ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός αποφάσεως 497/2025
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, Βασίλειο Πορτοκάλλη, Εφέτη – Εισηγητή και από την Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος ……………, ο οποίος παραστάθηκε διά της πληρεξουσίας δικηγόρου του Ελένης – Ιωάννας Σαβιδάκη (Α.Μ Δ.Σ. Πειραιώς …..), με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Των εφεσίβλητων: 1) ……………, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Δημήτριου Κλειδαρά (Α.Μ. Δ.Σ.Α. ………..), με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ, 2) ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «……….», με ΑΦΜ ……., που εδρεύει στον Πειραιά, νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το πινάκιο δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 3) ………………, ο οποίος κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το πινάκιο δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Οι αρχικώς ενάγοντες, ως συνασκούντες την γονική μέριμνα της ήδη ενήλικης πρώτης εφεσίβλητης, άσκησαν σε βάρος των εναγομένων και ήδη εκκαλούντος και δεύτερης και τρίτου των εφεσίβλητων, αντίστοιχα, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 20/6/2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………./2019 αγωγή, με την οποία ζητούσαν τα αναφερόμενα σε αυτήν. Το ως άνω Δικαστήριο, συζήτησε την ως άνω αγωγή στις 26/2/2020, αντιμωλία των διαδίκων και με την υπ’ αριθ. 132/2021 οριστική απόφασή του, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Κατά της προαναφερόμενης αποφάσεως, ο δεύτερος εναγόμενος άσκησε την από 27/4/2021 έφεση του, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης: α) ένδικου μέσου ………./2021 και β) δικογράφου …………./2021, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για τις 16/3/2023 και κατόπιν αναβολής για την ανωτέρω δικάσιμο.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με δήλωση της στο δικόγραφο των προτάσεων της, η πρώτη εφεσίβλητη, κατόπιν της ενηλικίωσης της, η οποία επήλθε κατά την διάρκεια της παρούσης εκκρεμοδικίας, στις 12/1/2024 (βλ. το υπ’ αριθ. . …………/9-11-2019 δελτίο ταυτότητας του Τ.Α Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης), δηλώνει ότι απέκτησε ικανότητα για δικαστική παράσταση κατ’ άρθρο 63 ΚΠολΔ και υποκαθίσταται στη θέση των αρχικώς εναγόντων γονέων της …….. και ………….., που ασκούσαν μέχρι τώρα την γονική μέριμνα της, αποκτώντας την ιδιότητα της πρώτης εφεσίβλητης – ενάγουσας, στην παρούσα δίκη.
Όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες υπ’ αριθ. ………… και ……../30-9-2022 εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών …………., αντίγραφο της υπό κρίση εφέσεως, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στους δεύτερη και τρίτη των εφεσίβλητων, με πράξη ορισμού συζήτησης για την δικάσιμο στις 16/3/2023. Περαιτέρω κλήτευση των ως άνω εφεσίβλητων δεν απαιτείται δεδομένου ότι κατ’ άρθρο 226 παρ.4 εδαφ. δ ΚΠολΔ, η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Οι ως άνω εφεσίβλητοι, όμως, δεν εμφανίστηκαν, κατά τη συζήτηση της έφεσης, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο και, συνεπώς, πρέπει να δικαστούν ερήμην. Ωστόσο η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου προχωρεί σαν να ήταν οι εφεσίβλητοι παρόντες (άρθρο 524 παρ.4 εδ.α ΚΠολΔ) έστω και αν ο παριστάμενος εκκαλών δεν προσκόμισε αντίγραφα των προτάσεων των εφεσίβλητων, που κατατέθηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, αφού και σε αυτήν οι ως άνω εφεσίβλητοι ήταν επίσης απόντες και δεν κατέθεσαν προτάσεις, θεωρήθηκε δε ότι ήταν ωσεί παρόντες λόγω της αναγκαστικής τους ομοδικίας με τον εκκαλούντα και αντιπροσωπεύονταν από αυτόν, αφού η ισχύς της απόφασης που θα εκδοθεί εκτείνεται σε όλους τους ομοδίκους (άρθρο 76 παρ.1 ΚΠολΔ) ενώ για τον ίδιο λόγο, στο παρόν Δικαστήριο αντιπροσωπεύονται από την αναγκαστική ομόδικο τους πρώτη εφεσίβλητη.
