ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 421/2025
TO ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου, Εφέτη –Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………….., για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ :
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ορέστη Παπαδημάτο, με δήλωση κατ άρθρο 242 παρ.2 Κ.Πολ.Δ. και
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ………… ο οποίος ήταν απών και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο 2) ………….. ο οποίος ήταν απών και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 3) Της εταιρείας με την επωνυμία «………….» και διακριτικό τίτλο, «…………», που εδρεύει στον Δήμο Αθηναίων επί της …………, νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία ενεργεί με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχος και μη υπόχρεος διάδικος, ως πληρεξούσια και διαχειρίστρια των απαιτήσεων κατά του εκκαλούντος των οποίων δικαιούχος τύγχανε η αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «………….», με έδρα το …….. Ιρλανδίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία κατέστη ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………….», που εδρεύει στην Αθήνα, ………. δυνάμει μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3156/2003, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Μεγάλη 4) Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………….» και διακριτικό τίτλο, «………..», που εδρεύει στον Δήμο Αθηναίων επί της …………., νομίμως εκπροσωπούμενης, όπως η ανωτέρω επωνυμία τροποποιήθηκε από την προηγούμενη επωνυμία της εταιρείας «………….» με διακριτικό τίτλο «……………», η οποία ενεργεί με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχος και μη υπόχρεος διάδικος, ως πληρεξούσια και διαχειρίστρια των απαιτήσεων κατά του εκκαλούντος των οποίων δικαιούχος τύγχανε η αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «……….», με έδρα το ……….. Ιρλανδίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία κατέστη ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……..», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ………… δυνάμει μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3156/2003, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Μεγάλη 5) Της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «………..», και τον διακριτικό τίτλο «………», η οποία εδρεύει στην Αθήνα, επί της ………….., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, ως καθολική διάδοχος της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «………..», η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Πρόδρομο Ιωσηφίδη, και 6) ………….. ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου, με την ιδιότητα του εκκαθαριστή της κληρονομίας του ………., ο οποίος ήταν απών και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο ενάγων και ήδη εκκαλών, άσκησε κατά των εναγομένων και ήδη πρώτου, δεύτερου, τρίτης, πέμπτης και έκτου των εφεσίβλητων την από 22.6.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021 αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, η τέταρτη εφεσίβλητη άσκησε την από 15.9.2021, με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2021 αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, υπέρ της τρίτης, πέμπτης και έκτου των εφεσίβλητων και κατά του εκκαλούντος. Η αγωγή και η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση συνεκδικάστηκαν την 13.5.2022 κατά την τακτική διαδικασία ερήμην των πρώτου, δεύτερου και πέμπτου των εναγομένων και ήδη πρώτου, δεύτερου και έκτου των εφεσιβλήτων, και της τρίτης και έκτου των εφεσιβλήτων, ως υπερ ων η πρόσθετη παρέμβαση και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων. Επ αυτών εκδόθηκε η με αριθμό 1039/2023 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το διατακτικό της οποίας διορθώθηκε με την με αριθμό 3131/2023 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή και συμψηφίστηκαν τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων. Κατά της ως άνω απόφασης, ο εκκαλών άσκησε την από 13.11.2023 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΓΑΚ/ ΕΑΚ/ …………/2023 έφεση, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου υπό α.α. …. και συζητήθηκε.
Οι παριστάμενοι πληρεξούσιοι δικηγόροι των τρίτης, τέταρτης και πέμπτης των εφεσίβλητων αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στους ισχυρισμούς που περιλαμβάνονται στις προτάσεις που κατέθεσαν, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του με τις προτάσεις που προκατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εισήχθησαν και συνεκδικάστηκαν κατά την τακτική διαδικασία η από 26.3.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 αγωγή του ενάγοντος και η από 15.9.2021, με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση. Επ’ αυτών εκδόθηκε η με αριθμό 1039/2023 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που απέρριψε την αγωγή. H υπό κρίση από 13.11.2023 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΓΑΚ/ ΕΑΚ/……./2023 έφεση, κατά της ως άνω απόφασης, ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1,511,513 παρ 1β, 514, 517, 520 παρ.1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, εντός της κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ τασσόμενης προθεσμίας, καθώς η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα την 19.10.2023, όπως προκύπτει από την επισημείωση του Δικαστικού Επιμελητή …………., σε αντίγραφο της απόφασης και η έφεση ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου αυτής στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 14.11.2023, και έλαβε αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2023. Επομένως, η έφεση, η οποία αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 K.Πολ.Δ. εισάγεται ενώπιον τούτου του Δικαστηρίου για να δικασθεί με την τακτική διαδικασία πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατ’ άρθρο 533 παρ.1 του ίδιου Κώδικα. Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό του ασκηθέντος ένδικου μέσου έχει κατατεθεί, κατ’ άρθρο 495 παρ.3Α στοιχ.γ’ KΠολΔ, το με κωδικό ………… . e- Παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών ποσού 150 ευρώ, εξοφλημένο (βλ. τα συνημμένα στο εφετήριο αντίγραφο του e-Παράβολου και από 9.11.2023 απόδειξη πληρωμής e- Παράβολου της Eurobank).
Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς …/27.11.2023 και …/27.11.2023 εκθέσεις επίδοσης που συνέταξε η Δικαστική Επιμελήτρια στο Εφετείο Αθηνών ………… και την με αριθμό …/27.11.2023 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στο Εφετείο Πειραιώς ………., ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης με κλήση να παραστούν στην συζήτηση αυτής κατά την δικάσιμο που στην αρχή της παρούσας αναφέρεται, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στους πρώτο, δεύτερο και έκτο εφεσίβλητο αντίστοιχα. Οι διάδικοι όμως αυτοί δεν εμφανίστηκαν στο ακροατήριο, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και επομένως πρέπει να δικαστούν ερήμην, να προχωρήσει όμως η συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και αυτοί παρόντες, συνδεόμενοι με τους λοιπούς εφεσίβλητους με σχέση απλής ομοδικίας (άρθρο 524 παρ. 4 σε συνδυασμό με άρθρα 74 και 75 παρ. 1ΚΠολΔ) (ΑΠ 827/2017 ΤΝΠ Νομος)
