ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩN
Αριθμός απόφασης 452 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ελένη Πρέντζα, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας – εναγόμενης – αντεφεσίβλητης: Εταιρείας με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στη ………. και διατηρεί υποκατάστημα στην Ελλάδα, με την επωνυμία «………..», στην ……… Αττικής, επί της οδού ………., με ΑΦΜ ……… ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα, παραστάθηκε δε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου, Παρασκευά Ζουρντό [ΑΜΔΣΑ ….], με δήλωση, δικηγόρου της ΔΕ Πιστιόλης – Τριαντάφυλλος και συνεργάτες [ΑΜ…..], η οποία κατέθεσε το με αρ. ……./18.3.2025 γραμμάτιο προείσπραξης του ως άνω ΔΣ.
Του εφεσίβλητου – ενάγοντος -αντεκκαλούντος: ………., o οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου, Γεώργιου Κοντοσέα [ΑΜΔΣΑ…..], με δήλωση, δικηγόρου της ΔΕ Γ. Κοντοσέας και συνεργάτες [ΑΜ………], η οποία κατέθεσε το με αρ. ……../19.3.2025 γραμμάτιο προείσπραξης του ως άνω ΔΣ.
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 21.12.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/21.12.2022) αγωγή του, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3806/2023 οριστική απόφαση, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής, η εν μέρει ηττηθείσα στον πρώτο βαθμό εναγόμενη άσκησε την από 22.3.2024 έφεση, που προσδιορίστηκε για συζήτηση κατά την δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας. Ο εν μέρει ηττηθείς στον πρώτο βαθμό ενάγων άσκησε κατά της ως άνω απόφασης την από 07.03.2025 αντέφεση, που, επίσης, προσδιορίστηκε για συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου των ανωτέρω δικογράφων τα οποία συνεκφωνήθηκαν, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες: Α] Από 22.03.2024 έφεση (της εναγόμενης), με γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης, αντίστοιχα, στη Γραμματεία του εκδόσαντος την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστηρίου, ……../22.03.2024 και για προσδιορισμό δικασίμου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου, με γενικό και ειδικό, αντίστοιχα, αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../22.03.2024, για την οποία δικάσιμος ορίστηκε, με την επιμέλεια της εναγόμενης, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και έλαβε αριθμό πινακίου 19 και Β] Από 07.03.2025 αντέφεση του ενάγοντος, με γενικό και ειδικό αντίστοιχα, αριθμό κατάθεσης και προσδιορισμού συζήτησης ένδικου μέσου, στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ………./07.03.2025 για την οποία δικάσιμος ορίστηκε, με την επιμέλεια του ενάγοντος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και έλαβε αριθμό πινακίου ….., οι οποίες (έφεση και αντέφεση) στρέφονται εναντίον τής με αρ. 3806/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. ΚΠολΔ και 82 ΚΙΝΔ) και δέχτηκε εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη την από 21.12.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/21.12.2022) αγωγή του δεύτερου κατά της πρώτης, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα. Ειδικότερα: 1) Η μεν έφεση ασκήθηκε κατά τα άρθρα 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ. α, 518 § 2, 520, 523 και 524 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι, όσον αφορά την έφεση, από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ούτε παρήλθε η νόμιμη διετής καταχρηστική προθεσμία από την δημοσίευσή της, στις 24.11.2023, έως την κατά τα άνω κατάθεσή της, την 22.03.2024 στο Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ για το παραδεκτό της δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου της § 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, λόγω της φύσης της διαφοράς ως εργατικής, 2)Η δε αντέφεση ασκήθηκε κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, σύμφωνα και με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 στοιχ. ζ΄ ΚΠολΔ, με ιδιαίτερο δικόγραφο, το οποίο κατατέθηκε κατά τα ως άνω στη Γραμματεία του παρόντος δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και κοινοποιήθηκε στην εκκαλούσα – εναγόμενη και αντεφεσίβλητη εντός της προβλεπόμενης στην προαναφερθείσα διάταξη προθεσμίας των, τουλάχιστον, οκτώ ημερών πριν από τη συζήτηση της έφεσης, σύμφωνα με την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τον αντεφεσίβλητο υπ΄ αριθμ. …… /07.03.2025 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά, ………………. Εφόσον, δε, τα ένδικα υπό 1 και 2, αντίστοιχα, δικόγραφα αρμοδίως φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτά και, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν, με σκοπό την διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης και την μείωση των εξόδων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 § 1 εδαφ. α και 591 § 1 εδαφ. α ΚΠολΔ, να εξεταστούν κατά την αυτή ως άνω ειδική διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και την βασιμότητα των λόγων καθενός εξ αυτών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 εδαφ. α΄ ΚΠολΔ.
