ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 209/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ 2°
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Νικολέττα Λαμπρίδου, Εφέτη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Του ανακόπτοντος : ………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σωκράτη Βασιλειάδη (ΑΜΔΣΠ : ……….).
Της καθ’ ης η ανακοπή : Της υπό ασφαλιστική εκκαθάριση ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «………….», που εδρεύει στον Πειραιά, οδός …………., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, ΑΦΜ : ……., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Παύλο Ανδροβιτσανέα (ΑΜΔΣΑ : …….).
Η καθ’ ης η ανακοπή ζήτησε να γίνει δεκτή η από 11-3-2015 με αριθμό κατάθεσης ……../2015 αγωγή της, που άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία δεν συζητήθηκε. Στη συνέχεια, με την από 3-7-2017 με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ: ……../2017 κλήση της, προσδιόρισε την ως άνω αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, λόγω νομοθετικής μεταβολής, κατά τα άρθρα 239 και 248 του Ν. 4364/2016. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με τη με αριθμό 382/2018 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δέχθηκε την αγωγή, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα σε αυτή. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος άσκησε την από 15-5-2018 έφεσή του, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …./2018 και ειδικό …../2018 και προσδιορίστηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2020 και ειδικό …./2020 για τη δικάσιμο της 18ης Μαρτίου 2021, κατά την οποία η συζήτηση της υπόθεσης ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων εξαιτίας των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από την πανδημία του κορονοϊού COVID 19. Κατόπιν, δυνάμει της με αριθμό 95/2021 Πράξης της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Ισιδώρας Πόγκα, Προέδρου Εφετών, η συζήτηση της έφεσης προσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως, κατ’ άρθρο 21 του Ν. 4786/2021, για τη δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021, οπότε και συζητήθηκε ερήμην του εκκαλούντος και εκδόθηκε η με αριθμό 620/2021 οριστική απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), η οποία απέρριψε την έφεση, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα σε αυτή.
Την απόφαση αυτή (620/2021) προσβάλλει ο εναγόμενος – εκκαλών και ήδη ανακόπτων, με την από 2-5-2024 ανακοπή ερημοδικίας του, που κατατέθηκε στο Μονομελές Εφετείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …/2024 και ειδικό …2024 και προσδιορίστηκε ενώπιον του αυτού Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2024 και ειδικό …../2024 για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν στο ακροατήριο και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται, αντίστοιχα.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Η υπό κρίση ανακοπή ερημοδικίας του ερημοδικασθέντος εναγόμενου – εκκαλούντος και ήδη ανακόπτοντος κατά της ενάγουσας – εφεσίβλητης και ήδη καθ’ ης η ανακοπή και κατά της με αριθμό 620/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρο 239 παρ. 4 του Ν. 4364/2016) και απέρριψε την από 15-5-2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου : ………/2018 και ΓΑΚ/ΕΑΚ του Εφετείου : ………../2020) έφεση του ανακόπτοντος κατά της με αριθμό 382/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), αρμοδίως εισάγεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ασκήθηκε δε νομότυπα και εμπρόθεσμα, με κατάθεση του ένδικου δικογράφου στη γραμματεία του αυτού Δικαστηρίου την 8-5-2024, αφού ουδείς των διαδίκων επικαλείται επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, και ούτε από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει το αντίθετο (άρθρα 495 παρ. 1, 498, 499, 501, 502 παρ. 1, 503 ΚΠολΔ). Επίσης, έχει κατατεθεί από τον ανακόπτοντα, για το παραδεκτό της ανακοπής ερημοδικίας, το ορισθέν (άρθρο 505 παρ. 2 ΚΠολΔ) με την ερήμην απόφαση παράβολο για την περίπτωση άσκησης από τον εκκαλούντα ανακοπής ερημοδικίας, ποσού 250,00 ευρώ (βλ. τη με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./8-5-2024 έκθεση κατάθεσης του γραμματέα του Εφετείου Πειραιώς με αναφορά στο με αριθμό …………./2024 e-παράβολο ποσού 250,00 ευρώ). Πρέπει επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή η ανακοπή ερημοδικίας και να ερευνηθεί περαιτέρω από το παρόν Δικαστήριο ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά της.
