ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩN
Αριθμός απόφασης 462 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ελένη Πρέντζα, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας – εναγόμενης – αντεφεσίβλητης: Εταιρείας με την επωνυμία «…………», που έχει την έδρα της στην …………., νομίμως εκπροσωπουμένης, με ΑΦΜ ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά ………, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου, Ευαγγελίας Παπαντωνοπούλου [ΑΜΔΣΑ ….] και κατέθεσε το με αρ. …./15.5.2025 γραμμάτιο προείσπραξης του ΔΣ Πειραιά.
Του εφεσίβλητου – ενάγοντος -αντεκκαλούντος: …………, o οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου, Στέφανου Λύρα [ΑΜΔΣΠ …], με δήλωση και κατέθεσε το με αρ. …../7.5.2025 γραμμάτιο προείσπραξης του ως άνω ΔΣ.
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 2.9.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../9.9.2022) αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 2978/2023 οριστική απόφαση, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής, η εν μέρει ηττηθείσα στον πρώτο βαθμό εναγόμενη άσκησε την από 20.3.2024 έφεση, που προσδιορίστηκε για συζήτηση κατά την δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας (πιν.11). Ο εν μέρει ηττηθείς στον πρώτο βαθμό ενάγων άσκησε κατά της ως άνω απόφασης την από 15.7.2024 αντέφεση, που, επίσης, προσδιορίστηκε για συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας (πιν…….).
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου των ανωτέρω δικογράφων τα οποία συνεκφωνήθηκαν, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες: Α] Από 20.3.2024 έφεση της εναγόμενης, με γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης, αντίστοιχα, στη Γραμματεία του εκδόσαντος την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστηρίου, ………./20.03.2024 και για προσδιορισμό δικασίμου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου, με γενικό και ειδικό, αντίστοιχα, αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../12.07.2024, για την οποία δικάσιμος ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και έλαβε αριθμό πινακίου 11 και Β] Από 15.07.2024 αντέφεση του ενάγοντος, με γενικό και ειδικό αντίστοιχα, αριθμό κατάθεσης και προσδιορισμού συζήτησης ένδικου μέσου, στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ……../16.07.2024 για την οποία δικάσιμος ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και έλαβε αριθμό πινακίου ……., οι οποίες (έφεση και αντέφεση) στρέφονται εναντίον τής με αρ. 2978/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. ΚΠολΔ και 82 ΚΙΝΔ) και δέχτηκε εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη την από 2.9.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./9.9.2022) αγωγή του δεύτερου κατά της πρώτης, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα. Ειδικότερα: 1) Η μεν έφεση ασκήθηκε κατά τα άρθρα 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ. α, 518 § 2, 520, 523 και 524 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι, όσον αφορά την έφεση, από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ούτε παρήλθε η νόμιμη διετής καταχρηστική προθεσμία από την δημοσίευσή της, στις 11.9.2023, έως την κατά τα άνω κατάθεσή της, την 20.03.2024 στο Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ για το παραδεκτό της δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου της § 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, λόγω της φύσης της διαφοράς ως εργατικής, 2)Η δε αντέφεση ασκήθηκε κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, σύμφωνα και με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 στοιχ. ζ΄ ΚΠολΔ, με ιδιαίτερο δικόγραφο, το οποίο κατατέθηκε κατά τα ως άνω στη Γραμματεία του παρόντος δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και κοινοποιήθηκε στην εκκαλούσα – εναγόμενη και αντεφεσίβλητη εντός της προβλεπόμενης στην προαναφερθείσα διάταξη προθεσμίας των, τουλάχιστον, οκτώ ημερών πριν από τη συζήτηση της έφεσης, σύμφωνα με την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τον αντεφεσίβλητο υπ΄ αριθμ. …../04.10.2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ……………. Εφόσον, δε, τα ένδικα υπό 1 και 2, αντίστοιχα, δικόγραφα αρμοδίως φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτά και, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν, με σκοπό την διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης και την μείωση των εξόδων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 § 1 εδαφ. α και 591 § 1 εδαφ. α ΚΠολΔ, να εξεταστούν κατά την αυτή ως άνω ειδική διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και την βασιμότητα των λόγων καθενός εξ αυτών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 εδαφ. α΄ ΚΠολΔ.