Με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων – εφεσίβλητος- αντεκκαλών [στο εξής ενάγων] εξέθετε ότι δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας που κατάρτισαν οι διάδικοι, ναυτολογούταν στο λιμάνι της Πάτρας, για αόριστο κάθε φορά χρονικό διάστημα, με την ειδικότητα του μηχανοδηγού Α’, στο αναφερόμενο στην αγωγή επιβατηγό – οχηματαγωγό πλοίο πλοιοκτησίας της εναγόμενης – εκκαλούσας – αντεφεσίβλητης [στο εξής εναγόμενη], κατά τα αναφερόμενα χρονικά διαστήματα, με τη συμφωνία να αμείβεται βάσει των προβλεπόμενων, για την ειδικότητα αυτή, από την ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Μεσογειακών Τουριστικών πλοίων, όπως αυτή ίσχυε κάθε έτος και μέχρι την αντικατάστασή της με νεώτερη και οι οποίες αναπροσαρμόστηκαν, όπως στην αγωγή αναφέρεται αναλυτικά. Ότι κατά την διάρκεια των ναυτολογήσεών του, το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια από το λιμάνι της Πάτρας προς Ηγουμενίτσα – Μπάρι Ιταλίας και επιστροφή. Ότι από την πρώτη ημέρα της ναυτολόγησής του στο πλοίο και καθθ όλη τη διάρκεια της απασχόλησής του σε αυτό, με ειδική συμφωνία μεταξύ εκείνου και του πλοιάρχου, ενεργούντος ως αντιπρόσωπου της εναγόμενης και κατ’ εντολήν του, εκτός από τα πλήρη καθήκοντα του μηχανοδηγού Α’, του ανατέθηκαν και εκείνος ανέλαβε και εκτελούσε επιπλέον και όλα τα καθήκοντα του υδραυλικού, καθ’ όλο το 24ωρο. Ότι, αν και τα επιπρόσθετα αυτά καθήκοντα, εκτελούσε καθημερινά, παράλληλα προς αυτά του μηχανοδηγού, με υπερένταση των δυνάμεών του, εργαζόμενος και υπερωριακά, αμειβόταν μόνο για την εκτέλεση των καθηκόντων του μηχανοδηγού Α’, με αποτέλεσμα, επιπλέον της αμοιβής του για την εργασία που παρείχε ως μηχανοδηγός Α΄ να αξιώνει την, επιπλέον αμοιβή, βάσει της ίδιας ΣΣΝΕ, για την παροχή της εργασίας του ως υδραυλικός, κατά τα χρονικά διαστήματα 01.01.2021 έως 17.3.2022 και 29.4.2022 έως 10.11.2022, το συνολικό ύψος της οποίας προσδιορίζει σε 54.500,63 ευρώ, την οποία ζητά να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει, νομιμοτόκως από την τελευταία απόλυσή του από το πλοίο (10.11.2022), άλλως, από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του έκρινε ότι η αγωγή, με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα και εφόσον τηρήθηκε η αναγκαία, για το παραδεκτό της συζήτησής της, προδικασία της εξωδικαστικής διαμεσολάβησης, καθώς, όπως αποδείχθηκε έλαβε χώρα η ενημέρωση του ενάγοντος, κατ’ άρθρο 3 § 2 N. 4640/2019, για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, παραδεκτά φέρεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 19, σε συνδυασμό με το άρθρο 60 του Κανονισμού υπ’ αριθμ. 44/2001 (Βρυξέλλες 1), δεδομένου ότι στην Ελλάδα (Καλλιθέα Αττικής), βρίσκεται η πραγματική έδρα και η κύρια εγκατάσταση της εναγόμενης, αφού εκεί ασκείται η κεντρική διοίκησή της και εκεί είναι ο τόπος εγκατάστασης της επιχείρησης που προσέλαβε τον ενάγοντα, ενώ και η σημαία του πλοίου είναι ελληνική, (ωσαύτως, δε, η εναγόμενη παραστάθηκε στη δίκη και δεν αμφισβήτησε τη διεθνή δικαιοδοσία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου). Ότι παραδεκτά φέρεται ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπον, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7, 8, 9, 10, 14 § 2, 16 περ. 2 και 25 § 2 ΚΠολΔ και 51 παρ. 1, 2α και 3Α του ν. 