ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 407/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Βασίλειο Τζελέπη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία <<…………..>> με ΑΦΜ ………., η οποία εδρεύει στο ….. Πατρών και εκπροσωπείται νόμιμα από την διαχειρίστρια αυτής …………, κάτοικο ….. Πατρών, 2) …………… και 3) ………….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Δημήτριο Κοραή [ΣΚΟΡΙΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ].
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία <<…………………>> και το διακριτικό τίτλο <<……….>> που εδρεύει στο ………και εκπροσωπείται νόμιμα (ΑΦΜ ……….), η οποία εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξουσίους της δικηγόρους Νικόλαο Λυγούρη και Δέσποινα Λοίζου.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 4.8.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2023) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2918/2024 οριστική απόφαση αυτού με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή.
Την τελευταία αυτή απόφαση προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες με την από 12.9.2024 ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ……../2024, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………./2024) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων στο ακροατήριο και την εκφώνησή τους από τη σειρά του οικείου πινακίου οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 12.9.2024 με αριθμό κατάθεσης …………./2024 έφεση των εναγομένων, ηττηθέντων στον πρώτο βαθμό και ήδη εκκαλούντων, κατά της εκκαλουμένης με αριθμό 2918/2024 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών) που εκδόθηκε με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων μερών επί της από 4.8.2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2023 αγωγής έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση δικογράφου ενώπιον του γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 2, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ), και εμπρόθεσμα εντός της διετούς μη γνήσιας προθεσμίας από την έκδοση της εκκαλουμένης δεδομένου ότι δεν προκύπτει επίδοση αυτής, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται τέτοια επίδοση. Να σημειωθεί ότι για το παραδεκτό της εφέσεως έχει καταβληθεί το ηλεκτρονικό παράβολο εφέσεως με αριθμό …………… ποσού 100 ευρώ, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012 και το άρθρο 35 παρ. 2 του ν. 4446/2016). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω από ουσιαστική άποψη ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρα 532 και 533 παρ.1 του ΚΠολΔ).
Με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2023 αγωγή της η ενάγουσα εκθέτει ότι δυνάμει της από 31-12-2002 σύμβασης μίσθωσης και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα …………….., μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία «……………» τον τουριστικό λιμένα (Μαρίνα) …………….. και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευση του για σαράντα έτη. Ότι κατόπιν αυτού κατέστη από 1ης-1 -2003 δικαιούχος των οφειλόμενων τελών ελλιμενισμού και λοιπών δικαιωμάτων όλων των ιδιωτικών και επαγγελματικών σκαφών αναψυχής που ελλιμενίζονται στον παραπάνω λιμένα. Ότι μεταξύ των σκαφών που ελλιμενίζονται στον εν λόγω τουριστικό λιμένα συμπεριλαμβάνεται και το υπό Ελληνική σημαία ιδιωτικό σκάφος αναψυχής με το όνομα «Ε», με αριθμό νηολογίου Πειραιά ……., μήκους κατά μεν το έγγραφο εθνικότητας 27,10 μέτρων κατά δε νεότερη και ορθότερη καταμέτρηση 28,10 μέτρων και πλάτους 6,20 μέτρων, ιδιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης. Ότι μεταξύ της ως άνω δικαιοπάροχου της, εταιρείας «…………..» (…………), και της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού (ΕΠΕΣΤ), μέλος της οποίας είναι η πρώτη εναγόμενη με το ανωτέρω σκάφος της, είχε καταρτισθεί το από 19-4-2002 συμφωνητικό («Μνημόνιο»), με το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ των συμβαλλόμενων ειδικό, ευνοϊκό καθεστώς ελλιμενισμού σε τουριστικούς λιμένες για σκάφη ανήκοντα σε μέλη της ΕΠΕΣΤ και ειδικότερα, αναφορικά με τη Μαρίνα …., συμφωνήθηκε ότι θα εφαρμόζονται οι τιμές ελλιμενισμού της Μαρίνας ……, ενώ με βάση τον ισχύοντα κατά το έτος 2003 τιμοκατάλογο της τελευταίας τα μηνιαία τέλη ελλιμενισμού του ως άνω σκάφους ανέρχονταν στο ποσό των 385 ευρώ. Ότι τα κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής ισχύοντα τέλη ελλιμενισμού του επίδικου σκάφους, προκειμένου να θεμελιωθεί η καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου αυτού, ανέρχονται στο ποσό των 2.626,85 ευρώ, σύμφωνα με τους τιμοκαταλόγους της και κατά τον ειδικότερα αναφερόμενο σε αυτήν τρόπο υπολογισμού. Ότι πλέον των τελών ελλιμενισμού στη Μαρίνα …………….. προβλέπεται ήδη από τον Ιούλιο του 2005 χρέωση πάγιων τελών υπηρεσιών προς τα ελλιμενιζόμενα σκάφη, σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα τιμοκατάλογο, τα οποία (τέλη) περιλαμβάνουν υπηρεσίες όπως πρόσδεση με σκάφος (βοηθητική λέμβο) της Μαρίνας, διαχείριση αποβλήτων, πετρελαιοειδών, λυμάτων, ανακύκλωση, τεχνική υποστήριξη, ασφάλεια λιμενικής εγκατάστασης κ.λ.π. Ότι το σκάφος της πρώτης εναγόμενης ελλιμενιζόταν στη Μαρίνα …… ήδη πριν την 1η-1 -2003, οπότε ανέλαβε την εκμετάλλευσή της, και συνεχίζει να παραμένει ελλιμενιζόμενο μέχρι σήμερα, απολαμβάνοντας τις παρεχόμενες από αυτήν υπηρεσίες ελλιμενισμού, ηλεκτροδότησης, υδροδότησης και πάγιες υπηρεσίες, πλην, όμως, η πρώτη εναγόμενη αρνείται να εξοφλήσει τα παραστατικά που αφορούν σε χρεώσεις για πάγια τέλη. Ότι, ειδικότερα, για το διάστημα από 01-09-2005 έως 12-06-2023 εξέδωσε τα αναφερόμενα σε αυτήν τιμολόγια παροχής υπηρεσιών που αφορούν, μεταξύ άλλων, σε πάγια τέλη, συνολικού ποσού 43.394,50 ευρώ, όπως το ύψος αυτών είχε καθορισθεί κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα σε αυτήν, και ήταν πληρωτέα, σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας, εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία έκδοσης ενός εκάστου τιμολογίου, τα οποία, καίτοι παρείχε τις σχετικές υπηρεσίες προσηκόντως, η πρώτη εναγόμενη δεν έχει εξοφλήσει, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της. Ότι με βάση την υπ’ αριθ. Τ 9803/05.09.2023 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης – Εμπορικής Ναυτιλίας, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει με την υπ’ αριθ. 2123/01/04/19.04.2004 απόφαση των Υπουργών Ναυτιλίας και Τουρισμού αλλά και με βάση τον Ειδικό Κανονισμό Λειτουργίας της Μαρίνας ……, υπόχρεος προς καταβολή των δικαιωμάτων ελλιμενισμού καθώς και πάσης φύσεως παρεχομένων υπηρεσιών, είναι ο πλοιοκτήτης του σκάφους ή ο νόμιμος εκπρόσωπος του ή ο χρήστης του σκάφους, οι οποίοι ευθύνονται εις ολόκληρον. Ότι η πρώτη εναγόμενη είναι η πλοιοκτήτρια του ένδικου σκάφους, ο δεύτερος εναγόμενος εταίρος και διαχειριστής της πρώτης εναγόμενης από 23-03- 1989 έως 02-02-2023 κι έκτοτε διαχειρίστρια και νόμιμη εκπρόσωπος της είναι η τρίτη εναγόμενη. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν, με βάση τη μεταξύ τους σύμβαση, άλλως, σε περίπτωση που ήθελε κριθεί μη καταρτισθείσα ή άκυρη, με βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, το συνολικό ποσό των 43.394,50 ευρώ και δη εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη με τον δεύτερο των εναγομένων για το ποσό των 42.134,35 ευρώ (ήτοι από 01-09-2005 έως 02-02-2023) και εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη με την τρίτη των εναγομένων για το ποσό των 1.260,15 ευρώ (ήτοι μετά τις 02-02- 2023), με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της ημερομηνίας κατά την οποία κάθε επιμέρους ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ήτοι από την πρώτη ημέρα του επόμενου μηνός στον οποίο αφορούν, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του έκανε δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των 43.394,50 ευρώ υπό τις εξής διακρίσεις: α) εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη και ο δεύτερος των εναγομένων για το ποσό των 42.134,35 ευρώ, β) εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη με την τρίτη των εναγομένων για το ποσό των 1.260,15 ευρώ με το νόμιμο τόκο για κάθε επιμέρους ποσό από την παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την έκδοση του αντίστοιχου τιμολογίου και μέχρι τη πλήρη εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι ήδη εκκαλούντες – εναγόμενοι για εσφαλμένη εφαρμογή νόμου και ζητούν την εξαφάνιση της προκειμένου να απορριφθεί στο σύνολο της ως νόμω και ουσία αβάσιμη η αγωγή.
