώρος των 24 τμ δεν είχε αυτοτέλεια καθώς αποτελεί εσωτερικό χώρο του κτίσματος των 60 τμ εντός του οποίου βρίσκεται κοινό αποχωρητήριο (WC), κοινή κουζίνα, κοινό σαλόνι και κοινή είσοδος με την υπόλοιπη επιφάνεια που χρησιμοποιεί ο εναγόμενος (βλ από Σεπτέμβριος 2013 κάτοψη ισογείου του αρχιτέκτονα μηχανικού, ……………). Ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να εγκατασταθεί στο χώρο αυτό λόγω της διατάραξης των σχέσεών τους και των αναμενόμενων διαπληκτισμών μεταξύ τους οι οποίοι στο παρελθόν ήταν τέτοιας έντασης ώστε υποχρεώθηκε ο ενάγων να εγκαταλείψει το χώρο που επί είκοσι χρόνια χρησιμοποιούσε ως επαγγελματική στέγη και ν΄αναζητήσει φιλοξενία σε επαγγελματικούς χώρους φίλων του μέχρι να προβεί στην μίσθωση του ακινήτου επί της οδού ……. Ο αποκλεισμός αυτός του ενάγοντος από την ανωτέρω ιδιοκτησία του έχει ως αποτέλεσμα την περιέλευση της χρήσης ολοκλήρου του κτίσματος των 60 τμ στον εναγόμενο, ο οποίος, έκτοτε, παρέμεινε μοναδικός ένοικος αυτής. Ως εκ τούτου ο εναγόμενος ωφελήθηκε από την αύξηση της επιφανείας του επαγγελματικού του χώρου και την κατ΄αποκλειστικότητα στέγαση αυτού στο οίκημα των 60 τμ ακόμη και αν δεν τοποθέτησε εντός του χώρου των 24 τμ μέρος του εξοπλισμού του γραφείου του, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, καθόσον είχε την δυνατότητα να το πράξει και δεν την αξιοποίησε από επιλογή του. Απορριπτέος, επίσης, κρίνεται και ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι στην επιφάνεια των 36 τμ στεγάζεται όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και η εταιρεία που είχε συστήσει με τον ενάγοντα με την επωνυμία «……………….» και ως εκ τούτο υποχρέωση αποζημίωσης του ενάγοντος υπέχει κατά το ήμισυ και η εταιρεία αυτή η οποία ωφελείται από την χρήση του χώρου αυτού. Συγκεκριμένα, η εταιρεία αυτή έχει παύσει την δραστηριότητα της καθώς έχει λυθεί από το έτος 2004 κατόπιν καταγγελίας του ενάγοντος ευρισκόμενη, έκτοτε, στο στάδιο της εκκαθαρίσεως, ήτοι υφίσταται πλέον μόνο για τις ανάγκες και τον σκοπό της εκκαθαρίσεως. Για το λόγο αυτό στο χώρο παραμένει, μετά πάροδο εννέα ετών από της λύσεώς της, μόνο το αρχείο της, ήτοι οι φάκελοι των αντιπαροχών στις οικοδομές που είχε κατασκευάσει και τα λοιπά έγγραφα αυτής (όπως συνομολογείται από τον εναγόμενο) και επομένως, η εταιρεία ως λυθείσα και υπό εκκαθάριση ευρισκόμενη δεν είχε ανάγκη εγκατάστασης σε μίσθιο. Εξάλλου, στην με αριθμό καταθεσης …………/2016 αγωγή που είχε ασκήσει ο εναγόμενος για έτερη αιτία συνομολογεί ότι από το έτος 2004 στο τμήμα των 36 τμ στεγάζεται το αρχιτεκτονικό του γραφείο, χωρίς καμία αναφορά σε στέγαση της ανωτέρω εταιρίας. Εκ των ανωτέρω παρέπεται ότι ο εναγόμενος ωφελήθηκε από την αποκλειστική χρήση του κτίσματος των 60 τμ. Το όφελος δε που αποκόμισε συνίσταται στην μισθωτική αξία του ακινήτου κατά το ποσοστό που ανήκε στον ενάγοντα καθόσον το ποσό αυτό θα κατέβαλε οιοσδήποτε τρίτος αν μίσθωνε το μερίδιο του ενάγοντος και το οποίο εξοικονόμησε ο εναγόμενος χρησιμοποιώντας τον χώρο αυτό. Λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή που βρίσκεται το ακίνητο (επί της λεωφόρου …..), την επιφάνεια αυτού (36 τμ), την παλαιότητα αυτού, την επιτακτική ανάγκη για ανακαίνιση αυτού, η οποία καθίσταται εμφανής από τις προσκομισθείσες