II. Κατά τη διάταξη του άρθρου 501 ΚΠολΔ, ανακοπή κατά απόφασης που έχει εκδοθεί ερήμην επιτρέπεται, αν εκείνος που δικάσθηκε ερήμην δεν κλητεύθηκε καθόλου ή δεν κλητεύθηκε νόμιμα ή εμπρόθεσμα ή αν συντρέχει λόγος ανώτερας βίας. Ως ανώτερη βία νοείται κάθε απρόβλεπτο και εξαιρετικό γεγονός, είτε αντικειμενικό, είτε σχετικό με το πρόσωπο του διαδίκου που ερημοδικάστηκε ή του πληρεξουσίου του Δικηγόρου, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να αποτραπεί, ούτε με μέτρα εξαιρετικής επιμέλειας και σύνεσης (Ολ ΑΠ 29/1992 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, η εν λόγω δικονομική ανώτερη βία είναι έννοια ταυτιζόμενη, κατά τον πυρήνα της, προς την ομώνυμη έννοια του ουσιαστικού δικαίου, διαφοροποιούμενη έναντι της τελευταίας μόνον κατά τις συνέπειες, ως συνεπαγόμενη τη δυνατότητα επαναφοράς των πραγμάτων στην πρότερη κατάσταση, με ανατροπή της κύρωσης από την παράβαση του δικονομικού βάρους, ενώ κατά το ουσιαστικό δίκαιο λειτουργεί ως λόγος απαλλαγής του οφειλέτη, εμφανιζόμενη ως στενότερη έννοια έναντι του τυχηρού, το οποίο δημιουργεί ευθύνη του οφειλέτη [ΑΠ 1260/2010, ΑΠ 1793/2009, ΑΠ 1562/2008 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ], Κατά το περιεχόμενο της, επομένως, η δικονομική ανώτερη βία είναι η κατάσταση της, παρά την καταβολή εξειδιασμένης προσοχής και επιμέλειας εκ μέρους του διαδίκου και του πληρεξουσίου του, αδυναμίας αυτού να ανταποκριθεί σε δικονομικό βάρος του, συνεπεία της οποίας η διαδικαστική πράξη πάσχει ακυρότητας ή απαραδέκτου (ΑΠ 2/2022, ΑΠ 1343/2021, ΑΠ 121/2021, ΑΠ 559/2020 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ). Το γεγονός θα πρέπει να είναι ανυπαίτιο και εντελώς εξαιρετικής φύσεως, μη αναμενόμενο και μη δυνάμενο να προληφθεί ή να αποτραπεί από τον διάδικο ούτε με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης (ΑΠ 1253/2018, ΑΠ 219/2016, ΑΠ 1506/2013 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ), ανεξάρτητα αν το γεγονός είναι εσωτερικό ή όχι. Τέτοια γεγονότα ανωτέρας βίας είναι δυνατό να θεωρηθούν, μεταξύ άλλων, η αιφνίδια ασθένεια ή τυχόν ατύχημα του διαδίκου (ΑΠ 224/2013, ΜονΕφΠειρ 208/2024, ΜονΕφΠειρ 419/2020 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ) ή στενού συγγενικού του προσώπου και η εξαιτίας αυτής αδυναμία παραστάσεώς του και νομιμοποιήσεως του πληρεξουσίου Δικηγόρου του, εκτός εάν μπορεί να παραστεί δια του τελευταίου (ΑΠ 224/2013, ΤριμΕφΔωδ 272/2018 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ), ή όσον αφορά στον πληρεξούσιο Δικηγόρο του, τέτοιο γεγονός συνιστά η απρόβλεπτη, αιφνίδια και βαριά σωματική ή πνευματική νόσος, λόγω της οποίας αυτός δεν μπόρεσε να παραστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ή να ειδοποιήσει τον εντολέα του ή άλλο Δικηγόρο για την αντικατάστασή του (ΜονΕφΠειρ 341/2021, ΜονΕφΠειρ 19/2021 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ), εφόσον τα γεγονότα αυτά συνέβαλαν στην επέλευση της ερημοδικίας (ΑΠ 1778/2013 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ) [ΤριμΕφΑΘ 3885/2024, ΜονΕφΑΘ 148/2025 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ],
III. Στην προκειμένη περίπτωση, με την ένδικη ανακοπή του ο ερημοδικασθείς κατά τη δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021 εκκαλών και ήδη ανακόπτων ισχυρίζεται ότι α) μετά την προσωρινή αναστολή λειτουργίας των δικαστηρίων εξαιτίας των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από την πανδημία του κορονοϊού COVID 19 κατά την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 18ης Μαρτίου 2021, και ευρισκόμενος σε πραγματική πλάνη, ανέμενε να του κοινοποιηθεί η νέα ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσής του, η οποία ουδέποτε του κοινοποιήθηκε και ως εκ τούτου δεν έγινε κλήτευσή του για τη δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι β) από την 14-10-2021 ήταν σε καραντίνα (λόγω COVID) στην κατοικία του και χρειάστηκε δύο (2) μήνες για να συνέλθει από την περιπέτεια της υγείας του. Ωστόσο, από τη με αριθμό πρωτ. ΔΣΣ_ΕΒ_……._2025 από 14-2-2025 ένορκη βεβαίωση α) του ………και β) του ……….. ενώπιον του δικηγόρου Σερρών …………. (ΑΜΔΣΣερρών : …..), που λήφθηκε με επιμέλεια του ανακόπτοντος μετά τη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευσή της αντιδίκου του (άρθρο 422 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από τη με αριθμό ……/10-2-2025 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …………., με συνημμένη την από 5-2- 2025 σχετική