Η κρινόμενη από 27/4/2021 έφεση του δεύτερου εναγόμενου, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης: α) ένδικου μέσου …………/2021 και β) δικογράφου ………/2021, η οποία στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 132/2021 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, επί της από 20/6/2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……………/2019 αγωγής των αρχικώς εναγόντων, ως συνασκούντων την γονική μέριμνα της ήδη ενήλικης πρώτης εφεσίβλητης, κατά των εναγομένων και ήδη εκκαλούντος και δεύτερης και τρίτου των εφεσίβλητων, αντίστοιχα, η οποία συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων (οι δεύτερη και τρίτος των εφεσίβλητων δεν παραστάθηκαν πλην όμως θεωρήθηκε ότι ήταν ωσεί παρόντες λόγω της αναγκαστικής τους ομοδικίας με τον εκκαλούντα και αντιπροσωπεύονταν από αυτόν (άρθρο 76 παρ.1 ΚΠολΔ), αρμοδίως και παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 ΚΠολΔ), έχει, δε, ασκηθεί νομότυπα, με κατάθεση της στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (άρθρο 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ.1 εδ. β΄, 516, 517, 520 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, στις 12/5/2021, ήτοι προ πάσης επιδόσεως της απόφασης στον δεύτερο εναγόμενο και εντός δύο (2) ετών από της δημοσιεύσεως της, που έλαβε χώρα στις 15/1/2021 (άρθρο 518 παρ. 2 ΚΠολΔ), έχει, δε, κατατεθεί και το απαιτούμενο παράβολο (άρθρο 495 περ. 3A ΚΠολΔ). Επομένως πρέπει η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, κατά την τακτική διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (533 ΚΠολΔ).
Κατ’ άρθρο 1526 ΑΚ, «Οι γονείς δεν μπορούν, χωρίς την άδεια του δικαστηρίου, να επιχειρήσουν στο όνομα του τέκνου τις πράξεις που απαγορεύονται και στον επίτροπο ανηλίκου χωρίς άδεια του δικαστηρίου», ενώ κατ’ άρθρο 1527 ΑΚ, «Η κληρονομιά που επάγεται στο ανήλικο τέκνο θεωρείται ότι γίνεται αποδεκτή πάντοτε με το ευεργέτημα της απογραφής, και το τέκνο, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 1912, δεν εκπίπτει από το ευεργέτημα αυτό. Τρίτοι, που έχουν έννομο συμφέρον, μπορούν να αξιώσουν από το γονέα ο όποιος έχει τη διοίκηση να συντάξει απογραφή μέσα σε τέσσερις μήνες το βραδύτερο», τέλος, δε, κατ’ άρθρο 1528 ΑΚ «Είναι άκυρες οι πράξεις των γονέων που γίνονται κατά παράβαση των άρθρων 1524 έως 1526. Την ακυρότητα προτείνουν ο πατέρας, η μητέρα, το τέκνο και οι καθολικοί ή ειδικοί διάδοχοι του». Περαιτέρω, κατ’ άρθρο 1624 ΑΚ «Ο επίτροπος, χωρίς τη γνωμοδότηση του εποπτικού συμβουλίου και την άδεια του δικαστηρίου, δεν έχει το δικαίωμα στο όνομα του ανηλίκου: 1. να διαθέτει την περιουσία του ανηλίκου συνολικά ή κατά ένα μέρος της, 2. να εκποιεί ή να αποκτά με αντάλλαγμα ακίνητο ή εμπράγματο δικαίωμα σε ξένο ακίνητο, 3. να εκχωρεί απαίτηση που έχει αντικείμενο τη μεταβίβαση ακινήτου στον ανήλικο, 4. να εκποιεί τους τίτλους και τα πολύτιμα αντικείμενα του άρθρου 1614, 5. να επιχειρεί οποιοδήποτε έργο σε ακίνητο του ανηλίκου που η δαπάνη του υπερβαίνει το όριο της τρίτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, 6. να εκποιεί εμπορική, βιομηχανική ή άλλη επιχείρηση που περιλαμβάνεται στην περιουσία του ανηλίκου, να αποφασίζει τη διάλυση και την εκκαθάρισή της, καθώς και να ιδρύει νέα επιχείρηση, 7. να εκμισθώνει ακίνητο του ανηλίκου