ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 512/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από τoν Δικαστή Λάζαρο Γιαπαλάκη Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο Εφετών Πειραιά και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία …………. (…………) και τον δ.τ. ……… που εδρεύει στο ……….. Κρήτης (ΑΦΜ …………) κα η οποία διατηρεί υποκατάστημα στον ……… Αττικής, οδός ……….., η οποία νόμιμα εκπροσωπείται και η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Αγγελική Καραχάλιου του Δ.Σ.Α. με Α.Μ. …………..
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο του δικηγόρο Κωνσταντίνο Τσουκαλά του Δ.Σ.Α. με Α.Μ. ………… με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠΟΛΔ).
Ο ενάγων άσκησε κατά της εναγόμενης την από 27-12-2022 και με αριθμό κατάθεσης ………../2022 αγωγή του η οποία εκδικάστηκε κατά την δικάσιμο της 30-5-2023 κατά την ειδική διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών και εκδόθηκε η με αριθμό 648/2024 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου η οποία δέχτηκε εν μέρει την ένδικη αγωγή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την από 20-6-2.024 έφεσή της και με αριθμό εκθ. κατ. δικ. …………/2024 ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ……../2025 ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που αναγράφεται στην αρχή της παρούσης. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 4-3-2.025 έφεσή του και με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ………/2025 ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με αριθμό εκθ. κατ. δικ. …………….//2025 ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που αναγράφεται στην αρχή της παρούσης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά εγγραφής της στο οικείο πινάκιο, η εκκαλούσα-εφεσίβλητη εκπροσωπήθηκε από την ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο της η οποία αφού ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις της, ενώ ο εφεσίβλητος-εκκαλών κατέθεσε εμπρόθεσμα τις προτάσεις του και παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου εκκρεμούν: α) η από με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ……../2025 έφεση και β) η από με αριθμό εκθ. κατ. δικ. …………./2025 έφεση οι οποίες αφορούν τους ίδιους διαδίκους εκδικάζονται κατά την ίδια διαδικασία και είναι συναφείς μεταξύ τους και για το λόγο αυτό θα πρέπει να συνεκδικαστούν επειδή με τη συνεκδίκασή τους διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρο 246ΚΠΟΛΔ).
Η με αριθμό ……….2025 έφεση έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα από την εκκαλούσα-εναγόμενη σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495, 511, 513 § 1 β, 516 και 518 § 1 ΚΠολΔ δεδομένου ότι την εκκαλουμένη απόφαση η εναγόμενη επέδωσε στον ενάγοντα στις 21-2-2025 (βλ. την με αριθμό ………/6-6-2024 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών ………… ενώ η ένδικη έφεση ασκήθηκε από την εκκαλούσα με την κατάθεση της στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 2-7-2024 όπως προκύπτει από την παρά πόδας του εφετήριου δικογράφου υπ` αριθ. ……………/2024 έκθεση κατάθεσης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ασκήθηκε δηλαδή πριν από την προθεσμία του άρθρου 518 παρ.1 ΚΠΟΛΔ(προ πάσης επίδοσης). Δεδομένου ότι δεν απαιτείται η καταβολή του νόμιμου παράβολου κατ’ άρθρο 495 ΚΠΟΛΔ καθόσον στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για εφαρμογή του άρθρου 614 παρ.3 ΚΠΟΛΔ, πλην όμως αυτό καταβλήθηκε από την εκκαλούσα όπως άλλωστε προκύπτει από το με αριθμό …………… e-παράβολο και προσκομίστηκε η από 2-7-2024 απόδειξη πληρωμής του από την ALPHA BANK, πρέπει να γίνει αυτή τυπικά δεκτή(άρθρο 533 ΚΠΟΛΔ και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των κατ’ ιδίαν λόγων της(άρθρο 524 παρ.1 ΚΠΟΛΔ).
Η με αριθμό ………../2025 έφεση έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα από τον εκκαλούντα σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495, 511, 513 § 1 β, 516 και 518 § 1 ΚΠολΔ δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον ενάγοντα στις 21-2-2.025 (βλ. την με αριθμό …./21/2/2025 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών . …. ενώ η ένδικη έφεση ασκήθηκε από τον εκκαλούντα με την κατάθεση της στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 7-3-2.025 όπως προκύπτει από την παρά πόδας του εφετήριου δικογράφου υπ` αριθμ.’ ………./2025 έκθεση κατάθεσης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ασκήθηκε δηλαδή εντός της προθεσμίας του άρθρου 518 παρ.1 ΚΠΟΛΔ. Δεδομένου ότι δεν απαιτείται η καταβολή του νόμιμου παράβολου κατ’ άρθρο 495 ΚΠΟΛΔ καθόσον στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για εφαρμογή του άρθρου 614 παρ.3 ΚΠΟΛΔ πρέπει να γίνει αυτή τυπικά δεκτή(άρθρο 533 ΚΠΟΛΔ και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των κατ’ ιδίαν λόγων της(άρθρο 524 παρ.1 ΚΠΟΛΔ).
Με την με αριθμό …………../2022 αγωγή του ο ενάγων εκθέτει ότι προσλήφθηκε από την εναγόμενη που διατηρεί επιχείρηση εμφιάλωσης και εμπορίας επιτραπέζιου νερού στις 3-11-2014 με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου προκειμένου να εργαστεί ως οδηγός επαγγελματικού φορτηγού και χειριστής κλάρκ και με ειδικότερο αντικείμενο εργασίας την διακίνηση εμφιαλωμένων νερών προϊόντων της εναγόμενης με καθεστώς πλήρους απασχόλησης αντί των εκτιθέμενων μηνιαίων συμβατικών αποδοχών. Ότι απασχολήθηκε στην εναγόμενη με τα παραπάνω καθήκοντα μέχρι τις 15-6-2022 οπότε καταγγέλθηκε η σύμβαση εργασίας του. Ότι καθ’ όλο το χρονικό διάστημα που απασχολήθηκε στην εναγόμενη και δη στο κατάστημα της τελευταίας στον ………… εργαζόταν πέραν του συμβατικού του ωραρίου με υπερεργασία και υπερωρία όπως ειδικότερα εκθέτει ενώ απασχολούνταν τακτικά και κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας Σάββατα, κατά την διάρκεια της νύκτας καθώς και τις Κυριακές και αργίες αναφέροντας αναλυτικά τα ένδικα πέντε έτη το ωράριο ανά ημέρα της εβδομάδας. Ότι επιπρόσθετα απασχολήθηκε άνω των πέντε ημερών κάθε Κυριακή χωρίς η εναγόμενη να του δώσει μία ημέρα επιπλέον ανάπαυσης κάθε εβδομάδα που ακολουθούσε για την οποία δικαιούται το 1/25 του καταβαλλόμενου μισθού του ως αποζημίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού. Ότι η εναγόμενη δεν του έδινε την άδεια που δικαιούτο για τα έτη 2.017-2.021 καθώς επίσης δεν του κατέβαλε επίδομα διαχειριστικών λαθών αν και στον ενάγοντα είχε ανατεθεί χρηματική διαχείριση από την εναγόμενη διότι κατά την παράδοση των εμπορευμάτων εισέπραττε από τους πελάτες της εναγόμενης το σχετικό αντίτιμο και παρέδιδε ταμείο με την επιστροφή του. Με βάση αυτό το ιστορικό και κατόπιν νομότυπου περιορισμού των αγωγικών κονδυλίων με την προσθήκη αντίκρουση του λόγω λήψης αναρρωτικών αδειών ζητεί να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει για τις παραπάνω αιτίες κατά τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας άλλως κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό το ποσό των 48.714,94 ευρώ για αμοιβή υπερεργασίας και υπερωριακής απασχόλησης, το ποσό των 7.333,70 ευρώ για απασχόληση του την έκτη ημέρα, γ) 4.943,13 ευρώ για απασχόληση του την διάρκεια της νύχτας, δ) το ποσό των 13.711,93 ευρώ για απασχόληση του τις Κυριακές και αργίες και για μη λήψη αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης, ε) το ποσό των 7.769 ευρώ για αποζημίωση του λόγω μη ληφθείσης άδειας, στ) 3.709,40 ευρώ για επίδομα διαχειριστικών λαθών και συνολικά το ποσό των 86.182,16 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από τότε που κάθε επιμέρους παροχή κατέστη απαιτητή, άλλως από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι εξόφλησης. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εκδικάζοντας την ένδικη αγωγή κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών-εργατικών διαφορών την έκρινε ορισμένη και εν μέρει νόμιμη και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 23.812,59 ευρώ ευρώ με τον νόμιμο τόκο κατά τις εκτιθέμενες στο σκεπτικό της παρούσης διακρίσεις και μέχρι πλήρους εξόφλησης, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή κατά το ποσό των 10.000 ευρώ και καταδίκασε την εναγόμενη στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος. Κατά της απόφασης αυτής με την από με αριθμ. Εκθ. Καταθ. …………../2025 έφεση της και όπως αυτή παραδεκτά διορθώθηκε με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της εκκαλούσης αλλά και με τις κατατεθειμένες προτάσεις της (άρθρο 224 ΚΠΟΛΔ) παραπονείται η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα για τους περιεχόμενους στην ανωτέρω έφεση της λόγους οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης έτσι ώστε να απορριφθεί η ένδικη αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής με την από με αριθμ. Εκθ. Καταθ. ……………/2025 έφεση του παραπονείται ο ενάγων και ήδη εκκαλών για τους περιεχόμενους στην ανωτέρω έφεση του λόγους οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης έτσι ώστε να γίνει δεκτή εν όλω η ένδικη αγωγή του.
