ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Τμήμα 4ο
Αριθμός απόφασης : 206/ 2025
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(τμήμα 4ο)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Νικόλαο Κουτρούμπα Εφέτη, Δημήτριο Καβαλλάρη, Εισηγητή – Εφέτη και από τη Γραμματέα K.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση, επί της αίτησης :
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : Του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «…………..» που εδρεύει στην ….. (…..) κι εκπροσωπείται νόμιμα από τον Πρόεδρο αυτού Μητροπολίτη ………….., το οποίο εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από την πληρεξούσιά του Δικηγόρο Μιχαέλα Παπαμάλη.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ: Στην Αποκεντρωμένη Διοίκησης Αιγαίου, που εδρεύει στoν Πειραιά, όπως νομίμως εκπροσωπείται που δεν παραστάθηκε.
Το αιτούν ζητά να γίνει δεκτή η από 1.2.2023 και με αρ. πρωτ. ………/2023 αίτηση του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 5.10.2023, οπότε και ματαιώθηκε λόγω των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών της 8.10.2023. Επαναφέρθηκε αυτεπαγγέλτως προς συζήτηση με την με αρ. 81/2023 πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και ορίστηκε για τη δικάσιμο της 7.3.2024, οπότε και αναβλήθηκε για τη συνεδρίαση που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού εκφωνήθηκε από το πινάκιο, η πληρεξούσια Δικηγόρος του αιτούντος αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις της.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στο άρθρο 1 παράγραφος 1 του ν. 4182/2013 (ΦΕΚ 185 Α/10-9-2013) “Κώδικας κοινωφελών περιουσιών, σχολαζουσών κληρονομιών και λοιπές διατάξεις”, που τέθηκε σε ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 102 εδ. α`, στις 10.11.2013, καταργώντας τον Α.Ν. 2039/1939, οι διατάξεις του οποίου εφαρμόζονται και στις κοινωφελείς περιουσίες που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του, ανεξάρτητα από τον τρόπο σύστασής τους, κατ’ άρθρο 82 παρ.1 του άνω νόμου (ΕφΘεσ 102/2023, ΕφΠειρ 305/2020, ΕφΠειρ 208/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ορίζεται ότι «Κοινωφελής περιουσία είναι: Το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων, που διατίθενται με κληρονομία, κληροδοσία, ή δωρεά υπέρ του δημοσίου, ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, ή για κοινωφελή σκοπό. Ως κοινωφελής περιουσία νοείται επίσης και το νομικό πρόσωπο, που τα διαχειρίζεται και εκπροσωπεί εφόσον υπάρχει». Κατά την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου «Κοινωφελής σκοπός είναι κάθε εθνικός, θρησκευτικός, φιλανθρωπικός, εκπαιδευτικός, πολιτιστικός και γενικά επωφελής για την κοινωνία εν όλω ή εν μέρει σκοπός». Στη διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1-3 του παραπάνω νόμου ορίζεται ότι «1. Περιουσίες που καταλείπονται υπέρ κοινωφελών σκοπών αξιοποιούνται κατά τον τρόπο που όρισε ο διαθέτης ή δωρητής. Απαγορεύεται η μεταβολή τόσο των παραπάνω κοινωφελών σκοπών όσο και του τρόπου και των όρων διαχείρισης της περιουσίας, καθώς και των ορισμών για τον τρόπο διοίκησης της. 2. Αν υπάρχει αμφιβολία περί του περιεχομένου της βούλησης του διαθέτη ή δωρητή ή αμφισβήτηση επ` αυτού, αυτή επιλύεται από το αρμόδιο κατ` άρθρο 825 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δικαστήριο. 