ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 303/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(3ο ΤΜΗΜΑ)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή , Ελένη Μούρτζη Εφέτη , που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από την Γραμματέα E.Δ .
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις …. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Των εκκαλούντων : 1) ……….. και 2) Ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στην Αθήνα (……….), (ΑΦΜ ……..) , και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Κωνσταντίνο Τσίμπα του Λεωνίδα (ΑΜ ………. Δ.Σ.Αθηνών), βάσει δηλώσεως .
Των εφεσίβλητων : 1) ………. και 2) …………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Αντώνιο Καραμολέγκο του Ιωάννη (ΑΜ ……….. Δ.Σ. Πειραιώς), βάσει δηλώσεως.
Οι εφεσίβλητοι με την από 6-5-2022 (αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../6-5-2022) αγωγή, την οποία άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ζήτησαν να γίνει δεκτή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με τη με αριθμό 479/13-2-2024 απόφασή του έκανε κατά ένα μέρος δεκτή την αγωγή και έταξε όσα αναφέρονται σε αυτή. Ήδη οι εκκαλούντες με την από 13-3-2024 (αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./14-3-2024) έφεσή τους η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./14-3-2024, προσδιορίστηκε για την στην αρχή της παρούσας αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο, προσβάλλουν την απόφαση αυτή .
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο, αλλά κατέθεσαν τις από 9-10-2024 και 8-10-2024 μονομερείς δηλώσεις τους αντίστοιχα, που έγιναν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. και προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 13-3-2024 (αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../14-3-2024) έφεση των εναγομένων της από 6-5-2022 (αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/6-5-2022) αγωγής και ήδη εκκαλούντων , κατά της με αριθμό 479/13-2-2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων την παραπάνω αγωγή, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614 παρ. 6 επ., 591 του Κ.Πολ.Δ.), αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου και έχει ασκηθεί στις 14-3-2024, νομότυπα και εμπρόθεσμα, καθόσον η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στη δεύτερη εκκαλούσα στις 21-2-2024 (βλ. τη με αριθ. ……./21-2-2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ………..) και η έφεση ασκήθηκε εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών από την επομένη της επίδοσης (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 2, 511, 513 παρ. 1 β΄, 516 παρ. 1, 517 εδ. α΄, 518 παρ. 1, 520 παρ. 1, 591 παρ. 1, 7 του Κ.Πολ.Δ.). Επίσης, έχει κατατεθεί το απαιτούμενο παράβολο ποσού 100 ευρώ (δυνάμει του με αριθ. …………/2024 ηλεκτρονικού παραβόλου), σύμφωνα με σχετική επισημείωση της Γραμματέως του Δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση επί του εφετηρίου, που προβλέπεται στο άρθρο 495 παρ. 3 περ. Α στοιχ. β του Κ.Πολ.Δ.). Επομένως, η κρινόμενη έφεση, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, με την ίδια ειδική διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρα 591 περ. 6, περ. 7, 533 Κ.Πολ.Δ.) .
