ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Δ΄ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 450/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Θεόδωρο Αρβανιτόπουλο (με δήλωση, κατ΄ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………… και 2) …………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Νικόλαο Χάρτζη (με δήλωση, κατ΄ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
Η ΕΚΚΑΛΟΥΣΑ – ΕΝΑΓΟΥΣΑ άσκησε, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 20-7-2021, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης, αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) …………./2021, αγωγή κατά των εναγόμενων – εφεσίβλητων. Το ως άνω Δικαστήριο, δικάζοντας κατά την τακτική διαδικασία, εξέδωσε την υπ΄αρ. 3407/2023 οριστική απόφαση με την οποία απέρριψε την αγωγή.
Ήδη η ενάγουσα – εκκαλούσα προσβάλλει την ως άνω απόφαση με την κρινόμενη από 22-4-2024 έφεση, απευθυνόμενη στο παρόν Δικαστήριο, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. ………/22-4-2024, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Γ.Α.Κ/Ε.Α.Κ. …………./9-7-2024, προσδιορίστηκε δε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. 21.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης και κατά την εκφώνησή της από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ύστερα από δήλωσή τους, που έγινε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ, δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις όπου ανέπτυξαν τις απόψεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ΄αρ. 3407/18-10-2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, έχει ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, ότι έλαβε χώρα επίδοσης της εκκαλουμένης και από την έκδοση αυτής έως την άσκηση της έφεσης, δεν έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της διετίας (άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ). Έχει κατατεθεί δε από την εκκαλούσα το προβλεπόμενο, από το άρθρο 495 παρ.3 εδ.α ΚΠολΔ, παράβολο του Δημοσίου, όπως προκύπτει από τη σημείωση της Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κάτωθεν του δικογράφου της έφεσης. Πρέπει, επομένως, να εξετασθεί περαιτέρω από το Δικαστήριο τούτο, που είναι καθ΄ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της και μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 19, 522, 533 παρ.1,2 ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα – εφεσίβλητη εξέθετε στην ως άνω από 20-7-2021 και με Ε.Α.Κ. ……./2021 αγωγή της, κατ΄ εκτίμηση του δικογράφου της, ότι είναι αποκλειστική κυρία, νοµέας και κάτοχος µιας ηµιυπόγειας αποθήκης, εµβαδού 38 τ.µ., του προ αυτής αύλειου χώρου εµβαδού 42,73 τ.µ. και της ύπερθεν της ανωτέρω αποθήκης οικίας, εµβαδού 49,30 τ.µ., που βρίσκονται στη θέση … ή … του Δήµου Πειραιώς και ειδικότερα επί της οδού ……….., όπως τα κτίσµατα και οι χώροι αυτοί περιγράφονται περαιτέρω στην αγωγή και αποτυπώνονται στο ενσωµατωµένο στην αγωγή από µηνός Ιανουαρίου 2019 τοπογραφικό διάγραµµα του τοπογράφου-µηχανικού ………… Ότι, οι ανωτέρω χώροι ιδιοκτησίας της καταλαµβάνουν τµήµα µεγαλύτερης έκτασης ακινήτου – γεωτεµαχίου, το οποίο έχει καταχωρηθεί στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού γραφείου Πειραιά με κωδικό αριθµό κτηµατολογίου (ΚΑΕΚ) ……………, όπως ειδικότερα περιγράφεται στην αγωγή αποτελούµενο από ισόγειο οικία τριών δωµατίων, αποθήκης, ορνιθώνα κ.