εξώδικη κλήση προς την καθ’ ης η ανακοπή, καθώς και από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, πιθανολογείται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, ότι ο πιο πάνω πρώτος λόγος ανακοπής, με τον οποίο επικαλείται μη κλήτευσή του εκκαλούντος, τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος κατ’ ουσίαν. Και τούτο διότι στην προκειμένη περίπτωση δυνάμει ειδικής νομοθετικής ρύθμισης δεν προβλεπόταν κλήτευσή του εκκαλούντος και ήδη ανακόπτοντος για τη νέα δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021 με επιμέλεια της αντιδίκου του, δεδομένου ότι η συζήτηση της από 15-5-2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου : ………./2018 και ΓΑΚ/ΕΑΚ του Εφετείου : ………./2020) έφεσης του τελευταίου κατά την αρχική δικάσιμο της 18ης-3-2021, επισπεύστηκε από την εφεσίβλητη (βλ. τη με αριθμό ……./26-5-2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης με έδρα το Πρωτοδικείο Σερρών ……….), πλην όμως, η συζήτηση της υπόθεσης κατά την αρχική αυτή δικάσιμο ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων εξαιτίας των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από την πανδημία του κορονοϊού COVID 19, ενώ στη συνέχεια, δυνάμει της με αριθμό 95/2021 Πράξης της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Ισιδώρας Πόγκα, Προέδρου Εφετών, η συζήτηση της έφεσης προσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως, κατ’ άρθρο 21 του Ν. 4786/2021, για τη δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021, οπότε και συζητήθηκε ερήμην του εκκαλούντος και εκδόθηκε η με αριθμό 620/2021 οριστική απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), η οποία απέρριψε την έφεση, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα σε αυτή, αλλά για την τελευταία αυτή δικάσιμο (21- 10-2021), που ορίστηκε αυτεπαγγέλτως κατά τα προεκτεθέντα, η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο έγινε με πρωτοβουλία του γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων, όπως ρητά προβλέπεται στις ειδικές διατάξεις του άρθρου 21 του Ν. 4786/2021, και άρα ως κλήτευση και του εκκαλούντος και ως εκ τούτου στην κρινόμενη περίπτωση για τη δικάσιμο της 21 ης-10-2021 δεν υφίστατο υποχρέωση κλήτευσης του εκκαλούντος από την αντίδικό του, όπως αβασίμως υπολαμβάνει ο ανακόπτων. Επιπρόσθετα, ο πιο πάνω δεύτερος λόγος ανακοπής, πέραν της αοριστίας του, εφόσον δεν διευκρινίζεται με ποιο τρόπο η επικαλούμενη ασθένεια του εκκαλούντος συντέλεσε στην ερημοδικία του κατά τη δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021, αφού δεν επικαλείται παράλληλα αδυναμία παράστασης του ίδιου και νομιμοποίησης του πληρεξούσιου δικηγόρου του, πιθανολογείται ως αβάσιμος κατ’ ουσίαν, ενόψει του ότι ουδεμία ιατρική γνωμάτευση ή βεβαίωση ιατρικού περιεχομένου προσκομίζεται σχετικά και επομένως, δεν πιθανολογείται συνδρομή λόγου ανωτέρας βίας, στον οποίο οφείλεται η ερημοδικία του εκκαλούντος κατά τη δικάσιμο της 21ης Οκτωβρίου 2021, σύμφωνα και με όσα αναφέρθηκαν στην παραπάνω νομική σκέψη. Κατά συνέπεια και με βάση τις παραπάνω παραδοχές και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος ανακοπής προς έρευνα, πρέπει η κρινόμενη ανακοπή ερημοδικίας να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και να διαταχθεί η εισαγωγή του προαναφερόμενου παράβολου, που ο ανακόπτων κατέθεσε για την άσκηση της ανακοπής (βλ. τη με ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/8-5-2024 έκθεση κατάθεσης του γραμματέα του Εφετείου Πειραιώς), στο Δημόσιο Ταμείο, αφού η ένδικη ανακοπή ερημοδικίας απορρίφθηκε (άρθρο 509 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του ανακόπτοντος, λόγω της ήττας του, τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης η ανακοπή, κατά παραδοχή του νόμιμου σχετικού αιτήματος της τελευταίας (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ’ ουσίαν την ανακοπή ερημοδικίας κατά της με αριθμό 620/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων).
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του αναφερόμενου στο σκεπτικό παράβολου στο Δημόσιο Ταμείο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του ανακόπτοντος τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης η ανακοπή, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ,
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, την 7 Απριλίου 2025, απάντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
H ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