για χρόνο που υπερβαίνει τα εννέα έτη, 8. να δανείζει ή να δανείζεται, 9. να παραιτείται από ασφάλεια για απαίτηση του ανηλίκου ή να ελαττώνει μια τέτοια ασφάλεια, 10. να συνάπτει συμβιβασμό ή συμφωνία περί διαιτησίας για αντικείμενο που η αξία του υπερβαίνει το όριο της τρίτης παραγράφου του παρόντος, 11. να εγγυάται ή να αναδέχεται από επαχθή αίτια ξένο χρέος, με την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 1623. Οι παραπάνω διατυπώσεις, όταν αφορούν διαθέσεις, απαιτούνται και για τις σχετικές υποσχετικές συμβάσεις. Η άδεια του δικαστηρίου μπορεί να δίνεται υπό όρους. Το όριο πέρα από το οποίο δεν μπορεί ο επίτροπος να επιχειρεί τις πράξεις αριθμ. 5 και 10 της πρώτης παραγράφου του παρόντος ισούται με το ποσό της ετήσιας δαπάνης του ανηλίκου που έχει προσδιοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 1612» ενώ κατ’ άρθρο 1625 ΑΚ «Ο επίτροπος, χωρίς τη γνωμοδότηση του εποπτικού συμβουλίου και την άδεια του δικαστηρίου, δεν έχει το δικαίωμα στο όνομα του ανηλίκου: 1. να αποποιείται κληρονομιά ή να παραιτείται από τη νόμιμη μοίρα κληρονομιάς που επάγεται στον ανήλικο, 2. να αποδέχεται κληροδοσία ή δωρεά που συνεπάγεται βάρη, 3. να αποποιείται κληροδοσία που περιέρχεται στον ανήλικο. Όσον αφορά την αποδοχή κληρονομιάς, η οποία επάγεται στον ανήλικο, έχει ανάλογη εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 1527». Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει σαφώς ότι δεν απαιτείται άδεια του δικαστηρίου κατ’ άρθρα 1526, 1624 ΑΚ για την αποδοχή της κληρονομίας από ανήλικο, εφόσον στην περίπτωση αυτή τα συμφέροντα του τελευταίου προστατεύονται από την αναγκαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 1527 ΑΚ, σύμφωνα με την οποία η κληρονομία που επάγεται στο ανήλικο τέκνο γίνεται αποδεκτή πάντοτε με το ευεργέτημα της απογραφής, από το οποίο δεν εκπίπτει ο ανήλικος. Για το λόγο αυτό και στην ειδικότερη διάταξη του άρθρου 1625 ΑΚ δεν προβλέπεται η περίπτωση αποδοχής της κληρονομίας ή δωρεάς, ακριβώς επειδή λόγω του ευεργετήματος της απογραφής, αυτή δεν συνιστά βάρος και συνεπώς δεν τίθενται σε κίνδυνο τα συμφέροντα του ανηλίκου, ώστε να απαιτείται η άδεια του δικαστηρίου. Όσον δε αφορά την περίπτωση 6 του άρθρου 1624 ΑΚ, δεν προβλέπεται η παροχή αδείας για την αποδοχή κληρονομίας από ανήλικο, με την οποία αποκτά ποσοστό συμμετοχής σε επιχείρηση, καθώς και για την συνέχιση της λειτουργίας αυτής, αφού και σε αυτή την περίπτωση τα συμφέροντα του ανηλίκου προστατεύονται από το ευεργέτημα της απογραφής, βάσει του οποίου ο ανήλικος θα ευθύνεται για τα χρέη της επιχείρησης, έως το ενεργητικό της κληρονομίας. Πρόσθετη, δε, εξασφάλιση του ανηλίκου, εισήχθη ήδη σύμφωνα με το άρθρο 35 Ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α` 43/23.3.2021) σύμφωνα με το οποίο «κατά την αληθή έννοια του άρθρου 1912 του Αστικού Κώδικα, ο κληρονόμος που ενηλικιώνεται δικαιούται εντός της ετήσιας προθεσμίας του άρθρου 1912 ΑΚ να αποποιηθεί την κληρονομία». Η διάταξη αυτή είναι πράγματι ερμηνευτική της προαναφερθείσας διάταξης του άρθρου 1912 ΑΚ, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση και το κείμενο του νόμου, και κυρίως, σύμφωνα με τα άρθρα 77 παρ. 2 και 93 παρ. 4 του Συντάγματος, δεδομένου ότι το χρονικό σημείο της επαγωγής της κληρονομίας σε