3. Το κατά την προηγούμενη παράγραφο δικαστήριο αποφαίνεται επίσης, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, επί του εάν η βούληση του διαθέτη ή δωρητή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, για οποιονδήποτε λόγο, καθόλου ή κατά το μεγαλύτερο μέρος της, και καθορίζει τον τρόπο της επωφελέστερης ή ασφαλέστερης αξιοποίησης της περιουσίας, καθώς και το σκοπό και την περιοχή για την οποία πρέπει αυτή να διατεθεί…». Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό προς εκείνες του άρθρου 109 του Συντάγματος και των άρθρων 108, 110, 121 του ΑΚ, συνάγεται ότι απαγορεύεται η μεταβολή τόσο του κοινωφελούς σκοπού, στον οποίο αναφέρεται η διαθήκη ή η δωρεά και η για τη σύσταση του ιδρύματος απαιτούμενη ιδρυτική πράξη, η οποία έχει, κατά το άρθρο 110 ΑΚ, ως ουσιώδες περιεχόμενο τον σκοπό του ιδρύματος, την αφιέρωση περιουσίας και τον οργανισμό, όσο και οι όροι, που περιλαμβάνονται στις πράξεις αυτές, μεταξύ των οποίων και οι ορισμοί που αφορούν στον τρόπο διοίκησης και διαχείρισης της υπέρ του δημοσίου ή κοινωφελούς σκοπού καταληφθείσας περιουσίας. Κατ` εξαίρεση, όμως, επιτρέπεται η μεταβολή του σκοπού, όπως αυτός ορίζεται στη διαθήκη ή την δωρεά και τον εγκριθέντα δια διατάγματος οργανισμό του ιδρύματος: α) στην περίπτωση κατά την οποία με απόφαση του κατά το άρθρο 825 ΚΠολΔ δικάζοντος, κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, Εφετείου διαπιστωθεί ότι η θέληση του διαθέτη ή του ιδρυτή δεν δύναται να πραγματοποιηθεί, για οποιοδήποτε λόγο, καθόλου ή κατά το μεγαλύτερο περιεχόμενο ή δύναται να πραγματοποιηθεί ή άλλως να ικανοποιηθεί πληρέστερα διά της μεταβολής της εκμετάλλευσης και β) με ειδικό νόμο επιτραπεί η επωφελέστερη αξιοποίηση ή η διάθεση της περιουσίας για άλλο παραπλήσιο κοινωφελή σκοπό. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 825 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της από το άρθρο 77 παρ.3 ν. 4182/2013, «κάθε αμφιβολία ή αμφισβήτηση για την ερμηνεία διαθήκης ή άλλης πράξης με την οποία διαθέτονται περιουσιακά στοιχεία με κληρονομία, κληροδοσία ή δωρεά υπέρ του κράτους ή κοινωφελών σκοπών, εφ` όσον αναφέρεται στον τρόπο της εκκαθάρισης και γενικά της διαχείρισης και της εκτέλεσης της περιουσίας που έχει διατεθεί για το κράτος ή για κοινωφελή σκοπό, υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εφετείου της έδρας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που εποπτεύει την κοινωφελή περιουσία. Αν η κοινωφελής περιουσία υπάγεται στην εποπτεία του Υπουργού Οικονομικών, αρμόδιο είναι το Εφετείο Αθηνών». Κατά την έννοια της παραπάνω διάταξης, όπως συνάγεται από τη γραμματική διατύπωσή της και το σκοπό της θεσπίσεώς της, το Εφετείο της Έδρας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία εποπτεύει την κοινωφελή περιουσία, έχει δικαιοδοσία και καθίσταται αποκλειστικά αρμόδιο να κρίνει, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) εάν η θέληση του διαθέτη ή του δωρητή περιουσίας, για τους αναφερόμενους στο άρθρο 1 του ν. 4182/2013 κοινωφελείς σκοπούς, έχει καταστεί απραγματοποίητη εν όλω ή κατά το μεγαλύτερο