Αριθμός απόφασης 414/2025

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ   414 /2025

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Τμήμα Ναυτικών Διαφορών)

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Κωνσταντίνα Ταμβάκη, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη και Γεωργία Παναγιωτοπούλου Εφέτη – Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της εκκαλούσας: της εταιρείας με την επωνυμία <<…………………>>, που εδρεύει στη …………, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, με ΑΦΜ …., η οποία εκπροσωπήθηκε στην παρούσα δίκη από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Βασίλειο Βερνίκο (ΑΜ ΔΣΠ …),  που κατέθεσε την από 19.2.2025 έγγραφη δήλωση  (άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).

Της εφεσίβλητης: της εταιρείας με την επωνυμία <<………….>>, που εδρεύει στην ……….., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία εκπροσωπήθηκε στην παρούσα δίκη από τους πληρεξούσιους δικηγόρους της Χρήστο Στέφα (ΑΜ ΔΣΠ …..) και Κωνσταντίνο Τασιόπουλο (ΑΜ ΔΣΠ …) [ΣΤΕΦΑΣ – ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΑΜ …], που κατέθεσαν την από 19.2.2025 έγγραφη δήλωση  (άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).

Η εφεσίβλητη άσκησε σε βάρος της εκκαλούσας, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, την από 8.3.2022 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022 αγωγή, με την οποία ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτήν.

Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ’αριθ. 179/2024 οριστική απόφαση, με την οποία έκανε δεκτή την αγωγή, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε η ηττηθείσα εναγομένη, με την από 26.2.2024 (στο εκδόν δικαστήριο με γεν.αριθ.καταθ. …./26.2.2024 και ειδ. αριθ.καταθ. …./26.2.2024 και στο Εφετείο με γεν.αριθ.καταθ. …./26.2.2024 και ειδ.αριθ.καταθ. …./26.2.2024) έφεση, η οποία προσδιορίστηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται ανωτέρω, αναφέρθηκαν στις προτάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’αριθ. 179/2024 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρα 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ. α, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ, με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στις 26.2.2024, δεδομένου ότι από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτε παρήλθε η νόμιμη καταχρηστική προθεσμία από την δημοσίευσή της στις 17.1.2024. Πρέπει συνεπώς η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρ. 532 ΚπολΔ) και να ερευνηθεί περαιτέρω από το παρόν Δικαστήριο, κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα των προβαλλόμενων λόγων της, μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτήν (άρθρ. 522, 524 και 533 παρ.1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 ΚΠολΔ παράβολο Δημοσίου, που μνημονεύεται ρητά στη συνταχθείσα από το Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με αριθμό ……………/26.2.2024, έκθεση καταθέσεως δικογράφου ενδίκου μέσου.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 686 AK «Αν ο εργολάβος δεν αρχίσει εγκαίρως την εκτέλεση του έργου ή αν χωρίς υπαιτιότητα του εργοδότη επιβραδύνει την εκτέλεση στο σύνολό της ή εν μέρει με τρόπο που αντιβαίνει στη σύμβαση και καθιστά αδύνατη την έγκαιρη περάτωση του έργου, ο εργοδότης μπορεί να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, χωρίς να περιμένει το χρόνο παράδοσης του έργου. Όταν υπάρχει υπερημερία του εργολάβου, διατηρούνται ακέραια τα δικαιώματα που έχει ο εργοδότης εξαιτίας της». Προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως του εδ. α` του ως άνω άρθρου, η οποία ρυθμίζει περιπτώσεις μη εκπληρώσεως κατά τη διάρκεια της εκτελέσεως και μέχρι την αποπεράτωση του έργου, είναι: α) η εκ μέρους του εργολάβου αντισυμβατική (αλλά όχι κατ’ ανάγκην υπαίτια) καθυστέρηση έναρξης ή η επιβράδυνση της εκτελέσεως του έργου, β ) η αδυναμία εγκαίρου περατώσεως του έργου εξαιτίας της καθυστέρησης, γ) η ανυπαρξία πταίσματος του εργοδότη και δ) η έλλειψη συμφέροντος του εργοδότη για την εκπλήρωση της σύμβασης. Ειδικότερα, για την άσκηση του δικαιώματος της υπαναχώρησης δεν απαιτείται, κατά την απολύτως κρατούσα σε νομολογία και θεωρία άποψη (βλ. ΑΠ 652/2008 ΕφΑΔ 2008 877, ΑΠ 1772/2007 ΧρΙδΔ 2008 510, ΕφΑΘ 2200/2007 2008 879, Μ. Σταθόπουλος, Γενικό Ενοχικό, παρ. 21, αριθ. 72 ), πταίσμα του εργολάβου για την μη έγκαιρη έναρξη ή την επιβράδυνση της εκτέλεσης του έργου, και ως εκ τούτου ο εργοδότης δύναται να υπαναχωρήσει, έστω και εάν η μη έγκαιρη έναρξη ή η επιβράδυνση της εκτέλεσης οφείλονται σε τυχαίο περιστατικό ή σε ανωτέρα βία. Αντίθετα, ο εργοδότης δεν δύναται να υπαναχωρήσει με επίκληση της εν λόγω διάταξης, εάν η καθυστέρηση οφείλεται σε δική του υπαίτια παράβαση παρεπομένων υποχρεώσεων ή «βαρών» (ιδίως συμπράξεως), τις οποίες έχει έναντι του εργολάβου, ενώ το αυτό πρέπει να γίνει δεκτό ότι ισχύει, εάν η καθυστέρηση οφείλεται σε τυχαίο περιστατικό, το οποίο ανάγεται στη σφαίρα δράσεως του εργοδότη. Η υπαναχώρηση είναι διαπλαστικό δικαίωμα, ασκείται δε με εξώδικη ή δικαστική, άτυπη, μονομερή, απευθυντέα, ανεπίδεκτη αιρέσεως και αμετάκλητη δήλωση βουλήσεως του εργοδότη προς τον εργολάβο. Μετά την υπαναχώρηση η σύμβαση έργου θεωρείται ως ουδέποτε καταρτισθείσα και λύεται αναδρομικώς (ex tunc), όπως στην περίπτωση ακυρώσεως ακυρώσιμου δικαιοπραξίας ( θεωρία της «αμέσου ενεργείας»: ΑΠ 973/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 8098/2006 ΕλλΔνη 49 293, ΕφΠατρ 536/2006 ΑχΝομ 2007 81, ΕφΠειρ 9/2004 ΠειρΝομ 2004 26), αμφότερα δε τα μέρη υποχρεούνται να αποδώσουν τις ήδη εκπληρωθείσες παροχές κατά τις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις (ΑΠ 973/2015 όπ. π., ΑΠ 1376/2012 ΧρΙδΔ 2013 132, ΑΠ 652/2008 όπ. π.), δηλαδή ο μεν εργοδότης θα αποδώσει το εκτελεσθέν τμήμα του έργου, το οποίο είχε ήδη παραλάβει, ο δε εργολάβος θα αποδώσει την εισπραχθείσα αμοιβή. Επίσης επί συμβάσεως έργου ο εργοδότης έχει κατά το άρθρο 700 AK το δικαίωμα να καταγγείλει, οποτεδήποτε έως την αποπεράτωση του έργου, τη σύμβαση και μάλιστα χωρίς ανάγκη να επικαλεσθεί και να αποδείξει την ύπαρξη σπουδαίου λόγου, οπότε, λόγω της άσκησης αυτού του διαπλαστικού δικαιώματός του, η σύμβαση λύεται για το μέλλον και υποχρεούται πλέον ο ίδιος να παραλάβει το έργο στην κατάσταση που αυτό βρίσκεται κατά την καταγγελία, οφείλει δε σ` αυτή την περίπτωση να καταβάλει στον εργολάβο ολόκληρη τη συμφωνημένη αμοιβή, από την οποία πάντως, ύστερα από ένστασή του, αφαιρείται η δαπάνη που εξοικονομήθηκε από τη ματαίωση της σύμβασης, καθώς και ο,τιδήποτε άλλο ωφελήθηκε ο εργολάβος από άλλη εργασία του ή παρέλειψε με δόλο να ωφεληθεί (ΑΠ 645/2023, ΑΠ 1050/2020). Όμως, εφόσον η σύμβαση λύνεται με την παραπάνω καταγγελία μόνο για το μέλλον, ενώ διατηρείται ισχυρή για τον προηγούμενο χρόνο, συνάγεται ότι διατηρούνται τα τυχόν δικαιώματα του εργοδότη από τα άρθρα 688-690 AK αναφορικά με το μέρος του έργου που εκτελέσθηκε μέχρι την καταγγελία της σύμβασης (ΑΠ 1283/2017, ΑΠ 793/2015, ΑΠ 762/2006). Ειδικότερα, με την καταγγελία της σύμβασης έργου από τον εργοδότη, που αποτελεί άσκηση διαπλαστικού δικαιώματός του και για το κύρος της οποίας δεν απαιτείται η εκ μέρους του προσφορά στον εργολάβο της συμφωνημένης αμοιβής, δημιουργούνται αυτόματα για τα μέρη, με τη λύση της σύμβασης που η καταγγελία συνεπάγεται, οι αμοιβαίες υποχρεώσεις για μεν τον εργοδότη να καταβάλει στον εργολάβο ολόκληρη τη συμφωνημένη αμοιβή του, εφόσον δεν υπάρχουν οι παραπάνω κατ` ένσταση προτεινόμενοι λόγοι περιορισμού αυτής, για δε τον εργολάβο να παραδώσει στον εργοδότη το τμήμα του έργου που μέχρι την καταγγελία εκτέλεσε ως οφειλόμενη συμβατική αντιπαροχή του. Η καταγγελία είναι δικαιοπραξία μονομερής, απευθυντέα, αμετάκλητη και αναιτιώδης και μπορεί να γίνει οποτεδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο. Είναι άτυπη και μπορεί να γίνει και σιωπηρά, εφόσον τούτο συνάγεται σαφώς από τα συντρέχοντα περιστατικά. Ο εργοδότης, που ενάγεται από τον εργολάβο για καταβολή της αμοιβής του λόγω καταγγελίας της σύμβασης έργου, κατά το άρθρο 700 ΑΚ μπορεί να αρνηθεί αιτιολογημένα την αγωγή και να ισχυρισθεί επιπλέον κατ` ένσταση, ότι δεν κατήγγειλε τη σύμβαση αλλά ότι η δήλωσή του είχε άλλο περιεχόμενο (λ.χ.υπαναχώρησης κατά το άρθρο 686 ΑΚ) και συνεπώς δεν υποχρεούται σε καταβολή αμοιβής στον εργολάβο. Η δήλωση βουλήσεως του εργοδότη περί υπαναχώρησης κατά το άρθρο 686 εδ.α ΑΚ ή καταγγελίας, κατά το άρθρο 700 ΑΚ μπορεί να είναι είτε ρητή είτε σιωπηρή, εναπόκειται δε στο δικαστήριο της ουσίας να κρίνει αν η σχετική δήλωση του εργοδότη αποτελεί ή όχι καταγγελία (ΑΠ 1351/2024, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, για το ορισμένο της αγωγής εργολάβου που ενάγει τον εργοδότη για την καταβολή της αμοιβής του, ή το υπόλοιπο αυτής, απαιτείται η επίκληση της καταρτισθείσας σύμβασης έργου, η περιγραφή του συμφωνηθέντος έργου, η επίκληση της προσήκουσας εκτέλεσης και παράδοσης ή προσφοράς τούτου στον εργοδότη και η μνεία της συμφωνηθείσας αμοιβής, η οποία μπορεί κατά την κατάρτιση της σύμβασης να οριστεί κατ’ αποκοπήν, κατά μονάδα, επί τη βάσει προϋπολογισμού, απολογιστικώς, χρονικώς ή σε ποσοστά (ΑΠ 1019/2020, ΑΠ 218/2020 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 883/2011 ΝοΒ 2012.332, ΑΠ 682/2010 ΝοΒ 2010.2335).