Η σύμβαση ελλιμενισμού σκάφους αποτελεί μισθωτική διαφορά, εκδικάζεται κατά τη διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, εφαρμόζονται αναλόγως επ’ αυτής οι διατάξεις περί μισθώσεως πράγματος (άρθρα 574 επ.ΑΚ) και για να είναι πλήρως ορισμένη, πρέπει στο αγωγικό δικόγραφο να αναγράφεται ο τόπος και ο χρόνος συνάψεως της σύμβασης, οι συμβαλλόμενοι, το μίσθιο, ο χρόνος διάρκειας της μίσθωσης καθώς και το μηνιαίο μίσθωμα, η γενόμενη εκ μέρους των εναγομένων χρήση του χώρου ελλιμενισμού καθώς και η υπερημερία τους για την καταβολή των μισθωμάτων. Ως μίσθωμα θεωρείται κάθε παροχή από τον ελλιμενισμό του σκάφους, ήτοι τόσο τα τέλη παραμονής όσο και οι δαπάνες πληρωμής ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος, όταν οι εναγόμενοι μισθωτές με ρητό όρο της σύμβασης αναλαμβάνουν την υποχρέωση καταβολής των τιμολογίων ελλιμενισμού και των λοιπών υπηρεσιών (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό κλπ) (ΜονΕφΠειρ 847/2014 δημ. νόμος). Περαιτέρω κατά το άρθρο 250 αριθ. 16 ΑΚ σε πέντε χρόνια παραγράφονται αξιώσεις των κάθε είδους μισθωμάτων, κατά το άρθρο 251ΑΚ, η παραγραφή αρχίζει από τότε που γεννήθηκε η αξίωση και είναι δυνατή η επιδίωξή της και κατά το άρθρο 25 ΑΚ η παραγραφή των αξιώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 250 ΑΚ αρχίζει μόλις λήξει το έτος μέσα στο οποίο συμπίπτει η έναρξη της παραγραφής που ορίζεται στα προηγούμενα άρθρα. Επιπλέον, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 249, 251 επ 277 ΑΚ και 262 παρ. ΚΠολΔ, για να είναι ορισμένη η ένσταση της παραγραφής πρέπει να αναφέρεται ο χρόνος αυτής και το αφετήριο σημείο της (ΑΠ 761/2014). Τέλος κατά τη διάταξη του άρθρου 527 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το τρίτο άρθρο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, τροποποιήθηκε από το άρθρο 29 ν. 4842/2021 (άρθρο 116 ν. 4842/2021): “Είναι απαράδεκτη η προβολή στην κατ` έφεση δίκη πραγματικών ισχυρισμών που δεν προτάθηκαν στην πρωτόδικη δίκη, εκτός αν: 1) προτείνονται από τον εφεσίβλητο, ενάγοντα, εναγόμενο ή εκείνον που είχε παρέμβει, ως υπεράσπιση κατά της έφεσης και δεν μεταβάλλεται με τους ισχυρισμούς αυτούς η βάση της αγωγής ή της παρέμβασης, ή προτείνονται από εκείνον που παρεμβαίνει για πρώτη φορά στην κατ` έφεση δίκη με πρόσθετη παρέμβαση, θεωρείται όμως αναγκαίος ομόδικος του αρχικού διαδίκου, 2) γεννήθηκαν μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, 3) λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως ή μπορούν να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης, 4) το δικαστήριο κρίνει ότι δεν προβλήθηκαν εγκαίρως με τις προτάσεις ή, στην περίπτωση της παρ. 5 του άρθρου 237 και της παρ. 1 του άρθρου 238, με τις συμπληρωματικές προτάσεις από δικαιολογημένη αιτία· αυτό ισχύει και για την ένσταση κατάχρησης δικαιώματος, 5) προέκυψαν για πρώτη φορά μεταγενέστερα και 6) αποδεικνύονται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία του αντιδίκου. Το απαράδεκτο λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως.” Ειδικότερα δε όσον αφορά την περίπτωση 6 της διατάξεως αυτής, η απόδειξη αυτή πρέπει να προκύπτει παραχρήμα και άμεσα, δηλαδή όλα τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν το νέο ισχυρισμό πρέπει να αποδεικνύονται από το επικαλούμενο και προσκομιζόμενο έγγραφο (δημόσιο ή ιδιωτικό με πλήρη απόδειξη) κατά τρόπο ευθύ και άμεσο και όχι σε συνδυασμό με δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 824/2022, ΑΠ 611/2016, ΑΠ 98/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ο διάδικος δε που προβάλλει τον ισχυρισμό αυτό, πρέπει να επικαλεστεί τα έγγραφα, τα οποία πρέπει να προσκομίσει, και από τα οποία αποδεικνύεται ο νέος πραγματικός ισχυρισμός (ΑΠ 462/2008, ΕφΘεσ 951/2024 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η προβολή νέων πραγματικών ισχυρισμών δεν καταλαμβάνει μόνο το στάδιο που ακολουθεί την εξαφάνιση της προσβαλλομένης αποφάσεως, αλλά κυρίως αφορά στο στάδιο κατά το οποίο κρίνεται η βασιμότητα της έφεσης και ως εκ τούτου δύνανται οι νέοι πραγματικοί ισχυρισμοί να προβληθούν ως λόγοι έφεσης (Α. Διακονής, στην ΕΦΕΣΗ, υπό την επιμέλεια Κυριάκου Οικονόμου, 2017, άρθρο 527, σελ. 283-284) και ενόψει και της διατάξεως του άρθρου 520 του ΚΠολΔ, πρέπει να ενσωματώνονται μόνο στο δικόγραφο της έφεσης ή των πρόσθετων λόγων έφεσης και όχι στις προτάσεις (ΑΠ 574/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με τον πρώτο λόγο της έφεσης οι εκκαλούντες διατείνονται ότι η εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε την προβληθείσα στο πρώτο βαθμό ένσταση τους περί παραγραφής των επίδικων αξιώσεων που αφορούν τιμολόγια που κατέστησαν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά κατά τα έτη 2015 έως 2017 συνολικού ποσού 28.566,49 ευρώ ως απαράδεκτη λόγω μη καταχώρησης αυτής στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οφειλόμενης αμιγώς σε τεχνικούς λόγους μη καταγραφής. Προς τούτο για τη θεραπεία της ανωτέρω πλημμέλειας με τον παρόντα πρώτο λόγο της έφεσής τους προβάλλουν το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου την σχετική ένσταση παραγραφής για τα τιμολόγια που εκδόθηκαν κατά τα έτη 2005 έως 2017 συνολικού ποσού 28.566,49 ευρώ. Πλέον συγκεκριμένα οι εκκαλούντες με τον κρινόμενο λόγο έφεσης δεν αποδίδουν οιαδήποτε μομφή στην εκκαλουμένη απόφαση για κακή ερμηνεία και εφαρμογή της δικονομικής διατάξεως του άρθρου 591 παρ.1 περ. γ και δ ΚΠολΔ με βάση την οποία κήρυξε το απαράδεκτο της ένστασης παραγραφής και ως εκ τούτου η εκκαλουμένη δεν ελέγχεται ως προς την κρίση της αυτή. Ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να ελεγχθεί ως προς το παραδεκτό της προβολής του στο παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο καθώς η βραδεία προβολή αυτού συγχωρείται εφόσον εμπίπτει σε μιας από τις αναφερόμενες στο νόμο έξι (6) περιπτώσεις που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 527 ΚΠολΔ. Προς τούτο οι εκκαλούντες επικαλούνται την με αριθμό <<6>> περίπτωση του ανωτέρω άρθρου ισχυριζόμενοι ότι η παραγραφή των ένδικων τιμολογίων 2005 έως 2017 αποδεικνύεται εγγράφως αλλά και με δικαστική ομολογία της ενάγουσας. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκκαλούντες για το ορισμένο της προβαλλόμενης ενστάσεώς τους, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην άνω μείζονα σκέψη, αναφέρουν για κάθε έτος ξεχωριστά το αφετήριο σημείο αυτής το οποίο σύμφωνα με το νόμο εκκινεί την 1η ημέρα του νέου έτους από κείνο στο οποίο εκδόθηκε σε συνδυασμό με το χρονικό σημείο που συμφωνήθηκε το απαιτητό της πληρωμής αυτών, ήτοι τριάντα ημέρες μετά την έκδοση εκάστου τιμολογίου τα οποία περιγράφονται αναλυτικά για κάθε ένα από τα επίδικα έτη. Επιπλέον αναφέρει το χρόνο παραγραφής της αξίωσης από μη καταβληθέντα τέλη ελλιμενισμού προσδιορίζοντας, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην άνω μείζονα σκέψη, τα χρονικά διαστήματα έναρξης και λήξη της πενταετίας παραγραφή στην οποία υπόκειται η ένδικη αξίωση καθώς παγίως στη νομολογία του παρόντος Δικαστηρίου Ναυτικών Διαφορών κρίνεται ότι η σύμβαση ελλιμενισμού σκάφους αποτελεί μισθωτική διαφορά και εφαρμόζονται αναλόγως επ’ αυτής οι διατάξεις περί μισθώσεως πράγματος (άρθρα 574 επ.ΑΚ, οπότε και η παραγραφή των αξιώσεων για την καταβολή ελών ελλιμενισμού υπάγεται στον αρ.16 της διατάξεως του άρθρου 250 ΑΚ. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω: α) Αναφορικά με το παραδεκτό της προβολής του περί παραγραφής ισχυρισμού το πρώτον ενώπιον του παρόντος δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου πράγματι ο ισχυρισμός αυτός αποδεικνύεται με έγγραφα και δη από τα επικαλούμενα στην αγωγή ένδικα τιμολόγια εκδόσεως της ενάγουσας ετών 2005 έως 2017 τα οποία ως ιδιωτικά, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 445 ΚΠολΔ, έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τους νόμιμους τύπους και δεν έχουν αμφισβητηθεί από τους τους εκκαλούντες – εναγόμενους και αποτελούν πλήρη απόδειξη του περιεχομένου τους και στη προκειμένη περίπτωση ως προς τους χρόνους έκδοσης και απαίτησης της οφειλής κάθε τιμολογίου που αποτελούν τα αναγκαία στοιχεία για τη διακρίβωση της παραγραφής της ένδικης απαίτησης σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο νόμο. Επομένως ο εν λόγω ισχυρισμός παραδεκτώς προβάλλεται το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου σύμφωνα με τον αριθμό 6 του άρθρου 527 ΚΠολΔ. β) Σε σχέση με το ορισμένο της προβαλλόμενης ένστασης, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρθηκαν στην άνω μείζονα σκέψη είναι πλήρως ορισμένη και τα όσα αντίθετα διατείνεται η ενάγουσα με τις προτάσεις της πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα . γ) Ως προς τη νομική βασιμότητα του εν λόγω ισχυρισμού αυτός είναι πράγματι νόμιμος, στηρίζεται στις προμνησθείσες νομικές διατάξεις και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα του.
Η εφεσίβλητη – ενάγουσα με τις προτάσεις της προτείνει τον ισχυρισμό περί αναστολής της παραγραφής της ένδικης αγωγικής αξίωσης για το μήνα Δεκέμβριο 2016 και όλο το έτος 2017 επικαλούμενη τις ειδικότερες διατάξεις νόμων που προέβλεπαν την αναστολή λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού (αρ. 74 Ν.4690/2020 και 83 Ν.4790/2021) σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 255 και 257 ΑΚ στις οποίες ρυθμίζονται τα θέματα περί αναστολής της παραγραφής αξιώσεων ουσιαστικού εξαιτίας δικαιοστασίου. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά αντένσταση, η οποία παραδεκτά προβάλλεται το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από την εφεσίβλητη – ενάγουσα, πλην όμως πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμος διότι ο επικαλούμενος χρόνος αναστολής της παραγραφής της ένδικης αξίωσης για το ανωτέρω χρονικό διάστημα λόγω δικαιοστασίου που συμπίπτει με το χρόνο αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων και αφορά τα χρονικά διαστήματα από 13.3.2020 έως 31.5.2020 και από 7.11.2020 έως 5.4.2021 δεν επήλθε κατά το τελευταίο εξάμηνο του χρόνου παραγραφής της ένδικης αξίωσης, δεδομένου ότι η παραγραφή εκκίνησε την 1.1.2017 και συμπληρώθηκε την 31.12.2022 ενώ η επίδοση της αγωγής έλαβε χώρα την 22.9.2023 με την επισήμανση ότι ουδεμία επιρροή ασκεί στην υπό κρίση περίπτωση η επέλευση της ανωτέρας βίας με τη μορφή δικαιοστασίου καθώς τα προαναφερόμενα χρονικά διαστήματα αναστολής δεν συνέπεσαν εντός του χρόνο της παραγραφής (βλ. κατ’ άρθρο ερμηνεία Αστικού Κώδικα Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Γενικές Αρχές Ι, υπ’ άρθρο 255 ΑΚ).
Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στα ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του άνω Δικαστηρίου, τις με αριθμό …. και …./25.10.2023 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Βούλας ……………… οι οποίες ελήφθησαν νομότυπα με επιμέλεια της ενάγουσας, σύμφωνα με τις διατυπώσεις των άρθρων 421επ. του ΚΠολΔ σύμφωνα με τη με αριθμό …………./19.10.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ………… και των νομίμως προσκομιζόμενων εγγράφων, τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη συστήθηκε την 6η-12-2002 υπό την προηγούμενη επωνυμία της « ……………..» [βλ. την από 6-12-2002 ανακοίνωση καταχώρησης στο Μ.Α.Ε. (ΦΕΚ τ. Α.Ε.-Ε.Π.Ε. 12284/9-12-2002)], ήδη έχουσα την επωνυμία «……………..» [βλ. την από 1-6-2009 ανακοίνωση καταχώρησης στο ΜΑΕ (ΦΕΚ τ.ΑΕ – ΕΠΕ 4129/2.6.2009)], με σκοπό την ανάπτυξη και αξιοποίηση της χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης του Τουριστικού Λιμένα …………….., μέσω της εκτέλεσης εξειδικευμένων λιμενικών εργασιών, έργων αναβάθμισης υποδομών και εγκαταστάσεων του θαλάσσιου και χερσαίου χώρου και έργων ανάπτυξης και αξιοποίησης της χερσαίας ζώνης, καθώς και την εκμετάλλευση αυτών. Δυνάμει της από 31-12-2002 σύμβασης μίσθωσης και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα …………….., που συνήφθη μεταξύ αυτής και της εταιρείας με την επωνυμία τότε «…………….», ήδη μετονομασθείσα σε «……………», η τελευταία εκμίσθωσε στην πρώτη τον παραπάνω Τουριστικό Λιμένα με τη χερσαία και θαλάσσια ζώνη του, τα επ’ αυτού κτίσματα (κύρια ή βοηθητικά), τα συστατικά τους μέρη και τα παραρτήματά τους, καθώς και τις εγκαταστάσεις του, για χρονικό διάστημα σαράντα ετών, με έναρξη της μίσθωσης από την κατάρτιση της σύμβασης (βλ. άρθρα 2 και 4 της σύμβασης μίσθωσης), και υπό τους ειδικότερους όρους που διαλαμβάνονται στην εν λόγω σύμβαση. Κατόπιν αυτού, η ενάγουσα ανέλαβε τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση του Τουριστικού Λιμένα …………….. και κατέστη ο φορέας διαχείρισής του [βλ. σχετ. το άρθρο 1.2 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του άνω Τουριστικού Λιμένα (ΦΕΚ τ. Β’ 1559/30-7-2009)]. Ακολούθως προέκυψε ότι μεταξύ των σκαφών που ελλιμενίζονται στον ως άνω Τουριστικό Λιμένα περιλαμβάνεται και το υπό Ελληνική σημαία Ε/Γ – Τ/Ρ σκάφος με το όνομα «Ε», με αριθμό νηολογίου Πειραιά ……., μήκους κατά μεν το από 12-06-2012 έγγραφο εθνικότητας 27,10 μέτρων, κατά δε νεότερη και ορθότερη, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα, καταμέτρηση, 28,10, χωρίς όμως τούτο να προκύπτει από κάποιο άλλο στοιχείο, πλάτους 6,20 μέτρων, ολικής χωρητικότητας 132,49 κόρων, καθαρής χωρητικότητας 80,44 κόρων, πλοιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος εναγόμενος ετύγχανε εταίρος και διαχειριστής της πρώτης εναγόμενης από 23.3.1989 έως 2.2.2023 ενώ για το χρονικό διάστημα από 2.2.2023 και εφεξής διαχειρίστρια και νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας εταιρείας ορίστηκε η τρίτη των εναγομένων. Το ένδικο σκάφος ελλιμενίστηκε στην άνω Μαρίνα πριν από την 1 η-01 -2003, δυνάμει σχετικής συμφωνίας της πρώτης εναγόμενης και της εταιρείας «………….» (………….). Ακολούθως αποδείχθηκε ότι η πρώτη εναγόμενη είναι μέλος της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού (Ε.Π.Ε.Σ.Τ.), τα οποία απολάμβαναν ειδικότερου τιμολογίου πληρωμής τελών, όπου μάλιστα τα τέλη ελλιμενισμού του σκάφους της καθορίσθηκαντον Αύγουστο 2003 στο ποσό των 385 ευρώ μηνιαίως μέχρι και την 31-05-2005, δοθέντος ότι βάσει του από19-4-2002 Μνημονίου Συνεργασίας που είχε καταρτισθεί μεταξύ της …………. και της Ε.Π.Ε.Σ.Τ., προβλεπόταν ότι, ειδικά για σκάφη ανήκοντα σε μέλη της τελευταίας, τα καταβαλλόμενα τέλη ελλιμενισμού θα διαμορφώνονταν κατ’ αρχήν στο ύψος των τελών ελλιμενισμού της Μαρίνας ……………… Ήδη σήμερα, μετά από πολλαπλές προσαυξήσεις κατά το ποσοστό αύξησης του τιμαρίθμου κόστους ζωής του προηγούμενου έτους, όπως αυτό προσδιορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος, ανέρχεται στο ποσό των 2.626,85 ευρώ ετησίως. Μετά ταύτα η ενάγουσα κατέστη φορέας διαχείρισης της Μαρίνας …………….., υπεισήλθε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της δικαιοπάροχου της, με συνέπεια να συνεχιστεί μεταξύ αυτής και της πρώτης εναγομένης η υφιστάμενη σύμβαση ελλιμενισμού, δυνάμει της οποίας η ενάγουσα παρείχε στο παραπάνω σκάφος της πρώτης εναγόμενης υπηρεσίες ελλιμενισμού, ηλεκτροδότησης, υδροδότησης και λοιπές υπηρεσίες, έναντι ανταλλάγματος που καθόριζε η ίδια (ενάγουσα), εκδίδοντας μηνιαίως τα σχετικά νόμιμα παραστατικά για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, σύμφωνα με το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο τελών ελλιμενισμού και λοιπών παροχών για τη Μαρίνα …………….., σε συνάρτηση με το προαναφερθέν από 19-4-2002 Μνημόνιο, δυνάμει του οποίου η πρώτη εναγόμενη απολάμβανε προνομιακού τιμολογίου αναφορικά με τα τέλη ελλιμενισμού. Επίσης αποδείχθηκε ότι από το έτος 2005 η ενάγουσα, ως φορέας διαχείρισης της Μαρίνας …………….., για την εξυπηρέτηση των σκαφών, αλλά και των υπολοίπων πελατών – χρηστών, παρέχει, πέραν των παροχών ελλιμενισμού, υδροδότησης και ηλεκτροδότησης, υπηρεσίες καθαρισμού της θαλάσσιας και χερσαίας ζώνης, φύλαξης (security) της λιμενικής εγκατάστασης, περισυλλογής απορριμμάτων – αποβλήτων – ανακύκλωσης, διαχείρισης πετρελαιοειδών, παροχής χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, εξυπηρέτησης των ελλιμενιζόμενων σε αυτήν σκαφών κατά τον απόπλου και κατάπλου αυτών με βοηθητικές λέμβους, τεχνικής υποστήριξης, ελεγχόμενης κυκλοφορίας κ.