ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 534/2025
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……………….., ο οποίος εμφανίστηκε στο ακροατήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ανδρέα Τόγια, και
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………………, η οποία ενεργεί ατομικά αλλά και με την ιδιότητα της μητέρας, που ασκεί την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα των ανήλικων τέκνων των διαδίκων …. και ……, εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Δήμητρα Ζώτου.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 14.4.2021 αγωγή (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2021), επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 1314/2022 οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 22.3.2024 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………../2024) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο με αριθμό 31 και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Δικαστή, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
H κρινόμενη έφεση κατά της με αριθμό 1314/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 591, 592 παρ. 3, 593-602, 610-613 ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομότυπα και είναι εμπρόθεσμη (άρθρα 495 επ., 499, 511 επ., 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ), καθώς ούτε οι διάδικοι επικαλούνται ούτε από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, η οποία δημοσιεύθηκε την 27.4.2022 και η έφεση ασκήθηκε με την κατάθεσή της στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 3.4.2024 και έλαβε αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ/ …………/2024. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή, με δεδομένο ότι για τα παραδεκτό της άσκησής της δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου Δημοσίου και να ερευνηθούν οι λόγοι που περιέχονται σ΄ αυτήν ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα τους κατά την ίδια ειδική διαδικασία.
Με την από 14-4-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2021 αγωγή της η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, στρεφόμενη κατά του εναγομένου-εκκαλούντος πρώην συζύγου της και πατέρα των ανήλικων τέκνων της, ….. και ……. ζητούσε, να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της καταβάλει για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων τους, των οποίων αυτή έχει την επιμέλεια, το ποσό των 594 ευρώ και 582 ευρώ αντίστοιχα ως συνεισφορά του στην τακτική μηναία διατροφή τους, νομιμότοκα, για χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο του έτους 2020 έως και τον μήνα Οκτώβριο του έτους 2022. Επί της αγωγής αυτής που συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων εκδόθηκε η εκκαλουμένη οριστική απόφαση, με την οποία αφού απορρίφθηκε η αγωγή ως μη νόμιμη για τον προγενέστερο της επίδοσής της, που έλαβε χώρα την 16.4.2021, χρόνο, έγινε εν μέρει δεκτή κατά τα λοιπά και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να προκαταβάλλει στην ενάγουσα ως ασκούσα την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους …………….. και ………., και για λογαριασμό τους, μηνιαία διατροφή σε χρήμα, και δη εντός του πρώτου επταημέρου εκάστου ημερολογιακού μηνός, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής (16.4.2021) μέχρι και τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2021 το ποσό των 280 ευρώ μηνιαίως για τον …… και το ποσό των 260 ευρώ μηνιαίως για τον ….. και από τον μήνα Οκτώβριο έτους 2021 και μέχρι τον μήνα Οκτώβριο του έτους 2022, το ποσό των 440 ευρώ μηνιαίως για τον ….. και το ποσό των 420 ευρώ μηνιαίως για τον ….., με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης και μέχρι την εξόφληση. Τέλος με την εκκαλουμένη απόφαση, συμψηφίστηκε η δικαστική δαπάνη των διαδίκων πλην των προκαταβλητέων εξόδων. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την έφεση του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί, να εξαφανισθεί άλλως να μεταρρυθμισθεί η εκκαλούμενη, με σκοπό να υποχρεωθεί να καταβάλει ως συνεισφορά στην τακτική μηνιαία διατροφή των ανηλίκων τέκνων του το ποσό των 186,15 ευρώ για τον ….. και το ποσό των 175,95 ευρώ για τον ….., άλλως το ποσό των 330 ευρώ και 250 ευρώ αντίστοιχα, άλλως το ποσό των 450 ευρώ και 400 ευρώ αντίστοιχα, στο οποίο περιλαμβάνεται και το ποσό των 160 ευρώ για τα έξοδα μετακίνησής τους λόγω της ορισθείσας επικοινωνίας τους, με αποτέλεσμα το καθαρό ποσό διατροφής τους να ανέρχεται στο ποσό των 290 ευρώ και 240 ευρώ αντίστοιχα.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του, δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτήρησης και εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου. Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ` αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβίωσής του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. Η κατά τα ως άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους (Α.Π. 995/2019). Στοιχεία δε θεμελιωτικά του δικαιώματος διατροφής τέκνου, είναι η αδυναμία του ανηλίκου τέκνου να διατρέφει τον εαυτό του από τα εισοδήματα της περιουσίας ή το προϊόν της εργασίας του, τα περιουσιακά στοιχεία του εναγομένου γονέα, οι ανάγκες του ανηλίκου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του, οι οποίες είναι προσδιοριστικές του ύψους της διατροφής που πρέπει να του καταβληθεί, και το αιτούμενο, για όλες αυτές τις ανάγκες του, συνολικό ύψος της δαπάνης, που αποτελεί την κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις ανάλογη διατροφή του, χωρίς να απαιτείται να προσδιορίζεται στο δικόγραφό της με ακρίβεια και το απαραίτητο για την κάλυψη κάθε επί μέρους ανάγκης του χρηματικό ποσό, ούτε και να εκτίθενται και οι οικονομικές δυνατότητες του άλλου γονέα, διότι το στοιχείο αυτό ανήκει στη βάση ένστασης από το άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ, την οποία μπορεί να προτείνει ο εναγόμενος προς περιορισμό της υποχρέωσής του προς διατροφή, ισχυριζόμενος ότι το τέκνο έχει δικαίωμα διατροφής έναντι και του άλλου γονέα ο οποίος υποχρεούται να συμβάλλει στη διατροφή του τέκνου, ανάλογα με τις προσδιορισμένες με την ένσταση οικονομικές του δυνατότητες (Α.Π.1175/2020, Α.Π.124/2017, Α.Π.1322/2013). Πρέπει να σημειωθεί ότι ο επιμερισμός αυτός της απαιτούμενης για το ανήλικο τέκνο διατροφής, μεταξύ των γονέων του, γίνεται χωρίς να απαιτείται η υποβολή ένστασης συνεισφοράς και του άλλου γονέα, εκ μέρους του εναγομένου, όταν με την αγωγή ζητείται όχι ολόκληρο το ποσό της απαιτούμενης για το εν λόγω ανήλικο διατροφής, αλλά μόνο το ποσό που αντιστοιχεί στην υποχρέωση συμμετοχής του εναγομένου στη διατροφή αυτή, μετά την αφαίρεση της συμμετοχής του άλλου γονέα, και σ` αυτή την περίπτωση η ένσταση συνεισφοράς και του άλλου γονέα αποτελεί αρνητικό ισχυρισμό (Α.Π.1434/2023 ΤΝΠ Νομος). Ο εκκαλών με τον δεύτερο λόγο της έφεσής του, ισχυρίζεται ότι η εκκαλουμένη απόφαση λόγω εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου, δεν έλαβε υπόψη της την ένσταση συνεισφοράς της ενάγουσας στις διατροφικές ανάγκες των τέκνων των διαδίκων, που νομίμως υπέβαλε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ο εναγόμενος. Ο ως άνω λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος, επειδή σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στην μείζονα σκέψη της παρούσας, στην κρινόμενη περίπτωση η ενάγουσα με την αγωγή της εξέθετε ότι οι μηνιαίες διατροφικές ανάγκες των τέκνων της ανέρχονταν στο ποσό των 920 ευρώ για τον … και στο ποσό των 882 ευρώ για τον …. και ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να συμμετέχει στην κάλυψη των ως άνω αναγκών με το ποσό των 594 ευρώ για τον …. και με το ποσό των 582 ευρώ για τον …. και δεν ζητούσε την κάλυψη του συνόλου αυτών από τον εναγόμενο, με αποτέλεσμα οι ισχυρισμοί τους εναγομένου που αφορούν την δική της συνεισφορά στην κάλυψη των διατροφικών αναγκών των ανήλικων να συνιστούν αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής και όχι ένσταση.
Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος της ενάγουσας και της ανωμοτί εξέτασης του εναγομένου στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, καθώς και από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 25-5-2008 οι διάδικοι τέλεσαν στον Πειραιά Αττικής νόμιμο γάμο κατά τον θρησκευτικό τύπο από τον οποίο απέκτησαν δύο άρρενα τέκνα, εισέτι ανήλικα, και συγκεκριμένα τον …., που γεννήθηκε στις 12-5-2009, και τον ….., που γεννήθηκε στις 12-9-2010. Η έγγαμη συμβίωση τους διακόπηκε στις 16-10-2011 και ο γάμος τους λύθηκε τελεσίδικα με την με αριθμό 485/2017 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου. Περαιτέρω, με την με αριθμό 558/2015 ήδη τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων ανατέθηκε στην ενάγουσα μητέρα τους, με την οποία αυτά διαμένουν, ενώ με την με αριθμό 316/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ο εναγόμενος υποχρεώθηκε να καταβάλει για συμβολή στην τακτική μηναία διατροφή των ανηλίκων το ποσό των 300 ευρώ για έκαστο, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της σχετικής αγωγής, δηλαδή μέχρι 19-3-2016, το οποίο έχει ήδη παρέλθει. Ακολούθως δυνάμει της με αριθμό 487/2022 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, που εξαφάνισε την με αριθμό 3579/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αναγνωρίστηκε ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει ως συμβολή στην τακτική μηνιαία διατροφή των ανήλικων το ποσό των 350 ευρώ και 310 ευρώ αντίστοιχα, για χρονικό διάστημα δυο ετών από την επίδοση της αγωγής εκείνης, το οποίο έχει παρέλθει. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων συνεχίζουν να μην δύνανται να αυτοδιατραφούν, καθόσον στερούνται εισοδημάτων από περιουσία ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ενώ δεν μπορούν να εργασθούν λόγω της μικρής τους ηλικίας, και συνεπώς εξακολουθούν να δικαιούνται διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλόμενη κάθε μήνα από τους υπόχρεους γονείς τους, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις τους (άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ). Αναφορικά δε με το μέτρο της δικαιούμενης διατροφής τους και την έκταση της υποχρέωσης των γονέων τους αποδείχθηκαν τα ακόλουθα. Ο εναγόμενος, που γεννήθηκε το έτος 1956 και ήταν 65 ετών κατά την έγερση της αγωγής, είναι εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, διορισμένος στο …. Δημοτικό Σχολείο ……., όπου και κατέχει τη θέση του Διευθυντή, λαμβάνει δε μηνιαίες αποδοχές 1625,35 ευρώ, ενώ κατά το φορολογικό έτος 2020 στην φορολογική του δήλωση εμφαίνονται και εισοδήματα από τόκους τραπεζικών καταθέσεων – μερίσματα, ποσού 4,04 ευρώ (βλ. το με αριθμό πρωτοκόλλου ……/ 24-9-2021 έγγραφο της ΑΑΔΕ), που αντιστοιχούν, συμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας σε καταθέσεις ποσού τουλάχιστον 15.000 ευρώ, κρίσεις της εκκαλουμένης, οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο έφεσης. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος διαθέτει ακίνητη περιουσία στο …… και συγκεκριμένα είναι κύριος οικοπέδου, επιφανείας 550,30 τμ κατά ποσοστό 25 % εξ αδιαιρέτου στο δημοτικό διαμέρισμα …………….., μίας αποθήκης του ισογείου, εμβαδού 90 τμ, στο οικισμό …. στο Δήμο ….., ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 7.464 τμ, με κτίσμα εμβαδού 90 τμ, στο οικισμό …. στο Δήμο …., ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 1.600 τμ, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου, στο κοινοτικό διαμέρισμα ……………., στη θέση …… ., ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 1.600 τμ, κατά ποσοστό 50 % εξ αδιαιρέτου στο ίδιο κοινοτικό διαμέρισμα, στη θέση ….., ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 580 τμ, κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, στο ίδιο κοινοτικό διαμέρισμα, στη θέση . …., ενός αγροτεμαχίου εμβαδού 1.860 τμ, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου στο ίδιο κοινοτικό διαμέρισμα, στη θέση …, ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 2.560 