λπ., το οποίο είχε αγοράσει ο ………. δυνάµει του µε υπ΄αρ. ……./1933 νόµιµα µεταγεγραµµένου συµβολαίου του συµβολαιογράφου Πειραιώς ………… Ότι, περί το έτος 1950, ο ………… προέβη σε άτυπη διανομή του ανωτέρω αγορασθέντος από αυτόν γεωτεµαχίου µεταξύ των τριών τέκνων του, ήτοι του …, του … και του …, ως εξής: στον µεν …. παραχώρησε ένα ισόγειο κτίσµα δύο δωµατίων µε πρόσοψη επί της οδού …….., το οποίο αντιστοιχεί στην οριζόντια ιδιοκτησία με ΚΑΕΚ …………, που λειτουργούσε σαν παντοπωλείο, ύπερθεν του οποίου αυτός ακολούθως έκτισε οικία πρώτου ορόφου δύο δωµατίων, που αντιστοιχεί στην οριζόντια ιδιοκτησία με ΚΑΕΚ …………, στον δε ………… παρεχώρησε δύο συνεχόµενα ισόγεια δωµάτια νοτιοανατολικά του όλου αρχικού ακινήτου – γεωτεµαχίου, µε πρόσοψη επί της νυν οδού …………., τα οποία καταλαµβάνουν τµήµα από το γεωτεμάχιο που έχει καταχωρηθεί στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού γραφείου Πειραιά με ΚΑΕΚ …………, και εισέρχονται κατά ένα µέρος εντός της οδού ……. και τέλος στον ………, πατέρα της ίδιας, παραχώρησε (α) την προαναφερθείσα ηµιυπόγεια αποθήκη εµβαδού 38 τ.µ., την οποία ο τελευταίος χρησιµοποιούσε για την τοποθέτηση κρασοβάρελων και την πώληση κρασιού, και (β) τον προ αυτής αύλειο χώρο, ύπερθεν της οποίας (αποθήκης), αυτός έχτισε την προαναφερθείσα επίδικη οικία δύο δωµατίων µετά των χώρων της κουζίνας, του λουτρού και του εξωτερικού διαδρόµου. Ότι οι χώροι αυτοί καταλάµβαναν ανέκαθεν τµήµα της αρχικής ιδιοκτησίας-γεωτεµαχίου µε ΚΑΕΚ ……….. Ότι ο πατέρας της, ………, απεβίωσε το έτος 1998, αφήνοντας εξ αδιαθέτου συγκληρονόµους την σύζυγο του ….. και την ίδια κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου 1/4 και 3/4 αντίστοιχα, οι οποίες αποδέχθηκαν σιωπηρά την κληρονοµία του. Ότι, µετά και τον θάνατο της µητέρας της και ……. το έτος 2009, το ως άνω µερίδιο αυτής περιήλθε στην ενάγουσα ως εξ αδιαθέτου µοναδική κληρονόμο της, το οποίο (µερίδιο) αποδέχθηκε σιωπηρά. Ότι, κατά τον τρόπο αυτό περιήλθαν σε αυτήν (ενάγουσα) κατ’ αποκλειστική κυριότητα νομή και κατοχή, η προαναφερθείσα ημιυπόγεια αποθήκη με τον προ αυτής αύλειο χώρο, και η ύπερθεν αυτής (της αποθήκης) ανεγερθείσα στον α’ όροφο από τον πατέρα της ως άνω οικία (49,30 τ.μ.). Ότι, τόσο η ενάγουσα, μετά του συζύγου της …… .., όσο και οι δικαιοπάροχοί της, ασκούσαν επ’ αυτών με καλή πίστη και με διάνοια κυρίου τις αναλυτικά παρατιθέμενες στην αγωγή πράξεις νομής, που προσιδιάζουν στην φύση τους και δη για χρονικό διάστημα άνω των εβδομήντα (70) ετών, προσμετρώντας στο χρόνο νομής της και τον χρόνο νομής των δικαιοπαρόχων της, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί κυρία των ανωτέρω κτισμάτων (ημιυπόγειας αποθήκης και της ύπερθεν αυτής οικίας) αλλά και του αύλειου χώρου, με τα προσόντα της τακτικής άλλως της έκτακτης χρησικτησίας. Ότι, προ δεκαετίας (από την έγερση της αγωγής) η ίδια και ο σύζυγός της αποδέχθηκαν καλόπιστα την σχετική παράκληση των εναγόμενων και τους παραχώρησαν, άνευ ανταλλάγματος, τη χρήση της ως άνω ημιυπόγειας αποθήκης εμβαδού 38 τ.