Με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων – εφεσίβλητος- αντεκκαλών [στο εξής ενάγων] εξέθετε ότι δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας που κατάρτισαν οι διάδικοι, ναυτολογούταν, για αόριστο κάθε φορά χρονικό διάστημα, με την ειδικότητα του ναύτη, στο αναφερόμενο στην αγωγή επιβατηγό – οχηματαγωγό πλοίο πλοιοκτησίας της εναγόμενης – εκκαλούσας – αντεφεσίβλητης [στο εξής εναγόμενη], κατά τα αναφερόμενα χρονικά διαστήματα, με τη συμφωνία να αμείβεται βάσει των προβλεπόμενων, για την ειδικότητα αυτή, από την ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών πλοίων, όπως αυτή ίσχυε κάθε έτος και μέχρι την αντικατάστασή της με νεώτερη και οι οποίες αναπροσαρμόστηκαν, όπως στην αγωγή αναφέρεται αναλυτικά. Ότι κατά την διάρκεια των ναυτολογήσεών του, το πλοίο εκτελούσε τα αναφερόμενα στην αγωγή δρομολόγια και ότι ο ίδιος εργάστηκε υπερωριακά 13 ώρες και 10 ώρες αντίστοιχα, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα, αξιώνοντας αμοιβή για διαφορές υπερωριακής απασχόλησης, επιδομάτων εορτών και δρομολ. εξπρές, επιπλέον, δε, αποζημίωση απόλυσης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι η αγωγή, εφόσον τηρήθηκε η αναγκαία, για το παραδεκτό της συζήτησής της, προδικασία της εξωδικαστικής διαμεσολάβησης, είναι ορισμένη και νόμιμη, πλην του συνυπολογισμού στις αποδοχές του επιδόματος ιματισμού και του αιτήματος προσωρινής εκτελεστότητας της απόφασης κατά το μέρος που τράπηκε σε αναγνωριστικό το αίτημα για καταβολή διαφορών από την υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος κατά τις καθημερινές και Κυριακές. Στη συνέχεια έκανε μερικώς δεκτή την ένδικη αγωγή του, υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 5.465,80 ευρώ, με το νόμιμο τόκο κατά τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό της και μέχρι την πλήρη εξόφληση, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς την καταψηφιστική διάταξή της, αναγνώρισε την υποχρέωση της εναγόμενης να του καταβάλει το ποσό των 2.552,10 και επέβαλε σε βάρος της μέρος των δικαστικών του εξόδων, το οποίο όρισε σε 250 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την έφεση η εναγόμενη – εκκαλούσα και την αντέφεση ο ενάγων – αντεκκαλών, με την οποία προσβάλλονται τα κεφάλαια της απόφασης που πλήττονται με την έφεση, δηλαδή αυτά που αφορούν την διάρκεια της υπερωριακής απασχόλησής του, πλην του δεύτερου σκέλους του 1ου λόγου της αντέφεσης, ο οποίος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος, καθόσον δεν αφορά κεφάλαια που προσβάλλονται με την έφεση. Ειδικότερα, με την έφεση προσβάλλονται τα κεφάλαια της εκκαλουμένης για υπερωριακή εργασία του ενάγοντος κατά την εκτέλεση δρομολογίων του ένδικου πλοίου, ενώ με το ως άνω σκέλος του 1ου λόγου αντέφεσης ο ενάγων – αντεκκαλών προσβάλλει και το κεφάλαιο της εκκαλουμένης με το οποίο απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη για το χρονικό διάστημα από 22.1.2021 έως 7.2.2021 κατά το οποίο διενεργούνταν στο επίδικο πλοίο εργασίες ετήσιας επιθεώρησης και για το οποίο ο ενάγων ζητούσε να του καταβληθεί διαφορά αμοιβής υπερωριακής απασχόλησης 10 ωρών. Περαιτέρω, αμφότεροι οι εν μέρει ηττηθέντες διάδικοι, αποδίδοντας στην εκκαλουμένη απόφαση εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης με σκοπό η μεν εκκαλούσα – εναγόμενη την απόρριψη της αγωγής, ο δε αντεκκαλών – ενάγων την εξολοκλήρου παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμης της αγωγής του, κατά τα κεφάλαια πάντα που προσβάλλονται με την αντέφεση και την καταδίκη του αντιδίκου καθενός στην δικαστική τους δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Από την επανεκτίμηση όλων των εγγράφων τα οποία οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, προς άμεση ή έμμεση (διά τεκμηρίων) απόδειξη, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα, από την με αρ πρωτ. ΔΣΠ_ΕΒ-…./13.2.2023 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του δικηγόρου Πειραιά, …………, του μάρτυρα απόδειξης, ………, που λήφθηκε κατόπιν προηγούμενης νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγόμενης (βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τον ενάγοντα υπ΄ αριθμ. ………./08.02.