ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 251/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, τον οποίο όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών και από τη Γραμματέα K.Σ.Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ
Του εκκαλούντος: ……….., ατομικά και ως ασκούντος τη γονική μέριμνα των ανήλικων τέκνων του ….. και … …, με ΑΦΜ ……, ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Ελένης Μητσοπούλου,
Της εφεσίβλητης: ………… ατομικά και ως ασκούσας την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, … και ………, με ΑΦΜ ……….., η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Μαγδαληνής Μαστοροπούλου.
Η νυν εκκαλών άσκησε κατά της νυν εφεσίβλητης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, την από 19.12.2021 αγωγή του με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………/20.12.2021. Επίσης, η νυν εφεσίβλητη άσκησε κατά του νυν εκκαλούντος ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου την από 15.12.2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………./21.12.2021 αγωγή της. Κατόπιν συνεκδικάσεως των ανωτέρω αγωγών αντιμωλία των διαδίκων, το παραπάνω Δικαστήριο εξέδωσε την 3122/2022 οριστική απόφασή του (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση), με την οποία απέρριψε την από 19.12.2021 αγωγή ως προς το κύριο αίτημά της, δέχθηκε εν μέρει αυτή ως προς το επικουρικό αίτημα της ρύθμισης της επικοινωνίας, ενώ δέχθηκε εν μέρει την από 15.12.2021 αγωγή.
Ο ενάγων-εναγόμενος προσέβαλε την ανωτέρω οριστική απόφαση με την από 21-11-2022 έφεσή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά, στις 22.11.2022 με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. ……/2022. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως κατατέθηκε αυθημερόν στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2022 και Ε.Α.Κ. …./2022, οπότε ορίσθηκε δικάσιμος η 7.12.2023 και μετ’ αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η έφεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο, αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται μετ’ αναβολή από το πινάκιο προς συζήτηση κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 226 παρ.4 και 498 παρ.2 ΚΠολΔ από την αρχική δικάσιμο της 7.12.2023, η από 21.11.2022 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. ../2022 και Ε.Α.Κ. ……/2022 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. …./2022) έφεση του …., ατομικά και ως ασκούντος την γονική μέριμνα των ανήλικων τέκνων του ……. και ……. κατά της ………, ατομικά και ως ασκούσας την επιμέλεια των αμέσως ανωτέρω ανήλικων τέκνων της, προς εξαφάνιση, άλλως μεταρρύθμιση της 3122/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση), το οποίο συνεκδικάζοντας τις αντίθετες από 19.12.2021 (υπ’ αριθ. κατ. δικ. ………/2021) αγωγή του εκκαλούντος και από 15.12.2021 (υπ’ αριθ. κατ. δικ. …………/2021) αγωγή της εφεσίβλητης αντιμωλία των διαδίκων, απέρριψε την πρώτη κατά το κύριο αίτημα, δέχθηκε εν μέρει αυτή κατά το επικουρικό και δέχθηκε εν μέρει την δεύτερη αγωγή. Η έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ίδιου Κώδικα, δεδομένου ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 27.10.2022 (βλ. σχετική επισημείωση του δικ. επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ………… στο προσκομιζόμενο από τον εκκαλούντα αντίγραφο της προσβαλλόμενης απόφασης) και αυτός άσκησε την έφεση στις 22.11.2022, ήτοι εντός της προβλεπόμενης εκ του νόμου προθεσμίας των τριάντα ημερών. Επομένως, η ένδικη έφεση η οποία αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 περ.1 ΚΠολΔ εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου για να συζητηθεί με την ίδια ως πρωτοδίκως εφαρμοσθείσα ειδική διαδικασία κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατ’ άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ. Εξάλλου, για το παραδεκτό του ένδικου μέσου δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου κατ’ άρθρο 495 παρ.3 τελ. εδ. ΚΠολΔ, δεδομένου ότι εν προκειμένω εισάγονται διαφορές οικογενειακού δικαίου 592 αρ.3 στοιχ.α’ και β’ του παραπάνω Κώδικα.
Με την από 19.12.2021 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, την οποία παραδεκτώς ο ενάγων- ήδη εκκαλών άσκησε ο ίδιος ατομικώς και όχι ως συνασκών την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων του …. και …………, κατά της εναγόμενης ατομικώς και όχι ως συνασκούσας την επιμέλεια των ως άνω ανήλικων τέκνων τους, καθόσον μόνο οι διάδικοι γονείς νομιμοποιούνται ενεργητικώς και παθητικώς αντίστοιχα στην αγωγή και την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, ζητούσε να ανατεθεί οριστικά σε αμφότερους τους διαδίκους γονείς η από κοινού άσκηση της επιμέλειας (συνεπιμέλεια) των ως άνω ανήλικων τέκνων τους, για τους αναφερόμενους στην αγωγή λόγους και κατά τον ειδικότερα αναφερόμενο στην αγωγή τρόπο, κατά τροποποίηση της μεταξύ των διαδίκων συμφωνίας, η οποία επικυρώθηκε δυνάμει της …………../2019 πράξης συναινετικής λύσης γάμου της συμβολαιογράφου Πειραιά …….. και με την οποία είχε ανατεθεί αποκλειστικά η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων των διαδίκων στην εναγόμενη, ενώ στη συνέχεια, δυνάμει της 1620/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) η επιμέλεια των τέκνων τους ανατέθηκε προσωρινά από κοινού σε αμφότερους τους διαδίκους, με ορισθέντα τόπο διαμονής τους όμως την κατοικία της εναγόμενης, άλλως επικουρικώς ζητούσε, σε περίπτωση μη αναθέσεως από κοινού της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων σε αμφότερους τους διαδίκους, να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με τα ανήλικα τέκνα κατά τον τρόπο που προτείνει στην αγωγή του, αφού αυτό (το δικαίωμα) παρεμποδίζεται από την εναγόμενη, με την οποία διαμένουν τα τέκνα, καθώς και να απειληθεί σε βάρος της τελευταίας χρηματική ποινή για κάθε παράβαση της εκδοθησόμενης απόφασης. Εξάλλου, η ενάγουσα- ήδη εφεσίβλητη με την από 15.12.2021 αγωγή της ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, την οποία παραδεκτώς άσκησε για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων της, ……. και …………, τα οποία έχει αποκτήσει διαρκούντος του ήδη λυμένου γάμου της με τον εναγόμενο, ως ασκούσα προσωρινά από κοινού με τον εναγόμενο την επιμέλεια αυτών, καθόσον μόνο τα ανήλικα τέκνα δια των νόμιμων αντιπροσώπων τους νομιμοποιούνται ενεργητικώς στην άσκηση αγωγής για τη διατροφή τους όχι όμως και οι γονείς τους ατομικά, ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της προκαταβάλλει με την παραπάνω ιδιότητά της και για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων τους, η επιμέλεια των οποίων της ανατέθηκε αποκλειστικά κατόπιν συμφωνίας των διαδίκων που επικυρώθηκε δυνάμει της …………/2019 πράξης συναινετικής λύσης γάμου της συμβολαιογράφου Πειραιά …….., κι όπως εν συνεχεία, δυνάμει της 1620/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) η επιμέλεια των τέκνων ανατέθηκε προσωρινά από κοινού σε αμφότερους τους διαδίκους, με ορισθέντα τόπο διαμονής τους, όμως, την κατοικία της εναγόμενης, εντός του πρώτου πενθήμερου εκάστου μηνός και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, το συνολικό ποσό των 910 ευρώ μηνιαίως, ήτοι 440 ευρώ για τον …… και 470 ευρώ για την …., νομιμοτόκως από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας καταβολής έως την εξόφληση, ως μηνιαία συμμετοχή του εναγόμενου στη διατροφή τους σε χρήμα και ειδικότερα ως συνεισφορά του στη διατροφή των ανωτέρω ανήλικων τέκνων τους, η οποία (διατροφή) αποτιμάται τον μήνα στο ποσό των 540 ευρώ για τον ….. και στο ποσό των 570 ευρώ για την …., με την ενάγουσα να συμμετέχει στη διατροφή των τέκνων της με τα εισοδήματά της, κατά το ποσό των 100 ευρώ τον μήνα για καθένα από αυτά, αλλά και με την παροχή των προσωπικών της υπηρεσιών, καθώς τα τελευταία αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους και στερούνται περιουσίας και εισοδημάτων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε ότι το συμφέρον των ανήλικων τέκνων των διαδίκων επιβάλλει να διατηρηθεί σε ισχύ η αρχική κοινή συμφωνία των διαδίκων που επικυρώθηκε με την προαναφερόμενη υπ’ αρ. ………../28.3.2019 πράξη συναινετικής λύσης του γάμου τους, με την οποία ανατέθηκε η επιμέλεια των τέκνων στη μητέρα τους γιατί τυχόν απομάκρυνση από αυτή θα τους προκαλέσει αναστάτωση και στρεσογόνα κατάσταση, λαμβανομένων υπόψη των τεταμένων και συγκρουσιακών σχέσεων των διαδίκων, εξαιτίας των οποίων δυσχεραίνεται μια σταθερή και συνεχής τους σύμπραξη προς αντιμετώπιση των αναφυόμενων θεμάτων των ανηλίκων, ενώ ο ενάγων κρίθηκε ακατάλληλος να αναλάβει από κοινού την άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων μεταξύ άλλων γιατί μετακινεί τα εν λόγω τέκνα με ταυτόχρονη επιβίβασή τους στη μοτοσικλέτα του και γιατί δεν είναι συνεπής στην καταβολή των οφειλόμενων ποσών διατροφής προς αυτά. Επιπλέον το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι ούτε η χρονική κατανομή μπορεί να λειτουργήσει εν προκειμένω λόγω της έλλειψης συνεργασίας, εμπιστοσύνης και κατανόησης μεταξύ των διαδίκων. Συνεπώς, η εκκαλουμένη απέρριψε την από 19.12.2021 αγωγή του ενάγοντος ως προς το κύριο αίτημα της οριστικής από κοινού ανάθεσης της άσκησης της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων σε αμφότερους τους διαδίκους. Ακολούθως, δέχθηκε εν μέρει την ίδια αγωγή ως προς το επικουρικό αίτημα για ρύθμιση της επικοινωνίας του ενάγοντος με τα ανήλικα τέκνα και όρισε κάποιες ημέρες και ώρες επικοινωνίας με αυτά. Επίσης δέχθηκε εν μέρει την από 15.12.2021 αγωγή της ενάγουσας και υποχρέωσε τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, ως ασκούσα αποκλειστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους και για λογαριασμό τους, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός και για διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, ως μηνιαία συνεισφορά του στη διατροφή τους σε χρήμα, το ποσό των 240 ευρώ για την ……………. και το ποσό των 210 ευρώ για τον ……………., ήτοι το συνολικό ποσό των 450 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης και μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή. Ήδη με την υπό κρίση έφεση, ο εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί, άλλως να μεταρρυθμισθεί η εκκαλούμενη απόφαση προκειμένου να γίνει δεκτή καθ’ όλο το αιτητικό της η από 19.12.2021 αγωγή του και να απορριφθεί η από 15.12.2021 αγωγή της εφεσίβλητης, ιδίως δε σχετικά με τη διατροφή για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων να επιδικασθεί μειωμένη διατροφή ύψους 200 ευρώ, ήτοι 100 ευρώ για την ……………. και 100 ευρώ για τον ……………. σύμφωνα με το αίτημά του στις προτάσεις που κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Περαιτέρω, με το ν. 4800/2021 (ΦΕΚ Α’ 81/21-5-2021) περί «Μεταρρυθμίσεων αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις» και δη με τα Κεφάλαια Α και Β αυτού αντικαθίσταται ή τροποποιείται σειρά διατάξεων του ενδέκατου Κεφαλαίου του Αστικού Κώδικα για τις σχέσεις γονέων και τέκνων και ιδίως για τα θέματα της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων (άρθρα 1510-1541 του Αστικού Κώδικα), ως ίσχυαν, ιδίως μετά τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, η οποία συντελέστηκε με το ν. 1329/1983, και εναρμόνισε τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς το άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος για την ισότητα των φύλων και προς το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος για την προστασία της παιδικής ηλικίας. Η ισχύς του νόμου αυτού, ως προς τα ανωτέρω Κεφάλαια, άρχισε από τις 16-9-2021 (Κεφάλαιο Η ` άρθρο 30), ενώ, κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 (Κεφάλαιο Ε `), τα Κεφάλαια Β ` και Γ ` εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου, αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Το Κεφάλαιο Α, υπό τον τίτλο «Σκοπός και Αντικείμενο». ορίζει ότι «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος το τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα, ιδίως με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, που κυρώθηκε με το ν. 2101/1992 και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης), που κυρώθηκε με το ν. 4531/2018». Ειδικότερα, στις διατάξεις των άρθρων 1510 παρ. 1, 1511 παρ. 1 και 2, 1513 παρ. 1 εδ.