μ., προς εξυπηρέτηση των αναγκών της ισόγειας ταβέρνας τους, που αυτοί διατηρούν στην όμορη στην δική της ιδιοκτησία τους και ότι αυτοί ενοποίησαν την εν λόγω αποθήκη με την ταβέρνα. Ότι, τον Αύγουστο του έτους 2018, οι εναγόμενοι της κοινοποίησαν την από 1-8-2018 εξώδικη καταγγελία με πρόσκληση, δια της οποίας, ισχυριζόμενοι ότι η ύπερθεν της ημιυπόγειας αποθήκης ως άνω οικία των δύο δωματίων κ.λπ. τους ανήκει κατά πλήρη κυριότητα και ότι την οικία αυτή «την έχουν παραχωρήσει δωρεάν κατά χρήση (χρησιδάνειο) αποκλειστικά προς κάλυψη των στεγαστικών της αναγκών ήδη από τους προκτήτορες του», κατήγγειλαν τη δήθεν σύμβαση χρησιδανείου και δωρεάν παραχώρησης της χρήσης αυτής και αιτήθηκαν την απόδοσή της σε αυτούς. Ότι περαιτέρω, κατόπιν έρευνάς της, η ενάγουσα διαπίστωσε ότι οι εναγόμενοι, με σκοπό την αμφισβήτηση και την παράνομη ιδιοποίηση της ιδιοκτησίας της, συμπεριέλαβαν στα δηλωθέντα από αυτούς ακίνητα με ΚΑΕΚ ………. και ………….., τμήμα της ιδιοκτησίας της και δη τμήμα του οικοπέδου, το οποίο απεικονίζεται στο ως άνω επισυναπτόμενο στην αγωγή τοπογραφικό διάγραμμα αφενός υπό το στοιχείο (1) και υπό τα ειδικότερα στοιχεία 21-40-2-3-4-5-6-21, αφετέρου στο βασικό σχεδιάγραμμα του ίδιου τοπογραφικού υπό τα στοιχεία 21-5-29-6-7-1-21, συνολικού εμβαδού 49,28 τ.μ., με όλα τα σε αυτό υπερκείμενα και χώρους, ήτοι: α) τμήμα επιφάνειας 20 τ.μ. της ημιυπόγειας αποθήκης των 38 τ.μ., με στοιχεία 21-40-5-6-21 όπως αυτό απεικονίζεται στο επιμέρους σχήμα ένα (1) του ενσωματωμένου τοπογραφικού, (β) τμήμα της ύπερθεν αυτής (αποθήκης), οικίας, ήτοι το δωμάτιο με αριθμό (2) και τον συνεχόμενο με αριθμό (1) χώρο WC, εμβαδών αντίστοιχα 19 τ.μ. και 2,50 τ.μ., όπως αυτά απεικονίζονται στο επιμέρους σχήμα τέσσερα (4) του ιδίου ως άνω τοπογραφικού και (γ) τμήμα του αύλειου χώρου περιγραφόμενο με στοιχεία 40-2-3-4-5-40 και με εμβαδόν 29,28 τ.μ. στο επιμέρους σχήμα ένα (1) του ιδίου ενσωματωμένου τοπογραφικού, η αξία του οποίου (καταληφθέντος τμήματος) ανέρχεται στο ποσό των ογδόντα χιλιάδων (80.000) ευρώ. Ότι, η ίδια αρνήθηκε την απευθυνόμενη προς αυτή ως άνω εξώδικη καταγγελία δια της κοινοποιηθείσας, προς τους εναγόμενους, από 30-8-2018 εξώδικης καταγγελίας και πρόσκλησης με την οποία προέβη σε καταγγελία της μεταξύ τους σύμβασης χρησιδανείου καλώντας τους να της αποδώσουν άμεσα τη χρήση της συνεχόμενης με την ταβέρνα τους ημιυπόγειας αποθήκης εμβαδού 38 τ.μ. Ότι, παραταύτα, οι εναγόμενοι δεν έχουν συμμορφωθεί αμφισβητώντας και προσβάλλοντας, έως και κατά τον χρόνο έγερσης της αγωγής, την κυριότητά της στα ανωτέρω περιγραφόμενα τμήματα της ιδιοκτησίας της. Επικαλούμενη τα ανωτέρω, ζητούσε η ενάγουσα – ήδη εκκαλούσα να αναγνωρισθεί η κυριότητά της επί των πιο πάνω αναφερόμενων και περιγραφόμενων ακινήτων της.