Ο ενάγων και ήδη εκκαλών άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 22.6.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 αγωγή του κατά των εναγομένων και ήδη πρώτου, δεύτερου, τρίτης, πέμπτης και έκτου των εφεσίβλητων, στην οποία εξέθετε κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου αυτής, ότι στις 29 Νοεμβρίου 2006 απεβίωσε στην Αθήνα, ο παππούς του από την πατρική γραμμή, …………, κάτοικος εν ζωή Πειραιά. Ότι κατά τον χρόνο θανάτου του τελευταίου, εγγύτεροι συγγενείς του ήταν η σύζυγός του ………… και τα τέκνα του αποβιώσαντος …….., πατέρας του ενάγοντος και ……….., θείος του, οι οποίοι αποποιήθηκαν εντός της νόμιμης προθεσμίας την κληρονομία του αποβιώσαντος. Ότι εν συνεχεία οι γονείς του ενάγοντος, λόγω της ανηλικότητας του ιδίου, προέβησαν στην με αριθμό ………../2007 δήλωση αποδοχής της κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής και ότι ομοίως οι πρώτος και δεύτερος των εφεσίβλητων, τέκνα του θείου του ενάγοντος, αποδέχθηκαν την κληρονομία με το ευεργέτημα της απογραφής, δυνάμει των υπ’ αριθμ. …/27-07-2007 και …./21-09-2007 δηλώσεων, χωρίς εισέτι να έχουν προβεί σε απογραφή αυτής. Οτι οι γονείς του ενάγοντος αποδέχθηκαν για λογαριασμό του την εξ αδιαθέτου κληρονομία του παππού του, με το ευεργέτημα της απογραφής, λόγω ουσιώδους πλάνης αυτών, και ειδικότερα επειδή λόγω της άγνοιάς τους για τις νομικές διατάξεις που διέπουν το δίκαιο της αποδοχής και της αποποίησης της κληρονομίας, και των εσφαλμένων νομικών συμβουλών που του παρασχέθηκαν, αγνοούσαν την δυνατότητα να αποποιηθούν την ως άνω κληρονομία για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους μετά από άδεια του Δικαστηρίου, όπως ήθελαν να πράξουν, θεωρούσαν δε ότι μόνο με την δήλωσή τους αυτή, ο ενάγων είχε απεμπλακεί της κατάχρεης κληρονομίας του παππού του. Ότι η πλάνη τους είναι ουσιώδης, καθότι η ως άνω αποδοχή με το ευεργέτημα της απογραφής και η μη αποποίησή τους εντός τεσσάρων μηνών από την επαγωγή δεν συμφωνούσε με τη βούλησή τους, αναφέρεται δε σε σημείο τόσο σπουδαίο για την αποδοχή της κληρονομιάς, ώστε αν οι ίδιοι γνώριζαν την αληθινή κατάσταση, ως προς το σημείο αυτό, δεν θα άφηναν να παρέλθει άπρακτη η προθεσμία αποποίησης και θα αποποιούνταν την κληρονομιά αντί να την αποδεχθούν με το ευεργέτημα της απογραφής. Ότι επιπλέον για τους ίδιους λόγους αγνοούσαν και τις προθεσμίες για την σύνταξη της απογραφής αλλά και τις συνέπειες της άπρακτης παρόδου αυτής, με συνέπεια ουδέποτε να προβούν στην απογραφή της κληρονομίας. Ότι η πλάνη τους αυτή εξακολούθησε μέχρι το έτος 2012, ήτοι μετά την ενηλικίωση του ενάγοντος, οπότε η τρίτη και τέταρτη των εναγομένων, (πέμπτη των εφεσιβλήτων), επικαλούμενες απαιτήσεις που διατηρούσαν σε βάρος του αποβιώσαντος, προέβησαν σε δικαστικές ενέργειες διεκδίκησης των οφειλομένων ποσών και σε βάρος του ενάγοντος, με την ιδιότητά του ως κληρονόμου του αποβιώσαντος παππού του. Ότι, ο ίδιος ο ενάγων, επειδή οι γονείς του λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε δεν τον είχαν ενημερώσει ούτε για την ιδιότητά του ως κληρονόμου του αποβιώσαντος παππού του, ούτε για τις αξιώσεις των δανειστών σε βάρος του, επιπλέον δε με την με αριθμό …../5.8.2013 δήλωση αποποίησης κληρονομίας ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, είχε αποποιηθεί την κληρονομία του παππού του, έλαβε γνώση ότι είναι εξ αδιαθέτου κληρονόμος του αποβιώσαντος, δυνάμει της ως άνω δήλωσης αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής, μόλις την 10-02-2021, οπότε έλαβε γνώση του περιεχομένου της με αριθμό 3861/2020 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία απορρίφθηκε προηγούμενη αγωγή του. Ζητούσε δε με την αγωγή του, 1) να ακυρωθεί η με αριθμό πρωτοκόλλου …../30.7.2007 δήλωση των γονέων του που υπεβλήθη στο Πρωτοδικείο Πειραιά με την οποία αποδέχθηκαν για λογαριασμό του την εξ αδιαθέτου κληρονομία του παππού του, με το ευεργέτημα της απογραφής, λόγω ουσιώδους εξακολουθητικής πλάνης αυτών, οι οποίοι λόγω της αγνοιάς τους για τις νομικές διατάξεις που διέπουν το δίκαιο της αποδοχής και της αποποίησης της κληρονομίας, αγνοούσαν αφενός την δυνατότητα να αποποιηθούν την ως άνω κληρονομία για λογαριασμό του μετά από άδεια του Δικαστηρίου, όπως ήθελαν να πράξουν, θεωρούσαν δε ότι μόνο με την δήλωσή τους αυτή, ο ενάγων είχε απεμπλακεί της κατάχρεης κληρονομίας του παππού του, ώστε με την τελεσιδικία της απόφασης να επανεκκινηθεί η προθεσμία αποποίησης. 2) Επικουρικά να ακυρωθεί η έκπτωση του ενάγοντος από το ευεργέτημα της απογραφής, λόγω της πλάνης των γονέων του αλλά και του ιδίου ως προς την ενιαύσια προθεσμία σύνταξης της απογραφής. 3) Ετι επικουρικότερα, να αναγνωρισθεί ότι ουδέποτε απώλεσε την προθεσμία σύνταξης απογραφής της εξ αδιαθέτου κληρονομίας του παππού του, λόγω ανωτέρας βίας, συνιστάμενης στα προβλήματα υγείας του, ώστε η προθεσμία σύνταξης απογραφής να επανεκκινηθεί με την τελεσιδικία της απόφασης άλλως να αναγνωριστεί ότι ουδέποτε εξέπεσε του ευεργετήματος της απογραφής, για τον ίδιο λόγο και ότι τυγχάνει εξ αδιαθέτου κληρονόμος του παππού του με το ευεργέτημα της απογραφής. Τέλος ζήτησε να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, εισήχθη και η από 10.9.2021 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2021 αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση που άσκησε η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «……….» και διακριτικό τίτλο «…………» ήδη τέταρτη εφεσίβλητη, υπέρ της τρίτης εναγομένης και ήδη τρίτης εφεσίβλητης, ζητώντας να απορριφθεί η αγωγή, επικαλούμενη έννομο συμφέρον ως διαχειρίστρια και πληρεξούσια της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «……….», με έδρα το ………… Ιρλανδίας, ειδικής διαδόχου της Τράπεζας …… στις απαιτήσεις κατά της κληρονομίας του . ……………… Τα ως άνω δικόγραφα συνεκδικάστηκαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο εξέδωσε την με αριθμό 1039/2023 οριστική απόφασή του με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως προς όλες τις βάσεις της λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης ως προς την τρίτη εναγομένη και ήδη τρίτη εφεσίβλητη, επειδή πριν την άσκηση της αγωγής, η εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «……….», προέβη σε επανεκχώρηση προς την ………… των απαιτήσεων που η τελευταία της είχε μεταβιβάσει σε βάρος του . …………….. και εν συνεχεία απορρίφθηκαν ως νόμω αβάσιμες οι αγωγικές βάσεις, εκτός της τελευταίας που απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη. Τέλος συμψηφίστηκε η δικαστική δαπάνη των διαδίκων. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών με την κρινόμενη έφεσή του, για λόγους που ανάγονται στην εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων.
Στο ισχύον δίκαιο, η μεταβίβαση των απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων, λαμβάνει χώρα, είτε με την εφαρμογή του νόμου περί τιτλοποίησης απαιτήσεων του ν. 3156/2003, είτε με το θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει ο ν. 4354/2015. Ειδικότερα, από τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3156/2003, προκύπτει, ότι τιτλοποίηση απαιτήσεων είναι η μεταβίβαση επιχειρηματικών απαιτήσεων λόγω πώλησης με σύμβαση, που καταρτίζεται εγγράφως μεταξύ “μεταβιβάζοντος” και “αποκτώντος” σε συνδυασμό με την έκδοση και διάθεση, με ιδιωτική τοποθέτηση μόνον, ομολογιών οποιουδήποτε είδους ή μορφής (παρ. 1), ότι η πώληση των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων διέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 513 επ. του ΑΚ, και η μεταβίβαση από τις διατάξεις των άρθρων 455 επ. του ΑΚ (παρ. 6), επίσης, ότι η σύμβαση μεταβίβασης των τιτλοποιούμενων απαιτήσεων καταχωρίζεται σε περίληψη, που περιέχει τα ουσιώδη στοιχεία αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 2844/2000 (παρ. 8), και ότι από την καταχώριση αυτή επέρχεται η μεταβίβαση των τιτλοποιούμενων απαιτήσεων, εκτός αν άλλως ορίζεται στους όρους της σύμβασης, η δε μεταβίβαση αναγγέλλεται εγγράφως από τον μεταβιβάζοντα ή την εταιρεία ειδικού σκοπού στον οφειλέτη (παρ. 9). Ως αναγγελία, σύμφωνα με την παράγραφο 10 του ιδίου ως άνω άρθρου, λογίζεται η καταχώριση της σύμβασης στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του ν. 2844/2000, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 8 του άρθρου αυτού. Πριν από την αναγγελία δεν αποκτώνται έναντι τρίτων δικαιώματα που απορρέουν από τη μεταβίβαση λόγω πώλησης της παραγράφου 1. Ακόμη, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 14 του ιδίου ως άνω άρθρου, με σύμβαση, που συνάπτεται εγγράφως, η είσπραξη και εν γένει διαχείριση των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων μπορεί να ανατίθεται σε πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα, κατά τις διακρίσεις της διάταξης αυτής, ενώ η ανάθεση της διαχείρισης και κάθε σχετική μεταβολή σημειώνεται στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του ν. 2844/2000 της έδρας του μεταβιβάζοντος (παρ. 16). Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι, στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του ν. 2844/2000 καταχωρείται κατ’ αρχήν η σύμβαση μεταβίβασης των τιτλοποιημένων απαιτήσεων, η οποία συνιστά ουσιαστικά μία σύμβαση εκχώρησης, κατ’ άρθρο 455 ΑΚ, με τις διαφοροποιήσεις, όμως, που ορίζονται στον ν. 3156/2003, ο οποίος κάνει ρητή παραπομπή στην εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 455 επομ. του ΑΚ για τη σύμβαση μεταβίβασης μεταξύ μεταβιβάζοντος και αποκτώντος. Η σύμβαση αυτή, προκειμένου να έχει αποτελέσματα η μεταβίβαση, πρέπει να καταχωρείται κατά τα ουσιώδη στοιχεία της στο προαναφερόμενο βιβλίο, της καταχωρήσεως αυτής θεωρουμένης εκ του νόμου ως αναγγελία. (πρβλ. ΑΠ 1074/2022, ΑΠ 1109/2020, ΝΟΜΟΣ).