κληρονόμο που είχε περιορισμένη ικανότητα για δικαιοπραξία (ανήλικος), δημιουργούσε ασάφεια για την έναρξη του χρονικού σημείου της προθεσμίας αποποίησης (πριν ή μετά την ενηλικίωση του ανήλικου κληρονόμου) και κατ` επέκταση τις απορρέουσες, από την άπρακτη παρέλευση, της προθεσμίας αυτής έννομες συνέπειες, δοθέντος ότι η διάταξη του άρθρου 1912 ΑΚ δεν ήταν σαφής και μπορούσε να γεννήσει αμφιβολίες, και δημιουργήθηκε διάσταση στη νομολογία των δικαστηρίων, αφού επί σειρά ετών ερμηνεύονταν διαφορετικά, ήτοι ότι σε περίπτωση μη σύνταξης απογραφής από τους έχοντες τη γονική μέριμνα ανηλίκου κληρονόμου, το σχετικό δικαίωμα περιέρχεται στον ενηλικιούμενο κληρονόμο, ο οποίος όφειλε, με την απειλή έκπτωσης από το ευεργέτημα, να συντάξει την απογραφή εντός έτους από την ενηλικίωσή του, εντός δε της αυτής ετήσιας προθεσμίας, μπορούσε να αποποιηθεί την κληρονομία (ΣτΕ 1884/2015, ΣτΕ 2269/2015, ΣτΕ 371/2014, ΤΝΠ Νόμος) άλλως ότι η προθεσμία της αποποίησης “έτρεχε” και κατά προσώπου που είναι ανίκανο προς δικαιοπραξία, όπως ανηλίκου, του νόμου μη διακρίνοντος (άρθρα 1847, 1850 ΑΚ), οπότε οι νόμιμοι εκπρόσωποι αυτού, όφειλαν να προβούν στην εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομίας για λογαριασμό του ανηλίκου, τηρώντας τις διατυπώσεις του άρθρου 1625 του ΑΚ (ΑΠ 173/2014, ΑΠ 333/2004, ΤΝΠ Νόμος), και, συνεπώς, η προαναφερθείσα διάταξη έχει αναδρομική ισχύ, ήτοι ισχύει από την έναρξη της ισχύος της αρχικής διάταξης που ερμηνεύεται (άρθρο 1912 ΑΚ) (ΑΠ 1496/2023, ΤΝΠ Νόμος).
Με την κρινόμενη αγωγή τους, οι αρχικώς ενάγοντες εκθέτουν ότι ασκούσαν από κοινού τη γονική μέριμνα της ανήλικης (και ήδη ενήλικης) θυγατέρας τους ….…….. Ότι στις 29-8-2015 απεβίωσε στο Διδυμότειχο η ……….., το γένος ………., η οποία, δυνάμει της υπ’ αριθ. …………./6-8-2015 δημόσιας διαθήκης της, νομίμως δημοσιευθείσας από το Ειρηνοδικείο Διδυμοτείχου (σύμφωνα με τα υπ’ αριθ. ……/21-10-2015 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του ως άνω Δικαστηρίου) κατέλιπε στην εγγονή της και ήδη εφεσίβλητη, τότε ανήλικη θυγατέρα των αρχικώς εναγόντων, την, αντιστοιχούσα σε ποσοστό 60% του κεφαλαίου της πρώτης εναγομένης εταιρείας, μερίδα της, ως μοναδικής ετερορρύθμου εταίρου αυτής. Ότι οι ίδιοι, υπό την ανωτέρω ιδιότητά τους και αγνοώντας ότι για την είσοδο της ανήλικης θυγατέρας τους στην ως άνω εταιρεία, ως καθολικής διαδόχου της ετερορρύθμου εταίρου αυτής, απαιτείται η παροχή άδειας από το Δικαστήριο, υπέγραψαν, κατόπιν συνεννόησης με τον δεύτερο εναγόμενο, μοναδικό ομόρρυθμο εταίρο της πρώτης εναγομένης, το από 9/2/2017 ιδιωτικό συμφωνητικό, δυνάμει του οποίου τροποποιήθηκε το καταστατικό της εναγόμενης εταιρείας, αφού: 1) στη θέση της αποβιώσασας ως άνω ετερορρύθμου εταίρου της υπεισήλθε, κατόπιν κληρονομικής διαδοχής και σε συνδυασμό με το άρθρο 9 του εταιρικού καταστατικού, η ανωτέρω ανήλικη, νομίμως εκπροσωπούμενη από τους συνασκούντες τη γονική μέριμνα γονείς της, ενώ επιπλέον 2) συμφωνήθηκε η αποχώρηση του δεύτερου εναγομένου, ο οποίος μεταβίβασε το σύνολο της εταιρικής του μερίδας, αντιστοιχούσας σε ποσοστό 40% του εταιρικού κεφαλαίου, στον έτερο συμβαλλόμενο στο ανωτέρω συμφωνητικό, τρίτο εναγόμενο. Ότι, αφού υπέγραψαν το συμφωνητικό τροποποίησης του καταστατικού της πρώτης εναγομένης, πληροφορήθηκαν ότι αναγκαία