Αριθμός 417 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Χρυσούλα Μπίτσικα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………….. ατομικώς και ως ασκούσας προσωρινά την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου ………….., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Μαργαρίτα Πετράκη.
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 3.11.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2671/2023 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 11.3.2024 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ …………./2024-ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………/2024) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και η πληρεξούσια δικηγόρος της εφεσίβλητης, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 2671/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 παρ.3β, 593-602, 610-613 ΚΠολΔ) με την παρουσία των διαδίκων, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 11-3-2024, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 2 ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 3-11-2021 (αριθμ. εκθ. καταθ. ………../2021) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ο ενάγων, και ήδη εκκαλών, ιστορεί ότι με τη με αριθμό 1066/2015 (ήδη αμετάκλητη) απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ανατέθηκε στη νυν εφεσίβλητη, τέως σύζυγο του, η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους, ……….. και ότι έκτοτε έχουν μεταβληθεί ουσιωδώς οι συνθήκες, υπό τις οποίες εκδόθηκε η ως άνω απόφαση, καθώς η τελευταία ασκεί αυτήν πλημμελώς. Ζητούσε δε να ανακληθεί η εν λόγω απόφαση προκειμένου η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου τους να ανατεθεί από κοινού σε αυτούς ως γονείς του, με εναλλασσόμενη διαμονή του στις κατοικίες τους, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο αγωγικό δικόγραφο, όπως επιβάλλει και το αληθινό του συμφέρον, να υποχρεωθεί έκαστος εξ αυτών να καταβάλλει, αντίστοιχα, εντός των πρώτων 5 ημερών κάθε δεκαπενθημέρου, που θα ασκεί την επιμέλεια του ανηλίκου, το ποσό των 150 ευρώ, ως συνεισφορά στην τακτική σε χρήμα μηνιαία διατροφή του για χρονικό διάστημα 2 ετών από την επίδοση της κρίση αγωγής, νόμιμότοκα από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος της εναγομένης, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της στις διατάξεις της εκδοθησόμενης απόφασης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλούμενη οριστική απόφασή του, απέρριψε την αγωγή ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ο ενάγων με την υπό κρίση έφεση του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της, προκείμενου να γίνει δεκτή η αγωγή του.
ΙΙΙ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1536 του ΑΚ «Αν από τότε που εκδόθηκε δικαστική απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα μεταβλήθηκαν οι συνθήκες, το δικαστήριο οφείλει, ύστερα από αίτηση ενός ή και των δύο γονέων, των πλησιέστερων συγγενών του τέκνου ή του εισαγγελέα, να προσαρμόσει την απόφασή του στις νέες συνθήκες ανακαλώντας ή μεταρρυθμίζοντάς την, σύμφωνα με το συμφέρον του τέκνου, και ιδίως να αποδώσει στους γονείς την άσκηση της γονικής μέριμνας που τους είχε αφαιρεθεί». Στις αποφάσεις τις σχετικές με τη γονική μέριμνα, στο μέτρο που περιλαμβάνουν ρύθμιση για μελλοντικό χρόνο και υπόκεινται σε ανάκληση ή μεταρρύθμιση κατά την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 1536 του ΑΚ, περιλαμβάνεται και εκείνη, που κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1510,1513, 1514 και 1518 του ΑΚ, αναθέτει αποκλειστικά την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου στον ένα από τους γονείς σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης ή διαζυγίου αυτών, αν μεταβληθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε. Κάθε φορά που μεταβάλλονται οι συνθήκες, που αποτελέσαν τη βάση για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας, έκφανση της οποίας είναι και η επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου, το δικαστήριο που επιλαμβάνεται μεταγενέστερα, οφείλει να