Με την από 8.3.2022 αγωγή, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη εξέθετε ότι στις 11.5.2021 συνήψε με την εναγομένη, πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου <<ΠΣ>>, με αριθμό νηολογίου Ρόδου ……., σύμβαση έργου, στο πλαίσιο της οποίας ανέλαβε την εκτέλεση, στο ναυπηγείο που διατηρεί στην περιοχή της Σαλαμίνας, επισκευαστικών εργασιών του ανωτέρω πλοίου, και ειδικότερα ελασματουργικές εργασίες στην περιοχή των διπύθμενων (νομέας 67-117), όπως αυτές περιγράφονται στα αρχικά κατασκευαστικά σχέδια, με τη διαφοροποίηση ότι θα αφαιρούνταν οι υπάρχουσες λάμες των εδρών και θα τοποθετούνταν νέο συνεχόμενο έλασμα εσωτερικού πυθμένα και γενικών εργασιών, όπως αυτές αναφέρονται κατ’είδος και τιμή στην επισυναπτόμενη στην αγωγή υπ’αριθ. ……./2021 οικονομοτεχνική προσφορά της, η οποία έγινε αποδεκτή από την εναγομένη στις 10.5.2021. ‘Οτι η έναρξη της παροχής των υπηρεσιών της συμφωνήθηκε να λάβει χώρα με την άφιξη του πλοίου στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου της και την έκδοση της άδειας εργασιών, ότι η διάρκεια παροχής των εργασιών εκτιμήθηκε από τα μέρη στους δύο (2) μήνες και ότι στους όρους της ανωτέρω οικονομοτεχνικής προσφοράς ρητά αναφέρονταν ότι πριν από την καθέλκυση (ή αναχώρηση) του πλοίου θα πρέπει να τακτοποιούνται όλες οι οικονομικές εκκρεμότητες. Ότι κατά τη διάρκεια της ανωτέρω σύμβασης και δη από την 1.6.2021 έως και την 23.8.2021, η εναγομένη της ανέθεσε τη διενέργεια επιπρόσθετων ελασματουργικών, σωληνουργικών και ξυλουργικών εργασιών και επιπλέον εργασίες εγκατάστασης sprinkler (εξοπλισμό πυρόσβεσης του πλοίου) που απαιτούσαν πρόσθετο χρόνο για την ολοκλήρωσή τους και πολλαπλασίαζαν το συνολικό κόστος των επισκευών. Ότι επίσης, κατά τη διάρκεια της ανωτέρω σύμβασης, η εναγομένη της έδινε αναθεωρημένα σχέδια, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση εκτέλεσης των εργασιών και ότι επιπλέον της παρέδιδε με μεγάλες καθυστερήσεις, τα υλικά που απαιτούνταν για την εκτέλεση των εργασιών, γεγονός που επέφερε την παράταση του χρόνου ολοκλήρωσης των εργασιών και παράδοσης του πλοίου. Ότι η εναγομένη, στις 27.9.2021, ενόσω εκκρεμούσε μόνον η εργασία για την τοποθέτηση των αεροπορικών καθισμάτων στο πλοίο, απομάκρυνε το πλοίο από το ναυπηγείο της ενάγουσας. Ότι για τις εργασίες που εκτέλεσε και παρέδωσε στην εναγομένη, η ενάγουσα εξέδωσε τα αναφερόμενα στην αγωγή τιμολόγια, συνολικού ποσού 1.225.037 ευρώ. Οτι έναντι της οφειλής αυτής η εναγομένη της κατέβαλε το ποσό των 796.240 ευρώ και ότι εξακολουθεί να της οφείλει το υπόλοιπο ποσό των 428.797 ευρώ, το οποίο αρνείται να της καταβάλει. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει, με βάση τη μεταξύ τους σύμβαση έργου, άλλως επικουρικά λόγω καταγγελίας αυτής βάσει του άρθρου 700 ΑΚ, το συνολικό ποσό των 428.797 ευρώ με τους νόμιμους τόκους επιδικίας από την επίδοση της αγωγής μέχρις πλήρους εξοφλήσεως, να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την υπ’αριθ. 179/2024 οριστική απόφαση, δικάζοντας κατ’αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, έκανε δεκτή την αγωγή, κατά την επικουρική αυτής βάση και απέρριψε όλες τις ενστάσεις και τους ισχυρισμούς της εναγομένης. Κατά της παραπάνω απόφασης, παραπονείται η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα, με την υπό κρίση έφεση και με τους διαλαμβανόμενους σε αυτήν λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή της και να εξαφανιστεί άλλως μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη, με σκοπό να απορριφθεί η από 8.3.2022 αγωγή της ενάγουσας – εφεσίβλητης καθώς και να καταδικαστεί η τελευταία στη δικαστική της δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. Με το περιεχόμενο αυτό η αγωγή, ερειδόμενη κατά την κύρια βάση της στις διατάξεις των άρθρων 361, 681, 682, 694 ΑΚ περί σύμβασης έργου και επικουρικά στην διάταξη του άρθρου 700 ΑΚ, περί καταγγελίας της σύμβασης έργου από την εναγομένη – εκκαλούσα, είναι ορισμένη, καθόσον στο δικόγραφό της διαλαμβάνονται με σαφήνεια και πληρότητα, όλα τα κατά το άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ στοιχεία, που παράγουν την αξίωση της ενάγουσας σε βάρος της εναγομένης-εκκαλούσας από την εκτέλεση του περιγραφόμενου σε αυτό (δικόγραφο), έργου της παροχής ελασματουργικών εργασιών στα διπύθμενα του πλοίου <<ΠΣ>>, πλοιοκτησίας της εναγομένης – εκκαλούσας, το οποίο ανέλαβε η ενάγουσα στο πλαίσιο του μεταξύ των διαδίκων καταρτισθέντος, από 11.5.2021 ιδιωτικού συμφωνητικού εργασιών επισκευής και των επιπρόσθετων εργασιών που ανατέθηκαν σε αυτήν κατά τη διάρκεια της σύμβασης. Επίσης αναφέρονται η συμφωνηθείσα αμοιβή για κάθε εργασία, ήτοι την αρχικώς ανατεθείσα και τις επιπρόσθετες, το ύψος της οποίας προσδιορίζεται στην οικονομοτεχνική προσφορά και τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών της ενάγουσας που έχουν ενσωματωθεί στην αγωγή και ο χρόνος αποπεράτωσης εκάστου τμήματος του έργου με την επισήμανση ότι η εργοδότρια (εναγομένη) δεν αποξενώθηκε από το έργο κατά τη διάρκεια εκτέλεσης αυτού και ως εκ τούτου ως παράδοση εκάστου τμήματος νοείται η αποπεράτωσή του (ΑΠ 1243/2005 δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώ το αιτούμενο ποσό των 428.797 ευρώ προκύπτει μετά την αφαίρεση από τη συμφωνηθείσα αμοιβή, των καταβολών που έγιναν από την εναγομένη. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή κατά την κύρια και επικουρική βάση αυτής, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και ο πρώτος λόγος της έφεσης με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα, επαναφέροντας τους περί αοριστίας και νομικής αβασιμότητας ισχυρισμούς της, υποστηρίζει τα αντίθετα, τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος.

Από την επανεκτίμηση της υπ’αριθ. ………./1.9.2022 ένορκης βεβαίωσης του …………..ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά ……………, που λήφθηκε με πρωτοβουλία της ενάγουσας, κατόπιν νομίμου κλητεύσεως της εναγομένης (βλ. υπ’αριθ. ……./29.8.2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Δωδεκανήσου, με έδρα το πρωτοδικείο Ρόδου ……….), των υπ’αριθ. …./16.9.2022 και …./16.9.2022 ενόρκων βεβαιώσεων των ………. και ………. αντίστοιχα, ενώπιον της ιδίας ως άνω συμβολαιογράφου, που λήφθηκαν με επιμέλεια της ενάγουσας για την αντίκρουση ισχυρισμών που περιέχονται στις κατατεθειμένες ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου προτάσεις της εναγομένης (άρθρ. 237 παρ.2 ΚΠολΔ), κατόπιν νομίμου κλητεύσεως αυτής (βλ. υπ’αριθ. …./13.9.2022 έκθεση επίδοσης της ιδίας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας), της υπ’αριθ. …/31.8.2022 ένορκης βεβαίωσης του ……………, ενώπιον της συμβολαιογράφου Ρόδου ………., που λήφθηκε με πρωτοβουλία της εναγομένης, κατόπιν νομίμου κλητεύσεως της ενάγουσας (βλ. υπ’αριθ. ………/26.8.2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά …………..), από το σύνολο των εγγράφων που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, από τις φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 παρ.1 εδ.γ, 448 παρ.2 και 457 παρ.4ΚΠολΔ), λαμβάνοντας υπόψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι ανώνυμη εταιρεία που δραστηριοποιείται στη ναυπήγηση και στις επισκευές και μετασκευές πλοίων και πλωτών ναυπηγημάτων και διαθέτει προς το σκοπό αυτό ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα στην ……………. Η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου <<ΠΣ>>, με αριθμό νηολογίου Ρόδου …, κ.ο.χ. 1.687,90, με ΔΔΣ … και ΙΜΟ ….. Κατόπιν διαπραγματεύσεων μεταξύ των διαδίκων, που έλαβαν χώρα περί τα τέλη Απριλίου 2021 και αποστολής από την ενάγουσα προς την εναγομένη, της υπ’αριθ. ……./21/8.5.2021 οικονομοτεχνικής προσφοράς, που έγινε εγγράφως αποδεκτή από την τελευταία στις 10.5.2021 (βλ. σχετ. από 10.5.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εναγομένης προς την ενάγουσα), καταρτίστηκε μεταξύ των διαδίκων η  από 11.5.2021 σύμβαση έργου, με την οποία η εναγομένη ανέθεσε στην ενάγουσα τη διενέργεια επισκευαστικών – μετασκευαστικών εργασιών επί του ανωτέρω πλοίου και ειδικότερα την εκτέλεση ελασματουργικών εργασιών στην περιοχή των διπύθμενων (νομέας 67-117) όπως αυτές περιγράφονται στα αρχικά κατασκευαστικά σχέδια του πλοίου, με την διαφοροποίηση ότι θα έπρεπε να αφαιρεθούν οι υπάρχουσες λάμες των εδρών και να τοποθετηθεί νέο συνεχόμενο έλασμα εσωτερικού πυθμένα. Συντάχθηκε δε  το από 11.5.2021 ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφηκε από το νόμιμο εκπρόσωπο της εναγομένης στις 25.5.2021, όπως ισχυρίζεται η τελευταία και δεν αμφισβητεί η ενάγουσα. Είναι φανερό ότι ανεξάρτητα της ημέρας υπογραφής του συμφωνητικού από τον εκπρόσωπο της εναγομένης, η μεταξύ των διαδίκων σύμβαση είχε ήδη καταρτιστεί στις 11-5-2021 και για το λόγο αυτό η ημερομηνία αυτή αναγράφηκε στο ιδιωτικό συμφωνητικό. Για τις ανωτέρω εργασίες απαιτούνταν ο δεξαμενισμός του πλοίου, που θα πραγματοποιούνταν στις ναυπηγικές εγκαταστάσεις της ενάγουσας με ταυτόχρονη παροχή των απαιτούμενων υπηρεσιών για την εκτέλεση των εργασιών, όπως αυτές προσδιορίστηκαν και κοστολογήθηκαν αναλυτικά στην προαναφερόμενη οικονομοτεχνική προσφορά. Μάλιστα, με το από 8.5.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η ενάγουσα επισήμανε στην εναγομένη ότι υπολογίζει τη διάρκεια δεξαμενισμού του πλοίου για το χρονικό διάστημα από 10-11/6/2021 μέχρι 30/6/2021, που απαιτούνταν για τη διενέργεια (μόνο) των ελασματουργικών εργασιών στην περιοχή των διπύθμενων (Νομέας …….), κατά τη μεταξύ τους συμφωνία, όπως αυτή είχε αποτυπωθεί στην υπ’αριθ. ……../21/8.5.2021 οικονομοτεχνική προσφορά. Η έναρξη της εκτέλεσης των εργασιών συμφωνήθηκε να λάβει χώρα με την άφιξη του πλοίου της εναγομένης στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου και την  έκδοση της απαιτούμενης άδειας εργασιών, ενώ η διάρκεια διενέργειας των εργασιών εκτιμήθηκε από τους διαδίκους σε δύο (2) μήνες. Η παροχή των υπηρεσιών συμφωνήθηκε να γίνει σύμφωνα με τη ναυπηγική τέχνη και με βάση τις υποδείξεις των επιθεωρητών της κλάσης του πλοίου, ενώ ρητά προβλέφθηκε, στην ανωτέρω οικονομοτεχνική προσφορά, ότι πριν την καθέλκυση (ή αναχώρηση) του πλοίου θα πρέπει να τακτοποιούνται όλες οι οικονομικές εκκρεμότητες (όρος 5). Στις 17.5.2021 απεστάλησαν στην ενάγουσα τα εγκεκριμένα σχέδια του πλοίου, από τον Ιταλικό Νηογνώμονα Registro Italiano Navale (RINA), ενώ στις 21.5.2021 απεστάλησαν νέα σχέδια του πλοίου. Επίσης στις 21.5.2021, ήτοι σε χρόνο μεταγενέστερο της αρχικής συμφωνίας των διαδίκων, η εναγομένη ζήτησε από την ενάγουσα τη διενέργεια επιπρόσθετων εργασιών, οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν σε αυτήν και για το λόγο αυτό δεν είχαν κοστολογηθεί. Ειδικότερα, με το από 21.5.