λ,π. (βλ. σχετ. με τις παρεχόμενες υπηρεσίες το άρθρο 2 του προαναφερόμενου Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα καθώς και την κατάθεση της μάρτυρος ……………., η οποία τυγχάνει οικονομική διευθύντρια της ενάγουσας), για τις οποίες είσπραττε, από τους υπόχρεους, ήτοι τον πλοιοκτήτη, ή το νόμιμο εκπρόσωπο ή το χρήστη του σκάφους τα ανάλογα δικαιώματα [άρθρο 2 του Γενικού Κανονισμού Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων (ΦΕΚ τ. Β 1323/16-9-2023)]. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι επίδικα τυγχάνουν τα κονδύλια των τιμολογίων παροχής υπηρεσιών που εκδίδονται από την ενάγουσα μηνιαίως και εκτείνονται χρονικά από τον μήνα Ιούλιο 2005 και μετά και αφορούν τις χρεώσεις των λεγομένων παγίων τελών υπηρεσιών προς τα ελλιμενιζόμενα σκάφη σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα τιμοκατάλογο και ενεσωμσατώνουν τις ανωτέρω αναφερόμενες υπηρεσίες. Το ύψος των παγίων τελών είχε καθοριστεί με βάση αποφάσεις του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης. Επιπλέον πρέπει να αναφερθεί ότι τα τέλη ελλιμενισμού αποτελεί κονδύλιο διάφορο του κονδυλίου παγίων τελών στο οποίο δεν περιλαμβάνεται ο ελλιμενισμός τους σκάφους. Να σημειωθεί ότι το τελευταίο επίδικο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών της με αριθμό ………./12.6.2023 αντιστοιχεί σε πάγια τέλη υπηρεσιών για την περίοδο 1.6.2023 έως 31.5.2023. Οι ενάγομενες, ως ανωτέρω έγινε λόγος, παραδεκτά το πρώτον προέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου τη νόμιμη ένσταση παραγραφής της ένδικης αξίωσης για τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών που εκδόθηκαν από την ενάγουσα από το έτος 2005 έως 2017, η οποία σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην άνω μείζονα σκέψη πράγματι έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή που καθιερώνεται στον αρ.16 της διατάξεως του άρθρου 250 ΑΚ και πρέπει επομένως να γίνει δεκτή η σχετική ένσταση ως βάσιμη κατ΄ουσίαν και να απορριφθεί μέρος του αιτούμενου αγωγικού κονδυλίου ως αβάσιμο κατ’ ουσίαν και δη κατά το κεφάλαιο που αφορά τη καταβολή παγίων τελών ετών 2005 έως 2017. Ωστόσο υφίσταται ενεργός αξίωση της ενάγουσας για τη καταβολή των τιμολογίων παγίων τελών παροχής υπηρεσιών που εκδόθηκαν κατά τα έτη 2018 έως 2025. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι οι εναγόμενες και ήδη εκκαλούσες με τις προτάσεις του στο πρώτο βαθμό όσο και με το δεύτερο λόγο της έφεσης τους αμφισβητούν τον τρόπο υπολογισμού των μηνιαίων παγίων τελών παροχής υπηρεσιών του ελλιμενισμού σκάφους της πρώτης εναγομένης καθώς είναι: α) εσφαλμένος ο υπολογισμός της τιμαριθμικής προσαύξησης, β) η τιμολόγηση των λοιπών υπηρεσιών δεν έγινε με τρόπο σύμφωνο με το μνημόνιο ΕΠΕΣΤ – …… , γ) η διάκριση μεταξύ τελών ελλιμενισμού και πάγιων τελών ελλιμενισμού είναι εσφαλμένη και αυθαίρετη και δ) αντισυμβατική και παράνομη η υποχρέωσή τους για τη καταβολή πάγιων τελών παρεχομένων υπηρεσιών διότι δεν συμφωνήθηκε με το από 19-4-2002 Μνημόνιο Συνεργασίας το οποίο είναι δεσμευτικό ως προς τον τρόπο υπολογισμού της ετήσιας προσαύξησης των τελών ελλιμενισμού. Ειδικότερα για καθεμία από τις προαναφερόμενες περιπτώσεις αμφισβήτησης του τιμολογίου χρέωσης μηνιαίων τελών ελλιμενισμού πρέπει να λεχθούν τα εξής: Α) ο ισχυρισμός που αφορά την εσφαλμένη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των παγίων τελών χρήσης ανά έτος αλτυσιτελώς προβάλλεται από τους εναγόμενους καθώς η ενάγουσα έκανε αναφορά στην αγωγή της για τιμαριθμική αναπροσαρμογή μόνον για τον υπολογισμό της ανεύρεσης του μηνιαίου τέλους ελλιμενισμού του ένδικου σκάφους προκειμένου να προσδιορίσει την υλική αρμοδιότητα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Επιπλέον από τη ανάγνωση του περιεχομένου των επίδικων τιμολογίων γίνεται αντιληπτό ότι η ένδικη απαίτηση αφορά τη καταβολή του αντιτίμου της μηνιαίας παροχής παγίων τελών υπηρεσιών και όχι ελλιμενισμού, τα οποία (πάγια τέλη) προκύπτουν από τον υπολογισμό των παγίων τελών όπως αυτά έχουν καθορισθεί από Υπουργικές Αποφάσεις με τα μέτρα μήκους του εγγράφου εθνικότητας, χωρίς να γίνεται αναφορά σε τιμαριθμική αναπροσαρμογή ως αλυσιτελώς ισχυρίζονται οι εναγόμενοι. Β) Ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι οι επίδικες χρεώσεις παγίων τελών υπηρεσιών πρέπει να γίνεται κατά τρόπο σύμφωνο με το από 19.4.2002 Μνημόνιο Συνεργασίας κρίνεται απορριπτέος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Και τούτο διότι: i) ο ελλιμενισμός του σκάφους των αντιδίκων στη Μαρίνα …………….. εκκίνησε πριν την 1.1.2033 με συμφωνία που καταρτίστηκε μεταξύ της πρώτης εναγομένης και της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας εταιρείας με την επωνυμία <<……………….>>. ii) έως τον Αύγουστο 2003 η πρώτη εναγόμενη ήταν μέλος της Ένωσης Πλοιοκτητών Επαγγελματικών Σκαφών Τουρισμού όπου και απολάμβανε ειδικό εκπτωτικό τιμολόγιο με βάση το επικαλούμενο από 19.4.2002 Μνημόνιο Συνεργασίας, το οποίο στο άρθρο 7 προέβλεπε ότι για σκάφη ανήκοντα σε μέλη της τελευταίας τα καταβαλλόμενα τέλη διαμορφώνονται κατ’ αρχήν στο ύψος των τελών ελλιμενισμού της Μαρίνας …………….., οπότε και κατά το χρόνο εκείνο τα τέλη ελλιμενισμού του σκάφους <<Ε >> καθορίστηκαν στο ποσό των 385 ευρώ. iii) Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω την 1.1.2023 η ενάγουσα κατέστη φορέας διαχείρισης της Μαρίνας …………….. με συνέπεια να υπεισέλθει στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της άνω δικαιοπαρόχου εταιρείας και να συνεχιστεί μεταξύ αυτής και της πρώτης εναγομένης η λειτουργία της ένδικης σύμβασης ελλιμενισμού. Η ενάγουσα στο πλαίσιο της επέκτασης των παρεχομένων υπηρεσιών εκτός από τις βασικές υπηρεσίες ελλιμενισμού