σταθμίσει τις νέες αυτές συνθήκες, οι οποίες μπορεί να αφορούν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας από εκείνον στον οποίο έχει ανατεθεί, και να προσαρμόσει την απόφασή του στις νέες συνθήκες με την ανάκληση ή τη μεταρρύθμισή της με πρωταρχικό γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Με την ανωτέρω διάταξη καθιερώνεται απόκλιση από την κατ’ αρχήν δεσμευτική ενέργεια των δικαστικών αποφάσεων σύμφωνα με το άρθρο 321 του ΚΠολΔ, καθόσον με αυτή παραμερίζεται η σταθερότητα των δικαστικών αποφάσεων και δημιουργείται η δυνατότητα προσαρμογής στις νέες συνθήκες για χάρη του συμφέροντος του τέκνου, το οποίο συμφέρον αποτελεί το μόνο κριτήριο της μεταβολής. Για την εφαρμογή του άρθρου 1536 του ΑΚ απαιτείται μεταβολή των συνθηκών και οι νέες συνθήκες μπορεί να αφορούν το πρόσωπο του τέκνου, των γονέων του ή γενικά του κοινωνικού περιβάλλοντος. Περιστατικά σχετιζόμενα με το πρόσωπο του τέκνου θα είναι π. χ. η μεγαλύτερη ηλικία του ή η ιδιάζουσα κατάσταση της υγείας του, που καθιστά απαραίτητη τη μητρική περίθαλψη και φροντίδα. Περιστατικά αναγόμενα στο πρόσωπο των γονέων είναι η ενηλικίωση του ανήλικου γονέα, ο νέος γάμος του γονέα, στον οποίο ανατέθηκε μετά το διαζύγιο η γονική μέριμνα, σοβαρό πρόβλημα υγείας, ανήθικη συμπεριφορά, η οποία εκθέτει σε κίνδυνο τον ψυχικό κόσμο και την ηθική ανάπτυξη του τέκνου, αδιαφορία ή βάναυση συμπεριφορά του γονέα που ανέλαβε την επιμέλεια, εγκατάλειψη της φροντίδας και της εποπτείας του τέκνου, δημιουργία έχθρας του παιδιού προς τον άλλο γονέα με σκοπό την παρεμπόδιση της επικοινωνίας μαζί του, η de facto άσκηση της επιμέλειας του παιδιού από τον ένα γονέα μετά το διαζύγιο κατά τρόπο που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του τέκνου και γενικά ο τρόπος άσκησης της γονικής μέριμνας (βλ. ΑΠ 1589/2011, δημοσιευμένη στην τράπεζα νομικών πληροφοριών NOMOS, ΜονΕφΑνατολΚρητ 82/2021, ΜονΕφΔωδ 55/2021, ΜονΕφΘεσ 142/2020, ΜονΕφΘεσ 1581/2020, όλες δημοσιευμένες στη ΤΝΠ Qualex, ΜονΕφΠατρ 14/2020, ΤΝΠ NOMOS, ΜονΕφΠειρ 672/2018, www.efeteio-peir.gr, Κ. Παντελίδου, «Το διαζύγιο και οι συνέπειες του», εκδ. 2019, σελ. 338, Ν. Τριάντος, Αστικός Κώδικας ερμηνεία κατ’ άρθρο, τόμος Β`. εκδ. 2018, άρθρο 1536, σελ. 816 – 817, Ε. Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη, «Οικογενειακό Δίκαιο», τόμος Η, εκδ. 2008, σελ. 358, Β. Βαθρακοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τόμος Ε`. Οικογενειακό Δίκαιο, εκδ. 2004, σελ. 1051 – 1053, Ολ. Κώστα, «Ζητήματα Συνεπιμέλειας με τον Ν. 4800/2021 – Δικονομικά Ζητήματα», Αρμ 2522.1068 επ.) . Τυχόν μεταβολή της νομολογίας ή ύπαρξη νέων αποδεικτικών μέσων δεν συνιστά μεταβολή κατά την έννοια της διάταξης, ενώ ούτε η ύπαρξη νομικών ή ουσιαστικών σφαλμάτων της απόφασης δικαιολογεί την ανάκληση (βλ. Ολ. Κώστα, ό. π., Αρμ 2022.1076). Τέλος, η νομοθετική μεταβολή με το ν. 4800/2021 δεν αρκεί από μόνη της για τη θεμελίωση της αίτησης, εντασσόμενη στην έννοια της «μεταβολής συνθηκών», διότι με τον τρόπο αυτό θα καταστρατηγείτο η διάταξη του άρθρου 18 εδ. 1 του ως άνω νόμου, που αποκλείει την εφαρμογή του νέου δικαίου σε υποθέσεις που κρίθηκαν αμετάκλητα, ενώ την επιβάλλει σε υποθέσεις που είναι εισέτι εκκρεμείς. Κατά συνέπεια και μετά την 16-9-2021 η αίτηση της διάταξης του άρθρου 1536 απαιτεί μεταβολή των πραγματικών συνθηκών υπό τις οποίες εκδόθηκε η δικαστική απόφαση (βλ. Κ. Φουντεδάκη, «Το δίκαιο των σχέσεων γονέων και παιδιών – Οι αλλαγές που επέφερε στον ΑΚ ο Ν. 4800/2021», εκδ. 2021, σελ. 119, ΜΕφΠατρ102/2024 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
