ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 401 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3° Τμήμα
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χριστίνα Λίμουρα, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: Της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «………….» και το διακριτικό τίτλο «………….», που εδρεύει στον …….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Ηλιάνας Κωστή, με δήλωση, κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Του εφεσίβλητου: ………………., ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Θεόδωρου Χρόνη, με δήλωση άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά άσκησε ο εφεσίβλητος την με αριθμό εκθ. καταθ. …./2024 αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθ. 3164/2024 απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου η εκκαλούσα με την με αριθμ. εκθ. καταθ. ……/2024 έφεση, δικάσιμος επί της οποίας ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις τους ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΕΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση της εκκαλούσας κατά της 3164/2024 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ), αντιμωλία των διαδίκων, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495, 518 παρ. 1 ΚΠολΔ). Επομένως, εφόσον φέρεται παραδεκτά προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου (άρθρα 19, 511 ΚΠολΔ), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να ερευνηθεί περαιτέρω μέσα στα όρια που καθορίζονται με αυτήν, για το παραδεκτό και βάσιμο των προβαλλομένων λόγων της (άρθρα 522, 533 σε συνδ. με 591 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Με την υπό κρίση αγωγή ο ενάγων ισχυρίζεται ότι τυγχάνει κάτοχος της τηλεφωνικής σύνδεσης με αριθμό ….. και συνδρομητής στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών ……. Ότι λόγω της επαγγελματικής χρήσης της αναφερόμενης τηλεφωνικής σύνδεσης και προκειμένου να μην παρενοχλείται κατά τη διάρκεια της εργασίας του από τηλεφωνικές κλήσεις για διαφημιστικούς σκοπούς, ο ως άνω αριθμός κινητού τηλεφώνου έχει ενταχθεί, κατόπιν αιτήματος του, στο μητρώο του άρθρου 11 του Ν.3471/2006, (μη λήψη τηλεφωνικών κλήσεων για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς από τρίτους). Ότι η εναγομένη δια των προστηθέντων υπαλλήλων και εκπροσώπων της κατά το διάστημα μεταξύ 10.3.2023 και 26.6.2023 πραγματοποίησε μη ζητηθείσες επικοινωνίες για σκοπούς διαφήμισης των εμπορικών υπηρεσιών και προϊόντων της έξι φορές στο με αριθμό ……. κινητό του τηλέφωνο, το οποίο είχε καταχωρηθεί στο μητρώο του άρθρου 11 Ν.3471/2006 από τις 22.2.2023, με αποτέλεσμα την απώλεια προσωπικού και εργασιακού του χρόνου, προσβάλλοντας κατ’ επανάληψη την προσωπικότητά του στη σφαίρα της πληροφοριακής του αυτοδιάθεσης και ιδιωτικότητας, καθώς και το αναγνωριζόμενο εκ του νόμου δικαίωμά του να μην καθίστανται τα προσωπικά του δεδομένα αντικείμενα παράνομης επεξεργασίας. Επειδή από την ανωτέρω περιγραφόμενη παράνομη συμπεριφορά της εναγομένης υπέστη λύπη καθώς και αποσυντονισμό των καθημερινών και επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη το ποσό των 10.000 ευρώ για κάθε κλήση που παρανόμως δέχθηκε και συνολικά το ποσό των 60.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο επιδικίας.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεσή της, επικαλούμενη εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων.