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, δικάζοντας κατά την τακτική διαδικασία, εξέδωσε επί της ως άνω αγωγής την υπ΄αρ. 3407/2023 οριστική απόφασή του, με την οποία έκρινε την αγωγή παραδεκτά ασκηθείσα, ορισμένη και νόμιμη, πλην των αιτημάτων της α) περί παράλειψης οποιασδήποτε προσβολής και όχλησης εκ μέρους των εναγόμενων επί των επίδικων τμημάτων, το οποίο απέρριψε ως μη νόμιμο, καθώς προσήκει στην αρνητική αγωγή της διάταξης του άρθρου 1108 ΑΚ, ενώ εν προκειμένω πρόκειται για αναγνωριστική αγωγή της κυριότητας και β) περί κήρυξης της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής, το οποίο απέρριψε επίσης ως μη νόμιμο, καθώς δεν συνάδει με τον αναγνωριστικό χαρακτήρα της αγωγής. Στη συνέχεια, το ως άνω Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, ως ουσιαστικά αβάσιμη και επιδίκασε τη δικαστική δαπάνη των εναγόμενων, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους, εις βάρος της ενάγουσας, την οποία όρισε στο ποσό των 1.600 ευρώ.
Ήδη κατά της παραπάνω οριστικής απόφασης παραπονείται η ενάγουσα – εκκαλούσα, με την κρινόμενη έφεσή της, για τους λόγους που εκθέτει στο δικόγραφό της, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε την εξαφάνισή της, ώστε να γίνει δεκτή η ως άνω αγωγή της κατά των αντιδίκων της.
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 522, 532, 533 και 535 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει, ότι η υπόθεση ενώπιον του Εφετείου, στο οποίο αυτή μεταβιβάζεται με την άσκηση της έφεσης κατά τα όρια που καθορίζονται από αυτήν (έφεση) και τους προσθέτους λόγους της, διέρχεται τρία στάδια κατά τα οποία εξετάζονται: α) το παραδεκτό της έφεσης (άρθρο 532 παρ. 1 ΚΠολΔ), β) το παραδεκτό έκαστου λόγου και γ) το βάσιμο (νομικό και ουσιαστικό) των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ). Το βάσιμο ή μη των λόγων της έφεσης κρίνεται από την εκτίμηση του όλου αποδεικτικού υλικού που προσκομίστηκε στο Εφετείο, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και εκείνο που για πρώτη φορά προσκομίζεται στην κατ` έφεση δίκη κατά τους ορισμούς του άρθρου 529 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ. Το Εφετείο, όμως, δεν κωλύεται, εφόσον στο νόμο δεν ορίζεται το αντίθετο, για την, κατά την κρίση του, ολοκλήρωση της έρευνάς του σε σχέση με τη βασιμότητα των λόγων της έφεσης και την καλύτερη διάγνωση της διαφοράς, να διατάξει, χωρίς να εξαφανίσει την εκκαλούμενη απόφαση, νέες ή συμπληρωματικές αποδείξεις, με τα αποδεικτικά μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 339 ΚΠολΔ, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η πραγματογνωμοσύνη, ούτως ώστε, μετά τη συνεκτίμηση των αποδείξεων αυτών που θα διεξαχθούν και εκείνων που η εκκαλουμένη εκτίμησε, να κρίνει αν είναι εσφαλμένη η απόφαση που προσβλήθηκε με την έφεση και σε καταφατική περίπτωση να αποφανθεί για τη βασιμότητα του λόγου έφεσης και εκ τούτου, κατά την επιταγή πλέον του νόμου (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), να εξαφανίσει τότε την απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, καθόσον, κατά την ορθή έννοια της διάταξης αυτής, προϋπόθεση της εξαφάνισης είναι η προηγούμενη διάγνωση από το εφετείο της βασιμότητας του λόγου έφεσης, πράγμα το οποίο επιτυγχάνεται κυριαρχικά από το Εφετείο, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα. Η κρίση δηλαδή του εφετείου για την ανάγκη νέων ή συμπληρωματικών αποδείξεων είναι αναιρετικά ανέλεγκτη [Ολ.