Με τον δεύτερο λόγο έφεσης της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………../2025 έφεσης η εναγόμενη παραπονείται ότι εσφαλμένα η ένδικη αγωγή έγινε δεκτή κατά το μέρος που αφορά την υπερεργασία του ενάγοντος διότι δεν αναφέρονταν σε αυτήν τα πραγματικά περιστατικά που αποτελούν τις προϋποθέσεις του κανόνα δικαίου καθόσον αναφέρονται σε αυτήν ως πραγματικά περιστατικά ημέρες και ώρες εργασίας που δεν εργαζόταν ο ενάγων λόγω ασθενείας αλλά και λόγω χορηγηθεισών αδειών αλλά και διότι έγινε από τον αντίδικο απλά επίκληση των όρων του νόμου χωρίς να αναφέρονται τα θεμελιούντα την εφαρμογή του συγκεκριμένου κανόνα δικαίου πραγματικά περιστατικά για τα οποία προσκόμισε στο περιεχόμενο της ένδικης αγωγής εκάστη ημέρα του χρόνου με υπερεργασία χωρίς καμία διάκριση ούτε όταν εργαζόταν ούτε όταν δεν εργαζόταν.
Ως προς τον ανωτέρω λόγο έφεσης του λεκτέα είναι τα ακόλουθα: Επειδή για να είναι ορισμένη η αγωγή, με την οποία διώκεται η ικανοποίηση αξιώσεων από υπερεργασία και από υπερωριακή απασχόληση πρέπει ν’ αναφέρονται σ’ αυτή πέραν των άλλων και η διάρκεια της ημερήσιας απασχόλησης, αν πρόκειται για υπέρβαση του ημερήσιου ωραρίου, άλλως κατά εβδομάδα, από την οποία θα προκύπτουν οι ώρες εργασίας και συνεπώς οι ώρες υπερεργασίας και υπερωρίας. Είναι όμως επιτρεπτό να προσδιορίζονται οι ώρες αυτές και κατά μέσο όρο την εβδομάδα ή το μήνα. Απαραίτητο είναι επίσης να προσδιορίζονται οι νόμιμες και οι καταβαλλόμενες αποδοχές, για τον υπολογισμό του ωρομισθίου (ΑΠ 732/2018, ΑΠ 648/2017, ΑΠ 53/2015, ΑΠ 441/2014, ΑΠ 534/2014, ΑΠ 573/2011, Εφ.Πειρ. 53/2014 δημ.ΝΟΜΟΣ). Από την επισκόπηση του περιεχομένου της ένδικης αγωγής και όπως αυτή παραδεκτά διορθώθηκε με την προσθήκη στις προτάσεις του ενάγοντος προκύπτει ότι αυτή περιέχει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για την νομική και ουσιαστική πληρότητα αυτής διότι αναφέρονται σε αυτή η εργασιακή σχέση του ενάγοντος, οι νόμιμες και καταβαλλόμενες αποδοχές βάσει των οποίων θα υπολογιστεί το ωρομίσθιο και η διάρκεια της εβδομαδιαίας και ημερήσιας απασχόλησης του ενάγοντος προκειμένου να διακριβωθεί ποια υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου συντρέχει. Το γεγονός ότι όπως ισχυρίζεται η εναγόμενη οι ώρες υπερεργασίας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα διότι αναφέρονται σε αυτήν και ημέρες που ο ενάγων βρισκόταν σε κανονική άδεια όπως και σε αναρρωτική άδεια είναι άνευ εννόμου σημασίας διότι η ένδικη αγωγή περιέχει όλα τα αναγκαία στοιχεία της που προαναφέρθηκαν ανωτέρω και στην μείζονα σκέψη της παρούσης και το γεγονός της απουσίας του τα συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα λόγω λήψεως των παραπάνω αδειών αποτελεί αντικείμενο απόδειξης και όχι στοιχείο του νόμω βάσιμου της ένδικης αγωγής. Επομένως ο σχετικός λόγω έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος.
Με τον ένατο λόγο έφεσης της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………./2.025 έφεσης ο ενάγων της ένδικης αγωγής παραπονείται ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε το αίτημα του για την επιδίκαση της μη ληφθείσης άδειας του χρονικού διαστήματος 2.017-2.021 διότι δεν αποδείχτηκε ότι η εναγόμενη του χορήγησε την νόμιμη προβλεπόμενη ετήσια άδεια που αυτός δικαιούταν.