Από το άρθρο 932 Α.Κ. προκύπτει, ότι σκοπός της διάταξης αυτής είναι να επιτυγχάνεται μία, υπό ευρεία έννοια, αποκατάσταση του παθόντος, για την ηθική βλάβη, που αυτός υπέστη, λόγω της αδικοπραξίας, ήτοι, για την, μη αποτιμητή σε χρήμα, ζημία, που υφίσταται ο παθών, από τη προσβολή των μη περιουσιακών αγαθών του (ζωής, υγείας, ελευθερίας, τιμής κλπ), η οποία είναι ανεξάρτητη, από την, κατά τα άρθρα 297 και 298 του Α.Κ., ζημία σε περιουσιακά αγαθά αυτού, ώστε αυτός να απολαύσει μία δίκαιη και επαρκή ανακούφιση και παρηγοριά, χωρίς, από το άλλο μέρος, να εμπορευματοποιείται η προσβληθείσα ηθική αξία και να επεκτείνεται υπέρμετρα το ύψος της αποζημίωσης, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, η οποία, άλλωστε, δεν μπορεί να αποτιμηθεί, επακριβώς, σε χρήμα. Κατά την έννοια του άρθρου αυτού (932 του Α.Κ.), το δικαστήριο της ουσίας, αφού δεχθεί ότι συνεπεία αδικοπραξίας προκλήθηκε σε κάποιο πρόσωπο ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη, καθορίζει στη συνέχεια το ύψος της οφειλόμενης γι` αυτήν χρηματικής ικανοποιήσεως, με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη, ως κριτήρια, το είδος της προσβολής, την έκταση της βλάβης, τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, τη βαρύτητα του πταίσματος του υπόχρεου, το τυχόν συντρέχον πταίσμα του δικαιούχου και την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων μερών. Ο προσδιορισμός του ποσού της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης αφέθηκε στην ελεύθερη εκτίμηση του δικαστηρίου, η σχετική κρίση του οποίου δεν υπόκειται, κατ` αρχήν, σε αναιρετικό έλεγχο, αφού σχηματίζεται από την εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων (άρθρο 561 § 1 ΚΠολΔ), χωρίς υπαγωγή του πορίσματος σε νομική έννοια, ώστε να μπορεί να κριθεί εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, είτε ευθέως, είτε εκ πλαγίου, για έλλειψη νόμιμης βάσης (ΑΠ 398/2020, ΑΠ 43/2020, ΑΠ 553/2019, ΑΠ 274/2018, ΑΠ 944/2017). Επιβάλλεται, όμως, σε κάθε περίπτωση, να τηρείται, κατά τον καθορισμό του ποσού που επιδικάζεται, η αρχή της αναλογικότητας, ως γενική νομική αρχή και μάλιστα αυξημένης τυπικής ισχύος, υπό την έννοια ότι η σχετική κρίση του δικαστηρίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας, πράγμα που, αν συμβαίνει, ελέγχεται ως παραβίαση της πιο πάνω γενικής νομικής αρχής, ήτοι ως πλημμέλειες του άρθρου 559 αριθμ. 1 και 19 ΚΠολΔ. (ΟλΑΠ 10/2017, Ολ. ΑΠ 9/2015, ΑΠ 398/2020, ΑΠ 43/2020, ΑΠ 1136/2018, ΑΠ 472/2018, ΑΠ 88/2018). Και τούτο, διότι μία απόφαση, με την οποία επιδικάζεται ένα ευτελές ή υπέρμετρα μεγάλο ποσό, ως δήθεν εύλογο, κατά την ελεύθερη κρίση του δικαστηρίου, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης ή της ψυχικής οδύνης, ευτελίζει, στην πρώτη περίπτωση (όσον αφορά τον δικαιούχο – παθόντα), το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και στη δεύτερη (όσον αφορά τον υπόχρεο), το δικαίωμα της περιουσίας του, αφού το δικαστήριο, επεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ ιδιωτών, πρέπει να τηρεί μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα, με παράλληλη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων (ΑΠ 398/2020, ΑΠ 43/2020, ΑΠ 1863/2017, ΑΠ 747/2017). Τέλος, κρίσιμος χρόνος για τον υπολογισμό της εύλογης αυτών χρηματικής ικανοποίηση είναι ο χρόνος της συζήτησης της υποθέσεως ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, οπότε και λαμβάνεται υπόψη η τότε κατάσταση της υγείας του παθόντος (ΑΠ 931/2021, ΑΠ 398/2020, ΑΠ 989/2018, ΑΠ 213/2017).