ΑΠ 1285/1982, ΑΠ 2/2006, Εφ.Πατρ.(Μον). 87/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ]. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 368 ΚΠολΔ «1. Το δικαστήριο μπορεί να διορίσει έναν ή περισσότερους πραγματογνώμονες, αν κρίνει πως πρόκειται για ζητήματα που απαιτούν για να γίνουν αντιληπτά ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης. 2. Το δικαστήριο οφείλει να διορίσει πραγματογνώμονες, αν το ζητήσει κάποιος διάδικος και κρίνει ότι χρειάζονται ιδιάζουσες γνώσεις επιστήμης ή τέχνης». Εκ τούτων συνάγεται ότι η συμπλήρωση των αποδείξεων με τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης εναπόκειται στην κυριαρχική και μη ελεγχόμενη αναιρετικά κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο ελεύθερα εκτιμά την ανάγκη της χρησιμοποίησης του αποδεικτικού αυτού μέσου, με εξαίρεση την περίπτωση, κατά την οποία κάποιος από τους διαδίκους ζητήσει τη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης και το δικαστήριο κρίνει ότι χρειάζονται όχι απλώς «ειδικές» αλλά «ιδιάζουσες» τέτοιες γνώσεις (ΑΠ 902/2009 ΤΝΠ ΔΣΑ, Τέντες σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα ΕρμΚΠολΔ τ. I υπό το άρθρο 368 αρ. 3 σελ. 720), οπότε οφείλει, στην περίπτωση αυτή, να διορίσει πραγματογνώμονα ή πραγματογνώμονες. «Ιδιάζουσες» δε γνώσεις απαιτούνται όταν πρόκειται για αντικείμενο τόσο έντονα εξειδικευμένο, ώστε μόνον από ειδικό μπορεί να εξεταστεί, ενώ απλώς «ειδικές» όταν πρόκειται για αντικείμενο που, αν και η έρευνά του ανήκει κυρίως σε ειδικούς δεν αποκλείεται να κριθεί και από μη ειδικό και να αξιολογηθούν τα λοιπά αποδεικτικά μέσα και κατ` εφαρμογή ακόμη των κανόνων της κοινής πείρας και της λογικής (Εφ.Θεσ. 91/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Τέντες ό.π.). Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 254 ΚΠολΔ, το οποίο εφαρμόζεται και στην κατ’ έφεση δίκη (άρθρο 524 παρ. 1 ΚΠολΔ), το δικαστήριο δύναται να διατάξει την επανάληψη της ενώπιον του ακροατηρίου συζήτησης, η οποία έχει κηρυχθεί περαιωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υπόθεσης ή της διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία, που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση. Η παρεχόμενη από τη διάταξη αυτή εξουσία περιλαμβάνει και το δικαίωμα του δικαστηρίου να διατάξει και τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, αν, κατά την ανέλεγκτη περί τούτου κρίση του, πρόκειται για ζητήματα που για να γίνουν αντιληπτά απαιτούνται ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης ή, αν το ζητήσει, κατά τα προεκτεθέντα, κάποιος διάδικος και κρίνει πως χρειάζονται «ιδιάζουσες» γνώσεις επιστήμης ή τέχνης (ΑΠ 281/2010 ΤΝΠ ΔΣΑ, Εφ.Πατρ.(Μον). 87/2019 ό.π.).