Ως προς αυτόν τον λόγο λεκτέα είναι τα ακόλουθα: Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 3302/2004 “Κάθε μισθωτός από την έναρξη της εργασίας του σε υπόχρεη επιχείρηση και μέχρι τη συμπλήρωση δώδεκα (12) μηνών συνεχούς απασχόλησης, δικαιούται να λάβει ποσοστό της ετήσιας κανονικής άδειάς του με αποδοχές, κατ` αναλογία με το χρόνο εργασίας που έχει συμπληρώσει στην ίδια υπόχρεη επιχείρηση. Το ποσοστό αυτό υπολογίζεται με βάση ετήσια άδεια είκοσι τεσσάρων (24) εργασίμων ημερών ή, αν στην επιχείρηση εφαρμόζεται σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, είκοσι (20) εργασίμων ημερών, χωρίς να υπολογίζεται σ` αυτές η ημέρα της εβδομάδας, κατά την οποία δεν απασχολούνται οι μισθωτοί, λόγω του εφαρμοζομένου συστήματος εργασίας” (Παρ. 1α). Ο εργοδότης υποχρεούται μέχρι τη λήξη του πρώτου ημερολογιακού έτους, εντός του οποίου προσελήφθη ο μισθωτός, να χορηγεί σ` αυτόν την παραπάνω αναλογία της κανονικής άδειας” (παρ. 1β). Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 του Α.Ν. 53/1945 και άρθρο 1 παρ. 2 ΝΔ 454/1966, κατά τη διάρκεια της άδειας, ο μισθωτός δικαιούται να λάβει από τον εργοδότη τις συνήθεις αποδοχές, που θα ελάμβανε εάν πραγματικά απασχολείτο κατά τον αντίστοιχο χρόνο της αδείας του. Σε περίπτωση που ο εργοδότης αρνείται να χορηγήσει στον μισθωτό τη νόμιμη άδεια που δικαιούται, υποχρεούται, όταν λήξει το ημερολογιακό έτος μέσα στο οποίο όφειλε να χορηγήσει την άδεια, να του καταβάλει τις αντίστοιχες αποδοχές των ημερών αδείας του, αυξημένες κατά 100%, δηλαδή στο διπλάσιο (άρθρο 3 Ν.Δ. 3755/1957) (ΑΠ 1189/2013, ΑΠ 192/2011, ΑΠ 339/2011, ΑΠ 437/2010). Για τη θεμελίωση του δικαιώματος αδείας του μισθωτού δεν απαιτείται η υποβολή σχετικής αιτήσεως (έγγραφης ή προφορικής). Όμως, για τη θεμελίωση της αξιώσεώς του προς λήψη της ανωτέρω κατά 100% προσαυξήσεως, που έχει το χαρακτήρα ποινής, απαιτείται υπαιτιότητα του εργοδότη, έστω και σε βαθμό ελαφράς αμέλειας, η οποία υπάρχει όταν ο μισθωτός ζήτησε την άδεια και ο εργοδότης δεν τη χορήγησε (ΑΠ 506/2017, ΑΠ 1420/2015, ΑΠ 192/2011, ΑΠ 339/2011, ΑΠ 437/2010 Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ).
Από την επισκόπηση του σχετικού αιτήματος του ενάγοντος της ένδικης αγωγής προκύπτει ότι το κονδύλιο που αφορά ποσό 7.769 ευρώ που αφορά αποζημίωση λόγω μη ληφθείσης άδειας του ενάγοντος περιόδου 2.017-2.021 πρέπει να απορριφθεί ως αόριστο διότι ο ενάγων στην ένδικη αγωγή του δεν αναφέρει στοιχεία που θεμελιώνουν την υπαιτιότητα της εναγόμενης για την μη χορήγηση άδειας και δη την υποβολή αιτήματος εκ μέρους του για την χορήγηση της άδειας που αυτός δικαιούτο και την μη χορήγηση άδειας από την εναγόμενη διότι όπως προαναφέρθηκε ανωτέρω στην μείζονα σκέψη της παρούσης για την θεμελίωση της αξίωσης του προς λήψη της προσαύξησης που έχει τον χαρακτήρα αστικής ποινής απαιτείται υπαιτιότητα του εργοδότη, έστω και σε βαθμό ελαφράς αμέλειας που υπάρχει όταν ο μισθωτός ζήτησε την άδεια που στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ενάγων δεν αναφέρει στην αγωγή του και ο εργοδότης δεν την χορήγησε.
Με τον δέκατο λόγο έφεσης της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………/2.025 έφεσης ο ενάγων της ένδικης αγωγής παραπονείται ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε το αίτημα του για την επιδίκαση του ποσού των 3.709,46 ευρώ που αφορά επίδομα διαχειριστικών λαθών για τον λόγο ότι αυτό καταργήθηκε και δεν συμπεριλήφθηκε σε νεότερη σ.σ.ε. Ειδικότερα ισχυρίζεται ότι το επίδομα διαχειριστικών λαθών αποτελεί μισθολογική παροχή που προβλέπεται στην Εθνική Κλαδική Σ.Σ.Ε. των εργαζομένων στις εμπορικές επιχειρήσεις (Π.Κ. 103/5-8-2008), και στην εθνική κλαδική Δ.Α. 11/2008 των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών(Π.Κ. 6/6-6-2.008). Ότι στις 31-7-2012 υπογράφηκε νέα Εθνική Κλαδική Σ.Σ.Ε. για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζόμενων στις εμπορικές επιχειρήσεις όλης της χώρας, (Π.Κ. 13/31-7-2012) η οποία μεταξύ άλλων όριζε στο άρθρο 3 αυτής με τίτλο επιδόματα άλλες παροχές και θεσμικές εγγυήσεις ότι: Στην παρούσα Σ.Σ.Ε. ενσωματώνονται, διατηρούνται κα χορηγούνται όλα ανεξαιρέτως τα επιδόματα παροχές και θεσμικές ρυθμίσεις του κλάδου ή του επαγγέλματος κάθε ειδικότητας εργαζόμενων, όπως αυτά έχουν διατυπωθεί και ισχύουν βάσει των προηγούμενων όμοιων συλλογικών ρυθμίσεων(Σ.Σ.Ε. ή Δ.Α) για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στις εμπορικές επιχειρήσεις όλης της χώρας. Για την εφαρμογή τους ισχύουν οι όροι και οι προϋποθέσεις όπως αυτές καταγράφονται στην πλέον πρόσφατη σχετική κωδικοποίηση του ΟΜΕΔ έτους 2.008, καθώς και στις μετά από αυτή Σ.Σ.Ε. Από την επισκόπηση του φακέλου της δικογραφίας και δη από τις αποδείξεις πληρωμής του ενάγοντος γίνεται παραπομπή ως προς το καθεστώς της αμοιβής αυτού στην εκάστοτε ισχύουσα εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας της ειδικότητας του κλάδου του και δη την από 31-7-2012 Εθνική Κλαδική ΣΣΕ (ΠΚ13/31/7/2012) η οποία στο άρθρο 3 προβλέπει ή επαναλαμβάνει και την χορήγηση του επιδόματος των διαχειριστικών λαθών. Συνεπώς το ανωτέρω επίδομα το οποίο προβλέπεται με την ΠΚ 13/31-7-2012 κατέστη όρος της ατομικής σύμβασης του ενάγοντος και ως εκ τούτου δεν μπορεί να μεταβληθεί μονομερώς από την βούληση του εργοδότη υποχρεουμένης της εναγόμενης να καταβάλει το παραπάνω επίδομα. Συνεπώς με βάση τα παραπάνω ο ανωτέρω λόγος έφεσης του ενάγοντος είναι νόμιμος καθόσον το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι το ανωτέρω επίδομα του ενάγοντος είχε καταργηθεί με την 6 ην Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (Π.Υ.Σ.)(ν.4046/2012 άρθρο 2 και δεν συμπεριλήφθηκε σε νεότερη σ.σ.ε. διότι αυτό το επίδομα προβλεπόταν από την Εθνική Κλαδική Σ.Σ.Ε. των εργαζόμενων στις εμπορικές επιχειρήσεις (Π.Κ. 13/31-7-2.012 και ως εκ τούτου η εναγόμενη είχε υποχρέωση καταβολής του. Επομένως ο παραπάνω λόγος έφεσης πρέπει να κριθεί στην ουσία του.