Με τον πρώτο λόγο της έφεσής του, ο εκκαλών παραπονείται για την απόρριψη της αγωγής του λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης ως προς την τρίτη εναγομένη, ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «……….», με την ιδιότητα της διαχειρίστριας και πληρεξουσίας της εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «…………….». Η εκκαλουμένη απόφαση, πράγματι, απέρριψε την αγωγή, ως προς την ως άνω εναγομένη, λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησής, με το σκεπτικό ότι, πριν την άσκηση της αγωγής η τελευταία μεταβίβασε τις απαιτήσεις που διατηρούσε σε βάρος του θανόντος . …………….., στην εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «……….», με αποτέλεσμα να έχει καταστεί δικαιούχος των επίδικων απαιτήσεων και συνεπώς δανείστρια του θανόντος, η τελευταία εταιρεία, αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα και όχι η τρίτη εναγομένη. Με το πρώτο σκέλος του πρώτου λόγου της έφεσής του, ο εκκαλών ισχυρίζεται ειδικότερα, ότι η εκκαλουμένη εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 2 παρ.4 Ν.4354/2015 μη δεχόμενη ότι η τρίτη εναγομένη νομιμοποιείται παθητικά, υπό οποιοδήποτε νομικό καθεστώς κι αν έλαβε χώρα η μεταβίβαση των απαιτήσεων, είτε δηλαδή σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3156/2003, είτε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4352/2015, ισχυρισμός που πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος στηριζόμενος επί εσφαλμένης προυποθέσεως, καθώς όπως προεκτέθηκε η αγωγή απορρίφθηκε ως προς την τρίτη εναγομένη, επειδή, κατά τον χρόνο άσκησής της η τελευταία, δεν είχε την ιδιότητα της δανείστριας της κληρονομιαίας περιουσίας, έχοντας ήδη προβεί στην μεταβίβαση των οικονομικών απαιτήσεων που διατηρούσε κατά του αποβιώσαντος και των κληρονόμων αυτού και όχι λόγω του νομικού καθεστώτος που διέπει την ίδρυση και την λειτουργία της. Ο εκκαλών ισχυρίζεται περαιτέρω, με το δεύτερο σκέλος του πρώτου λόγου της έφεσής του, κατ ορθή εκτίμηση αυτού, ότι η τρίτη εφεσίβλητη εξακολουθεί να νομιμοποιείται παθητικά, και η τέταρτη εφεσίβλητη δεν έχει αποκτήσει δικαιώματα απέναντι του, επειδή ούτε κατά τον χρόνο μεταβίβασης, ούτε κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής του αναγγέλθηκε έστω και ατύπως η μεταβίβαση των απαιτήσεων από την εταιρεία «…………..» στην εταιρεία «……..». Ως προς το ζήτημα αυτό αποδείχθηκε ότι, την 13.7.2020, ήτοι πριν την άσκηση της αγωγής, η εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «……….», προέβη σε επανεκχώρηση προς την …………, των απαιτήσεων που της είχαν εκχωρηθεί από την τελευταία δυνάμει της από 12.9.2019 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν και οι απαιτήσεις κατά του αποβιώσαντος και των κληρονόμων του. Η ως άνω σύμβαση επαναμεταβίβασης δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του ενεχυροφυλάκειου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου …/13.7.2020 στον τόμο … με α.α. ….. Ακολούθως την 21.7.2020 καταρτίστηκε σύμβαση πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων μεταξύ της «………….» και της εταιρείας με την επωνυμία «………..», με την οποία μεταβιβάστηκαν στην τελευταία μεταξύ άλλων και οι απαιτήσεις κατά του αποβιώσαντος. Η ως άνω σύμβαση μεταβίβασης σε περίληψη δημοσιεύθηκε την 22.7.2020 στο οικείο βιβλίο του Ενεχυροφυλάκειου Αθηνών, τόμος … α.α. … και με αριθμό πρωτοκόλλου …/22.07.2020, της ως άνω καταχώρησης υπέχουσας θέση αναγγελίας, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην μείζονα σκέψη που αμέσως ανωτέρω αναφέρεται. Επομένως ο ως άνω ισχυρισμός του εκκαλούντος τυγχάνει απορριπτέος, ως αβάσιμος, καθώς δεν απαιτείται εκ του νόμου έγγραφη αναγγελία της εκχώρησης από την μεταβιβάσασα εταιρεία ή την εταιρεία ειδικού σκοπού προς τον οφειλέτη για να συντελεσθεί η μεταβίβαση, αλλά αρκεί η καταχώριση της σύμβασης μεταβίβασης στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του ν. 2844/2000. Τέλος, ο εκκαλών με το τελευταίο σκέλος του πρώτου λόγου έφεσης ισχυρίζεται ότι παρέλκει η εξέταση της παθητικής νομιμοποίησης των δανειστών, καθώς αφενός η αγωγή του στρέφεται κατά των λοιπών συγκληρονόμων, (1ου και 2ου των εναγομένων) των δανειστών (3ης και 4ης των εναγομένων) και κατά του εκκαθαριστή της κληρονομίας (5ου των εναγομένων) και επομένως ακόμα και αν η αγωγή του κριθεί ως παθητικά ανομιμοποίητη ως προς τους δανειστές δεν μπορεί να απορριφθεί ως απαράδεκτη καθ ολοκληρίαν ως προς όλους τους εναγομένους και αφετέρου επειδή η διαπλαστική ενέργεια της απόφασης που θα εκδοθεί δεσμεύει και καταλαμβάνει τους ειδικούς και καθολικούς διαδόχους των δανειστριών εταιρειών. Ο ως άνω ισχυρισμός του εκκαλούντος τυγχάνει απορριπτέος ως βασιζόμενος επί εσφαλμένης προυπόθεσης, καθώς με την εκκαλουμένη απόφαση δεν απορρίφθηκε η αγωγή του λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης ως προς όλους τους δανειστές, αλλά μόνον ως προς την τρίτη εναγομένη.