Το ζήτημα των τηλεφωνικών κλήσεων, για σκοπούς απευθείας προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς, ρυθμίζεται στο άρθρο 11 Ν. 3471/2006, όπου ορίζονται τα σχετικά με τις μη ζητηθείσες επικοινωνίες. Ειδικότερα, στη διάταξη των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 11 Ν. 3471/2006, όπως αυτό τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 1 και 2 Ν. 3917/2011, ορίζεται ότι: 1. Η χρησιμοποίηση αυτόματων συστημάτων κλήσης συσκευών, ιδίως με χρήση τηλεομοιοτυπίας (φαξ) ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και γενικότερα η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών με οποιοδήποτε μέσο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς επιτρέπεται μόνο, αν ο συνδρομητής συγκατατεθεί εκ των προτέρων ρητώς. 2. Δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών (κλήσεων) για τους ανωτέρω σκοπούς, εφόσον ο συνδρομητής έχει δηλώσει προς τον φορέα παροχής της διαθέσιμης στο κοινό υπηρεσίας, ότι δεν επιθυμεί γενικώς να δέχεται τέτοιες κλήσεις. Ο φορέας υποχρεούται να καταχωρίζει δωρεάν τις δηλώσεις αυτές σε ειδικό κατάλογο συνδρομητών ο οποίος είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου (ΣτΕ 1845/2022). Ο Νόμος προβλέπει τη δημιουργία Μητρώων σε κάθε πάροχο υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ότι δεν επιθυμεί να λαμβάνει τηλεφωνικές κλήσεις για απευθείας εμπορική προώθηση. Ο κάθε πάροχος φέρει, με την προαναφερόμενη διάταξη, την υποχρέωση να τηρεί, με αυτές τις δηλώσεις, Δημόσιο Μητρώο που επιτελεί έναν δημόσιο σκοπό και στο οποίο έχει πρόσβαση όποιος ενδιαφέρεται να το χρησιμοποιήσει για απευθείας εμπορική προώθηση. Βάσει των ανωτέρω, οι πάροχοι έχουν την υποχρέωση: α) να τηρούν το Δημόσιο Μητρώο, που, όπως προαναφέρθηκε, τους ανατέθηκε με την ανωτέρω διάταξη, β) όταν οι ίδιοι ενεργούν με σκοπό να διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους να λαμβάνουν υπόψη το Μητρώο που τηρούν όχι μόνο οι ίδιοι αλλά και κάθε άλλος πάροχος. Έτσι, οι πάροχοι προκειμένου να προβούν νόμιμα σε προωθητικές ενέργειες (για διαφημιστικούς σκοπούς των ιδίων), όπως κάθε διαφημιζόμενος, οφείλουν να ελέγχουν προηγουμένως και τις δύο κατηγορίες αρχείων δηλώσεων, δηλαδή αυτήν που αφορά στους συνδρομητές όλων των παροχών (και του ιδίου) που έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να λαμβάνουν διαφημιστικές κλήσεις γενικά και αποτελεί το σύνολο των επί μέρους μητρώων του άρθρου 11 παρ. 2 Ν. 3471/2006 που θα πρέπει να λαμβάνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα (μηνιαία) από κάθε πάροχο και αυτήν που αναφέρεται στον ίδιο τον πάροχο ειδικά. Οι διαφημιζόμενοι οφείλουν να λαμβάνουν από όλους τους παρόχους επικαιροποιημένα αντίγραφα των μητρώων του άρθρου 11 Ν.3471/2006 και να εξασφαλίζουν ότι έχουν διαθέσιμες τις δηλώσεις των συνδρομητών που έχουν πραγματοποιηθεί έως τριάντα ημέρες πριν από την πραγματοποίηση της τηλεφωνικής κλήσης. Εξάλλου, με τις διατάξεις του Ν. 3471/2006 οριοθετείται η έκταση προστασίας των αντιτιθέμενων αγαθών της προσωπικότητας (ως προς την έκφανση της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και ιδιωτικότητας του ατόμου) και της πληροφοριακής ελευθερίας (του δικαιώματος του προσώπου να πληροφορεί και να πληροφορείται), θέτοντας στην άσκηση της τελευταίας συγκεκριμένους περιορισμούς, ώστε να διασφαλίζεται τόσο η προστασία της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και ιδιωτικότητας του φυσικού προσώπου όσο και η ελεύθερη κυκλοφορία (συλλογή – μετάδοση – χρήση) των πληροφοριών που μπορεί να αφορούν το φυσικό πρόσωπο, για την ασφάλεια των συναλλαγών. Φορέας της σχετικής αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση είναι αυτός που υπέστη άμεσα την ηθική βλάβη, δηλαδή το κατά τις διατάξεις του Ν. 3471/2006 υποκείμενο των προσωπικών δεδομένων, η αξίωση όμως αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης αυτού με βάση την ανωτέρω διάταξη διαφοροποιείται από τις αντίστοιχες διατάξεις των άρθρων του ΑΚ, που εφαρμόζονται μόνο συμπληρωματικά κατά το μέτρο που δεν αντιτίθενται στο νόμο. Ειδικότερα, με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 1 και 2 του νόμου αυτού ορίζεται ότι: 1. Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που, κατά παράβαση του νόμου αυτού, προκαλεί περιουσιακή βλάβη υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση. Αν προκάλεσε ηθική βλάβη, υποχρεούται σε χρηματική ικανοποίηση, 2. Η κατά το άρθρο 932 Α.Κ. χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για παράβαση του παρόντος νόμου ορίζεται, κατ’ ελάχιστο, στο πoσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, εκτός αν ζητηθεί από τον ενάγοντα μικρότερο ποσό. Η χρηματική ικανοποίηση επιδικάζεται ανεξάρτητα από την αιτούμενη αποζημίωση για περιουσιακή βλάβη. Εξ άλλου τα θεμελιώδη δικαιώματα των υποκειμένων, που μπορεί να θίγονται ή περιορίζονται, όχι μόνο διασφαλίζονται συνταγματικά, αλλά τίθενται, υπό την εγγύηση του Κράτους και περιορίζονται μόνο χάριν λόγων δημοσίου συμφέροντος και υπό προϋποθέσεις. Ο εθνικός νομοθέτης, έθεσε ως ελάχιστο όριο της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης το ποσό των 10.000 ευρώ, με σκοπό να διασφαλίσει την ελάχιστη προστασία των πολιτών από επεμβάσεις στα προσωπικά τους δεδομένα από συνήθως ισχυρά οικονομικούς οργανισμούς που προωθούν τα προϊόντα τους και παράλληλα να έχει η ορισθείσα χρηματική ικανοποίηση τον απαιτούμενο αποτρεπτικό χαρακτήρα. Συνεπώς, δεν είναι αντισυνταγματική η εν λόγω διάταξη, ως αντικειμένη στην από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας, αλλά σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος, ενώ δεν υφίσταται αναλογία μεταξύ των οικονομικών σκοπών που εξυπηρετούνται με τις αζήτητες τηλεφωνικές διαφημιστικές κλήσεις και των συνταγματικά προστατευόμενων προσωπικών δεδομένων των πολιτών (ΑΠ 564/2024 Νόμος ).