παρείχε πρόσθετες υπηρεσίες ηλεκτροδότησης, υδροδότησης και λοιπές που αναφέρθηκαν ανωτέρω, τις οποίες τιμολογούσε με βάση το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο της Μαρίνας …………….. το οποίο εφάρμοσε και στην πρώτη εναγόμενη, η οποία απολάμβανε ειδικό τιμολόγιο με βάση το προαναφερθέν μνημόνιο συνεργασίας, το οποίο όμως αφορούσε τη προνομιακή τιμολόγηση των τελών ελλιμενισμού και άλλων συναφών υπηρεσιών, όπως οι προαναφερόμενες λοιπές υπηρεσίες συνολικά με την επισήμανση ότι οι προαναφερόμενες λοιπές υπηρεσίες δεν παρέχονταν κατά τους χρόνους κατάρτισης τόσο της ένδικης σύμβασης ελλιμενισμού όσο και του μνημονίου συνεργασίας από τη Μαρίνα ……………… Κατά συνέπεια εφόσον δεν υπήρχε οιαδήποτε συμβατική πρόβλεψη με βάση τα ανωτέρω δύο συμβατικά κείμενα επί των οποίων στηρίζουν τον εν λόγω ισχυρισμό τους, η ενάγουσα, ελλείψει ειδικότερης συμφωνίας, ορθά τιμολόγησε και χρέωσε την πρώτη εναγόμενη για τις υπηρεσίες αυτές με βάση το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο παροχής λοιπών παροχών για τη Μαρίνα ……………… Γ) Απορριπτέος τυγχάνει και ο προβαλλόμενος από τους εναγόμενους ισχυρισμός ότι η διάκριση μεταξύ τελών ελλιμενισμού και πάγιων τελών ελλιμενισμού είναι εσφαλμένη και αυθαίρετη δεδομένου ότι πρόκειται για δύο διακριτές διαφορετικές κατηγορίες υπηρεσιών που παρέχει η ενάγουσα στο σκάφος της πρώτης εναγόμενης η οποία (ενάγουσα) δικαιούται να τιμολογήσει ξεχωριστά αφού αποτελούν πρόσθετες υπηρεσίες για τις οποίες δεν υπήρχε συμβατική πρόβλεψη τιμολόγησης τους κατά την κατάρτιση των προαναφερόμενων δύο συμβατικών κειμένων. Να σημειωθεί ότι ο ισχυρισμός των εναγόμενων ότι τα πάγια τέλη υπηρεσιών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των τελών ελλιμενισμού και εμπεριέχονται σε αυτά δεν κρίνεται βάσιμος δεδομένου ότι τα συμβατικά κείμενα που οι εναγόμενοι επικαλούνται προέβλεπαν την τιμολόγηση μόνον των τελών ελλιμενισμού που αποτελούσε τη χαρακτηριστική κύρια παροχή της ενάγουσας και των δικαιοπάροχων αυτής δεδομένου ότι οι ένδικες πρόσθετες υπηρεσίες κατά το κρίσιμο χρόνο της κατάρτισης των ανωτέρω δύο συμβατικών κειμένων δεν παρέχονταν οπότε και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπεριέχονται στα τέλη ελλιμενισμού. Και Δ) Ο ισχυρισμός ότι η διάκριση που επιχειρεί η ενάγουσα μεταξύ τελών ελλιμενισμού και πάγιων τελών λοιπών υπηρεσιών είναι εσφαλμένη και αυθαίρετη κρίνεται ομοίως απορριπτέος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος δεδομένου ότι το σκάφος της πρώτης εναγομένης απολαύει των πρόσθετων αυτών υπηρεσιών για τις οποίες οφείλει να καταβάλει το σχετικό αναλογικό τέλος, καθόσον η μη περίληψή τους στο ανωτέρω συμφωνητικό, σε χρόνο μάλιστα που δεν γινόταν παροχή τέτοιων υπηρεσιών στη Μαρίνα …………….., δεν συνεπάγεται την απαλλαγή της πρώτης εναγόμενης, η οποία με τον ελλιμενισμό του σκάφους της έκανε χρήση των προαναφερθεισών πρόσθετων υπηρεσιών, όπως και τα υπόλοιπα ελλιμενιζόμενα σκάφη, με την επισήμανση ότι το Μνημόνιο επί του οποίου οι εναγόμενοι επιστηρίζουν τον κρινόμενο ισχυρισμό τους δεν αποκλείει συμβατικά με την αναγραφή συγκεκριμένης ρήτρας απαγόρευσης περαιτέρω οικονομικής επιβάρυνσης των αντισυμβαλλομένων της πλοιοκτητών προερχόμενη από κάθε άλλη αιτία. Επιπλέον πρέπει να αναφερθεί ότι μολονότι στο Μνημόνιο Συνεργασίας γίνεται αναφορά μόνο χρέωση τελών ελλιμενισμού, εντούτοις η πρώτη εναγόμενη αποδέχεται ις χρεώσεις της ενάγουσας για κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος, που αναφέρονται στα προσκομιζόμενα από τους ίδιους τιμολόγια. Με βάση τις ανωτέρω παραδοχές ο προβαλλόμενος δεύτερος λόγος της έφεσης των εκκαλούντων που ερείδεται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και κακή εφαρμογή του νόμου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Στη συνέχεια για τον υπολογισμό των ως άνω πάγιων τελών υπηρεσιών ετών 2018 έως 2025, για τα οποία δεν ισχύει κάποιο ειδικό εκπτωτικό τιμολόγιο, εφαρμοστέο τυγχάνει το γενικό τιμολόγιο της ενάγουσας, όπως αυτό καθορίσθηκε με βάση τον τιμοκατάλογο του Τουριστικού Λιμένα …………….. και ειδικότερα : α) σύμφωνα με την υπ’ αριθμό 8990/2010 απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού (ΦΕΚ τ. Β’ 1172/4-8-2010), από 1 η-9-2010, καθορίσθηκε σε 1,25 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο σκάφους μηνιαίως, και β) σύμφωνα με την από 13-5-2022 απόφαση του Δ.Σ. της ενάγουσας από 1η -1 -2022, καθώς από 7-4-2014 και εξής δεν απαιτείται οποιαδήποτε εγκριτική υπουργική απόφαση [υποπαράγραφος ΣΤ.15 § 6β Ν. 4254/2014 (ΦΕΚ 85, τ. Α’, 85/7-4-2014)], καθορίσθηκε σε 1,50 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο σκάφους μηνιαίως. Με βάση λοιπόν τα ανωτέρω, η τιμολόγηση των μηνιαίων πάγιων τελών υπηρεσιών διαμορφώθηκε ως εξής: Από 1η/92010 έως 31.12.2021 στο ποσό των (168,02 Χ 1,50 ευρώ ανά τμ βάσει νέου τιμοκαταλόγου) 252,03 ευρώ. Οι εναγόμενοι κατέστησαν υπερήμεροι ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους από την ένδικη σύμβαση ελλιμενισμού και ειδικότερα ως προς την πληρωμή των παγίων τελών με αποτέλεσμα να οφείλουν στην ενάγουσα το αντίτιμο των παρεχόμενων υπηρεσιών της για τα έτη 2018 έως 2023 το οποίο ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 14.828,01ευρώ παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της τελευταίας. Συγκεκριμένα για πάγια τέλη υπηρεσιών αναφορικά με την προαναφερόμενη χρονική περίοδο η ενάγουσα εξέδωσε τα ακόλουθα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, στα οποία αναγράφεται κατωτέρω μόνο το οφειλόμενο ποσό για πάγια τέλη και έκαστο των οποίων αφορά τις χρεώσεις του μηνός κατά τον οποίο εκδόθηκε, ήτοι: 1) το υπ’ αριθ. …. Γ/17.1.2018 ποσού 210,03 ευρώ, 2) ο υπ’ αριθ. … /5.2.2018 ποσού 210,03 ευρώ, 3) το υπ’ αριθ. … Γ/5.3.2018 ποσού 210,03 ευρώ, 4) το υπ’ αριθ. …/4.4.2018 ποσού 210,03 ευρώ, 5) το υπ’ αριθ. …/4.5.2018 ποσού 210,03 ευρώ, 6) το υπ’ αριθ. …/7.6.2018 ποσού 210,03 ευρώ, 7) το υπ’ αριθμ. …/05-07-2018 ποσού 210,03, ευρώ, 8) το υπ’ αριθμό … Γ/06-08-2018 ποσού 210,03 ευρώ, 9) 10 υπ’ αριθμό … Γ/06-09-2018 ποσού 210,03 ευρώ, 10) το υπ’ αριθμό …. Γ/31-10-2018 ποσού 210,03 ευρώ, 11) το υπ’ αριθμό … Γ/29-11-2018 ποσού 210,03 ευρώ 12) το υπ’ αριθμό … Γ/05-12-2018 ποσού 210,03 ευρώ, 13) το υπ’ αριθμό … Γ/22-01-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 14) το υπ’ αριθμό … Γ/07-02-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 15) το υπ’ αριθμό …. Γ/07-03-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 16) το υπ’ αριθμό …. Γ/05-04-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 17) το υπ’ αριθμό …. Γ/06-05-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 18) το υπ’ αριθμό …… Γ/06-06-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 19) το υπ’ αριθμό ….. Γ/06-07-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 20) το υπ’ αριθμό … Γ/07-08-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 21) το υπ’ αριθμό … Γ/06-09-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 22) το υπ’ αριθμό ….. Γ/04-10-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 23) το υπ’ αριθμό … Γ/28-11-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 24) το υπ’ αριθμό … Γ/05-12-2019 ποσού 210,03 ευρώ, 25) το υπ’ αριθμό … Γ/20-01-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 26) το υπ’ αριθμό … Γ/05-02-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 27) το υπ’ αριθμό … Γ/06-03-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 28) το υπ’ αριθμό … Γ/08-04-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 29) το υπ’ αριθμό … Γ/08-05-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 30) το υπ’ αριθμό … Γ/05-06-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 31) το υπ’ αριθμό … Γ/07-07-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 32) το υπ’ αριθμό … Γ/06-08-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 33) το υπ’ αριθμό …. Γ/09-09-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 34) το υπ’ αριθμό … Γ/08-10-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 34) το υπ’ αριθμό …. Γ/05-11-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 35) το υπ’ αριθμό … Γ/07-12-2020 ποσού 210,03 ευρώ, 36) το υπ’ αριθμό …. Γ/21-01-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 37) το υπ’ αριθμό … Γ/09-02- 2021 ποσού 210,03 ευρώ, 38) το υπ’ αριθμό …. Γ/05-03-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 39) το υπ’ αριθμό … Γ/06-04-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 40) το υπ’ αριθμό … Γ/12-05-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 41) το υπ’ αριθμό … Γ/08-06-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 42) το υπ’ αριθμό … Γ/12-07-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 43) το υπ’ αριθμό … Γ/10-08-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 44) το υπ’ αριθμό … Γ/08-09-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 45) το υπ’ αριθμό ….. Γ/11-10-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 46) το υπ’ αριθμό … Γ/08-11-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 47) το υπ’ αριθμό … Γ/07-12-2021 ποσού 210,03 ευρώ, 48) το υπ’ αριθμό … Γ/24-01-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 49) το υπ’ αριθμό … Γ/09-02-2022 ποσού 252,03 ευρώ και 50) το υπ αριθμό … Γ/08-03-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 51) το υπ’ αριθμό … Γ/07-04- 2022 ποσού 252,03 ευρώ, 52) το υπ’ αριθμό … Γ/10-05-2022 ποσού 252.03 ευρώ, 53) το υπ’ αριθμό … Γ/08-06-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 54) το υπ’ αριθμό … Γ/08-07-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 55) το υπ’ αριθμό …… Γ/09-08-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 56) το υπ’ αριθμό … Γ/08-09-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 57) το υπ’ αριθμό … Γ/07-10-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 58) το υπ’ αριθμό … Γ/08-11-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 59) το υπ’ αριθμό … Γ/07-12-2022 ποσού 252,03 ευρώ, 60) το υπ’ αριθμό … Γ/17-01-2023 ποσού 252,03 ευρώ, 61) το υπ’ αριθμό … Γ/09-02-2023 ποσού 252,03 ευρώ, 62) το υπ’ αριθμό …… Γ/08-03-2023 ποσού 252,03 ευρώ, 63) το υπ’ αριθμό … Γ/07-03-2023 ποσού 252,03 ευρώ, 64) το υπ’ αριθμό … Γ/08-05-2023 ποσού 252,03 ευρώ και 65) το υπ’ αριθμό … Γ/12-06-2022 ποσού 252,03 ευρώ, τα οποία ήταν πληρωτέα εντός τριάντα ημερών από την έκδοση του αντίστοιχου τιμολογίου. Οι εναγόμενοι τόσο με τις προτάσεις τους στο πρώτο βαθμό όσο και με τον τρίτο λόγο της υπό κρίση έφεσής τους διατείνονται ότι η εκκαλουμένη απόφαση εσφαλμένως εδέχθη ότι ο δεύτερος και η τρίτη των εναγομένων τυγχάνουν εκ του νόμου συνοφειλέτες εις ολόκληρον με την πρώτη εναγομένη πλοιοκτήτρια εταιρεία για τις επίδικες οφειλές ως ερειδόμενη σε δύο Κανονισμούς Λειτουργίας της Μαρίνας ……. που εκδόθηκαν και εγκρίθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31α περίπτωση 5 Ν2160/1993. Μάλιστα θεωρούν ότι η έννοια του νομίμου εκπροσώπου του σκάφους προσδιορίζεται με βάση το ΠΔ 11/2000, ορίζεται κατά τη νηολόγηση του σκάφους και έχει διάφορες υποχρεώσεις έναντι του δημοσίου, των δημόσιων φορέων και οργανισμών ενώ ενεργεί και ως αντίκλητος του πλοιοκτήτη. Επί του λόγου αυτού πρέπει να λεχθούν τα εξής: Σύμφωνα με την ΥΑ 8244/2023: Έγκριση Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας Τουριστικού Λιμένα …………….. (840129) στο άρθρο 13 αυτής που τιτλοφορείται ως <<Δικαιώματα Ελλιμενισμού και Παρεχόμενων Υπηρεσιών και Εξυπηρετήσεων>> 13.1 Τα δικαιώματα του ελλιμενισμού καθώς και των πάσης φύσεως παρεχόμενων εξυπηρετήσεων και υπηρεσιών του Τουριστικού Λιμένα …………….., καθορίζονται με απόφαση του Φορέα Διαχείρισης. 