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1711, 1846, 1847, 1848, 1849, 1850, 1851 και 1856 ΑΚ συνάγεται ότι ο κληρονόμος είτε καλείται από διαθήκη, είτε εξ αδιαθέτου, αποκτά αυτοδίκαια την κληρονομία με μόνο το θάνατο του κληρονομουμένου, χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε ενέργεια από μέρους του, ακόμα και χωρίς τη γνώση ή θέλησή του. Το δικαίωμα όμως αυτό της αυτοδίκαιης κτήσης της κληρονομίας είναι προσωρινό και μετακλητό, γιατί τελεί υπό την τιθέμενη από το νόμο διαλυτική αίρεση της εμπρόθεσμης αποποίησης της κληρονομίας (άρθρ. 1847 ΑΚ), δηλαδή δικαιούται ο κληρονόμος να αποποιηθεί, κατά βούληση, την κληρονομία που έχει επαχθεί σ` αυτόν από διαθήκη ή εξ αδιαθέτου, οπότε η κτήση αναιρείται εξαρχής και θεωρείται σαν να μην έγινε. Η αποποίηση της κληρονομίας είναι δήλωση του προσωρινού κληρονόμου ότι αποκρούει – δεν δέχεται – την κληρονομία που έχει επαχθεί σ` αυτόν από διαθήκη ή εξ αδιαθέτου. Η αποποίηση συνιστά μονομερή δικαιοπραξία διαπλαστικού χαρακτήρα μη απευθυντέα σε τρίτο, υποκείμενη σε συστατικό τύπο και είναι ανεπίδεκτη οποιασδήποτε αίρεσης ή προθεσμίας, χάριν της ασφάλειας των συναλλαγών (άρθρο 1851 εδ.β ΑΚ). Η σχετική δήλωση αποποίησης γίνεται ενώπιον του γραμματέα του δικαστηρίου της κληρονομίας, μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών (με τη διαφοροποίηση του άρθρου 1847 παρ. 2 ΑΚ), που αρχίζει από τότε που ο κληρονόμος έλαβε γνώση της επαγωγής και του λόγου αυτής. Στην επαγωγή όμως από διαθήκη η προθεσμία δεν αρχίζει πριν από τη δημοσίευση της διαθήκης (άρθρ. 1847 παρ. 1 εδ β ΑΚ). Από την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας αποποίησης τεκμαίρεται αμαχήτως από το νόμο (άρθρ. 1850 εδ.β ΑΚ) η αποδοχή της κληρονομίας. Η δήλωση αποποίησης έχει διαπλαστικό χαρακτήρα, αφού δημιουργεί μία νέα νομική κατάσταση ως προς το πρόσωπο του κληρονόμου. Η κληρονομία επάγεται σ` εκείνον που θα είχε κληθεί, αν εκείνος που αποποιήθηκε δεν ζούσε κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου (άρθρ. 1856 ΑΚ). Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 1857 παρ. 1 και 2 ΑΚ, η αποδοχή ή η αποποίηση της κληρονομίας είναι αμετάκλητη, ενώ η αποδοχή ή η αποποίηση που οφείλεται σε πλάνη ή απάτη ή απειλή κρίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες. Δεν αποκλείεται όμως, παρά το ότι η διάταξη του άρθρου 1857 παρ. 1 ΑΚ καθιερώνει το αμετάκλητο της αποδοχής ή της αποποίησης ως μονομερούς δικαιοπραξίας, με προφανή σκοπό τη δημιουργία βεβαιότητας ως προς το πρόσωπο του κληρονόμου, η αποδοχή και η αποποίηση να είναι συνέπεια πλάνης που δεν αναφέρεται στο λόγο της επαγωγής, ή που είναι αποτέλεσμα απάτης ή απειλής. Στις περιπτώσεις αυτές, η διάταξη του άρθρου 1857 παρ. 2 ΑΚ προβλέπει τη δυνατότητα ακύρωσης της αποδοχής ή αποποίησης, σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις για τις ακυρώσιμες δικαιοπραξίες (άρθρ. 140 επ. 147 επ. 150 επ.), που εφαρμόζονται ενόσω δεν τροποποιούνται από τις ιδιαίτερες ρυθμίσεις των διατάξεων του άρθρου 1857 παρ. 2-4 ΑΚ. Έτσι αν πρόκειται για δήλωση από πλάνη, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 140, 141 και 142 ΑΚ, αν κατά την κατάρτιση της δικαιοπραξίας, η δήλωση δεν συμφωνεί από ουσιώδη πλάνη με τη βούληση του δηλούντος, αυτός έχει το δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της δικαιοπραξίας. Η πλάνη είναι ουσιώδης, όταν αναφέρεται σε σημείο ή ιδιότητα του προσώπου ή του πράγματος τέτοιας σπουδαιότητας για την όλη δικαιοπραξία ώστε, αν ο πλανηθείς γνώριζε την πραγματική κατάσταση, δεν θα επιχειρούσε την δικαιοπραξία. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι η αποδοχή της κληρονομίας που συνάγεται από την παραμέληση της προθεσμίας αποποίησης, αλλά και η ρητή αποδοχή κληρονομίας, μπορεί να προσβληθεί από τον κληρονόμο λόγω πλάνης όταν η, με τον τρόπο αυτό, συναγόμενη, κατά πλάσμα του νόμου, αποδοχή δεν συμφωνεί με τη βούλησή του από ουσιώδη πλάνη, δηλαδή από άγνοια ή εσφαλμένη γνώση της καταστάσεως που διαμόρφωσε τη βούλησή του, αν αυτή αναφέρεται σε σημείο τόσο σπουδαίο για την αποδοχή της κληρονομίας, ώστε, αν ο κληρονόμος γνώριζε την αληθινή κατάσταση ως προς το σημείο αυτό, δεν θα άφηνε να παρέλθει άπρακτη η προθεσμία αποποιήσεως. Η εσφαλμένη γνώση ή άγνοια, που δημιουργεί την μεταξύ βουλήσεως και δηλώσεως διάσταση, η οποία όταν είναι ουσιώδης θεμελιώνει δικαίωμα προσβολής της δηλώσεως λόγω πλάνης, μπορεί να οφείλεται και σε άγνοια ή εσφαλμένη γνώση των προαναφερόμενων νομικών διατάξεων για την αποδοχή της κληρονομίας (Ολ.ΑΠ 858/1990) υπάρχει δε πλάνη περί το δίκαιο της αποδοχής της κληρονομίας και όταν ο κληρονόμος τελεί σε άγνοια που ανάγεται α) στο σύστημα της κτήσεως της κληρονομιάς κατά τον ΑΚ που επέρχεται αμέσως μετά το θάνατο του κληρονομουμένου, οπότε η προθεσμία του άρθρου 1847 ΑΚ δεν αρχίζει γιατί η άγνοια αποκλείει τη γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και β) σε άγνοια μόνο της υπάρξεως της προθεσμίας του άρθρου 1847 ΑΚ προς αποποίηση ή της κατά το άρθρο 1850 ΑΚ νομικής σημασίας της παρόδου της προθεσμίας αυτής άπρακτης.(ΑΠ 827/2017, ΑΠ 572/2016, ΑΠ 1041/2015), γ) σε άγνοια που ανάγεται ως προς την έννοια της αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της επ` ωφελεία απογραφής, την ύπαρξη προθεσμίας απογραφής και τις έννομες συνέπειες της άπρακτης παρέλευσης αυτής (πρβλ. ΟλΑΠ 3/1989, ΑΠ 842/2022) (ΑΠ.1496/2023 ΤΝΠ Νομος) Εάν έχει χωρήσει αποδοχή της κληρονομίας λόγω της προαναφερθείσας πλάνης η έναρξη της προθεσμίας αποποιήσεως προϋποθέτει την ακύρωση της αποδοχής τελεσιδίκως, ώστε η εν συνεχεία αποποίηση να επιφέρει τα έννομα αποτελέσματά της. Τα ως άνω γεγονότα, όταν πρόκειται για κληρονομία, που επάγεται σε ανήλικο, κρίνονται από το πρόσωπο, που τον εκπροσωπεί και έπρεπε αυτός (εκπρόσωπος) να προβεί στην εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομίας, για λογαριασμό του ανηλίκου, τηρώντας τις διατυπώσεις του άρθρου 1625 ΑΚ, ενόψει του ότι, του νόμου μη διακρίνοντος, η προθεσμία της αποποίησης τρέχει και κατά των προσώπων, που είναι ανήλικα. (ΑΠ 217/2023 ΤΝΠ Νομος)
Με τον δεύτερο λόγο της έφεσής του, ο εκκαλών παραπονείται για την απόρριψη της κύριας βάσης της αγωγής του, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί η με αριθμό ……./30.7.2007 δήλωση αποδοχής κληρονομίας ως εξ αδιαθέτου κληρονόμου του παππού του . …………….. με το ευεργέτημα της απογραφής, στην οποία προέβησαν οι γονείς του, λόγω της ανηλικότητας αυτού, ώστε με την τελεσιδικία της εκδοθησσομένης απόφασης να επανεκκινηθεί η προθεσμία αποποίησης, ως μη νόμιμης. Προς θεμελίωση του αιτήματός του αυτού, ο εκκαλών εξέθετε με την αγωγή του, ότι οι γονείς αυτού, προέβησαν στην ως άνω δήλωση αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής, εκ πλάνης, επειδή οι ίδιοι αγνοούσαν ότι μπορούσαν να αποποιηθούν την επαχθείσα στον εκκαλούντα κληρονομία μετά από άδεια Δικαστηρίου, επιπλέον δε ο νομικός τους παραστάτης εσφαλμένα τους ενημέρωσε ότι η μόνη ενέργεια στην οποία μπορούσαν να προβούν ήταν η αποδοχή της κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής, όπως και έπραξαν, θεωρώντας ότι με μόνη την δήλωσή τους αυτή, ο εκκαλών είχε απεμπλακεί της κατάχρεης κληρονομίας. Οτι η πλάνη τους ως προς την δυνατότητα αποποίησης για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους ήταν ουσιώδης, και εάν γνώριζαν την αληθή κατάσταση θα είχαν προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για να αποποιηθούν την κληρονομία για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους. Το ως άνω αίτημα του ενάγοντος είναι νόμιμο σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας βασιζόμενο στις διατάξεις των άρθρων 140, 1847, 1848, 1849, 1857,1902,1912 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 35 Ν. 4786/2021) και 1527 ΑΚ. Η εκκαλουμένη απόφαση που απέρριψε την κύρια βάση της αγωγής και το συναφές με αυτήν κύριο αίτημα, κρίνοντας ότι η άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας για σύνταξη απογραφής από τους γονείς του ενάγοντος ως νομίμων αντιπροσώπων αυτού δε συνεπάγεται έκπτωση από το ευεργέτημα απογραφής του ενάγοντος, η οποία επέρχεται μόνο με την παρέλευση άπρακτης της ενιαύσιας προθεσμίας από την ενηλικίωση του ανηλίκου έσφαλε καθώς ο ενάγων ζητεί την ακύρωση της με αριθμό …../30.7.2007 αποδοχής με το ευεργέτημα της απογραφής όχι λόγω της παρέλευσης της ενιαύσιας προθεσμίας της απογραφής από τους γονείς του, αλλά λόγω της προαναφερθείσας ουσιώδους νομικής τους πλάνης, σχετικά με τις διατάξεις της αποποίησης της κληρονομίας για λογαριασμό ανηλίκου, έτσι ώστε μετά την τελεσίδικη ακύρωσή της να επανεκκινηθεί η προθεσμία αποποίησης για τον ίδιο. Η ως άνω δήλωση εξάλλου δεν συνιστά δήλωση τρίτου την οποία αλυσιτελώς προσβάλει, όπως εσφαλμένα διαλαμβάνει η εκκαλουμένη, αλλά συνιστά δήλωση των γονέων του, με την ιδιότητα των νομίμων αντιπροσώπων του ιδίου, η οποία παράγει τα αποτελέσματά της στο πρόσωπο αυτού και δη του προσδίδει την ιδιότητα του κληρονόμου της επαχθείσας κληρονομίας, σε αντίθεση με την πραγματική τους βούληση που συνίστατο στην αποποίηση αυτής. Πρέπει επομένως να γίνει δεκτός ο δεύτερος λόγος έφεσης, να κρατηθεί η αγωγή και να εξεταστεί αυτή ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της κύριας αγωγικής βάσης. Σημειώνεται ότι η κρινόμενη αγωγή, με το περιεχόμενο που ανωτέρω εκτέθηκε είναι πλήρως ορισμένη, η δε εσφαλμένη αναγραφή του αριθμού της δήλωσης αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής της οποίας ζητείται η ακύρωση στην αγωγή, αναφερόμενη ως με αριθμό …/30.7.2007 αντί του ορθού …../30.7.2007, παραδεκτά διορθώθηκε με τις νομίμως κατατεθειμένες προτάσεις αλλά και με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου του ενάγοντος που καταχωρήθηκε στα πρακτικά της εκκαλουμένης (άρθρο 224 ΚΠολΔ).