μέρος της, ώστε να πρέπει να επιτραπεί η ικανοποίηση με την αφιερωθείσα περιουσία άλλου συγγενούς και εφικτού κοινωφελούς σκοπού, β) εάν η θέληση του διαθέτη, στο πλαίσιο του ταχθέντος από αυτόν κοινωφελούς σκοπού ή του επιτρεπόμενου κατά την προηγούμενη περίπτωση νέου παρόμοιου εφικτού κοινωφελούς σκοπού, μπορεί να ικανοποιηθεί καλύτερα με τη μεταβολή της εκμετάλλευσης της περιουσίας ή μέρους της, ώστε να αξιοποιηθεί ή να διατεθεί με επωφελέστερο τρόπο και γ) εφόσον ανακύπτει ανάγκη ερμηνείας της διαθήκης λόγω αμφιβολίας ή αμφισβήτησης σχετικά με την εκκαθάριση και γενικά τη διαχείριση της περιουσίας, που έχει καταλειφθεί υπέρ κοινωφελούς σκοπού ή σχετικά με την εκτέλεση του σκοπού (ΑΠ 1267/2023, ΑΠ 217/2021, ΑΠ 989/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 338/2020 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου κατά το άρθρο 50 του ν. 4182/2013 «1. Περιουσία, η οποία διατίθεται σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 του παρόντος αποτελεί ίδρυμα που διοικείται σύμφωνα με όσα προβλέπονται στη συστατική πράξη, όταν η εκτέλεση του κοινωφελούς σκοπού ανατίθεται σε φυσικά πρόσωπα ή σε νομικά πρόσωπα που συνιστώνται με αυτήν. Ομοίως αποτελεί αυτοτελές ίδρυμα η διάθεση περιουσίας σε υφιστάμενα νομικά πρόσωπα για κοινωφελείς σκοπούς, όταν ορίζεται ιδιαίτερος τρόπος διοίκησής της. 2. Περιουσία, η οποία καταλείπεται σε υφιστάμενα ιδρύματα, σωματεία, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και λοιπά νομικά πρόσωπα, με επιδιωκόμενο σκοπό που προσδιορίζεται επαρκώς και είναι διαφορετικός από αυτόν που επιδιώκει το υφιστάμενο νομικό πρόσωπο, χωρίς να καθορίζεται ιδιαίτερος τρόπος διοίκησης, αποτελεί ομάδα περιουσίας διακεκριμένη από την περιουσία του νομικού προσώπου ως κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης. Η τελευταία διάταξη προβλέπει το κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης ή «υποτελές ίδρυμα», οπότε πρόκειται για μη αυθύπαρκτο, άλλως «υποτελές», ίδρυμα ή «κεφάλαιο αυτοτελούς διαχειρίσεως» και η αφιερούμενη περιουσία αποτελεί ιδιαίτερη περιουσιακή ομάδα, υποκείμενη, κατά το άρθρο 53 παρ. παρ. 1-2 του ίδιου νόμου, στην εποπτεία της αρμόδιας αρχής, δηλαδή του Υπουργού Οικονομικών και του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2, του άνω νόμου, οι οποίοι ασκούν τις σχετικές αρμοδιότητες δια των οικείων Διευθύνσεων (ΑΠ 361/ 2017, ΕφΠειρ 355/2018 σε https://www.efeteio-peir.gr/, ΕφΘεσ 661/2017, ΕφΠειρ 152/2015 και ΕφΑθ 607/2012 ΤΝΠ Νόμος).Τα ως άνω υποτελή ιδρύματα, δεν έχουν δική τους νομική προσωπικότητα, δεν έχουν και ικανότητα να είναι αυτοτελώς διάδικοι κατά το άρθρο 62 του ΚΠολΔ και παρίστανται σ΄αυτά στα Δικαστήρια τα παρίστανται στα δικαστήρια τα νομικά πρόσωπα στα οποία ανήκουν . Περαιτέρω από τις άνω διατάξεις συνάγεται επίσης και ότι η βούληση του διαθέτη ή του δωρητή είναι κατοχυρωμένη νομικώς όχι μόνο ως προς τον κοινωφελή σκοπό στον οποίο αποβλέπει, αλλά και ως προς τον τρόπο που θα εκτελεσθεί αυτός, άρα και τους ορισμούς τους σχετικούς με τον τρόπο διαχείρισης της περιουσίας και διοίκησης του ιδρύματος, εφόσον όμως ο σκοπός και οι όροι αυτοί δεν έρχονται σε αντίθεση προς τη δημόσια τάξη και τους κανόνες της ηθικής που ισχύουν, κατά