Στην προκείμενη περίπτωση, η ενάγουσα – εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι, κατά τα προεκτεθέντα, στο μείζον ακίνητο που περιγράφεται στο επικαλούμενο από αυτήν αρχικό τίτλο του απώτερου δικαιοπαρόχου αυτής και των εναγόμενων …………., περιλαμβάνεται και το οικόπεδο επί του οποίου βρίσκονται τα επίδικα, όπως αυτά αναφέρονται παραπάνω και εμφαίνονται στο προαναφερθέν τοπογραφικό σχεδιάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού ……………., που ενσωματώνεται στην αγωγή και το οποίο επίσης επικαλείται η ενάγουσα.
Αντίθετα με τους ως άνω αγωγικούς ισχυρισμούς της ενάγουσας – εκκαλούσας, οι εναγόμενοι – εφεσίβλητοι υποστηρίζουν ότι το αρχικό μείζον ακίνητο του ως άνω απώτερου δικαιοπαρόχου τους . ……, ουδέποτε διανεμήθηκε άτυπα μεταξύ των τριών τέκνων του σε τρία μέρη, όπως διατείνεται η ενάγουσα – εκκαλούσα, αλλά αυτό χωρίστηκε από αυτόν (………) σε δύο τμήματα, το ένα εκ των οποίων (ανατολικό) το κράτησε ο ίδιος, ενώ το έτερο (δυτικό) το μεταβίβασε δυνάμει του αναφερόμενου στις προτάσεις τους συμβολαίου (…/1947), που μεταγράφηκε νόμιμα, λόγω προικός στον …….. – σύζυγο της θυγατέρας του ….., ο οποίος με τη σειρά του το μεταβίβασε στη ………….. – δικαιοπάροχο των εναγόμενων, οι οποίοι το απέκτησαν δυνάμει αδιάκοπης σειράς, νόμιμα μεταγραμμένων συμβολαίων, που αυτοί επικαλούνται και προσκομίζουν. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι υποστηρίζουν, όπως δέχθηκε και η εκκαλουμένη, ότι το τμήμα το οποίο κράτησε ο . …….. και ανήκει πλέον στους κληρονόμους του, έχει λάβει ΚΑΕΚ …………. και είναι καταχωρηθέν ως αγνώστου ιδιοκτήτη, ενώ το έτερο τμήμα έχει λάβει ΚΑΕΚ …………… με τις εντός αυτού οριζόντιες ιδιοκτησίες (διαμέρισμα πρώτου ορόφου και κατάστημα ισογείου) με ΚΑΕΚ ………… και ………….., που έχουν καταχωρηθεί ως ανήκουσες στον πρώτο και δεύτερη των εναγόμενων – εφεσίβλητων, αντίστοιχα, ενώ δεν υπήρχε ποτέ μεταξύ των δύο ανωτέρω ιδιοκτησιών, τρίτο οικόπεδο, αποτελούμενο από τα, κατά την ενάγουσα, επίδικα.
Με βάση τους παραπάνω αντικρουόμενους ισχυρισμούς και επειδή το Δικαστήριο δεν μπορεί από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα, να σχηματίσει ασφαλή δικανική πεποίθηση περί του αν τα επίδικα ακίνητα, όπως αυτά αναφέρθηκαν παραπάνω και περιγράφονται στο ενσωματωμένο στην αγωγή επίσης προαναφερθέν σχεδιάγραμμα, περιλαμβάνονται στους επικαλούμενους από τους εναγόμενους τίτλους κτήσης, καθώς και αν μεταξύ των δύο ως άνω οικοπέδων με τα προαναφερθέντα ΚΑΕΚ, υπήρχε και τρίτο, κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, εντός του οποίου βρίσκονται τα επίδικα. Για τον λόγο αυτό, εφόσον πρόκειται για ζήτημα για την αντίληψη του οποίου απαιτούνται κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, ειδικές γνώσεις επιστήμης και δεν μπορεί να διακριβωθεί με βεβαιότητα από τα προσκομιζόμενα από τους διαδίκους αποδεικτικά στοιχεία, πρέπει να διαταχθεί πραγματογνωμοσύνη, κατόπιν σχετικού αιτήματος της ενάγουσας – εκκαλούσας αλλά και κατ΄ αυτεπάγγελτη κρίση του Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, η οποία θα διεξαχθεί από έναν πραγματογνώμονα τοπογράφο – μηχανικό, που θα ορίσει το Δικαστήριο, ο οποίος, εφαρμόζοντας επιτοπίως τους τίτλους που επικαλούνται οι διάδικοι, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη όλα τα έγγραφα που αυτοί θα του προσκομίσουν, θα αποφανθεί για τα θέματα τούτα, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
Η διεξαγωγή δε της εν λόγω πραγματογνωμοσύνης ,θα γίνει χωρίς την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, όπως προεκτέθηκε στη μείζονα σκέψη, ενώ επιφυλάσσεται το Δικαστήριο τούτο να εκδώσει την οριστική απόφασή του, στην μετά την πραγματογμωμοσύνη συζήτηση, κατά τα ειδικότερα επίσης εκτιθέμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει, κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων, την έφεση κατά της υπ΄αρ. 3407/2023 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (νέα τακτική διαδικασία).