Από την επανεκτίμηση της ανωμοτί κατάθεσης του ενάγοντος και της ένορκης κατάθεση της μάρτυρα της εναγόμενης που εξετάστηκαν ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, από τις από 29-5-2023 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων …….. και …….. ενώπιον της δικηγόρου Αθηνών ………. οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια του ενάγοντος και μετά από νομότυπη κλήτευση δύο εργάσιμων ημερών κατ’ άρθρο 422 ΚΠΟΛΔ κλήτευση της εναγόμενης (βλ. την με αριθμό …… ΣΤ/23-5-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθήνας ………..), καθώς και τις με αριθμό … και ………./29-5-2023 ένορκες βεβαιώσεις του ………. και ……….. ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….. οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια της εναγόμενης μετά από νομότυπη κλήτευση του ενάγοντος(βλ. την με αριθμό …./24-5-2.023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………….), όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι τα οποία λαµβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά µέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκµηρίων, μεταξύ των οποίων και η με αριθμό ………… επαγγελματική άδεια οδήγησης κατηγορίας Γ του ενάγοντος για το χρονικό διάστημα από 5-9-2.000-13-6-2028 από την οποία προκύπτει ότι αυτός κατείχε την παραπάνω άδεια από το χρονικό διάστημα 5-9-2000 μέχρι και σήμερα και η οποία παραδεκτά προσκομίζεται ως νέο αποδεικτικό μέσο στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο κατ’ άρθρο 529 παράγραφος 1 ΚΠΟΛΔ διότι το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτή δεν προσκομίστηκε πρωτοδίκως όχι από βαριά αμέλεια ή πρόθεση στρεψοδικίας πλην της από 6-6-2023 υπεύθυνης δήλωσης του νόμιμου εκπροσώπου της εναγόμενης που έγινε για να χρησιμοποιηθεί στην προκειμένη δίκη διότι δεν αποτελεί νόμιμο αποδεικτικό μέσο(Ολ. ΑΠ 8/1987, ΑΠ906/2013 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ) και την εν γένει αποδεικτική διαδικασία αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία …………….. και τον διακριτικό τίτλο ….. διατηρεί επιχείρηση εμφιάλωσης και εμπορίας του επιτραπέζιου νερού ….. από τις πηγές ……… με έδρα στον ……….. Κρήτης διατηρεί δε υποκατάστημα στον ………….. Αττικής με στόχο την καλύτερη δυνατή υποστήριξη της δραστηριότητας και για την κάλυψη των αναγκών της διανομής των εμπορευμάτων της στους πελάτες της, προσέλαβε τον ενάγοντα με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του με την ειδικότητα του οδηγού-χειριστή κλάρκ με χρόνο εργασίας πέντε ημέρες την εβδομάδα και δη από την Δευτέρα έως την Παρασκευή από ώρα 6:00-14:00 αντί συμβατικών αποδοχών ανερχόμενων στο ποσό των 1.276,51 ευρώ έως τις 31-1-2019 και στο ποσό των 1.300,40 ευρώ από 1-2-2019 έως την καταγγελία της σύμβασης εργασίας του στις 15-6-2.022. Ο ενάγων εργάστηκε υπό τις εντολές, οδηγίες και τον έλεγχο των νόμιμων εκπροσώπων της εναγόμενης ως εργοδότριας του. Κατά την φόρτωση κα εκφόρτωση των παλετών με τα προς διανομή προϊόντα της εναγόμενης, ο ενάγων χειριζόταν και το ανυψωτικό μηχάνημα-κλάρκ ενέργεια εμπίπτουσα στα καθήκοντα του ως οδηγού και συναφή προς αυτό. Η οδήγηση του παραπάνω φορτηγού κατά την οποία ανάλωνε το μεγαλύτερο χρόνο της ημερήσιας εργασίας του, στο οποίο περιλαμβάνεται και ο καθημερινός έλεγχος του οχήματος, πριν την αναχώρηση και την αναμονή τόσο τις πρωινές ώρες, πριν από την αναχώρηση του φορτηγού οχήματος όσο και κατά την διάρκεια των δρομολογίων του, αποτελούσε την χρονικά προέχουσα απασχόληση του, στην οποία ανάλωνε το μεγαλύτερο μέρος της κατά μέσο όρο απασχόλησης του. Στα καθήκοντα του ως προαναφέρθηκε και ως άλλωστε η σύμβαση του αναφέρει και αυτά του χειριστή κλάρκ. Για την τελευταία αυτή ειδικότητα ο ενάγων προσκομίζει την προβλεπόμενη από 15-10-2019 άδεια χειριστή μηχανημάτων έργου εκδοθείσα κατά τους όρους και τις προϋποθέσεις του π.δ. 113/2012. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού και η από και με αριθμό …… επαγγελματική άδεια οδήγησης κατηγορίας Γ του ενάγοντος για το χρονικό διάστημα από 5-9-2.000 μέχρι τις 13-6-2.028 από την οποία προκύπτει ότι αυτός κατείχε την παραπάνω άδεια από το επίδικο χρονικό διάστημα. Συνεπώς η σύμβαση εργασίας του ενάγοντος με την εναγόμενη είναι έγκυρη κατά τις διατάξεις του νόμου 4841/1930 διότι αυτός ως οδηγός φορτηγού αυτοκινήτου διαθέτει την επαγγελματική άδεια οδήγησης αυτού. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι η εναγόμενη διεκπεραίωνε την εμπορία των προϊόντων της από το υποκατάστημα της στον …………-Αττικής τόσο με αγοραία φορτηγά όσο και με υπαλλήλους της οδηγούς και δη με τους δύο υπαλλήλους της που είχε προσλάβει με συναφή ειδικότητα τον ενάγοντα και τον …………… Απασχολούσε δε και ένα υπάλληλο με καθήκοντα αποθηκάριου ο οποίος και μόνος αυτός αναλάμβανε την φόρτωση και συνακόλουθα την εκφόρτωση των εμπορευμάτων που μεταφέρονταν με φορτηγά ιδιοκτησίας της εναγόμενης. Αντίθετα η φόρτωση και συνακόλουθα η εκφόρτωση των εμπορευμάτων που μεταφέρονταν με φορτηγά ιδιοκτησίας της εναγόμενης διεκπεραιώνονταν από τον ενάγοντα και τον άλλο υπάλληλο ως οδηγό. Ειδικότερα στα καθήκοντα του ενάγοντος συνίστατο στο να μεταβαίνει στις εγκαταστάσεις της εναγόμενης, να φορτώνει το οδηγούμενο από αυτή όχημα με εμπορεύματα της εναγόμενης συσκευασμένα σε παλέτες και να τα πηγαίνει στους τόπους προορισμού παράδοσης των εμπορευμάτων που κυρίως ήταν στον νομό Αττικής ενώ τακτικά διενεργούσε δρομολόγια μέχρι και την πόλη της Χαλκίδας. Η φόρτωση και η εκφόρτωση των εμπορευμάτων γινόταν από τον ενάγοντα με ηλεκτρονικό παλετοφόρο. Το ημερήσιο ωράριο του ενάγοντος εκτελώντας τα παραπάνω καθήκοντα εκτεινόταν από τις 04:00 έως τις 14:00 καίτοι είχε αναγγελθεί κατά την πρόσληψη του απασχόληση με ωράριο 06:00-14:00. Την κρίση του Δικαστηρίου για το τηρούμενο καθημερινό ωράριο του ενάγοντος ενισχύουν τα φύλλα του ημερήσιου βιβλίου δρομολογίων όπου αναφέρεται κατά κανόνα ως έναρξη του πρώτου δρομολογίου κατά τις πρώτες πρωινές ώρες η 05:00 και η λήξη του τελευταίου δρομολογίου περί τις 14:00, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι τις πρώτες πρωινές ώρες ήτοι τουλάχιστον μία ώρα πριν την έναρξη του δρομολογίου γινόταν και η φόρτωση των εμπορευμάτων. Επιπρόσθετα ως προς την λήξη των δρομολογίων του ενάγοντος στις 14:00 ενδεικτικά αναφέρονται το από 7-1-2022 