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που απέστειλε στην ενάγουσα, η εναγομένη ζήτησε επιπλέον την τοποθέτηση συστήματος πυρόσβεσης (sprinkler), τη διενέργεια ορισμένων εργασιών ξενοδοχειακού τύπου, εργασίες χρωματισμού και αμμοβολής/υδροβολής καθώς και την εκτέλεση λοιπών εργασιών (<<καζαντζοδουλειές>>) που θα προέκυπταν κατά τη διάρκεια των επισκευών. Στο εν λόγω ηλεκτρονικό μήνυμα δεν γίνεται εξειδίκευση των αιτούμενων εργασιών (ως προς τις διαστάσεις, τις προδιαγραφές, τα υλικά κλπ), ούτε επισυνάπτονται τα απαιτούμενα σχέδια. Για τις ανωτέρω αναφερόμενες εργασίες δεν υπήρξε εξ αρχής συμφωνία των διαδίκων και για το λόγο αυτό δεν περιλήφθηκαν στην μεταξύ τους καταρτισθείσα, από 11.5.2021, σύμβαση έργου, αλλά (όπως θα εκτεθεί κατωτέρω) ανατέθηκαν σε μεταγενέστερο χρόνο στην ενάγουσα, η οποία υπέβαλε ξεχωριστά για κάθε μία εργασία, την οικονομοτεχνική της προσφορά που γινόταν δεκτή από την εναγομένη. Επομένως ο τρίτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα παραπονείται ότι η εκκαλουμένη, εσφαλμένα εκτιμώντας τις αποδείξεις δέχθηκε ότι μεταξύ των διαδίκων καταρτίστηκε αρχικά (άτυπη) προφορική σύμβαση στις 11.5.2021 –  ενώ αυτή πράγματι συνήφθη στις 25.5.2021 – και με βάση την παραδοχή αυτή κατέληξε στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι οι εργασίες πυρόσβεσης, ξυλουργικές ή ξενοδοχειακού τύπου, ελαιοχρωματισμού και υδροβολής/αμμοβολής ήταν επιπρόσθετες του έργου στα διπύθμενα και ανατέθηκαν μεταγενεστέρως και με καθυστέρηση από την εναγομένη, γεγονός που είχε ως συνέπεια την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του έργου, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, στις 27.5.2021 η εναγομένη ενημέρωσε την ενάγουσα για τα εξωτερικά συνεργεία που θα εργάζονταν για λογαριασμό της στο πλοίο, ενώ στις 28.5.2021 ορίστηκε τεχνικός ασφαλείας και στις 30.5.2021 το πλοίο έφτασε στις εγκαταστάσεις της ενάγουσας στη Σαλαμίνα και ξεκίνησαν άμεσα οι ελασματουργικές εργασίες. Στις 31.5.2021 εκδόθηκε η άδεια εκτέλεσης θερμών εργασιών και στις 8.6.2021 έγινε ο δεξαμενισμός του πλοίου. Εκτός από τις ανωτέρω εργασίες, η εναγομένη ανέθεσε διαδοχικά στην ενάγουσα την εκτέλεση επιπρόσθετων εργασιών στις 1.6.2021, στις 2.6.2021, στις 4.6.2021, στις 8.6.2021, στις 9.6.2021, στις 10.6.2021, στις 11.6.2021, στις 14.6.2021, στις 15.6.2021, στις 16.6.2021, στις 17.6.2021, στις 18.6.2021, στις 21.6.2021, στις 23.6.2021, στις 24.6.2021, στις 25.6.2021, στις 28.6.2021, στις 29.6.2021, στις 1.7.2021, στις 5.7.2021, στις 6.7.2021, στις 10.7.2021, στις 14.7.2021, στις 15.7.2021, στις 20.7.2021, στις 24.7.2021, στις 25.7.2021, στις 11.8.2021, στις 12.8.2021 και στις 23.8.2021 (βλ. σχετ. προσκομιζόμενα από την ενάγουσα από 28.5.2021, 2.6.2021, 3.6.2021, 7.6.2021, 10.6.2021, 11.6.2021, 18.6.2021, 21.6.2021, 23.6.2021, 29.6.2021, 6.7.2021, 7.7.2021, 9.7.2021, 11.7.2021, 14.7.2021, 15.7.2021, 20.7.2021, 22.7.2021, 28.7.2021, 30.7.2021, 5.8.2021, 9.8.2021, 10.8.2021 και 23.8.2021 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ανταλλάχθηκαν μεταξύ των διαδίκων κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, σε συνδυασμό με τον πίνακα επιπρόσθετων εργασιών). Σημειωτέον ότι στο από 23.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η ενάγουσα ανέφερε εμφατικά στην εναγομένη ότι << Πέραν του οικονομικού, θα ήθελα να επισημάνω και γραπτώς ότι από την αρχή του έργου μας ζητούνται καθημερινώς νέες εργασίες όπως προκύπτει και από τις λίστες/προσφορές που στέλνω. Στόχος μας είναι να καλύψουμε τις επιπρόσθετες εργασίες δουλεύοντας υπερωριακά καθημερινά όπως έχετε διαπιστώσει, επηρεάζοντας το χρονοδιάγραμμα όσο το δυνατόν λιγότερο.>>, στην επισήμανση δε αυτή, ουδεμία παρατήρηση ή διαφοροποίηση υπήρξε από την εναγομένη. Επίσης, στο από 4.7.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η ενάγουσα διαμαρτύρεται στην εναγομένη ότι <<Μέχρι τελευταία στιγμή υπάρχουν αλλαγές ακόμα και στις extra εργασίες που δίνονται, όπως πόρτες, εξαεριστικά. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η πόρτα στην φρακτή έχει αλλαχθεί 2-3 φορές. Οι εργασίες στα διπύθμενα, όπως κόψιμο ανθρωποθυρίδας, Extra λάμες (στεφάνια), όπως και η αντικατάσταση των υπάρχων  ελασμάτων λόγω φθοράς είναι επιπλέον εργασίες και θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί από την πλευρά σας, πριν την άφιξη>>. Ομοίως στο από 10.7.2021 ηλεκτρονικό μήνυμα προς την εναγομένη, η ενάγουσα επισημαίνει ότι <<…. από τον αρχικό προγραμματισμό που είχατε κάνει πριν έρθετε όπου βάσει σε αυτόν υπογράφηκε το συμβόλαιο έχετε τριπλασιάσει σε όγκο και ποσό τις εργασίες οι οποίες επηρεάζονται αλληλένδετα μεταξύ τους>>. Οι επιπρόσθετες εργασίες τις οποίες η εναγομένη ανέθεσε διαδοχικά στην ενάγουσα αφορούσαν α) ελασματουργικές εργασίες, β) ξυλουργικές εργασίες, γ) σωληνώσεις του sprinkler και δ) εργασίες αμμοβολής. Από αυτές, η ενάγουσα ανέλαβε να εκτελέσει τις ελασματουργικές εργασίες, ενώ τις ξυλουργικές εργασίες ανέθεσε υπεργολαβικά στην εταιρία του ……………, η οποία τις εκτέλεσε κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2021 έως 26.9.2021, όπως θα αναφερθεί κατωτέρω και τις σωληνώσεις του sprinkler τις ανέθεσε υπεργολαβικά στην πιστοποιημένη από το Νηογνώμονα Bureau Veritas της IACS, εταιρεία <<……………………>>. Η ανάθεση στην ενάγουσα, των ανωτέρω επιπρόσθετων εργασιών, αναγκαίως επέφερε χρονική καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του έργου. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια ως προς την ανάθεση των πρόσθετων (πέραν των αρχικών) εργασιών, και την χρονική καθυστέρηση που αυτές προκάλεσαν στην έγκαιρη ολοκλήρωση του έργου, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός πέμπτος λόγος της έφεσης με τον οποίο πλήττεται η συγκεκριμένη κρίση της εκκαλουμένης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Επίσης η εναγομένη, με τον έκτο λόγο της έφεσής της επαναφέρει τον και πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό της, ότι οι εργασίες που η ενάγουσα αναφέρει ότι ανατέθηκαν σε αυτήν μετά την 15.7.2021 (προθεσμία εντός της οποίας, όπως η ίδια αναφέρει, δέχθηκε να παραταθεί ο χρόνος ολοκλήρωσης του έργου), δεν αφορούσαν επιπρόσθετες εργασίες αλλά είτε είχαν ανατεθεί σε αυτήν εξ αρχής, είτε της ανατέθηκαν σε προγενέστερο από το ανωτέρω χρονικό σημείο, είτε αφορούσαν αποκατάσταση κακοτεχνιών αυτής, ώστε αυτές (οι εργασίες) δεν αποτέλεσαν αιτία καθυστέρησης στην παράδοση του έργου. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς όπως προκύπτει από την ηλεκτρονική αλληλογραφία που έλαβε χώρα μεταξύ των διαδίκων από τις 15.7.2021 και εντεύθεν, η εναγομένη εξακολουθούσε να αναθέτει πρόσθετες ελασματουργικές και σωλωνουργικές εργασίες στην ενάγουσα (βλ. σχετ. τα από 15.7.2021, 20.7.2021, 21.7.2021, 22.7.2021, 28.7.2021, 3.8.2021, 10.8.2021, 12.8.2021 και 23.8.2021 μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας των διαδίκων, στα οποία γίνεται ρητή αναφορά σε επιπλέον εργασίες, στην κοστολόγηση αυτών από την ενάγουσα και σε έγκριση της δαπάνης από την εναγομένη). Με τον ίδιο ως άνω ερευνώμενο λόγο, η εναγομένη επαναφέρει και τον πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό της ότι η πλειοψηφία των εργασιών τις οποίες η ενάγουσα χαρακτηρίζει ως επιπρόσθετες, ολοκληρώθηκαν μέχρις τις 15.7.2021 και επομένως δεν συνετέλεσαν στην καθυστερημένη παράδοση του έργου. Ο ισχυρισμός αυτός ομοίως τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος καθώς από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα, μεταξύ των οποίων είναι και ο πίνακας επιπρόσθετων εργασιών προκύπτει ότι πράγματι ένα σημαντικό μέρος των εργασιών περατώθηκαν έως τις 15.7.2021, ωστόσο μερικές από τις εργασίες που αναφέρονται ως πρόσθετες ολοκληρώθηκαν σε μεταγενέστερο χρόνο (ενδεικτικά οι εργασίες σωληνώσεων του συστήματος πυρόσβεσης που άρχισαν στις 11.6.2021 ολοκληρώθηκαν στις 26.8.2021, οι ξυλουργικές εργασίες που άρχισαν ομοίως στις 11.6.2021 και δεν ολοκληρώθηκαν, όπως θα εκτεθεί κατωτέρω). Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο ανωτέρω ερευνώμενος (έκτος) λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Εξάλλου με τον έβδομο λόγο της έφεσης, η εναγομένη παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τον και πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό της, ότι ως τελική ημερομηνία παράδοσης του έργου συμφωνήθηκε αρχικά η 30.6.2021 και κατόπιν παράτασης που παρείχε ο νόμιμος εκπρόσωπός της (εναγομένης) στην ενάγουσα, η 15.7.2021. ‘Οπως όμως προκύπτει από το από 11.5.2021 ιδιωτικό συμφωνητικό εργασιών επισκευής, που διήπε τις συμβατικές σχέσεις των διαδίκων, η διάρκεια παροχής των εργασιών (μόνο των ελασματουργικών που αρχικά ανατέθηκαν στην ενάγουσα) συμφωνήθηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη σε δύο μήνες από την έναρξή τους, που θα ελάμβανε χώρα με την άφιξη του πλοίου στο ναυπηγείο. Εφόσον, όπως προαναφέρθηκε, το πλοίο αφίχθη στο ναυπηγείο στις 30.5.2021, οι εργασίες στα διπύθμενα του πλοίου, δεν ήταν αναμενόμενο να περατωθούν πριν από τις 30.7.2021, ενώ η διαδοχική ανάθεση επιπρόσθετων εργασιών (ξυλουργικών, σωληνουργικών) στην ενάγουσα, είχε ως αυτονόητη συνέπεια την επιμήκυνση του χρόνου παράδοσης του έργου. Η αναφορά δε της εναγομένης ότι άλλαξε τα δρομολόγια του πλοίου της, ώστε αυτά να ξεκινήσουν στις 16.7.2021 (βλ. σχετ. το από 5.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που απηύθυνε στην ενάγουσα), ουδόλως δύναται να θεωρηθεί ως συμφωνία των διαδίκων αναφορικά με το χρόνο περάτωσης και παράδοσης του έργου μέχρι τις 15.7.2021. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια και απέρριψε τον ως άνω ισχυρισμό, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο ανωτέρω ερευνώμενος (έβδομος) λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Εξάλλου, ως προς το χρόνο παράδοσης των αρχικών και επιπρόσθετων εργασιών σημειώνεται ότι α) για τις ελασματουργικές εργασίες, η εκτέλεση των οποίων αναλήφθηκε από την ενάγουσα με το προαναφερθέν ιδιωτικό συμφωνητικό, οι διάδικοι συμφώνησαν να παραδοθούν δύο (2) περίπου μήνες από την έναρξή τους, β) για τις εργασίες αμμοβολής (για τις οποίες η ενάγουσα υπέβαλε προσφορά ποσού 120.000 ευρώ) και για το σύστημα πυρόσβεσης (για το οποίο υπέβαλε προσφορά ποσού 125.000 ευρώ), ο χρόνος ολοκλήρωσης ορίστηκε αρχικά σε τριάντα πέντε (35) ημέρες (βλ. σχετ. το από 4.