Από την εκτίμηση των ένορκων βεβαιώσεων που ελήφθησαν επιμελεία του ενάγοντος, και προσκομίστηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ήτοι την με αριθμό …/22.10.2021 ένορκη βεβαίωση του ………. και την με αριθμό …/22.10.2021 ένορκη βεβαίωση της ………., ενώπιον της Συμβολαιογράφου Κηφισιάς ………., την με αριθμό …../22.10.2021 ένορκη βεβαίωση του ……… και την με αριθμό …/22.10.2021 ένορκη βεβαίωση της ………….., ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………., οι οποίες λήφθηκαν με την επιμέλεια του ενάγοντος μετά από νόμιμη κλήτευση των εναγομένων, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς …/19.10.2021, …./19.10.2021, …/19.10.2021, …/14.10.2021,…/19.10.2021 εκθέσεις επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών …….., σε συνδυασμό με τις με αριθμούς …./26.10.2021, …./26.10.2021, …/26.10.202…../26.10.2021 και …./26.10.2021 εκθέσεις επίδοσης της ίδιας ως άνω Δικαστικής Επιμελήτριας, την με αριθμό …/2.10.2024 ένορκη βεβαίωση του ……….., που λήφθηκε επιμελεία του ενάγοντος μετά από νόμιμη κλήτευση των εφεσιβλήτων, όπως προκύπτει από την με αριθμό …/26.9.2024 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στο Εφετείο Αθηνών τις με αριθμούς …../26.9.2024, …/26.9.2024 …/26.9.2024 και …/26.9.2024, εκθέσεις επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός επιμελητής στο Εφετείο Πειραιώς ………….. και την με αριθμό ………./25.9.2024 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός επιμελητής στο Εφετείο Αθηνών ………., όλων των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, τα οποία είναι πρόσφορα είτε για πλήρη απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, με τη σημείωση ότι δεν λαμβάνεται υπόψη η με αριθμό ………./22.10.2021 ένορκη βεβαίωση του ………., την οποία προσκομίζει αλλά δεν επικαλείται ο ενάγων, σε συνδυασμό με τα διδάγματα κοινής πείρας αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 29 Νοεμβρίου 2006 απεβίωσε στην Αθήνα ο ……………. Πλησιέστεροι συγγενείς του κατά τον χρόνο του θανάτου του ήταν η σύζυγός του …………….., και οι δύο υιοί του …… και …………….., οι οποίοι αποποιήθηκαν την εξ αδιαθέτου κληρονομία του, την 28.3.2007. Η οικογένεια του αποβιώσαντος και οι γονείς του ενάγοντος γνώριζαν ότι η επαχθείσα αρχικά στους ίδιους κληρονομία του . …………….. βαρύνεται με χρέη, καθώς πριν τον θάνατό του, είχε επιδοθεί τόσο στον ίδιο όσο και στον υιό του Δημήτριο η με αριθμό ………/2006 διαταγή πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία επιτάσσονταν να καταβάλλουν στην ………… το ποσό των 436.047, 68 ευρώ για απαιτήσεις της τελευταίας. Εν συνεχεία την 30.7.2007 οι … …………….. και ………με την με αριθμό ……/30.7.2007 δήλωσή τους ενώπιον του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, αποδέχθηκαν με το ευεργέτημα της απογραφής για λογαριασμό του ανήλικου τότε ενάγοντος, την κληρονομία του αποβιώσαντος. Στην ως άνω αποδοχή προέβησαν, αν και η αληθής τους βούληση ήταν να αποποιηθούν και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους την κληρονομία του αποβιώσαντος, επειδή ο δικηγόρος στον οποίο είχαν απευθυνθεί δεν τους ενημέρωσε ότι η ορθή διαδικασία αποποίησης της κληρονομίας για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους, ήταν η υποβολή αίτησης στο Δικαστήριο, προκειμένου να τους παρασχεθεί η απαιτούμενη άδεια να αποποιηθούν για λογαριασμό του. Η σχετική δε βούλησή τους, περί αποποίησης της κληρονομίας του θανόντος, συνάγεται από το γεγονός ότι και ο πατέρας του ενάγοντος αλλά και η σύζυγος και ο έτερος γιος του αποβιώσαντος, ήτοι όλοι οι ενήλικοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του, αποποιήθηκαν την επαχθείσα σε αυτούς κληρονομία λόγω του κατάχρεου αυτής, επιβεβαιώνεται δε και από την κατάθεσης της μάρτυρος ………. στην με αριθμό ………../2021 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., η οποία αναφέρει ότι η πραγματική βούληση των νομίμων αντιπροσώπων του ενάγοντος ήταν να μην θεωρηθεί ο ενάγων κληρονόμος της επιβαρυμένης κληρονομίας του παππού του. Αντί αποποιήσεως τους υπεδείχθη από τον νομικό τους παραστάτη να προβούν σε δήλωση αποδοχής της κληρονομίας για λογαριασμό του τέκνου τους με το ευεργέτημα της απογραφής, το οποίο έπραξαν όπως προαναφέρθηκε. Πέραν της ως άνω δήλωσης οι γονείς του ενάγοντος δεν προέβησαν σε καμία άλλη ενέργεια σχετική με την κληρονομία του αποβιώσαντος και τούτο διότι πεπλανημένως, θεώρησαν ότι με την δήλωση στην οποία είχαν προβεί, ο γιος τους είχε οριστικά απεμπλακεί της κατάχρεης κληρονομίας. Η πλάνη τους αυτή είναι ουσιώδης, καθότι η ως άνω αποδοχή τους με το ευεργέτημα της απογραφής και η μη αποποίησή τους εντός τεσσάρων μηνών από την επαγωγή για λογαριασμό του ανήλικου δεν συμφωνούσε με τη βούλησή τους, αναφέρεται δε σε σημείο τόσο σπουδαίο για την αποδοχή της κληρονομιάς, ώστε αν οι γονείς του ενάγοντος γνώριζαν την αληθινή κατάσταση, ως προς το σημείο αυτό, δεν θα άφηναν να παρέλθει άπρακτη η προθεσμία αποποίησης και θα αποποιούνταν την κληρονομιά αντί να την αποδεχθούν με το ευεργέτημα της απογραφής. Επιπλέον εφόσον η αληθινή τους βούληση ήταν να αποποιηθούν την επαχθείσα στον ανήλικο κληρονομία, δεν είχαν κανέναν λόγο να προβούν σε ρητή δήλωση αποδοχής με το ευεργέτημα της απογραφής εάν δεν πίστευαν ότι αυτό ισοδυναμούσε με αποποίηση της κληρονομίας, καθώς η ίδια συνέπεια θα επερχόταν, ήτοι ο ενάγων θα θεωρούνταν ως κληρονόμος με το ευεργέτημα της απογραφής, εκ του νόμου, με την πάροδο της τετράμηνης προθεσμίας αποποίησης άνευ καμίας δικής τους ενέργειας Η πλάνη αυτή των γονέων του ενάγοντος διήρκησε τουλάχιστον μέχρι την ενηλικίωση αυτού (30.11.2009), οπότε έπαυσαν να είναι νόμιμοι αντιπρόσωποί του, και πλέον υπήρχε η νομική δυνατότητα, ο ενάγων να παρίσταται ιδίω ονόματι. Περαιτέρω, ο ίδιος ο ενάγων πεπλανημένα θεωρούσε ότι δεν έχει καταστεί κληρονόμος του παππού του, αγνοώντας τις ενέργειες των γονέων του και την δήλωσή τους περί αποδοχής της κληρονομίας για λογαριασμό του, αλλά και τα αποτελέσματα αυτής, επιπλέον δε μετά από υπόδειξη των γονέων του, όπως κατωτέρω θα εκτεθεί προέβη αυτοπροσώπως στην με αριθμό …../5.8.2013 δήλωση αποποίησης κληρονομίας του παππού του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, θεωρώντας και εκ του λόγου αυτού ότι δεν εμπλέκεται στην επαχθείσα κληρονομία. Οι παριστάμενοι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι ο ενάγων γνώριζε από το έτος 2012 ότι έχει καταστεί κληρονόμος του παππού του με το ευεργέτημα της απογραφής δυνάμει της ως άνω δήλωσης και επομένως το δικαίωμά του για την ακύρωση της ως άνω ρητής αποδοχής με το ευεργέτημα της απογραφής έχει υποπέσει στην εξάμηνη αποσβεστική προθεσμία του άρθρου 1857 παρ.2 ΑΚ, επικαλούμενοι την επίδοση διαταγών πληρωμής και έτερων διαδικαστικών εγγράφων προς τον ενάγοντα και την συμμετοχή του σε δίκες που αφορούσαν την κληρονομιαία περιουσία του αποβιώσαντος. Ως προς τον ισχυρισμό αυτό λεκτέα είναι τα ακόλουθα: Με τις με αριθμούς …./21.6.2012, …/21.6.2012 και …/21.6.2012 εκθέσεις επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών …………., επιδόθηκαν στην διεύθυνση της οικίας του ενάγοντος με θυροκόλληση οι με αριθμούς …../2005, …/2005 και …/2005 διαταγές πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που είχαν εκδοθεί σε βάρος του αποβιώσαντος παππού του, με τις οποίες επιτασσόταν να καταβάλει κατά το ποσοστό της εξ αδιαθέτου κληρονομικής του μερίδας, ήτοι κατά ½ εξ αδιαιρέτου, τα ποσά των 641.071,79 ευρώ, 2.019.032,68 ευρώ και 195.100,24 ευρώ. Με την με αριθμό ……../3.12.2012 έκθεση επίδοσης που συνέταξε η ίδια Δικαστική Επιμελήτρια, θυροκολλήθηκε η με αριθμό …../30.11.2012 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης σε εκτέλεση της με αριθμό …../2005 διαταγής πληρωμής και με την με αριθμό …./18.12.2012 έκθεση επίδοσης της ιδίας, θυροκολλήθηκε η με αριθμό …/2012 περίληψη της ως άνω έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης. Ομοίως την 21.6.2012 δυνάμει της με αριθμό …../2012 έκθεσης επίδοσης που συνέταξε η ίδια ως άνω Δικαστική Επιμελήτρια θυροκολλήθηκε η από 15.5.2012 αίτηση της Τράπεζας …… για την έκδοση κληρονομητηρίου, με την οποία η αιτούσα ζητούσε να βεβαιωθεί ότι ο εκκαλών είναι εξ αδιαιρέτου κληρονόμος του παππού του . …………….. κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από την με αριθμό …../21.3.2013 έκθεση επίδοσης που συνέταξε η ίδια Δικαστική Επιμελήτρια θυροκολλήθηκε η από 8.3.2013 αγωγή της Τράπεζας …….. στρεφόμενη μεταξύ άλλων και εναντίον του ενάγοντος με την ιδιότητα του κληρονόμου του . …………….., με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί η ακυρότητα της διαθήκης του τελευταίου που κηρύχθηκε κυρία με τα με αριθμό …./2012 πρακτικά συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Επίσης είναι αληθές ότι ο ενάγων άσκησε αίτηση αναστολής και ανακοπή κατά της επισπευδόμενης, όπως προεκτέθηκε, σε βάρος του αναγκαστικής εκτέλεσης, πετυχαίνοντας την αναστολή αυτής δυνάμει της με αριθμό 1031/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Παρά τις επιδόσεις των ως άνω εγγράφων και τις διαδικαστικές ενέργειες που έλαβαν χώρα για λογαριασμό του ενάγοντος δεν αποδείχθηκε ότι ο τελευταίος έλαβε γνώση του εγγράφων αυτών κατά τον ίδιο χρόνο, ούτε ότι ο ίδιος έδωσε την εντολή για την διενέργεια των προαναφερθέντων διαδικαστικών ενεργειών. Τούτο διότι, ο ίδιος δεν παρέλαβε κανένα από τα κοινοποιηθέντα με θυροκόλληση έγγραφα, αφού κατά τα έτη 2012 -2013 φοιτούσε και διέμενε στην Ξάνθη, όπως κατωτέρω θα αναπτυχθεί, επιπλέον δε, όπως οι μάρτυρες αναφέρουν στις ένορκες βεβαιώσεις που στο οικείο μέρος της παρούσας απόφασης αναφέρονται, ήταν οι γονείς του ενάγοντος που έλαβαν γνώση των ως άνω εγγράφων και έδωσαν τις σχετικές εντολές σε πληρεξούσιο δικηγόρο προκειμένου να ακυρωθεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του ενάγοντος. Ενισχυτικό της κρίσης αυτής του Δικαστηρίου είναι ότι ο ενάγων δυνάμει του με αριθμό ……/1.2.2012 πληρεξουσίου που συνέταξε η Συμβολαιογράφος ….., όρισε πληρεξούσιους αντιπροσώπους και αντικλήτους τους γονείς του, για θέματα που αφορούσαν την εν γένει διαχείριση της περιουσίας του, χωρίς να γίνεται πάντως αναφορά στο πληρεξούσιο αυτό στην κληρονομία του παππού του, προφανώς λόγω της απουσίας του από την Αθήνα αλλά και των φοιτητικών του υποχρεώσεων. Περαιτέρω, η απόφαση των γονέων του ενάγοντος να μην τον ενημερώνουν για τα θέματα που αφορούσαν την κληρονομία του αποβιώσαντος παππού του, για τις απαιτήσεις των εναγομένων και τις δικαστικές ενέργειες προς αντίκρουση των απαιτήσεων αυτών, αλλά να περιορίζονται στην κατά τύποις έγκρισή του, όταν αυτό ήταν απαραίτητο, για τις ενέργειες στις οποίες προέβαιναν δεν ήταν αδικαιολόγητη, αλλά έλαβε χώρα, λόγω των ψυχολογικών διαταραχών από τις οποίες, ήδη πριν την ενηλικίωσή του έπασχε ο ενάγων. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τις σημειώσεις των θεραπόντων ιατρών κατά την διάρκεια της ακούσιας νοσηλείας του ενάγοντος, το χρονικό διάστημα από 5.6.2016 έως 15.7.2016 στην κλινική «…….», οι οποίοι προεβησαν στην κλινική εξέταση του ασθενούς και των γονέων του μαζί και ξεχωριστά διαπιστώνεται και βεβαιώνεται η ύπαρξη ψυχοπαθολογίας ψυχωτικού τύπου από τα τέλη του έτους 2008 τα οποία και θεωρήθηκαν -υποτιμήθηκαν από τους γονείς- ως «μετεφηβικές υπερβολές». Στα ίδια σημειώματα οι ιατροί επισημαίνουν ότι ο ασθενής φαίνεται να έχει ψυχωσικό πυρήνα από την ηλικία των 16 με 17 ετών (ηβηφρενική μορφή) με αποτέλεσμα να παρουσιάζει παραληρητικές συμπεριφορές ίσως με σ-υνύπαρξη παραληρητικών ιδεών και ψευδαισθήσεων που αποδίδονταν από τους γονείς σε άγχος πανελλαδικών εξετάσεων. Σημειώνεται ακόμα ότι ο ίδιος ο ενάγων αναφέρει στους ιατρούς ότι οι δικοί του ήθελαν το κακό του από την ηλικία των 13 ετών, και θεωρεί ότι ήθελαν να τον εξαφανίσουν, αναφορά που χαρακτηρίζεται ως παραλήρημα δίωξης. Λίγες ημέρες, μετά την έναρξη της νοσηλείας του, παρατηρήθηκε υποχώρηση των παραληρητικών ιδεών, συνεχιζομένης όμως της εμμονής του ασθενούς για «οράματα» και «επικοινωνία με το μεταφυσικό» που ο ίδιος αναφέρει πως υπήρχε από τα γυμνασιακά του έτη. Επιπλέον κατά τον χρόνο της νοσηλείας του διαπιστώθηκε ότι ο ενάγων θεωρεί πως ίσως έχει ιδιαίτερες δυνατότητες και επικοινωνεί με μεταφυσικές οντότητες. Όπως δε βεβαιώνει και ο ψυχίατρος ……….., στην από 23.9.2024 ψυχιατρική γνωμοδότησή του, ο ενάγων από την περίοδο 2009-2010 είχε πρόδρομα συμπτώματα σχιζοφρένειας που επηρέαζαν την κρίση του και την ικανότητά του να αποφασίσει για το συμφέρον του καθώς λόγω των συμπτωμάτων αυτών, τα οποία με την παροδο του χρόνου εντάθηκαν, δεν είχε ούτε καλή επικοινωνία με τους δικούς του ούτε ήταν σε θέση να αντιληφθεί το συμφέρον του. Ηδη από το έτος 2009 όταν ο ενάγων έφυγε από την Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην Ξάνθη έγιναν πλέον εμφανή τα συμπτώματα της νόσου του. Η συμπτωματολογία του εκδηλώθηκε με την αντικοινωνική του συμπεριφορά και την απομόνωσή του από τον κοινωνικό του περίγυρο και την οικογένειά του, με αποτέλεσμα να διακόψει κάθε επικοινωνία του με τους φίλους του, τους παλαιούς συμμαθητές του, το ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον και τους γονείς του παραμένοντας απομονωμένος στο σπίτι του στην Ξάνθη. Με την πάροδο του χρόνου τα συμπτώματά του επιδεινώθηκαν και είχαν ως παράλληλη συνέπεια να αναγκαστεί να διακόψει πλήρως την παρακολούθηση των σπουδών του. Ενδεικτικό για την επίπτωση της ψυχολογικής νόσου του ενάγοντος είναι το γεγονός ότι απώλεσε την προθεσμία εγγραφής του στο χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαικού έτους 2013-2014, πλην όμως η απώλεια της προθεσμίας αυτής θεωρήθηκε από τον Πρόεδρο της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης του τμήματος των πολιτικών μηχανικών συγγνωστή και οφειλόμενη σε λόγους ανωτέρας βίας, λόγους υγείας, και για τον λόγο αυτό εγκρίθηκε η εκπρόθεσμη εγγραφή του, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου ……./29.1.2015 έγγραφο του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Ξάνθης. Το έτος 2015 ο ενάγων επέστρεψε στην Αθήνα, έχοντας διακόψει τις σπουδές του και έμενε σε διαμέρισμα εντός της οικίας των γονέων του, χωρίς όμως να βελτιώνεται ούτε η ψυχολογική του κατάσταση, ούτε η επικοινωνία του με τους γονείς και τον κοινωνικό του περίγυρο. Το έτος 2016 μετά την από 3.6.2016 αίτηση των γονέων του στον αρμόδιο Εισαγγελέα, διατάχθηκε η ακούσια νοσηλεία του στην κλινική «……..», από την οποία προέκυψαν και τα συμπεράσματα που ανωτέρω εκτέθηκαν. Στην ως άνω αίτηση οι γονείς του αναφέρουν ότι ενώ ο ενάγων ήταν ένα ιδιαίτερα επικοινωνιακό παιδί με πολλούς φίλους και κοινωνική ζωή, από το έτος 2014 βρίσκεται σε πλήρη απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο κλεισμένος σε ένα δωμάτιο, απασχολούμενος με τον υπολογιστή του, χωρίς να επικοινωνεί με κανέναν γνωστό, συγγενή ή φίλο. Το γεγονός ότι οι γονείς του δεν αναφέρονται σε συμπτώματα της ψυχικής ασθένειας του ενάγοντος πριν το έτος 2014, οφείλεται στο γεγονός ότι κατά το πρόδρομο στάδιο εμφάνισης της ασθένειας, δεν είναι ευδιάκριτα τα συμπτώματα αυτής, από μη ειδικό, ήδη δε προεκτέθηκε ότι αυτά ερμηνεύθηκαν από τους γονείς του ως εκδηλώσεις του άγχους του κατά την προετοιμασία του ενάγοντος για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Από τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά συνάγεται ότι ο ψυχωτικός πυρήνας του ασθενούς που πρωτοεμφανίστηκε κατά την περίοδο της ύστερης εφηβείας (2007-2008) κορυφώθηκε σε ηλικία 25 ετών με την ακούσια νοσηλεία του σε ψυχιατρική κλινική. Μετά τη νοσηλεία του αυτή ο ενάγων άρχισε να λαμβάνει σταθερή αντιψυχωτική φαρμακευτική αγωγή και να μετέχει σε τακτικές ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες, συνεπεία των οποίων η συμπτωματολογία του παρουσίασε ύφεση. Από τα προεκτεθέντα συνάγεται ότι ευλόγως οι γονείς του ενάγοντος δεν του εξέθεσαν την πραγματική κατάσταση τόσο ως προς την ιδιότητα του ως εξ αδιαθέτου κληρονόμου του παππού του, αλλά και ως προς τις διεκδικήσεις των εναγομένων, φοβούμενοι την επιδείνωση της κατάστασής του. Το γεγονός ότι τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ο ενάγων δυσκόλευαν την οιαδήποτε ενέργειά του σε σχέση με την κληρονομιαία περιουσία και ότι οι ενέργειες αυτές γίνονταν κατά τον τρόπο που υπεδείκνυαν οι γονείς του και χωρίς την ουσιαστική του γνώση, δέχθηκε και η με αριθμό 823/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά, με την οποία ο ενάγων απαλλάχθηκε για τις αξιόποινες πράξεις της κακουργηματικής πλαστογραφίας μετά χρήσης από κοινού με σκοπό περιουσιακού οφέλους, με βλάβη τρίτου, συνολικού ποσού 120.000 ευρώ και της απάτης ενώπιον Δικαστηρίου, από την οποία το περιουσιακό όφελος και η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ, που αφορούσε την κατάρτιση της από 21.11.1997 πλαστής ιδιόγραφης διαθήκης του . …………….., που δημοσιεύθηκε με τα με αριθμό …./2012 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και την χρήση αυτής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την 24.1.2013 σε δίκη αναστολής της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης. Περαιτέρω, το γεγονός της βελτίωσης της υγείας του, που έγινε εμφανές το έτος 2019 επέτρεψε στον ενάγοντα να ασχοληθεί με τα ζητήματα της κληρονομίας του παππού του, λόγος για τον οποίο ανέθεσε την διερεύνηση της υπόθεσης σε δικηγόρο. Ο τελευταίος έχοντας υπόψη του ότι ο ενάγων δυνάμει της με αριθμό ……/5.8.2013 δήλωσης προέβη στην αποποίηση της εξ αδιαθέτου κληρονομίας του παππού του, συνέταξε αγωγή με την οποία ζήτησε να θεωρηθεί έγκυρη η ως άνω αποποίηση και να ακυρωθεί η πλασματική αποδοχή της κληρονομίας δυνάμει της οποίας, είχε τη νομική άποψη ότι είχε επαχθεί η κληρονομία του αποβιώσαντος …………….. στον ενάγοντα. Σημειώνεται ότι η ως άνω δήλωση αποποίησης ήταν η μοναδική ενέργεια στην οποία ο ενάγων είχε προβεί αυτοπροσώπως και χωρίς να έχει μέχρι τότε γνώση, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, ήτοι την έλλειψη ενημέρωσης από τους γονείς του και την δική του αδυναμία ουσιαστικής ενασχόλησης με τα πράγματα, του συνόλου των νομικών και πραγματικών καταστάσεων που είχαν διαμορφωθεί, πίστευε δε και λόγω αυτής της ενέργειάς του ότι δεν είχε αποκτήσει την ιδιότητα του κληρονόμου. Ειδικότερα με την από 1.10.2019 με ΓΑΚ/…../2019 αγωγή του, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ο ενάγων μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου του, ζήτησε να θεωρηθεί εμπρόθεσμη η αποποίηση στην οποία προέβη δυνάμει της με αριθμό …/5.8.2013 δήλωσής του προς το Ειρηνοδικείο Πειραιά η οποία αφορά τόσο την εξ αδιαθέτου όσο και την εκ διαθήκης κληρονομία του παππού του . …………….., να του χορηγηθεί νέα προθεσμία για την σύνταξη της απογραφής της κληρονομίας του αποβιώσαντος παππού του, ή άλλως νέα προθεσμία για την αποποίηση της άνω κληρονομίας και να ακυρωθεί λόγω ουσιώδους πλάνης του η σιωπηρή αποδοχή της κληρονομίας του παππού του εκ μέρους του. Η ως άνω αγωγή απορρίφθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την με αριθμό 3861/2020 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ως νόμω αβάσιμη. Ο ενάγων, επομένως ακόμα και αφού είχε λάβει και τις ανάλογες, πλην όμως όπως προέκυψε, εσφαλμένες νομικές συμβούλες, ότι με την προαναφερόμενη αγωγή, θα αναγνωριζόταν η εγκυρότητα της αποποίησης της κληρονομίας του παππού του, βρισκόταν σε νομική πλάνη και ως προς τη νομική σημασία της αναφερόμενη στη