προϋπόθεση του κύρους της πράξης συνέχισης της λειτουργίας της εταιρείας κατόπιν υπεισέλευσης στη θέση της ετερόρρυθμου εταίρου αυτής της ως άνω ανήλικης κληρονόμου, ήταν η προηγούμενη λήψη άδειας από το Δικαστήριο, με αποτέλεσμα, κατόπιν αυτού, οι ίδιοι να προβούν άμεσα στην κατάθεση της από 19-5-2017 αίτησής τους ενώπιον του αρμοδίου Ειρηνοδικείου Κρωπίας, προκειμένου να λάβουν την απαιτούμενη άδεια αφενός για τη συνέχιση της λειτουργίας της πρώτης εναγομένης με τη συμμετοχή πλέον ως ετερορρύθμου εταίρου, κατόπιν κληρονομικής διαδοχής, της ανωτέρω ανήλικης θυγατέρας τους και αφετέρου για την εκποίηση του κληρονομηθέντος εταιρικού της μεριδίου σε ενδιαφερόμενο τρίτο. Ότι επί της ως άνω αίτησης εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 144/2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Κρωπίας (διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας), η οποία έκανε δεκτά τα αιτήματα των αρχικώς εναγόντων παρέχοντάς τους τις αιτηθείσες άδειες. Ότι παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις τους προς τον δεύτερο εναγόμενο, προκειμένου να συνεργαστεί μαζί τους, υπό την ιδιότητα του ομορρύθμου εταίρου της πρώτης εναγομένης εταιρείας, στην κατάρτιση έγκυρης, αυτή τη φορά, τροποποίησης του καταστατικού, με την οποία θα υλοποιούνταν οι ενέργειες για τις οποίες το Δικαστήριο τους είχε χορηγήσει σχετική άδεια, εκείνος αδιαφόρησε, συνέχισε δε να αυτενεργεί, υλοποιώντας δικές του επιχειρηματικές επιλογές, οι οποίες οδήγησαν στην οικονομική απαξίωση της εταιρείας. Ότι, παρά τα ανωτέρω, ο δεύτερος εναγόμενος στις 18-3-2019 κατέθεσε αυτοβούλως το ως άνω από 9-2-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης καταστατικού στην αρμόδια υπηρεσία Γ.Ε.ΜΗ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, το οποίο έλαβε αριθμό ΚΑΚ ………. Ότι, ακολούθως, ο τρίτος εναγόμενος, ο οποίος σύμφωνα με το ανωτέρω συμφωνητικό θα εισερχόταν στην εταιρεία διαδεχόμενος τον δεύτερο εναγόμενο στη θέση του ομορρύθμου εταίρου, απέστειλε την από 5-6-2019 εξώδικη όχληση, νομίμως κοινοποιηθείσα στους ενάγοντες στις 11-6-2019, στην οποία, μολονότι συνομολογεί την ακυρότητα του από 9-2-2017 ιδιωτικού συμφωνητικού, με το οποίο τροποποιήθηκε το καταστατικό της πρώτης εναγομένης, εν συνεχεία δηλώνει την, σε κάθε περίπτωση, οικειοθελή αποχώρησή του από αυτή. Με βάση τα παραπάνω, οι ενάγοντες, υπό την ανωτέρω ιδιότητά τους, ζητούν αφενός να αναγνωριστεί η ακυρότητα και αφετέρου να κηρυχθούν άκυρα, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή: α) το από 9-2-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης καταστατικού της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «…………….», ήδη πρώτης εναγομένης, β) η από 18-3-2019 ανακοίνωση καταχώρισης του ανωτέρω συμφωνητικού στην αρμόδια υπηρεσία Γ.Ε.ΜΗ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, γ) η από 5-6-2019 εξώδικη όχληση του ……………. προς την ανήλικη θυγατέρα τους, νομίμως κοινοποιηθείσα στις 11-6-2019 και δ) κάθε άλλη πράξη που διενεργήθηκε δυνάμει του ανωτέρω ιδιωτικού συμφωνητικού, καθώς και να διαταχθεί η δημοσίευση της εκδοθησόμενης απόφασης στην αρμόδια υπηρεσία Γ.Ε.ΜΗ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Πειραιώς και τέλος να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στη δικαστική τους δαπάνη.