α` και 1514 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκαν με τα άρθρα 5, 7 και 8 του Ν. 4800/21.05.2021 ορίζονται τα εξής: Στο άρθρο 1510 παρ. 1 ότι «Η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι την ασκούν από κοινού και εξίσου. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του», στο άρθρο 1511 ότι «Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου» (παρ. 1) και «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους, όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο» (παρ. 2), στο άρθρο 1513 παρ. 1 εδ.α’ ότι «Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα» και στο άρθρο 1514 ότι «1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκησή της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα. Το ανωτέρω έγγραφο ισχύει τουλάχιστον για δύο (2) έτη και παρατείνεται αυτοδικαίως, εκτός αν κάποιος από τους δύο γονείς δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράτασή του. 2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως ο νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο. 3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας». Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513 και 1514 του ΑΚ, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 1518 και 1520 ΑΚ, συνάγεται ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει, ιδίως, την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του), επιπλέον δε, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορά στο πρόσωπο ή στην περιουσία του. Σε περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς, ωστόσο, οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Με την εν λόγω ρύθμιση, η οποία βρίσκεται σε αρμονία με τη διάταξη του άρθρου 1510 εδαφ. α’ του ΑΚ, που αναφέρεται στην έγγαμη συμβίωση, καθιερώνεται εκ του νόμου η κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, ακόμη και αν δεν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή απόφαση του δικαστηρίου. Με τη νέα ρύθμιση του άρθρου 1513 του ΑΚ, η συνέχιση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας μπορεί να αποκλειστεί, εφόσον όμως συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1514 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα και όχι σε κάθε περίπτωση. Με την έννοια αυτή, η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, σύμφωνα με το νέο δίκαιο είναι υποχρεωτική, αφού ισχύει εκ του νόμου και ανεξάρτητα από το εάν τη θέλουν οι γονείς. Με τον όρο «εξακολουθούν» καταφάσκεται η αναγκαιότητα αδιατάρακτης και αδιάκοπης διαβίωσης του ανηλίκου, υπό τις συνθήκες, υπό τις οποίες ζούσε πριν από το χωρισμό των γονέων του και, ιδίως, αυτές που αφορούν στις μεθόδους και στη φιλοσοφία ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, εκπαίδευσής του, τις επιλογές ως προς τις εξωσχολικές του δραστηριότητες, την ψυχαγωγία του και τις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού η διάσταση, το διαζύγιο, η διακοπή της συμβίωσης ή η ακύρωση του γάμου των γονέων του, δεν πρέπει να μεταβάλουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου, η οποία πρέπει να ασκείται από κοινού και από τους δύο γονείς, καθόσον βασικός σκοπός είναι η ψυχική υγεία του ανήλικου τέκνου, η ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό περιβάλλον και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Με τον όρο «εξίσου» αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με το ν. 1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα τούτο, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4 παρ. 2 και 21 παρ. 1 του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Κατά συνέπεια, ο ανωτέρω όρος δεν έχει την έννοια της «ισόχρονης» κατανομής της διαμονής του τέκνου στις οικίες και των δύο γονέων, η οποία άλλωστε εξαρτάται από συγκεκριμένους βιοτικούς ή και συγκυριακούς παράγοντες και η οποία ούτε και υπό το καθεστώς της έγγαμης συμβίωσης είναι δεδομένη, αλλά σημαίνει την εξακολούθηση της κοινής τους ευθύνης στην ανατροφή του τέκνου τους, η οποία εκφράζεται με την ισότιμη συμμετοχή τους στις κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν την επιμέλεια του ανηλίκου, τη διοίκηση της περιουσίας του, την εκπροσώπησή του σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορούν το ίδιο ή την περιουσία του και την εν γένει επίλυση των καθημερινών προβλημάτων του. Για τη λήψη της απόφασης, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του για την άσκηση της γονικής μέριμνας. Με βάση την ως άνω διάταξη του άρθρου 1514 του Α.Κ. συνάγεται ότι, σε περίπτωση που η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων δεν είναι δυνατή, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων, η ρύθμιση αυτής γίνεται από το δικαστήριο, ενώ, ως περιπτώσεις διαφωνίας αναφέρονται, ενδεικτικά («ιδίως»), οι περιπτώσεις που ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει στη γονική μέριμνα ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησής της, ή αν συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του τέκνου και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής της είναι το «βέλτιστο συμφέρον του τέκνου» που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Ο όρος «βέλτιστο συμφέρον» κατ’ ουσίαν αποδίδει την προϊσχύσασα έννοια του συμφέροντος του τέκνου» και, επομένως, δεν εισάγεται διαφοροποίηση σε σχέση με το προϊσχύσαν δίκαιο, ως προς την έννοια και το περιεχόμενο της αόριστης νομικής έννοιας του συμφέροντος του παιδιού. Ως τέτοιο (συμφέρον του παιδιού) νοείται το σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και γενικά κάθε είδους συμφέρον, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας παρέχονται, για πρώτη φορά, από το νομοθέτη (άρθρο 1511 παρ. 2), εκ των προτέρων, προσδιοριστικά στοιχεία, πέραν από το επιβαλλόμενο στο δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις, εξαιτίας του φύλου, του σεξουαλικού του προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής – οικονομικής κατάστασής τους. Τα κριτήρια αυτά (η ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, η συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, η συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις κλπ) αναδεικνύονται από το νομοθέτη και ισχυροποιούνται έναντι άλλων, χωρίς, ωστόσο, να δεσμεύουν το δικαστήριο, ως προς την ιεράρχηση ή την υιοθέτησή τους, στο σύνολό τους. Το κανονιστικό νόημα της αόριστης νομικής έννοιας υπερτερεί έναντι άλλου έννομου συμφέροντος, κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας (λ.χ. του συμφέροντος των γονέων, των απώτερων ανιόντων, τρίτων προσώπων που έρχονται σε επαφή με το παιδί). Γνώμονας για τη σχετική απόφαση του δικαστηρίου είναι μόνο το συμφέρον του ανήλικου παιδιού, όπως τούτο κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση χωριστά, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε υπόθεσης. Η εξατομικευμένη κρίση συνιστά και εφαρμογή της επιταγής του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος, η οποία αποκλείει τη στερεότυπη αντιμετώπιση, ως προς την αξιολόγηση ατόμων και προσωπικών σχέσεων. Έτσι, κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου, υπό καθεστώς ηρεμίας και ασφάλειας, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε, με ανεπηρέαστη επιλογή, δεσμοί του διαθέτοντος ικανότητα διάκρισης τέκνου με τους γονείς του και τυχόν αδελφούς του, ενώ μεγάλης σημασίας είναι και η, κατά το δυνατό, μικρότερη διατάραξη του μέχρι τούδε τρόπου ζωής του παιδιού, έτσι ώστε να διαφυλαχθεί, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο ψυχικός και συναισθηματικός κόσμος του, δεδομένου ότι η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων, με συνεπακόλουθο και τη διάσπαση της οικογενειακής συνοχής, έχει ήδη κλονίσει την ψυχική ισορροπία και την αίσθηση ασφάλειας του τέκνου. Η μικρή ηλικία του ανήλικου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο, κατά νόμο, στοιχείο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου, αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας στον ένα από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους, λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεότερες ιατρικές, παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την πρώιμη νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται υπεροχή στη μητέρα, ενώ, για το μεταγενέστερο χρόνο, αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στο νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο, ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού ωριμότητάς του, εφόσον αυτή είναι προϊόν ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου. Πρέπει, εξάλλου, να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη ότι ο ανήλικος, που έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητά του υπό διαμόρφωση, υπόκειται ευχερώς σε επιδράσεις και υποβολές των γονέων ή άλλων, οι οποίες, έστω και χωρίς επίγνωση γενόμενες, οδηγούν ασφαλώς στο σχηματισμό της μονομερούς διαμόρφωσης και προτίμησης προς τον ένα από τους γονείς, οπότε η προτίμησή του δεν εξυπηρετεί πάντοτε και το βέλτιστο συμφέρον του. Έτσι, υπό το κράτος της κατάστασης αυτής, το συμφέρον του ανηλίκου μπορεί να επιβάλει να συμβιώνει τόσο με τη μητέρα του όσο και με τον πατέρα του και, ακολούθως, εφόσον έτσι προκαλείται η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του, να ανατίθεται η άσκηση της επιμέλειας αυτού από κοινού στη μητέρα και τον πατέρα του, δηλαδή, να γίνεται χρονική (ή εναλλασσόμενη) κατανομή αυτής ανάμεσα στους δύο γονείς ενώ και η γονική μέριμνα να ανήκει από κοινού και στους δύο, οι οποίοι θα οφείλουν να φροντίζουν για την ομαλή ανάπτυξη και το καλό του τέκνου τους από κοινού. Η έλλειψη δε συνεργασίας των γονέων δεν πρέπει να συνιστά εμπόδιο επιλογής της χρονικής κατανομής της επιμέλειας. Επίσης, η τυχόν εξάρτηση της χρονικά κατανεμημένης γονικής μέριμνας ή επιμέλειας από τη διάθεση συνεργασίας των γονέων αποδυναμώνει τη συγκεκριμένη λύση, διότι αφήνει τη δυνατότητα στο γονέα, που είναι περισσότερο συναισθηματικά δεμένος με τα παιδιά, να τα επηρεάσει σε βάρος του άλλου γονέα και να επιτύχει, μέσω της άρνησής του να συνεργαστεί για μια τέτοια λύση, το μείζον, ήτοι να ασκεί αυτός αποκλειστικά τη γονική μέριμνα ή επιμέλεια των τέκνων, περιθωριοποιώντας τον άλλο γονέα. Για το σκοπό αυτό, λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα και υπευθυνότητα κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων. Διάκριση πρέπει να γίνεται μεταξύ της χρονικής κατανομής της άσκησης της επιμέλειας μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης διαμονής (κατοικίας) του τέκνου. Η πρώτη συνιστά μορφή κατανομής της άσκησης της γονικής μέριμνας με περιοδικότητα και συνεπάγεται ότι το παιδί έχει εναλλασσόμενη κατοικία στον τόπο κατοικίας του γονέα του, ο οποίος, στο πλαίσιο αυτό, ασκεί μόνος του, κάθε φορά, τις πράξεις επιμέλειας του παιδιού για όλα τα θέματα, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν στον πυρήνα, κατ’ άρθρο 1519 παρ. 1 του Α.Κ. Αντιθέτως, η εναλλασσόμενη διαμονή μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο αυτοτελώς, χωρίς την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας, οπότε οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού την επιμέλεια του παιδιού (συνεπιμέλεια) (ΑΠ 742/2024 στην ΤΝΠ Νόμος που παραπέμπει στις ΑΠ 535/2022, ΑΠ 1186/2021, ΑΠ 426/2021, ΑΠ 1135/2020, ΑΠ 358/2019).