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτ. Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδ. Αθηνών……….), από την από 29.5.2023 ένορκη βεβαίωση του ………, που λήφθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, πριν την λήψη της οποίας κλητεύθηκε, νομότυπα και εμπρόθεσμα ο ενάγων με επίδοση κλήσης στον πληρεξούσιο δικηγόρο και αντίκλητό του (βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την εναγόμενη υπ’ αριθμ. ……/23.5.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ………….), από τις ομολογίες των διαδίκων και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν στον Πειραιά, μεταξύ του νομίμου εκπροσώπου της εναγόμενης ναυτικής εταιρίας, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού- οχηματαγωγού BSD, με αριθμό νηολογίου Πειραιά …., κόρων ολικής χωρητικότητας (κοχ) 10755 και του ενάγοντος, Έλληνα απογεγραμμένου ναυτικού με αριθμό μητρώου ……, ο τελευταίος ναυτολογήθηκε στο ως άνω πλοίο με την ειδικότητα του ναύτη: Α) από 22-1-2021 έως 19-8-2021, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας έως 19-9-2021, β) από 21-9-2021 έως 24-1-2022, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας έως 24-2-2022, γ) από 4-2 (και όχι 4ου που αναγράφεται στο ναυτικό φυλλάδιο και είναι λογικά ανακόλουθο) -2022 έως 25-2-2022, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας έως 25-3-2022. Ενόψει της αναφοράς στο ναυτικό φυλλάδιο του ενάγοντος ότι εφαρμοστέα, κατά τα ένδικα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής του, για το μισθό είναι η «Σ.Σ.», τις αποδοχές του ενάγοντος ρύθμιζε για το έτος 2021 η τελευταία δημοσιευθείσα Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας (Σ.Σ.Ν.Ε) Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. YΑ 2242.5-1.5/56040/2019 (ΦΕΚ Β 3170/12-8-2019), για δε το έτος 2022 η Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας (Σ.Σ.Ν.Ε) Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2022, που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. ΥΑ 2242.5-1.5/8785/2022 (ΦΕΚ Β 663/15-2-2022), γεγονός που δεν αμφισβητείται. Το πλοίο BSD, ήταν κατά το ένδικο χρονικό διάστημα δρομολογημένο στη γραμμή Πειραιάς – Πάρος – Νάξος – Θήρα με επιστροφή, ενώ, κάποιες ημέρες προσέγγιζε και την Ίο. Τα δρομολόγιά του ήταν καθημερινά, και, κατά κύριο λόγο, είχε ώρα απόπλου από τον Πειραιά περί τις 07.25 και ώρα κατάπλου περί τις 23:20. Το ένδικο πλοίο έχει ικανότητα μεταφοράς 2.400 επιβατών, η πληρότητα όμως αυτή υπάρχει μόνο κατά τους θερινούς μήνες, οπότε και κορυφώνεται η επιβατική κίνηση. Όσον αφορά την ικανότητα μεταφοράς οχημάτων, το πλοίο έχει ικανότητα 430 ή 600 γραμμικών μέτρων. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι τα γκαράζ του πλοίου γεμίζουν με 420 Ι.Χ. οχήματα και με 2 ή 3 φορτηγά. Για να επιβιβαστούν περισσότερα φορτηγά θα πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των Ι.