Στη συνέχεια, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, με την υπ’ αριθ. 132/2021 απόφαση του, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή μόνο ως προς το πρώτο αίτημα της και αναγνώρισε την απόλυτη ακυρότητα του από 9/2/2107 ιδιωτικού συμφωνητικού τροποποίησης καταστατικού της πρώτης εναγομένης ετερόρρυθμης εταιρείας, θεωρώντας ότι ήταν υποχρεωτική η χορήγηση αδείας από το Δικαστήριο κατ’ άρθρα 1526, 1528, 1624 ΑΚ, προκειμένου οι ενάγοντες να προβούν στην ως άνω τροποποίηση. Ήδη, με την κρινόμενη έφεση του, ο δεύτερος εναγόμενος προσβάλλει την ανωτέρω απόφαση, κατά το μέρος αυτής που δέχθηκε την αγωγή, και παραπονείται για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας να εξαφανισθεί αυτή και να απορριφθεί η αγωγή εν όλω. Πράγματι, από τα εκτεθέντα στην ως άνω μείζονα σκέψη προκύπτει σαφώς ότι δεν ήταν αναγκαία η άδεια του Δικαστηρίου προκειμένου οι γονείς της πρώτης εφεσίβλητης να προβούν στην υπογραφή του από 9/2/2017 ιδιωτικού συμφωνητικού τροποποίησης του καταστατικού της πρώτης εναγομένης εταιρείας, δεδομένου ότι με αυτό αποφασίστηκαν: πρώτον, η συμμετοχή της ανήλικης κληρονόμου ως ετερορρύθμου εταίρου με ποσοστό 60% του κεφαλαίου της εταιρείας «…………..», γεγονός που είχε ήδη συντελεστεί με την επαγωγή της κληρονομίας στην ανήλικη με το ευεργέτημα της απογραφής και την μη αποποίηση της κληρονομίας, χωρίς να απαιτείται άδεια του Δικαστηρίου για την ως άνω ενέργεια και δεύτερον η αντικατάσταση του δεύτερου εναγομένου ομορρύθμου εταίρου από τον τρίτο εναγόμενο ………., ενέργεια για την οποία επίσης δεν απαιτείται άδεια του Δικαστηρίου καθώς δεν περιλαμβάνεται στις αποκλειστικά απαριθμούμενες περιπτώσεις των άρθρων 1526, 1624 ΑΚ και ειδικά στην περίπτωση 6 του τελευταίου άρθρου, αφού δεν θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα του ανήλικου. Επομένως καμία ακυρότητα δεν προκύπτει από την σύνταξη και υπογραφή του ως άνω από 9/2/2017 ιδιωτικού συμφωνητικού τροποποίησης του καταστατικού της πρώτης εναγομένης εταιρείας. Έσφαλε επομένως η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία λόγω εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου έκρινε νόμιμο το αίτημα ακυρότητας του ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού και θα πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση στο σύνολό της και αφού εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, πρέπει να κρατηθεί και δικασθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο και να απορριφθεί η αγωγή ως νόμω αβάσιμη και ως προς το πρώτο αίτημα της ενάγουσας. Πρέπει, δε, να εξαφανιστεί η διάταξη της εκκαλουμένης για τα δικαστικά έξοδα και να επιβληθεί το σύνολο των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος, σε βάρος των εφεσίβλητων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 και 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό, ενώ πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του νομίμου παραβόλου της έφεσης, στον εκκαλούντα λόγω της νίκης του (άρθρο 495 περ. 3 τελ.παρ. εδαφ.γ ΚΠολΔ). Παράβολο ανακοπής ερημοδικίας δεν θα ορισθεί, διότι οι απολειπόμενοι εφεσίβλητοι θεωρείται ότι αντιπροσωπεύονται από την παριστάμενη πρώτη εφεσίβλητη, αναγκαία ομόδικο τους.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την υπ’ αριθ. 132/2021 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία), κατά το μέρος που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Κρατεί και δικάζει την υπόθεση επί της από 20/6/2019 αγωγής, κατά το μέρος που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Απορρίπτει την αγωγή, κατά το μέρος που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Επιβάλλει σε βάρος των εφεσίβλητων τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, τα οποία ορίζει, για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου για την άσκηση της έφεσης στον καταθέσαντα τούτο.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 8/5/2025.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ ΕΛΕΝΗ ΔΟΥΚΑ
Δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους στις 25 Ιουλίου 2025.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ ΕΛΕΝΗ ΔΟΥΚΑ