Στην προκείμενη περίπτωση με την από 6-5-2022 (αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/6-5-2022) αγωγή που άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, οι ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι, ισχυρίστηκαν ότι από αποκλειστική του πρώτου εναγομένου οδηγού του με αριθμό κυκλοφορίας ………. ιδιωτικής χρήσεως επιβατικού αυτοκινήτου και ήδη πρώτου εκκαλούντος, που ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημίες κατά την κυκλοφορία του στη δεύτερη εναγόμενη και ήδη δεύτερη εκκαλούσα, ασφαλιστική εταιρεία, προκλήθηκε αυτοκινητικό ατύχημα στον αναφερόμενο στο δικόγραφο της αγωγής τόπο, χρόνο και υπό τις εκτιθέμενες κυκλοφοριακές συνθήκες, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του πρώτου ενάγοντος και τις υλικές ζημίες στη δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του δεύτερου ενάγοντος και ήδη εφεσίβλητων. Ζήτησαν δε με την παραπάνω αγωγή, μετά από τη μετατροπή του αιτήματος από καταψηφιστικό σε εν όλω αναγνωριστικό και παραίτηση ως προς το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου τους που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και με τις κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις του, να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν, εις ολοκληρον ο καθένας α)στον πρώτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 33.357,78 ευρώ ως αποζημίωση για τις αναφερόμενες στην αγωγή θετικές ζημίες που υπέστη εξαιτίας του από του ένδικου ατυχήματος τραυματισμού του και για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη και β) στον δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 5.742 ευρώ, ως αποζημίωση για τις αναφερόμενες στην αγωγή θετικές ζημίες που υπέστη εξαιτίας των από του ένδικου ατυχήματος υλικών ζημιών της μοτοσικλέτας του και για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη, με το νόμιμο τόκο όλα τα προαναφερόμενα ποσά από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση όπως κάθε μερικότερο κονδύλιο εξειδικεύεται στην αγωγή, καθώς και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή παραδεκτή και νόμιμη (πλην του αιτήματος του δεύτερου ενάγοντος περί επιδικάσεως χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής του βλάβης, που απορρίφθηκε ως μη νόμιμο) και μετά από την εκτίμηση των αποδείξεων, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως κατ΄ουσίαν βάσιμη, αναγνώρισε ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας α) στον πρώτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 31.467,78 ευρώ και β)στον δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 742,40 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, επέβαλε δε σε βάρος των εναγομένων τη δικαστική δαπάνη των εναγόντων, την οποία όρισε στο ποσό των 1.616,48 ευρώ. Κατά της παραπάνω απόφασης, παραπονούνται με την κρινόμενη έφεση οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες για τους αναφερόμενους σε αυτή λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανιστεί άλλως να μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το μέρος που εκκαλείται και να απορριφθεί η αγωγή κατά το κεφάλαιο της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης ως αβάσιμη, άλλως να προσαρμοστεί στο προσήκον μέτρο, καθώς και να καταδικαστούν οι εφεσίβλητοι στα δικαστικά τους έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος, που εξετάστηκε με την επιμέλεια των εναγόντων και ήδη εφεσίβλητων, στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού (οι εναγόμενοι δεν πρότειναν προς εξέταση μάρτυρα), τη χωρίς όρκο κατάθεση του πρώτου εναγομένου και ήδη πρώτου εκκαλούντος στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που περιέχεται στα ίδια ως άνω πρακτικά, τις με αριθ. …../21-9-2023 και …../21-9-2023 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ……… και Χρήστου Τόλη, που δόθηκαν με την επιμέλεια των εναγόντων ενώπιον της Συμ/φου Πειραιά ………. κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των αντιδίκων τους και επαναπροσκομίζονται μετ’επικλήσεως από τους εφεσίβλητους, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και επαναπροσκομίζουν, συμπεριλαμβανομένων και των φωτογραφιών που επαναπροσκομίζονται από τους διαδίκους και της συσκευής ψηφιακής αποθήκευσης με εγγεγραμμένο βιντεοληπτικό υλικό, που επαναπροσκομίζεται από τους εφεσίβλητους, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 περ. γ, παρ. 2, 448 παρ. 2 και 3, 457 παρ. 4 και 5 Κ.