τμ, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου στο ίδιο κοινοτικό διαμέρισμα, στη θέση …. και ακόμα ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 1.680 τμ, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου, στο ίδιο κοινοτικό διαμέρισμα, στη θέση ….. Η ως άνω ακίνητη περιουσία του, ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι του αποφέρει κάποιο εισόδημα. Ακόμη, αυτός είναι κύριος του με αριθμό κυκλοφορίας …………… ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής (το έτος 2005) ΟΡΕL, μοντέλου CORSA, κυλινδρισμού 1229 cc, καθώς και του με αριθμό κυκλοφορίας ………… ΙΧΕ αυτοκινήτου, για το οποίο, ωστόσο, έχει υποβληθεί προς την Δ.Ο.Υ. Δ’ Πειραιώς η από 28-11-2012 δήλωση ακινησίας. Περαιτέρω, αυτός κατοικεί σε οικία στον Πειραιά (οδός …………), που μισθώνει έναντι μηνιαίου μισθώματος 300 ευρώ, επιβαρυνόμενος, επιπλέον, μετά των πάσης φύσης λειτουργικών εξόδων αυτής, ενώ ακόμη βαρύνεται και με την πληρωμή ασφαλίστρων για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή του ασφάλιση σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, ποσού 2.392 ευρώ ετησίως (βλ. ειδοποίηση πληρωμής ασφαλίστρων εξαμήνου με ημερομηνία πληρωμής 23.9.2021). Το ποσό αυτό, όμως, δεν προαφαιρείται από το εισόδημά του αλλά απλώς συνεκτιμάται ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβιώσεώς του (ΑΠ 120/2013, ΑΠ 837/2009, ΕφΑθ 26/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Οι λοιπές δαπάνες διατροφής του, ήτοι σίτισης, ένδυσης, υπόδυσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας είναι οι συνήθεις των ατόμων αυτής της ηλικίας Τέλος, αυτός δεν βαρύνεται με υποχρέωση διατροφής και άλλων προσώπων, πλην, των τέκνων του. Περαιτέρω, η ενάγουσα, γεννηθείσα το έτος 1982, ετών 39 κατά την άσκηση της αγωγής, είναι καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας απόφοιτος του Ε.Κ.Π.Α. και εργάζεται ως διοικητική υπάλληλος στη Δ/νση ………….. και λαμβάνει μηνιαίως το ποσό των 1.141,68 ευρώ μηνιαίως (βλ. βεβαιώσεις αποδοχών της 1-2/2021) ενώ επιπλέον εισπράττει ετησίως και το ποσό των 650 ευρώ ως επίδομα τέκνων, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι λαμβάνει επίδομα ενοικίου, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του εναγομένου. Αυτή διαμένει με τα τέκνα της στα ….. Ηπείρου σε οικία που μισθώνει αντί μηνιαίου μισθώματος, ποσού 250 ευρώ, ενώ επιβαρύνεται και με τα λειτουργικά έξοδα αυτής, τα οποία, ως προς την θέρμανση είναι αναμφίβολα αυξημένα ως εκ των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην πόλη των ………. κατά τους χειμερινούς μήνες. Έχει στην κυριότητα της ένα ΙΧΕ όχημα, με αριθμό κυκλοφορίας ………… εργοστασίου κατασκευής ΡΕUGEOT, μοντέλο 107, cc 998, πρώτης κυκλοφορίας 2011, ενώ στερείται οιασδήποτε άλλης περιουσίας και εισοδημάτων. Οι λοιπές δαπάνες διατροφής της, ήτοι σίτισης, ένδυσης, υπόδυσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας είναι οι συνήθεις των ατόμων αυτής της ηλικίας, ενώ δεν έχει υποχρέωση διατροφής τρίτων προσώπων πλην των ως άνω ανήλικων τέκνων της. Τέλος, τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, ….. και ….., γεννηθέντες την 12.5.2009 και 12.9.2010 αντίστοιχα μαθητές κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής της ΣΤ’ και Ε τάξης αντίστοιχα δημοσίου δημοτικού σχολείου, όπως προαναφέρθηκε στερούνται παντελώς προσοδοφόρου περιουσίας και εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή. Διαμένουν με την ενάγουσα μητέρα τους στην ως άνω μισθωμένη οικία στην πόλη των ….. και επιβαρύνονται με την αναλογία της συμμετοχής τους στις δαπάνες μίσθωσης αυτής καθώς και στα λοιπά λειτουργικά της έξοδα. Ακόμη, αυτά παρακολουθούν α) μαθήματα εκμάθησης αγγλικής γλώσσας στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών του ………, αντί διδάκτρων (για τον …..), ποσού 130 ευρώ μηνιαίως και (για τον ………), ποσού 110 ευρώ μηνιαίως, β) μαθήματα εκμάθησης γαλλικής γλώσσας στο Κέντρο Γαλλικής Γλώσσας της …………. αντί διδάκτρων, ποσού 50 ευρώ μηνιαίως για τον …. και 40 ευρώ μηνιαίως για τον …. (βλ. σχετικές