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων του ενάγοντος που αναφέρει ως ώρα λήξης εργασίας την 14:05, το από 8-3-2022 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξης εργασίας η 14:00, το από 15-3-2022 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξης της εργασίας του η 14:00, το από 10-5-2022 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξη της εργασίας του η 14:00, το από 21-10-2021 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξης της εργασίας του η 16:00, το από 25-10-2021 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξης της εργασίας του η 14:00, το από 24-3-2020 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξης της εργασίας του η 14:00, το από 11-8-2019 ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων που αναφέρεται ως ώρα λήξης της εργασίας του η 14:00. Ακόμη πέραν των ανωτέρω ημερησίων φύλλων δρομολογίων του ενάγοντος η παραπάνω κρίση ενισχύεται από τα ενδεικτικά αναφερόμενα δελτία αποστολής και δη το με αριθμό …../29-5-2019 δελτίο αποστολής προς τον ……… που αναφέρεται ως ώρα αποστολής η 14:30, από το με αριθμό …/1-4-2020 δελτίο αποστολής προς τον ………. που αναφέρεται ως ώρα αποστολής η 15:25, από το με αριθμό ……./14-5-2020 δελτίο αποστολής προς την εταιρία …………. που αναφέρεται ως ώρα αποστολής η 15:25, από το με αριθμό …../13-5-2020, δελτίο αποστολής προς την εταιρία …. που αναφέρεται ως ώρα αποστολής η 14:40, από το με αριθμό …./8-6–2017 δελτίο αποστολής προς τον …… . που αναφέρεται ως ώρα αποστολής η 14:36. Συνεπώς δεν αποδείχτηκε ότι η εργασία του ενάγοντος έληγε στις 13:00 διότι ο ενάγων καίτοι είχε αναγγελθεί στην Επιθεώρηση Εργασίας το ωράριο 6:00-14:00 αυτός επέλεξε να τελειώνει την εργασία του στις 13:00. Αυτό διότι αφενός η μαρτυρία της εξετασθείσης μάρτυρα της εναγόμενης ……….. ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου όσο και του μάρτυρα της με αριθμό ……./29-5-2023 ένορκης βεβαίωσης …………… ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών ………., που αναφέρουν ότι ο ενάγων αποχωρούσε από την εργασία του περίπου στις 13:00 που επέστρεφε από τα δρομολόγια του κρίνονται ως επισφαλής για τον σχηματισμό δικαστικής κρίσης διότι λόγω της φύσης της εργασίας του ενάγοντος και της ειδικότητας αυτών ουδεμία σχέση είχαν με την εκτέλεση των δρομολογίων και την εκτέλεση των καθηκόντων των οδηγών με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν το ωράριο απασχόλησης του ενάγοντος και των συνθηκών απασχόλησης του διότι αμφότεροι εργάζονταν σε διαφορετικά πόστα χωρίς να γνωρίζει ο καθένας το ωράριο και τις συνθήκες απασχόλησης του άλλου. Άλλωστε σε κάθε περίπτωση η εναγόμενη γνωρίζοντας το παραπάνω ωράριο του ενάγοντος θα μπορούσε να δηλώσει το νέο του ωράριο ως 06:00-13:00 στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να είναι τυπική στις υποχρεώσεις της απέναντι του ειδικά το έτος 2.022 όπου ο ενάγων έδειχνε ότι ήταν διατεθειμένος να αποχωρήσει από την εργασία του στην εναγόμενη. Επομένως ο ενάγων ημερησίως εργαζόταν κατά μέσο όρο από τις 04:00-14:00 ήτοι επί 50 ώρες εβδομαδιαίως. Δεδομένου ότι όπως προαναφέρθηκε ανωτέρω προσκομίστηκε η σχετική άδεια επαγγελματικής ικανότητας οδήγησης φορτηγού αυτοκινήτου από τον ενάγοντα και ως εκ τούτου η σύμβαση εργασίας του με την εναγόμενη είναι έγκυρη κατά τις διατάξεις του νόμου 4841/1.930. Ο ενάγων δικαιούται σύμφωνα με την κύρια βάση της αγωγής του για τις πέντε ώρες άνω των σαράντα ωρών από την 41 ην έως 45 ην το συμβατικό του ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 20%. Συνεπώς αυτός δικαιούται σύμφωνα με τον συμβατικά καταβαλλόμενο μηνιαίο μισθό του ποσού 1.276,51 ευρώ και με ωρομίσθιο ποσού 7,66 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017- 1-2019 και για το χρονικό διάστημα από 2-2019-6-2022 με ωρομίσθιο ποσού 7,80 ευρώ για το παραπάνω χρονικό διάστημα τα παρακάτω ποσά: Για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017-1-2019 αφαιρουμένων 3,28 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των (7,66 ευρώ*20%=9,192 Ε* 5 ώρες=45,96 Ε και συνολικά για 101,72 εβδομάδες το ποσό των 4675,05 ευρώ. Για το χρονικό διάστημα από τον 2-2019-15-6-2022 αφαιρουμένων 9,56 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των 7,80 ευρώ*20%=9,36 ευρώ*5 ώρες=46,8 Ε και συνολικά για 169,42 εβδομάδες το ποσό των 7.928,85 Ε. Στην ένδικη αγωγή αναφέρεται ότι ο ενάγων έλαβε για το έτος 2017 14 ημέρες άδεια από τις 24 ημέρες που δικαιούτο, όπως επίσης και για το έτος 2018 αυτός έλαβε 14 ημέρες άδεια από τις 24 ημέρες που δικαιούτο, το 2019 5 ημέρες από τις 24 ημέρες που δικαιούτο, το 2020 9 ημέρες από τις 24 ημέρες που δικαιούτο, το 2021 3 ημέρες άδεια από τις 24 ημέρες που αυτός δικαιούτο. Το γεγονός ότι ο ενάγων δεν έχει λάβει την αιτούμενη ετήσια άδεια του από την εναγόμενη αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι αιτήσεις που αφορούν την χορήγηση της κανονικής του άδειας για τις ημερομηνίες 5-6-2017 και 31-12-2018 δεν φέρουν την υπογραφή του, ενώ οι αιτήσεις που αφορούν χορήγηση κανονικής άδειας για τις ημερομηνίες 16-12-2020, 17-12-2020, 19-4-2021 έως 4-5-2021 και 13-1-2022 δίπλα από την υπογραφή του ενάγοντος υπήρχε η ένδειξη αα. Επίσης οι αιτήσεις που αφορούν την χορήγηση κανονικής άδειας για τις ημερομηνίες 2-2-2017,2-1-2018,9-1-2018,14-6-2018,10-9-2018,11-9-2018,18-9-2018,24-12-2018 και 31-12-2018 δεν έφεραν την σφραγίδα και υπογραφή του αρμοδίου προς έγκριση υπαλλήλου παρά μόνο την υπογραφή του ενάγοντος με αποτέλεσμα να μην προκύπτει αν αυτός έλαβε άδεια τις ημέρες αυτές διότι η εναγόμενη δεν προσκόμισε το επίσημο βιβλίο αδειών για κανένα από τα επίδικα χρονικά διαστήματα. Ακόμη αποδεικνύεται ότι στις 14-12-2017, 29-1-2019, 17-3-2020 και 26-5-2020 που η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι ο ενάγων εργαζόταν και ότι απουσίαζε με κανονική άδεια αυτός έχει εκδώσει τις με αριθμό …/2017, ……/2019, ……../2020 και ………./2020 χειρόγραφες αποδείξεις είσπραξης που φέρουν την υπογραφή του. Γεγονός είναι ότι το αιτούμενο κονδύλιο του ενάγοντος για αποζημίωση λόγω μη ληφθείσης άδειας ορθά απορρίφθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ως αόριστο πλην όμως ερευνάται από το παρόν Δικαστήριο για να αφαιρεθούν οι απαιτήσεις του ενάγοντος για υπερεργασία, νυχτερινή εργασία, παράνομες υπερωρίες το παραπάνω χρονικό