φωτογραφίες (είχε χαρακτηρισθεί ως «πεπαλαιωμένη και κατεδαφιστέα οικία» στο προαναφερόμενο υπ΄αριθμόν ……/1982 συμβόλαιο με το οποίο περιήλθε στην κυριότητα των διαδίκων), την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση στην χώρα μας και τις συνεπεία αυτής μισθωτικές εν γένει συνθήκες κατά το χρόνο εκείνο, η μισθωτική αξία αυτού ανήλθε για το χρονικό διάστημα από 30-10-2013 μέχρι 31-7-2014 που χρησιμοποιούσε ο εναγόμενος μόνο την επιφάνεια των 36 τμ στο ποσό των 260 ευρώ μηνιαίως και συνολικά σε (260 Χ 9 μηνες =) 2340 Χ ½= 1170 ευρώ, ενώ για το επόμενο χρονικό διάστημα από 1-8-2014 μέχρι 30-10-2018 (χρόνος σύνταξης της αγωγής) κατά το οποίο η επιφάνεια του γραφείου του εναγόμενου είχε αυξηθεί σε 60 τμ συνεκτιμωμένου και του ότι η επιφάνεια των 24 τμ κατά την οποία αυξήθηκε το εμβαδόν του γραφείου του εναγόμενου δεν είχε αυτοτέλεια αλλά αποτελούσε τμήμα του ενιαίου κτίσματος με κοινή είσοδο, σαλόνι, κουζίνα και αποχωρητήριο (WC), η μισθωτική αξία αυτού ανερχόταν, σε 320 ευρώ μηνιαίως και το μερίδιο του ενάγοντος σε 320 Χ1/2 = 160 ευρώ και συνολικά σε (160 ευρώ Χ 51 μήνες =) 8160 ευρώ κατά το οποίο ωφελήθηκε ο εναγόμενος και ζημιώθηκε, αντίστοιχα, ο ενάγων καθόσον το ποσό αυτό θα κατέβαλε οιοσδήποτε τρίτος μισθωτής στον ενάγοντα. Συνολικά δε, ο εναγόμενος ωφελήθηκε και ο ενάγων, αντίστοιχα, ζημιώθηκε κατά το ποσό των (1170 + 8160 =) 9330 ευρώ, το οποίο πρέπει να αναγνωριστεί ότι υποχρεούται ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι ο ενάγων ζημιώθηκε κατά το ποσό των 9.684 ευρώ με λανθασμένο αριθμητικό υπολογισμό και κατά το ποσό των 10.812 ευρώ με ορθό αριθμητικό υπολογισμό εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις κατά τον βάσιμο περί τούτου λόγο της εφέσεως. Πρέπει, επομένως, δεκτής γενομένης της εφέσεως, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη να κρατηθεί η αγωγή από το παρόν Δικαστήριο και να δικαστεί κατ΄ουσίαν. Περαιτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή και να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα το ανωτέρω ποσό με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως. Μέρος των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγόμενου λόγω της μερικής ήττας αυτού (άρθρα 183, 178 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Πρέπει, επίσης, να διαταχθεί και η επιστροφή του παραβόλου κατάθεσης έφεσης στον εναγόμενο λόγω της παραδοχής της έφεσης (άρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 3715/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικειου Πειραιά (τακτική διαδικασία)
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την υπ΄αριθμόν κατάθεσης …………./2018 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραια
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή
ΑΝΑΓΝΩΡΊΖΕΙ ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των εννέα χιλιάδων τριακοσίων τριάντα (9330) ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο σε μέρος των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας του ενάγοντος το οποίο καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου άσκησης έφεσης στον εκκαλούντα εναγόμενο
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 24 Μαρτίου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