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ενάγουσας προς την εναγομένη) και στη συνέχεια σε δεκαοκτώ (18) ημέρες από την αποδοχή της προσφοράς από την εναγομένη (που έγινε στις 11.6.2021), υπό την προϋπόθεση της έγκαιρης παράδοσης από την εναγομένη, των απαραίτητων υλικών (βλ.σχετ.το από 10.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ενάγουσας προς την εναγομένη) και γ) για τις ξυλουργικές (ξενοδοχειακού τύπου) εργασίες, (για τις οποίες η ενάγουσα υπέβαλε στις 10.6.2021 προσφορά ποσού 160.000 ευρώ), ο χρόνος ολοκλήρωσης  ορίστηκε σε είκοσι δύο (22) ημέρες από την αποδοχή της προσφοράς (που έγινε στις 11.6.2021), υπό την προϋπόθεση ότι όλα τα απαραίτητα υλικά θα ήταν διαθέσιμα εγκαίρως και χωρίς καθυστερήσεις (βλ. σχετ. το από 10.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ενάγουσας με το οποίο επισημαίνει στην εναγομένη ότι αναμένει επιβεβαίωση των χρόνων άφιξης των υλικών που απαιτούνται για τις ανωτέρω εργασίες και τη συγκεκριμένη λίστα αυτών, ώστε να επαναξιολογήσει το κόστος και τον χρόνο, ενώ με επόμενο μήνυμα την ίδια ημέρα αναφέρει ότι η παράδοση των υλικών θα καθορίσει το χρόνο παράδοσης του έργου). Οι παραπάνω χρόνοι επιβεβαιώνονται και από το από 8.7.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ενάγουσας, με το οποίο διευκρινίζει ότι <<…η αρχική μας προσφορά στα ξυλουργικά ήταν για 22 ημέρες από την παράδοση όλων των υλικών. ‘Οτι υλικά έχουν παραδοθεί από το πλοίο έχουν τοποθετηθεί από εμάς άμεσα…… Από την παράδοση των οροφών εξαρτάται και το χρονοδιάγραμμα, καθώς και η ολοκλήρωση του έργου>>. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός τέταρτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο πλήττεται η ανωτέρω κρίση της εκκαλουμένης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι τα εγκεκριμένα, από το Νηογνώμονα RINA, σχέδια για τις εργασίες του πλοίου, που απεστάλησαν στην ενάγουσα στις 17.5.2021, δεν ήταν τα τελικά, αφού το χρονικό διάστημα που ακολούθησε έγιναν πλείστες αναθεωρήσεις αυτών, οι οποίες σε συνδυασμό με τις πρόσθετες εργασίες που ανατέθηκαν στην ενάγουσα, καθυστέρησαν την πρόοδο και εν τέλει την ολοκλήρωση του έργου. Ενδεικτικά ως προς την καθυστέρηση αποστολής των απαιτούμενων σχεδίων, που έθεσαν εκτός του αρχικού χρονοδιαγράμματος την εκτέλεση του συνολικού έργου είναι τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ανταλλάχθησαν μεταξύ των διαδίκων α) στις 5.8.2021, όπου η εναγομένη απευθυνόμενη στην ενάγουσα, αναφέρει επί λέξει: <<Το αναθεωρημένο Σχέδιο για την περιοχή μεταξύ FR67-FR83 έχει κατατεθεί στο νηογνώμονα για έγκριση από 22 Ιουλίου με αρ.Σχεδίου Ρ30-40 Rev B. Επισυνάπτουμε το σχέδιο για την ενημέρωσή σας>>. Από το περιεχόμενο και μόνο του ανωτέρω μηνύματος προκύπτει η αβασιμότητα του ισχυρισμού της εναγομένης ότι ως απώτατος χρόνος περάτωσης των εργασιών είχε ορισθεί η 15.7.2021, β) στις 30.7.2021, όπου η ενάγουσα ζητεί από την εναγομένη να της προωθήσει άμεσα τα αναφερόμενα σε αυτό σχέδια (ήτοι 1. FPT ενίσχυση στο σημείο που είχε buckling στη CL, 2. Water alarm – installation detail (περιοχή διπύθμενα) και 3. Access openings στο χώρο των δεξαμενών στα fr67-83 (περιοχή διπύθμενα), γ) στις 12.7.2021 όπου η ενάγουσα αναφέρει ότι αναμένει τα σχέδια μετατροπής των δικτύων στο βιολογικό και τις διορθώσεις για το bilge piping, δ) στις 14.6.2021, όπου η ενάγουσα αναφέρει ότι αναμένει τα αναφερόμενα σε αυτό (μήνυμα) σχέδια και οι απαντήσεις της εναγομένης στις 2.6.2021, στις 4.6.2021, στις 7.6.2021, στις 8.6.2021 και στις 10.6.2021, όπου επισυνάπτονται τα αιτηθέντα από την ενάγουσα σχέδια. Ειδικότερα δόθηκαν στην ενάγουσα αναθεωρήσεις σχεδίων που αφορούσαν 1) τις σωληνώσεις σεντινών (bilge piping) στις 24.5.2021, 17.6.2021 και 14.7.2021, 2) τη μετασκευή διπύθμενων μεταξύ νομέων 56-57 στις 24.5.2021, 10.6.2021 και 23.6.2021, 3) τη μετασκευή διπύθμενων μεταξύ νομέων 67-83 στις 24.5.2021 και 10.6.2021, 4) τη μετασκευή διπύθμενων μεταξύ νομέων 83-94 στις 24.5.2021, 10.6.2021 και 24.6.2021, 5) τη μετασκευή διπύθμενων μεταξύ νομέων 94-107 στις 24.5.2021, 7.6.2021 και 24.6.2021, 6) τη μετασκευή διπύθμενων μεταξύ νομέων 107-117 στις 24.5.2021, 2.6.2021, 7.6.2021 και 24.6.2021, 7) τους μετρητές στις 24.5.2021 και 17.6.2021, 8) την τροποποίηση σωληνώσεων μηχανοστασίου (tank air pipes arrangement) στις 14.7.2021 και 5.8.2021, 9) το νομέα φρακτής 69 στις 24.5.2021, 4.6.2021, 24.6.2021 και 29.6.2021 και 10) τα εξαεριστικά δεξαμενής στις 24.5.2021 και στις 24.6.2021. Μετά ταύτα, οι ισχυρισμοί της εναγομένης ότι όλα τα σχέδια για τις εργασίες δόθηκαν στην ενάγουσα ήδη από το Μάιο του 2021, ότι ουδόλως έγιναν αναθεωρήσεις των αρχικών σχεδίων και ότι οι αναφερόμενες ως αναθεωρήσεις αποτελούσαν στην πραγματικότητα διευκρινίσεις που δίδονταν στην ενάγουσα από το ναυπηγικό γραφείο που επέβλεπε τις εργασίες για λογαριασμό της εναγομένης, τυγχάνουν αβάσιμοι και επομένως και ο όγδοος λόγος της έφεσης με τον οποίο αυτοί επαναφέρονται τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος. Η ενάγουσα, με τις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου προτάσεις της, υποβάλει, κατά τα άρθρα 450, 451 ΚΠολΔ, αίτημα περί επίδειξης των εγγράφων με τα οποία υπέβαλε η εναγομένη προς έγκριση στο Νηογνώμονα RINA τα τελικά κατασκευαστικά σχέδια που αναφέρονται στις περιοχές των διπύθμενων του πλοίου και ειδικότερα στις νέες κατασκευές οροφής διπυθμένων στους νομείς 56-67, 67-83, 83-94, 94-107 και 107-117, φρακτής στους νομείς 67-83 και στις σωληνώσεις. Το αίτημα αυτό, το οποίο συνέχεται αναγκαία με τον ήδη κριθέντα και απορριφθέντα, όγδοο λόγο της έφεσης, υποβάλλεται παραδεκτώς για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, καθόσον διευκρινίζεται το έννομο συμφέρον του αιτούντος, και εξειδικεύονται τα έγγραφα, τα οποία αναφέρεται ότι κατέχει η εναγομένη, ενώ η τελευταία δεν αρνείται ότι τα κατέχει, ούτε προβάλλει την ένσταση του άρθρου 903 εδ. γ΄ ΑΚ., πλην όμως πρέπει να απορριφθεί καθώς τα έγγραφα των οποίων ζητείται η επίδειξη, δεν είναι κρίσιμα, αφού το Δικαστήριο δύναται να σχηματίσει ασφαλώς πλήρη δικανική πεποίθηση από τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η εναγομένη παρέδιδε με καθυστερήσεις τα υλικά που απαιτούνταν για την εκτέλεση των εργασιών, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από την ενάγουσα δελτία αποστολής υπ’αριθ. ……./16.7.2021 (της  εταιρείας …………………, με το οποίο παραδόθηκαν 41 τεμάχια marine blanket 128-50, 2 κιλά klevoyarn λευκή χειρός 523PU 22×3, 75 κιλά coltech M90, 30 τ, klevoglass 41-1, L-120 εκατοστών, 60τμ υαλοϋφασμα, 1,3 χιλιοστών 811701 cloth glass, 6 κιλά σύρμα ψιλό, 150 τεμάχια κόπιστες θερμομ. Μαξιλαριών και 150 κουμπιά μεταλλικά θερμομ. Μαξιλαριών), υπ’αριθ. …/16.7.2021 της εταιρείας ………., με το οποίο παραδόθηκε ένα πλήρες αυτόματο σύστημα sprinkler), υπ’αριθ. …./27.7.2021 (της εταιρίας …………….., με το οποίο παραδόθηκε ένα τεμάχιο pumperstarter sprinkler pump και ένα τεμάχιο sprinkler alarm table), υπ’αριθ. …../6.8.2021 (της εταιρείας ……….. με το οποίο παραδόθηκαν 45,800 τμ cubicals διαχωριστικά πάνελ με ss αξεσ. χρώματος 7927 και 24,00 τμ cubicals διαχωριστικά πάνελ με ss αξεσ. Χρώματος 3153) υπ’αριθ. …./3.9.2021 (της εταιρείας ……………. με το οποίο παραδόθηκαν 19 καπάκια compactor 10 χιλιοστών basic 50×90 χρώματος 3153, ένα τεμάχιο κοπή και επεξεργασία eltop και 76 τεμάχια ΟΥΠΑΤ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ Μ6), υπ’αριθ. …./6.9.2021 (της εταιρίας ………, με το οποίο παραδόθηκε ένα κιβώτιο πλήρες αυτόματο σύστημα sprinkler), υπ’αριθ. ……/6.9.2021 (της εταιρίας ……………, με το οποίο παραδόθηκε ένα τεμάχιο makrofon signal set, ένα τεμάχιο φίλτρο F31 και ένα εγχειρίδιο λειτουργίας), υπ’αριθ. …./7.9.2021 (με το  παραδόθηκε ένα τεμάχιο αλουμίνιο για την οροφή του σαλονιού 2950 χιλιοστά, κατασκευή κούτελου μήκους 4.500 χιλιοστά, 60 τεμάχια ροζέτες στήριξης ηχείων πάχους 8 χιλιοστών, 2 θυρίδες επίσκεψης 200χ200 χιλιοστά, 32 τεμάχια κασέτες 500χ500 8 τμ ειδική κατασκευή – κούτελο διαστάσεων 1700χ1160 και ειδική κατασκευή-κούτελο διαστάσεων περίπου 820χ650 χιλιοστά), υπ’αριθ. ……/17.9.2021 (της εταιρείας ……………., με το οποίο παραδόθηκαν λαιμός στομίου 550/550/400 μονωμένος 200/60/100) και υπ’αριθ. ……/22.9.2021 (της εταιρείας ……….., με το οποίο παραδόθηκαν 550 τεμάχια grover Μ12, 100 τεμάχια grover M10, 100 τεμάχια grover M14, 100 τεμάχια grover M8, 2 τεμάχια φύλλο περμανίτι απλό των 4 χιλιοστών και σωληνοκόφτη ienox 3,45 χιλιοστών). Όπως δε προκύπτει από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ανταλλάχθηκαν μεταξύ των διαδίκων, η ενάγουσα επανειλημμένα όχλησε την εναγομένη προκειμένου η τελευταία να της προμηθεύσει τα απαιτούμενα υλικά για τη συνέχιση των εργασιών. Ενδεικτικά είναι α) το από 14.6.2021 μήνυμα με το οποίο η ενάγουσα ζητεί από την εναγομένη να την ενημερώσει σχετικά με τον χρόνο που θα παραλάβει στο πλοίο τα πρώτα υλικά για τις ξυλουργικές εργασίες, καθώς, όπως αναφέρει <<σε μεγάλο βαθμό από αυτό εξαρτάται και η έναρξη των εργασιών>> και η από 15.6.2021 απάντηση της εναγομένης, η οποία αναφέρει ότι <<τα προφίλ οροφών θα φτάσουν την ίδια ημέρα, τα Π γαλβανιζέ /οδηγοί θα βρίσκονται στο πλοίο το αργότερο έως τις 22.6.2021 και το σύστημα του sprinkler θα είναι στο τέλος του μήνα>>, β) το από 28.6.2021 μήνυμα με το οποίο η ενάγουσα ζητεί ενημέρωση από την εναγομένη σχετικά με την παραλαβή των υλικών Π γαλβανιζέ/οδηγοί για τη χάραξη καμπινών και τα πάνελ καμπινών, τα οποία αναμένονταν στο πλοίο έως τις 22.6.2021, γ) το από 6.7.2021 μήνυμα με το οποίο η ενάγουσα ενημερώνει την εναγομένη ότι οι ξυλουργικές εργασίες έχουν αρχίσει και ζητεί να ενημερωθεί το συντομότερο δυνατό για την άφιξη υλικών όπως οροφές (σαλόνι, καμπίνες), κούτελα (σαλόνια, γέφυρα), πόρτες, καμπίνες, περιμετρικά οροφών και η από 7.7.2021 απάντηση της εναγομένης, ότι για τα κεντρικά κούτελα η παράδοση μπορεί να ξεκινήσει από την Παρασκευή (9.7.2021) κάποια τμήματα και τα υπόλοιπα τη Δευτέρα (12.7.2021) και ότι τα πάνελ Β15 και οι πόρτες Β15 αναμένονται στο πλοίο την Τρίτη (13.7.2021),  δ) το από 15.7.2021 μήνυμα με το οποίο η ενάγουσα, διαμαρτυρόμενη για την καθυστέρηση των υλικών που απαιτούνται για τις επιπρόσθετες εργασίες που ανέλαβε, δηλώνει επί λέξει στην εναγομένη <<Σημειώνουμε επιπρόσθετα ότι από ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΑΚΟΜΗ σε ΕΜΑΣ ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΩΣ ΑΝΩ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ως οφείλατε και όπως αναγράφεται ξεκάθαρα και στη μεταξύ μας αλληλογραφία και για τα οποία ΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΕΤΕ, ως εντελώς ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΘΕΣΕΙ>> και ε) το από 26.9.2021 μήνυμα με το οποίο η ενάγουσα διαμαρτύρεται για την παράλειψη της εναγομένης να της παραδώσει τα τελευταία υλικά για την τοποθέτηση των οδηγών αεροπορικών καθισμάτων και επισημαίνει ότι για την ολοκλήρωση της τοποθέτησης των καθισμάτων απαιτείται εργασία 3 ημερών από την ολοκλήρωση της τοποθέτησης του πατώματος (την οποία είχε αναλάβει συνεργείο επιλεγμένο από την εναγομένη και δεν είχε έως τότε ολοκληρώσει). Επίσης αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα έως και την 27.9.2021 παραλάμβανε υλικά που έρχονταν στο ναυπηγείο και αφορούσαν άλλα συνεργεία με τα οποία είχε συμβληθεί η εναγομένη, με επακόλουθη συνέπεια την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των εργασιών (βλ. σχετ. το υπ’αριθ. …./9.9.2021 τιμολόγιο πώλησης δελτίο αποστολής της <<…………..