Χ. Εξάλλου, το πλοίο δεν εκτέλεσε πλόες στις 8-2-2021 ημέρα Δευτέρα (απαγορευτικό απόπλου), 15-2-2021 ημέρα Δευτέρα, 16-2-2021 ημέρα Τρίτη (απαγορευτικό απόπλου), 23, 24 και 25-2-2021 ημέρες Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη (απεργία ΠΝΟ), 15-3-201 ημέρα Δευτέρα (λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών), 6-5-2021 ημέρα Πέμπτη (απεργία ΠΝΟ), 10-6-2021 ημέρα Πέμπτη (απεργία ΠΝΟ), 16-6-2021 ημέρα Τετάρτη (απεργία ΠΝΟ), 10 και 11-11-2021 ημέρες Τετάρτη και Πέμπτη (απεργία ΠΝΟ), 30-11-2021 ημέρα Τρίτη (λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών), 10 και 12-12-2021 ημέρες Παρασκευή και Σάββατο (απεργία ΠΝΟ), 12 και 13-12-2021 Κυριακή και Δευτέρα (απεργία ΠΝΟ), 19-12-2021 ημέρα Κυριακή (απαγόρευση απόπλου), 12 και 13-1-2022 ημέρες Τετάρτη και Πέμπτη (απαγόρευση απόπλου), 8- 2-2021 ημέρα Τρίτη (λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών), 9-2-2022 ημέρα Τετάρτη (λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών), 24-2-2022 ημέρα Πέμπτη (λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών). Σύμφωνα με την οργανική σύνθεση του πλοίου υπηρετούσαν σε αυτό ένας ναύκληρος, δύο υποναύκληροι, δώδεκα ναύτες και δύο ναυτόπαιδες. Οι δώδεκα ναύτες του πλοίου χωρίζονταν σε δύο ομάδες ανά έξι. Σε αυτούς που εκτελούσαν βάρδιες έξι τον αριθμό -ανά δύο, εναλλασσόμενοι καθ΄ όλο το 24ωρο και στους “ντεημάνιδες”, δηλαδή αυτούς που εργάζονταν μέσα στην ημέρα σε γενικές εργασίες και ήταν υπό τις οδηγίες του ναυκλήρου του πλοίου. Ο ενάγων εργαζόταν είτε ως ναύτης βάρδιας, είτε ως ντεημάνης, εκ περιτροπής, συμμετείχε, όμως, και ανεξαρτήτως της βάρδιάς του, στις εργασίες απόπλου και κατάπλου του πλοίου. Λαμβανομένων υπόψη, συνεπώς, των καθηκόντων του ενάγοντος με την ειδικότητα του ναύτη, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων παρείχε, κατά μέσο όρο, εργασία 12 ωρών ημερησίως, συμπεριλαμβανομένων και των ημερών που το πλοίο πραγματοποιούσε και πρόσθετα δρομολόγια, εκτός των ημερών που στο πλοίο εκτελούνταν εργασίες ετήσιας επιθεώρησης (από 22-1-2021 έως 7-2-2021), οπότε ο ενάγων απασχολήθηκε επί 8 ώρες την ημέρα. Το γεγονός, εξάλλου, ότι το πλοίο κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ταξίδευε με πλήρη σύνθεση πληρώματος δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία του ενάγοντος, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εναγόμενη με τον 1ο λόγο της έφεσή της, υπό γ΄σκέλος, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΝΔ 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» (ΚΔΝΔ, ΦΕΚ Α 261/3.10.1973), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν υποδηλώνει ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία, ενώ και το γεγονός ότι η παραπάνω υπερωριακή εργασία του ενάγοντος δεν αναγραφόταν στο βιβλίο υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο τηρούσε η εναγόμενη, διά του προεστημένου οργάνου της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 του Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων και 19 εκάστης των ως άνω ΣΣΝΕ, καθώς και το ότι ο ενάγων υπέγραφε στο εν λόγω βιβλίο χωρίς επιφύλαξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο περί του αντιθέτου. Αλλά και η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των μισθοδοτικών του καταστάσεων δεν ενέχει, άνευ άλλου τινός, παραίτηση αυτού από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά του. Σε κάθε περίπτωση και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των ως άνω δελτίων μισθοδοσίας και του βιβλίου υπερωριών ενέχει παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του από την προσφορά της εργασίας του, η παραίτηση αυτή (νοούμενη ως άφεση χρέους) είναι άνευ εννόμου επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα δικαιώματά του που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας, έστω και αν αυτή (παραίτηση) λαμβάνει χώρα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, είναι άκυρη. Η κρίση αυτή δεν αναιρείται ούτε από μόνο το γεγονός ότι ο ενάγων προς βιοπορισμό του ναυτολογείτο σε πλοία της εναγόμενης από το έτος 2009 και στο επίδικο από το έτος 2015, ούτε από την κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης, ύπαρχου στο επίδικο