Δέχεται τυπικά την έφεση .
Αναβάλλει την έκδοση της οριστικής απόφασης επί της ουσίας της έφεσης .
Διατάσσει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, που θα διαταχθεί με μέριμνα του επιμελέστερου των διάδικων.
Διορίζει πραγματογνώμονα τον ……….., αγρονόμο – τοπογράφο – μηχανικό κάτοικο …………….., ο οποίος θα δώσει τον νόμιμο όρκο εντός είκοσι (20) ημερών από την επίδοση της απόφασης αυτής, ενώπιον της Δικαστή της υπόθεσης και σε περίπτωση κωλύματός της, στον νόμιμο αναπληρωτή, σε ημέρα και ώρα που η ίδια θα ορίσει. Εν συνεχεία, αφού λάβει γνώση όλων των εγγράφων της δικογραφίας και κάθε άλλου χρήσιμου στοιχείου για την υπόθεση, που θα του παραδώσουν οι διάδικοι και αφού ζητήσει οποιαδήποτε πληροφορία και διευκρίνιση κρίνει αναγκαία, θα επισκεφθεί το επίδικα ακίνητα και θα προβεί σε μελέτη και εφαρμογή των επικαλούμενων από τους διαδίκους τίτλους, και θα συντάξει ακριβές τοπογραφικό διάγραμμα στο οποίο να αποτυπώνονται, εκτός των επίδικων, τόσο η μείζονα αυτών, καθώς και οι όμορες ιδιοκτησίες. Ακολούθως με έγγραφη αιτιολογημένη έκθεσή του, που θα καταθέσει στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, μέσα σε προθεσμία δύο (2) μηνών από την όρκισή του, θα γνωμοδοτήσει εάν τα αναφερόμενα στην αγωγή επίδικα ακίνητα, όπως αυτά αναφέρθηκαν στο σκεπτικό και εμφαίνονται στο ενσωματωμένο στην αγωγή από μηνός Ιανουαρίου 2019 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού ………….., περιλαμβάνονται στο μείζον ακίνητο που περιγράφεται στους τίτλους κυριότητας των εναγόμενων, αναφέροντας επακριβώς και αναλυτικά στην έκθεση και το σχεδιάγραμμα που θα συντάξει, τη θέση, έκταση, όρια αυτών καθώς και του μείζονος ακινήτου εντός του οποίου βρίσκονται αυτά και γενικά κάθε χρήσιμο, για την εξατομίκευση των επίδικων, στοιχείο, καθώς επίσης και αν μεταξύ των δύο ως άνω οικοπέδων, που, σύμφωνα με τα εκτεθέντα επίσης στο σκεπτικό, έχουν λάβει ΚΑΕΚ ………… και ……………, (με τις εντός αυτού οριζόντιες ιδιοκτησίες), υπήρχε και τρίτο, κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, εντός του οποίου βρίσκονται τα επίδικα.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά στις 7 Ιουλίου 2025, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓPAMMATEAΣ