Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 205/2025

Αριθμός    205/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα  3ο

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από το Γραμματέα  Σ.Τ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :

 ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας γενικών ασφαλίσεων με την επωνυμία «…………», η οποία εδρεύει στη Θέρμη Θεσσαλονίκης (……..) (ΑΦΜ ……..) και εκπροσωπείται νόμιμα και 2)  ……………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Γεώργιο Μανουσάκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: …………., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Νικολέτα Τανταρη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 14.5.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε  η υπ΄ αριμ  2175/2023 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που  δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου  οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες με την από  30.11.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ …………./2023-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ  ……../2023) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η από 30-11-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………./2023) έφεση α) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία ………. και β) του …………..κατά της ……………., που στρέφεται κατά της υπ’ αριθμ. 2175/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 614 παρ. 6 ΚΠολΔ ειδική διαδικασία των περιουσιακών (αυτοκινητικών) διαφορών. Η ανωτέρω έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ), αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ). Σημειώνεται ότι έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες το νόμιμο παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Στην από 14-5-2021 (υπ’ αριθμ. κατάθ. ………/2021) αγωγή της, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η ενάγουσα ιστορούσε ότι στον τόπο, στον χρόνο και υπό τις συνθήκες, που αναφέρει ειδικότερα στην αγωγή της, έλαβε χώρα τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα από αποκλειστική υπαιτιότητα του εναγομένου, ήδη δεύτερου των εκκαλούντων, Ευάγγελου Αθανασίου, οδηγού της υπ’ αριθμ. κυκλ. ……. δίκυκλης μοτοσυκλέτας, ιδιοκτησίας του, που ήταν ασφαλισμένη για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία της στην εναγόμενη, ήδη πρώτη των εκκαλούντων ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία ………., συνεπεία του οποίου (ατυχήματος) υπέστη σωματικές βλάβες. Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν του παραδεκτού περιορισμού του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό στο σύνολό του, η ενάγουσα ζητούσε να αναγνωριστεί ότι οι αντίδικοί της υποχρεούνται να της καταβάλουν σε ολόκληρο το συνολικό ποσό των 70.961,806, για αποζημίωση και χρηματική της ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες με την υπό κρίση έφεσή τους, για λόγους που ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων. Ζητούν δε να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη και να απορριφθεί η εναντίον τους αγωγή.

Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 14-4-2016, στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη Αττικής, περί ώρα 21.00, ενόσω  ήταν νύχτα και υπήρχε τεχνητός φωτισμός, η εφεσίβλητη επιχείρησε να διασχίσει πεζή τη Λεωφόρο Πέτρου Ράλλη, στο ύψος της αντιπροσωπείας αυτοκινήτων «FORD», που στο σημείο εκείνο έχει τρεις λωρίδες ανά κατεύθυνση με διαχωριστική νησίδα στη μέση. Οι συνθήκες κυκλοφορίας ήταν κανονικές και το όριο ταχύτητας για τους κινούμενους οδηγούς ήταν 50 χλμ./ώρα. Αρχικά, η εφεσίβλητη διέσχισε το ρεύμα πορείας της οδού προς την Αθήνα και έφτασε στη διαχωριστική νησίδα, ευρισκόμενη σε απόσταση 10 μέτρων περίπου μετά τη διάβαση των πεζών, σημείο από το οποίο η διαχωριστική νησίδα, στη συνέχεια, υπερυψώνεται, προτιθέμενη ακολούθως  να διασχίσει και το ρεύμα πορείας της Λεωφόρου Πέτρου Ράλλη προς τη Νίκαια. Κατά τον ίδιο χρόνο, ο εκκαλών οδηγώντας την υπ’ αριθμ. κυκλ. …….. δίκυκλη μοτοσυκλέτα ιδιοκτησίας του, που ήταν ασφαλισμένη για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία της στην εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρεία, βρισκόταν σταματημένος  προ του ερυθρού σηματοδότη, σε απόσταση 70 μέτρων περίπου από το ύψος όπου βρισκόταν η εφεσίβλητη, έχοντας κατεύθυνση από Αθήνα προς Νίκαια. Μόλις η ένδειξη του σηματοδότη έγινε πράσινη, ο εκκαλών ξεκίνησε αμέσως, κινούμενος στη δεξιά των τριών λωρίδων κυκλοφορίας. Την ίδια ώρα, η εφεσίβλητη, μολονότι ο σηματοδότης έδειχνε ερυθρό φως για την ίδια, επιχείρησε να διασχίσει την οδό βιαστικά για να μεταβεί στο απέναντι πεζοδρόμιο και μάλιστα κινούμενη λοξά προς τα αριστερά, όπου βρίσκεται το νυκτερινό κέντρο CAN CAN, απομακρυνόμενη δηλαδή από τη διάβαση. Όμως, λίγο πριν να φθάσει η εφεσίβλητη στο πεζοδρόμιο, ο εκκαλών επέπεσε με το όχημά του σ’ αυτήν, με αποτέλεσμα η τελευταία να πέσει στο οδόστρωμα και να τραυματισθεί. Οι συνθήκες του ατυχήματος προκύπτουν σαφώς ιδίως από τα κατωτέρω: 1) Στο σχεδιάγραμμα της Τροχαίας, το σημείο του ατυχήματος εντοπίζεται μετά τη διάβαση των πεζών, σε απόσταση 10-15 μέτρων περίπου από αυτήν, όπου αρχίζουν οι χαραγές επί του οδοστρώματος, μήκους 4 μέτρων, που προκλήθηκαν από την ανατροπή της μοτοσυκλέτας του εκκαλούντος εκεί, μετά την πρόσκρουσή του στην εφεσίβλητη. 2) Στην κατάθεση του μοναδικού αυτόπτη μάρτυρα, ………….., συναδέλφου του εκκαλούντος, η παρουσία του οποίου στο ατύχημα σημειώνεται στην έκθεση αυτοψίας της Τροχαίας, βεβαιώνεται ότι τόσο ο ίδιος, οδηγώντας το ΙΧΕ αυτοκίνητό του, όσο και ο εκκαλών, οδηγώντας τη δίκυκλη μοτοσυκλέτα του, βρίσκονταν σταματημένοι προ του ερυθρού σηματοδότη της Λεωφόρου Πέτρου Ράλλη και ξεκίνησαν αμφότεροι όταν η ένδειξη του σηματοδότη έγινε πράσινη. Συνεπώς, κατά το χρονικό εκείνο σημείο, η ένδειξη του σηματοδότη για την εφεσίβλητη ήταν κόκκινη. 3) Η εφεσίβλητη στην από 28-5-2016 προανακριτική κατάθεσή της, αναφέρει επί λέξει: «…σταμάτησα στη νησίδα. Έλεγξα δεξιά για να διασχίσω και το ρεύμα της Π. Ράλλη προς Κορυδαλλό και, αφού είδα πως δεν έρχεται κανένα όχημα, ξεκίνησα να περνάω τον δρόμο…». Δηλαδή, αυτή δεν κάνει οποιαδήποτε μνεία για διέλευσή της από την διάβαση, ούτε βέβαια ότι επιχείρησε να διασχίσει την οδό, συμμορφούμενη με την ένδειξη του σηματοδότη.  