Αριθμός 333 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………….., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρο Νικολάου Λιαπάκη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………….., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Γεωργίου Κατσαβριά.
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 29.9.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2022) αγωγή-αίτηση, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3508/2023 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την από 20.4.2024 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ ………./2024 -ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ……./2024) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 3508/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 παρ.3β, 593-602, 610-613 ΚΠολΔ) με την παρουσία των διαδίκων, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 23-4-2024, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 1 ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας, δεδομένου ότι αντίγραφο της εκκαλουμένης επιδόθηκε στις 26-3-2024. Πρέπει, επομένως, να δικαστεί με την ίδια ως πρωτοδίκως ειδική διαδικασία κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ.
ΙΙ. Με την από 29-9-2022 (αριθμ. εκθ. καταθ. …………/2022) αγωγή ο ενάγων, και ήδη εφεσίβλητος, ζητούσε την συνεπιμέλεια του προσώπου του εκτός γάμου γεννηθέντος ανηλίκου τέκνου του, …………, αναγνωρισθέντος από τον ίδιο ως γνήσιο τέκνο του, με συμβολαιογραφική πράξη, την αποκλειστική επιμέλεια του οποίου ασκεί προσωρινώς δυνάμει αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων η εναγόμενη, ήδη εκκαλούσα, μητέρα του τέκνου, και δη την χρονική κατανομή της άσκησης της, άλλως την άσκηση αυτής με εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στην κατοικία του ιδίου και της αντιδίκου του, άλλως την ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του με αυτό, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα. Επιπλέον, ζητούσε να διαταχθεί η παράδοση του τέκνου σε αυτόν κατά τις αντίστοιχες ημερομηνίες, να απειληθεί κατά της εναγομένης χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για κάθε παράβαση της απόφασης, και να κηρυχθεί αυτή προσωρινά εκτελεστή ως προς τις διατάξεις περί παραδόσεως και αποδόσεως του τέκνου καθώς και περί ρύθμισης του δικαιώματος επικοινωνίας του με αυτό. Περαιτέρω, κατά τη συζήτηση της αγωγής στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ο ενάγων άσκησε προφορικώς και με τις προτάσεις του αίτηση με αντικείμενο την ανάκληση άλλως μεταρρύθμιση της με αριθμό 1345/2022 αποφάσεως του, με την οποία απορρίφθηκε μερικώς αίτηση του για ανάκληση άλλως μεταρρύθμιση της με αριθμό 209/2020 απόφασης του ιδίου Δικαστηρίου. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του, αφού απέρριψε ως απαράδεκτη την ως άνω αίτηση, έκανε μερικώς δεκτή κατ’ ουσίαν την αγωγή, και ανέθεσε την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου σε αμφότερους τους διαδίκους γονείς του με το σύστημα της χρονικής κατανομής, ενώ ρύθμισε και το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος με το τέκνο κατά τα διαστήματα, κατά τα οποία την επιμέλεια του θα ασκεί η εναγόμενη μητέρα του, απειλώντας σε βάρος της τελευταίας χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για κάθε περίπτωση υπαίτιας μη συμμορφώσεως της με τις αντίστοιχες διατάξεις της. Κατά της αποφάσεως αυτής, και κατά το μέρος της με το οποίο ανατέθηκε η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου και στον ενάγοντα, παραπονείται η εναγόμενη με την υπό κρίση έφεση της, επικαλούμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της, προκείμενου να απορριφθεί αντιστοίχως η αγωγή.
ΙΙΙ. Η έφεση, με την οποία πλήττεται η απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, επειδή έκανε δεκτή την αγωγή του εφεσιβλήτου ως προς το αίτημα να ανατεθεί και στους δύο γονείς η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου τους με το σύστημα της χρονικής κατανομής, τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη, κατ’ άρθρο 47 εδ. α’ του ν. 2447/1996, όπου ορίζεται, ότι για τις αναφερόμενες εκεί περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων και αυτή του άρθρου 1515 του ΑΚ, δεν επιτρέπεται το ένδικο μέσο της έφεσης. Η διάταξη δε αυτή, που καθιστά ανέκκλητη την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, που αφορά στη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου, που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του, και η οποία δεν τροποποιήθηκε από το ν. 4800/2021 (βλ. Κατερίνα Φουντεδάκη, Το νέο δίκαιο των σχέσεων γονέων και παιδιών, Οι αλλαγές που επέφερε στον Αστικό Κώδικα ο Ν. 4800/2021, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 63, τελ. παράγραφος, ΜΕφΠειρ 567/ 2024 ιστοσελίδα νομολογίας Εφετείου Πειραιώς), δεν αντίκειται στο άρθρο 20 ή σε άλλη διάταξη του Συντάγματος, ούτε στο άρθρο 6 της Σύμβασης της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες (Ν.Δ. 53/1974). Τούτο δε, διότι οι διατάξεις αυτές διασφαλίζουν τη δυνατότητα προσφυγής σε δικαστήριο όχι όμως και το δικαίωμα σε ένδικο μέσο κατά της απόφασης που θα εκδοθεί, η δε προϊσχύουσα ειδική διαδικασία του άρθρου 681 Β` σε συνδυασμό με το άρθρο 681 Γ` του ΚΠολΔ και ήδη, μετά τις τροποποιήσεις με το ν. 4335/2015, η ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών του άρθρου 592 επ. σε συνδυασμό με άρθρο 591 του ΚΠολΔ, κατά την οποία εκδίδεται η σχετική απόφαση για την αγωγή του άρθρου 1515 του ΑΚ, διασφαλίζει πλήρως τα δικαιώματα απόδειξης των ισχυρισμών των διαδίκων και συνεπώς πληροί τους όρους διεξαγωγής δίκαιης δίκης (ΑΠ 664/2018, ΑΠ 1286/2018, ΑΠ 126/2018, ΑΠ 1111/2002). Επίσης, από την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 47 εδ. α` του ν. 2477/1996 και καθόσον αφορά στην περίπτωση του άρθρου 1515 ΑΚ, ερμηνευόμενη και υπό την έννοια της διάταξης του άρθρου 1510 ΑΚ, κατά την οποία η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου, συνάγεται ότι δεν επιτρέπεται το ένδικο μέσο της έφεσης και όταν, προκειμένου για τέκνο χωρίς γάμο των γονέων του που αναγνωρίστηκε από τον πατέρα του, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο επιλήφθηκε και έκρινε επί του ζητήματος της ανάθεσης της επιμέλειας του τέκνου τούτου, ενόψει του ότι κατά τα ως άνω η επιμέλεια είναι μέρος της γονικής μέριμνας (βλ. ΑΠ 96/2021, ΑΠ 1020/2021 στην ΤΝΠ Νόμος). Μετα ταύτα, η έφεση πρέπει να απορριφθεί και τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, διότι η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρ. 179, 183 ΚΠολΔ), ενώ τέλος, το παράβολο, ποσού 100 ευρώ, που από προφανή παραδρομή κατατέθηκε, καθόσον δεν προβλέπεται η κατάθεση του στην προκείμενη διαδικασία, πρέπει να επιστραφεί στην εκκαλούσα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με την παρουσία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τυπικά την έφεση κατά της με αριθμό 3508/2023 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στην εκκαλούσα του κατατεθέντος παραβόλου με αριθμό ……………/ 2024.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23 Μαΐου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