την κοινή αντίληψη. Κατά συνέπεια, όταν για οποιονδήποτε λόγο επιβάλλεται να ορισθεί, συμπληρωθεί ή τροποποιηθεί ο οργανισμός κοινωφελών ιδρυμάτων για να μη δυσχεραίνεται ή εμποδίζεται η εκπλήρωση του σκοπού αυτών, ο ορισμός, η συμπλήρωση ή η τροποποίηση αυτή θα γίνει με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος ν. 4182/2013, που έχουν θεσπισθεί για να κατοχυρωθεί και διασφαλιστεί στο παραπάνω μέτρο η βούληση του διαθέτη ή του δωρητή και συγκεκριμένα με διάταγμα, όχι δε και μέσω άλλης οδού, δηλαδή της προσφυγής στο Εφετείο, που αρμόδιο είναι να επιλύσει, με την εκούσια δικαιοδοσία, αποκλειστικά και μόνο τα πιο πάνω ζητήματα που από τη φύση τους απαιτούν τη δικαστική κρίση. Στην περίπτωση συνεπώς που υποβληθεί ενώπιον του Εφετείου αίτημα που σχετίζεται με την τροποποίηση οργανισμού ιδρύματος, ή ακόμα την εκλογή, διορισμό ή αντικατάσταση μελών της διοίκησης κοινωφελούς περιουσίας που αποτελεί κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης αυτό τυγχάνει απορριπτέο και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτο (άρθρο 4 ΚΠολΔ, ΑΠ 1547/2010, ΑΠ 678/1993 ΕλλΔνη 1994.1334, ΕφΠειρ 49/2025, EφΑθ 614/2024, ΕφΛαρ 1/2024, ΕφΠειρ 681/2023, ΕφΑθ 4659/2001 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αντίστοιχα το Δικαστήριο δεν έχει τη δικαιοδοσία να μεταβάλει τη νομική μορφή αυτοτελούς Ιδρύματος σε κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης αν δεν όρισε αυτό ρητώς ο διαθέτης, ενώ οποιαδήποτε αμφισβήτηση ως προς το αν ο κοινωφελής σκοπός προσδιορίζεται επαρκώς με την συστατική πράξη, ώστε να εντάσσεται ή όχι στην περιουσία του (ήδη υφιστάμενου) νομικού προσώπου που έχει καταληφθεί επιλύεται από την αρμόδια αρχή (ΕφΑνΚρ 81/2024 ΤΝΠ Νόμος).
Στην προκείμενη περίπτωση το αιτούν ΝΠΙΔ/Κοινωφελές Ίδρυμα ισχυρίζεται ότι ο ……………., που απεβίωσε στην ….., με την από 6 Ιουνίου 1903 ιδιόγραφη διαθήκη του, αποφάσισε την ίδρυση ………. στην ……….. για τη φιλοξενία ορφανών κοριτσιών απ΄όλη τη …… με νομική μορφή αυτοτελούς ιδρύματος του ήδη αιτούντος, ο οργανισμός διοίκησης και διαχείρισης του οποίου εγκρίθηκε με το από 7.12.1935 βασιλικό διάταγμα (ΦΕΚ 616 Α’). Ότι το ορφανοτροφείο αυτό ανεγέρθηκε σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του ιδρύματος «… ……», όμως μετά το έτος 2013 αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να απολυθεί το προσωπικό και οι υπηρεσίες σ΄αυτό να παρέχονται αφιλοκερδώς από μοναχές. Ότι ενόψει αυτών το Δ.Σ. του αιτούντος αποφάσισε την υπαγωγή του ως κεφαλαίου αυτοτελούς διαχείρισης στα «…………..». Ότι με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν πλέον ικανά σε αριθμό ορφανά θήλεα τέκνα, η βούληση του διαθέτη μπορεί να εξυπηρετηθεί επωφελέστερα, αν προστεθεί στο σκοπό αυτού η λειτουργία και ως εστίας – οικοτροφείου για θήλεα τέκνα οικονομικά αδύνατων, μονογονεϊκών ή πολύτεκνων οικογενειών, που φοιτούν σε διάφορες σχολές της νήσου. Με βάση το ιστορικό ζητά : α) να βεβαιωθεί ότι η θέληση του διαθέτη μπορεί να πραγματοποιηθεί επωφελέστερα αν προστεθεί στους σκοπούς αυτού η λειτουργία και ως εστίας οικοτροφείου, όπως εκτέθηκε, β) να υπαχθεί ως κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης στο Κοινωφελές Ίδρυμα με την επωνυμία «…………….».