διάστημα. Επομένως πρέπει να αφαιρεθεί από το ποσό των 4675,05 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-2017-1-2019 το ποσό που αντιστοιχεί στις 28 ημέρες που αυτός δεν εργάστηκε διότι αυτός βρισκόταν σε κανονική άδεια. Για την υπερεργασία του το παραπάνω χρονικό διάστημα και δη για 28 ημέρες που δεν εργάστηκε διότι βρισκόταν σε κανονική άδεια αντιστοιχούν 28 ώρες υπερεργασίας και επομένως πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 257,376 ευρώ( 9,192 Ε* 28 ώρες) και συνολικά του οφείλεται για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 4.417,67 Ε. Για την υπερεργασία του το χρονικό διάστημα από 2-2019-15-6-2022 και για 17 ημέρες που δεν εργάστηκε διότι βρισκόταν σε κανονική άδεια αντιστοιχούν 17 ώρες υπερεργασίας και επομένως πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 159,12 Ε(9,36 ευρώ*17 ώρες) από το ποσό των 7.928,85 Ε και συνολικά του οφείλεται το ποσό των 7.769,73 Ε. Συνολικά για την ανωτέρω αιτία του οφείλεται το ποσό των 12.187,40 Ε (4.417,67+7.769,73. Ακόμη αποδείχτηκε ότι ο ενάγων απασχολείτο καθ’ υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου του διαρκούσης της πενθήμερης εργασιακής σχέσης του με την εναγόμενη για 1 ώρα ημερησίως. Δεδομένου ότι δεν τηρούνταν από την εναγόμενη οι προϋποθέσεις του άρθρου 1 παράγραφο 3 του ν.3385/2005 όπως αυτός αντικαταστάθηκε από το άρθρο 74 παράγραφο 10 του νόμου 3863/2010 αυτός δικαιούται για τις κατ’ εξαίρεση υπερωρίες που πραγματοποίησε και με ωρομίσθιο ποσού 7,66 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017- 1-2019 και για το χρονικό διάστημα από 2-2019-6-2022 με ωρομίσθιο ποσού 7,80 ευρώ για το παραπάνω χρονικό διάστημα τα παρακάτω ποσά: Για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017-1-2019 αφαιρουμένων 3,28 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των (7,66 ευρώ*80%=6,12+7,66=13,78 Ε* 5 ώρες=68,9 Ε* και συνολικά για 101,72 εβδομάδες το ποσό των 7.008,50 Ε. Για το χρονικό διάστημα από τον 2-2019-15-6-2022 αφαιρουμένων 9,56 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των 7,80 ευρώ*80%=14,04 ευρώ*5 ώρες=70,20 Ε και συνολικά για 169,42 εβδομάδες το ποσό των 11.893,28 Ε. Επίσης πρέπει να αφαιρεθεί από το ποσό των7.008,50 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-2017-1-2019 το ποσό που αντιστοιχεί στις 28 ημέρες που αυτός δεν εργάστηκε διότι βρισκόταν σε κανονική άδεια. Για την κατ΄ εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση το παραπάνω χρονικό διάστημα και δη για 28 ημέρες αντιστοιχούν 28 ώρες κατ΄ εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση και επομένως πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 1.929,20 ευρώ( 68,90 Ε* 28 ώρες) και συνολικά του οφείλεται για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 5.079,30 Ε (7.008,50-1.929,20). Για την κατ’ εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση το χρονικό διάστημα από 2-2019-15-6-2022 και για 17 ημέρες που δεν εργάστηκε διότι αυτός βρισκόταν σε κανονική άδεια αντιστοιχούν 17 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωριακής του απασχόλησης και επομένως πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 70,20 Ε * 17 ώρες=1.193,40 Ε από το ποσό των 11.893,28 Ε και συνολικά του οφείλεται το ποσό των 10.699,88 Ε. Συνολικά του οφείλεται το ποσό των 15.779,18 Ε (5.079,30+10.699,88) για την παραπάνω αιτία. Επομένως για την υπερεργασία που ο ενάγων πραγματοποίησε στην εναγόμενη και για την κατ’ εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση το ανωτέρω χρονικό διάστημα αυτός δικαιούται το ποσό των 12.187,41 Ε+ 15.779,18 Ε και συνολικά ποσό 27.966,59 Ε. Για την αμοιβή του λόγω δίωρης νυχτερινής καθημερινής εργασίας (04:00-06:00) τις καθημερινές ο ενάγων δικαιούται αμοιβή προσαυξημένη κατά 25% επί του νόμιμου ημερομίσθιου του, το οποίο θεωρείται αυτό που προβλέπεται στην οικεία συλλογική σύμβαση εργασίας, διαιτητική απόφαση υπουργική απόφαση, συνυπολογισμένου στον ανωτέρω μισθό τα κάθε είδους επιδόματα που προβλέπονται από την σ.σ.ε ή Δ.α. Οι μικτές, συμφωνημένες μηνιαίες αποδοχές του ενάγοντος τα έτη 2017,2018-31-1-2019 ανέρχονταν στο ποσό των 1.276,51 ευρώ και για το διάστημα από 1-2-2019 έως την 15-6-2022 χρόνος καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του ενάγοντος ανερχόταν στο ποσό των 1.300,40 ευρώ. Οι αντίστοιχες νόμιμες βάσει τις εκάστοτε ισχύουσας Εθνικής Γενικής ΣΣΕ αποδοχές για τον ενάγοντα που είναι έγγαμος με προϋπηρεσία άνω των εννέα ετών ανέρχεται για το χρονικό διάστημα από 1/2017-1-2019 στο ποσό των 820,51 ευρώ μεικτό μισθό:25 ημερομίσθια =32,82 ευρώ ημερομίσθιο και για το χρονικό διάστημα από τον 2 ον/2019-12/2021 στο ποσό των 910 ευρώ μεικτό μισθό :25=36,40 ευρώ ωρομίσθιο από τον 1 ον -4 ον /2022 στο ποσό των 928,20 ευρώ μεικτό μισθό :25 =37,13 ευρώ ημερομίσθιο και για τον 5 ον και 6 ον/2022 στο ποσό των 998,20 ευρώ μεικτό μισθό :25=39,93 ευρώ. Συνεπώς ο ενάγων για την ανωτέρω καθημερινή νυχτερινή απασχόληση του επί δίωρο δικαιούται τα παρακάτω ποσά: Για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017-1-2019 αφαιρουμένων 3,28 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των (820,51 Ε(νόμιμος μισθός):25*6:40=4,92 Ε(ωρομίσθιο),* 25%=1,23+4,92=6,15 Ε*10 ώρες εβδομαδιαίως=61,50 Ε και συνολικά για 101,72 εβδομάδες το ποσό των 6.255,78 ευρώ. Για το χρονικό διάστημα από τον 2/2019-12/2021 αφαιρουμένων 9,56 εβδομάδες αναρρωτικής άδειας το ποσό των (910 ευρώ νόμιμος μισθός:25*6 :40=5,46 ευρώ(ωρομίσθιο)*25%=1,36+5,46=6,82 Ε*10 ώρες εβδομαδιαίως =68,20 Ε*155 εβδομάδες=10.571 Ε. Για το χρονικό διάστημα από τον 1 ον /2022-4 ον/2022 το ποσό των 928,20 Ε(νόμιμος μισθός):25*6:40=5,57 (ωρομίσθιο) *25%=1,39 + 5,57=6,96 Ε *10 ώρες εβδομαδιαίως=69,60 Ε * 16 εβδομάδες=1113,60 Ε. Για το χρονικό διάστημα από τον 5 ον/2022-15-6-2022 το ποσό των 998,20 Ε(νόμιμος μισθός):25*6:40=5,99(ωρομίσθιο)*25%=1,49 Ε +5,99 Ε=7,48 Ε* 10 ώρες εβδομαδιαίως =74,80 Ε* 6 εβδομάδες=448,80 Ε. ήτοι συνολικά για την απασχόληση του κατά την διάρκεια της νύχτας ο ενάγων δικαιούται το ποσό των 6.255,78 +10.571+1113,60+448,80=18.389,18 πλην όμως αιτείται το ποσό των 5.156,15 Ε που πρέπει να του επιδικαστεί κατ’ άρθρο 106 ΚΠΟΛΔ. Ακόμη αποδείχτηκε ότι ο ενάγων καθ’ όλη την διάρκεια της απασχόλησης του εργάστηκε κατά μέσο όρο δύο ημέρες