διάταξη του άρθρου 1850 ΑΚ παρόδου της προθεσμίας αποποίησης άπρακτης, αφού ακυρωσία μπορεί να προκαλέσει και η εσφαλμένη αντίληψη του κληρονόμου για το αν έχει προβεί σε αποποίηση ή αν η γενόμενη είναι πράγματι έγκυρη. Με την γνώση του περιεχομένου της με αριθμό 3861/2020 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατέστη σαφές στον ενάγοντα ότι η αποποίηση της κληρονομίας του παππού του δυνάμει της με αριθμό …../5.8.2013 δήλωσης του ήταν άκυρη, επιπλέον δε έλαβε το πρώτον θετικά γνώση ότι είχε καταστεί εξ αδιαθέτου κληρονόμος του παππού του, δυνάμει της με αριθμό …/30.7.2007 δήλωσης αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής στην οποία είχαν προβεί οι γονείς του ενόσω ο ίδιος ήταν ανήλικος. Με την ίδια δε απόφαση, υποδείχθηκε ότι ο ενάγων θα έπρεπε να ασκήσει αγωγή με την οποία να ζητεί την ακύρωση της ως άνω δήλωσης αποδοχής με το ευεργέτημα της απογραφής, όπως και έπραξε εντός διαστήματος έξι μηνών από τότε που έλαβε γνώση της απόφασης, παραλαμβάνοντας ακριβές αντίγραφο αυτής την 10.2.2021, όπως προκύπτει από την σχετική σφραγίδα της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιώς στο αντίγραφο αυτό και η ένδικη αγωγή ασκήθηκε με την επίδοσή της στους εναγομένους την 2.7.2021, και 5.7.2021, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς επίδοσης ……/2.7.2021, …/2.7.2021, …/2.7.2021 …./5.7.2021 και …/5.7.2021 εκθέσεις επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην Περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών ……….., ήτοι εντός της εξάμηνης αποσβεστικής προθεσμίας. Σημειώνεται ότι οι εναγόμενοι δεν επικαλούνται επίδοση της ως άνω απόφασης σε προγενέστερο του αναφερόμενου ανωτέρω χρόνου. Επομένως, η προμνησθείσα ουσιώδης πλάνη των γονέων του ενάγοντος, που συνεχίστηκε στο πρόσωπο αυτού, ο οποίος θεωρούσε ότι δεν είχε καταστεί κληρονόμος του παππού του, λόγω της άγνοιάς τους ως προς τις νομικές διατάξεις περί το δίκαιο της αποδοχής και της αποποίησης της κληρονομίας, ήταν ουσιώδης, διότι αναφέρεται σε σημεία τόσο σπουδαία για την αποποίηση της κληρονομίας, ώστε αν γνώριζαν την αληθή κατάσταση, ως προς τα σημεία αυτά δεν θα προέβαιναν στην αποδοχή της κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής, αλλά θα αποποιούνταν για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους, ούτε το τελευταίο θα προέβαινε σε αλυσιτελή διαδικαστική πράξη. Πρέπει επομένως να γίνει δεκτή η αγωγή ως προς την κύρια βάση της και ως ουσία βάσιμη και να απορριφθεί το αίτημα του ενάγοντος για τη διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, καθώς το Δικαστήριο διαμόρφωσε πλήρη δικανική πεποίθηση για τα κρίσιμα ζητήματα, δυνάμει των ήδη προκομισθέντων αποδεικτικών μέσων. Επίσης απορριπτέο είναι και το αίτημα των εναγομένων περί αναβολής της δίκης, μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της από 8.3.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2013 αγωγής την οποία άσκησε η Τράπεζα …, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με αίτημα την αναγνώριση της ακυρότητας της από 21.11.1997 πλαστής ιδιόγραφης διαθήκης του . …………….., που δημοσιεύθηκε με τα με αριθμό …../2012 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, επειδή δεν συνδέεται με το εξεταζόμενο ζήτημα, ήτοι την ακύρωση λόγω πλανης της με αριθμό …./29.7.2007 δήλωση αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής. Κατ’ ακολουθίαν όλων των ανωτέρω πρέπει, γενομένου δεκτού του δεύτερου λόγου της έφεσης ως ουσία βάσιμου, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση και ως προς τις ορθές εξετασθείσες διατάξεις της που αφορούν την απόρριψη της αγωγής ως προς την τρίτη εναγομένη, ώστε η απόφαση του Εφετείου να έχει ενιαίο διατακτικό (ΑΠ 748/84 ΕλλΔικ 26. 642, ΕΠειρ 464/11 ΕΝαυτΔ 2012. 8, ΜονΕΠατρ 442/18 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Περαιτέρω, πρέπει να κρατηθεί η αγωγή, συνεκδικαζόμενη με την παραδεκτώς ασκηθείσα αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, να γίνει ουσιαστικά δεκτή ως προς την κύρια βάση της, και να ακυρωθεί η με αριθμό ……/29.7.2007 δήλωση αποδοχής κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία ο ενάγων, δια των νομίμων αντιπροσώπων του, απεδέχθη με το ευεργέτημα της απογραφής την κληρονομία του αποβιώσαντος την 29 Νοεμβρίου 2006, παππού του …………….., ώστε με την τελεσιδικία της απόφασης να επανεκκινηθεί η προθεσμία για την αποποίηση, παρέλκουσας της εξέτασης των λοιπών λόγων έφεσης και των λοιπών αγωγικών βάσεων. Περαιτέρω, πρέπει να ορισθεί το νόμιμο παράβολο, για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας, κατά της παρούσας, εκ μέρους των απόντων εφεσιβλήτων (άρθρα 501, 502, 505 KΠολΔ) και, τέλος, να συμψηφισθεί, για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, λόγω του δυσερμήνευτου των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν (άρθρο 179 KΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των πρώτου δεύτερου και έκτου των εφεσίβλητων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
ΟΡΙΖΕΙ παράβολο σε περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των 250 ευρώ
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 1039/2023 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το διατακτικό της οποίας διορθώθηκε με την με αριθμό 3131/2023 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση του με κωδικό ………….. ηλεκτρονικού παραβόλου Δημοσίου στον εκκαλούντα
ΚΡΑΤΕΙ και ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την από 22.36.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2021 αγωγή και την από 15.9.2021, με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή ως προς την τρίτη εναγομένη
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά την αγωγή ως προς την κύρια βάση της.
ΑΚΥΡΩΝΕΙ την με αριθμό ……/30.7.2007 δήλωση αποδοχής της κληρονομίας με το ευεργέτημα της απογραφής ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία ο ενάγων, δια των νομίμων αντιπροσώπων του, απεδέχθη με το ευεργέτημα της απογραφής την κληρονομία του αποβιώσαντος την 29 Νοεμβρίου 2006, παππού του . …………….. ούτως ώστε με την τελεσιδικία της απόφασης να εκκινήσει νέα προθεσμία αποποίησης.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη των διαδίκων, και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε την 26.3.2025 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, με παρούσα την Γραμματέα στις 30.6.2025.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