Από τις διατάξεις του Ν. 3471/2006 σε συνδυασμό με το άρθρο 216 ΚΠολΔ συνάγεται ότι για το ορισμένο της αγωγής με την οποία ζητείται χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο θιγόμενος αρκεί να αναφέρεται η παράβαση των διατάξεων του Ν. 3471/2006. Τα επιμέρους στοιχεία της ηθικής βλάβης, που στην προκειμένη περίπτωση αναφέρονται στην αγωγή και αφορούν τις συνέπειες που υπέστη στην προσωπικότητά του ο ενάγων από την παράνομη συμπεριφορά της εναγομένης με τη λήψη των τηλεφωνικών κλήσεων, δεν απαιτούνται για το ορισμένο της αγωγής, όπως δεν απαιτείται και η αναφορά του περιεχομένου εκάστης τηλεφωνικής συνομιλίας, αφού αντικείμενο της υπό κρίση αγωγής είναι η χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την παράβαση του ανωτέρω νόμου, απορριπτομένου του σχετικού λόγου εφέσεως ως αβάσιμου.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα του ενάγοντος, που εξετάστηκε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, την υπ’ αριθμ. ……./2024 ένορκη βεβαίωση, η οποία ελήφθη με επιμέλεια της εναγομένης κατόπιν νομίμου κλητεύσεως του ενάγοντος και
από όλα τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι είτε για να ληφθούν υπόψη ως αποδεικτικά στοιχεία, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, τους εν γένει ισχυρισμούς των διαδίκων που περιέχονται στις προτάσεις τους ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και παραδεκτά επαναφέρονται ενώπιον του παρόντος, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων, ο οποίος είναι ασφαλιστικός πράκτορας και κάτοχος του αριθμού … τηλεφωνικής σύνδεσης της εταιρείας τηλεπικοινωνιών ……., προκειμένου να μην παρενοχλείται στην εργασία του με τηλεφωνικές κλήσεις που έχουν σκοπό την διαφημιστική προώθηση προϊόντων, αφού δήλωσε στον ανωτέρω πάροχό του ότι δεν επιθυμεί να λαμβάνει τηλεφωνικές κλήσεις για απευθείας εμπορική προώθηση προϊόντων, προέβη μέσω του παρόχου του στην καταχώρηση του προαναφερόμενου αριθμού σε ειδικό κατάλογο συνδρομητών (μητρώο ), όπως ορίζεται στη διάταξη του άρθρου 11 Ν. 3471/2006. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι η τηλεφωνική του σύνδεση με αριθμό ………., η οποία καταχωρήθηκε στο ανωτέρω μητρώο στις 22.2.2023, δέχθηκε κλήσεις στις 16.3.2023, 21.3.2023, 19.5.2023, 24.5.2023 και 26.6.2023 από εκπροσώπους της εναγομένης εταιρείας, με σκοπό τη διαφήμιση των υπηρεσιών της εναγόμενης αναφορικά με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Ο τηλεφωνικός αριθμός ………… από τον οποίο πραγματοποιήθηκαν οι ανωτέρω κλήσεις προς τον ενάγοντα χρησιμοποιούνταν από την εταιρεία με την επωνυμία «………………….», η οποία με την καταρτισθείσα από το έτος 2017 σύμβαση παροχής υπηρεσιών αορίστου χρόνου που συνήψε με την εναγομένη ανέλαβε έναντι αμοιβής την οργάνωση εξερχόμενων επικοινωνιών με σκοπό την ενημέρωση των πελατών για τις υπηρεσίες της εναγομένης εταιρείας και τον προγραμματισμό ραντεβού με εκπρόσωπό της για την υπογραφή σχετικής αίτησης από αυτούς. Οι ανωτέρω τηλεφωνικές κλήσεις πραγματοποιήθηκαν προς τον ενάγοντα από τον προαναφερόμενο αριθμό που χρησιμοποιούσε η προστηθείσα από την εναγομένη εταιρεία με την επωνυμία «………………», στο όνομα της εναγομένης και για λογαριασμό της με σκοπό την διαφήμιση των προϊόντων της. Ισχυρίζεται η εναγομένη εταιρεία ότι το επίδικο διάστημα κατά το οποίο ο ενάγων δέχθηκε τις τηλεφωνικές κλήσεις η ιδία δεν διατηρούσε συμβατική σχέση με την ανωτέρω εταιρεία, η οποία προέβη σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον ενάγοντα