Η αίτηση αυτή, παραδεκτά και αρμοδίως φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού με τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας (άρθρ 739, 742 έως 781, 825 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 77 § 3 του Ν. 4182/2013) στην περιφέρεια του οποίου έχει την έδρα της η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, που είναι αρμόδια αρχή κατ’ άρθρα 1 § 4 και 2 § 3 περ. α’ του Ν. 4182/2013, επειδή ο σκοπός της καταλειφθείσας περιουσίας εκπληρώνεται εντός των εδαφικών ορίων αυτής. Για το παραδεκτό αυτής, κατά τη διάταξη του άρθρου 10 § 4 ν. 4182/2013 αντίγραφό της έχει επιδοθεί νομίμως και εμπροθέσμως στο Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, που είναι η αρμόδια Αρχή (βλ. την υπ’ αριθμ. …./8-2-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ………….). Περίληψη του δικογράφου έχει αναρτηθεί και παραμένει αναρτημένη στην ιστοσελίδα της άνω Αποκεντρωμένης Διοίκησης η ίδια δε περίληψη έχει τοιχοκολληθεί στο κατάστημα της έδρας της ως άνω Αποκεντρωμένης Διοίκησης (βλ. την από 9.10.2024 αποδεικτικό ανάρτησης) και στην ιστοσελίδα και πίνακα ανακοινώσεων του Δημοτικού καταστήματος Μυτιλήνης (βλ. την 9.10.2024 έγγραφη βεβαίωση του τμήματος περιουσίας του Δήμου ……). Tο (α) αίτημα είναι νόμιμο, καθώς στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 10 §§ 2,3 του ν. 4182/2013. Το (β) όμως αίτημα δεν στηρίζεται στο νόμο, εφόσον το αιτούν είναι αυτοτελές συνεστημένο (με τη διαθήκη και το σε εκτέλεση αυτής από 7.12.1935 βασιλικό διάταγμα) Ίδρυμα, έχοντας πλήρη νομική προσωπικότητα και δεν είναι δυνατό, αντίθετα με τη βούληση του διαθέτη, να μεταβληθεί σε κεφάλαιο αυτοτελούς διαχείρισης, εντασσόμενο σε άλλο νομικό πρόσωπο χωρίς νομική προσωπικότητα, αφού ο διαθέτης δεν όρισε αυτό ρητά. Σημειώνεται ότι στο άρθρο 54 του νόμου 4182/2013 προβλέπεται η διαδικασία συγχώνευσης Ιδρυμάτων και η σύσταση νέου ενιαίου ιδρύματος, με τήρηση της διαδικασίας της παραγράφου 1 του άρθρου 51, ύστερα από συμφωνία των διοικήσεων τους που υπόκειται στον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου, εφόσον εκπληρώνουν τον ίδιο ουσιωδώς κοινωφελή σκοπό και προς τον σκοπό της αποτελεσματικότερης εκτέλεσης του και ακόμα υπό την ισχύ των διατάξεων του ν. 4182/2013, είναι δυνατή και η συγχώνευση κεφαλαίων αυτοτελούς διαχείρισης, που τελούν υπό τη διαχείριση του ιδίου νομικού προσώπου, κατόπιν έγκρισης της αρμόδιας εποπτεύουσας τις περιουσίες αρχής (ΝΣΚ 118/2023 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ενόψει αυτών το με στοιχ. (β) αίτημα πρέπει να απορριφθεί ως νομικά αβάσιμο, αφού δε στηρίζεται στο νόμο, ούτε είναι δυνατό να επιτευχθεί (όπως ζητείται) με άλλη διαδικασία.