V. Από την επανεκτίμηση της ανωμοτί εξέτασης του ενάγοντος-εκκαλούντος και της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα της εναγόμενης- εφεσίβλητης, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημοσίας συνεδρίασης αυτού, τα έγγραφα που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, και λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων,στα οποία περιλαμβάνονται και οι φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 αρ. 3. 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ, όπως και τα τηλεφωνικά μηνύματα (sms) και τα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας «e mail», την υπ’αριθμ. πρωτ. ΔΣΑ _ΕΒ_ …._…/25-11-2021 ένορκη βεβαίωση της ……………., η οποία δόθηκε ενώπιον της Δικηγόρου Αθηνών, ………….. και ελήφθη προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε προγενέστερη δίκη ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ των διαδίκων, που λαμβάνεται υπόψη ως δικαστικό τεκμήριο, σε συνδυασμό με την προσωπική επικοινωνία του Δικαστηρίου με το τέκνο των διαδίκων (άρθρο 1511 παρ.3 ΑΚ), ………….., που έλαβε χώρα στην Αίθουσα Δικαστών του Εφετείου Πειραιώς, καθώς και τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι στις 18-10-2008 τέλεσαν νόμιμο γάμο κατά τον θρησκευτικό τύπο στο Πέραμα Αττικής, από τον οποίο απέκτησαν μία κόρη, τη …….., που γεννήθηκε στις 29-7-2009. Η έγγαμη συμβίωση τους δεν εξελίχθηκε ομαλά και διασπάστηκε οριστικά τον Ιούλιο του έτους 2013, οπότε η εφεσίβλητη αποχώρησε από τη συζυγική οικία, στη Νίκαια Αττικής, και εγκαταστάθηκε στην πατρική της οικία στον Πειραιά. Με την υπ’ αριθμ. 2959/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ανατέθηκε σε αυτήν προσωρινά η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου και ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του εκκαλούντος με αυτό, ο οποίος επιπλέον υποχρεώθηκε να καταβάλλει για προσωρινή σε χρήμα διατροφή του το ποσό των 250 ευρώ. Στη συνέχεια, με την υπ’ αριθμ. 1066/2015 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου ανατέθηκε οριστικά η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου στην εφεσίβλητη, υποχρεώθηκε ο εκκαλών να καταβάλει για μηναία διατροφή του το ποσό των 370 ευρώ για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, και ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του με αυτό. Ακολούθως δε, μετά από άσκηση έφεσης από τον τελευταίο εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 66/2017 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά (κατά της οποίας δεν έχει ασκηθεί ένδικο μέσο, όπως συνομολογείται και από τους διαδίκους), με την οποία η ως άνω πρωτόδικη απόφαση εξαφανίστηκε μόνον ως προς την διάταξη της για επιδίκαση μηνιαίας διατροφής για λογαριασμό του ανηλίκου, η οποία με την απόφαση του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου ορίστηκε πλέον στο ποσό των 320 ευρώ. Περαιτέρω, με την υπ’ αριθμ. 89/2018 ήδη αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά λύθηκε ο γάμος μεταξύ των διαδίκων. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε, η εφεσίβλητη, με την οποία το τέκνο των διαδίκων διαμένει καθ’όλο αυτό το χρονικό διάστημα (από το έτος 2013, οπότε της ανατέθηκε προσωρινώς η άσκηση της επιμέλειας του, μέχρι σήμερα) ασκεί τα γονεικά της καθήκοντα με αφοσίωση και προσήλωση στις ανάγκες του, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να του εξασφαλίσει ένα σταθερό, ασφαλές και ισορροπημένο περιβάλλον. Ο εκκαλών με την αγωγή του διατείνεται, ότι η εφεσίβλητη ασκεί πλημμελώς τα καθήκοντα της και δη ότι αδιαφορεί για την κατάσταση της υγείας του τέκνου τους, με αποτέλεσμα αυτό επι δύο έτη να ταλαιπωρείται από δερματική νόσο, για την οποία δεν ακολουθούσε ορθά την θεραπευτική αγωγή, ότι ενόψει της εκ μέρους της δημιουργίας νέας οικογένειας και απόκτησης και έτερου τέκνου δεν διαθέτει τον απαιτούμενο χρόνο να φροντίσει επαρκώς τις ανάγκες του τέκνου τους, ότι σκοπίμως διαταράσσει την συναισθηματική σχέση του ιδίου και της πατρικής του οικογένειας με αυτό, ενώ τέλος, δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση της για απρόσκοπτη επικοινωνία το ιδίου με το τέκνο. Οι ως άνω αιτιάσεις, όμως, που εκτίθενται ως νέες συνθήκες που δικαιολογούν την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 1536 ΑΚ, ουδόλως αποδείχθηκαν. Ειδικότερα, δεν προέκυψε ότι η εφεσίβλητη παρεμποδίζει καθ’ οιοδήποτε τρόπο την επικοινωνία του εκκαλούντος με την ανήλικη θυγατέρα τους ούτε ότι προσπαθεί να της δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένεια του. Αντίθετα, η ανήλικη εκφράζει για αυτόν αισθήματα