Περαιτέρω, πριν το Δικαστήριο αυτό προχωρήσει στην επανεκτίμηση των αποδείξεων σημειώνεται ότι κατόπιν αιτήματος του εκκαλούντος προς τον Πρόεδρο Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς διαβιβάστηκε στο Δικαστήριο τούτο, μετά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο φάκελος κοινωνικής έρευνας που τηρείται στην Εισαγγελία Ανηλίκων Πειραιώς προς απόδειξη των ισχυρισμών του εκκαλούντος περί ακαταλληλότητας της εφεσίβλητης να ασκεί μόνη της την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων των διαδίκων. Πλην όμως στην κατ’ έφεση δίκη για να ληφθούν υπόψη τα προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, πρέπει να γίνεται σαφής και ορισμένη επίκληση αυτών στις κατατιθέμενες κατά τη συζήτηση της υπόθεσης από τους διαδίκους προτάσεις, όπως προκύπτει από το άρθρο 524 παρ.1 ΚΠολΔ (βλ. Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, έκδοση 2018, άρθρο 524 παρ.12, σελ. 837), χωρίς να αρκεί γενικόλογη αναφορά στο περιεχόμενο φακέλου που αποστέλλεται στο Δικαστήριο από κάποια Υπηρεσία, καθώς διαφορετικά πλήττεται η ανάγκη για διαφάνεια στα αποδεικτικά μέσα τα οποία λαμβάνει ή δεν λαμβάνει υπόψη του το Δικαστήριο, ούτως ώστε να εξασφαλισθεί ότι οι διάδικοι γνωρίζουν ποια ακριβώς αποδεικτικά μέσα ελήφθησαν υπόψη και να μπορούν να προβάλλουν τους ισχυρισμούς και τις τυχόν αντιρρήσεις τους ως προς αυτά, όπως τούτο επιβάλλεται από την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως και της ισότητας των διαδίκων κατ’ άρθρο 110 ΚΠολΔ. Επομένως το παρόν Δικαστήριο δεν δύναται να λάβει υπόψη του το περιεχόμενο του αποσταλέντος μετά τη συζήτηση της υπόθεσης ως άνω φακέλου, αλλά μόνο τα έγγραφα, των οποίων γίνεται ειδική επίκληση και προσκομιδή με τις προτάσεις των διαδίκων.
Ακολούθως, από την ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος-εναγόμενου και την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα της ενάγουσας-εναγόμενης ……………., που εξετάσθηκαν νομίμως στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ακόμη και αυτών που το πρώτον προσκομίζονται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ, συμπεριλαμβανομένων των προσκομιζόμενων και επικαλούμενων από τους διαδίκους φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ.3, 448 παρ.2, 457 παρ.4 ΚΠολΔ), λαμβανομένων υπόψη και των προσκομιζόμενων και επικαλούμενων από τους διαδίκους μηνυμάτων που αντάλλαξαν μεταξύ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (messenger, what’s up, viber), τα οποία δεν αποτελούν εν προκειμένω παράνομα αποδεικτικά μέσα, δεδομένου ότι προσκομίζονται από τους διαδίκους στο πλαίσιο της μεταξύ τους δικαστικής διένεξης και αφορούν σε μεταξύ τους συνομιλίες, με αποτέλεσμα η χρήση τους να μη συνιστά παραβίαση του δικαιώματος επικοινωνίας, από την υπ’ αρ. ……./4.3.2022 ένορκη βεβαίωση της …… που λήφθηκε με πρωτοβουλία του ενάγοντος-εναγόμενου, ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών, για τη λήψη της οποίας επιδόθηκε από αυτόν στην ενάγουσα-εναγόμενη, νομίμως κι εμπροθέσμως η από 1.3.2022 κλήση του (βλ. την υπ’ αρ. ……../1.3.2022 έκθεση επίδοσης της δικ. επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …….), από τις προσκομιζόμενες από τον ενάγοντα-εναγόμενο υπ’ αρ. …. και …./20.9.2021 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων …….. και …….. αντίστοιχα, που αμφότερες ελήφθησαν στο πλαίσιο άλλης δίκης μεταξύ των ίδιων διαδίκων και δη σε δίκη ασφαλιστικών μέτρων και λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (βλ. ΑΠ 627/2018, ΑΠ 1342/2010, ΑΠ 913/2008), ομοίως από την προσκομιζόμενη από την εφεσίβλητη υπ’ αρ. ……./30.10.2023 ένορκη βεβαίωση της ……….. ενώπιον της Δικηγόρου Κέρκυρας ………., που ελήφθη στο πλαίσιο άλλης δίκης μεταξύ των ίδιων διαδίκων και δη σε δίκη ασφαλιστικών μέτρων και λαμβάνεται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), τέλος δε λαμβανομένης υπόψη της άποψης των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων κατόπιν επικοινωνίας τους με τον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στα …. Θεσσαλίας, την 15.8.2009, από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, την ….., η οποία γεννήθηκε την 17.6.2010 και τον …, ο οποίος γεννήθηκε την 10.8.2012. Ωστόσο, η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων σταδιακά δεν εξελίχθηκε ομαλά και ήδη ο γάμος τους έχει λυθεί δυνάμει της υπ’ αρ. ……../28.3.2019 πράξης συναινετικής λύσης γάμου της συμβολαιογράφου Πειραιά ………….. Με την ίδια ως άνω πράξη ρυθμίστηκε με συμφωνία των διαδίκων και η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, η άσκηση της οποίας ανατέθηκε στη μητέρα αυτών (η οποία τότε δεν είχε εξωτερική απασχόληση, καθώς στην παραπάνω συμβολαιογραφική πράξη αναφέρεται ως οικοκυρά, οπότε μπορούσε να διαθέτει το σύνολο σχεδόν του χρόνου της στην ανατροφή των τέκνων), με την οποία έκτοτε διαμένουν, ενώ ρυθμίστηκε και ο τρόπος επικοινωνίας των τέκνων με τον πατέρα τους, ο οποίος ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλλει για τη μηνιαία διατροφή τους το ποσό των 300 ευρώ για έκαστο, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την υπογραφή της παραπάνω πράξης, συν το ποσό των 200 ευρώ μηνιαίως για τους πρώτους έξι μήνες μετεγκατάστασής τους ως συνεισφορά του στην αντιμετώπιση του μισθώματος της οικίας των ανηλίκων. Μετά την παρέλευση της διετίας από την υπογραφή της παραπάνω πράξης και μη δυνάμενοι οι διάδικοι να ρυθμίσουν με συμφωνία τους τα σχετικά με την άσκηση της επιμέλειας και της διατροφής των ανήλικων τέκνων τους θέματα, απευθύνθηκαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά για την προσωρινή επίλυση των θεμάτων αυτών. Επί των αντίθετων αιτήσεών τους εκδόθηκε η 1620/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) με την οποία ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων των διαδίκων σε αμφότερους τους γονείς τους, ορίζοντας ως τόπο διαμονής τους την κατοικία της μητέρας τους, ρυθμίστηκε προσωρινά κατά τον αναφερόμενο στην απόφαση τρόπο η επικοινωνία μεταξύ των τέκνων των διαδίκων και του πατέρα τους, ο οποίος υποχρεώθηκε σε καταβολή διατροφής για τα ανήλικα τέκνα του, ποσού 300 ευρώ τον μήνα για την ……………. και ποσού 250 ευρώ τον μήνα για τον …………….. Ήδη με την ένδικη αγωγή του ο ενάγων-εναγόμενος ζήτησε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 του ν. 4800/2021 από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά να προβεί σε διαφορετική ρύθμιση από αυτήν, στην οποία είχαν συμφωνήσει αρχικά οι διάδικοι, όπως είχε επικυρωθεί με την ανωτέρω συμβολαιογραφική πράξη αναφορικά με την άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων τους. Σημειώνεται πάντως ότι αφ’ ης στιγμής είχε εκδοθεί η 1620/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που όρισε έστω προσωρινά την από κοινού άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων από τους γονείς τους δεν ήταν πλέον σε ισχύ η αρχική συμφωνία τους, βάσει της οποίας ασκούσε την αποκλειστική επιμέλειά τους η μητέρα τους. Περαιτέρω, από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψε ότι οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων είναι ιδιαίτερα τεταμένες και εξόχως συγκρουσιακές. Βρίσκονται σε μία συνεχή και οξεία αντιπαράθεση και ανταλλάσσουν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς μεταξύ τους, όποτε συναντώνται, ακόμη και ενώπιον των τέκνων τους. Όλη δε αυτή η κατάσταση προκαλεί προβληματισμό και στα ανήλικα τέκνα τους, τα οποία το μόνο που επιθυμούν είναι η ηρεμία στη ζωή τους, χωρίς εντάσεις και διαπληκτισμούς, επιθυμία που εξέφρασαν και κατά την προσωπική επικοινωνία με τον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου. Ειδικότερα, τα ως άνω ανήλικα τέκνα ανέφεραν στον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου ότι η μεταξύ των γονέων τους επικοινωνία είναι δύσκολη και ότι συχνά τα ίδια μεσολαβούν μεταφέροντας τα μηνύματα του ενός γονέα στον άλλον, προκειμένου να συνεννοηθούν για θέματα της καθημερινότητάς τους. Εντούτοις και τούτο είναι το αξιοσημείωτο, με το πέρασμα του χρόνου, τα παιδιά έχουν προσαρμοστεί σε έναν τρόπο ζωής που ταιριάζει στον μέσο έφηβο της ηλικίας τους, καθώς παρακολουθούν πλέον τακτικά μαθήματα αγγλικών, το κάθε παιδί