2172/1993, κατά την ειδική διαδικασία εκδίκασης των περιουσιακών – εργατικών διαφορών. Ότι, η αγωγή είναι ορισμένη και νόμιμη, απορρίπτοντας τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της εναγόμενης και ειδικότερα ως προς σκέλος της με το οποίο ζητείται η επιδίκαση μισθών ενεργείας, για την ειδικότητα του υδραυλικού, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 192, 193, 341, 345 εδ. α’, 346, 361 και 648 – 649, 651 – 653, 655, 656, 659 ΑΚ (ήδη 1-2, 3-5, 7, 8, 11 του ΚωδΠΔ 80/2022) και 669, 680 του ΑΚ, της ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2019, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.10/56166/2019 (ΦΕΚ B’ 3097/01.8.2019) απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, της ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2022 η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.10/8368/2022 (ΦΕΚ B’ 6337/14.02.2022), απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, 37, 53, 54, 57 και 60 προϊσχύσαντος ΚΙΝΔ (N. 3816/1958), που είναι, εν προκειμένω, εφαρμοστέος, 88 επ. ΒΔ 683/1960 «ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΒΑΤΗΓΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΑΝΩ 500 κ.o.x.», 68, 176, 191 § 2, 904 § 2α, 907 και 908 παρ. 1 στοιχ. ε’ ΚΠολΔ. Περαιτέρω απέρριψε ως μη νόμιμη την αγωγή, ως προς τα ποσά που ζητούνται πέραν του μισθού ενεργείας, με την αιτιολογία ότι τα επιδόματα ο ναυτικός τα λαμβάνει ήδη στο πλαίσιο παροχής εργασίας για την κύρια ειδικότητά του και δέχτηκε εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των είκοσι τεσσάρων χιλιάδων τριάντα έξι ευρώ και εβδομήντα πέντε λεπτών (24.036,75€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της τελευταίας απόλυσής του (10.11.2022) και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την έφεση η εναγόμενη – εκκαλούσα και την αντέφεση ο ενάγων – αντεκκαλών, με την οποία προσβάλλονται τα κεφάλαια της απόφασης που πλήττονται με την έφεση, αμφότεροι εν μέρει ηττηθέντες διάδικοι, αποδίδοντάς της εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν, δε την εξαφάνιση της εκκαλουμένης με σκοπό η μεν εκκαλούσα – εναγόμενη την απόρριψη της αγωγής και την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη της εκτέλεσης κατάσταση, κατ’ άρθρο 914 ΚΠολΔ, επειδή κατέβαλε στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό που η εκκαλουμένη απόφαση επιδίκασε υπέρ του προσωρινά, ο δε αντεκκαλών – ενάγων την εξολοκλήρου παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμης της αγωγής του για ολόκληρο το ποσό και όχι μόνο για το επιδικασθέν από την εκκαλουμένη που αφορούσε στους μισθούς ενεργείας μόνο της πρόσθετης, κατά τους ισχυρισμούς του, ειδικότητας του υδραυλικού που παρείχε στο πλοίο της εναγόμενης. Αμφότεροι, δε, οι διάδικοι ζήτησαν την καταδίκη του αντιδίκου τους στην δικαστική τους δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Από την επανεκτίμηση όλων των εγγράφων τα οποία νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, προς άμεση ή έμμεση (διά τεκμηρίων) απόδειξη, οι διάδικοι, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα, από τις υπ’ αριθμ. …./19.5.2023 και …../25.5.2023 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων απόδειξης, ……. και …………, που λήφθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών, ………, κατόπιν