>>, το υπ’αριθ. …./13.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>, το υπ’αριθ. …../13.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>, το υπ’αριθ. …./13.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>, το υπ’αριθ. …./13.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<……………>>, το υπ’αριθ. …./16.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………….>>, το υπ’αριθ. …./16.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>, το υπ’αριθ. …./16.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………….>>, το υπ’αριθ. …./16.9.2021 τιμολόγιο πώλησης – δελτίο αποστολής της εταιρείας <<…………>>, το υπ’αριθ. …./17.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………….>>, το υπ’αριθ. …../20.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<……..>>, το υπ’αριθ. …../21.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>, το υπ’αριθ. …./22.9.2021δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>, το υπ’αριθ. …./24.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας  <<………>> και το υπ’αριθ. …./27.9.2021 δελτίο αποστολής της εταιρείας <<………..>>). Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός ένατος λόγος της έφεσης, με τον οποίο πλήττεται η ανωτέρω κρίση της εκκαλουμένης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Επίσης αποδείχθηκε ότι το πλοίο παρέμεινε στη δεξαμενή του ναυπηγείου της ενάγουσας έως την 27.8.2021 οπότε έγινε η καθέλκυσή του. Ο αποδεξαμενισμός του πλοίου δεν μπορούσε να γίνει νωρίτερα καθώς εκτελούνταν εργασίες και ειδικότερα επειδή α) μεσολάβησαν αλλαγές στο σχέδιο σωληνώσεων του βιολογικού που ολοκληρώθηκαν στις 17.7.2021, β) έγινε αποκατάσταση του ρήγματος (crack) που υπήρχε κάτω από τη μονάδα του βιολογικού στις 5.8.2021, όταν η εναγομένη έστειλε το τελικό σχέδιο, γ) έγινε αποκατάσταση νέας ρωγμής που βρισκόταν κάτω από τη μονάδα του βιολογικού στις 10.8.2021, δ) ολοκληρώθηκε η κατασκευή μπρακέτου (bracket) στο νομέα 110-111 του χώρου της πρωραίας έλικας στις 19.8.2021, ε) ολοκληρώθηκαν τα διπύθμενα μαζί με τις παρατηρήσεις του επιθεωρητή στις 16.8.2021 και στ) ολοκληρώθηκαν οι σωληνώσεις των σεντινών μαζί με τις παρατηρήσεις του επιθεωρητή στις 27.8.2021. Τα ανωτέρω εκτίθενται με σαφήνεια στην υπ’αριθ. ……………/1.9.2021 ένορκη βεβαίωση του εμπορικού διευθυντή της ενάγουσας, ναυπηγού ……… και δεν αντικρούνται ειδικά από την εναγομένη. Με βάση τα ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε με επαρκή αιτιολογία και ο σχετικός δέκατος λόγος της έφεσης, με τον οποίο πλήττεται η ανωτέρω κρίση της εκκαλουμένης ως αναιτιολόγητη, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Επίσης αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα, κατά το χρονικό διάστημα από 3.8.2021 έως 5.8.2021 και από 3.9.2021 έως 12.9.2021, σταμάτησε προσωρινά τις εργασίες που εκτελούνταν στο ένδικο πλοίο τόσο από το δικό της συνεργείο όσο και από τα συνεργεία που εργάζονται για λογαριασμό της εναγομένης, εξαιτίας της άρνησης της τελευταίας να προβεί σε εξόφληση των οφειλών της, για τις οποίες οχλήθηκε από την ενάγουσα. Ενδεικτικά, με το από 15.7.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η ενάγουσα αναφέρει στην εναγομένη επί λέξει <<παρακαλώ να προβείτε στην πληρωμή του ποσού των 150.000 ευρώ που έχει ζητηθεί από την Παρασκευή 2/7/21 και είναι ακόμα σε εκκρεμότητα, διότι το Ναυπηγείο δεν μπορεί να χρηματοδοτεί περαιτέρω το έργο>>, με το από 22.7.2021 μήνυμα επισημαίνει στην εναγομένη ότι <<Δεν δείχνετε καμμία διάθεση για τη συμφωνία που είχαμε κάνει να μας καταβάλετε χρήματα για να καλύψουμε το κόστος των επιπλέων εργασιών, για να μπορέσουμε με υπερωρίες να κατεβάσουμε τους χρόνους>> και <<…παρακαλούμε …….όπως καταβληθεί το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό των 207.481,00 ευρώ..>>, ενώ με το από 2.8.2021 μήνυμα δηλώνει προς το νόμιμο εκπρόσωπο της εναγομένης ότι <<….δεν μπορεί να συνεχιστεί καμία περαιτέρω εργασία επί του Πλοίου (με δικό μας συνεργείο ή έγκριση από εμάς για εξωτερικό συνεργείο εντός της εγκατάστασής μας) εφόσον παραμένουν ανεξόφλητα τιμολόγια άνω των 500.000 ευρώ…>> καθώς και ότι <<…είμαστε αναγκασμένοι με δική σας υπαιτιότητα, να διακόψουμε το σύνολο των εργασιών…….και συνημμένα σας αποστέλλονται όλα τα κοστολόγια και αντίστοιχα τιμολόγια έως 31.7.2021 προς άμεση εξόφλησή τους>>. Με βάση όσα προαναφέρθηκαν σαφώς αποδεικνύεται ότι η διακοπή εκτέλεσης των εργασιών επί του ένδικου πλοίου, για το ανωτέρω χρονικό διάστημα, με επαγόμενη συνέπεια την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης του αναληφθέντος έργου, οφείλεται σε υπαιτιότητα της εναγομένης, η οποία δεν κατέβαλε στον ενάγοντα, παρά τις οχλήσεις του τελευταίου, τα οφειλόμενα με βάση τη συμφωνία τους ποσά. Μετά ταύτα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός ενδέκατος λόγος της έφεσης, με τον οποίο πλήττεται η ανωτέρω κρίση της εκκαλουμένης διότι δεν κατελόγισε σε υπαιτιότητα της ενάγουσας την καθυστέρηση που προκλήθηκε στην εκτέλεση των εργασιών, από την προαναφερθείσα διακοπή, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι στις 27.9.2021 η ενάγουσα είχε εκτελέσει και παραδώσει τις ελασματουργικές εργασίες και τις εργασίες σωληνώσεων του συστήματος πυρόσβεσης και εκκρεμούσε η ολοκλήρωση των ξυλουργικών εργασιών, οι οποίες άρχισαν στις 11.6.2021 (πλην όμως υπήρξε καθυστέρηση στην πρόοδο των εργασιών λόγω καθυστέρησης στην παράδοση των υλικών τα οποία είχε αναλάβει να προμηθεύσει η εναγομένη) με την (τελική) συμφωνία να παραδοθούν στις 28.9.2021 [ήτοι εντός 15 ημερών από την καταβολή στην ενάγουσα ποσού 274.530 ευρώ έναντι της συνολικής οφειλής της εναγομένης, η οποία (καταβολή) πραγματοποιήθηκε στις 13.9.2021 (βλ.σχετ.από 26.9.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ενάγουσας προς το νόμιμο εκπρόσωπο της εναγομένης]. Κατά την ανωτέρω ημερομηνία (27.9.2021) απέμενε εργασία μίας ημέρας για την ολοκλήρωση των ξυλουργικών εργασιών, με την τοποθέτηση των καθισμάτων αεροπορικού τύπου, για την οποία όμως έπρεπε να προηγηθεί η κατασκευή βινυλικού δαπέδου, την οποία η εναγομένη είχε αναθέσει στο εξωτερικό συνεργείο …., που ολοκλήρωσε αυτήν στις 25.9.2021, ενώ αμέσως μετά το συνεργείο του ξυλουργού ……………… ξεκίνησε τις εργασίες τοποθετώντας τις ράγες στο δάπεδο και στερεώνοντας επ’αυτών την πρώτη σειρά αεροπορικών καθισμάτων, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες από την ενάγουσα φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός δωδέκατος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα υποστηρίζει τα αντίθετα  πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Την 25.9.2021 η εναγομένη απέστειλε στην ενάγουσα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο οποίο ανέφερε επί λέξει: << Σύμφωνα με το από 10-09-2021 μήνυμά σας θα πρέπει την Κυριακή 26-09-2021 να μας παραδώσετε ολοκληρωμένα τις εργασίες που έχετε αναλάβει. Πλην όμως είναι σαφές ότι αντικειμενικά δεν είστε σε θέση να το πράξετε, δηλαδή να παραδώσετε το πλοίο έτοιμο με όλες τις ανατεθείσες εργασίες ολοκληρωμένες. Ενα έργο που έχετε αναλάβει να περατώσετε στις 30 Ιουνίου, δεν έχετε καταφέρει να το ολοκληρώσετε μέχρι σήμερα από αποκλειστικά δική σας υπαιτιότητα. Επιδείξαμε όλη την καλή μας πίστη και επιφυλασσόμενοι των δικαιωμάτων μας να αναζητήσουμε τη ζημία που μας προκάλεσαν οι διαδοχικές προγενέστερες καθυστερήσεις σας συμφωνήσαμε να συνεχίσετε την εκτέλεση του έργου πέραν της 30/06 μέχρι και σήμερα. Δυστυχώς πλανηθήκαμε. Η έγκαιρη περάτωση των εργασιών είναι πλέον αντικειμενικά αδύνατη…δεν έχουμε πλέον συμφέρον για την επιμήκυνση του χρόνου περάτωσης του ατέρμονου αυτού έργου, ενόψει και της προηγούμενης συμπεριφοράς σας, που καταδεικνύει ότι δεν προβλέπεται να περατώσετε το έργο ή έστω να το περατώσετε με τον κατάλληλο τρόπο και σε εύλογο χρόνο, ενώ συγχρόνως το ύψος της ζημίας μας από την καθυστέρηση σας και τη μη εκμετάλλευση του πλοίου μας συνεχώς αυξάνεται. Ως εκ τούτου το πλοίο τη Δευτέρα 27-09-2021 θα αναχωρήσει από τις εγκαταστάσεις σας με τις μη ολοκληρωμένες εργασίες στο στάδιο που αυτές έχουν φτάσει. Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι για να πιστωθούν οι εκτελούμενες ελασματουργικές και σωληνουργικές εργασίες τις οποίες έχετε εκτελέσει όλο αυτό το διάστημα θα πρέπει να μας παραδώσετε όλα τα απαιτούμενα πιστοποιητικά και αναφορές σας, όπως άλλωστε έχει ζητηθεί και εγγράφως>>. Η παραπάνω δήλωση, με την οποία η εργοδότρια εταιρεία εκφράζει τη βούληση της για λύση της επίδικης σύμβασης έργου, συνιστά καταγγελία κατ’άρθρο 700 ΑΚ, με συνέπεια να οφείλεται στην ενάγουσα η συμφωνημένη αμοιβή και δεν αποτελεί δήλωση υπαναχώρησης κατ’άρθρο 686 εδ.α ΑΚ, καθόσον η ενάγουσα δεν προέβη μεν σε έγκαιρη αποπεράτωση του έργου, πλην όμως το γεγονός αυτό οφείλονταν σε υπαιτιότητα της εναγομένης, η οποία όπως προαναφέρθηκε, ανέθετε έως την 23.8.2021, σημαντικό αριθμό επιπρόσθετων εργασιών στην ενάγουσα, προέβαινε σε αναθεωρήσεις σχεδίων και παρέδιδε με καθυστέρηση τα υλικά που απαιτούνταν για την εκτέλεση των εργασιών. Εξάλλου είναι ενδεικτικό ότι όσον αφορά την αμοιβή της ενάγουσας για τις ήδη εκτελεσμένες εργασίες, από το άνω μήνυμα συνάγεται ότι αυτή θα πιστωθεί με την προϋπόθεση να παραδοθούν από την ενάγουσα τα απαιτούμενα πιστοποιητικά και αναφορές. Δεν γίνεται αναφορά σε απόδοση στην ενάγουσα του έργου που έχει  ήδη  παραληφθεί από την εναγομένη και απόδοση στην τελευταία της αμοιβής που ήδη είχε καταβληθεί στην ενάγουσα, τα οποία θα συνιστούσαν αποτελέσματα της δήλωσης υπαναχώρησης του εργοδότη κατά τη διάταξη του άρθρου 686 εδ.