προκειμένου να τον ενημερώσει για ζητήματα της σύμβασής του με έτερο πάροχο ενέργειας και δεν αφορούσε η τηλεφωνική συνδιάλεξη τη διαφήμιση των υπηρεσιών της εναγομένης. Ο ανωτέρω όμως ισχυρισμός είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος καθόσον δεν αποδείχθηκε η με οποιοδήποτε τρόπο λύση της σύμβασης ή καταγγελία αυτής από την εναγόμενη, αφού η εναγόμενη δεν επικαλείται και δεν προσκομίζει ιδιωτικό συμφωνητικό λύσης της σύμβασής της, ενώ δεν κατονομάζει και τον έτερο πάροχο ενέργειας που όπως ισχυρίζεται η αντισυμβαλλόμενή της …….. κάλεσε τον ενάγοντα προκειμένου να τον ενημερώσει σχετικά με αυτόν. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι κατά τη διάρκεια των ανωτέρω τηλεφωνικών κλήσεων ο ενάγων ενημέρωνε συνεχώς τους προστηθέντες της εναγομένης ότι η τηλεφωνική του σύνδεση ήταν εγγεγραμμένη στο ειδικό μητρώο του άρθρου 11 Ν. 3471/2006 από τις 22.2.2023 και ότι δεν επιθυμούσε να λαμβάνει τέτοιου είδους κλήσεις, γεγονός όμως που δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν να καλούν τον ενάγοντα διαφημίζοντας τις υπηρεσίες της εναγομένης, ενώ ουδέποτε προέβη η εναγομένη σε σχετικό έλεγχο των καταχωρήσεων στο ειδικό μητρώο προκειμένου να διαπιστώσει την εγγραφή της τηλεφωνικής σύνδεσης του ενάγοντος σε αυτό. Ο ισχυρισμός της εναγομένης περί καταχρηστικής άσκησης της υπό κρίση αγωγής για το λόγο ότι ο αριθμός των τηλεφωνικών κλήσεων που δέχθηκε ο ενάγων είναι περιορισμένος, είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, αφού ο αριθμός των τηλεφωνικών κλήσεων δεν αρκεί για να καταστήσει την αγωγή καταχρηστική. Επομένως η εναγομένη με την παραβίαση της διάταξης του άρθρου 11 Ν.3471/2006, που συνίσταται στην πραγματοποίηση των παραπάνω κλήσεων προς τον ενάγοντα παρά τη ρητή εναντίωσή του, προκάλεσε σε αυτόν ηθική βλάβη, καθώς εθίγη το δικαίωμα πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και ιδιωτικότητάς του με τη χρησιμοποίηση της τηλεφωνικής του σύνδεσης για διαφημιστικούς σκοπούς, με αποτέλεσμα να δικαιούται χρηματική ικανοποίηση για την αναστάτωση και λύπη που προκάλεσε σε αυτόν η ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά της εναγομένης. Το ποσό της χρηματικής ικανοποίησης που δικαιούται ο ενάγων, λαμβανομένων υπόψη του είδους και της έκτασης της προσβολής, το βαθμό του πταίσματος της εναγομένης, την έλλειψη συνυπαιτιότητας του ενάγοντος, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών και τις εν γένει περιστάσεις, πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 10.000 ευρώ για κάθε κλήση και συνολικά στο ποσό των 50.000 ευρώ, το οποίο είναι ανάλογο με τις συγκεκριμένες συνθήκες που συντελέστηκε η αδικοπραξία και είναι το ελάχιστο προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 14 Ν. 3471/2006, η οποία σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, δεν είναι αντισυνταγματική.
Επομένως το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ως εκ τούτου θα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι σχετικοί λόγοι της έφεσης της εκκαλούσας με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της ως ουσιαστικά αβάσιμη και να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρο 176 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την υπό κρίση έφεση.
Δέχεται τυπικά και
Απορρίπτει ουσιαστικά την έφεση.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 19.6.2025 χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
H ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