Πολ.Δ.), είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στο Μοσχάτο Αττικής, στις 2-3-2021 και περί ώρα 6:20 π.μ., ο πρώτος εφεσίβλητος, οδηγώντας τη με αριθμό κυκλοφορίας ……. δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του δεύτερου εφεσίβλητου, εκινείτο κανονικά και με μικρή ταχύτητα επί της οδού Πρέσπας στο μέσον του ρεύματος πορείας, με κατεύθυνση από την οδό Πολυκράτους προς την οδό Πύργου. Κατά τον ίδιο χρόνο ο πρώτος εναγόμενος και ήδη πρώτος εκκαλών οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ……….. ιδιωτικής χρήσεως επιβατικό αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του και το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στη δεύτερη εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρεία, εκινείτο στην ίδια οδό (Πρέσπας) με αντίθετη όμως κατεύθυνση με τον πρώτο εφεσίβλητο, ήτοι από την οδό Πύργου προς την οδό Πολυκράτους. Όταν το όχημα που οδηγούσε ο πρώτος εφεσίβλητος έφθασε στο ύψος της οδού Πρέσπας όπου βρίσκεται η επιχείρηση της εταιρίας ………. και προ της πύλης εισόδου των εγκαταστάσεων αυτής, ο πρώτος εκκαλών επιχείρησε αιφνίδιο και απροειδοποίητο απότομο αριστερό ελιγμό προκειμένου να διασχίσει κάθετα το αντίθετο προς την πορεία του ρεύμα της οδού Πρέσπας, προτιθέμενος να εισέλθει στο κτιριακό συγκρότημα της ανωτέρω εταιρίας, χωρίς όμως να σταματήσει πλήρως προηγουμένως το όχημά του ως όφειλε στη μέση της οδού στο δικό του ρεύμα κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με την εμπρόσθια αριστερή πλευρά του οχήματός του με την αριστερή πλευρά του οχήματος του πρώτου εφεσίβλητου, το οποίο μετά τη σύγκρουση ανατράπηκε με τη δεξιά πλευρά του και σύρθηκε στο οδόστρωμα, με συνέπεια να προκληθούν υλικές ζημίες στη μοτοσικλέτα και ο τραυματισμός του πρώτου εφεσίβλητου. Με την εκκαλούμενη απόφαση κρίθηκε ότι αποκλειστικά υπαίτιος για την πρόκληση του ατυχήματος ήταν ο πρώτος εκκαλών, για όσους λόγους αναφέρονται σ’ αυτή και απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη η ένσταση συνυπαιτιότητας που είχαν προβάλει οι εναγόμενοι και ήδη εφεσίβλητοι. Επειδή το κεφάλαιο της υπαιτιότητας ως προς την πρόκληση του ατυχήματος δεν εκκαλείται από κανένα διάδικο μέρος της αγωγής, δεν έχει μεταβιβαστεί ενώπιον του Εφετείου εν σχέσει με την αγωγή αυτή και γι’ αυτό δεν θα εξεταστεί ως προς αυτή (άρθρο 522 Κ.Πολ.Δ.). Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι συνεπεία του ένδικου ατυχήματος ο πρώτος εφεσίβλητος υπέστη σωματική βλάβη και αμέσως μετά το ατύχημα μεταφέρθηκε με το ΕΚΑΒ στο Π. Γενικό Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ», όπου διαπιστώθηκε ότι έφερε θλαστικό τραύμα και αιμάτωμα ραχιαίας επιφάνειας αριστερού άκρου ποδός, έγινε συρραφή του τραύματος, ενώ δεν αναδείχθηκε χειρουργική παθολογία και δόθηκαν οδηγίες και φαρμακευτική αγωγή. Η βάδιση μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο γινόταν με τη χρήση μασχαλιαίων βακτηριών και απαιτούνταν συχνές αλλαγές στην περιοχή του τραύματος (βλ. ένορκη κατάθεση της μάρτυρα που εξετάστηκε με την επιμέλεια των εφεσίβλητων). Κατά την επανεξέτασή του στις 8-3-2021 στο εξωτερικό ιατρείο της Δ’ Χειρουργικής, χορηγήθηκε συμπληρωματική αναρρωτική άδεια τριών ημερών αρχής γενομένης από 9-3-2021. Στη συνέχεια, στις 20-3-2021 χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια δεκαπέντε ημερών σε συνέχιση της προηγούμενης (βλ. την από 1-4-2021 ιατρική γνωμάτευση του ιατρού ……… της Δ’ Χειρουργικής του ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ», την από 8-3-2021 βεβαίωση του ιατρού …….. του ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ», την από 20-3-2021 ιατρική βεβαίωση -γνωμάτευση του ιατρού …….. του ΓΝΣ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ» και προσκομιζόμενες από τους εφεσίβλητους φωτογραφίες που απεικονίζουν το τραυματισθέν μέλος του πρώτου εφεσίβλητου). Στις 12-3-2021 ο πρώτος εφεσίβλητος υποβλήθηκε σε μαγνητική τομογραφία, σύμφωνα με το συμπέρασμα της οποίας, υφίσταται υπεράρθρημα στη φαλαγγοφαλαγγική άρθρωση του μεγάλου δακτύλου και ήπια βλαισότης αυτού, οίδημα υποδορίως στα μαλακά μόρια ραχιαίως, οστική θλάση στο κυβοειδές οστούν και στο εγγύς τμήμα του οστού της πτέρνης και συνεστήθη κλινική εξέταση (βλ. το από 12-3-2021 έγγραφο του ιδιωτικού πολυϊατρείου ………… Τμήμα Μαγνητικής Τομογραφίας). Επίσης για την αντιμετώπιση του τραύματος ο πρώτος εφεσίβλητος πραγματοποίησε φυσικοθεραπευτική και κινητική αποκατάσταση. Συνολικά ο πρώτος εφεσίβλητος κατά το χρονικό διάστημα από 5-5-2021 έως 23-7-2021 πραγματοποίησε είκοσι φυσικοθεραπείες και δόθηκαν οδηγίες για την προοδευτική φόρτιση και ενδυνάμωση του αριστερού μέλους, που παρουσίαζε πόνο, οίδημα και αδυναμία κατά τη βάδιση, προκειμένου για την πλήρη αποκατάσταση και επιστροφή στις δραστηριότητες (βλ. τη βεβαίωση της φυσικοθεραπεύτριας …………). Στις 13-10-2021 πραγματοποιήθηκε εξέταση του πρώτου εφεσίβλητου, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι πάσχει από μετατραυματική αρθροπάθεια αριστερής ποδοκνημικής, συνδετικίτιδα έξω συνδεσμικού συμπλέγματος, υπαισθησία ραχιαίας επιφάνειας άκρου ποδός και αναισθησία μεγάλου δακτύλου (βλ. την από 13-10-2021 ιατρική γνωμάτευση του φυσίατρου ……. του Κ.Υ. Πειραιά). Περαιτέρω με την εκκαλουμένη απόφαση κρίθηκε ότι α)ο πρώτος εφεσίβλητος εξαιτίας του ως άνω τραυματισμού του υποβλήθηκε για τις αναγκαίες ιατρικές πράξεις που υποδείχθηκαν από τους θεράποντες ιατρούς για την αποθεραπεία του, οι οποίες κατά το ποσό που δεν καλύφθηκαν από τον ασφαλιστικό του φορέα και κατέβαλε ο ίδιος, ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 155,54 ευρώ, β) για την αγορά των αναγκαίων εξαιτίας του ως άνω τραυματισμού του φαρμάκων, αναλγητικών και παραφαρμακευτικών προϊόντων, κατά το χρονικό διάστημα από 2-3-2021 μέχρι την άσκηση της αγωγής, ο πρώτος εφεσίβλητος δαπάνησε συνολικά το ποσό των 397,24 ευρώ και γ) ο πρώτος εφεσίβλητος ζημιώθηκε κατά το ποσό της αξίας του ιματισμού, του εξοπλισμού και της συσκευής του κινητού τηλεφώνου, που έφερε και χρησιμοποιούσε κατά το ατύχημα που καταστράφηκαν και ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 975 ευρώ, κατά την τρέχουσα τη στιγμή της άσκησης της αγωγής εμπορικής τους αξίας που θα απαιτηθεί για την αντικατάστασή τους με όμοια αντικείμενα του εμπορίου. Η συνολική ζημία του πρώτου εφεσίβλητου για τις ανωτέρω αιτίες ανήλθε στο ποσό των 1.467,78 ευρώ, όπως τα παραπάνω κρίθηκαν με την εκκαλουμένη απόφαση και ως επιδικάστηκαν σύμφωνα με το διατακτικό της, με την οποία επίσης απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμο το αγωγικό κονδύλιο αποζημίωσης λόγω πλασματικής δαπάνης βοηθού και κατά τα παραπάνω κεφάλαια επίσης δεν εκκαλείται με ειδικότερο λόγο της έφεσης. Περαιτέρω, με την εκκαλουμένη απόφαση κρίθηκε και ως προς το σημείο αυτό δεν εκκαλείται ειδικώς, ότι συνεπεία της ανωτέρω συγκρούσεως η δίκυκλη μοτοσικλέτα του δεύτερου εφεσίβλητου, υπέστη φθορές και βλάβες για την αποκατάσταση των οποίων δαπάνησε, σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες έγγραφες αποδείξεις, το ποσό των 455,60 ευρώ για την αγορά ανταλλακτικών και το ποσό των 86,80 ευρώ για τις εργασίες επισκευής και συνολικά δαπάνησε το ποσό