α ΑΚ, όπως προεκτέθηκε. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που θεώρησε την ανωτέρω δήλωση ως καταγγελία, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός δεύτερος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα υποστηρίζει ότι η υπόψη δήλωση συνιστά υπαναχώρηση από τη σύμβαση έργου, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Μετά ταύτα απορριπτέος ως αβάσιμος τυγχάνει και ο δέκατος τρίτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα επαναφέρει τον και πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό ότι η καθυστέρηση εκτέλεσης εργασιών στα διπύθμενα οφείλεται και στην πλημμελή εκ μέρους της ενάγουσας εκτέλεση των συγκεκριμένων εργασιών, που είχαν ως αποτέλεσμα την απόρριψή τους από τις ελεγκτικές ναυτιλιακές αρχές (Νηογνώμονα και Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων) και την επιδιόρθωση των κακοτεχνιών ώστε να τύχουν της έγκρισης της ίδιας (εναγομένης) και των αρμοδίων αρχών. Και τούτο διότι από όσα προεκτέθηκαν, αποδεικνύεται ότι η καθυστέρηση της ενάγουσας στην περάτωση του έργου οφείλεται σε υπαιτιότητα της εναγομένης, η οποία, εκτός των εργασιών που περιλαμβάνονταν στην αρχική σύμβαση, για την οποία καταρτίστηκε μεταξύ των διαδίκων το από 11.5.2021 ιδιωτικό συμφωνητικό, ανέθεσε διαδοχικά στην ενάγουσα έως και τις 23.9.2021, επιπρόσθετες εργασίες, που απαιτούσαν τη χρονική συνύπαρξη και σε αρκετές περιπτώσεις τη συνεργασία επί του πλοίου, συνεργείων διαφορετικών ειδικοτήτων, ενώ κατά τη διάρκεια των εργασιών προέβαινε σε αναθεωρήσεις σχεδίων (που είχαν ως συνέπεια την προσωρινή διακοπή των εργασιών προκειμένου να μελετηθούν τα νέα αναθεωρημένα σχέδια και να προσαρμοστούν επ’αυτών οι εργασίες) και παρέδιδε με καθυστερήσεις τα υλικά που απαιτούνταν για την εκτέλεση των εργασιών. Αναφορικά δε με τις επικαλούμενες κακοτεχνίες, οι οποίες ήταν αναπόφευκτες, ενόψει του όγκου των εργασιών που εκτελούνταν ταυτόχρονα στο πλοίο, σε όσες περιπτώσεις διαπιστώθηκαν από το ναυπηγικό γραφείο που επέβλεπε την εξέλιξη των εργασιών για λογαριασμό της εναγομένης και επισημάνθηκαν στην ενάγουσα, αποκαταστάθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τούτο προκύπτει από την υπ’αριθ. ……./16.9.2022 ένορκη βεβαίωση του εμπορικού διευθυντή της ενάγουσας, ……………, ο οποίος αναφέρει ότι <<…Σε ένα έργο με τόσες εκτεταμένες ελασματουργικές εργασίες ήταν αυτονόητο ότι θα υπήρχαν μικροατέλειες, οι οποίες και αποκατάστάθηκαν πολύ εύκολα με μερεμέτια>> αλλά και από το από 9.8.2021 μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας της ενάγουσας προς την εναγομένη, με το οποίο την ενημερώνει ότι ο νηογνώμονας (RINA) μετά από έλεγχο που πραγματοποίησε στους χώρους του πλοίου και δη στον κενό χώρο στον πρωραίο πλαγιοωθητήρα, στις δεξαμενές έρματος, στον κενό χώρο του βιολογικού, στις δεξαμενές εξισορρόπησης και σε άλλα μηχανικά μέρη του πλοίου, δεν σημείωσε κάποια παρατήρηση, ενώ κάποιες μικρές παρατηρήσεις στους χώρους Νο 1 αριστερά και δεξιά, στη δεξαμενή καυσίμων (fuel tank) και στην περιοχή bowthruster επρόκειτο να διορθωθούν άμεσα, καθώς και από το από 10.8.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με το οποίο η ενάγουσα ενημέρωσε την εναγομένη ότι ο έλεγχος όλων των δεξαμενών με το συνεργείο που πραγματοποίησε τα NDT (Not Destructive Tests), ολοκληρώθηκε χωρίς καμία παρατήρηση. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι επικαλούμενες κακοτεχνίες, οι οποίες αποκαταστάθηκαν μόλις εντοπίστηκαν, δεν επηρέασαν την καθυστέρηση περάτωσης των εργασιών. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα ανέθεσε τις εργασίες του νέου συστήματος πυρόσβεσης του πλοίου, υπεργολαβικά στην εταιρεία …………., η οποία με βάση τα σχέδια που έλαβε στις 7.6.2021, έκανε την οικονομική προσφορά της και κατόπιν αποδοχής αυτής από την εναγομένη στις 11.6.2021, ξεκίνησε τις εργασίες εγκατάστασης επί του πλοίου στις 17.6.2021. Ωστόσο, την ίδια ημέρα παρέλαβε από τους τεχνικούς συμβούλους της εναγομένης, νέα αναθεωρημένα σχέδια, γεγονός που επέφερε την διακοπή των εργασιών προκειμένου να εκτιμηθούν οι αλλαγές και να προσαρμοστούν οι εργασίες στις απαιτήσεις αυτών. Η ως άνω υπεργολάβος ολοκλήρωσε στις 14.7.2021, την εγκατάσταση των σωληνώσεων και του εξοπλισμού που είχε παραδώσει η πλοιοκτήτρια, ενώ παρέμεινε σε εκκρεμότητα το τεστ πίεσης (pressure test), το οποίο δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί επειδή η εναγομένη είχε καθυστερήσει την παράδοση των τελικών εύκαμπτων σωλήνων (final flexible hoses) και των ακροφυσίων πυρόσβεσης (sprinklers) που ήταν αναγκαία για την πραγματοποίηση του ελέγχου. Κατόπιν αυτού αποχώρησε προσωρινά από το έργο, προκειμένου να μην υπάρχει υποαπασχόληση του προσωπικού της που θα ήταν ιδιαίτερα δαπανηρή για την εταιρεία (βλ. υπ’αριθ. …./5.7.2023 ένορκη βεβαίωση του ναυπηγού – διευθυντή του έργου … ……, σε συνδυσμό με το από 14.7.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με το οποίο ο ανωτέρω ενημερώνει την ενάγουσα για την προσωρινή αποχώρησή του από το έργο). Με την παράδοση των υλικών (εκτός από τα ακροφύσια) από την εναγομένη, τα οποία τοποθετήθηκαν στις 28.7.2021, πραγματοποιήθηκαν οι απαραίτητοι έλεγχοι πίεσης και αποκαταστάθηκαν τα προβλήματα διαρροών, ενώ στις 6.9.2021 παραδόθηκαν και τοποθετήθηκαν τα ακροφύσια και στις 14.9.2021 πραγματοποιήθηκε έλεγχος πίεσης που ήταν επιτυχής εφόσον η πίεση έφτασε στο υποδεικνυόμενο από τον κατασκευαστή του συστήματος όριο των 8 bar. Το σύστημα ελέγχθηκε υπό πίεση στις 21.9.2021 από τους επιθεωρητές της Ελληνικής Σημαίας και έγινε αποδεκτό. Μετά ταύτα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση του έργου πυρόσβεσης οφείλονταν στην καθυστερημένη παράδοση των υλικών από την εναγομένη και όχι σε υπαιτιότητα της ενάγουσας και απέρριψε τον περί του αντιθέτου ισχυρισμό της εναγομένης, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός δέκατος τέταρτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα υποστηρίζει τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.  Περαιτέρω, αναφορικά με την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των ξυλουργικών – ξενοδοχειακού τύπου εργασιών, που ανατέθηκαν στην ενάγουσα στις 11.6.2021, αυτή οφείλεται στην έλλειψη υλικών, τα οποία είχε αναλάβει να προμηθεύσει η εναγομένη. Ενδεικτικά είναι τα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που ανταλλάχθηκαν μεταξύ των διαδίκων, από τα οποία προκύπτει η όχληση, σε τακτικά χρονικά διαστήματα, της ενάγουσας προς την εναγομένη σχετικά με την παράδοση των αναγκαίων υλικών. Με το από 14.6.2021 μήνυμα η ενάγουσα ζητεί από την εναγομένη να την ενημερώσει <<…..πότε θα έρθουν στο πλοίο τα πρώτα υλικά για τις ξυλουργικές εργασίες, καθώς σε μεγάλο βαθμό από αυτό εξαρτάται και η έναρξη των εργασιών>> με αναφορά στα αναγκαία για την πρώτη φάση της κατασκευής υλικά (προφίλ ορόφων, γαλβανιζέ για χάραξη καμπινών, κούτελα, οροφές πανέλια για καμπίνες), ενώ με το από 21.6.2021 μήνυμα η ενάγουσα ενημερώνει την εναγομένη ότι <<…οι ξυλουργοί θα ξεκινήσουν εργασίες ….. στο πλοίο την Τρίτη 22.6.2021 επειδή η πλοιοκτήτρια εταιρεία δεν μας έχει παραδώσει τα απαιτούμενα υλικά>>. Επιπλέον με το από 15.7.2021 μήνυμα, η ενάγουσα επισημαίνει στην εναγομένη ότι <<..Κάποια από τα υλικά του ξενοδοχειακού εξοπλισμού παραδόθηκαν χτές και σήμερα είναι ακόμη υπό διευκρίνηση εάν και εφόσον μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως έχουν και δεν μας έχετε ακόμη ενημερώσει γραπτώς πότε θα έρθουν τα υπόλοιπα υλικά, όπως οροφές κλπ.>>. Σημειωτέον ότι το προαναφερθέν μήνυμα αντικρούει τα υποστηριζόμενα από την εναγομένη, στον ερευνώμενο (δέκατο πέμπτο) λόγο της έφεσης, ότι <<μετά την 7.7.2021 και μέχρι την 26.9.2021 δεν υπάρχει ουδεμία όχληση ή διαμαρτυρία της ενάγουσας  για καθυστέρηση περί την παράδοση υλικών για τις ξυλουργικές εργασίες, με συνέπεια ακόμη και εάν είχε προϋπάρξει δική μας καθυστέρηση στην παράδοση υλικών, η καθυστέρηση ολοκλήρωσης των ξυλουργικών εργασιών μεταξύ 15.7.2021 και 26.9.2021 να οφείλεται αποκλειστικώς στην ενάγουσα>>. Εξάλλου, η καθυστέρηση στην παράδοση, των αναγκαίων για την εκτέλεση των ξυλουργικών εργασιών υλικών επιβεβαιώνεται και από την υπ’αριθ. ………./16.9.2022 ένορκη βεβαίωση του υπεργολάβου …………, ο οποίος καταθέτει ότι <<…Ξεκινήσαμε τις εργασίες την 1.7.2021 λόγω έλλειψης υλικών στο πλοίο που είχε υποχρέωση να χορηγήσει επί του πλοίου η πλοιοκτήτρια εταιρεία και καθ’όλη τη διάρκεια των εργασιών αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες εξ αιτίας καθυστερήσεων στη χορήγηση των απαιτούμενων υλικών….>> και δεν αντικρούεται ειδικά από την εναγομένη. Μετά ταύτα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός δέκατος πέμπτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα υποστηρίζει τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Επίσης με βάση όσα προεκτέθηκαν, αποδείχθηκε ότι οι πλημμέλειες που διαπιστώθηκαν κατά την εκτέλεση του έργου τόσο στις αρχικές όσο και στις επιπρόσθετες εργασίες που ανατέθηκαν στην ενάγουσα και αποκαταστάθηκαν άμεσα από αυτήν, κατόπιν υπόδειξής τους από την εναγομένη, δεν αποτέλεσαν την αιτία καθυστέρησης παράδοσης του έργου, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει η εναγομένη με τον δέκατο έκτο λόγο της έφεσης, με τον οποίο επαναφέρει τον και πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό της. Ειδικότερα, η εναγομένη ισχυρίζεται ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση του έργου οφείλεται αποκλειστικά στην ενάγουσα, η οποία επέδειξε αδυναμία οργάνωσης και συντονισμού των εργασιών που ανέλαβε, προέβαινε σε κακοτεχνίες, οι οποίες έχρηζαν αποκατάστασης, διέκοπτε αδικαιολόγητα τις εργασίες για αρκετές ημέρες και δεν απασχολούσε υπερωριακά το προσωπικό της προκειμένου να είναι συνεπής στον χρονικό προγραμματισμό ολοκλήρωσης των εργασιών, επικαλούμενη, προς επίρρωση του ισχυρισμού της, τα από 23.6.2021, 29.6.2021 και 10.7.2021 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με τα οποία ζητεί από την ενάγουσα την αποστολή χρονοδιαγράμματος των εργασιών. Ωστόσο, όπως ήδη αποδείχθηκε, η εναγομένη κατά το χρονικό διάστημα από 1.6.2021 έως και 23.8.2021 ανέθετε διαδοχικά νέες επιπρόσθετες εργασίες στην ενάγουσα, γεγονός που επέφερε την αύξηση του όγκου εργασιών της τελευταίας και έθεσε εκτός αρχικού χρονοδιαγράμματος την ολοκλήρωση του έργου, ενώ δημιουργήθηκε η ανάγκη συντονισμού και επίβλεψης συνεργείων διαφορετικών ειδικοτήτων, σε αρκετά εκ των οποίων η εναγομένη είχε αναθέσει απευθείας την εκτέλεση εργασιών. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, η εναγομένη καθυστερούσε σημαντικά την παράδοση των υλικών που ήταν αναγκαία για την πρόοδο των εργασιών. Τούτο προκύπτει και από το από 26.9.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ενάγουσας (σε απάντηση του από 25.9.2021 ηλεκτρονικού μηνύματος της εναγομένης με το οποίο η τελευταία κατήγγειλε την επίδικη σύμβαση έργου), με το οποίο επισημαίνει ότι η προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου λήγει στις 28.9.2021, ότι η εναγομένη δεν της παρέδωσε ποτέ τα τελευταία υλικά για την τοποθέτηση των οδηγών αεροπορικών καθισμάτων, τα οποία εν τέλει δόθηκαν από την ίδια (ενν. ενάγουσα) στις 23.9.2021 κατόπιν σχετικού αιτήματός της και ότι τα συνεργεία (της εναγομένης) από την προηγούμενη ημέρα, ήτοι στις 25.9.2021, τοποθετούσαν πάτωμα στους χώρους των σαλονιών, με αποτέλεσμα τα καθίσματα να μην είναι δυνατό να τοποθετηθούν πριν την ολοκλήρωση της εργασίας αυτής καθώς και ότι για την τοποθέτηση των καθισμάτων απαιτούνται τρεις ημέρες από τη στιγμή της ολοκλήρωσης των εργασιών τοποθέτησης του πατώματος. Επιπρόσθετα η ενάγουσα, με το ανωτέρω ηλεκτρονικό μήνυμα ενημέρωσε την εναγομένη ότι βάσει του μεταξύ τους συμφωνητικού, το πλοίο δεν μπορούσε να αναχωρήσει πριν την τακτοποίηση των οικονομικών της εκκρεμοτήτων, ενώ της υπενθύμισε ότι ουδέποτε δεσμεύθηκε να ολοκληρώσει το έργο μέχρι την 30.6.2021. Με βάση τα ανωτέρω εκτιθέμενα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια και δεν καταλόγισε  υπαιτιότητα στην ενάγουσα για την καθυστέρηση στην εκτέλεση του έργου, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός δέκατος έκτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη- εκκαλούσα υποστηρίζει τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.  Από όσα προαναφέρθηκαν, δεν αποδείχθηκε υπαιτιότητα της ενάγουσας στην καθυστέρηση της εκτέλεσης του αναληφθέντος έργου,  αντίθετα υπαίτια για την καθυστέρηση ολοκλήρωσης του έργου είναι η εναγομένη, η οποία ανέθεσε πλήθος επιπρόσθετων και χρονοβόρων εργασιών στην ενάγουσα, θέτοντας εκτός του αρχικού χρονοδιαγράμματος το συνολικό έργο, απέστειλε επανειλημμένα αναθεωρήσεις των αρχικών σχεδίων, παρέδιδε τα αναγκαία για την εκτέλεση του έργου υλικά με καθυστέρηση και υπήρξε ασυνεπής στην τήρηση της οικονομικής συμφωνίας με την ενάγουσα, αναγκάζοντας την τελευταία να προβεί σε προσωρινή παύση των εργασιών από 3.8.2021 έως 5.8.2021 και από 3.9.2021 έως 12.9.2021. Επομένως η από 25.9.2021 δήλωση της εναγομένης προς την ενάγουσα, ότι το πλοίο επρόκειτο να αναχωρήσει από το ναυπηγείο στις 27.9.2021, συνιστά καταγγελία κατά το άρθρο 700 ΑΚ, με την οποία η σύμβαση λύθηκε για το μέλλον και δημιουργήθηκαν αυτόματα για τα μέρη οι αμοιβαίες υποχρεώσεις, για μεν την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα ολόκληρη τη συμφωνημένη αμοιβή της, εφόσον δεν πρέκυψε, ύστερα από ένσταση, η περίπτωση αφαίρεσης της δαπάνης που εξοικονομήθηκε από τη ματαίωση της σύμβασης καθώς και ό,τι άλλο ωφελήθηκε η τελευταία από άλλη εργασία της ή παρέλειψε με δόλο να ωφεληθεί, για δε την ενάγουσα να παραδώσει στην εναγομένη το τμήμα του έργου που μέχρι την καταγγελία εκτέλεσε ως οφειλόμενη συμβατική αντιπαροχή της. Περαιτέρω, με το από 4.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η ενάγουσα δήλωσε στην εναγομένη σχετικά με την υπερωριακή εργασία των συνεργείων της ότι <<..Τα συνεργεία μας θα ξεκινήσουν από σήμερα να εργάζονται υπερωριακά καθώς και το σαβ/κο με επιπλέον χρέωση 20 ευρώ/ώρα/άτομο, πέραν του Δευτέρα – Παρασκευή 7.30-15.30>>, ενώ ζήτησε την επιβεβαίωση της εναγομένης προκειμένου να δηλωθούν άμεσα οι εν λόγω υπερωρίες. Σε απάντηση, η εναγομένη απέστειλε το από 5.6.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, όπου ανέφερε ότι <<Ολες μας οι συζητήσεις ήταν για τιμή κατ’αποκοπήν συμπεριλαμβανομένων όλων των αναλωσίμων, υλικών και εργατικών πλην των κομματιών που έχουμε αγοράσει εμείς για κάθε αντικείμενο…>>.  Επίσης με το από 5.7.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εναγομένης, σε απάντηση προηγούμενου μηνύματος της ενάγουσας, ο νόμιμος εκπρόσωπος της εναγομένης επισημαίνει ότι <<…Οταν συμφωνούμε κατ’αποκοπή εργασίες δεν λογίζονται υπερωρίες>>. Από την ανωτέρω επικοινωνία των διαδίκων, συνάγεται ότι η εναγομένη ουδέποτε συμφώνησε για τη χρέωση υπερωριακής αμοιβής στα συνεργεία της ενάγουσας, κατά την εκτέλεση των ελασματουργικών εργασιών, ούτε αποδέχθηκε εν τοις πράγμασι το κονδύλιο αυτό, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει η εκκαλουμένη, αντίθετα με σαφήνεια και επίταση επεσήμανε στην ενάγουσα ότι όλες οι συζητήσεις για την αμοιβή της αφορούσαν τιμή κατ’αποκοπή. Μετά ταύτα ο δέκατος έβδομος λόγος της έφεσης, κατά το πρώτο σκέλος αυτού, με τον οποίο η εναγομένη – εκκαλούσα πλήττει την ορθότητα της κρίσης της εκκαλουμένης όσον αφορά την επιδίκαση σε αυτήν του κονδυλίου υπερωριών ύψους 51.460 ευρώ, πρέπει να γίνει δεκτός ως  βάσιμος. Οσον αφορά τον ισχυρισμό της εναγομένης που επαναφέρεται με τον ερευνόμενο (δέκατο έβδομο) λόγο της έφεσης, κατά το δεύτερο και τρίτο σκέλος αυτού, ότι δεν οφείλει το κονδύλιο των πρόσθετων εργασιών sprinkler ύψους 7.700 ευρώ και το κονδύλιο των λαμών στεγανοποίησης στα wc ύψους 5.120 ευρώ, τυγχάνει απορριπτέος, διότι αποδείχθηκε ότι πρόκειται για επιπρόσθετες εργασίες, που ανατέθηκαν στην ενάγουσα εκ των υστέρων, για τις οποίες δεν συμφωνήθηκε κατ’αποκοπήν αμοιβή. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το πλοίο παρέμεινε στην πλωτή δεξαμενή του ναυπηγείου της ενάγουσας για χρονικό διάστημα ογδόντα τριών (83) ημερών, ήτοι έως τις 27.8.2021, οπότε καθελκύστηκε. Η εναγομένη ισχυρίζεται ότι η συμφωνηθείσα διάρκεια παραμονής του πλοίου στη δεξαμενή ήταν είκοσι (20) ημέρες, ωστόσο, όπως προεκτέθηκε, ο χρόνος αυτός αφορούσε μόνο τις αρχικές ελασματουργικές εργασίες που ανατέθηκαν στην ενάγουσα με το από 11.5.2021 ιδιωτικό συμφωνητικό (βλ. σχετ. από 8.5.2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με επισύναψη της οικονομοτεχνικής προσφοράς της ενάγουσας, με βάση την οποία υπολογίζεται η παραμονή του πλοίου στη δεξαμενή από 10/11.6.2021 έως 30.6.2021), ενώ στη συνέχεια η εναγομένη ζήτησε την εκτέλεση πρόσθετων ελασματουργικών εργασιών στα διπύθμενα του πλοίου, οι οποίες απέκλειαν τον αποδεξαμενισμό του πλοίου πριν από την παρέλευση των ογδόντα τριών (83) ημερών. Συνεπώς η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα την συμφωνηθείσα αμοιβή, ύψους 135.450 ευρώ,  για την παραμονή του πλοίου στην πλωτή δεξαμενή του ναυπηγείου της, για το ανωτέρω χρονικό διάστημα. Επίσης οφείλει να της καταβάλει το κονδύλιο των 10.080 ευρώ για τη δαπάνη του τεχνικού ασφαλείας ο οποίος ήταν υπεύθυνος ασφαλείας για τις επιπλέον 63 ημέρες που το πλοίο παρέμεινε στη δεξαμενή και το κονδύλιο των 1.105 ευρώ που αντιστοιχεί στη δαπάνη έκδοσης δεκατριών (13) επιπλέον πιστοποιητικών αερίων κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, καθόσον αυτά συνέχονται αναγκαίως με την παραμονή του πλοίου στη δεξαμενή. Μετά ταύτα, ο δέκατος όγδοος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εναγομένη παραπονείται ότι η εκκαλουμένη κατ’εσφαλμένη κρίση επιδίκασε στην ενάγουσα τα ανωτέρω ποσά, ενώ έπρεπε να δεχθεί ότι η παραμονή του πλοίου στην πλωτή δεξαμενή για χρονικό διάστημα πέραν του αρχικώς συμφωνηθέντος των 20 ημερών, οφειλόταν στην εκ μέρους της ενάγουσας υπαίτια καθυστέρηση περί την εκτέλεση του έργου και να απορρίψει αυτά, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 440, 441 και 442 ΑΚ προκύπτει ότι, ο συμψηφισμός, ο οποίος επιφέρει την δια συνυπολογισμού απόσβεση των μεταξύ δυο προσώπων υφισταμένων αμοιβαίων, ομοειδών κατ` αντικείμενο, και ληξιπροθέσμων απαιτήσεων συντελείται με δήλωση μονομερή απευθυντέα προς τον άλλον, η οποία δεν υποβάλλεται σε συστατικό τύπο και δεν υπόκειται σε ανάκληση. Το αποσβεστικό αποτέλεσμα του συμψηφισμού επέρχεται είτε η σχετική δήλωση προβληθεί στο δικαστήριο είτε εξωδίκως, είναι δε δυνατό να προβληθεί και κατά την εκτέλεση, αν η σχετική ανταπαίτηση αποδεικνύεται παραχρήμα, δηλαδή με έγγραφο ή δικαστική ομολογία.Κατά το χρόνο επικλήσεως του συμψηφισμού πρέπει να υφίσταται κατά νόμο η απαίτηση, ήτοι να είναι έγκυρη και να μην υπόκειται σε κάποια ουσιαστική ένσταση, αναβλητική ή ανατρεπτική, χωρίς να εξετάζεται ο μετέπειτα διαρρέων χρόνος από την άποψη του αποτελέσματος που ήδη επήλθε (ΑΠ 1617/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επομένως , αν μία από τις απαιτήσεις δεν υπάρχει ή η σχετική σύμβαση από την οποία πηγάζει είναι άκυρη, ο συμψηφισμός δεν επιφέρει απόσβεση της άλλης απαίτησης. Περαιτέρω, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 440 και 441 ΑΚ το διαπλαστικό δικαίωμα της προτάσεως συμψηφισμού δημιουργείται από τότε που δύο αντίθετες απαιτήσεις, οι οποίες πληρούν τις προϋποθέσεις του συμψηφισμού, θα συνυπάρξουν. Από το χρονικό αυτό σημείο, παρέχεται κατά νόμο η δυνατότητα αφενός στο δικαιούχο της ανταπαιτήσεως να αποσβέσει μονομερώς την απαίτηση του δανειστή του, προτείνοντας την ανταπαίτησή του σε συμψηφισμό, αφετέρου στους δανειστές και οφειλέτες να προβούν σε συμβατικό συμψηφισμό (συμβιβασμό). Η πρόταση του συμψηφισμού επιφέρει απόσβεση των αμοιβαίων απαιτήσεων αναδρομικά, δηλαδή από τότε που συνυπήρξαν ανεξάρτητα από το αν θα γίνει ή όχι αποδεκτή από εκείνον στον οποίο απευθύνεται. Όπως δε ήδη προαναφέρθηκε, οι απαιτήσεις που συμψηφίζονται πρέπει να είναι ληξιπρόθεσμες, γίνεται όμως δεκτό ότι ληξιπρόθεσμη πρέπει να είναι η ανταπαίτηση, όχι και η απαίτηση. Επίσης από τις διατάξεις αυτές συνάγεται, ότι ο (μονομερής) συμψηφισμός αποτελεί όχι μόνο γνήσια ένσταση, αλλά και άσκηση διαπλαστικού δικαιώματος. Όταν ο εναγόμενος επικαλείται, κατά τη διάρκεια της δίκης, συμψηφισμό που έχει λάβει χώρα εξώδικα, πριν από την έναρξη της δίκης, δεν υπάρχει ουσιαστικά ένσταση συμψηφισμού, αλλά απλή ένσταση “εξοφλήσεως” διά του συμψηφισμού, η οποία υπάγεται στη ρύθμιση των κοινών ενστάσεων κατά το δικονομικό δίκαιο (ΑΠ 450/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από τις παραπάνω διατάξεις επίσης, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 262 παρ.1 και 222 παρ.2 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι για να είναι ορισμένος ο ισχυρισμός περί μονομερούς συμψηφισμού, πρέπει να γίνεται αναφορά, με τρόπο σαφή και ορισμένο, των περιστατικών που θεμελιώνουν κατά νόμο την προβλεπόμενη σε συμψηφισμό ληξιπρόθεσμη και ομοειδή ανταπαίτησή του κατά του δανειστή (Β. Βαθρακοκοίλης ΕΡΝΟΜΑΚ Τόμος 1ος σελ. 613). Ειδικότερα, για να είναι ορισμένος ο ισχυρισμός περί μονομερούς συμψηφισμού ή η ένσταση συμψηφισμού πρέπει να διαλαμβάνεται σαφής έκθεση των δικαιοπαραγωγικών της ανταπαίτησης γεγονότων, ήτοι πρέπει να αναφέρεται: α) περιγραφή, χρόνος γέννησης και το ποσό των αμοιβαίων απαιτήσεων, που προτείνονται σε συμβιβασμό (ΑΠ 793/2005 Δνη 49. 