αγάπης και εκτίμησης για όσα της έχει προσφέρει μέχρι σήμερα και συνεχίζει να της προσφέρει ως γονέας. Περαιτέρω, το γεγονός ότι η εφεσίβλητη προέβη σε δεύτερο γάμο, από τον οποίο απέκτησε και δύο άλλα τέκνα, ηλικίας σήμερα οκτώ και τεσσάρων ετών, με τα οποία διαβιεί η ανήλικη ………. (όπως και με τον νέο σύζυγο της μητέρας της), ουδόλως στέρησε από αυτήν την μητρική φροντίδα, που τόσα χρόνια ελάμβανε, ούτε την έφερε σε μειονεκτικότερη θέση. Αντιθέτως, αυτή έχει αναπτύξει ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τα αδέρφια της, έναντι των οποίων αισθάνεται ιδιαίτερα προστατευτική. Εξάλλου, το γεγονός ότι η ανήλικη μεγαλώνει σε ένα προσεγμένο περιβάλλον αποδεικνύει και το γεγονός ότι είναι άριστη μαθήτρια τόσο στο σχολείο ( φοιτά στην τάξη της Α’ Λυκείου …… και στο πρώτο τετράμηνο είχε μ. ο. βαθμολογίας 19 και 4/15) όσο και στη ξένη γλώσσα (Αγγλικά) που παρακολουθεί, ενώ φοιτά και στο ωδείο …….., όπου κάνει μαθήματα πιάνου. Τέλος, όσον αφορά στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε κατά το διάστημα από Δεκέμβριο 2020 έως Απρίλιο 2022 (ατοπική δερματίτιδα, που επιμολύνθηκε από σταφυλόκοκκο), αποδείχθηκε ότι αυτή έλαβε εξαρχής την απαιτούμενη ιατρική φροντίδα με την επιμέλεια αμφότερων των γονέων της, προσερχόμενη τόσο στο Γ.Ν. Νίκαιας «ΑΠΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ», με πρωτοβουλία του εκκαλούντος, ο οποίος εργάζεται εκεί ως φυσικοθεραπευτής και γνώριζε τους θεράποντες ιατρούς, και το Γ.Ν. Δυτικής Αττικής «Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ», όσο και στο Γ.Ν. Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ», όπου τη συνόδευε η εφεσίβλητη μητέρα της, και ακολουθώντας την θεραπευτική αγωγή, που της συνεστήθη, με αποτέλεσμα να αποθεραπευθεί πλήρως τον Απρίλιο του 2022 και μέχρι σήμερα να μην έχει αντιμετωπίσει ξανά παρόμοιο πρόβλημα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ανήλικη, που τον Σεπτέμβριο θα φοιτά στην Β΄Λυκείου, ενόψει της προετοιμασίας της για τις πανελλαδικές εξετάσεις (ενδιαφέρεται για την ιατρική σχολή Αθηνών) κάνει κατ’ οίκον μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας στα μαθηματικά και τα φιλολογικά, και έχει ανάγκη από ένα σταθερό περιβάλλον χωρίς συχνές αλλαγές και μετακινήσεις προκειμένου να αφιερωθεί απερίσπαστα στη μελέτη των μαθημάτων της. Ως εκ τούτου, το συμφέρον της υπαγορεύει να παραμείνει στην αποκλειστική επιμέλεια της μητέρας της εφεσίβλητης και να επικοινωνεί με τον εκκαλούντα πατέρα της κατά τα ορισθέντα με την προαναφερόμενη με αριθμό 1066/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Εξάλλου, σε αντίθεση με όσα διατείνεται ο εκκαλών, η μεταβολή της νομοθεσίας των άρθρων 1510 επ. ΑΚ, που έχει επιφέρει ο Ν. 4800/2021, δεν μπορεί να θεωρηθεί ουσιώδης μεταβολή των συνθηκών και δεν αρκεί προκειμένου να δικαιολογήσει την εφαρμογή του άρθρου 1536 του ΑΚ για τη μεταρρύθμιση της με αριθμό 1066/2015 ήδη αμετάκλητης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε τα ίδια, αν και με εν μέρει ελλιπή αιτιολογία που συμπληρώνεται με την αιτιολογία της παρούσας, και απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη δεν έσφαλε, και οι λόγοι της έφεσης με τους οποίους ο εκκαλών διατείνεται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι, όπως και η έφεση. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος λόγω της ήττας του (άρθρα 176 ,183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ), ενώ το παράβολο, ποσού 100 ευρώ, που από προφανή παραδρομή κατατέθηκε, καθόσον δεν προβλέπεται η κατάθεση του στην προκείμενη διαδικασία, πρέπει να επιστραφεί στον εκκαλούντα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με την παρουσία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση και την απορρίπτει στην ουσία της .
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στον εκκαλούντα του κατατεθέντος παραβόλου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντος και τα ορίζει σε τετρακόσια (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26 Ιουνίου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