προηγούμενης νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγόμενης (βλ. τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από τον ενάγοντα υπ΄ αριθμ. ………/16.5.2023 και ………../22.5.2023, αντίστοιχα, εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά, ………..), από τις από 31.5.2023 ένορκες βεβαιώσεις του ……….. και ………., που λήφθηκαν ενώπιον της Δικηγόρου Πατρών, ………… [ΑΜ ΔΣ Πατρών ……..], πριν την λήψη των οποίων κλητεύθηκε, νομότυπα και εμπρόθεσμα ο ενάγων με επίδοση κλήσης στην πληρεξούσια δικηγόρο και αντίκλητό του (βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την εναγόμενη υπ’ αριθμ. ……../26.5.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, …………….., καθώς επίσης και τις ομολογίες των διαδίκων που εκτίθενται ανωτέρω και κατωτέρω, αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα εξής πραγματικά περιστατικά: Ο εφεσίβλητος – αντεκκαλών – ενάγων [στο εξής ενάγων] είναι Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός, κάτοχος τού με στοιχεία …………. ναυτικού φυλλαδίου, η δε εκκαλούσα – αντεφεσίβλητη – εναγόμενη [στο εξής εναγόμενη] είναι ναυτιλιακή εταιρεία, πλοιοκτήτρια του με ελληνική σημαία και αριθμό νηολογίου Πειραιά 11802 επιβατηγού – οχηματαγωγού πλοίου «SΙ», κόρων ολικής χωρητικότητας 25757, με αριθμό ΙΜΟ …… και υπό Διεθνές διακριτικό σήμα …., το οποίο, κατά τον κρίσιμο χρόνο, ήταν δρομολογημένο στη γραμμή Πάτρα — Ηγουμενίτσα — Μπάρι Ιταλίας. Δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκαν μεταξύ των διαδίκων, o ενάγων ναυτολογήθηκε στο ως άνω πλοίο από τον πλοίαρχο, στο λιμάνι της Πάτρας, με την ειδικότητα του Μηχανοδηγού Α’, τα κάτωθι χρονικά διαστήματα, τα οποία δεν αμφισβητούνται,: α) από 02.7.2020 έως και 17.3.2023 οπότε η σύμβασή του λύθηκε στο λιμάνι της Πάτρας, «λόγω ασθενείας» και β) από 29.4.2022 έως και 10.11.2022, οπότε η σύμβασή του λύθηκε στο λιμάνι της Πάτρας, αμοιβαία συναινέσει» του ενάγοντος και του πλοιάρχου. Κατά την κατάρτιση των ανωτέρω συμβάσεων ναυτολόγησης συμφωνήθηκαν “κλειστές” μηνιαίες αποδοχές ύψους 3.385,09 ευρώ στην πρώτη σύμβαση και 3.521 ευρώ στην δεύτερη και εφαρμοζομένων των προβλέψεων της ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Μεσογειακών Τουριστικών πλοίων, όπως αυτές ίσχυαν κάθε φορά. Ωσαύτως, σε όλες τις συμβάσεις, περιελήφθη όρος κατά τον οποίο, στον συμφωνημένο αυτόν κλειστό μηνιαίο μισθό, συμπεριλαμβάνονται: βασικός μισθός, επίδομα Κυριακών, επίδομα Σαββάτων και αργιών, επίδομα άδειας και τροφοδοσίας, επίδομα υπερωριών, τυχόν επίδομα εταιρείας καθώς και όλα τα διάφορα επιδόματα που προβλέπονται από την εκάστοτε ισχύουσα συλλογική σύμβαση εργασίας. Ωστόσο, οι προβλέψεις της ΣΣΝΕ ακολουθούνταν μόνο εν μέρει, εφόσον, στην πράξη, καταβαλόταν μεν ο βασικός μισθός (1.302,43 ευρώ), το επίδομα των Κυριακών (286,53 ευρώ) και το επίδομα των 22,09 ευρώ που προβλέπονταν από την ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2019, όπως αντίστοιχα ίσχυε και για την ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2022, πλην όμως, πέραν των ποσών αυτών, καταβάλονταν και άλλα ποσά και, συγκεκριμένα, επίδομα άρθρου 5 της ΣΣΝΕ ποσού 94,06 ευρώ, πάγιο ποσό για εργασία Σάββατα και αργίες (515,63 ευρώ), πάγιο ποσό για υπερωρίες (583,46 ευρώ) και άδεια (577,80 ευρώ), επίδομα άδειας (7,17 ευρώ) και επίδομα