προσκομιζόμενές αποδείξεις). Τα ως άνω ποσά αφορούν σε εκπαιδευτικό έτος από Οκτώβριο έως και Μάιο, δηλαδή σε εννέα μήνες και επομένως, αναγόμενα σε ετήσια βάση, διαμορφώνονται για τις ανάγκες υπολογισμού του ποσού της μηνιαίως δικαιούμενης διατροφής τους ως εξής : 130 ευρώ Χ 9 μήνες =1.170 ευρώ /12 μήνες =97,50 ευρώ μηνιαίως για δίδακτρα αγγλικής γλώσσας και 50 ευρώ Χ 9 μήνες=450 ευρώ/12 μήνες= 37,50 ευρώ για δίδακτρα γαλλικής γλώσσας για τον …. και 110 ευρώ Χ 9 μήνες =990 ευρώ /12 μήνες =82,50 ευρώ μηνιαίως για δίδακτρα αγγλικής γλώσσας και 40 ευρώ χ 9 μήνες =360 ευρώ /12 μήνες= 30 ευρώ μηνιαίως για δίδακτρα γαλλικής γλώσσας για τον …… Παρακολουθούν αμφότερα μαθήματα ποδοσφαίρου στο τμήμα ποδοσφαίρου της ομάδας «ΠΑΣ …..», καταβάλλοντας συνολικά το ποσό των 40 ευρώ μηνιαίως, ήτοι 20 ευρώ, ανά άτομο. Τα μαθήματα αυτά διαρκούν όπως προκύπτει από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων αποδείξεων πληρωμής, από τον μήνα Σεπτέμβριο, μέχρι τα μέσα Ιουλίου, οπότε καταβάλλεται το ήμισυ του ποσού και επομένως η σχετική δαπάνη ανέρχεται σε (40Χ 10 +20) 420 ευρώ /12 μήνες = 35 ευρώ μηνιαίως για αμφότερους τους ανήλικους. Τέλος, οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης αυτών, δηλαδή σίτισης, ένδυσης και ψυχαγωγίας δεν αποκλίνουν των συνήθων των συνομηλίκων τους, ενώ αμφότερα είναι ασφαλισμένα στον ΕΟΠΠΥ προς κάλυψη των ιατροφαρμακευτικών αναγκών τους. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι με την υπ’ αριθμ. 388/2018 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του εναγομένου με τα τέκνα του και ορίστηκε αυτά να μεταβαίνουν, συνοδεία της μητέρας τους, ενάγουσας, το πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μήνα στην οικία αυτού στον Πειραιά. Τα σχετικά έξοδα επικοινωνίας, δηλαδή οι δαπάνες μετακίνησης των ανηλίκων από την οικία τους στα …. στην οικία του εναγομένου στον Πειραιά (μετ’επιστροφή) βαρύνουν τον εναγόμενο- δικαιούχο της επικοινωνίας, ακόμα και αν γίνονται από την ενάγουσα ως υπόχρεο γονέα για τον ίδιο, διότι συνάπτονται με την άσκηση του δικαιώματος αυτού (βλ. Β Βαθρακοκοίλης, ΕρΝΟΜΑΚ, τ. Ε’ , Οικ. Δίκαιο, άρθρο 1520, σελ. 992, Κων/νου Παπαδόπουλου, Αγωγές Οικογενειακού Δικαίου, τ. Β, σελ. 322) και δεν συνυπολογίζονται στη συνεισφορά αυτού στις διατροφικές ανάγκες των τέκνων (βλ.ΕφΘεσ 1031/2009 ΝΟΜΟΣ). Ωστόσο, όπως προέκυψε, με τις από 14-11-2018 και 29-11-2018 εξώδικες οχλήσεις, που επέδωσε νόμιμα στον εναγόμενο, η ενάγουσα του κατέστησε γνωστό ότι λόγω οικονομικής στενότητας δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να μεταβαίνει στον Πειραιά, εφόσον αυτός δεν της κατέβαλε τα σχετικά έξοδα, και τον κάλεσε σε αυτήν την περίπτωση να επισκέπτεται ο ίδιος τα τέκνα τους στην οικία τους στα ….. κατά τις ορισθείσες με την ως άνω δικαστική απόφαση ημέρες και ώρες. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα υπήρξε μετακίνηση των τέκνων στον Πειραιά. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έσφαλε, κατά το μέρος που με την εκκαλουμένη απόφαση καταλόγισε, έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα στις διατροφικές ανάγκες των ανηλίκων και τα έξοδα μετακίνησης λόγω της επικοινωνίας με τον εναγόμενο. Με βάση τα προεκτεθέντα, οι συνολικές μηνιαίες ανάγκες των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, όπως αυτές καθορίζονται από τις συνθήκες ζωής τους και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για διατροφή και εν γένει συντήρηση, εκπαίδευση, ψυχαγωγία και ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, ανέρχονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, για μεν τον ανήλικο …., στο ποσό των 570 ευρώ μηνιαίως, και για τον ανήλικο …., στο ποσό των 550 ευρώ μηνιαίως, στα οποία, σημειωτέον, συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου τους, υπηρεσίες που τους προσφέρει η ενάγουσα, μητέρα τους. Από τα ποσά αυτά ο εναγόμενος, με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές του δυνάμεις συμπεριλαμβανομένων και των καταθέσεων αυτού, και τα περιουσιακά του στοιχεία που μπορούν να εκποιηθούν, είναι σε θέση να καλύψει το ποσό των 330 ευρώ για τον … και το ποσό των 310 ευρώ για τον …., απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών του ενώ, το υπόλοιπο ποσό, δύναται να καλύπτει η ενάγουσα, μητέρα τους, ως έχουσα κατά νόμο συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής τους, με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών και των λοιπών, συνδεομένων με τη συνοίκηση τους, παροχών, αλλά και με τα εισοδήματα από την εργασία της. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που δέχθηκε ότι η ανάλογη διατροφή των ανηλίκων τέκνων ανέρχεται στο ποσό των 760 ευρώ για τον …. και 730 ευρώ για τον ….. και ακολούθως καθόρισε την αναλογία της συμμετοχής του εφεσίβλητου-εναγόμενου, πατέρα τους στη διατροφή τους μηνιαίως στα ποσά των 280 ευρώ για τον …. και των 260 ευρώ για τον …. μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι τον μήνα Σεπτέμβριο 2021 και στο ποσό των 440 ευρώ και 420 ευρώ αντίστοιχα για το υπόλοιπο επίδικο διάστημα έσφαλε κατά την εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου και πλημμελώς εκτίμησε τις αποδείξεις. Περαιτέρω, αν και το παρόν Δικαστήριο κρίνει ότι ο εναγόμενος πρέπει να καταβάλει το ποσό των 330 ευρώ μηνιαίως για τον …. και το ποσό των 310 ευρώ για τον …., για όλο το επίδικο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από την κρίση της εκκαλουμένης, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής (16.4.2021) μέχρι και τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2021 το ποσό των 280 ευρώ μηνιαίως για τον …… και το ποσό των 260 ευρώ μηνιαίως για τον ….., καθώς αυτό θα συνιστούσε απαράδεκτη χειροτέρευση της θέσης του εκκαλούντος. Κατόπιν τούτου, επειδή δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι της έφεσης προς έρευνα, πρέπει αυτή να γίνουν δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της για το ενιαίο της εκτέλεσης και αφού κρατηθεί η υπόθεση και αναδικαστεί η αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή κατ΄ουσίαν και να αναγνωρισθεί ότι ο εναγόμενος έχει υποχρέωση να καταβάλει, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής (16.4.2021) μέχρι και τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2021 το ποσό των 280 ευρώ μηνιαίως για τον … και το ποσό των 260 ευρώ μηνιαίως για τον …, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρι την εξόφλησή της, και για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα, μέχρι τον Οκτώβριο του έτους 2022 το ποσό των 330 ευρώ μηνιαίως για τον ……… και το ποσό των 310 ευρώ μηνιαίως για τον …………, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρι την εξόφλησή της, χωρίς η κρίση αυτή να συνιστά χειροτέρευση της θέσης του εκκαλούντος, ο οποίος με την εκκαλουμένη απόφαση επιτασσόταν να καταβάλει υψηλότερο ποσό για το ως άνω χρονικό διάστημα. (ΑΠ 1434/2023 ΤΝΠ Νομος) Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, πλην των προκαταβληθέντων πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ τους (άρθρο 179 εδ α ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση αντιμωλία των διαδίκων .
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 1314/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την από 14.4.2021 αγωγή και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2021 αγωγή .
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα κατά το πρώτο επταήμερο κάθε μήνα, ως μηνιαία διατροφή, για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής (16.4.2021) μέχρι και τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2021 το ποσό των διακοσίων ογδόντα (280) ευρώ μηνιαίως για τον …. και το ποσό των διακοσίων εξήντα (260) ευρώ, για τον …. και για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα το ποσό των τριακοσίων τριάντα (330,00) ευρώ για τον …. και το ποσό των τριακοσίων δέκα (310,00) ευρώ για τον …., με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, πλην των προκαταβληθέντων μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26.8.2025 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