4) Θα ήταν αυτοκτονικό για τον εκκαλούντα να κινηθεί, παραβιάζοντας τον ερυθρό σηματοδότη, καθόσον, στην πορεία του, όπου βρίσκεται μεγάλος κόμβος με γέφυρα, μέχρι το σημείο του ατυχήματος,  μεσολαβούν καθέτως δύο παράδρομοι της Λεωφόρου Κηφισού, στους οποίους οι ενδείξεις των σηματοδοτών, για τους κινούμενες σ’ αυτούς οδηγούς, είναι πράσινες όταν η ένδειξη του σηματοδότη, όπου βρισκόταν ο ίδιος, είναι κόκκινη. Υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις, το ένδικο ατύχημα οφείλεται σε συντρέχουσα υπαιτιότητα και, ειδικότερα, σε αμέλεια τόσο της εφεσίβλητης, όσο και του εκκαλούντος. Συγκεκριμένα, η πρώτη, από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε και μπορούσε να επιδείξει, επιχείρησε να διασχίσει το ρεύμα πορείας της Λεωφόρου Πέτρου Ράλλη, σημαντικού πλάτους, 10.5 μέτρων περίπου, κινούμενη εκτός διάβασης και μάλιστα λοξά, παραβιάζοντας τον σηματοδότη των πεζών, που είχε ερυθρά ένδειξη, ενόσω επικρατούσε σκοτάδι και υπήρχε απλώς τεχνητός φωτισμός, φορώντας μάλιστα αυτή σκούρα ρούχα, γεγονός που καθιστούσε δυσχερές το να γίνει εγκαίρως αντιληπτή από τους κινούμενους οδηγούς. Παραβίασε, δηλαδή, η ανωτέρω τις διατάξεις των άρθρων 12 παρ. 1, 7 παρ. 1, 38 παρ. 4 ΚΟΚ. Εξάλλου, ο εκκαλών, από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε και μπορούσε να επιδείξει ως μέσος συνετός οδηγός, μολονότι δεν παραβίασε τις ενδείξεις του σηματοδότη, αφού, όπως προεκτέθηκε, αυτός κινήθηκε όταν η ένδειξή του έγινε πράσινη, στη συνέχεια, ενήργησε κατά τρόπο αντίθετο από εκείνο που επιβαλλόταν από τις περιστάσεις. Ειδικότερα, ενώ η απόστασή του από το ύψος όπου η εφεσίβλητη επιχείρησε να διασχίσει μη σύννομα την οδό ήταν περί τα 70 μέτρα και η πεζή κινήθηκε αρκετά μέτρα επί του οδοστρώματος πριν το ατύχημα, αυτός δεν είχε τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση, ούτε είχε πλήρη έλεγχο του οχήματός του, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς, λαμβάνοντας υπόψη τις επικρατούσες συνθήκες (νύχτα, περορισμένη ορατότητα), προκειμένου να μπορέσει να την εντοπίσει εγκαίρως (μολονότι, όπως προεκτέθηκε αυτό ήταν δυσχερές λόγω των σκούρων ρούχων που φορούσε), έτσι ώστε να αποφύγει την παράσυρσή της, είτε τροχοπεδώντας, είτε επιχειρώντας ελιγμό προς τ’ αριστερά. Λόγω δε της έλλειψης της απαιτούμενης προσοχής εκ μέρους του, όπως ο ίδιος αναφέρει, είδε μια σκιά σε μικρή απόσταση πριν να επιπέσει σ’ αυτήν. Συνεπώς ο ανωτέρω παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 12 παρ. 1, 16 παρ. 1 ΚΟΚ. Ενόψει των προεκτεθέντων, η συνυπαιτιότητα των ανωτέρω επιμερίζεται σε 60% για την εφεσίβλητη πεζή και σε 40% για τον εκκαλούντα, οδηγό της δίκυκλης μοτοσυκλέτας, κατ’ αποδοχή εν μέρει ως ουσία βάσιμης της ένστασης συνυπαιτιότητας (άρθρ. 300 ΑΚ), που παραδεκτά προέβαλαν οι εκκαλούντες. Περαιτέρω, όπως αποδείχθηκε, αμέσως μετά το ατύχημα, στις 14-4-2016, η εφεσίβλητη  μεταφέρθηκε με ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο «Άγιος Παντελεήμων – ΓΝΔΑ Η Αγία Βαρβάρα», όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κάταγμα (διάφυση) του οστού της δεξιάς της κνήμης. Υποβλήθηκε δε σε χειρουργική επέμβαση, με ανοικτή ανάταξη κατάγματος διάφυσης και οστεοσύνθεση, με τοποθέτηση μεταλλικής