τροφής (132,64 ευρώ), σύνολο 3.521,81 ευρώ (μεικτά), ενώ, επιπλέον αυτών, υπήρχε και κονδύλιο «έκτακτες αμοιβές», το ύψος του οποίου ανερχόταν έως το ποσό των 980 ευρώ, διαμορφούμενων αναλόγως των καταβαλλόμενων αποδοχών. Ειδικότερα, βάσει της πρώτης από τις εφαρμοστέες ΣΣΝΕ, ενάγων θα έπρεπε να λαμβάνει: Για μισθό ενεργείας 1.302,43€, για επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας 286,53€, για αντίτιμο τής σε είδος παρεχόμενης τροφής 16,58€ την ημέρα = 497,40€ για μήνα 30 ημερών, για επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 22,09€ (άρθρο 36 της ΣΣΝΕ), για επίδομα φθοράς ιματισμού 57,33€, για επίδομα εκτέλεσης «έξτρα» εργασιών Μηχανοδηγού, οι οποίες δεν προβλέπονται ειδικά από τη ΣΣΝΕ 36,73€ (άρθρο 25 § 25Η της ΣΣΝΕ), για επίδομα αδείας 717,61€ και, επιπλέον, υπερωριακή αμοιβή, αμοιβή πραγματοποιηθεισών «έξτρα» εργασιών, οι οποίες προβλέπονται ειδικά από τη ΣΣΝΕ, καθώς και κάθε άλλο επίδομα ή αμοιβή που προβλέπεται και καθορίζεται από την πιο πάνω ΣΣΝΕ, σύνολο 2.920,21 ευρώ (μεικτά). Οι αντίστοιχες αποδοχές, βάσει της ατομικής σύμβασης ναυτολόγησης, με υπολογισμό των τριών, κοινών σε αμφότερες τις περιπτώσεις κονδυλίων, της νεότερης ΣΣΝΕ, ανέρχονται στα κάτωθι ποσά: Μισθός ενεργείας 1.341,50€, επίδομα Κυριακών 295,13€, επίδομα 22,74 ευρώ που προβλέπονταν από την ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2022, πλέον του επιδόματος άρθρου 5 της ΣΣΝΕ ποσού 96,88 ευρώ, πάγιου ποσού για εργασία Σάββατα και αργίες 531€, πάγιο ποσό για υπερωρίες 600,96€ και άδεια 595,14€, επίδομα άδειας 7,38€ και επίδομα τροφής 136,64€, σύνολο 3.627,46 ευρώ (μεικτά) ενώ, επιπλέον αυτών, υπήρχε και κονδύλιο με την ονομασία «έκτακτες αμοιβές», το ύψος του οποίου ποίκιλε (0-600€), με ανάλογη επίπτωση στη διαμόρφωση των καταβαλλόμενων αποδοχών. Αντίστοιχα, βάσει της εφαρμοστέας, για το έτος 2022, ΣΣΝΕ θα έπρεπε να του καταβάλλεται: Για μισθό ενεργείας 1.341,50€, για επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας 295,13€, για αντίτιμο τής σε είδος παρεχόμενης τροφής 17,08€ την ημέρα και 512,40€ το μήνα, για επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 22,75€ (άρθρο 36 της ΣΣΝΕ), για επίδομα φθοράς ιματισμού 59,05€, για επίδομα εκτέλεσης «έξτρα» εργασιών Μηχανοδηγού, οι οποίες δεν προβλέπονται ειδικά από τη ΣΣΝΕ 37,83€ (άρθρο 25 § 25Η της ΣΣΝΕ), για επίδομα αδείας 739,16€ και επιπλέον, υπερωριακή αμοιβή, αμοιβή πραγματοποιηθεισών «έξτρα» εργασιών οι οποίες προβλέπονται ειδικά από τη ΣΣΝΕ, καθώς και κάθε άλλο επίδομα ή αμοιβή που προβλέπεται και καθορίζεται από την πιο πάνω ΣΣΝΕ, σύνολο 3.007,82€ (μεικτά). Καθ’ όλα τα άνω χρονικά διαστήματα των ναυτολογήσεών του ο ενάγων απασχολούνταν καθημερινά με τα ανατιθέμενα σε αυτόν καθήκοντα, τα συναφή με την ειδικότητά του, ως μέλος του μηχανοστασίου του άνω πλοίου, στο οποίο παρείχαν την εργασία τους, ως προσωπικό μηχανής, συνολικά δώδεκα ναυτολογούμενοι και όσον αφορά την ειδικότητα του ενάγοντος τέσσερις τον αριθμό Α΄ Μηχανοδηγοί αντί ενός που προβλέπεται σύμφωνα με την οργανική του σύνθεση, όπως αυτή καθορίστηκε με την από 5.7.2013 και αρ. πρωτ. 3511.3.1/48/2013 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, ενώ δεν προβλέπεται ειδικότητα υδραυλικού. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα άρθρα 88, 89 και 90 του Β.