13.2 Τα σκάφη που ελλιμενίζονται στη θαλάσσια ζώνη του Τουριστικού Λιμένα …………….., υποχρεούνται να καταβάλλουν προσηκόντως και εγκαίρως τα αναλογούντα δικαιώματα ελλιμενισμού και λοιπών παρεχόμενων υπηρεσιών. 13.3 Υπόχρεος για την καταβολή των παραπάνω δικαιωμάτων είναι ο κύριος ή ο νόμιμος εκπρόσωπος του σκάφους, οι οποίοι ευθύνονται από κοινού και εις ολόκληρο έναντι του Φορέα Διαχείρισης. Από την τελευταία αυτή διάταξη προκύπτει ότι ιδρύεται εκ του νόμου περίπτωση παθητικής ενοχής εις ολόκληρον μεταξύ των συνοφειλετών πλοιοκτήτη και νομίμου εκπροσώπου του σκάφους για τις οφειλές που δημιουργούνται από τη παραμονή του σκάφους εντός του Τουριστικού Λιμένα ……………… Κατά συνέπεια εφόσον ο πλοιοκτήτης και ο νόμιμος εκπρόσωπος του σκάφους αποτελούν δύο διακριτά κατά περίπτωση νομικά ή φυσικά πρόσωπα, καθένα από αυτά εφόσον φέρει την αντίστοιχη ιδιότητα τυγχάνει εκ του νόμου υπόχρεος για την καταβολή των οφειλομένων τελών στο Τουριστικό Λιμένα ……………… Στη προκειμένη περίπτωση προέκυψε ότι ο δεύτερος εναγόμενος διατέλεσε νόμιμος εκπρόσωπος του σκάφους μέχρι την 1.1.12003 ενώ έκτοτε ορίσθηκε η τρίτη εναγόμενη, οι οποίοι σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του Κανονισμού Λειτουργίας της Μαρίνας …………….. ευθύνονται από κοινού και αδιαίρετα μετά του νομικού προσώπου της πλοιοκτήτριας εταιρείας πρώτης εναγομένης συνεπεία της ιδρυόμενης εκ του νόμου παθητικής ενοχής εις ολόκληρον. Ο ανωτέρω προβαλλόμενος ισχυρισμός των εναγομένων ότι το πρόσωπο του νομίμου εκπροσώπου του σκάφους ταυτίζεται με αυτή του εκπροσώπου της πλοιοκτήτριας εταιρείας πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος δεδομένου ότι δεν ερείδεται στο νόμο και δη στη προρηθείσα διάταξη του άρθρου 13.3. του Κανονισμού Λειτουργίας της ενάγουσας καθώς επιδιώκει τη θεμελίωση και την επέκταση της ευθύνης των υπόχρεων προς καταβολή προσώπων σε περισσότερα νομικά ή φυσικά πρόσωπα διαφορετικά του πλοιοκτήτη, ανεξαρτήτως της σχέσης ή της ιδιότητας που μπορεί να τελούν με τον τελευταίο, αφού εκ του νόμου ιδρύεται πλέον η ατομική ευθύνη του εκπροσώπου του σκάφους. Κατά συνέπεια πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο τρίτος λόγος της έφεσης των εκκαλούντων. Μετά ταύτα, πρέπει η αγωγή να γίνει δεκτή εν μέρει και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των 14.828,01 ευρώ και δη εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη με τον δεύτερο των εναγομένων για το ποσό των 13.567,86 (ήτοι από 17.1.2018 έως 2.2.2023) και εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη και η τρίτη των εναγομένων για το ποσό των 1.260,15 ευρώ (ήτοι μετά την 2.2.2023) με το νόμιμο τόκο για κάθε επιμέρους ποσό μετά την πάροδο τριάντα (30) ημερών από την έκδοση του αντίστοιχου τιμολογίου και μέχρι την εξόφληση. Επομένως, μετά την παραδοχή του πρώτου λόγου της έφεσης ως βάσιμου και μη υπάρχοντος έτερου λόγου έφεσης προς εξέταση, το παρόν Δικαστήριο αφού εξαφανίσει την εκκαλούμενη απόφαση, θα κρατήσει και θα δικάσει την αγωγή, (άρθρο 535 του ΚΠολΔ), την οποία δέχεται ως βάσιμη κατ’ ουσίαν εν μέρει κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας αναφερόμενα. Τέλος, μετά την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης και ως προς την περί δικαστικής δαπάνης διάταξη της, τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επανακαθορισθούν, οι δε εκκαλούντες – εναγόμενοι να καταδικασθούν σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης – ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς ανάλογο με την έκταση της νίκης των τελευταίων (άρθρα 183, 178, 191.2 Κ.Πολ.Δ). Περαιτέρω κατ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 495 παρ.4 ΚΠολΔ όπως, αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του νόμου 4055/2012 και ισχύει από 2-4-2012, ενόψει της μερικής νίκης των εκκαλούντων πρέπει να τους επιστραφεί το καταβληθέν από αυτούς παράβολο άσκησης της έφεσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και ουσιαστικά την έφεση.
Εξαφανίζει τη με αριθμό 2918/2024 απόφαση τακτικής διαδικασίας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών).
Διατάσσει την απόδοση στους εκκαλούντες του παραβόλου του Δημοσίου, που μνημονεύεται στο σκεπτικό.
Κρατεί και δικάζει την από 4.8.2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2023 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει οι τους εναγομένους να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των δεκατεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων είκοσι οκτώ και ενός λεπτού (14.828,01) ευρώ και δη εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη και ο δεύτερος των εναγομένων για το ποσό των δεκατριών χιλιάδων πεντακοσίων εξήντα επτά και ογδόντα έξι λεπτών (13.567,86) ευρώ και εις ολόκληρον ευθυνόμενοι η πρώτη και η τρίτη εναγόμενοι για το ποσό των χιλίων διακοσίων εξήντα και δεκαπέντε λεπτών (1.260,15) ευρώ με το νόμιμο τόκο για κάθε επιμέρους ποσό μετά την πάροδο τριάντα (30) ημερών από την έκδοση του αντίστοιχου τιμολογίου και μέχρι την εξόφληση.
Καταδικάζει τους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των χιλίων (1000) ευρώ και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 24 Ιουνίου 2025 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