ασχολείται με κάποια αθλητική δραστηριότητα, χωρίς οι γονείς σε τέτοιου είδους ζητήματα να θέτουν προσκόμματα στην πρόοδο των τέκνων τους. Τα ίδια τα ανήλικα τέκνα εμφανίζουν για την ηλικία τους ιδιαίτερη ωριμότητα, ενσυναίσθηση, έχουν τεκμηριωμένη σκέψη και μιλούν με επιχειρήματα για τα θέματα που τους αφορούν ως προς την προσωπική τους κατάσταση, ενώ εκφράζουν την αγάπη και τον σεβασμό για τους γονείς τους, γεγονός που αποδεικνύει ότι παρά τα όσα διαλαμβάνονται στα αγωγικά δικόγραφα, οι διάδικοι έχουν επιτύχει στην σωστή ανατροφή των τέκνων τους. Παρόλα αυτά, αμφότερα τα τέκνα εκδήλωσαν την επιθυμία να μη μεταβληθεί το ήδη διαμορφωθέν επί σειρά ετών πρόγραμμά τους, το οποίο τους δίνει μια αίσθηση ασφάλειας και κανονικότητας, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι με τη θέση τους αυτή εκφράζουν προτίμηση προς τον ένα ή τον άλλο γονέα. Λόγω της ηλικίας τους (14,5 ετών η ……………. και 12,5 ετών ο …………….) και της ώριμης σκέψης τους, οι παραπάνω δύο ανήλικοι έχουν τη δυνατότητα να αντιληφθούν ποιο είναι το βέλτιστο συμφέρον τους και για τούτο το Δικαστήριο λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις απόψεις που εξέφρασαν. Ως εκ τούτου, η κατανομή του χρόνου εκάστου ανηλίκου με καθένα από τους δύο γονείς, όπως μέχρι σήμερα ισχύει, δεν πρέπει να αλλάξει. Πέραν αυτού, όμως, το Δικαστήριο κρίνει ότι λόγω της συνεχιζόμενης κακής σχέσης των διαδίκων, δεν μπορεί να λειτουργήσει στην υπό κρίση περίπτωση η από κοινού άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων τους, όπως είχε ορίσει η 1620/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Δύναται όμως να λειτουργήσει η χρονική κατανομή της επιμέλειας, έτσι ώστε ο κάθε γονέας κατά το διάστημα που έχει μαζί του τα ως άνω τέκνα, να ασκεί αποκλειστικά την επιμέλειά τους. Τούτο, καθώς αποδείχθηκε η ικανότητα καθενός εξ αυτών χωριστά να ανταποκριθεί στο παραπάνω λειτούργημα, ανεξαρτήτως των μεταξύ τους διαφορών. Η ανάθεση της άσκησης της αποκλειστικής επιμέλειας των ανηλίκων στη μητέρα τους, με τον περιορισμό του πατέρα τους στην επικοινωνία, όπως έκρινε η εκκαλούμενη απόφαση, δεν ανταποκρίνεται στο βέλτιστο συμφέρον τους. Καταρχάς για την κακή σχέση των διαδίκων, σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει η ενάγουσα-εναγόμενη. Στο από 28.4.2023 ενημερωτικό σημείωμα της κοινωνικής λειτουργού ……… του Τμήματος Κοινωνικής Υποστήριξης Σχολείων και Συλλόγων Γονέων της Διεύθυνσης Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Πειραιά, ύστερα από συνεδρίες συμβουλευτικής από την ψυχολόγο …….., τόσο με τα παιδιά όσο και με την μητέρα και τον πατέρα, καθώς και συνεδρίες με την υπογράφουσα κοινωνική λειτουργό αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «…Όσον αφορά την εικόνα της κυρίας……………., μητέρα, μας προβληματίζει ιδιαίτερα η ψυχολογική της κατάσταση…Η ίδια φαίνεται να βλέπει τα πράγματα από την δική της σκοπιά και δεν δείχνει καμιά διάθεση να ακούσει το αντίθετο. Βγάζει μεγάλο θυμό και απέχθεια για τον πρώην σύζυγό της και πολλές φορές παρουσιάζει διαφορετικά τις καταστάσεις ενώ προσπαθεί με ποικίλους τρόπους να τον αποκλείσει από την ζωή των παιδιών…Συμπερασματικά, μετά την πολύμηνη παρέμβαση μας ως Τμήμα προέκυψε ότι ο πυρήνας του προβλήματος είναι οι τεταμένες σχέσεις και οι ασταμάτητες συγκρούσεις μεταξύ των γονέων, οι οποίες επιβαρύνουν τα παιδιά. Αυτό που μας προβληματίζει είναι ότι όλους αυτούς τους μήνες, η κυρία ……………. δεν παρουσίασε καμία διαλλακτικότητα, καμία διάθεση συμβιβασμού. Συνέχιζε να εμμένει σε συγκεκριμένα πράματα και αρνείται να δεχτεί οποιαδήποτε παραίνεση επιμένοντας στη δική της οπτική. Να τονίσουμε ότι δεν θεωρούμε ότι είναι επικίνδυνη για τα παιδιά ή ακατάλληλη μητέρα…». Αλλά και ο πατέρας φέρει σημαντικό μερίδιο της ευθύνης για τις τεταμένες σχέσεις με την πρώην σύζυγό του. Τούτο, καθώς στο παρελθόν έχει φανεί ασυνεπής στην καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής που αρχικά είχε συμφωνηθεί και ακολούθως είχε επιδικαστεί σε βάρος του από τα πολιτικά δικαστήρια για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων. Βέβαια, είναι αληθές ότι o ενάγων-εναγόμενος, κατά τη συμφωνία του με την ενάγουσα-εναγόμενη για τη συναινετική λύση του γάμου τους, συμφώνησε να καταβάλλει για οκτώ μήνες το ιδιαίτερα μεγάλο χρηματικό ποσό διατροφής των 800 ευρώ μηνιαίως και για τα δύο τέκνα, λαμβανομένου τότε υπόψη ότι αυτός, πέραν του μισθού του ως υπαλλήλου- μέλους πληρωμάτων στο ….., ύψους 1.200 ευρώ κατά μέσο όρο τον μήνα (μαζί με τα νυκτερινά και τις υπερωρίες), εργαζόταν και είχε επιπλέον αποδοχές από την εταιρεία «…………… με αντικείμενο την εκμετάλλευση ασθενοφόρων που είχε συστήσει η αδελφή του. Σύντομα, όμως, η εταιρεία αυτή έκλεισε (βλ. το προσκομιζόμενο από τον εκκαλούντα από 13.11.2019 Πρακτικό εκκαθαρίστριας πέρατος εκκαθάρισης), με αποτέλεσμα οι αποδοχές του να περιορισθούν σε αυτές του μισθού του παρά τις εικασίες της εφεσίβλητης ότι συνεχίσθηκε η εταιρεία με τη συμμετοχή νέων εταίρων και με αφανή εταίρο τον εκκαλούντα, χωρίς να προσκομίζει γι’ αυτό κανένα αποδεικτικό στοιχείο (βλ. σελίδα 12 των προτάσεών της ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου). Με την 1620/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και αφού η ενάγουσα-εναγόμενη είχε αρχίσει και αυτή να εργάζεται ως υπάλληλος της ………, η διατροφή την οποία υποχρεώθηκε να καταβάλλει προσωρινά ο ενάγων-εναγόμενος για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων του μειώθηκε στο ποσό των 550 ευρώ τον μήνα και για τα δύο τέκνα, ενώ ήδη με την εκκαλουμένη απόφαση και αφού κρίθηκε ότι οι μηνιαίες αποδοχές του ενάγοντος-εναγόμενου ανέρχονται στα 1.200 ευρώ τον μήνα (και όχι στα 1.300 ευρώ μηνιαίως όπως είχε κρίνει η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων λόγω της μη προσκομιδής εκκαθαριστικού εφορίας από τον τότε καθ’ου, το οποίο όμως εκκαθαριστικό προσκομίστηκε στη συνέχεια κατά τη συνεκδίκαση των ένδικων αγωγών στον πρώτο βαθμό), τα δε εισοδήματα της ενάγουσας-εναγόμενης ανέρχονται στο ποσό των 830,25 ευρώ μηνιαίως από την εργασία της συν 140 ευρώ τον μήνα ως επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας, ήτοι συνολικά στο ποσό των 970,25 ευρώ τον μήνα, υποχρέωσε τον εναγόμενο να της καταβάλλει για το επίδικο διάστημα των δύο ετών ως ασκούσα την επιμέλεια των ανηλίκων και για λογαριασμό τους το περαιτέρω μειωμένο ποσό των 450 ευρώ τον μήνα (240 ευρώ τον μήνα για την ……………. και 210 ευρώ τον μήνα για τον …………….). Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα από την αρχική συμφωνία των διαδίκων μέχρι την έκδοση της εκκαλουμένης, ο εκκαλών δεν κάλυπτε πάντα το ορισθέν για τη διατροφή των ανηλίκων χρηματικό ποσό, αλλά συχνά κατέβαλλε μικρότερα ποσά, κάποιες φορές και το ήμισυ των συμφωνηθέντων με αποτέλεσμα η ενάγουσα-εναγόμενου να προβεί σε κατάσχεση εις χείρας του εργοδότη του (…….) του ½ του μηνιαίου μισθού του (βλ. το προσκομιζόμενο από 9.7.2021 κατασχετήριο που αφορά σε ποσό 5.952,12 ευρώ ως οφειλόμενο από την αρχική συμφωνία των διαδίκων δυνάμει της υπ’ αρ. ……../28.3.2019 πράξης συναινετικής λύσης γάμου και ρύθμισης επιμέλειας και διατροφής), καθώς και το υπόλοιπο των λογαριασμών του εκκαλούντος σε τράπεζες (βλ. το από 12.10.2021 κατασχετήριο για το ίδιο ποσό). Επίσης, η ενάγουσα-εναγόμενη υπέβαλε μηνύσεις σε βάρος του αντιδίκου της για παραβίαση υποχρέωσης διατροφής των ανήλικων τέκνων και έχουν εκδοθεί σχετικά τόσο αθωωτικές, όσο και καταδικαστικές αποφάσεις. Συγκεκριμένα έχει εκδοθεί η ΒΜ 168/2023 απόφαση του Β’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς που κήρυξε τον ενάγοντα-εναγόμενο αθώο για παραβίαση υποχρέωσης για διατροφή κατά συρροή για τους μήνες από Ιούλιο έως και Οκτώβριο του 2020, καθώς και η ΑΜ 147/2024 απόφαση του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς που ομοίως κήρυξε αθώο τον ενάγοντα-εναγόμενο για την ίδια πράξη κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση για το χρονικό διάστημα από Μάιο έως Δεκέμβριο του 2021 (βλ. σχετικά αποσπάσματα αποφάσεων που προσκομίζει ο εκκαλών). Αντίθετα, ο εκκαλών κρίθηκε ένοχος με ελαφρυντικά κατ’ άρθρο 84 παρ.2 δ’ ΠΚ για παραβίαση υποχρέωσης προς διατροφή κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση για το διάστημα από 1.5.2020 έως 31.10.2020 με την ΒΜ 3267/2024 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. Ομοίως, με την ΑΜ 1224/2024 απόφαση του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς ο ενάγων-εναγόμενος κρίθηκε ένοχος για παραβίαση υποχρέωσης διατροφής κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση λόγω εν μέρει καταβολής της ορισθείσας με την προαναφερόμενη 1620/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων διατροφής των 550 ευρώ μηνιαίως, δεδομένου ότι στο διάστημα των 11 μηνών από τον Μάιο έως τον Δεκέμβριο του έτους 2021 και από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του έτους 2022 από το συνολικό οφειλόμενο ποσό των 6.050 ευρώ κατέβαλε 3.300 ευρώ, οφείλοντας υπόλοιπο 2.750 ευρώ. Δηλαδή ο ενάγων-εναγόμενος κατέβαλλε κατά μέσο όρο μηνιαίως το παραπάνω χρονικό διάστημα 300 ευρώ για διατροφή των ανήλικων τέκνων. Ωστόσο στην ίδια καταδικαστική απόφαση αναφέρεται ότι η εγκαλούσα, εντός του επίδικου διαστήματος, είχε προβεί τον Ιούλιο του 2021 σε κατάσχεση της μισθοδοσίας και των τραπεζικών καταθέσεων του κατηγορούμενου για προγενέστερες οφειλές διατροφής και ότι το εισόδημά του για το φορολογικό έτος 2020 ανερχόταν σε 14.400,41 ευρώ (που αντιστοιχεί σε 1.200,03 ευρώ τον μήνα). Ανεξαρτήτως της καταδίκης του ενάγοντος-εναγόμενου με τις τελευταίες ως άνω αποφάσεις, το παρόν Δικαστήριο κρίνει ότι η μη καταβολή ολόκληρου του ποσού εν προκειμένω, δικαιολογείται εν μέρει από το γεγονός ότι ο ενάγων-εναγόμενος από μηνιαίο μισθό 1.200 ευρώ, πέραν της υποχρέωσης για διατροφή καταβάλλει 300 ευρώ μίσθωμα για την κατοικία όπου διαμένει, οπότε το διαθέσιμο εισόδημά του μηνιαίως ανέρχεται ουσιαστικά στα 900 ευρώ, οπότε αφαιρουμένου του κατασχεθέντος μέρους από τον μισθό του για παλαιότερες οφειλές και του ποσού των 300 ευρώ που πράγματι κατέβαλε για το ίδιο διάστημα ως μέρος της διατροφής των τέκνων του, με το υπόλοιπο ποσό που του απέμενε, θα έπρεπε να καλύψει έξοδα ρεύματος, νερού, τηλέφωνου, κοινόχρηστες δαπάνες, έξοδα στοιχειώδους για τον ίδιο συντήρησης, βενζίνης για το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε για τη μεταφορά των ανήλικων τέκνων, κάθε είδους φόρων, ενώ παρέμεναν σε εκκρεμότητα οι οφειλές του από δάνεια σε τραπεζικά ιδρύματα και δη προς την Cepal ύψους 12.935,04 ευρώ και προς την Β2 Kapital ύψους 5.788,15 ευρώ. Επομένως, ναι μεν κρίνεται ότι δεν έκανε σωστή διαχείριση των χρημάτων του, ώστε να εξοικονομεί περισσότερα χρήματα από τον μισθό του και να τα διαθέτει στα ανήλικα τέκνα του σύμφωνα με την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, πλην όμως η συμπεριφορά του αυτή δεν οφείλεται σε κακοβουλία του να περιέλθουν τα τέκνα του σε στέρηση και εντέλει δεν οφείλεται σε αδικαιολόγητη άρνηση να καταβάλλει τη διατροφή των παιδιών του, ούτως ώστε να θεωρηθεί ακατάλληλος ως γονέας να ασκεί την επιμέλειά τους με βάση το κριτήριο του άρθρου 1532 παρ.2 στοιχ.ε’ ΑΚ. Άλλωστε ήδη η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε επί της διατροφής των ανήλικων τέκνων, προσδιόρισε το οφειλόμενο ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις του εναγόμενου συνολικό ποσό διατροφής για τη διετία από την επίδοση της αγωγής (31.12.2021) στο χαμηλότερο ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως σε σχέση με το μεγαλύτερο επιδικασθέν ποσό των 550 ευρώ που όρισε η 1620/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά καίτοι στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των δύο αποφάσεων οι οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων δεν διαφοροποιήθηκαν. Μάλιστα κατά της διάταξης της εκκαλουμένης για την επιδίκαση συνολικού ποσού διατροφής 450 ευρώ μηνιαίως για τα ανήλικα τέκνα, η ενάγουσα δεν έχει ασκήσει έφεση, αποδεχόμενη ουσιαστικά την παραπάνω κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Επιπλέον, τα ίδια τα ανήλικα τέκνα κατά την επικοινωνία τους με τον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου μετέφεραν την πληροφορία ότι αμφότεροι οι γονείς τους αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και αδυνατούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά όταν ανακύπτει κάποιο έκτακτο έξοδο (π.χ. εξέταστρα για το lower , εκδρομή με το σχολείο). Περαιτέρω και σε ό,τι αφορά το αναφερόμενο στην εκκαλούμενη και σύμφωνα με προσκομιζόμενες τρεις φωτογραφίες ότι ο εκκαλών επιβιβάζει στη δίκυκλη μοτοσικλέτα του και τα δύο τέκνα, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους, ερωτηθέντα τα ανήλικα τέκνα από τον δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου σχετικά με τις μετακινήσεις τους, απάντησαν η μεν ……………. ότι όποτε γίνεται μετακίνηση με την μοτοσικλέτα του πατέρα της δεν επιβιβάζονται και τα δύο τέκνα, αλλά μόνο το ένα κι αυτό φορώντας κράνος και ότι οι όποιες φωτογραφίες έχουν ληφθεί, ελήφθησαν χάριν αστειότητας σε πεζόδρομο, ο δε ……………. ότι η μετακίνησή του δεν γίνεται με τη μοτοσικλέτα αλλά με το αυτοκίνητο του πατέρα του. Ως εκ τούτου, δεν αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των ανήλικων τέκνων, επιβιβάζοντάς τα συγχρόνως στη μοτοσικλέτα του. Ακόμη, δεν αποδείχθηκε η τέλεση από τον εκκαλούντα σε βάρος των ανήλικων τέκνων του της πράξης της ενδοοικογενειακής βλάβης (άρθρο 6 παρ.1 του ν. 3500/2006) στον Πειραιά, στις 13.9.2022, κατόπιν καταγγελίας της εφεσίβλητης ότι ο πρώην σύζυγός της γρατζούνισε την κόρη τους στο δεξί της μπράτσο στο σπίτι του, όταν πήρε ένα μαχαίρι να κόψει ένα τοστ, χωρίς να της αφήσει σημάδι και ότι την ίδια χειρονομία έκανε και προς τον γιο τους γελώντας. Με την με ………/28.8.2023 Διάταξη της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιώς απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη η με ……….. προκαταρκτική δικογραφία που είχε σχηματισθεί για την παραπάνω υπόθεση αυτεπαγγέλτως, καθώς έγινε δεκτό «πως ο εγκαλούμενος χάριν αστεϊσμού προέβαινε σε κινήσεις που παρεξηγούνταν ή που δεν ήταν αποδεκτές, χωρίς όμως να προκύπτει δόλος τέλεσης της αξιόποινης πράξης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης». Επίσης σημειώνεται ότι η από 28.9.2023 (Γ.Α.Κ. …./2023, Ε.Α.Κ. ……/2023) αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του εκκαλούντος ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία ζήτησε να του ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια της ανήλικης κόρης του, ……………. και όχι και του ……………. δεν οφείλεται σε αδιαφορία αυτού για το έτερο τέκνο, αλλά στην επιθυμία που είχε εκδηλώσει τότε η ανήλικη να μείνει με τον πατέρα της, καθώς, όπως μετέφερε στον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου, λόγω της εφηβικής ηλικίας βρισκόταν σε φάση διερεύνησης ως προς τι ακριβώς τότε ήθελε, δηλαδή να μένει περισσότερο χρόνο με τον πατέρα της αντί με τη μητέρα της. Ούτε άλλωστε αποδείχθηκε ότι όταν ο πατέρας βρίσκεται με τα ανήλικα τέκνα, τα αφήνει μόνα τους για να ασχοληθεί με τα προσωπικά του ενδιαφέροντα, αλλά ότι αντίθετα όταν χρειαστεί να λείψει από το σπίτι, ειδοποιεί την αδελφή του για να μείνει μαζί τους, όπως τα ίδια τα τέκνα μετέφεραν στον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου. Επίσης από τη μέχρι σήμερα ασκούμενη επικοινωνία του με τα τέκνα, ο πατέρας δείχνει καλή διάθεση και μάλιστα κατά την ολιγόωρη επικοινωνία κάθε Τρίτη και Πέμπτη, όταν αυτά έχουν προγραμματισμένη εξωσχολική δραστηριότητα, τα συνοδεύει σε αυτή, στοχεύοντας στο όφελος που θα έχουν από μια τέτοια δραστηριότητα, χωρίς να διεκδικεί τον χρόνο που έχει ορίσει το Δικαστήριο αποκλειστικά για τον εαυτό του. Αλλά και σε ό,τι αφορά τη μητέρα, το Δικαστήριο δεν πείσθηκε ότι πάσχει από κάποια ψυχική νόσο, ώστε να αδυνατεί να ανταποκριθεί στο καθήκον της άσκησης της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων της, αλλά και τα ίδια τα τέκνα τρέφουν σεβασμό στο πρόσωπό της, αναγνωρίζοντας ότι θέτει αυστηρούς κανόνες, πλην όμως ότι τα αγαπάει και ενδιαφέρεται πραγματικά γι’ αυτά. Το Δικαστήριο λαμβάνοντας όλα τα ανωτέρω υπόψη του κι αποβλέποντας στο βέλτιστο συμφέρον των τέκνων, όπως τα ίδια τα τέκνα το προσδιόρισαν κατά την επικοινωνία τους με τον δικαστή και όπως λόγω της ηλικίας και της ωριμότητάς τους δύνανται να το αντιληφθούν, κρίνει ότι