Δ. 683/1960 «περί εφαρμογής του κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επί ελληνικών επιβατηγών πλοίων 500 κ.ο.χ. και άνω», τα καθήκοντα του Αρχιθερμαστή ή Α΄ Μηχανοδηγού είναι τα ακόλουθα: «1. Ο Αρχιθερμαστής είναι ο υπαξιωματικός υπόλογος διά την υπηρεσίαν μηχανής και το κατώτερον προσωπικόν αυτής. 2. Τελεί υπό τας διαταγάς και τον έλεγχον του Α Μηχανικού και βοηθεί αυτόν και τους λοιπούς Αξιωματικούς μηχανής εις τα καθήκοντά των κατά τας οδηγίας του Α’ Μηχανικού. 3. Προκειμένου περί πλοίου κινουμένου διά μηχανής εσωτερικής καύσεως υποκαθίσταται αναλόγως εις τα καθήκοντα του Αρχιθερμαστού ο Α’ Μηχανοδηγός» (άρθρο 88). «Ειδικώτερον, ο Αρχιθερμαστής είναι υπεύθυνος: α) διά την καθαριότητα και τάξιν του μηχανοστασίου και λεβητοστασίου και των ενδιαιτημάτων του προσωπικού μηχανής. β) διά την διατήρησιν της πειθαρχίας του κατωτέρου προσωπικού μηχανής και διά την παρακολούθησιν αυτού κατά την εκτέλεσιν της εργασίας και την οικονομικήν απόδοσιν αυτής. γ) διά την καλήν συντήρησιν των εργαλείων, σκευών και φύλαξιν υλικών μηχανής. δ) διά την εν όρμω επίβλεψιν και εξασφάλισιν της διατηρήσεως των πυρών και της διατεταγμένης πιέσεως του βοηθητικού λέβητος» (άρθρο 89) και «Ο Αρχιθερμαστής εκτελεί φυλακήν μετά του Α’ ή του Β’ Μηχανικού, αναλόγως του αριθμού των επί του πλοίου υπηρετούντων μηχανικών και μετέχει των διατασσομένων επισκευών μηχανικής φύσεως κατά τας ώρας εργασίας, συμφώνως προς τα εν άρθρω 78 του παρόντος Κανονισμού οριζόμενα» (άρθρο 90). Στην προκειμένη περίπτωση, από τα άνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι στο άνω πλοίο το προσωπικό του μηχανοστασίου χωριζόταν σε δύο ομάδες και συγκεκριμένα σε αυτούς που εκτελούσαν βάρδια εναλλασσόμενοι εκ περιτροπής (φυλακές) και σε αυτούς που δούλευαν σε εργασίες γενικών καθηκόντων ως ημερήσιοι ναύτες (ντεϊμάνηδες). Ο ενάγων απασχολούνταν στο μηχανοστάσιο αποκλειστικά ως ντεϊμάνης, σε εργασίες καθαρισμού, συντήρησης και επισκευής των μηχανημάτων και των εγκαταστάσεων του μηχανοστασίου, με ωράριο από τις 08.00 έως τις 17.00 και κάποια διαλείμματα για ανάπαυση και φαγητό. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι είχε συμφωνήσει προφορικά με τον πλοίαρχο να εκτελεί κατά τα άνω χρονικά διαστήματα, επιπρόσθετα των καθηκόντων της κύριας ειδικότητάς του (Μηχανοδηγού Α΄) και τα μη συναφή, όπως ισχυρίζεται, καθήκοντα του υδραυλικού και μάλιστα αποκλειστικά αυτός, καθόσον δεν υπήρχε στο πλοίο ναυτολογημένος υδραυλικός και η εφαρμοστέα άνω ΣΣΕ δεν πρόβλεπε τέτοια ειδικότητα. Προς απόδειξη δε του ισχυρισμού του προσκομίζει τις δύο άνω ένορκες βεβαιώσεις των συναδέλφων του, οι οποίοι συνυπηρέτησαν κατά διαστήματα με αυτόν στο ένδικο πλοίο. Πλην, όμως, η ουσιαστική βασιμότητα του ισχυρισμού του αυτού δεν θεμελιώνεται πειστικά στις καταθέσεις των άνω μαρτύρων καθώς δεν εξηγούν τον λόγο για τον οποίο οι υδραυλικές βλάβες στο πλοίο ανατέθηκαν σε μόνιμη βάση αποκλειστικά στον ενάγοντα και όχι σε όλο το προσωπικό γενικών καθηκόντων του μηχανοστασίου, που, μάλιστα, λάμβανε μηνιαίο επίδομα για την εκτέλεση έξτρα εργασιών και δεν ενισχύονται από κάποιο σχετικό έγγραφο που προσκομίστηκε νόμιμα από τον ενάγοντα. Πιο συγκεκριμένα, στα, συντασσόμενα από τον υπεύθυνο της υποδοχής και παραδιδόμενα στον Α΄ Μηχανικό, δελτία αναφοράς ζημιών (damage reports), τα