πλοίο, που συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εναγόμενη με τον 1ο λόγο της έφεσή της, υπό γ΄ σκέλος, εδ. β΄ και υπό α΄ σκέλος, αντίστοιχα, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι η εναγόμενη κατέβαλε κάθε μήνα ποσά για υπερωριακή απασχόληση που για τους ναύτες αναλογούσε σε 60 ώρες περίπου το μήνα. Η δε αξιοπιστία του μάρτυρα απόδειξης δεν μειώνεται μόνο από το γεγονός ότι έχει ασκήσει παρόμοια με του ενάγοντος αγωγή και άρα προσδοκά όφελος, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εναγόμενη με τον 1ο λόγο υπό β΄ σκέλος της έφεσης. Αβάσιμοι στην ουσία τους πρέπει να απορριφθούν και οι ισχυρισμοί του ενάγοντος που επαναφέρονται με το 1ο σκέλος του 1ου λόγου της αντέφεσής του και συνακόλουθα και ο λόγος αυτός, για παροχή υπερωριακής απασχόλησης 14 ή 13 ωρών, κατά τα χρονικά διαστήματα που αναφέρει σύμφωνα με τις αγωγικές διακρίσεις κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε τα ίδια ορθά το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και πρέπει ο 1ος λόγος της έφεσης, υπό τα σκέλη α, β και γ και ο 1ος λόγος της αντέφεσης [σκέλος α΄] να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Με τον 1ο λόγο της έφεσης, υπό δ΄ σκέλος, η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι έχει καταβάλει για υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος καθ΄ όλο το χρονικό διάστημα ναυτολόγησής του το συνολικό ποσό των 12.315,42 ευρώ και όχι το ποσό των 11.793,70 ευρώ που έκρινε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και το οποίο έπρεπε να συμψηφιστεί με τις διαφορές που υποχρεώθηκε να καταβάλει στον ενάγοντα για την αιτία αυτή. Ο ισχυρισμός αυτός και συνακόλουθα το σκέλος αυτό του 1ου λόγου πρέπει να απορριφθεί ως αόριστο και ανεπίδεκτο δικαστικής εκτίμησης, ενόψει του ότι η εναγόμενη δεν εξειδικεύει περαιτέρω με την έφεσή της, ούτε επικαλείται τα αποδεικτικά έγγραφα για τα περαιτέρω ποσά από αυτά που έκρινε η εκκαλουμένη έως το ποσό που αυτή ισχυρίζεται ότι κατέβαλε επιπλέον. Με τους 2ο και 3ο λόγους της έφεσης, που συνέχονται με τον 1ο λόγο αυτής [σκέλη α΄, β’ και γ’] και τον 2ο και 3ο λόγο της αντέφεσης, που συνέχεται ομοίως με τον 1ο λόγο αυτής [υπό α΄σκέλος] και αφορούν την διάρκεια της υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος, οι διάδικοι διαμαρτύρονται για εσφαλμένο μέσο όρο υπερωριών που η εκκαλουμένη έκρινε και συμπεριέλαβε στις τακτικές αποδοχές του ενάγοντος για την επιδίκαση διαφορών επιδομάτων εορτών και δρομολογίων εξπρές, υποστηρίζοντας η μεν εναγόμενη ότι ο ενάγων δεν εργάστηκε υπερωριακά, ο δε ενάγων ότι παρείχε την προαναφερόμενη υπερωριακή απασχόληση. Οι λόγοι αυτοί πρέπει συνακόλουθα να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι, μετά την απόρριψη του 1ου λόγου της έφεσης κατά τα ως άνω σκέλη του και του 1ου λόγου της αντέφεσης υπό το α΄ σκέλος του, καθώς ορθά το πρωτοβάθμιο δικαστήριο το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε κρίνοντας ομοίως με το παρόν Δικαστήριο για τις ώρες υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος και συμπεριέλαβε στις τακτικές αποδοχές του τον μέσο όρο υπερωριών με βάση 12ωρη υπερωριακή του απασχόληση για την εξεύρεση των διαφορών για τις εν λόγω αμοιβές του. Συνακόλουθα, πρέπει να απορριφθούν η έφεση και η αντέφεση στο σύνολό τους. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω εύλογης αμφιβολίας ως προς την έκβαση της δίκης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την έφεση και την αντέφεση.
Δέχεται τυπικά την έφεση και την αντέφεση.
Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.
Απορρίπτει την έφεση και την αντέφεση.
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων, στις 10.7.2025
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