Σάββατα και δύο ημέρες Κυριακή κάθε μήνα όχι όμως και ημέρες αργίας, διότι η παραπάνω εργασία του αποδεικνύεται από το ημερήσιο βιβλίο δρομολογίων και δεν υπερέβαινε τις πέντε ώρες κάθε φορά οι οποίες δεν εκτείνονταν κατά την διάρκεια της νύχτας. Αυτό διότι η κατά μέσο όρο απασχόληση του ενάγοντος τις ανωτέρω ημέρες στηρίζεται στο γεγονός ότι δεν είναι ασφαλές να εξαχθεί ποιος από τους δύο απασχολούμενους οδηγούς εκτελούσε το εκάστοτε δρομολόγιο καθόσον όπως κατατέθηκε από τον ενάγοντα καίτοι στα εκδοθέντα τιμολόγια αναφερόταν ο αριθμός συγκεκριμένου φορτηγού οχήματος και το όνομα ενός εκ των οδηγών υπαλλήλων οδηγών της εναγόμενης αρκετές φορές που δεν μπορούν να προσδιοριστούν ποιες αυτό δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και τα συγκεκριμένα δρομολόγια εκτελούνταν από άλλο και όχι τον αναγραφόμενο οδηγό καθόσον οι δύο οδηγοί της εναγόμενης ήταν δυνατόν να αλλάξουν μεταξύ τους οχήματα και να πραγματοποιήσει ο καθένας τους το δρομολόγιο εκάστου οχήματος και όχι αυτό στο οποίο είχε αναγραφεί το δελτίο δρομολογίου. Συνεπώς εφόσον τα αναγραφόμενα στους αναλογικούς ταχογράφους δεν μπορούν να συνδυαστούν με άλλα αποδεικτικά μέσα και δη τα δελτία κίνησης του οχήματος διότι αναφέρουν το όνομα ενός οδηγού χωρίς να μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι αυτός(οδηγός) οδηγούσε το αναγραφέν όχημα στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποδεικνύουν υπέρ του ενάγοντος. Η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι η εταιρία δεν λειτουργούσε συγκεκριμένες ημέρες πλην όμως δεν ασκεί επιρροή στο γεγονός ότι δεν γίνονταν παραδόσεις εμπορευμάτων τα Σάββατα και τις Κυριακές καθόσον αποδείχτηκε η ανάγκη παράδοσης εμπορευμάτων και τις ημέρες αυτές σε τακτική βάση κατά μήνα, σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις και δη σε ακτοπλοϊκά πλοία που εκτελούσαν συγκεκριμένα δρομολόγια και ναυλοχούσαν στον Πειραιά σε συγκεκριμένες ημέρες και εκ του λόγου αυτού εκδίδονταν χειρόγραφα τιμολόγια. Για την εργασία του ενάγοντος που παρέχεται την έκτη ημέρα της εβδομάδας κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης εργασίας ο ενάγων δικαιούται εκ του νόμου χωρίς την προσφυγή στις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού ως αμοιβή για το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο του προσαυξημένο κατά 30%(άρθρο 8 του νόμου 3846/2010). Ειδικότερα ο ενάγων για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017-31-1-2019 ήτοι για 24,77 μήνες αφού αφαιρεθούν οι 23 ημέρες αναρρωτικής του άδειας οπότε οι καταβαλλόμενες αποδοχές του ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 1.276,51 Ε και με ωρομίσθιο στο ποσό των 7,66 ευρώ δικαιούται το συνολικό ποσό των 7,66+(7,66*30%=2,29)=9,95*10 ώρες τον μήνα= 99,50*24,77 μήνες =2.464,61 Ε. Για το χρονικό διάστημα από 1-2-2019-15-6-2022 ήτοι για 37,77 μήνες αφού αφαιρεθούν οι 67 ημέρες αναρρωτικής άδειας του ενάγοντος οπότε ο μισθός του ενάγοντος ανερχόταν στο ποσό των 1.300,40 ευρώ και το ωρομίσθιο του στο ποσό των 7,80 ευρώ δικαιούται το ποσό των 7,80+ (7,80*30%=2,34)=10,14 Ε * 10 ώρες μηνιαίως =101,40*37,77= 3,829,87 Ε . Επομένως ο ενάγων για την εργασία του τα Σάββατα δικαιούται συνολικό ποσό 6.292 Ε(2.462,13+3.829,87) Πρόσετι για την εργασία του την Κυριακή και κατά μέσον όρο πέντε ώρες ο ενάγων δικαιούται ως αμοιβή το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο ή το 1/25 του μισθού του προσαυξημένου κατά 75% επί του νόμιμου ημερομισθίου του. Καθόσον αυτός δεν απασχολήθηκε άνω των πέντε ωρών τις Κυριακές δεν δικαιούται αναπληρωματική άδεια ανάπαυσης την επόμενη εβδομάδα και συνεπώς ούτε και αποζημίωση ίση με το 1/25 του καταβαλλόμενου μηνιαίου μισθού απορριπτόμενου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο. Για την εργασία του την Κυριακή ο ενάγων δικαιούται τα παρακάτω ποσά: Για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017-1-1-2019 αφαιρουμένων 3,28 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των 7,66 ευρώ+(4,92*75%=3,69) και συνολικά 11,35* 10 ώρες τον μήνα=113,5 ευρώ μηνιαίως και συνολικά για 24,77 μήνες το ποσό των 2811,39 Ε. Για το χρονικό διάστημα από τον 2 ον του 2019 μέχρι τον 12 ον του 2021 αφαιρουμένων 9,56 εβδομάδων αναρρωτικής άδειας το ποσό των 7,80 ευρώ+(5,46*75%=4,09) και συνολικά 11,89 * 10 ώρες τον μήνα =118,90 Ε και συνολικά για 31,77 μήνες το ποσό των 3777,45 Ε. Για το χρονικό διάστημα από τον 1 ον /2022-4 ον/2022 το ποσό των 7,80 ευρώ+5,56*75%=4,17 και συνολικά το ποσό των 11,97 Ε *10 ώρες τον μήνα=119,70 Ε και για 4 μήνες το ποσό των 478,80 Ε. Για το χρονικό διάστημα από τον 5 ον /2022-15-6-2022 το ποσό των 7,80 ευρώ+(5,98*75%=4,48) και συνολικά το ποσό των 12,28 Ε * 10 ώρες μηνιαίως =122,80 Ε και συνολικά για το παραπάνω χρονικό διάστημα το ποσό των184,20 Ε(122,80+ 61,40). Ήτοι για την απασχόληση του την Κυριακή το παραπάνω χρονικό διάστημα ο ενάγων δικαιούται το ποσό των 7.251,84 (2811,39+3777,45 +478,80+184,20). Περαιτέρω ως προελέχθη ανωτέρω στον 10 ον λόγο της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………./2025 έφεσης ο ενάγων δικαιούται το επίδομα διαχειριστικών λαθών ή ταμείου διότι διαρκούσης της εργασίας του πέραν της φόρτωσης, μεταφοράς και παράδοσης των εμπορευμάτων στους πελάτες της εναγόμενης αυτός εισέπραττε και χρήματα και στο τέλος της ημέρας παρέδιδε ταμείο. Η εναγόμενη του οφείλει τα παρακάτω ποσά: Για το έτος 2017 το ποσό των 574,36 Ε και δη 820,51 Ε βασικός μισθός* 5% *14 μήνες μαζί με δώρα και επιδόματα, για το έτος 2018 το ποσό των 574,36 Ε και δη 820,51 Ε βασικός μισθός* 5% *14 μήνες μαζί με δώρα και επιδόματα, για το έτος 2019 το ποσό των 637 Ε και δη 910 Ε βασικός μισθός* 5% *14 μήνες μαζί με δώρα και επιδόματα, για το έτος 2020 το ποσό των 637 Ε και δη 910 Ε βασικός μισθός* 5% *14 μήνες μαζί με δώρα και επιδόματα, για το έτος 2021 το ποσό των 637 Ε και δη 910 Ε βασικός μισθός* 5% *14 μήνες μαζί με δώρα και επιδόματα, για το έτος 2022 το ποσό των 278,46 Ε και δη 928,20 Ε βασικός μισθός *5%*6μήνες συμπεριλαμβανομένου δώρου Πάσχα 2022. Επομένως για την ανωτέρω αιτία ο ενάγων δικαιούται συνολικά το ποσό των 3.338,18 Ε (574,36+574,36+637+637+637+278,46). Αξίζει να σημειωθεί ότι η εναγόμενη προβάλει με σχετικό λόγο έφεσης της την ένσταση εξόφλησης απαιτήσεων του ενάγοντος για υπερεργασία