των 542,40 ευρώ, υποστάς ισόποση ζημία. Επίσης με την εκκαλουμένη απόφαση κρίθηκε ότι εξαιτίας των φθορών που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση και παρά την επισκευή της, η ως άνω μοτοσικλέτας εμπορικής της αξίας, που ανερχόταν προ του ατυχήματος σε 2.000 ευρώ, υπέστη μείωση της εμπορικής της αξίας, η οποία, ανέρχεται σε ποσοστό 10% δηλαδή ποσό 200 ευρώ και συνολικά ο δεύτερος εφεσίβλητος ζημιώθηκε κατά το ποσό των 742,40 ευρώ και κατά τα παραπάνω κεφάλαια δεν εκκαλείται με ειδικότερο λόγο της έφεσης. Περαιτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη α) το βαθμό και το είδος της υπαιτιότητας (αμέλεια) του πρώτου εκκαλούντος -οδηγού του ασφαλισμένου στη δεύτερη εκκαλούσα ζημιογόνου αυτοκινήτου και εν προκειμένω την αποκλειστική υπαιτιότητα αυτού στην πρόκληση του ατυχήματος, (όπως κρίθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση και κατά τούτο δεν εκκαλείται κατά τα ανωτέρω), β) το μέγεθος, το είδος, τη βαρύτητα και την έκταση της σωματικής βλάβης του πρώτου εφεσίβλητου και των συνεπειών της βλάβης γενικά στη σωματική ακεραιότητα και ψυχική του υγεία, ως προεκτέθηκαν, την ψυχική αναταραχή, τους σωματικούς πόνους και την εν γένει στενοχώρια και ταλαιπωρία που δοκίμασε κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας του, το βαθμό αποκατάστασής τους, σε συνδυασμό με την ηλικία αυτού (25 ετών, γεννηθείς στις 2-12-1995) κατά το χρόνο του ατυχήματος, γ) όλες τις εν γένει συνθήκες του εν λόγω τροχαίου ατυχήματος και δ) την κοινωνική και οικονομική κατάσταση (ο πρώτος εφεσίβλητος είναι άγαμος, ιδιωτικός υπάλληλος, αθλητής ερασιτεχνικά του ποδοσφαίρου, ο δε πρώτος εκκαλών είναι ιδιωτικός υπάλληλος έγγαμος) των διαδίκων μερών φυσικών προσώπων (πλην της ασφαλιστικής εταιρίας, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική και για το λόγο αυτό δεν εξετάζεται η οικονομική και περιουσιακή κατάσταση, ΑΠ 532/2012), κρίνει ότι ο πρώτος εφεσίβλητος υπέστη ηθική βλάβη και δικαιούται χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση αυτής το εύλογο και σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, ΟλΑΠ 9/2015 ΧΡΙΔ 2015.575, ΑΠ 88/2018), ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ, γενομένου τοιουτοτρόπως εν μέρει δεκτού ως ουσιαστικώς βάσιμου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου. Επομένως, ο ανωτέρω παθών υπέστη ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να του επιδικαστεί το ανωτέρω ποσό ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το οποίο, μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων (άρθρο 932 Α.Κ.), κρίνεται δίκαιο και εύλογο και είναι ανάλογο, κατά την κοινή πείρα, τη δικαστηριακή πρακτική και την περί δικαίου συνείδηση, με την ηθική βλάβη που αυτός υπέστη, εξαιτίας του τραυματισμού του, υπό τις περιστάσεις που προαναφέρθηκαν. Εφόσον, η εκκαλούμενη απόφαση έκρινε ότι ο πρώτος εφεσίβλητος (πρώτος ενάγων) δικαιούται, για την αιτία αυτή, μεγαλύτερο, του ανωτέρω, ποσό και συγκεκριμένα 30.000 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και ο σχετικός πρώτος λόγος εφέσεως των εναγομένων ως προς το σχετικό σκέλος του, με τον οποίο παραπονούνται ως προς το ύψος της επιδικασθείσης χρηματικής ικανοποιήσεως, επιδιώκοντας την μείωσή της, πρέπει να γίνει δεκτός, ως ουσιαστικά βάσιμος και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το κεφάλαιο αυτό περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης του πρώτου ενάγοντος. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο δεύτερος λόγος εφέσεως με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται για την καταδίκη τους με την εκκαλούμενη απόφαση στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβαθμίου δίκης είναι άνευ αντικειμένου, αφού, λόγω της ως άνω εξαφάνισης της εκκαλουμένης αποφάσεως κατά το ως άνω κεφάλαιο, εξαφανίστηκε και η διάταξη αυτής περί δικαστικών εξόδων, καθόσον, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 535, 176, 178, 183, 189 Κ.Πολ.Δ. συνάγεται ότι το Εφετείο που εξαφανίζει, είτε εν όλω, είτε εν μέρει την πρωτόδικη απόφαση και αποφασίζει οριστικά επί της υποθέσεως, εξαφανίζει την περί δικαστικής δαπάνης διάταξη της τελευταίας και προσδιορίζει την καταβλητέα δικαστική δαπάνη και για τους δύο βαθμούς εφ’ όσον υποβάλλεται σχετικό αίτημα του διαδίκου (ΑΠ 521/2002).
Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, πρέπει η έφεση των εναγομένων και ήδη εκκαλούντων, να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση ως προς το κεφάλαιο της αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης που έκρινε επί της αγωγής αναφορικά με τους εναγομένους και τον πρώτο των εναγόντων και ως προς την περί δικαστικής δαπάνης διάταξή της, στο σύνολό της για το ενιαίο του εκτελεστού τίτλου, και, αφού κρατηθεί, κατά το μέρος αυτό, η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο για κατ’ ουσίαν έρευνα (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή, ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται να καταβάλουν εις ολόκληρον καθένας, στον μεν πρώτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 16.467,78 ευρώ (15.000 ευρώ χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ενσωματωμένων στην παρούσα απόφαση, για το ενιαίο της εκτελέσεως και των κονδυλίων αποζημίωσης 1.467,78 για εξετάσεις, φάρμακα, φυσικοθεραπείες, καταστροφή ιματισμού και εξοπλισμού, τα οποία επιδικάστηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση και δεν εκκαλείται αυτή ως προς αυτά), στο δε δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 742,40 ευρώ (κονδυλίων αποζημίωσης ενσωματωμένων στην παρούσα απόφαση, για το ενιαίο της εκτελέσεως, που επιδικάστηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση και δεν εκκαλείται αυτή ως προς αυτά), με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Τέλος, οι εναγόμενοι – εκκαλούντες πρέπει να καταδικαστούν σε μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων – εφεσιβλήτων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους και αναλόγως της εκτάσεως αυτών, κατ’ αποδοχήν σχετικού αιτήματος των τελευταίων (άρθρα 176, 178 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 13-3-2024 (αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../14-3-2024) έφεση, κατά της με αριθμό 479/2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία).
Δέχεται τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την ως άνω εκκαλούμενη απόφαση μόνον ως προς το κεφάλαιό της περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης του πρώτου ενάγοντος ως και τη διάταξη αυτής περί δικαστικών εξόδων.
Κρατεί την αγωγή ως προς το κονδύλιό της περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης του πρώτου ενάγοντος και
Δικάζει την ουσία της υποθέσεως ως προς αυτό.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή ως προς το κονδύλιο αυτό.
Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας α)στον πρώτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαέξι χιλιάδων τετρακοσίων εξήντα επτά ευρώ και εβδομήντα οκτώ λεπτών (16.467,78) ευρώ και β) στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των επτακοσίων σαράντα δύο ευρώ και σαράντα λεπτών (742,40) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της επιδόσεως της αγωγής έως την εξόφληση.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος για την άσκηση της ως άνω εφέσεως και αναφερόμενου στο σκεπτικό της παρούσας, παραβόλου, στους καταθέσαντες αυτό εκκαλούντες.
Καταδικάζει τους εναγόμενους – εκκαλούντες σε μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων -εφεσίβλητων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε χίλια διακόσια (1.200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 9 Μαΐου 2025 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