205), β) ότι οι απαιτήσεις είναι ομοειδείς (ΑΠ 386/1978 ΝοΒ 27. 174), γ) ότι οι απαιτήσεις είναι υποστατές και έγκυρες (ΑΠ 181/1995 Δνη 1996. 1344) και δ) ότι οι αξιώσεις είναι ληξιπρόθεσμες και αγώγιμες (Κατράς Αγωγές και ενστάσεις ΑΚ 2008 παρ.159 σελ. 1170). Ειδάλλως, εφόσον δεν εξειδικεύονται τα παραγωγικά της ανταπαιτήσεως πραγματικά περιστατικά ή δεν καθορίζονται επακριβώς τα επιμέρους χρηματικά κονδύλια που απαρτίζουν την ανταπαίτηση κατά του δανειστή, ώστε να καταστεί εφικτό στον ενάγοντα να απαντήσει σ` αυτή, στο δε Δικαστήριο να τάξει τις δέουσες αποδείξεις, ο σχετικός ισχυρισμός είναι απορριπτέος ως αόριστος (ΑΠ 7/1976 ΝοΒ 24.537, ΑΠ 789/1975 ΝοΒ 24. 755). Δηλαδή, για να κριθεί ότι επιδέχεται δικαστική εκτίμηση, πρέπει η ένσταση να περιέχει στοιχεία ανάλογα προς εκείνα που είναι αναγκαία για την τυπική παραδοχή και συνακόλουθα δικαστική εκτίμηση της αγωγής (ΑΠ 1190/2007, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Με τον δέκατο ένατο λόγο της έφεσης, η εναγομένη – εκκαλούσα επαναφέρει τον και πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό της ότι οι περισσότερες από τις ξενοδοχειακού τύπου εργασίες δεν ολοκληρώθηκαν ή είχαν κακοτεχνίες και ότι ειδικότερα για τις εν λόγω εργασίες που αφορούσαν α) την τοποθέτηση 216 καθισμάτων αεροπορικού τύπου, β) την τοποθέτηση ορόφων και περιμετρικών στο νομέα 69 του καταστρώματος υπ’αριθ. 4. γ) την επιδιόρθωση της οροφής εσωτερικά του bar του καταστρώματος υπ’αριθ. 4, δ) την τοποθέτηση περιμετρικών, οροφής κασέτας, ανοξείδωτων προφίλ στα σημεία που αλλάζει κλίση η οροφή και ανοξείδωτων προφίλ στο άνοιγμα της πόρτας στο χώρο υποδοχής και στο κεντρικό κλιμακοστάσιο του πλοίου, ε) την τοποθέτηση οροφών Β15 στα σημεία που λείπουν, inox, προφίλ στις πόρτες, αξεσουάρ εξοπλισμού στο λουτρό αναπήρων, αξεσουάρ στα λοιπά λουτρά, σφαλών, κομοδίνων, χαμηλών μεταλλικών κρεβατιών και ειδικών επιτοίχιων κρεμαστρών στις καμπίνες επιβατών του καταστρώματος υπ’αριθ.4, στ) την τοποθέτηση κλειδαριάς και ανοξείδωτων κατωκασιών στις πόρτες εισόδου, εξοπλισμού στο λουτρό ΑΜΕΑ, αξεσουάρ σε όλα τα κοινόχρηστα μπάνια, μαγνητών σε όλες τις εσωτερικές πόρτες, αντικατάσταση πάνελ οροφής Β15 και τοποθέτηση μηχανισμού κλεισίματος πόρτας τύπου Yale στις πόρτες εισόδου των κοινοχρήστων λουτρών επιβατών και πληρώματος των καταστρωμάτων υπ’αριθ. 4 και 5 και ζ) τοποθέτηση καθισμάτων 190 θέσεων και 19 σταθερών τραπεζιών στο εξωτερικό κατάστρωμα, της δόθηκε 1) η από 7.10.2021 προσφορά της ατομικής επιχείρησης <<……….>>, η οποία εκτέλεσε τις εν λόγω εργασίες που δεν είχε εκτελέσει ή είχε εκτελέσει πλημμελώς η ενάγουσα και εξέδωσε τα υπ’αριθ. … και ….. από 12.11.2021 τιμολόγια συνολικού ποσού 30.500 ευρώ και 2) η από 1.11.2021 προσφορά της ατομικής επιχείρησης <<…………….>>, που αφορά τη διόρθωση κακοτεχνιών των ξενοδοχειακών εργασιών, ύψους 15.850 ευρώ, ποσά τα οποία θα πρέπει να αφαιρεθούν από το  ποσό των 172.500 ευρώ, που συμφωνήθηκε να καταβάλει η εναγομένη για τις ξυλουργικές – ξενοδοχειακού τύπου εργασίες. Επίσης ισχυρίζεται η εναγομένη ότι από το ανωτέρω ποσό των 172.500 ευρώ πρέπει να αφαιρεθεί και το ποσό των 58.710 ευρώ, το οποίο δαπάνησε για την τοποθέτηση πάνελ μεταξύ των νομέων 69-74, κατασκευή και τοποθέτηση επίπλων τηλεοράσεων και επένδυση των bar του πλοίου, δηλαδή για τις εργασίες που η ενάγουσα είχε αναλάβει αλλά δεν εκτέλεσε και για τις οποίες έλαβε προσφορά και εκδόθηκε τιμολόγιο από την εταιρεία <<………………>>.  Επίσης με τον εικοστό λόγο της έφεσης, η εναγομένη επαναφέρει την και πρωτοδίκως προβληθείσα με τις προτάσεις της ένσταση συμψηφισμού, παραπονούμενη ότι η εκκαλουμένη κατ’εσφαλμένη κρίση, απέρριψε αυτήν ως αόριστη. Με την ένσταση αυτή προτείνει σε συμψηφισμό προς την απαίτηση της ενάγουσας, ανταπαίτησή της α) ποσού 78.000 ευρώ για την αποκατάσταση της κακοτεχνίας στο σύστημα πυρόσβεσης, το οποίο παρουσίαζε  διαρροή, β) ποσού 32.000 ευρώ για αποκατάσταση κακοτεχνιών στην πρωραία δεξαμενή ζυγοστάθμισης (forepeak tank), γ) ποσού 30.500 ευρώ και 15.850 ευρώ για εργασίες ξενοδοχειακού τύπου που παρέλειψε να εκτελέσει η ενάγουσα ή εκτέλεσε πλημμελώς και για διόρθωση κακοτεχνιών ξενοδοχειακών εργασιών που αυτή εκτέλεσε, δ) ποσού 58.710 ευρώ για τοποθέτηση (από την εναγομένη) πάνελ μεταξύ των νομέων 69-74, κατασκευή και τοποθέτηση επίπλων τηλεοράσεων και επένδυση των bar του πλοίου, δηλαδή εργασίες που παρέλειψε να εκτελέσει η ενάγουσα, ε) ποσού 6.000 ευρώ για επιδιόρθωση καμένων καλωδίων και εξωτερικών φωτιστικών στο κατάστρωμα της γέφυρας και στ) ποσού 2.635,20 ευρώ για τοποθέτηση διαχωριστικών wc, εργασία την οποία είχε αναλάβει να εκτελέσει η ενάγουσα και δεν την εκτέλεσε. Η ένσταση συμψηφισμού με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα είναι επαρκώς ορισμένη και είναι νόμιμη, κατά παραδοχή ως βάσιμου του εικοστού λόγου της έφεσης. Από δε τα ανωτέρω κονδύλια νομίμως  προτείνονται σε συμψηφισμό α) το ποσό των 78.000 ευρώ που αφορά κακοτεχνία της ενάγουσας στο σύστημα πυρόσβεσης και ειδικότερα διαρροή, η οποία διαπιστώθηκε κατά την υδραυλική δοκιμή που έγινε μετά το πέρας των εργασιών, για την αποκατάσταση της οποίας απαιτήθηκε το ως άνω ποσό σύμφωνα με την από 18.10.2021 προσφορά της εταιρείας <<…..» β) το ποσό των 32.000 ευρώ που αφορά κακοτεχνία της ενάγουσας στην πρωραία δεξαμενή ζυγοστάθμισης (forepeak tank), για την αποκατάσταση της οποίας πραγματοποιήθηκε τοποθέτηση ενισχυτικών αγκώνων στήριξης στο κάτω μέρος των φρακτών με τα διπύθμενα διαστάσεων 300χ300χ10 αριστερά και δεξιά, ήτοι (16.500 ευρώ), μετατροπή του ανοίγματος των νομέων 120-122 για να κλείσει το έλασμα της center line και να τοποθετηθεί ο νομέας υπ’αριθ. 121 ορθώς στην πρωραία δεξαμενή ζυγοστάθμισης  (3.200 ευρώ) και κατασκευή τελάρων από γωνία μήκους 60χ60& 50χ5 και τοποθέτηση μπακλαβαδωτού ελάσματος και στήριξη με ανοξείδωτες φρεζάτες βίδες 25 cm στο χώρο του συστήματος αποχέτευσης (12.300 ευρώ), όπως προκύπτει από την από 28.9.2021 οικονομική προσφορά της εταιρείας ……………., σε συνδυασμό με το υπ’αριθ. ………./3.11.2021 τιμολόγιο της ίδιας εταιρίας που εκδόθηκε για το σύνολο των ελασματουργικών και σωληνουργικών εργασιών που εκτέλεσε στο επίδικο πλοίο, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι ανωτέρω εργασίες) και γ) το ποσό των 15.850 ευρώ που αφορά διόρθωση κακοτεχνιών των ξενοδοχειακών εργασιών, όπως προκύπτει από την από 1.11.2021 προσφορά της επιχείρησης ………………….. Τα ανωτέρω προτεινόμενα σε συμψηφισμό κονδύλια, δικαιούται να απαιτήσει η εναγομένη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 690 ΑΚ, ως αποζημίωση λόγω των ελαττωμάτων του έργου, που οφείλονται σε υπαιτιότητα της ενάγουσας, η οποία δεν ανταποκρίθηκε στις από την σύμβαση υποχρεώσεις της να κατασκευάσει έργο χωρίς ελαττώματα (ΑΠ 2116/2014, ΑΠ 403/2000). Οσον αφορά το κονδύλιο των 30.500 ευρώ, για το οποίο η εναγομένη επικαλείται ότι αφορά εργασίες τις οποίες δεν εκτέλεσε ή εκτέλεσε πλημμελώς η ενάγουσα, αυτό απαραδέκτως προτείνεται σε συμψηφισμό στο σύνολό του ως αόριστο, καθώς δεν γίνεται διάκριση του (επιμέρους) ποσού που καταβλήθηκε για την αποκατάσταση των, από υπαιτιότητα της ενάγουσας, πλημμελώς εκτελεσθέντων εργασιών, το οποίο δικαιούται να απαιτήσει η εναγομένη, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη και αυτού που καταβλήθηκε για εργασίες που δεν εκτελέσθηκαν, οπότε αφορά μέρος της συμφωνηθείσας αμοιβής, η οποία, με την καταγγελία της σύμβασης πριν από την περάτωση του έργου εξακολουθεί να οφείλεται στην ενάγουσα (άρθρο 700ΑΚ). Ομοίως τα ποσά των 58.710 ευρώ και των 2.635,20 ευρώ, που αφορούν εργασίες που δεν εκτέλεσε η ενάγουσα, μη νομίμως προτείνονται σε συμψηφισμό διότι αποτελούν μέρος της συμφωνηθείσας αμοιβής της ενάγουσας, η οποία, μετά την καταγγελία της σύμβασης  εξακολουθεί να οφείλεται σε αυτήν, ενώ για το ποσό των 6.000 ευρώ που αφορά επιδιόρθωση καμένων καλωδίων και εξωτερικών φωτιστικών στο κατάστρωμα της γέφυρας, η εναγομένη δεν επικαλείται υπαιτιότητα της ενάγουσας ώστε να γεννάται αξίωση αποζημίωσης αυτής. Κατόπιν τούτου, πρέπει να γίνουν εν μέρει δεκτοί και ως ουσιαστικά βάσιμοι ο δέκατος ένατος και ο εικοστός λόγος της έφεσης και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος προς εξέταση, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο, να δικαστεί και γενομένης εν μέρει δεκτής της ένστασης συμψηφισμού, να γίνει δεκτή εν μέρει η αγωγή και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των 251.487 ευρώ [428.797 – 51.460 – 78.000 – 32.000 – 15.850=] με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Περαιτέρω, εφόσον η εκκαλουμένη εξαφανίστηκε πρέπει να εξαφανιστεί και η διάταξή της περί δικαστικών εξόδων και ακολούθως να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, σε βάρος της εκκαλούσας – εναγομένης, λόγω της ήττας της στη δίκη, ενόψει του σχετικού αιτήματος της εφεσίβλητης – ενάγουσας (άρθρα 178, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Επίσης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου έφεσης στην εκκαλούσα – εναγομένη (άρθρ. 495 παρ.3 εδ. δ’ ΚΠολΔ) λόγω της μερικής νίκης της, αφού έγινε δεκτή η έφεσή της και εξαφανίστηκε η εκκαλουμένη απόφαση.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την έφεση τυπικά και ως προς την ουσία της.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη με αριθμό 179/2024 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τακτική Διαδικασία).

Κρατεί και δικάζει την αγωγή.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των διακοσίων πενήντα ενός χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα επτά (251.487,00) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.

Επιβάλλει σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ.

Διατάσσει την απόδοση στην εκκαλούσα, του παραβόλου έφεσης που αυτή κατέθεσε και μνημονεύεται ρητά στη συνταχθείσα από το Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με αριθμό ……………./26.2.2024 έκθεση καταθέσεως δικογράφου ενδίκου μέσου.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά, στις   8.6.2025 και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στον Πειραιά, στις 26.6.2025

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