δεν πρέπει να αλλάξει η κατανομή του χρόνου, που περνούν τα τέκνα με κάθε γονέα χωριστά, όπως ορίσθηκε με την εκκαλουμένη απόφαση, καθώς επιθυμία των τέκνων είναι να μη διαταραχθεί η καθημερινότητα και ο βιορυθμός τους, όπως έχει ήδη διαμορφωθεί, αισθανόμενα ασφάλεια με την τήρηση του προγράμματος που ήδη ακολουθούν. Επίσης το Δικαστήριο κρίνει ότι ο εκκαλών δεν δείχνει την ίδια υπευθυνότητα με την εφεσίβλητη τουλάχιστον ως προς τις οικονομικές υποχρεώσεις του έναντι των ανηλίκων τέκνων κατά την καταβολή της οφειλόμενης σε αυτά διατροφής, καθώς από τα στοιχεία μεταφοράς χρημάτων στον λογαριασμό της εφεσίβλητης για τη διατροφή των τέκνων μέσω e-banking στην ALPHA BANK για το τελευταίο έτος (από Ιανουάριο 2024 έως Ιανουάριο 2025) δεν καταβάλλει πάντα το ορισθέν από την εκκαλουμένη ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως, αλλά ενίοτε καταβάλλει μικρότερα ποσά (τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο 2024 ήταν συνεπής στις καταβολές του, τον μήνα Αύγουστο του 2024 που βέβαια είχε μαζί του τα παιδιά κι εκ των πραγμάτων κάλυπτε κι άλλα έξοδά τους κατέβαλε 350 ευρώ, τον Σεπτέμβριο 2024 κατέβαλε 300 ευρώ, τον Οκτώβριο 2024 ήταν συνεπής, το Νοέμβριο του 2024 κατέβαλε 300 ευρώ, τον Δεκέμβριο του 2024 κατέβαλε 400 ευρώ και τον Ιανουάριο του 2025 ήταν συνεπής στην καταβολή της ορισθείσας διατροφής). Τούτο εν μέρει δικαιολογείται από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο εκκαλών αφού ως μισθοσυντήρητος, πρέπει να καλύψει με τον μισθό του το μηνιαίο μίσθωμα της οικίας του και τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και να καταβάλλει τα σχετικά ποσά της διατροφής, πλην όμως τα ανήλικα τέκνα πρέπει να αποτελούν και οικονομικά την προτεραιότητά του, όταν προβαίνει στη διαχείριση των χρημάτων του. Ωστόσο, απ’ όλα τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα, αλλά κυρίως από την πολύ καλή εικόνα που μετέφεραν τα ανήλικα τέκνα στον δικαστή αυτού του Δικαστηρίου, κρίνεται ότι δεν πρέπει ο εκκαλών να στερηθεί την άσκηση της επιμέλειας των τέκνων του, σύμφωνα με το γράμμα αλλά και το πνεύμα 1513 ΑΚ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 7 παρ.2 του ν. 4800/2021. Λόγω των τεταμένων σχέσεων των γονέων και της δυσκολίας τους να επικοινωνήσουν μεταξύ τους κρίνεται ως ενδεδειγμένη λύση όχι η από κοινού άσκηση της επιμέλειας, αλλά η χρονική κατανομή στην άσκηση της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων μεταξύ των γονέων, την οποία θα ασκεί ο καθένας αποκλειστικά κατά τον χρόνο που ήδη του αναλογεί όταν τα τέκνα διανυκτερεύουν μαζί του και λαμβανομένου υπόψη ότι οι κατοικίες αμφοτέρων των γονέων βρίσκονται σε μικρή απόσταση η μία στην άλλη στον Πειραιά και δεν προκαλείται αναστάτωση από τη μετακίνηση των τέκνων. Επομένως, ο εκκαλών πατέρας θα ασκεί αποκλειστικά την επιμέλεια των τέκνων το πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός και ειδικότερα από ώρα 15.00 της Παρασκευής έως ώρα 20.00 της Κυριακής, τις εορτές των Χριστουγέννων κατά τα μονά έτη από ώρα 11.00 της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 11.00 της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 7ης Ιανουαρίου, τις εορτές του Πάσχα κατά τα μονά έτη από ώρα 10.00 της Δευτέρας του Πάσχα (Διακαινησίμου) έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 10.00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 20.00 της Δευτέρας του Πάσχα (Διακαινησίμου) και κατά τις θερινές διακοπές, κατά τα μονά έτη από ώρα 10.00 της 1ης Ιουλίου έως ώρα 20.00 της 31ης Ιουλίου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 10.00 της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20.00 της 31ης Αυγούστου. Το υπόλοιπο χρονικό διάστημα την αποκλειστική επιμέλεια των ανήλικων τέκνων των διαδίκων θα ασκεί η εφεσίβλητη. Κάθε Τρίτη και Πέμπτη, ο εκκαλών θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα, όπως είχε οριστεί πρωτοδίκως, από ώρα 15.00 έως ώρα 20.00. Κατά τις ημέρες που ο πατέρας δεν θα επικοινωνεί με τα ανήλικα τέκνα του, θα έχει δικαίωμα τηλεφωνικής ή διαδικτυακής επικοινωνίας με αυτά, π.χ. μέσω viber ή skype, για τριάντα (30) λεπτά, στο διάστημα από ώρα 20.00 έως ώρα 21.00. Η παραλαβή των ανηλίκων τέκνων θα γίνεται από τον πατέρα τους από την οικία όπου διαμένουν με τη μητέρα τους και ακολούθως ο ίδιος (πατέρας) θα τα επιστρέφει στην οικία της μητέρας τους κατά τους ανωτέρω αναφερόμενους χρόνους. Το διάστημα που ο κάθε γονέας ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια των τέκνων, αυτά θα έχουν κατοικία την οικία του εν λόγω γονέα. Το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα για τις ημέρες Τρίτη και Πέμπτη με τα ανήλικα τέκνα θα αργεί κατά την περίοδο Χριστουγέννων και Πάσχα και κατά τις θερινές διακοπές, δηλαδή είτε τον μήνα Ιούλιο, είτε τον μήνα Αύγουστο, όταν η μητέρα ανάλογα με το εάν πρόκειται για ζυγό ή μονό έτος έχει τα τέκνα μαζί της. Εφόσον το ζητήσουν τα ανήλικα τέκνα, κατόπιν συνεννόησης των γονέων μέσω e-mail ή sms θα μπορεί να ρυθμίζεται ελεύθερα η επικοινωνία με διανυκτέρευση αυτών στην οικία του ενός ή του άλλου γονέα, ακόμη και στο χρονικό διάστημα που δεν προβλέπεται με την παρούσα απόφαση ως χρόνος επικοινωνίας. Σε ό,τι αφορά την επικοινωνία του πατέρα με τα τέκνα, πρέπει να απειληθεί σε βάρος της εναγόμενης και υπέρ του ενάγοντος χρηματική ποινή ύψους 100 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας 10 ημερών, για κάθε περίπτωση που η εναγόμενη ήθελε παρεμποδίσει την επικοινωνία του ενάγοντος με τα ανωτέρω ανήλικα τέκνα του, παραβιάζοντας τους προδιαληφθέντες όρους αυτής. Επίσης πρέπει να διαταχθεί η παράδοση των τέκνων αντίστοιχα από την εναγόμενη που δυνάμει της εκκαλουμένης ασκεί μόνη της αποκλειστικά την επιμέλεια των τέκνων, στον ενάγοντα κατά τους χρόνους που ο τελευταίος κατά τα ανωτέρω θα ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια των τέκνων και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της εναγόμενης, πρέπει να απαγγελθεί χρηματική ποινή 2.000 ευρώ κατά αυτής και υπέρ του ενάγοντος και προσωπική κράτηση τριάντα ημερών. Ομοίως πρέπει να διαταχθεί η παράδοση των τέκνων από τον ενάγοντα στην εναγόμενη μετά το πέρας εκάστου χρονικού διαστήματος που θα ασκεί μόνος του αποκλειστικά την επιμέλεια και σε περίπτωση μη συμμόρφωσής του, πρέπει να απαγγελθεί χρηματική ποινή 2.000 ευρώ κατά αυτού και υπέρ της εναγόμενης και προσωπική κράτηση τριάντα ημερών. Εννοείται ότι για τα σημαντικά ζητήματα επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων για τα οποία ορίζει το άρθρο 1519 ΑΚ, θα αποφασίζουν οι δύο γονείς από κοινού. Περαιτέρω, αναφορικά με το ζήτημα της επιδίκασης διατροφής σε βάρος του ενάγοντος και υπέρ των ανήλικων τέκνων των διαδίκων και δη σε ό,τι αφορά το επίδικο χρονικό διάστημα των δύο ετών από την επίδοση της ένδικης αγωγής της ενάγουσας αποδείχθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, τα οποία νομίμως εκπροσωπούνται στην παρούσα δίκη από την ενάγουσα μητέρα τους, αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους, καθόσον στερούνται πλήρως εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και περιουσίας και λόγω της ηλικίας και των εκπαιδευτικών τους υποχρεώσεων δεν δύνανται να εργασθούν. Συνακόλουθα, υπόχρεοι προς διατροφή τους είναι οι γονείς τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις οικονομικές του δυνάμεις, ενώ το μέτρο της διατροφής τους πρέπει να προσδιοριστεί με βάση τις ανάγκες τους, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες διαβίωσής τους και πρέπει να περιλαμβάνει όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση, την περίθαλψη, την εκπαίδευση και την ανατροφή τους. Η ενάγουσα-εναγόμενη, γεννημένη το έτος 1978, κατά την επίδικη διετία, εργαζόταν ως υπάλληλος στην ……. και λάμβανε αρχικά μηνιαίως το ποσό των 652,84 ευρώ καθαρά (βλ. σχετικά εκκαθαριστικά του Υπουργείου Οικονομικών για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο 2022), προηγουμένως δε για το φορολογικό έτος 2020 το συνολικό δηλωθέν της εισόδημα ανήλθε σε 9.963,06 ευρώ, που επιμερίζεται σε 830,25 ευρώ τον μήνα, ενώ λαμβάνει και επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας (Α21) ποσού 140 ευρώ τον μήνα και για τα δύο τέκνα της. Ωστόσο, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2023, ο μηνιαίος μισθός της έχει αυξηθεί από τα 652,84 ευρώ στο ποσό των 742,21 ευρώ, ενώ τον Φεβρουάριο έλαβε και για υπερωρίες το ποσό των 187,77 ευρώ, τον Μάρτιο του 2023 λαμβάνοντας και αναδρομικά λόγω αύξησης του βασικού της μισθού, το καταβληθέν από την Υπηρεσία της ποσό ανήλθε στα 1.006,55 ευρώ, τον Απρίλιο, τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2023 (χωρίς αναδρομικά) ο μηνιαίος μισθός της ανήλθε στα 788,58 ευρώ, τον Αύγουστο του 2023 λόγω καταβολής και αναδρομικών από την αύξηση του μισθού της από τον 4ο/2023, η ενάγουσα έλαβε καθαρά 2.479,45 ευρώ, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2023 λόγω και της διαφοράς μισθού η ενάγουσα έλαβε 1.149,65 ευρώ μηνιαίως. Το ίδιο διάστημα η ενάγουσα διέμενε με αμφότερα τα ανήλικα τέκνα της σε μισθωμένο διαμέρισμα τρίτου ορόφου οικοδομής, ευρισκόμενης στον Πειραιά Αττικής, επιφάνειας 74 τ.