οποία ο ενάγων προσκομίζει δεν υπάρχει υπογραφή του Α΄ Μηχανικού, ο οποίος ως προϊστάμενος του ενάγοντος διένειμε τις εργασίες στο προσωπικό, αποδεικνυομένου ότι ουδέποτε αυτός τις ενέκρινε. Η κρίση αυτή ενισχύεται και από τις μετά λόγου γνώσης και αξιόπιστες καταθέσεις των μαρτύρων ανταπόδειξης, που υπηρέτησαν στο πλοίο ως ανώτεροι προϊστάμενοι του ενάγοντος, ήτοι ως Α Μηχανικός ο πρώτος και ως ΑΒ Μηχανικός ο δεύτερος, οι οποίοι κατέθεσαν με λεπτομέρεια πόσα ήταν τα μέλη του προσωπικού του μηχανοστασίου, πώς μοιράζονταν σε ομάδες (και δη σε αυτούς που εκτελούσαν βάρδια, εναλλασσόμενοι εκ περιτροπής και σε αυτούς που δούλευαν σε εργασίες συντήρησης ως ντεϊμάνηδες, δηλαδή σε εργασίες γενικών καθηκόντων, κατηγορία στην οποία ανήκε ο ενάγων), καθώς και πόσες ώρες εργαζόταν και ποια, ειδικότερα, ήταν τα καθήκοντά του. Αποδεικνύεται, έτσι, ότι διενεργείτο κατανομή εργασιών, στους Μηχανικούς και Μηχανοδηγούς, όσον αφορά τις υδραυλικές εργασίες που ανέκυπταν στο πλοίο και ότι όταν τις πραγματοποιούσε ο ίδιος ο ενάγων ενέπιπταν στον ως άνω προγραμματισμένο ημερήσιο χρόνο εργασίας του, οι λοιπές δε που προέκυπταν εκτός του ωραρίου του διενεργούνταν από τους Μηχανικούς και Μηχανοδηγούς που είχαν κάθε φορά βάρδια. Εξάλλου, οι υδραυλικές εργασίες, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα καθήκοντα του ενάγοντος δεν ήταν πρόσθετες, ούτε ξένες προς τα καθήκοντά του, ως Α’ Μηχανοδηγού αλλά μέρος και παρακολουθηματικές αυτών. Κατόπιν αυτών η εκκαλουμένη που έκανε εν μέρει δεκτό το αγωγικό κονδύλι για επιπλέον αποδοχές της ειδικότητας του υδραυλικού κατά το διάστημα των ναυτολογήσεων του ενάγοντος εσφαλμένα το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και πρέπει να εξαφανιστεί, δεκτού γενομένου του 1ου λόγου της έφεσης της εναγόμενης και απορριπτομένης ως ουσιαστικά αβάσιμης της αντέφεσης του ενάγοντος. Αφού, δε, κρατηθεί η αγωγή από το παρόν δικαστήριο πρέπει αυτή να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη και να καταδικαστεί, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος, ο ενάγων, λόγω της ήττας του, στη δικαστική δαπάνη της εναγόμενης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
Τέλος, κατά το άρθρο 914 ΚΠολΔ προβλέπεται ότι “αν το δικαστήριο δεχτεί την ανακοπή ή την έφεση οριστικά και κατ` ουσίαν και απορρίψει ολικά ή εν μέρει, την αγωγή, την ανταγωγή ή την κύρια παρέμβαση, εφόσον αποδειχθεί ότι η απόφαση που προσβάλλεται εκτελέστηκε, διατάζει, αν το ζητήσει εκείνος κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση, την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που βρίσκονταν, πριν εκτελεστεί η απόφαση που εξαφανίστηκε ή μεταρρυθμίστηκε. Η αίτηση υποβάλλεται είτε με τα δικόγραφα της ανακοπής ή της έφεσης και των πρόσθετων λόγων, είτε με τις προτάσεις, είτε με χωριστό δικόγραφο που κοινοποιείται στον αντίδικο. Η εκτέλεση της απόφασης πρέπει να προαποδεικνύεται (ΑΠ 197/2025 ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς εάν η πρωτόδικη απόφαση κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή, ολικώς ή μερικώς και εκτελέσθηκε, το εφετείο, όταν δέχεται την έφεση και απορρίπτει, εν όλω ή εν μέρει την αγωγή, ως προς το εκκληθέν κεφάλαιό της, διατάσσει, μετά από αίτηση εκείνου, κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση, την επαναφορά