λάμας στηριζόμενης από εννέα βίδες. Στη συνέχεια, αφού παρέμεινε στο νοσοκομείο κατά τις επόμενες ημέρες, έλαβε εξιτήριο στις 19-4-2016 και της χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια δεκαπέντε ημερών. Ακολούθως, έγινε αφαίρεση των ραμμάτων της στις 4-5-2016 και επανεξέτασή της στις 26-7-2016, κατά την οποία  της έγινε σύσταση για αποχή από την εργασία της για χρονικό διάστημα 45 ημερών. Συνολικά δε,  όπως προέκυψε, η εφεσίβλητη, με απόφαση του Διευθυντή του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, απείχε από την εργασία της λόγω του τραυματισμού της έως και τις 25-10-2016. Η ανωτέρω, για ένα μήνα περίπου μετά την έξοδό της από το νοσοκομείο, παρέμεινε κλινήρης, ενώ, στη συνέχεια, μπορούσε να κινείται με τη χρήση βακτηριών, οπότε, περί τα τέλη Οκτωβρίου του 2016, είχε αναρρώσει πλήρως. Ακολούθως, η εφεσίβλητη μετέβη στη Βουλγαρία από όπου και κατάγεται. Εκεί, στις 16-2-2018, εισήλθε στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ενεργής θεραπείας «Δρ Γκεόργκι Στράνσκι  ΜΑΕ Πλέβεν», στην κλινική ορθοπεδικής και τραυματολογίας, όπου υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης υλικών οστεοσύνθεσης και εμφυτευμάτων και εξήλθε στις 19-2-2018. Μετά από δεκατέσσερις ημέρες, υποβλήθηκε σε αφαίρεση των ραμμάτων και της έγινε σύσταση για περπάτημα με βοηθητικά μέσα για περίοδο τριάντα ημερών, ακολούθως δε, έκανε σαράντα τρεις συνεδρίες φυσιοθεραπείας. Εξάλλου, όπως  αποδείχθηκε, η ενάγουσα εργαζόταν ως υπάλληλος στην εταιρεία με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στην …… Αττικής, επί της οδού ……….., με καθαρές απολαβές που ανέρχονταν μηνιαίως στο ποσό των 254,80 ευρώ. Η ανωτέρω επιχείρηση κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας της  στις 31-10-2016. Η εφεσίβλητη, λόγω του τραυματισμού της, κατέστη ανίκανη για εργασία μέχρι το τέλος Οκτωβρίου 2016, με συνέπεια να απωλέσει εισοδήματα 6,5 μηνών (15-4-2016 έως 31-10-2016), ενώ, προσθέτως, ενόσω βρισκόταν στη Βουλγαρία, αυτή κατέστη ανίκανη για εργασία επί χρονικό διάστημα δύο μηνών, μετά τη χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης των υλικών οστεοσύνθεσης και εμφυτευμάτων, οπότε ανέρρωσε πλήρως. Δηλαδή, η ανωτέρω απώλεσε εισοδήματα 8,5 μηνών συνολικά, ήτοι 8,5 χ 254,80= 2.165,80 ευρώ. Από το ποσό αυτό πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 1.465,33 ευρώ, που η εφεσίβλητη ωφελήθηκε από τον ασφαλιστικό της φορέα (ΕΦΚΑ), όπως αποδεικνύεται από την με αριθμό 048/2021/1423/6-4-2021 απόφαση του ΙΚΑ ΕΤΑΜ του Δήμου  Δραπετσώνας. Επομένως, η ζημία της από την ανωτέρω αιτία ανέρχεται στο ποσό των 700,47 ευρώ (2.165,80 – 1.465,33). Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί και το ποσό των 170 ευρώ, το οποίο της επιδικάσθηκε πρωτοδίκως για την καταστροφή, κατά το ατύχημα, των προσωπικών της ειδών και δεν προσβλήθηκε με λόγο έφεσης, οπότε η συνολική ζημία της ανέρχεται σε 870,47 ευρώ (700,47+170). Το ανωτέρω ποσό, αφού μειωθεί κατά το ποσοστό συνυπαιτιότητας της εφεσίβλητης (60%) διαμορφώνεται σ’ αυτό των 348,19 ευρώ, το οποίο πρέπει να αναγνωρισθεί ότι της οφείλεται. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η εφεσίβλητη, εξαιτίας του ένδικου τραυματισμού της, που είχε ως συνέπεια τη διακομιδή της στο νοσοκομείο, την χειρουργική επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε, λόγω του κατάγματος της δεξιάς της κλείδας, την αδυναμία της κατόπιν να μετακινηθεί για ένα μήνα περίπου, τη δυσκολία μετακίνησής της για το επόμενο χρονικό διάστημα και την ανικανότητά της για εργασία μέχρι το τέλος Οκτωβρίου 2016, καθώς επίσης τη  μεταγενέστερη επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε στο νοσοκομείο της Βουλγαρίας, με επακόλουθο την ανικανότητά της για εργασία για επιπλέον χρονικό διάστημα δύο μηνών, υπέστη ηθική βλάβη λόγω της ταλαιπωρίας που δοκίμασε και της στενοχώριας που ένιωσε. Επομένως, δικαιούται εύλογης χρηματικής ικανοποίησης, κατ’ άρθρο 932 ΑΚ, την οποία το παρόν Δικαστήριο, λαμβάνοντας προς τούτο υπόψη τον βαθμό συνυπαιτιότητας του εκκαλούντος και της εφεσίβλητης στην πρόκληση του ατυχήματος, το είδος και την έκταση  του τραυματισμού της τελευταίας, την ηλικία της (53 ετών κατά το χρόνο του ατυχήματος), το ψυχικό και σωματικό άλγος που βίωσε, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των ανωτέρω και όλες εν γένει τις συνθήκες, καθορίζει στο ποσό των 5.000 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε ως αποκλειστικώς υπαίτιο για την πρόκληση του ατυχήματος τον εκκαλούντα και ότι οι αντίδικοί της υποχρεούνται να της καταβάλουν μεγαλύτερα χρηματικά, έσφαλε. Γι’ αυτό, είναι βάσιμοι οι σχετικοί λόγοι της έφεσης. Συνεπώς, πρέπει να εξαφανισθεί η προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της. Ακολούθως, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση έφεση ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και, αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ’ ουσίαν, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή κατά τα ανωτέρω ως ουσιαστικά βάσιμη και να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν σε ολόκληρο να καταβάλουν στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 5.348,19 ευρώ (5000+348,19) νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της ως άνω έφεσης στους καταθέσαντες (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρ. 178, 183 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την από 30-11-2023 (με αριθμ. κατάθ. ………./2023) έφεση κατά το τυπικό και ουσιαστικό της μέρος.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 2175/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που δίκασε τη διαφορά  των διαδίκων κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 614 παρ. 6 ΚΠολΔ ειδική διαδικασία των περιουσιακών (αυτοκινητικών) διαφορών.

Κρατεί την υπόθεση.

Δικάζει επί της ουσίας την αγωγή.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται σε ολόκληρο να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των πέντε χιλιάδων, τριακοσίων σαράντα οκτώ ευρώ και δεκαεννέα λεπτών (5.348,19 ευρώ) με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.

Διατάσσει  την επιστροφή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της έφεσης, στους καταθέσαντες.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις  3 Απριλίου  2025,  χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