μ. και με βοηθητικούς χώρους 11 τ.μ., με αποτέλεσμα να βαρύνεται με δαπάνες ενοικίου ποσού 430 ευρώ τον μήνα, καθώς και με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής (ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφώνου, θέρμανσης, κοινοχρήστων) που είναι οι συνηθισμένες. Πέραν των παραπάνω, η ενάγουσα δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε βαρύνεται με την κατά νόμο υποχρέωση διατροφής άλλου προσώπου, πλην των ανήλικων τέκνων της, ενώ οι δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση και την ψυχαγωγία της ίδιας είναι οι συνήθεις των γυναικών της ηλικίας της. Από την άλλη ……., το ίδιο διάστημα ο εναγόμενος εργαζόταν ως υπάλληλος του ……., με μηνιαίο μισθό σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες βεβαιώσεις αποδοχών των τελευταίων μηνών του έτους 2021, ύψους 920,36 ευρώ, ενώ λάμβανε και έκτακτες αποδοχές για υπερωρίες και νυκτερινά, που ανέρχονται κατά μέσο όρο στο ποσό των 200 ευρώ τον μήνα (βλ. βεβαίωση έκτακτων αποδοχών μηνός Δεκεμβρίου 2021 ύψους 204,70 ευρώ), για δε το φορολογικό έτος 2020 το συνολικό δηλωθέν εισόδημά του ανήλθε σε 14.400,41 ευρώ, που επιμερίζεται σε 1.200 ευρώ τον μήνα. Είναι κύριος ενός E.I.X. αυτοκινήτου, 1598 κυβικών, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2007 και ενός δίκυκλου έτους πρώτης κυκλοφορίας 1999. Κατά το επίδικο διάστημα διέμενε σε μισθωμένο διαμέρισμα πρώτου ορόφου οικοδομής, ευρισκόμενης στον Πειραιά Αττικής, επιφάνειας 48,60 τ.μ., με αποτέλεσμα να βαρύνεται με δαπάνες ενοικίου 300 ευρώ τον μήνα, καθώς και με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής (ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφώνου, θέρμανσης, κοινοχρήστων), που είναι οι συνηθισμένες. Σημειωτέον ότι η επιβάρυνση του εναγόμενου κάθε έτος με την καταβολή φόρου εισοδήματος και εισφοράς αλληλεγγύης, καθώς και οι δανειακές οφειλές του σε τραπεζικά ιδρύματα και δη στη ….. ύψους 12.935,04 ευρώ και στην …….. ύψους 5.788,15 ευρώ, συνεκτιμώνται ως μια επιπλέον βιοτική του ανάγκη, χωρίς τα ποσά αυτά να αφαιρούνται από τα εισοδήματά του (ΑΠ 471/2005, ΕλλΔνη 2005, σελ. 1425, ΕφΠειρ 399/2005, ΠειρΝομ 2005, σελ. 278, ΕφΔωδ 167/2004 στην ΤΝΠ Νόμος). Πέραν των παραπάνω, ο ενάγων δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε βαρύνεται με την κατά νόμο υποχρέωση διατροφής άλλου προσώπου, πλην των ανήλικων τέκνων του, ενώ οι δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση και την ψυχαγωγία του ίδιου είναι οι συνήθεις των ανδρών της ηλικίας του. Περαιτέρω, τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, ……………. και ……………., γεννημένα τα έτη 2010 και 2012 αντίστοιχα, φοιτούσαν κατά την επίδικη διετία στην πρώτη και στην δευτέρα τάξη του γυμνασίου η ……………. και στην πέμπτη και έκτη τάξη του δημοτικού ο ……………ς, αμφότερα σε δημόσια σχολεία. Η ανήλικη ……………. παρακολουθούσε μαθήματα αγγλικής γλώσσας στο κέντρο ξένων γλωσσών «…….», με μηνιαία δίδακτρα το ποσό των 70 ευρώ. Το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχε και άλλες δραστηριότητες, πλην όμως λόγω οικονομικών δυσχερειών αμφοτέρων των γονέων δεν μπορούσε να τις συνεχίσει (σημειωτέον ότι οι προσκομιζόμενες από την ενάγουσα δύο αποδείξεις είσπραξης από τη λογοθεραπεύτρια …….. ποσού 220 ευρώ εκάστη, με ημερομηνίες 2.2.2022 και 14.2.2022 αντίστοιχα και μία απόδειξη σχολής χορού . ……., ποσού 53 ευρώ με ημερομηνία 24.2.2022 δεν δύνανται να εκτιμηθούν- αξιολογηθούν από το Δικαστήριο, καθώς δεν γίνεται στην από 15.12.2021 αγωγή της ήδη εφεσίβλητης επίκληση τέτοιου είδους δαπανών). Ο ανήλικος ……………. αντίστοιχα, κατά το ίδιο διάστημα, ασχολείτο με τον αθλητισμό και ήταν εγγεγραμμένος στον αθλητικό σύλλογο « …….», με μηνιαίο κόστος 30 ευρώ. Επιπλέον, τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων διέμεναν, όπως προαναφέρθηκε, μαζί με την ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα τους, στην προαναφερόμενη μισθωμένη οικία, με αποτέλεσμα να βαρύνονται με την ανάλογη συμμετοχή τους στις δαπάνες της οικίας αυτής (ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφώνου, θέρμανσης, κοινοχρήστων) που είναι οι συνηθισμένες. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης των ανήλικων τέκνων που απαιτούνται μηνιαίως για διατροφή σε στενή έννοια, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (πέραν αυτών που καλύπτονται από τον ασφαλιστικό τους φορέα- σημειωτέον ότι παρότι η ……………. εμφανίζει πρόβλημα με τον θυρεοειδή της δεν προέκυψαν συγκεκριμένες επιπλέον δαπάνες), είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων τους. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει οικονομικές συνθήκες, το Δικαστήριο κρίνει ότι για την ανάλογη με τις ανάγκες των προαναφερόμενων τέκνων των διαδίκων διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις κατά το επίδικο χρονικό διάστημα συνθήκες της ζωής τους κατά τα αναλυτικά προαναφερόμενα, απαιτείται το ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως για την ……………. και το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως για τον ……………., στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η συνεπεία της εκεί διαβιώσεώς τους, προκύπτουσα επιβάρυνση των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας όπου διαμένουν, τα οποία φέρει καταρχάς η ενάγουσα μητέρα τους, ενώ συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου τους υπηρεσίες (παρασκευή φαγητού, καθαριότητα, σιδέρωμα και άλλες οικιακές εργασίες), των οποίων έχουν ανάγκη για την ανατροφή τους και κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας συνδέονται με τη συνοίκηση και τους προσφέρονται από την ενάγουσα, αποτιμώνται δε κατά μήνα στο συνολικό ποσό των 100 ευρώ. Για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς των ανηλίκων πρέπει να γίνει αναγωγή στην οικονομική δυνατότητα εκάστου εξ αυτών (γονέων) με βάση τα εισοδήματα και την περιουσία τους. Έτσι, ο εναγόμενος πατέρας τους πρέπει, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική δυνατότητά του και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της ενάγουσας μητέρας των ανηλίκων, να υποχρεωθεί να καταβάλλει εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μήνα α) για το διάστημα από 1.1.2022 έως 31.12.2022, μηνιαίως το ποσό των 240 ευρώ για την ……………. και το ποσό των 210 ευρώ για τον ……………., ενώ το υπόλοιπο ποσό των 160 ευρώ για την ……………. και το ποσό των 140 ευρώ για τον ……………. βαρύνει την ενάγουσα μητέρα, β) για το διάστημα από 1.1.2023 έως και 31.7.2023 μηνιαίως το ποσό των 233 ευρώ για την ……………. και το ποσό των 207 ευρώ για τον ……………. λόγω αύξησης του μηνιαίου μισθού της ενάγουσας και μεγαλύτερης συμμετοχής της στη διατροφή των ανήλικων τέκνων, μηνιαίως, οπότε αυτή βαρύνεται με το υπόλοιπο ποσό των 167 ευρώ για την ……………. και των 143 ευρώ για τον ……………. και γ) για το διάστημα από τον 1.8.2023 έως και 31.12.2023 μηνιαίως το ποσό των 212 ευρώ για την ……………. και το ποσό των 188 ευρώ για τον ……………., λόγω σημαντικής αύξησης του μηνιαίου μισθού της ενάγουσας, με αποτέλεσμα αυτή να βαρύνεται με το υπόλοιπο της διατροφής των 188 ευρώ για την ……………. και των 162 ευρώ για τον ……………., όλα δε τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο προβαίνει στον ανωτέρω επιμερισμό του ποσού της