πλην όμως απαράδεκτα προβάλλεται ως λόγος έφεσης διότι αυτή η ένσταση προβλήθηκε με τις προτάσεις της εναγόμενης και χωρίς σχετικός ισχυρισμός να προβληθεί και να καταγραφεί κατά το άρθρο 591 παράγραφο 1 εδάφιο δ ΚΠΟΛΔ στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Τέλος πρέπει να απορριφθεί ο όγδοος λόγος της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………/2025 έφεσης με τον οποίο ζητεί να προσκομιστεί από την εναγόμενη οι πίνακες προσωπικού χρονικού διαστήματος από 2017-2022, οι συμβάσεις εργασίας των εργαζόμενων της εναγόμενης από τις οποίες θα προέκυπτε ότι κανείς δεν ασχολείται με την ειδικότητα του φορτοεκφορτωτή στην επιχείρηση της, τα αντίστοιχα παραστατικά(τιμολόγια)από τα οποία θα μπορούσε να προκύψει η ενδεχόμενη ανάθεση των υπηρεσιών φορτοεκφόρτωσης σε τρίτους, το βιβλίο αδειών του επίδικου χρονικού διαστήματος για να αποδειχθεί ότι τις ημέρες που αναγραφόταν η χορήγηση αδειών άδειας αυτός εργαζόταν. Αυτό διότι το Δικαστήριο δέχτηκε ότι ο ενάγων είχε μεταξύ άλλων καθηκόντων του στην επιχείρηση της εναγόμενης την φόρτωση των παλετών νερού στο φορτηγό και το ξεφόρτωμα και την παράδοση τους στους πελάτες, σε κάθε δε περίπτωση το αίτημα του ενάγοντος να παραδοθεί το βιβλίο αδειών της εναγόμενης είναι άνευ εννόμου σημασίας διότι το αίτημα του απορρίφθηκε ως αόριστο. Πρέπει συνεπώς να γίνουν δεκτοί οι λόγοι της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………./2025 έφεσης οι σχετικοί με την εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και την κακή εκτίμηση των αποδείξεων, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά παραδοχή της εφέσεως του εκκαλούντος της με αριθμό εκθ. κατ. δικ. …………/2025 έφεσης, να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο, και να γίνει η ένδικη αγωγή εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των 12.187,41 Ε που αφορά απαιτήσεις του ενάγοντα από υπερεργασία με τον νόμιμο τόκο από το τέλος εκάστου μηνός κατά τον οποίο έκαστο αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, το ποσό των 15.779,18 Ε για την κατ’ εξαίρεση υπερωριακή του απασχόληση με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της ένδικης αγωγής και μέχρι εξόφλησης, το ποσό των 5.156,15 Ε που αφορά απαιτήσεις του ενάγοντος από νυχτερινή εργασία με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της ένδικης αγωγής και μέχρι εξόφλησης, το ποσό των 6.292 Ε που αφορά απαιτήσεις του ενάγοντος για εργασία του τα Σάββατα με τον νόμιμο τόκο από της επίδοσης της αγωγής και μέχρι εξόφλησης, το ποσό των 7.251,84 Ε που αφορά απαιτήσεις του ενάγοντος για εργασία του τις Κυριακές με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, το ποσό των 3.338,18 Ε που αφορά απαίτηση του ενάγοντος για το επίδομα των διαχειριστικών λαθών περιόδου 2017-6-2022 με τον νόμιμο τόκο από τότε που κάθε επιμέρους παροχή κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή και μέχρι εξόφλησης. Τέλος πρέπει να επιβληθεί μέρος της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………/2025 έφεσης, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος της εφεσίβλητης(άρθρα 106, 178, 183, 191 παρ. 2ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσης. Συνεπώς με βάση τα παραπάνω πρέπει να απορριφθούν οι σχετικοί λόγοι έφεσης της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………./2025 έφεσης που συνίστανται στην εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και την εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και η ένδικη έφεση στο σύνολο της. Ακόμη πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του με αριθμό ………. e-παράβολου στην εκκαλούσα καθόσον ως προελέχθη ανωτέρω καταβλήθηκε χωρίς να απαιτείται καταβολή νόμιμου παράβολου διότι στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για εφαρμογή του άρθρου 614 παρ.3 ΚΠΟΛΔ. Η δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εκκαλούσης(άρθρα 176, 183,191 παρ.2 ΚΠΟΛΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την με αριθμό έκθεση κατάθεση δικογράφου ………../2025 έφεση και την με αριθμό έκθεση κατάθεση δικογράφου …………/2025 έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ` ουσίαν την με αριθμό ……../2025 έφεση κατά της με αριθμό 648/2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία περιουσιακές-εργατικές διαφορές).
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παράβολου της έφεσης (με αρ. …….. e-παράβολο) στην καταθέσασα εκκαλούσα.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εκκαλούσης την δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικώς και κατ’ ουσίαν την με αριθμ. Κατ. ………./2025 έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. 648/2024 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών).
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της ουσίας την από με αριθμ. εκθ. κατ. δικ…………../2022 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτή. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των δώδεκα χιλιάδων εκατό ογδόντα επτά ευρώ και σαράντα ένα λεπτών (12.187,41) με τον νόμιμο τόκο από το τέλος εκάστου μηνός κατά τον οποίο έκαστο αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων επτακοσίων εβδομήντα εννέα ευρώ και δεκαοκτώ λεπτών (15.779,18) με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της ένδικης αγωγής και μέχρι εξόφλησης, το ποσό των πέντε χιλιάδων εκατό πενήντα έξι ευρώ και δέκα πέντε λεπτών (5.156,15) με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της ένδικης αγωγής και μέχρι εξόφλησης, το ποσό των έξι χιλιάδων διακοσίων ενενήντα δύο ευρώ (6.292) με τον νόμιμο τόκο από της επίδοσης της αγωγής και μέχρι εξόφλησης, το ποσό των επτά χιλιάδων διακοσίων πενήντα ενός ευρώ και ογδόντα τεσσάρων λεπτών(7.251,84) Ε με τον νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, το ποσό των τριών χιλιάδων τριακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και δεκαοκτώ λεπτών(3. 338,18) Ε με τον νόμιμο τόκο από τότε που κάθε επιμέρους παροχή κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή και μέχρι εξόφλησηςΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης μέρος της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων διακοσίων (2.200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του στον Πειραιά στις 7-8-2025 απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