των πραγμάτων στην πριν από την εκτέλεση κατάσταση. Επαναφορά των πραγμάτων διατάσσεται, όχι μόνο όταν η απόφαση εκτελέσθηκε αναγκαστικά, αλλά και όταν εκείνος, που καταδικάσθηκε, συμμορφώθηκε εκουσίως προς το περιεχόμενο της αποφάσεως, προκειμένου να αποτρέψει την εναντίον του αναγκαστική εκτέλεση. Η αίτηση υποβάλλεται, όσο εκκρεμεί η κατ` έφεση δίκη, ακόμη και με τις έγγραφες προτάσεις του εκκαλούντος. Εάν η επαναφορά των πραγμάτων συνίσταται στην απόδοση χρημάτων, αποδοτέα είναι, εκτός άλλων, το κεφάλαιο, οι τόκοι του κεφαλαίου και οι επί του αθροίσματος αυτών (κεφαλαίου και τόκοι κεφαλαίου) νόμιμοι τόκοι, μετά από αίτημα του δικαιούχου εκκαλούντος. Οι τόκοι αρχίζουν από τον χρόνο επίδοσης στον υπόχρεο εφεσίβλητο της απόφασης του Εφετείου, που διατάσσει την απόδοσή τους. Πριν από την γνωστοποίηση της εξαφάνισης της πρωτόδικης αποφάσεως, που εκτελέστηκε εκούσια ή αναγκαστικά, ο εφεσίβλητος κατέχει τα δοθέντα με βάση την απόφαση αυτή (πρωτόδικη), ως νόμιμο τίτλο. Υπερήμερος καθίσταται ο εφεσίβλητος από την γνώση της ανατροπής της απόφασης. Παραδεκτή είναι η αίτηση, εάν η εκτέλεση – εκουσία συμμόρφωση έγινε και προαποδεικνύεται με προσωρινώς εκτελεστή απόφαση, που δεν επικυρώθηκε από το Εφετείο (ΑΠ 193/2023, ΑΠ 1118/2020, ΑΠ 51/2019 ΝΟΜΟΣ).
Νόμιμα, σύμφωνα με την ανωτέρω μείζονα σκέψη, με το δικόγραφο της έφεσης η εναγόμενη ζητεί την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση πριν από την εκ μέρους της καταβολή στον ενάγοντα του ποσού των 5.000 ευρώ που επιδικάστηκε προσωρινά με την εκκαλουμένη, Περαιτέρω, προαποδεικνύεται ότι δυνάμει της επικαλούμενης και προσκομιζόμενης από την εναγόμενη από 21.12.2023 απόδειξης καταβολής, υπογεγραμμένης από τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, αυτή (η εναγόμενη) παρέδωσε δια χειρός του πληρεξουσίου της δικηγόρου προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ενάγοντος, το επιδικασθέν ως προσωρινά εκτελεστό ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000€) ευρώ, από το οποίο παρακρατήθηκε 10% για την απόδοση από αυτήν του φόρου μισθωτών υπηρεσιών και συνεπώς καταβλήθηκε το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4.500€) ευρώ, δυνάμει της με αρ. ………………. επιταγής της «Τράπεζας Πειραιώς», που εκδόθηκε την 18.12.2023 από την εναγόμενη εις διαταγήν του ως άνω πληρεξούσιου δικηγόρου του ενάγοντος, Γεώργιου Κοντοσέα (ΑΜΔΣΑ …………..). Πρέπει, συνεπώς, να υποχρεωθεί ο ενάγων να αποδώσει στην εναγόμενη το ως άνω ποσό που του κατέβαλε εκουσίως, σε συμμόρφωση προς την προσωρινά εκτελεστή διάταξη της εκκαλούμενης απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την έφεση και την αντέφεση.
Δέχεται τυπικά την έφεση και την αντέφεση.
Απορρίπτει την αντέφεση.
Δέχεται επί της ουσίας την έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη απόφαση.
Κρατεί και δικάζει την αγωγή.
Απορρίπτει την αγωγή.
Διατάσσει την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα της εκτέλεσης κατάστασης και υποχρεώνει τον ενάγοντα να αποδώσει στην εναγόμενη το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4.500€) ευρώ.
Επιβάλλει σε βάρος του ενάγοντος τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης, για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων, στις 7.7.2025
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