καθορισθείσας διατροφής για τα ανήλικα τέκνα μεταξύ των γονέων τους, διότι με την αγωγή, ζητείται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει το ποσό της συμμετοχής του στη διατροφή των ανηλίκων, μετά την αφαίρεση της συμμετοχής σ’ αυτήν της μητέρας τους και εξ αυτού του λόγου, ο ισχυρισμός του εναγόμενου περί συνεισφοράς της έχουσας την οικονομική δυνατότητα ενάγουσας μητέρας για τη διατροφή των τέκνων συνιστά, κατά τα ανωτέρω, αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής (ΜονΕφΠειρ 432/2016 στην ΤΝΠ Νόμος). Ενόψει των ανωτέρω, η εκκαλουμένη που έκρινε διαφορετικά τόσο ως προς το αίτημα ανάθεσης της άσκησης της επιμέλειας των ως άνω ανήλικων τέκνων και στους δύο γονείς, όσο και ως προς το επιδικαστέο ποσό διατροφής στην ενάγουσα για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει γι’ αυτό γενομένων δεκτών αμφότερων των λόγων της υπό κρίση έφεσης, καθώς με αυτούς προσβάλλονται και τα δύο ως άνω κεφάλαια της εκκαλούμενης απόφασης, να γίνει δεκτή και στην ουσία της η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, για το ενιαίο δε της δικαστικής κρίσεως και ως προς το μη εκκληθέν κεφάλαιο της επικοινωνίας του ενάγοντος με τα ανήλικα τέκνα, δεδομένου ότι κατά τα ανωτέρω ο χρόνος της επικοινωνίας, ως επί το πλείστον, μετατρέπεται με την παρούσα σε χρόνο αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας και αφού κρατηθούν για να συνεκδικαστούν από το παρόν Δικαστήριο η από 19.12.2021 αγωγή του ενάγοντος σχετικά με την επιμέλεια και η από 15.12.2021 αγωγή της ενάγουσας σχετικά με την επιδίκαση διατροφής για τα ανήλικα τέκνα επί διετία, να γίνει εν μέρει δεκτή η από 19.12.2021 αγωγή και να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων σε καθέναν από τους γονείς με χρονική κατανομή της άσκησης αυτής κατά τα αναλυτικά παραπάνω αναφερόμενα, περιοριζόμενης της επικοινωνίας του ενάγοντος κάθε Τρίτη και Πέμπτη, με την απαγγελία των πιο πάνω μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης και να ακόμη να γίνει εν μέρει δεκτή η από 19.12.2021 αγωγή της ενάγουσας και να επιδικασθούν σε βάρος του εναγόμενου ως διατροφή των ανήλικων τέκνων του, ……………. και ……………., τα ποσά που ανωτέρω αναφέρονται σύμφωνα με το διατακτικό. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας τόσο από τις δύο αντίθετες αγωγές, όσο και από την κριθείσα έφεση πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ τους λόγω της μερικής νίκης και μερικής ήττας κάθε διαδίκου κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 178 και 183 ΚΠολΔ, σύμφωνα με το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την από 21.11.2022 έφεση κατά της 3122/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση) αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση.
Κρατεί και συνεκδικάζει α) την από 19.12.2021 (με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. ………../20.12.2021) αγωγή και β) την από 15.12.2021 (με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. ………./21.12.2021) αγωγή, αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την από 19.12.2021 αγωγή.
Αναθέτει την αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων …. και ………. σε καθέναν από τους διαδίκους γονείς, με χρονική κατανομή ως εξής:
Α. Ο ενάγων θα ασκεί αποκλειστικά την επιμέλεια των ως άνω ανήλικων τέκνων 1) το πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός και ειδικότερα από ώρα 15.00 της Παρασκευής έως ώρα 20.00 της Κυριακής, 2) τις εορτές των Χριστουγέννων κατά τα μονά έτη από ώρα 11.00 της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 11.00 της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 7ης Ιανουαρίου, 3) τις εορτές του Πάσχα κατά τα μονά έτη από ώρα 10.00 της Δευτέρας του Πάσχα (Διακαινησίμου) έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 10.00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 20.00 της Δευτέρας του Πάσχα (Διακαινησίμου), 4) Κατά τις θερινές διακοπές: κατά τα μονά έτη από ώρα 10.00 της 1ης Ιουλίου έως ώρα 20.00 της 31ης Ιουλίου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 10.00 της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20.00 της 31ης Αυγούστου.
Β. Η εναγόμενη μητέρα θα ασκεί αποκλειστικά την επιμέλεια των ως άνω ανήλικων τέκνων όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα εκάστου έτους που κατά την αμέσως παραπάνω διάταξη δεν θα ασκεί την επιμέλεια ο ενάγων πατέρας.
Ορίζει τόπο κατοικίας των ανήλικων τέκνων, τον τόπο κατοικίας εκάστου γονέα για το διάστημα που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια των ανωτέρω τέκνων.
Διατάσσει την παράδοση των ως άνω ανήλικων τέκνων από τον ένα γονέα στον άλλο κατά τα πιο πάνω χρονικά διαστήματα που ορίσθηκε ότι αυτός θα ασκεί την αποκλειστική τους επιμέλεια και απαγγέλλει κατά του άλλου γονέα για κάθε παράβαση της πιο πάνω διάταξης και υπέρ του πρώτου χρηματική ποινή δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ και προσωπική κράτηση τριάντα (30) ημερών.
Ρυθμίζει το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του ενάγοντος με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, …. και ……….. και υποχρεώνει αντίστοιχα την εναγόμενη μητέρα τους να ανέχεται την επικοινωνία αυτή με τον πατέρα, που θα γίνεται ως εξής: Κάθε Τρίτη και Πέμπτη από ώρα 15.00 έως ώρα 20.00.
Η παραλαβή των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων θα γίνεται από τον πατέρα τους από την οικία όπου διαμένουν με τη μητέρα τους και ακολούθως ο ίδιος (πατέρας) θα τα επιστρέφει στην οικία της μητέρας τους κατά τους ανωτέρω αναφερόμενους χρόνους. Κατά τις ημέρες που ο πατέρας δεν θα επικοινωνεί με τα ανήλικα τέκνα του κατά τα ανωτέρω, θα έχει δικαίωμα τηλεφωνικής ή διαδικτυακής επικοινωνίας με αυτά π.χ. μέσω viber ή skype για τριάντα (30) λεπτά στο διάστημα από ώρα 20.00 έως ώρα 21.00. Η δια ζώσης επικοινωνία του πατέρα με τα τέκνα κάθε Τρίτη και Πέμπτη θα αργεί κατά την περίοδο Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και κατά την περίοδο των θερινών διακοπών, είτε τον μήνα Ιούλιο, είτε τον μήνα Αύγουστο, ανάλογα με το πότε η μητέρα θα έχει τα τέκνα μαζί της κατά τα ανωτέρω ορισθέντα. Εφόσον κάποιο τέκνο των διαδίκων το επιθυμεί, ακόμη και κατά το χρονικό διάστημα που το έχει μαζί του ο ένας εκ των δύο γονέων κατά τα ανωτέρω, θα μπορεί να ζητήσει να επικοινωνήσει με τον άλλο γονέα μένοντας στην οικία του με διανυκτέρευση, κατόπιν συνεννόησης των γονέων μεταξύ τους μέσω e-mail ή μέσω sms.
Απειλεί σε βάρος της εναγόμενης και υπέρ του ενάγοντος χρηματική ποινή ύψους εκατό (100) ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας δέκα (10) ημερών, για κάθε περίπτωση που η εναγόμενη ήθελε παρεμποδίσει την επικοινωνία του ενάγοντος με τα ανωτέρω ανήλικα τέκνα του, παραβιάζοντας τους προδιαληφθέντες όρους αυτής.
Δέχεται εν μέρει την από 15.12.2021 αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, ως ασκούσα αποκλειστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, ….. και …….. και για λογαριασμό τους, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μήνα και για διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, ήτοι σε διάστημα που η ενάγουσα ασκούσε μόνη της αποκλειστικά την επιμέλεια των τέκνων, ως μηνιαία συνεισφορά του στη διατροφή τους σε χρήμα α) για το διάστημα από 1.1.2022 έως 31.12.2022, μηνιαίως το ποσό των διακοσίων σαράντα (240) ευρώ για την ……… και το ποσό των διακοσίων δέκα (210) ευρώ για τον …….., ήτοι το συνολικό ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ τον μήνα β) για το διάστημα από 1.1.2023 έως και 31.7.2023 μηνιαίως το ποσό των διακοσίων τριάντα τριών (233) ευρώ για την …. και το ποσό των διακοσίων επτά (207) ευρώ για τον ….., ήτοι το συνολικό ποσό των τετρακοσίων σαράντα (440) ευρώ τον μήνα και γ) για το διάστημα από τον 1.8.2023 έως και 31.12.2023 μηνιαίως το ποσό των διακοσίων δώδεκα (212) ευρώ για την ……….. και το ποσό των εκατόν ογδόντα οκτώ (188) ευρώ για τον …., ήτοι το συνολικό ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ τον μήνα, όλα δε τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας μεταξύ τους.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 28.4.2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