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος, που εξετάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού και περιέχεται στα πρακτικά της δημόσιας συνεδρίασης αυτού και όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα έγγραφα που προσκομίζει το αιτούν, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο ………….., που απεβίωσε στην Μυτιλήνη, κάτοικος όσο ζούσε ………… κατέλιπε την από 6 Ιουνίου 1903 ιδιόγραφη διαθήκη του η οποία δημοσιεύθηκε ενώπιον του εν Σμύρνη Ελληνικού Προξενικού Δικαστηρίου κατά την συνεδρίαν αυτού της 22 Σεπτεμβρίου 1906 στην οποία όρισε ότι κληροδοτεί στη σύζυγό του εφ’ όρου ζωής το ποσό των οχτώ χιλιάδων εικοσάφραγκων και μετά το θάνατο της συζύγου του το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων εικοσάφραγκων να διατεθεί για την ανοικοδόμηση ………….., το οποίο θα φέρει το όνομά του και το λοιπό ποσό θα τοποθετείτο στην Τράπεζα ή όπου η βούληση των τριών εκτελεστών διαθήκης για συντήρηση του …… Σκοπός του άνω Ορφανοτροφείου ήταν να φιλοξενούνται σ’ αυτό ορφανά κορίτσια από όλη την ….. . Εξάλλου ο Οργανισμός διοίκησης και διαχείρισης αυτού του άνω Ιδρύματος εγκρίθηκε με το από 7-12-1935 Βασιλικό διάταγμα (ΦΕΚ 616 Α’), όπου ορίστηκε ότι η Διοίκηση του Ιδρύματος ανήκει στην τριμελή Επιτροπή των Εκτελεστών, η οποία εκπροσωπεί το Ίδρυμα ενώπιον πάσης αρχής και κάθε λεπτομέρεια για την κανονική λειτουργία και το προσωπικό θα καθοριζόταν από τον Εσωτερικό Κανονισμό αυτού. Ήδη το … αυτό έχει ιδρυθεί σε οικόπεδο που έχει παραχωρηθεί από τα ………………. και το Ίδρυμα αυτό διαθέτει επιπλέον ως περιουσία δύο αστικά ακίνητα κατάστημα και οικόπεδο και τέσσερα ελαιοκτήματα. Το ορφανοτροφείο στεγάζεται σε τριώροφο οίκημα, όμως πλέον έχουν εκλείψει τα ορφανά θήλεα τέκνα με καταγωγή από την ……, όπως καταθέτει η μάρτυρας αποδείξεως. Η βούληση του διαθέτη μπορεί να εξυπηρετηθεί επωφελέστερα, αν προστεθεί στο σκοπό αυτού η λειτουργία και ως εστίας – οικοτροφείου για θήλεα τέκνα οικονομικά αδύνατων, μονογονεϊκών ή πολύτεκνων οικογενειών, που φοιτούν σε διάφορες σχολές της νήσου, όπως ήδη αυτό λειτουργεί ήδη εν τοις πράγμασι. Κατόπιν αυτών η αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, όπως ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε στο σκεπτικό ως απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση κατά τα λοιπά.
ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι η βούληση του διαθέτη …………. για τη λειτουργία ……… με την από 6.6.1903 διαθήκη του, μπορεί να εξυπηρετηθεί επωφελέστερα αν προστεθεί στο σκοπό αυτού και η λειτουργία ως εστίας – οικοτροφείου για θήλεα τέκνα οικονομικά αδύνατων, μονογονεϊκών ή πολύτεκνων οικογενειών, που φοιτούν σε διάφορες σχολές της νήσου …….
ΚΡΙΘΗΚΕ, και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 6.3.2025 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, σε έκτακτη συνεδρίαση, στις 4.4.2025 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